Bible:
Filter: String:

NT.filter - alb Et:



alb@Matthew:1:6 @ Jeseut i lindi Davidi mbret; mbretit David i lindi Salomoni nga ajo që kishte qenë bashkëshortja e Urias.

alb@Matthew:1:16 @ Jakobit i lindi Jozefi, bashkëshorti i Marisë, nga e cila lindi Jezusi, që quhet Krisht.

alb@Matthew:1:17 @ Kështu të gjithë brezat nga Abrahami deri te Davidi bëhen katërmbëdhjetë breza; dhe, nga Davidi deri te internimi në Babiloni, katërmbëdhjetë breza; dhe, nga internimi në Babiloni deri te Krishti, katërmbëdhjetë breza.

alb@Matthew:1:18 @ Tani lindja e Jezu Krishtit ndodhi në këtë mënyrë: Maria, nëna e tij, i ishte premtuar Jozefit, por para se të fillonin të rrinin bashkë, mbeti shtatzënë nga Frymën e Shenjtë.

alb@Matthew:1:20 @ Por, ndërsa bluante me vete këto çështje, ja që iu shfaq në ëndërr një engjell i Zotit dhe i tha: ``Jozef, bir i Davidit, mos ki frikë ta marrësh me vete Marinë si gruan tënde, sepse ç`është ngjizur në të është vepër e Frymës së Shenjtë.

alb@Matthew:1:21 @ Dhe ajo do të lindë një djalë dhe ti do t`i vësh emrin Jezus, sepse ai do të shpëtojë popullin e tij nga mëkatet e tyre``.

alb@Matthew:1:22 @ E gjithë kjo ndodhi që të përmbushej fjala e Zotit, e thënë me anë të profetit që thotë:

alb@Matthew:1:23 @ ``Ja, virgjëresha do të mbetet shtatzënë dhe do të lindë një djalë, të cilit do t`i venë emrin Emanuel, që do të thotë: "Zoti me ne"``.

alb@Matthew:1:24 @ Dhe Jozefi, si u zgjua nga gjumi, veproi ashtu siç e kishte urdhëruar engjëlli i Zotit dhe e mori pranë vetës gruan e tij;

alb@Matthew:2:1 @ Pasi Jezusi lindi në Bethlehem të Judesë në kohën e mbretit Herod, ja që disa dijetarë nga lindja arritën në Jeruzalem,

alb@Matthew:2:2 @ duke thënë: ``Ku është mbreti i Judenjve, që ka lindur? Sepse pamë yllin e tij në Lindje dhe erdhëm për ta adhuruar``.

alb@Matthew:2:3 @ Mbreti Herod, kur dëgjoi këto fjalë, u shqetësua, dhe bashkë me të mbarë Jeruzalemi.

alb@Matthew:2:4 @ Dhe, mbasi i mblodhi të gjithë krerët e priftërinjve dhe skribët e popullit, i pyeti ku duhet të lindte Krishti.

alb@Matthew:2:5 @ Dhe ata i thanë: ``Në Bethlehem të Judesë, sepse kështu është shkruar nëpërmjet profetit:

alb@Matthew:2:6 @ "Dhe ti, Bethlehem, tokë në Jude, nuk je aspak më e parendësishmja ndër princat e Judesë, sepse nga ti do të dalë një udhëheqës, që do të kullotë popullin tim, Izraelin"``.

alb@Matthew:2:7 @ Atëherë Herodi i thirri fshehurazi dijetarët, dhe i pyeti me hollësi se kur e kishin parë yllin për herë të parë.

alb@Matthew:2:8 @ Dhe i dërgoi në Bethlehem dhe tha: ``Shkoni dhe pyesni me kujdes për fëmijën; dhe, kur ta gjeni, më njoftoni që të vij edhe unë ta adhuroj``.

alb@Matthew:2:9 @ Dhe ata, pasi e dëgjuan mbretin, u nisën; dhe ja, ylli që kishin parë në lindje u shkonte përpara atyre derisa u ndal përmbi vendin ku ndodhej fëmija.

alb@Matthew:2:11 @ Dhe, mbasi hynë në shtëpi, panë fëmijën me Marien, nënën e tij, dhe ranë përmbys dhe e adhuruan. Pastaj hapën thesaret e tyre dhe dhuruan: ar, temjan dhe mirrë.

alb@Matthew:2:12 @ Pasi Perëndia i udhëzoi në ëndërr që të mos ktheheshin te Herodi, ata u kthyen në vendin e tyre nga një rrugë tjetër.

alb@Matthew:2:13 @ Tani pasi u nisën Dijetarët, ja një engjëll i Zotit iu shfaq në ëndërr Jozefit dhe i tha: ``Çohu, merr fëmijën dhe nënën e tij dhe ik në Egjipt, dhe rri aty deri sa të të lajmëroj, sepse Herodi do ta kërkojë fëmijën për ta vrarë``.

alb@Matthew:2:15 @ Dhe qëndroi aty deri sa vdiq Herodi, që të përmbushet ç`ishte thënë nga Zoti me anë të profetit: ``E thirra birin tim nga Egjipti``.

alb@Matthew:2:16 @ Atëherë Herodi, duke parë se dijetarët e kishin mashtruar, u zemërua fort dhe urdhëroi të vriten të gjithë fëmijët meshkuj që ishin në Bethlehem dhe në tërë rrethinën e tij, nga dy vjeç e poshtë,

alb@Matthew:2:17 @ Atëherë u përmbush ajo që ishte thënë nëpërmjet profetit Jeremi që thotë:

alb@Matthew:2:18 @ ``Në Ramë u dëgjua një klithmë, një vaje një qarje dhe gjëmë e madhe; Rakela vajton bijtë e saj dhe nuk pranon të ngushëllohet, sepse ata nuk janë më``.

alb@Matthew:2:19 @ Pasi vdiq Herodi, ja një engjëll i Zotit i shfaqet në ëndërr Jozefit në Egjipt,

alb@Matthew:2:22 @ por, kur dëgjoi se Arkelau mbretëronte në Judë në vend të Herodit, atit të tij, pati frikë të shkojë atje. Dhe, mbasi u udhëzua nga Perëndia në ëndërr, iku në krahinën e Galilesë,

alb@Matthew:2:23 @ dhe, mbasi arriti atje, zuri vend në një qytet që quhej Nazaret, që të përmbushej ajo që ishte thënë nga profetët: ``Ai do të quhet Nazareas``.

alb@Matthew:3:1 @ Tani në ato ditë erdhi Gjon Pagëzori, që predikonte në shkretëtirën e Judesë,

alb@Matthew:3:2 @ dhe thoshte: ``Pendohuni, sepse mbretëria e qiejve është afër!``

alb@Matthew:3:3 @ Dhe në fakt për Gjonin kishte folur profeti Isaia kur tha: ``Një zë i atij që bërtet në shkretëtirë: "Përgatitni udhën e Zotit, drejtoni shtigjet e tij"``.

alb@Matthew:3:4 @ Tani Gjoni vet kishte veshur një rrobë prej leshi të devesë dhe një brez prej lëkure në bel; ai ushqehej me karkaleca dhe mjaltë të egër.

alb@Matthew:3:6 @ dhe pagëzoheshin nga ai, në Jordan duke rrëfyer mëkatet e tyre.

alb@Matthew:3:9 @ Dhe mos t`ju shkojë mendja të thoni me vete: "Ne kemi Abrahamin për atë"; sepse unë po ju them se Perëndia mund të nxjerrë bij të Abrahamit edhe prej këtyre gurëve.

alb@Matthew:3:10 @ Dhe tashmë sëpata është në rrënjën e drurëve; çdo dru, pra, që nuk jep fryt të mirë, do të pritet dhe do të hidhet në zjarr

alb@Matthew:3:11 @ Unë po ju pagëzoj me ujë, për pendim; por ai që vjen pas meje është më i fortë se unë, dhe unë nuk jam i denjë as të mbaj sandalet e tij; ai do t`ju pagëzojë me Frymën e Shenjtë dhe me zjarrin.

alb@Matthew:3:14 @ Por Gjoni e kundërshtoi fort duke i thënë: ``Mua më duhet të pagëzohem prej teje dhe ti po vjen tek unë?``.

alb@Matthew:3:15 @ Dhe Jezusi, duke iu përgjigjur, u tha: ``Lejo të bëhet për tani, sepse në këtë mënyrë përmbushim çdo drejtësi``. Atëherë ai e lejoi.

alb@Matthew:4:1 @ Atëherë Fryma e çoi Jezusin në shkretëtirë, që djalli ta tundonte.

alb@Matthew:4:2 @ Dhe, mbasi agjëroi dyzet ditë e dyzet net, në fund e mori uria.

alb@Matthew:4:4 @ Por ai, duke iu përgjigjur, tha: ``Éshtë shkruar: "Njeriu nuk rron vetëm me bukë, por me çdo fjalë që del nga goja e Perëndisë"``.

alb@Matthew:4:5 @ Atëherë djalli e çoi në qytetin e shenjtë dhe e vendosi në majë të tempullit

alb@Matthew:4:8 @ Djalli e çoi sërish mbi një mal shumë të lartë dhe i tregoi të gjitha mbretëritë e botës dhe lavdinë e tyre,

alb@Matthew:4:10 @ Atëherë Jezusi i tha: ``Shporru, Satan, sepse është shkruar: "Adhuro Zotin, Perëndinë tënde, dhe shërbeji vetëm atij"``

alb@Matthew:4:13 @ Pastaj la Nazaretin dhe shkoi të banojë në Kapernaum, qytet bregdetar, në kufijtë të Zabulonit dhe të Neftalit,

alb@Matthew:4:14 @ që të përmbushej ç`ishte thënë nëpërmjet profetit Isaia kur tha:

alb@Matthew:4:15 @ ``Toka e Zabulonit, toka e Neftalit, mbi bregun e detit, krahina përtej Jordanit, Galileja e paganëve,

alb@Matthew:4:17 @ Që nga ajo kohë Jezusi filloi të predikojë dhe të thotë: ``Pendohuni, sepse mbretëria e qiejve është afër!``.

alb@Matthew:4:18 @ Duke ecur gjatë bregut të detit të Galilesë, Jezusi pa dy vëllezër: Simonin, të quajtur Pjetër, dhe Andrean, të vëllanë, të cilët po hidhnin rrjetën në det, sepse ishin peshkatarë;

alb@Matthew:4:20 @ Dhe ata i lanë menjëherë rrjetat dhe e ndoqën.

