vul@John:6:1 @ post haec abiit Iesus trans mare Galilaeae quod est Tiberiadis
vul@John:6:2 @ et sequebatur eum multitudo magna quia videbant signa quae faciebat super his qui infirmabantur
vul@John:6:3 @ subiit ergo in montem Iesus et ibi sedebat cum discipulis suis
vul@John:6:4 @ erat autem proximum pascha dies festus Iudaeorum
vul@John:6:5 @ cum sublevasset ergo oculos Iesus et vidisset quia multitudo maxima venit ad eum dicit ad Philippum unde ememus panes ut manducent hii
vul@John:6:6 @ hoc autem dicebat temptans eum ipse enim sciebat quid esset facturus
vul@John:6:7 @ respondit ei Philippus ducentorum denariorum panes non sufficiunt eis ut unusquisque modicum quid accipiat
vul@John:6:8 @ dicit ei unus ex discipulis eius Andreas frater Simonis Petri
vul@John:6:9 @ est puer unus hic qui habet quinque panes hordiacios et duos pisces sed haec quid sunt inter tantos
vul@John:6:10 @ dixit ergo Iesus facite homines discumbere erat autem faenum multum in loco discubuerunt ergo viri numero quasi quinque milia
vul@John:6:11 @ accepit ergo panes Iesus et cum gratias egisset distribuit discumbentibus similiter et ex piscibus quantum volebant
vul@John:6:12 @ ut autem impleti sunt dixit discipulis suis colligite quae superaverunt fragmenta ne pereant
vul@John:6:13 @ collegerunt ergo et impleverunt duodecim cofinos fragmentorum ex quinque panibus hordiaciis quae superfuerunt his qui manducaverunt
vul@John:6:14 @ illi ergo homines cum vidissent quod fecerat signum dicebant quia hic est vere propheta qui venturus est in mundum
vul@John:6:15 @ Iesus ergo cum cognovisset quia venturi essent ut raperent eum et facerent eum regem fugit iterum in montem ipse solus