vul - Job:2:1-10

vul@Job:2:1 @ factum est autem cum quadam die venissent filii Dei et starent coram Domino venisset quoque Satan inter eos et staret in conspectu eius

vul@Job:2:2 @ ut diceret Dominus ad Satan unde venis qui respondens ait circuivi terram et perambulavi eam

vul@Job:2:3 @ et dixit Dominus ad Satan numquid considerasti servum meum Iob quod non sit ei similis in terra vir simplex et rectus timens Deum ac recedens a malo et adhuc retinens innocentiam tu autem commovisti me adversus eum ut adfligerem illum frustra

vul@Job:2:4 @ cui respondens Satan ait pellem pro pelle et cuncta quae habet homo dabit pro anima sua

vul@Job:2:5 @ alioquin mitte manum tuam et tange os eius et carnem et tunc videbis quod in facie benedicat tibi

vul@Job:2:6 @ dixit ergo Dominus ad Satan ecce in manu tua est verumtamen animam illius serva

vul@Job:2:7 @ egressus igitur Satan a facie Domini percussit Iob ulcere pessimo a planta pedis usque ad verticem eius

vul@Job:2:8 @ qui testa saniem deradebat sedens in sterquilinio

vul@Job:2:9 @ dixit autem illi uxor sua adhuc tu permanes in simplicitate tua benedic Deo et morere

vul@Job:2:10 @ qui ait ad illam quasi una de stultis locuta es si bona suscepimus de manu Domini quare mala non suscipiamus in omnibus his non peccavit Iob labiis suis