alb@Matthew:4:21 @ Dhe, duke vazhduar rrugën, pa dy vëllezër të tjerë: Jakobin, birin e Zebedeut dhe Gjonin, vëllanë e tij, në barkë bashkë me Zebedeun, atin e tyre, duke ndrequr rrjetat; dhe i thirri.

alb@Matthew:4:23 @ Jezusi shkonte kudo nëpër Galile, duke mësuar në sinagogat e tyre, duke predikuar ungjillin e mbretërisë dhe duke shëruar çdo sëmundje dhe çdo lëngatë në popull.

alb@Matthew:5:3 @ ``Lum skamësit në frymë, sepse e tyre është mbretëria e qiejve.

alb@Matthew:5:6 @ Lum ata që janë të uritur dhe të etur për drejtësi, sepse ata do të ngopen.

alb@Matthew:5:10 @ Lum ata që janë përndjekur për hir të drejtësisë, sepse e tyre është mbretëria e qiejve.

alb@Matthew:5:12 @ Gëzohuni dhe ngazëllohuni, sepse shpërblimi juaj është i madh në qiej, sepse kështu i kanë përndjekur profetët që qenë para jush``

alb@Matthew:5:13 @ ``Ju jeni kripa e tokës; por në qoftë se kripa bëhet e amësht, me se mund ta rifitojë shijen? Nuk vlen për asgjë, veçse për t`u hedhur dhe ta shkelin njerëzit.

alb@Matthew:5:14 @ Ju jeni drita e botës; një qytet i ngritur në majë të malit nuk mund të fshihet.

alb@Matthew:5:15 @ Po ashtu nuk ndizet një qiri për ta vënë nën babunë, por për ta vënë mbi shandan, dhe t`u bëjë dritë të gjithë atyre që janë në shtëpi.

alb@Matthew:5:17 @ ``Mos mendoni se unë erdha për të shfuqizuar ligjin ose profetët; unë nuk erdha për t`i shfuqizuar, po për t`i plotësuar.

alb@Matthew:5:18 @ Sepse në të vërtetë ju them: Deri sa qielli dhe toka, të kalojnë asnjë jotë a asnjë pikë e ligjit nuk do të kalojnë, para se të plotësohet gjithçka.

alb@Matthew:5:19 @ Ai, pra, që do të shkelë një nga këto urdhërime më të vogla, dhe do t`u ketë mësuar kështu njerëzve, do të quhet më i vogli në mbretërinë e qiejve; kurse ai që do t`i vërë në praktikë dhe do t`ua mësojë të tjerëve, do të quhet i madh në mbretërinë e qiejve.

alb@Matthew:5:20 @ Prandaj unë po ju them: në qoftë se drejtësia juaj nuk është më e lartë nga ajo e skribëve dhe e farisenjve ju nuk do të hyni fare në mbretërinë e qiejve.

alb@Matthew:5:21 @ Ju keni dëgjuar se u qe thënë të lashtëve: "Mos vrisni"; dhe: "Kushdo që vret do t`i nënshtrohet gjyqit";

alb@Matthew:5:22 @ por unë po ju them: "Kushdo që zemërohet pa shkak kundër vëllait të tij, do t`i nënshtrohet gjyqit; dhe kush i thotë vëllait të vet: "Rraka", do t`i nënshtrohet sinedrit; dhe kush do t`i thotë: "Budalla", do t`i nënshtrohet zjarrit të Gehenës.

alb@Matthew:5:23 @ Nëse ti, pra, po paraqet ofertën tënde te altari, dhe atje kujtohesh se yt vëlla ka diçka kundër teje,

alb@Matthew:5:26 @ Në të vërtetë të them se nuk do të da-lësh prej andej pa e paguar edhe qindarkën e fundit.

alb@Matthew:5:28 @ Por unë po ju them se kushdo që shikon një grua për ta dëshiruar, ka shkelur kurorën me të në zemrën e vet.

alb@Matthew:5:29 @ Në qoftë se syri yt i djathtë të çon në mëkat, hiqe dhe flake larg teje, sepse është më mirë për ty që të humbësh një nga gjymtyrët e tua se sa të hidhet në Gehenën gjithë trupi yt;

alb@Matthew:5:30 @ dhe në qoftë se dora jote e djathtë të çon në mëkat, preje dhe hidhe larg teje, sepse është më mirë që të humbësh një nga gjymtyrët e tua se sa të hidhet në Gehena gjithë trupi yt.

alb@Matthew:5:31 @ Qe thënë gjithashtu: "Kush e lë gruan e tij, le t`i japë letrën e ndarjes".

alb@Matthew:5:32 @ Por unë po ju them: Kushdo që e përzë gruan e tij, me përjashtim të rastit të kurvërisë, e bën atë të shkelë kurorën; dhe kushdo që martohet me një grua të ndarë, shkel kurorën.

alb@Matthew:5:33 @ Keni dëgjuar gjithashtu se të lashtëve u qe thënë: "Mos bëj betim të rremë; por plotëso premtimet për të cilat je betuar para Zotit".

alb@Matthew:5:34 @ Por unë po ju them: "Mos u betoni fare, as për qiellin, sepse është froni i Perëndisë,

alb@Matthew:5:35 @ as për tokën, sepse është stol i këmbëve të tij, as për Jeruzalemin, sepse është qyteti i Mbretit të madh.

alb@Matthew:5:36 @ Mos u beto as për kokën tënde, sepse nuk ke fuqi të zbardhësh ose të nxish qoftë edhe një fije floku;

alb@Matthew:5:37 @ Por fjala jote të jetë: Po, po; jo, jo; gjithçka më tepër vjen nga i ligu.

alb@Matthew:5:39 @ Por unë po ju them: Mos i rezisto të ligut; madje, në qoftë se dikush të qëllon mbi faqen e djathtë, ktheja dhe tjetrën,

alb@Matthew:5:41 @ Dhe në qoftë se dikush të detyron të ecësh një milje, ti bëji dy me të.

alb@Matthew:5:46 @ Sepse, po të doni vetëm ata që ju duan, çfarë shpërblimi do të keni? A nuk bëjnë kështu edhe tagrambledhësit?

alb@Matthew:5:47 @ Dhe nëse përshendetni vetëm vëllezërit tuaj, çfarë bëni të veçantë? A nuk bëjnë kështu edhe tagrambledhësit?

alb@Matthew:6:2 @ Kur do të japësh lëmoshë, pra, mos i bjer borisë para teje, ashtu siç bëjnë hipokritët në sinagoga dhe në rrugët, për të qenë të nderuar nga njerëzit; në të vërtetë ju them, se ata tashmë e kanë marrë shpërblimin e tyre.

alb@Matthew:6:4 @ që lëmosha jote të jepet fshehurazi; dhe Ati yt, që shikon në fshehtësi, do të ta shpërblejë haptas.

alb@Matthew:6:5 @ Dhe kur ti lutesh, mos u bëj si hipokritët, sepse atyre u pëlqen të luten në këmbë në sinagoga dhe në sheshet e rrugëve, në mënyrë që njerëzit t`i shohin; në të vërtetë ju them se ata tashmë e kanë marrë shpërblimin e tyre.

alb@Matthew:6:7 @ Por kur ju luteni, mos përdorni përsëritje të kota siç bëjnë paganët, sepse ata mendojnë se do t`u plotësohet lutja se kanë përdorur shumë fjalë.

alb@Matthew:6:10 @ Ardhtë mbretëria jote. U bëftë vullneti yt në tokë si në qiell.

alb@Matthew:6:12 @ Dhe na i fal fajet tona, ashtu siç ua falim ne fajtorëve tanë.

alb@Matthew:6:13 @ Dhe mos lejo të biem në tundim, por na çliro nga i ligu, sepse jotja është mbretëria dhe fuqia dhe lavdia përjetë. Amen".

alb@Matthew:6:14 @ Sepse në qoftë se ju ua falni njerëzve gabimet e tyre, Ati juaj qiellor do t`jua falë edhe juve;

alb@Matthew:6:15 @ por në qoftë se ju nuk ua falni njerëzve gabimet e tyre, as Ati juaj nuk do t`ua falë juve gabimet tuaja.

alb@Matthew:6:16 @ Dhe kur të agjëroni, mos u tregoni të pikëlluar si hipokritët; sepse ata shfytyrohen për t`u treguar njerëzve se agjërojnë; në të vërtetë ju them se ata tashmë e kanë marrë shpërblimin e tyre.

alb@Matthew:6:19 @ Mos mblidhni për vete thesare mbi tokë, ku i brejnë tenja dhe ndryshku, dhe ku vjedhësit shpërthejnë dhe vjedhin,

alb@Matthew:6:20 @ përkundrazi mblidhni për vete thesare në qiell, ku as tenja as ndryshku nuk prishin dhe ku vjedhësit nuk shpërthejnë dhe nuk vjedhin.

alb@Matthew:6:21 @ Sepse ku është thesari juaj do të jetë edhe zemra juaj.

alb@Matthew:6:22 @ Drita e trupit është syri; në qoftë se syri yt është i pastër, gjithë trupi yt do të jetë i ndriçuar,

alb@Matthew:6:23 @ por në qoftë se syri yt është i lig, gjithë trupi yt do të jetë në errësirë; në qoftë se drita, pra, që është në ty është errësirë, sa e madhe do të jetë errësira!

alb@Matthew:6:24 @ Askush nuk mund t`u shërbejë dy zotërinjve, sepse ose do të urrejë njërin dhe do ta dojë tjetrin; ose do t`i qëndrojë besnik njerit dhe do të përçmojë tjetrin; ju nuk mund t`i shërbeni Perëndisë dhe mamonit.

alb@Matthew:6:25 @ Prandaj po ju them: mos u shqetësoni për jetën tuaj, për atë që do të hani ose do të pini, as për trupin tuaj, për atë që do të vishni. A nuk është vallë jeta më me vlerë se ushqimi dhe trupi më me vlerë se veshja?

alb@Matthew:6:27 @ Dhe cili nga ju, me gjithë kujdesin e tij, mund t`i shtojë shtatit të tij qoftë edhe një kubit të vetëm?

alb@Matthew:6:28 @ Pse shqetësoheni për veshjen tuaj? Vini re si rriten zambakët e fushës: ata nuk lodhen dhe nuk tjerrin;

alb@Matthew:6:29 @ dhe unë, pra, po ju them se Salomoni vetë, me gjithë lavdinë e tij, nuk ishte veshur si ndonjë nga ata.

