vul - Ezekiel:38-39

vul@Ezekiel:38:1 @ et factus est sermo Domini ad me dicens

vul@Ezekiel:38:2 @ fili hominis pone faciem tuam contra Gog terram Magog principem capitis Mosoch et Thubal et vaticinare de eo

vul@Ezekiel:38:3 @ et dices ad eum haec dicit Dominus Deus ecce ego ad te Gog principem capitis Mosoch et Thubal

vul@Ezekiel:38:4 @ et circumagam te et ponam frenum in maxillis tuis et educam te et omnem exercitum tuum equos et equites vestitos loricis universos multitudinem magnam hastam et clypeum arripientium et gladium

vul@Ezekiel:38:5 @ Persae Aethiopes et Lybies cum eis omnes scutati et galeati

vul@Ezekiel:38:6 @ Gomer et universa agmina eius domus Thogorma latera aquilonis et totum robur eius populique multi tecum

vul@Ezekiel:38:7 @ praepara et instrue te et omnem multitudinem tuam quae coacervata est ad te et esto eis in praeceptum

vul@Ezekiel:38:8 @ post dies multos visitaberis in novissimo annorum venies ad terram quae reversa est a gladio congregata est de populis multis ad montes Israhel qui fuerunt deserti iugiter haec de populis educta est et habitaverunt in ea confidenter universi

vul@Ezekiel:38:9 @ ascendens autem quasi tempestas venies et quasi nubes ut operias terram tu et omnia agmina tua et populi multi tecum

vul@Ezekiel:38:10 @ haec dicit Dominus Deus in die illa ascendent sermones super cor tuum et cogitabis cogitationem pessimam

vul@Ezekiel:38:11 @ et dices ascendam ad terram absque muro veniam ad quiescentes habitantesque secure omnes habitant sine muro vectes et portae non sunt eis

vul@Ezekiel:38:12 @ ut diripias spolia et invadas praedam ut inferas manum tuam super eos qui deserti fuerant et postea restituti et super populum qui est congregatus ex gentibus qui possidere coepit et esse habitator umbilici terrae

vul@Ezekiel:38:13 @ Seba et Dedan et negotiatores Tharsis et omnes leones eius dicent tibi numquid ad sumenda spolia tu venis ecce ad diripiendam praedam congregasti multitudinem tuam ut tollas argentum et aurum auferas supellectilem atque substantiam et diripias manubias infinitas

vul@Ezekiel:38:14 @ propterea vaticinare fili hominis et dices ad Gog haec dicit Dominus Deus numquid non in die illo cum habitaverit populus meus Israhel confidenter scies

vul@Ezekiel:38:15 @ et venies de loco tuo a lateribus aquilonis tu et populi multi tecum ascensores equorum universi coetus magnus et exercitus vehemens

vul@Ezekiel:38:16 @ et ascendes super populum meum Israhel quasi nubes ut operias terram in novissimis diebus eris et adducam te super terram meam ut sciant gentes me cum sanctificatus fuero in te in oculis eorum o Gog

vul@Ezekiel:38:17 @ haec dicit Dominus Deus tu ergo ille es de quo locutus sum in diebus antiquis in manu servorum meorum prophetarum Israhel qui prophetaverunt in diebus illorum temporum ut adducerem te super eos

vul@Ezekiel:38:18 @ et erit in die illa in die adventus Gog super terram Israhel ait Dominus Deus ascendet indignatio mea in furore meo

vul@Ezekiel:38:19 @ et in zelo meo in igne irae meae locutus sum quia in die illa erit commotio magna super terram Israhel

vul@Ezekiel:38:20 @ et commovebuntur a facie mea pisces maris et volucres caeli et bestiae agri et omne reptile quod movetur super humum cunctique homines qui sunt super faciem terrae et subvertentur montes et cadent sepes et omnis murus in terra corruet

vul@Ezekiel:38:21 @ et convocabo adversum eum in cunctis montibus meis gladium ait Dominus Deus gladius uniuscuiusque in fratrem suum dirigetur

vul@Ezekiel:38:22 @ et iudicabo eum peste et sanguine et imbre vehementi et lapidibus inmensis ignem et sulphur pluam super eum et super exercitum eius et super populos multos qui sunt cum eo

vul@Ezekiel:38:23 @ et magnificabor et sanctificabor et notus ero in oculis gentium multarum et scient quia ego Dominus

vul@Ezekiel:39:1 @ tu autem fili hominis vaticinare adversum Gog et dices haec dicit Dominus Deus ecce ego super te Gog principem capitis Mosoch et Thubal

vul@Ezekiel:39:2 @ et circumagam te et seducam te et ascendere faciam de lateribus aquilonis et adducam te super montes Israhel

vul@Ezekiel:39:3 @ et percutiam arcum tuum in manu sinistra tua et sagittas tuas de manu dextera tua deiciam

