vul - Ecclesiastes:2:1-11

vul@Ecclesiastes:2:1 @ dixi ego in corde meo vadam et affluam deliciis et fruar bonis et vidi quod hoc quoque esset vanitas

vul@Ecclesiastes:2:2 @ risum reputavi errorem et gaudio dixi quid frustra deciperis

vul@Ecclesiastes:2:3 @ cogitavi in corde meo abstrahere a vino carnem meam ut animum meum transferrem ad sapientiam devitaremque stultitiam donec viderem quid esset utile filiis hominum quod facto opus est sub sole numero dierum vitae suae

vul@Ecclesiastes:2:4 @ magnificavi opera mea aedificavi mihi domos plantavi vineas

vul@Ecclesiastes:2:5 @ feci hortos et pomeria et consevi ea cuncti generis arboribus

vul@Ecclesiastes:2:6 @ extruxi mihi piscinas aquarum ut inrigarem silvam lignorum germinantium

vul@Ecclesiastes:2:7 @ possedi servos et ancillas multamque familiam habui armenta quoque et magnos ovium greges ultra omnes qui fuerunt ante me in Hierusalem

vul@Ecclesiastes:2:8 @ coacervavi mihi argentum et aurum et substantias regum ac provinciarum feci mihi cantores et cantrices et delicias filiorum hominum scyphos et urceos in ministerio ad vina fundenda

vul@Ecclesiastes:2:9 @ et supergressus sum opibus omnes qui fuerunt ante me in Hierusalem sapientia quoque perseveravit mecum

vul@Ecclesiastes:2:10 @ et omnia quae desideraverunt oculi mei non negavi eis nec prohibui cor quin omni voluptate frueretur et oblectaret se in his quae paraveram et hanc ratus sum partem meam si uterer labore meo

vul@Ecclesiastes:2:11 @ cumque me convertissem ad universa opera quae fecerant manus meae et ad labores in quibus frustra sudaveram vidi in omnibus vanitatem et adflictionem animi et nihil permanere sub sole