alb@Matthew:6:30 @ Tani nëse Perëndia e vesh kështu barin e fushës, që sot është dhe nesër hidhet në furrë, vallë nuk do t`ju veshë shumë më tepër ju, njerëz besimpakë?

alb@Matthew:6:31 @ Mos u shqetësoni, pra duke thënë: "Çfarë do të hamë ose çfarë do të pimë, ose me çfarë do të vishemi?".

alb@Matthew:6:33 @ Por para së gjithash kërkoni mbretërinë e Perëndisë dhe drejtësinë e tij dhe të gjitha këto gjëra do t`ju shtohen.

alb@Matthew:6:34 @ Mos u brengosni, pra, për të nesërmen, sepse e nesërmja do të kujdeset vetë për vete. Secilës ditë i mjafton pikëllimi i vet``.

alb@Matthew:7:7 @ Lypni dhe do t`ju jepet; kërkoni dhe do të gjeni; trokitni dhe do t`ju çelet.

alb@Matthew:7:8 @ Sepse kush lyp merr, kush kërkon gjen dhe do t`i çelet atij që troket.

alb@Matthew:7:12 @ Gjithçka, pra, që ju dëshironi t`ju bëjnë njerëzit, ua bëni edhe ju atyre, sepse ky është ligji dhe profetët.

alb@Matthew:7:14 @ Përkundrazi sa e ngushtë është dera dhe sa e vështirë është udha që çon në jetë! Dhe pak janë ata që e gjejnë!

alb@Matthew:7:15 @ Ruhuni nga profetët e rremë, të cilët vijnë te ju duke u shtënë si dele, por përbrenda janë ujqër grabitqarë.

alb@Matthew:7:16 @ Ju do t`i njihni nga frytet e tyre

alb@Matthew:7:19 @ Çdo dru që nuk jep fryt të mirë pritet dhe hidhet në zjarr.

alb@Matthew:7:20 @ Ju, pra, do t`i njihni profetët nga frytet e tyre.

alb@Matthew:7:21 @ Jo çdo njeri që më thotë: "Zot, Zot" do të hyjë në mbretërinë e qieve; por do të hyjë ai që kryen vullnetin e Atit tim që është në qiej.

alb@Matthew:7:22 @ Shumë do të më thonë atë ditë: "O Zot, o Zot, a nuk profetizuam ne në emrin tënd, a nuk i dëbuam demonët në emrin tënd, a nuk kemi bërë shumë vepra të fuqishme në emrin tënd?".

alb@Matthew:7:24 @ Prandaj, ai që i dëgjon këto fjalë të mia dhe i vë në praktikë, mund të krahasohet prej meje me një njeri të zgjuar, që e ka ndërtuar shtëpinë e tij mbi shkëmb.

alb@Matthew:7:26 @ Përkundrazi ai që i dëgjon këto fjalë dhe nuk i vë në praktikë, do të krahasohet me një njeri budalla, që e ka ndërtuar shtëpinë e tij mbi rërë.

alb@Matthew:7:28 @ Tani kur Jezusi i mbaroi këto fjalë, turmat mbetën të habitura nga doktrina e tij,

alb@Matthew:7:29 @ sepse ai i mësonte, si një që ka autoritet dhe jo si skribët.

alb@Matthew:8:4 @ Atëherë Jezusi i tha: ``Ruhu se ia tregon kujt; por shko, paraqitu te prifti, bëj flijimin që ka urdhëruar Moisiu, me qëllim që kjo të jetë dëshmi për ta``.

alb@Matthew:8:8 @ Centurioni duke u përgjigjur i tha: ``Zot, unë nuk jam i denjë që ti të hysh nën strehën time; por thuaj vetëm një fjalë dhe shërbëtori im do të shërohet.

alb@Matthew:8:9 @ Sepse unë jam një njeri nën urdhërin e të tjerëve, dhe i kam ushtarët nën vete; dhe, po t`i them dikujt: "Shko", ai shkon; dhe po t`i them një tjetri: "Eja", ai vjen; dhe po t`i them shërbëtorit tim: "Bëje këtë", ai e bën``.

alb@Matthew:8:10 @ Dhe Jezusi, kur i dëgjoi këto gjëra, u mrekullua dhe u tha atyre që e ndiqnin: ``Në të vërtetë po ju them, se askund në Izrael nuk e gjeta një besim aq të madh.

alb@Matthew:8:11 @ Unë po ju them se shumë do të vijnë nga lindja dhe nga perëndimi dhe do të ulen në tryezë me Abrahamin, me Isaakun dhe me Jakobin, në mbretërinë e qiejve,

alb@Matthew:8:12 @ por bijtë e mbretërisë do të flaken në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllimi dhëmbëve``.

alb@Matthew:8:14 @ Pastaj Jezusi hyri në shtëpinë e Pjetrit dhe pa që e vjehrra ishte në shtrat me ethe.

alb@Matthew:8:15 @ Dhe ai ia preku dorën dhe ethet e lanë; dhe ajo u ngrit dhe nisi t`u shërbejë.

alb@Matthew:8:17 @ që kështu të përmbushej fjala e profetit Isaia kur tha: ``Ai i mori lëngatat tona dhe i mbarti sëmundjet tona``.

alb@Matthew:8:18 @ Tani Jezusi, duke parë rreth tij turma të mëdha, urdhëroi që të kalonin në bregun tjetër

alb@Matthew:8:20 @ Dhe Jezusi i tha: ``Dhelprat i kanë strofkat, dhe zogjtë e qiellit i kanë çerdhet, por Biri i njeriut nuk ka as ku të mbështetë kokën``.

alb@Matthew:8:21 @ Pastaj një tjetër nga dishepujt e tij i tha: ``O Zot, më jep më parë leje të shkoj të varros atin tim``.

alb@Matthew:8:22 @ Por Jezusi i tha: Më ndiq, dhe lëri të vdekurit të varrosin të vdekurit e vet``.

alb@Matthew:8:24 @ Dhe ja, që u ngrit në det një stuhi aq e madhe, sa valët po e mbulonin barkën, por ai flinte.

alb@Matthew:8:26 @ Por ai u tha atyre: ``Pse keni frikë, o njerëz besimpakë?``. Dhe, pasi u ngrit, qortoi erërat dhe detin, dhe u bë bunacë e madhe.

alb@Matthew:8:27 @ Atëherë njërëzit u mrekulluan dhe thoshnin: ``Kush është ky, të cilit po i binden deti dhe erërat?``.

alb@Matthew:8:28 @ Dhe kur arriti në bregun tjetër, në krahinën e Gergesenasve, i dolën para dy të demonizuar, që kishin dalë nga varret, dhe ishin aq të tërbuar sa që askush nuk mund të kalonte në atë udhë.

alb@Matthew:8:32 @ Dhe ai u tha atyre: ``Shkoni!``. Kështu ata, pasi dolën, hynë në atë tufë derrash; dhe ja, gjithë ajo tufë u hodh nga gremina në det, dhe u mbyt në ujë.

alb@Matthew:8:33 @ Dhe ata që i kullotnin ikën dhe, kur shkuan në qytet, i treguan të gjitha këto gjëra, duke përfshirë ngjarjen e të demonizuarve.

alb@Matthew:8:34 @ Dhe ja, gjithë qyteti i doli para Jezusit; dhe, kur e panë, iu lutën që të largohej prej vendit të tyre.

alb@Matthew:9:1 @ Dhe ai, pasi hipi në barkë, kaloi në bregun tjetër dhe erdhi në qytetin e vet.

alb@Matthew:9:2 @ Dhe ja, iu paraqit një paralitik i shtrirë në vig; dhe Jezusi, kur pa besimin që kishin ata, i tha paralitikut: ``Merr zemër, o bir, mëkatet e tua të janë falur!``

alb@Matthew:9:3 @ Atëherë disa skribë thanë me vete: ``Ky po blasfemon!``.

alb@Matthew:9:4 @ Por Jezusi, duke njohur mendimet e tyre, tha: ``Pse mendoni gjëra të mbrapështa në zemrat tuaja?

alb@Matthew:9:5 @ Në fakt, ç`është më e lehtë, të thuash: "Mëkatet e tua të janë falur", apo: "Çohu dhe ec"?

alb@Matthew:9:6 @ Tani, që ta dini se Biri i njeriut ka autoritet në tokë të falë mëkatet: Çohu (i tha paralitikut), merr vigun tënd dhe shko në shtëpinë tënde``.

alb@Matthew:9:7 @ Dhe ai u çua dhe shkoi në shtëpinë e vet.

alb@Matthew:9:8 @ Turmat, kur e panë këtë, u çuditën dhe lëvdonin Perëndinë, që u kishte dhënë pushtet të tillë njerëzve.

alb@Matthew:9:16 @ Askush nuk vë një copë prej stofi të ri mbi një petk të vjetër, sepse kështu arna bie dhe grisja bëhet më e madhe.

alb@Matthew:9:17 @ Dhe as nuk shtihet vera e re në kacekë të vjetër; përndryshe kacekët shpohen, vera derdhet dhe kacekët humbin; por shtihet vera e re në kacekë të rinj, kështu që ruhen të dy``.

alb@Matthew:9:18 @ Ndërsa Jezusi u thoshte këto, iu afrua një nga krerët e sinagogës, ra përmbys para tij, dhe i tha: ``Sapo më vdiq vajza, por eja, vëre dorën mbi të dhe ajo do të jetojë``.

alb@Matthew:9:20 @ Dhe ja një grua, e cila vuante prej dymbëdhjetë vjetësh nga një fluks gjaku, iu afrua nga mbrapa dhe i preku cepin e rrobes së tij

alb@Matthew:9:21 @ Sepse thoshte me vete: ``Po të prek vetëm rroben e tij, do të shërohem``.

alb@Matthew:9:23 @ Kur Jezusi arriti në shtëpinë e kryetarit të sinagogës dhe pa fyelltarët dhe turmën që zhurmonte,

alb@Matthew:9:35 @ Dhe Jezusi kalonte nëpër të gjitha qytetet dhe fshatrat, duke i mësuar në sinagogat e tyre, duke predikuar ungjillin e mbretërisë dhe duke shëruar çdo sëmundje e çdo lëngatë në popull.

alb@Matthew:9:36 @ Duke parë turmat, kishte dhembshuri për to, sepse ishin të lodhur dhe të shpërndarë si delet pa bari.

alb@Matthew:9:37 @ Atëherë ai u tha dishepujve të vet: ``E korra është me të vërtetë e madhe, por punëtorët janë pak.