vul@Ezekiel:39:4 @ super montes Israhel cades tu et omnia agmina tua et populi qui sunt tecum feris avibus omnique volatili et bestiis terrae dedi te devorandum

vul@Ezekiel:39:5 @ super faciem agri cades quia ego locutus sum ait Dominus Deus

vul@Ezekiel:39:6 @ et emittam ignem in Magog et in his qui habitant in insulis confidenter et scient quia ego Dominus

vul@Ezekiel:39:7 @ et nomen sanctum meum notum faciam in medio populi mei Israhel et non polluam nomen sanctum meum amplius et scient gentes quia ego Dominus Sanctus Israhel

vul@Ezekiel:39:8 @ ecce venit et factum est ait Dominus Deus haec est dies de qua locutus sum

vul@Ezekiel:39:9 @ et egredientur habitatores de civitatibus Israhel et succendent et conburent arma clypeum et hastas arcum et sagittas et baculos manus et contos et succendent ea igne septem annis

vul@Ezekiel:39:10 @ et non portabunt ligna de regionibus neque succident de saltibus quoniam arma succendent igne et depraedabuntur eos quibus praedae fuerant et diripient vastatores suos ait Dominus Deus

vul@Ezekiel:39:11 @ et erit in die illa dabo Gog locum nominatum sepulchrum in Israhel vallem Viatorum ad orientem maris quae obstupescere facit praetereuntes et sepelient ibi Gog et omnem multitudinem eius et vocabitur vallis Multitudinis Gog

vul@Ezekiel:39:12 @ et sepelient eos domus Israhel ut mundent terram septem mensibus

vul@Ezekiel:39:13 @ sepeliet autem omnis populus terrae et erit eis nominata dies in qua glorificatus sum ait Dominus Deus

vul@Ezekiel:39:14 @ et viros iugiter constituent lustrantes terram qui sepeliant et requirant eos qui remanserant super faciem terrae ut emundent eam post menses autem septem quaerere incipient

vul@Ezekiel:39:15 @ et circumibunt peragrantes terram cumque viderint os hominis statuent iuxta illud titulum donec sepeliant illud pollinctores in valle Multitudinis Gog

vul@Ezekiel:39:16 @ nomen autem civitatis Amona et mundabunt terram

vul@Ezekiel:39:17 @ tu ergo fili hominis haec dicit Dominus Deus dic omni volucri et universis avibus cunctisque bestiis agri convenite properate concurrite undique ad victimam meam quam ego immolo vobis victimam grandem super montes Israhel ut comedatis carnes et bibatis sanguinem

vul@Ezekiel:39:18 @ carnes fortium comedetis et sanguinem principum terrae bibetis arietum agnorum et hircorum taurorumque altilium et pinguium omnium

vul@Ezekiel:39:19 @ et comedetis adipem in saturitate et bibetis sanguinem in ebrietate de victima quam ego immolabo vobis

vul@Ezekiel:39:20 @ et saturabimini super mensam meam de equo et de equite forti et de universis viris bellatoribus ait Dominus Deus

vul@Ezekiel:39:21 @ et ponam gloriam meam in gentibus et videbunt omnes gentes iudicium meum quod fecerim et manum meam quam posuerim super eos

vul@Ezekiel:39:22 @ et scient domus Israhel quia ego Dominus Deus eorum a die illa et deinceps

vul@Ezekiel:39:23 @ et scient gentes quoniam in iniquitate sua capta sit domus Israhel eo quod reliquerint me et absconderim faciem meam ab eis et tradiderim eos in manu hostium et ceciderint in gladio universi

vul@Ezekiel:39:24 @ iuxta inmunditiam eorum et scelus feci eis et abscondi faciem meam ab illis

vul@Ezekiel:39:25 @ propterea haec dicit Dominus Deus nunc reducam captivitatem Iacob et miserebor omnis domus Israhel et adsumam zelum pro nomine sancto meo

vul@Ezekiel:39:26 @ et portabunt confusionem suam et omnem praevaricationem quam praevaricati sunt in me cum habitaverint in terra sua confidenter neminem formidantes

vul@Ezekiel:39:27 @ et reduxero eos de populis et congregavero de terris inimicorum suorum et sanctificatus fuero in eis in oculis gentium plurimarum

vul@Ezekiel:39:28 @ et scient quia ego Dominus Deus eorum eo quod transtulerim eos in nationes et congregavero eos super terram suam et non dereliquerim quemquam ex eis ibi

vul@Ezekiel:39:29 @ et non abscondam ultra faciem meam ab eis eo quod effuderim spiritum meum super omnem domum Israhel ait Dominus Deus

vul@Ezekiel:40:1 @ in vicesimo et quinto anno transmigrationis nostrae in exordio anni decima mensis quartodecimo anno postquam percussa est civitas in ipsa hac die facta est super me manus Domini et adduxit me illuc