Luke:1:67-80
alb@Luke:1:67 @ Dhe Zakaria, ati i tij, u mbush me Frymën e Shenjtë dhe profetizoi, duke thënë:
alb@Luke:1:68 @ Bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, sepse e ka vizituar dhe e kreu çlirimin e popullit të vet;
alb@Luke:1:69 @ dhe na ngriti një shpëtim të pushtetshëm në shtëpinë e Davidit, shërbëtorit të vet,
alb@Luke:1:70 @ ashtu si ai e kishte deklaruar nëpërmjet gojës së profetëve të tij të shenjtë që nga kohët e lashta, që ne të shpëtojmë
alb@Luke:1:71 @ prej armiqve tanë dhe prej dorës së gjithë atyre që na urrejnë,
alb@Luke:1:72 @ për të treguar mëshirë tek etërit tanë e për t`u kujtuar për besëlidhjen e tij të shenjtë,
alb@Luke:1:73 @ betimin që i bëri Abrahamit, atit tonë,
alb@Luke:1:74 @ për të na lejuar që, pasi të çlirohemi nga duart e armiqve tanë, të mund t`i shërbejmë pa frikë,
alb@Luke:1:75 @ në shenjtëri e në drejtësi përpara atij, të gjitha ditët e jetës sonë.
alb@Luke:1:76 @ Dhe ti, o fëmijë i vogël, do të quhesh profet nga Shumë i Larti, sepse ti do të shkosh përpara fytyrës së Zotit për të përgatitur udhët e tij,
alb@Luke:1:77 @ për t`i dhënë popullit të tij njohjen e shpëtimit, në faljen e mëkateve të tyre;
alb@Luke:1:78 @ për hir të thellësisë së mëshirës së Perëndisë sonë, për të cilën agimi nga lart na ka vizituar,
alb@Luke:1:79 @ për të ndriçuar ata që dergjeshin në errësirë dhe në hijen e vdekjes, për të udhëhequr hapat tona në udhën e paqes``.
alb@Luke:1:80 @ Ndërkaq fëmija rritej dhe forcohej në frymë: dhe qëndroi në shkretëtirë deri në atë ditë, kur ai duhej t`i zbulohej Izraelit.
![[pBiblx2]](/img/pbiblx2_logo3.png){kind=logo}