alb@Matthew:10:1 @ Pastaj Jezusi i thirri të dymbëdhjetë dishepujt e tij rreth vetes dhe u dha autoritet t`i dëbojnë frymërat e ndyra, dhe të shërojnë çdo sëmundje e çdo lëngatë.

alb@Matthew:10:2 @ Dhe emrat e dymbëdhjetë apostujve janë këta: i pari Simoni, i quajtur Pjetër dhe Andrea, vëllai i tij; Jakobi i Zebedeut dhe Gjoni, vëllai i tij;

alb@Matthew:10:5 @ Këta janë të dymbëdhjetët që Jezusi i dërgoi mbasi u dha këto urdhëra: ``Mos shkoni ndër paganë dhe mos hyni në asnjë qytet të Samaritanëve,

alb@Matthew:10:6 @ por shkoni më mirë te delet e humbura të shtëpisë së Izraelit.

alb@Matthew:10:7 @ Shkoni dhe predikoni duke thënë: "Mbretëria e qiejve u afrua".

alb@Matthew:10:10 @ as trasta për udhë, as dy palë tunika, as sandale, as shkop, sepse punëtori është i denjë për ushqimin e vet.

alb@Matthew:10:11 @ Në çfarëdo qytet ose fshat që të hyni, pyetni në se ka aty ndonjë njeri të denjë dhe banoni tek ai deri sa të niseni.

alb@Matthew:10:12 @ Dhe kur hyni në shtëpi, e përshëndetni.

alb@Matthew:10:13 @ Dhe në se ajo shtëpi është e denjë, le të vijë paqja juaj mbi të; por, në se nuk është e denjë, paqja juaj le të kthehet përsëri tek ju.

alb@Matthew:10:14 @ Dhe në se dikush nuk ju pret dhe nuk i dëgjon fjalët tuaja, duke dalë nga ajo shtëpi ose nga ai qytet, shkundni pluhurin nga këmbët tuaja.

alb@Matthew:10:15 @ Dhe në të vërtetë po ju them se ditën e gjyqit, vendi i Sodomës dhe i Gomorës do të trajtohet me më shumë tolerancë se ai qytet.

alb@Matthew:10:18 @ Dhe do t`ju çojnë përpara guvernatorëve dhe përpara mbretërve për shkakun tim, për të dëshmuar para tyre dhe para johebrenjve.

alb@Matthew:10:19 @ Dhe, kur t`ju dorëzojnë në duart e tyre, mos u shqetësoni se çfarë dhe si do të flisni; sepse në atë çast do t`ju jepet se çfarë duhet të thoni;

alb@Matthew:10:23 @ Por kur do t`ju përndjekin në një qytet, ikni në një tjetër, sepse në të vërtetë ju them se nuk do të përfundoni së përshkuari qytetet e Izraelit, para se të vijë Biri i njeriut.

alb@Matthew:10:25 @ I mjafton dishepullit të bëhet si mësuesi i tij dhe shërbëtorit të bëhet si zotëria e tij. Në se të zotin e shtëpisë e quajtën Beelzebub, aq më tepër do t`i quajnë ashtu ata të shtëpisë së tij!

alb@Matthew:10:26 @ Mos ia kini frikën pra, sepse nuk ka gjë të fshehtë që të mos zbulohet dhe asnjë sekret që nuk do të nijhet.

alb@Matthew:10:30 @ Sa për ju, madje edhe të gjitha fijet e flokëve të kokës suaj janë të numëruara.

alb@Matthew:10:36 @ dhe armiqt e njeriut do të jenë ata të shtëpisë së vet.

alb@Matthew:10:38 @ Dhe ai që nuk e merr kryqin e vet dhe nuk vjen pas meje, nuk është i denjë për mua.

alb@Matthew:10:39 @ Kush do të gjejë jetën e vet, do ta humbasë; por ai që do të humbasë jetën e vet për hirin tim, do ta gjejë përsëri.

alb@Matthew:10:41 @ Ai që pranon një profet në emër të një profeti, do të marrë shpërblimin që i takon profetit; dhe ai që pranon të drejtin në emër të të drejtit, do të marrë shpërblimin që i takon të drejtit.

alb@Matthew:10:42 @ Dhe kushdo që i jep për të pirë qoftë edhe vetëm një gotë uji të freskët ndonjërit prej këtyre të vegjëlve në emër të një dishepulli, në të vërtetë ju them, që ai nuk do të humbë aspak shpërblimin e tij``.

alb@Matthew:11:1 @ Mbasi Jezusi përfundoi dhënien e porosive të tij dymbëdhjetë dishepujve të vet, u largua nga ai vend, për të mësuar dhe për të predikuar në qytetet e tyre.

alb@Matthew:11:2 @ Por Gjoni, që kishte dëgjuar në burg të flitej për veprat e Krishtit, dërgoi dy nga dishepujt e vet për t`i thënë:

alb@Matthew:11:3 @ ``A je ti ai që duhet të vijë, apo duhet të presim një tjetër?``

alb@Matthew:11:5 @ Të verbërit po shohin, të çalët po ecin, lebrozët janë pastruar dhe të shurdhërit po dëgjojnë; të vdekurit po ngjallen dhe ungjilli po u predikohet të varfërve.

alb@Matthew:11:6 @ Lum ai që nuk do të skandalizohet nga unë!``.

alb@Matthew:11:7 @ Dhe kur ata po largoheshin, Jezusi nisi t`u thotë turmave për Gjonin: ``Çfarë keni dalë të shikoni në shkretëtirë? Kallamin që e tund era?

alb@Matthew:11:8 @ Por çfarë keni dalë të shikoni? Njeriun e mbështjellur me rroba të buta? Ja, ata që veshin rroba të buta banojnë në pallatet mbretërore.

alb@Matthew:11:9 @ Atëherë, pra, ç`dolët të shikoni? Një profet? Po, ju them: ai është më shumë se një profet.

alb@Matthew:11:11 @ Në të vërtetë po ju them: ndër ata që janë lindur prej gruas nuk ka dalë kurrë ndonjë më i madh se Gjon Pagëzori; por më i vogli në mbretërinë e qiejve është më i madh se ai

alb@Matthew:11:12 @ Dhe qysh nga ditët e Gjon Pagëzorit e deri tash mbretëria e qiejve po pëson dhunë dhe të dhunshmit e grabitën.

alb@Matthew:11:13 @ Sepse të gjithë profetët dhe ligji kanë profetizuar deri te Gjoni.

alb@Matthew:11:17 @ duke thënë: "Ne i kemi rënë fyellit për ju dhe ju nuk kërcyet; nisëm vajin dhe ju nuk u brengosët".

alb@Matthew:11:19 @ Erdhi Biri i njeriut, që ha dhe pi dhe ata thonë: "Ja një grykës dhe një pijanec, miku i tagrambledhësve dhe i mëkatarëve". Por dituria është justifikuar nga bijtë e vet``.

alb@Matthew:11:20 @ Atëherë ai nisi t`i qortojë ato qytete, ku ishte kryer pjesa më e madhe e veprave të fuqishme të tij, sepse ato nuk ishin penduar duke thënë:

alb@Matthew:11:21 @ ``Mjerë ti, Korazin! Mjerë ti Betsaida! Sepse, në se në Tiro dhe në Sidon do të ishin kryer veprat e fuqishme që u bënë ndër ju, prej kohësh do të ishin penduar me thes dhe hi.

alb@Matthew:11:24 @ Prandaj unë po ju them se ditën e gjyqit fati i vendit të Sodomës do të jetë më i lehtë se yti``.

alb@Matthew:11:29 @ Merrni mbi vete zgjedhën time dhe mësoni nga unë, sepse unë jam zemërbutë dhe i përulur nga zemra; dhe ju do të gjeni prehje për shpirtrat tuaj.

alb@Matthew:12:1 @ Në atë kohë Jezusi po ecte një të shtunë nëpër arat me grurë; dhe dishepujt e vet, të uritur, filluan të këpusin kallinj dhe t`i hanë.

alb@Matthew:12:2 @ Por farisenjtë, kur panë këtë, i thanë: ``Ja, dishepujt e tu po bëjnë atë që nuk është e lejueshme të bëhet të shtunën``.

alb@Matthew:12:4 @ Si ai hyri në shtëpinë e Perëndisë dhe hëngri bukët e paraqitjes, të cilat nuk lejohej t`i hante as ai e as ata që ishin me të, por vetëm priftërinjtë?

alb@Matthew:12:10 @ dhe ja, aty ishte një burrë të cilit i qe tharë dora. Ata e pyetën Jezusin, me qëllim që ta padisin më pas: ``A është e lejueshme që dikush të shërojë ditën e shtunë?``.

alb@Matthew:12:17 @ me qëllim që të përmbushej ç`ishte thënë nëpërmjet profetit Isaia që thotë:

alb@Matthew:12:19 @ Ai nuk do të zihet dhe as nuk do të bërtasë dhe askush nuk do t`ia dëgjojë zërin e tij nëpër sheshe.

alb@Matthew:12:20 @ Ai nuk do ta thërmojë kallamin e thyer dhe nuk do ta shuajë kandilin që bën tym, deri sa të mos e ketë bërë të triumfojë drejtësinë.

alb@Matthew:12:24 @ Por farisenjtë, kur e dëgjuan këtë, thanë: ``Ky i dëbon demonët vetëm me fuqinë e Beelzebubit, princit të demonëve``.

alb@Matthew:12:25 @ Dhe Jezusi, duke njohur mendimet e tyre, u tha: ``Çdo mbretëri, që përçahet në vetvete, shkon drejt shkatërrimit; dhe çdo qytet ose shtëpi, që përçahet në vetvete, nuk shkon gjatë.

alb@Matthew:12:26 @ Atëherë, në qoftë se Satani dëbon Satanë, ai është përçarë në vetvete, dhe si mund të qëndrojë mbretëria e tij?

alb@Matthew:12:28 @ Por, në qoftë se unë i dëboj djajtë me ndihmën e Frymës së Perëndisë, atëherë mbretëria e Perëndisë ka ardhur në mes tuaj.

alb@Matthew:12:29 @ Ose, si mund të hyjë dikush në shtëpinë e të fuqishmit dhe t`i grabisë pasurinë, po të mos e ketë lidhur më parë të fuqishmin? Vetëm atëherë ai do të mund t`ia plaçkisë shtëpinë.

alb@Matthew:12:31 @ Prandaj unë po ju them: Çdo mëkat dhe blasfemi do t`u falet njerëzve; por blasfemia kundër Frymës nuk do t`u falet atyre.

