sf_tischendorf Mark:2:1-12
sf_
tischendorf@Mark:2:1 @ και εισελθων παλιν εις καφαρναουμ δι ημερων ηκουσθη οτι εν οικω εστιν
sf_tischendorf@Mark:2:2 @ και συνηχθησαν πολλοι ωστε μηκετι χωρειν μηδε τα προς την θυραν και ελαλει αυτοις τον λογον
sf_tischendorf@Mark:2:3 @ και ερχονται φεροντες προς αυτον παραλυτικον αιρομενον υπο τεσσαρων
sf_tischendorf@Mark:2:4 @ και μη δυναμενοι προσενεγκαι αυτω δια τον οχλον απεστεγασαν την στεγην οπου ην και εξορυξαντες χαλωσι τον κραβαττον οπου ο παραλυτικος κατεκειτο
sf_tischendorf@Mark:2:5 @ και ιδων ο ιησους την πιστιν αυτων λεγει τω παραλυτικω τεκνον αφιενται σου αι αμαρτιαι
sf_tischendorf@Mark:2:6 @ ησαν δε τινες των γραμματεων εκει καθημενοι και διαλογιζομενοι εν ταις καρδιαις αυτων
sf_tischendorf@Mark:2:7 @ τι ουτος ουτως λαλει βλασφημει τις δυναται αφιεναι αμαρτιας ει μη εις ο θεος
sf_tischendorf@Mark:2:8 @ και ευθυς επιγνους ο ιησους τω πνευματι αυτου οτι ουτως διαλογιζονται εν εαυτοις λεγει αυτοις τι ταυτα διαλογιζεσθε εν ταις καρδιαις υμων
sf_tischendorf@Mark:2:9 @ τι εστιν ευκοπωτερον ειπειν τω παραλυτικω αφιενται σου αι αμαρτιαι η ειπειν εγειρε και αρον τον κραβαττον σου και υπαγε
sf_tischendorf@Mark:2:10 @ ινα δε ειδητε οτι εξουσιαν εχει ο υιος του ανθρωπου επι της γης αφιεναι αμαρτιας λεγει τω παραλυτικω
sf_tischendorf@Mark:2:11 @ σοι λεγω εγειρε αρον τον κραβαττον σου και υπαγε εις τον οικον σου
sf_tischendorf@Mark:2:12 @ και ηγερθη και ευθυς αρας τον κραβαττον εξηλθεν εμπροσθεν παντων ωστε εξιστασθαι παντας και δοξαζειν τον θεον λεγοντας οτι ουτως ουδεποτε ειδαμεν