alb@Matthew:12:32 @ Dhe kushdo që flet kundër Birit të njeriut do të falet; por ai që flet kundër Frymës së Shenjtë nuk do të falet as në këtë botë as në atë të ardhme``.

alb@Matthew:12:33 @ ``Ose bëjeni të mirë pemën dhe fryti i saj do të jetë i mirë, ose bëjeni të keqe pemën dhe fryti i saj do të jetë i keq; sepse pema njihet nga fryti.

alb@Matthew:12:34 @ O pjellë nepërkash! Si mund të flisni mirë, kur jeni të këqij? Sepse ç`ka zemra qet goja.

alb@Matthew:12:38 @ Atëherë disa skribë dhe farisenj e pyetën duke thënë: ``Mësues, ne duam të shohim ndonjë shenjë prej teje``.

alb@Matthew:12:39 @ Por ai duke iu përgjigjur u tha atyre: ``Ky brez i mbrapshtë dhe kurorëshkelës kërkon një shenjë, por asnjë shenjë nuk do t`i jepet, përveç shenjës së profetit Jona.

alb@Matthew:12:40 @ Në fakt ashtu si Jona qëndroi tri ditë e tri net në barkun e peshkut të madh, kështu Biri i njeriut do të qëndrojë tri ditë e tri net në zemër të tokës.

alb@Matthew:12:42 @ Mbretëresha e jugut do të ringjallet në gjyq bashkë me këtë brez dhe do ta dënojë, sepse ajo erdhi nga skaji më i largët i tokës për të dëgjuar diturinë e Salomonit; dhe ja, këtu është një më i madh se Salomoni.

alb@Matthew:12:43 @ Tani kur fryma e ndyrë ka dalë nga një njeri, endet nëpër vende të thata, duke kërkuar qetësi, por nuk e gjen.

alb@Matthew:12:45 @ atëherë shkon e merr me vete shtatë frymëra të tjera më të liga se ai, të cilët hyjnë dhe banojnë aty; kështu gjendja e fundit e këtij njeriut bëhet më e keqe nga e mëparshmja. Kështu do t`i ndodhë edhe këtij brezi të mbrapshtë``.

alb@Matthew:12:49 @ E shtriu dorën e vet drejt dishepujve të vet dhe tha: ``Ja nëna ime dhe vëllezërit e mi.

alb@Matthew:12:50 @ Sepse kushdo që kryen vullnetin e Atit tim që është në qiej, më është vëlla, motër dhe nënë``.

alb@Matthew:13:1 @ Tani po atë ditë, Jezusi doli nga shtëpia dhe u ul në breg të detit.

alb@Matthew:13:2 @ Turma të mëdha u mblodhën rreth tij kështu që ai hipi mbi një barkë dhe u ul; dhe gjithë populli rrinte në këmbë në breg.

alb@Matthew:13:5 @ Një pjesë tjetër ra në gurishte, ku nuk kishte shumë tokë, dhe mbiu shpejt sepse terreni nuk ishte i thellë;

alb@Matthew:13:7 @ Një pjesë tjetër ra midis ferrave dhe ferrat u rritën dhe ia zunë frymën.

alb@Matthew:13:8 @ Një tjetër ra në tokë të mirë dhe dha fryt duke dhënë njëra njëqindfish, tjetra gjashtëdhjetëfish dhe tjetra tridhjetëfish.

alb@Matthew:13:10 @ Atëherë dishepujt iu afruan dhe i thanë: ``Pse po u flet atyre me shëmbëlltyrë?``.

alb@Matthew:13:11 @ Dhe ai duke u përgjigjur u tha atyre: ``Sepse juve ju është dhënë mundësia të njihni të fshehtat e mbretërisë së qiejve, ndërsa atyre nuk u është dhënë.

alb@Matthew:13:12 @ Sepse atij që ka, do t`i jepet dhe do të ketë bollëk; ndërsa atij që nuk ka, do t`i merret edhe ajo që ka.

alb@Matthew:13:14 @ Kështu ndër ta përmbushet profecia e Isaias, që thotë: "Ju do të dëgjoni, por nuk do të kuptoni, do të vështroni, por nuk do të shikoni.

alb@Matthew:13:17 @ Sepse në të vërtetë ju them se shumë profetë dhe të drejtë deshën t`i shohin gjërat që ju po shihni dhe nuk i panë, dhe t`i dëgjojnë gjërat që ju dëgjoni dhe nuk i dëgjuan!

alb@Matthew:13:19 @ Kur dikush dëgjon fjalën e mbretërisë dhe nuk e kupton, vjen i ligu dhe i merr atë që ishte mbjellë në zemrën e tij. Ky është ai njeri që ka marrë fara përgjatë rrugës.

alb@Matthew:13:21 @ por, nuk ka rrënjë në vete, dhe është për pak kohë; dhe kur vijnë mundimi ose përndjekja për shkak të fjalës, skandalizohet menjëherë.

alb@Matthew:13:22 @ Dhe ai që ka marrë farën midis ferrave është ai që e dëgjon fjalën, por shqetësimet e kësaj bote dhe mashtrimet e pasurisë ia mbysin fjalën; dhe ajo bëhet e pafrytshme.

alb@Matthew:13:23 @ Por ai që merr farën në tokë të mirë, është ai që e dëgjon fjalën, e kupton dhe jep fryt; dhe prodhon njëri njëqindfish, tjetri gjashtëdhjetëfish dhe tjetri tridhjetëfish.

alb@Matthew:13:24 @ Ai u propozoi atyre një shëmbëlltyrë tjetër: ``Mbretëria e qiejve i ngjan një njeriu që mbolli farë të mirë në arën e vet.

alb@Matthew:13:31 @ Ai u proposoi atyre një shëmbëlltyre tjetër duke thënë: ``Mbretëria e qiejve i ngjan një kokrre sinapi, të cilën e merr një njeri dhe e mbjell në arën e vet.

alb@Matthew:13:32 @ Ajo, pa dyshim, është më e vogla nga të gjitha farërat; por, kur rritet, është më e madhe se të gjitha barishtet, dhe bëhet një pemë, aq sa zogjtë e qiellit vijnë dhe gjejnë strehë në degët e saj``.

alb@Matthew:13:33 @ Ai u tha atyre një shëmbëlltyrë tjetër: ``Mbretëria e qiejve i ngjan majasë që e merr një grua dhe zë brumë me tri masa miell deri sa brumi të mbruhet plotësisht``.

alb@Matthew:13:34 @ Jezusi ua tha turmave të gjitha këto gjëra në shëmbëlltyra; dhe u fliste atyre vetëm në shëmbëlltyra,

alb@Matthew:13:35 @ që të përmbushej ç`është e thënë nëpërmjet profetit: ``Unë do të hap gojën time në shëmbëlltyra dhe do të zbuloj gjëra të fshehura që nga themelimi i botës``.

alb@Matthew:13:38 @ Ara është bota, fara e mirë janë bijtë e mbretërisë dhe egjra janë bijtë e të ligut,

alb@Matthew:13:40 @ Ashtu si mblidhet egjra dhe digjet në zjarr, kështu, do të ndodhë në mbarimin e botës.

alb@Matthew:13:41 @ Biri i njeriut do të dërgojë engjëjt e vet dhe ata do të mbledhin nga mbretëria e tij gjithë skandalet dhe ata që bëjnë paudhësi,

alb@Matthew:13:42 @ dhe do t`i hedhin në furrën e zjarrit. Atje do të ketë qarje dhe kërcëllim dhëmbësh.

alb@Matthew:13:43 @ Atëherë të drejtit do të shkëlqejnë si dielli në mbretërinë e Atit të tyre. Kush ka veshë për të dëgjuar, të dëgjojë!``.

alb@Matthew:13:44 @ ``Përsëri, mbretëria e qiejve i ngjan një thesari të fshehur në një arë, që një njeri që e ka gjetur e fsheh; dhe, nga gëzimi që ka, shkon, shet gjithçka që ka dhe e blen atë arë.

alb@Matthew:13:45 @ Akoma mbretëria e qiejve i ngjan një tregtari që shkon të kërkojë margaritarë të bukur.

alb@Matthew:13:46 @ Dhe, kur gjen një margaritar me vlerë të madhe, shkon dhe shet gjithçka që ka dhe e blen.

alb@Matthew:13:47 @ Mbretëria e qiejve i ngjan gjithashtu një rrjete të hedhur në det, që mbledh gjithfarë lloje gjërash.

alb@Matthew:13:50 @ dhe do t`i hedhin në furrën e zjarrit. Atje do të ketë qarje dhe kërcëllim dhëmbësh``.

alb@Matthew:13:52 @ Dhe ai u tha atyre: ``Prandaj çdo skrib, që është mësuar për mbretërinë e qiejve i ngjan një padroni shtëpie që nxjerr jashtë nga thesari i vet gjërat e reja dhe të vjetra``.

alb@Matthew:13:54 @ Dhe, pasi erdhi në vendlindjen e tij, i mësonte ata në sinagogën e tyre, kështu që ata, habiteshin dhe thonin: ``Nga i erdhën këtij kjo dituri dhe këto vepra të pushtetshme?

alb@Matthew:13:55 @ A nuk është ky i biri i marangozit? Nuk quhet nëna e tij Mari, dhe vëllezërit e tij Jakob, Iose, Simon dhe Juda?

alb@Matthew:13:57 @ Dhe skandalizoheshin me të. Por Jezusi u tha atyre: ``Asnjë profet nuk përçmohet, veçse në vendlindjen e vet dhe në shtëpinë e vet``.

alb@Matthew:13:58 @ Dhe, për shkak të mosbesimit të tyre, ai nuk bëri aty shumë vepra të pushtetshme.

alb@Matthew:14:1 @ Në atë kohë Herodi, tetrarku, mori vesh famën e Jezusit,

alb@Matthew:14:2 @ dhe u tha shërbëtorëve të vet: ``Ky është Gjon Pagëzori; ai u ngjall së vdekuri dhe prandaj fuqitë e mbinatyrshme veprojnë në të``.

alb@Matthew:14:3 @ Herodi, në fakt, e kishte arrestuar Gjonin, i kishte hedhur prangat dhe e kishte futur në burg, për shkak të Herodiadës, gruas së Filipit, vëllait të vet.

alb@Matthew:14:4 @ Sepse Gjoni i thoshte: ``Nuk është e lejueshme të bashkëjetosh me të!``.

alb@Matthew:14:5 @ Dhe, ndonëse donte ta vriste, Herodi kishte frikë nga populli që e konsideronte Gjonin profet.

alb@Matthew:14:7 @ aq shumë, sa ai i premtoi asaj me betim se do t`i jepte çfarëdo që t`i kërkonte.

alb@Matthew:14:9 @ Mbretit i erdhi keq, po për shkak të betimit dhe të ftuarve që ishin me të në tryezë, urdhëroi që t`ia japin.

alb@Matthew:14:13 @ Kur Jezusi i dëgjoi këto, u nis që andej me një barkë dhe u tërhoq në vetmi, në një vend të shkretë. Dhe turmat, kur e morën vesh, e ndiqnin në këmbë nga qytetet.

alb@Matthew:14:15 @ Pastaj në mbrëmje dishepujt e tij iu afruan dhe i thanë: ``Ky vend është i shkretë dhe u bë vonë; lejo turmat të shkojnë nëpër fshatra për të blerë ushqime``.

alb@Matthew:14:17 @ Dhe ata i thanë: ``Ne këtu nuk kemi tjetër përveç pesë bukë dhe dy peshq``

alb@Matthew:14:20 @ Dhe të gjithë hëngrën dhe u ngopën; pastaj dishepujt mblodhën tepricat në dymbëdhjetë kosha plot.

alb@Matthew:14:21 @ Dhe ata që hëngrën ishin rreth pesë mijë burra, pa i numëruar gratë dhe fëmijët.

alb@Matthew:14:22 @ Fill pas kësaj Jezusi i detyroi dishepujt e vet të hyjnë në barkë dhe t`i prijnë në bregun tjetër, deri sa ai t`i lëshojë turmat.

alb@Matthew:14:23 @ Mbasi i nisi ato, u ngjit vetëm mbi mal për t`u lutur. Dhe kur u ngrys ai gjëndej aty, i vetëm fare.

alb@Matthew:14:24 @ Ndërkaq barka ndodhej në mes të detit; dhe përplasej nga valët sepse era i ishte e kundërt.

alb@Matthew:14:25 @ Në rojën e katërt të natës, Jezusi shkoi drejt tyre, duke ecur mbi det.

alb@Matthew:14:26 @ Dishepujt duke parë atë që po ecte mbi det, u trembën dhe thanë: ``Éshtë një fantazmë!``. Dhe filluan të bërtasin nga frika;

alb@Matthew:14:27 @ por menjëherë Jezusi u foli atyre duke thënë: ``Qetësohuni; jam unë, mos kini frikë!``.

alb@Matthew:14:28 @ Dhe Pjetri, duke u përgjigjur tha: ``Zot, nëse je ti, më urdhëro të vij te ti mbi ujëra``.

alb@Matthew:14:29 @ Ai tha: ``Eja!``. Dhe Pjetri zbriti nga barka dhe eci mbi ujëra, për të shkuar te Jezusi.

alb@Matthew:14:33 @ Atëherë ata që ishin në barkë erdhën dhe e adhuruan, duke thënë: ``Me të vërtetë ti je Biri i Perëndisë!``.

alb@Matthew:14:34 @ Pastaj, mbasi dolën në bregun tjetër, erdhën në krahinën e Gjenezaretit.

alb@Matthew:14:35 @ Dhe njerëzit e atij vendi, sapo e njohën, e përhapën fjalën në gjithë krahinën përreth; dhe i sollën të gjithë të sëmurët;

alb@Matthew:15:4 @ Perëndia, në fakt, ka urdhëruar kështu: "Ndero atin dhe nënën"; dhe: "Ai që e mallkon të atin ose të ëmën të dënohet me vdekje".

alb@Matthew:15:6 @ ai nuk është më i detyruar të nderojë atin e vet dhe nënën e vet. Kështu ju keni prapësuar urdhërimin e Perëndisë për shkak të traditës suaj.

alb@Matthew:15:7 @ Hipokritë, mirë profetizoi Isaia për ju kur tha:

alb@Matthew:15:8 @ "Ky popull po më afrohet me gojë dhe më nderon me buzët; por zemra e tyre rri larg meje.

alb@Matthew:15:13 @ Por ai duke u përgjigjur u tha: ``Çdo bimë që Ati im qiellor nuk e ka mbjellë, do të shkulet me rrënjë.

alb@Matthew:15:14 @ Hiqni dorë prej tyre; ata janë të verbër, prijës të verbërish; dhe në qoftë se një i verbër i prin një të verbëri tjetër, të dy do të bien në gropë``.

alb@Matthew:15:15 @ Atëherë Pjetri iu përgjigj dhe i tha: ``Na e shpjego këtë shëmbëlltyrë``.

alb@Matthew:15:17 @ A nuk e kuptoni se çdo gjë që hyn në gojë kalon në bark dhe jashtëqitet në gjiriz?

alb@Matthew:15:19 @ Sepse nga zemra dalin mendimet e mbrapshta, vrasjet, shkeljet e kurorës; kurvëria, vjedhjet, dëshmitë e rreme, blasfemitë

alb@Matthew:15:21 @ Pastaj Jezusi, pasi u largua që andej, u nis drejt rrethinave të Tiros dhe të Sidonit.

alb@Matthew:15:23 @ Por ai nuk iu përgjigj fare. Dhe dishepujt e tij iu afruan dhe iu lutën duke thënë: ``Lëshoje atë, sepse po bërtet pas nesh``.

alb@Matthew:15:24 @ Por ai u përgjigj dhe tha: ``Unë nuk jam dërguar gjetiu, përveç te delet e humbura të shtëpisë së Izraelit``.

alb@Matthew:15:27 @ Por ajo tha: ``Éshtë e vërtetë, Zot, sepse edhe këlyshët e qenve hanë thërrimet që bien nga tryeza e zotërinjve të tyre``.

alb@Matthew:15:29 @ Pastaj, mbasi u nis që andej, Jezusi erdhi pranë detit të Galilesë, u ngjit në mal dhe u ul atje.

alb@Matthew:15:30 @ Dhe iu afruan turma të mëdha që sillnin me vete të çalë, të verbër, memecë, sakatë dhe shumë të tjerë; i ulën përpara këmbëve të Jezusit dhe ai i shëroi.

alb@Matthew:15:32 @ Dhe Jezusi i thirri dishepujt e vet pranë vetes dhe u tha: ``Unë kam mëshirë për turmën, sepse u bënë tri ditë që rri me mua dhe nuk ka asgjë për të ngrënë; nuk dua t`i nis të pangrënë, se mos ligështohen gjatë rrugës``.

alb@Matthew:15:33 @ Dhe dishepujt e tij i thanë: ``Po ku mund të gjejmë në këtë vend të shkretë aq bukë sa të ngopim një turmë kaq të madhe?``.

alb@Matthew:16:2 @ Por ai iu përgjigj atyre dhe tha: ``Në mbrëmje ju thoni: "Do të jetë mot i mirë, sepse qielli është i kuq".

alb@Matthew:16:3 @ Dhe në mëngjes thoni: "Sot do të jetë stuhi, sepse qielli është i kuq dhe i vranët". Hipokritë, pra, ju dini të dalloni dukuritë e qiellit, por nuk arrini të kuptoni shenjat e kohës?

alb@Matthew:16:4 @ Një brez i mbrapshtë dhe kurorëshkelës kërkon një shenjë, por nuk do t`i jepet asnjë shenjë, përveç shenjës së profetit Jona``. Dhe i la ata dhe shkoi.

alb@Matthew:16:5 @ Kur dishepujt e vet arritën në bregun tjetër, ja që kishin harruar të marrin bukë me vete.

alb@Matthew:16:7 @ Dhe ata arsyetuan ndërmjet tyre duke thënë: ``Se nuk kemi marrë bukë``.

alb@Matthew:16:8 @ Por Jezusi i vuri re e iu tha atyre: ``O njerëz besimpakë, përse diskutoni ndërmjet jush që nuk keni marrë bukë?

alb@Matthew:16:13 @ Pastaj Jezusi, mbasi arriti në krahinën e Cezaresë së Filipit, i pyeti dishepujt e vet: ``Kush thonë njerëzit se jam unë, i Biri i njeriut?``.

alb@Matthew:16:14 @ Dhe ata thanë: ``Disa Gjon Pagëzori, të tjerë Elia, të tjerë Jeremia, ose një nga profetët``.

alb@Matthew:16:16 @ Dhe Simon Pjetri duke u përgjigjur tha: ``Ti je Krishti, Biri i Perëndisë të gjallë``.

alb@Matthew:16:18 @ Dhe unë po të them gjithashtu se ti je Pjetri, dhe mbi këtë shkëmb unë do të ndërtoj kishën time dhe dyert e ferrit nuk do ta mundin atë.

alb@Matthew:16:19 @ Dhe unë do të të jap çelësat e mbretërisë së qiejve; gjithçka që të kesh lidhur mbi tokë, do të jetë lidhur në qiej, dhe gjithçka që të kesh zgjidhur mbi tokë, do të jetë zgjidhur në qiej``.

alb@Matthew:16:20 @ Atëherë i urdhëroi dishepujt e vet që të mos i thonin askujt se ai ishte Jezusi, Krishti.

alb@Matthew:16:21 @ Që nga ai çast Jezusi filloi t`u sqarojë dishepujve të vet se i duhej të shkonte në Jeruzalem, të vuante shumë për shkak të pleqve, të krerëve të priftërinjve dhe të skribëve, se do të vritej dhe do të ringjallej të tretën ditë

alb@Matthew:16:22 @ Atëherë Pjetri e mori mënjanë dhe nisi ta qortojë duke thënë: ``O Zot, të shpëtoftë Perëndia; kjo nuk do të të ndodhë kurrë``.

alb@Matthew:16:23 @ Por ai u kthye dhe i tha Pjetrit: ``Shporru prej meje, o Satan! Ti je një skandal për mua, sepse s`ke ndër mënd punët e Perëndisë, por punët e njerëzve``.

alb@Matthew:16:24 @ Atëherë Jezusi u tha dishepujve të vet: ``Në qoftë se dikush don të vijë pas meje, ta mohojë vetveten, ta marrë kryqin e vet dhe të më ndjekë.

alb@Matthew:16:25 @ Sepse ai që do të dojë ta shpëtojë jetën e vet, do ta humbasë; por ai që do ta humbasë jetën e vet për hirin tim, do ta gjejë atë.

alb@Matthew:16:26 @ Ç`përfitim ka njeriu nëse fiton gjithë botën dhe pastaj e humb shpirtin e vet? Ose çfarë do të japë njeriu si shkëmbim të shpirtit të vet?

alb@Matthew:16:27 @ Sepse Biri i njeriut do të vijë në lavdinë e Atit të vet bashkë me engjëjt e tij; dhe atëherë ai do të shpërblejë secilin sipas veprës së tij.

alb@Matthew:16:28 @ Në të vërtetë ju them se disa nga ata që janë të pranishëm këtu nuk do të vdesin pa e shikuar më parë Birin e njeriut duke ardhur në mbretërinë e vet``.

alb@Matthew:17:1 @ Mbas gjashtë ditësh Jezusi mori me vete Pjetrin, Jakobin dhe Gjonin, vëllanë e tij, dhe i çoi mbi një mal të lartë, në vetmi;

alb@Matthew:17:4 @ Atëherë Pjetri, duke marrë fjalën, i tha Jezusit: ``Zot, është mirë që ne jemi këtu; po të duash, do të ngremë këtu tri çadra: një për ty, një për Moisiun dhe një për Elian``.

alb@Matthew:17:8 @ Dhe ata, kur i çuan sytë, nuk panë njeri, përveç Jezusit vetëm.

alb@Matthew:17:9 @ Pastaj, kur po zbrisnin nga mali, Jezusi u dha atyre këtë urdhër duke thënë: ``Mos i flisni askujt për këtë vegim, derisa i Biri i njeriut të jetë ringjallur prej së vdekuri``.

alb@Matthew:17:10 @ Atëherë dishepujt e tij e pyetën duke thënë: ``Vallë pse skribët thonë se duhet të vijë më parë Elia?``.

alb@Matthew:17:11 @ Dhe Jezusi u përgjigj: ``Vërtetë Elia duhet të vijë më parë dhe të rivendosë çdo gjë.

alb@Matthew:17:12 @ Por unë ju them se Elia ka ardhur dhe ata nuk e kanë njohur, madje u sollën me të si deshën; kështu edhe Birit të njeriut do t`i duhet të vuajë prej tyre``.

alb@Matthew:17:20 @ Dhe Jezusi u tha atyre: ``Prej mosbesimit tuaj; sepse në të vërtetë, unë po ju them, se po të keni besim sa një kokërr sinapi, do t`i thoni këtij mali: "Zhvendosu nga këtu atje", dhe ai do të zhvendoset; dhe asgjë nuk do të jetë e pamundshme për ju.

alb@Matthew:17:22 @ Por, ndërsa ata qëndronin në Galile, Jezusi u tha atyre: ``Biri i njeriut do t`u dorëzohet në duart e njerëzve,

alb@Matthew:17:23 @ dhe ata do ta vrasin; por ditën e tretë ai do të ringjallet``

alb@Matthew:17:24 @ Kur arritën në Kapernaum, vjelësit e të drahmeve iu afruan Pjetrit dhe thanë: ``Mësuesi juaj a e paguan taksën e tempullit?``.

alb@Matthew:17:25 @ Ai tha: ``Po``. Kur hyri në shtëpi, Jezusi e priti përpara duke thënë: ``Ç`mendon ti, Simon? Prej kujt i marrin haraçet ose taksat mbretërit e dheut? Prej bijve të vet apo prej të huajve?``.

alb@Matthew:17:26 @ Pjetri i tha: ``Prej të huajve``. Jezusi tha: ``Bijtë, pra, përjashtohen.

alb@Matthew:17:27 @ Megjithatë, për të mos i skandalizuar ata, shko në det, hidhe grepin dhe merr peshkun e parë që do vijë lart, hapja gojën dhe do të gjesh një staterë; merre dhe jepjau atyre për ty dhe për mua``.

alb@Matthew:18:1 @ Në atë orë dishepujt iu afruan Jezusit dhe e pyetën: ``Kush është, pra, më i madhi në mbretërinë e qiejve?``.

alb@Matthew:18:2 @ Dhe Jezusi, pasi thirri një fëmijë të vogël pranë vetes, e vuri në mes tyre

alb@Matthew:18:3 @ dhe tha: ``Në të vërtetë po ju them: në qoftë se nuk ktheheni dhe nuk bëheni si fëmijët e vegjël, ju nuk do të hyni fare në mbretërinë e qiejve.

alb@Matthew:18:4 @ Kush, pra, do të përulet si ky fëmijë i vogël, do të jetë më i madhi në mbretërinë e qiejve.

alb@Matthew:18:6 @ Por ai që do të skandalizojë një prej këtyre të vegjëlve që besojnë tek unë, do të jetë më mirë për atë t`i varet në qafë një gur mulliri (që e sjell rrotull gomari) dhe të zhytet në thellësi të detit.

alb@Matthew:18:7 @ Mjerë bota për skandalet! Sepse është nevojshëm të vijnë skandalët, por mjerë ai njeri për faj të të cilit do të vijë skandali!

alb@Matthew:18:8 @ Tani në qoftë se dora jote ose këmba jote të skandalizohet për mëkat, preje dhe flake nga vetja; është më mirë për ty të hysh në jetë dorëcung ose i çalë, se sa të kesh dy duar dhe dy këmbë dhe të hidhesh në zjarr të përjetshëm.

alb@Matthew:18:9 @ Po ashtu, në qoftë se syri yt të skandalizohet për mëkat, nxirre dhe hidhe larg teje; është më mirë për ty të hysh në jetë vetëm me një sy se sa t`i kesh të dy dhe të të hedhin në Gehena të zjarrit.

alb@Matthew:18:12 @ Si mendoni? Në qoftë se një njeri ka njëqind dele dhe njera prej tyre humb rrugën, a nuk do t`i lërë ai të nëntëdhjetë e nëntat mbi male për të kërkuar atë që humbi rrugën?

alb@Matthew:18:13 @ Dhe në se i ndodh ta gjejë, unë ju them në të vërtetë se ai do të gëzohet më shumë për këtë, se sa për të nëntëdhjetë e nëntat që nuk kishin humbur rrugën.

alb@Matthew:18:15 @ ``Por në qoftë se vëllai yt ka mëkatuar kundër teje, shko dhe qortoje vetëm për vetëm; në qoftë se të dëgjon, ti e fitove vëllanë tënd;

alb@Matthew:18:16 @ por në qoftë se nuk të dëgjon, merr me vete edhe një ose dy vetë, që çdo fjalë të vërtetohet nga goja e dy ose tre dëshmitarëve.

alb@Matthew:18:17 @ Në se pastaj refuzon t`i dëgjojë, thuaja kishës; dhe në qoftë se refuzon edhe ta dëgjojë kishën, le të jetë për ty si pagan ose tagrambledhës.

alb@Matthew:18:18 @ Në të vërtetë ju them se gjitha gjërat që do të keni lidhur mbi tokë do të jenë lidhur edhe në qiell; dhe gjitha gjërat që keni zgjidhur mbi tokë do të jenë zgjidhur edhe në qiell.

alb@Matthew:18:19 @ Po ju them gjithashtu se, në qoftë se dy prej jush bien në ujdi mbi tokë të kërkojnë çfarëdo gjëje, kjo do t`u jepet atyre nga Ati im që është në qiej.

alb@Matthew:18:21 @ Atëherë Pjetri iu afrua dhe tha: ``Zot, në se vëllai im mëkaton kundër meje, sa herë duhet ta fal? Deri shtatë herë?``.

alb@Matthew:18:22 @ Jezusi i tha: ``Unë nuk të them deri shtatë herë, por deri shtatëdhjetë herë shtatë.

alb@Matthew:18:23 @ Prandaj mbretëria e qiejve i ngjan një mbreti që deshi të bënte llogaritë me shërbëtorët e vet.

alb@Matthew:18:24 @ Mbasi filloi t`i bëjë llogaritë, i sollën një që i detyrohej dhjetë mijë talenta.

alb@Matthew:18:25 @ Dhe, duke qenë se ky nuk kishte të paguante, zotëria e tij urdhëroi që të shitej ai me gruan e tij, bijtë e tij dhe gjithë ç`kishte, dhe të shlyejë detyrimin.

alb@Matthew:18:27 @ I shtyrë nga dhembshuria, zotëria e atij shërbëtori e la të lirë atë dhe ia fali detyrimin.

alb@Matthew:18:28 @ Por ai shërbëtor, si doli, takoi një nga shërbëtorët e tjerë, që i detyrohej njëqind denarë; dhe, mbasi e zuri për fyti, po e mbyste duke thënë: "Më paguaj detyrimin që më ke".

alb@Matthew:18:30 @ Por ai nuk deshi, madje shkoi dhe e futi në burg deri sa ai ta shlyente detyrimin.

alb@Matthew:18:32 @ Atëherë zotëria e tij e thirri dhe i tha: "Shërbëtor i lig, unë ta fala gjithë këtë detyrim, sepse m`u lute.

alb@Matthew:18:34 @ Dhe zotëria i tij, i zemëruar, ua dorëzoi torturuesve deri sa të paguante gjithë detyrimin.

alb@Matthew:18:35 @ Kështu do të veprojë me ju edhe Ati im qiellor, në qoftë se secili prej jush nuk e fal me gjithë zemër vëllanë e vet për fajet e tij``.

alb@Matthew:19:5 @ Dhe tha: "Për këtë arsye njeriu do ta lërë babanë dhe nënën e vet dhe do të bashkohet me gruan e vet; dhe të dy do të jenë një mish i vetëm".

alb@Matthew:19:6 @ Dhe kështu ata nuk janë më dy, por një mish i vetëm; prandaj atë që Perëndia ka bashkuar, njeriu të mos e ndajë``.

alb@Matthew:19:7 @ Ata i thanë: ``Atëherë përse Moisiu urdhëroi të jepet letërndarja dhe të lëshohet?``.

alb@Matthew:19:9 @ Por unë ju them se kushdo që e lëshon gruan e vet, përveç rastit të kurvërisë, dhe martohet me një tjetër, shkel kurorën; edhe ai që martohet me gruan e ndarë, shkel kurorën``.

alb@Matthew:19:10 @ Dishepujt e vet i thanë: ``Në qoftë se kushtet e burrit ndaj gruas janë të tilla, më mirë të mos martohet``

alb@Matthew:19:12 @ Sepse ka eunukë që kanë lindur të tillë nga barku i nënës; ka eunukë që janë bërë eunukë nga njerëzit, dhe ka eunukë që janë bërë vet eunukë për mbretërinë e qiejve. Ai që mund ta kuptojë, le ta kuptojë``.

alb@Matthew:19:14 @ Por Jezusi tha: ``I lini fëmijët e vegjël të vijnë tek unë, sepse atyre u përket mbretëria e qiejve``.

alb@Matthew:19:16 @ Dhe ja, iu afrua dikush dhe i tha: ``Mësues i mirë, çfarë të mire duhet të bëj që të kem jetë të përjetshme?``.

alb@Matthew:19:17 @ Dhe ai tha: ``Pse më quan të mirë? Askush nuk është i mirë, përveç një të vetmi: Perëndia. Tani në qoftë se ti don të hysh në jetë, zbato urdhërimet``.

alb@Matthew:19:19 @ ndero atin tënd dhe nënën tënde dhe duaje të afërmin tënd si veten tënde``.

alb@Matthew:19:20 @ I riu i tha: ``Të gjitha këto gjëra unë i kam zbatuar që në rini; çfarë më mungon tjetër?``.

alb@Matthew:19:23 @ Atëherë Jezusi u tha dishepujve të vet: ``Në të vërtetë ju them se një i pasur me vështirësi do të hyjë në mbretërinë e qiejve.

alb@Matthew:19:24 @ Dhe po jua përsëris: Éshtë më lehtë të kalojë deveja nga vrima e gjilpërës, se sa i pasuri të hyjë në mbretërinë e Perëndisë``.

alb@Matthew:19:25 @ Kur i dëgjuan këto fjalë, dishepujt e vet u habitën shumë dhe thanë: ``Atëherë, kush do të shpëtojë vallë?``.

alb@Matthew:19:27 @ Atëherë Pjetri iu përgjigj duke thënë: ``Ja, ne i lamë të gjitha dhe të ndoqëm; çfarë do të fitojmë, pra?``.

alb@Matthew:19:28 @ Jezusi u tha atyre: ``Në të vërtetë po ju them, në krijimin e ri, kur Biri i njeriut të ulet në fronin e lavdisë së vet, edhe ju që më keni ndjekur do të uleni mbi dymbëdhjetë frone për të gjykuar të dymbëdhjetë fiset e Izraelit.

alb@Matthew:19:29 @ Dhe kushdo që ka lënë, për hir të emrit tim, shtëpi, vëllezër, motra, atë, nënë, grua, bij ose ara, do të marrë njëqindfish dhe do të trashëgojë jetë të përjetshme.

alb@Matthew:20:1 @ ``Mbretëria e qiejve i ngjan, pra, një zot shtëpie, që doli herët në mëngjes për të pajtuar me mëditje punëtorë për vreshtin e vet.

alb@Matthew:20:2 @ Mbasi ra në ujdi me punëtorët për një denar në ditë, i dërgoi në vreshtin e vet.

alb@Matthew:20:3 @ Pastaj doli rreth orës së tretë dhe pa të tjerë që rrinin në shesh, të papunë.

alb@Matthew:20:5 @ Doli përsëri rreth orës së gjashtë dhe orës së nëntë dhe bëri po ashtu.

alb@Matthew:20:6 @ Kur doli përsëri rreth orës njëmbëdhjetë, gjeti disa të tjerë, të papunë, dhe u tha: "Përse rrini gjithë ditën këtu pa bërë asgjë?".

alb@Matthew:20:8 @ Kur erdhi mbrëmja, i zoti i vreshtit i tha kujdestarit të vet: "Thirri punëtorët dhe jepu mëditjen e tyre, duke filluar nga ata të fundit e deri te të parët".

alb@Matthew:20:9 @ Dhe kur erdhën ata të orës njëmbëdhjetë, morën nga një denar secili.

alb@Matthew:20:12 @ duke thënë: "Këta të fundit punuan vetëm një orë, dhe ti i trajtove si ne që hoqëm barrën dhe vapën e ditës"

alb@Matthew:20:15 @ A nuk më lejohet të bëj me timen ç`të dua? Apo bëhesh sylig, sepse unë jam i mirë?".

alb@Matthew:20:17 @ Pastaj, kur Jezusi po ngjitej në Jeruzalem, i mori mënjanë të dymbëdhjetë dishepujt gjatë rrugës dhe u tha atyre:

alb@Matthew:20:18 @ ``Ja, ne ngjitemi në Jeruzalem dhe Biri i njeriut do t`u dorëzohet krerëve të priftërinjve dhe skribëve, dhe ata do ta dënojnë me vdekje.

alb@Matthew:20:19 @ Do t`ua dorëzojnë pastaj në duart e paganëve që ta tallin, ta fshikullojnë dhe ta kryqëzojnë; por ai ditën e tretë do të ringjallet``.

alb@Matthew:20:20 @ Atëherë nëna e bijve të Zebedeut iu afrua bashkë me bijtë e vet, ra përmbys para tij dhe i kërkoi diçka.

alb@Matthew:20:21 @ Dhe ai i tha: ``Çfarë do?``. Ajo u përgjigj: ``Urdhëro që këta dy bijtë e mi të ulen njeri në të djathtën dhe tjetri në të majtën në mbretërinë tënde``.

alb@Matthew:20:23 @ Atëherë ai u tha atyre: ``Ju me të vërtetë do ta pini kupën time dhe do të pagëzoheni me pagëzimin me të cilin unë do të pagëzohem; por nuk është në dorën time që të uleni në të djathtën time ose në të majtën time, por u është rezervuar atyre, të cilëve u është përgatitur nga Ati im``.

alb@Matthew:20:24 @ Kur i dëgjuan këto fjalë, të dhjetët të tjerët u indinjuan kundër të dy vëllezërve.

alb@Matthew:20:25 @ Dhe Jezusi i thirri ata pranë vetes dhe u tha: ``Ju e dini se të parët e kombeve i sundojnë ato dhe të mëdhenjtë përdorin pushtet mbi ato,

alb@Matthew:20:26 @ por midis jush kështu nuk do të ndodhë; madje secili prej jush që do të dojë të bëhet i madh, qoftë shërbëtori juaj;

alb@Matthew:20:27 @ dhe kushdo prej jush që do të dojë të jetë i pari, qoftë skllavi juaj.

alb@Matthew:20:28 @ Sepse edhe Biri i njeriut nuk erdhi që t`i shërbejnë, por për të shërbyer dhe për të dhënë jetën e tij si çmim për shpengimin e shumë vetëve.

alb@Matthew:21:1 @ Kur iu afruan Jeruzalemit dhe arritën në Betfage, afër malit të Ullinjve, Jezusi dërgoi dy dishepuj,

alb@Matthew:21:2 @ duke u thënë atyre: ``Shkoni në fshatin që ndodhet përballë jush; aty do të gjeni menjëherë një gomare të lidhur dhe një pulishtë me të; zgjidhini dhe m`i sillni!

alb@Matthew:21:4 @ Tani kjo ndodhi për të përmbushur ç`ishtë thënë nga profeti, që thotë:

alb@Matthew:21:5 @ ``I thoni bijës së Sionit: Ja po të vjen mbreti yt, zemërbutë, hipur mbi një gomare, madje një pulishtë, pjellë e një kafshe barrë``.

alb@Matthew:21:7 @ Sollën gomaren dhe pulishtin, shtruan mbi to mantelet e tyre, dhe ai u hipi.

alb@Matthew:21:8 @ Dhe një turmë shumë e madhe shtronte mantelet e veta gjatë rrugës, ndërsa të tjerë thyenin degë nga pemët dhe i shtronin mbi rrugë.

alb@Matthew:21:9 @ Turmat që vinin përpara dhe ato që e ndiqnin brohoritnin, duke thënë: ``Hosana Birit të Davidit! Bekuar qoftë ai që vjen në emër të Zotit! Hosana në vendet shumë të larta!``.

alb@Matthew:21:10 @ Dhe kur hyri Jezusi në Jeruzalem, gjithë qyteti u ngrit në këmbë dhe tha: ``Kush është ky?``.

alb@Matthew:21:11 @ Dhe turmat thonin: ``Ky është Jezusi, profeti nga Nazareti i Galilesë.

alb@Matthew:21:12 @ Pastaj Jezusi hyri në tempullin e Perëndisë, i dëboi të gjithë ata që shisnin dhe blinin në tempull dhe përmbysi tryezat e këmbyesve të parave dhe ndenjëset e shitësve të pëllumbave.

alb@Matthew:21:13 @ Dhe u tha atyre: ``Éshtë shkruar: "Shtëpia ime do të quhet shtëpi lutje", por ju e keni kthyer në një shpellë kusarësh``.

alb@Matthew:21:17 @ Dhe, mbasi i la ata, doli nga qyteti për në Betani, dhe atje kaloi natën.

alb@Matthew:21:18 @ Në mëngjes, kur po kthehej në qytet e mori uria.

alb@Matthew:21:19 @ Dhe gjatë rrugës pa një fik dhe iu afrua, por nuk gjeti asgjë përveç gjetheve; dhe i tha: ``Mos u lidhtë më kurrë fryt prej teje përjetë!``. Dhe fiku u tha menjëherë.

alb@Matthew:21:21 @ Dhe Jezusi duke u përgjigjur u tha atyre: ``Në të vërtetë ju them që, po të keni besim dhe të mos dyshoni, do të bëni jo vetëm atë që unë i bëra fikut, por, edhe sikur t`i thoni këtij mali: "Hiqu andej dhe hidhu në det", kjo do të ndodhë.

alb@Matthew:21:23 @ Kur hyri në tempull, krerët e priftërinjve dhe pleqtë e popullit iu afruan, ndërsa i mësonte, dhe i thanë: ``Me ç`pushtet i bën ti këto gjëra? Dhe kush ta ka dhënë këtë pushtet?``.

alb@Matthew:21:24 @ Dhe Jezusi, duke u përgjigjur, u tha atyre: ``Edhe unë do t`ju bëj një pyetje, dhe në qoftë se ju do të më përgjigjeshit, unë gjithashtu do t`ju them me ç`pushtet i kryej këto gjëra.

alb@Matthew:21:25 @ Pagëzimi i Gjonit nga erdhi? Nga qielli apo nga njerëzit?``. Dhe ata arsyetonin midis tyre duke thënë: ``Po t`i themi nga qielli, do të na thotë: "Përse atëhërë nuk i besuat?".

alb@Matthew:21:26 @ Në qoftë se i themi nga njerëzit, kemi frikë nga turma, sepse të gjithë e konsiderojnë Gjonin profet``.

alb@Matthew:21:27 @ Dhe iu përgjigjën Jezusit duke thënë: ``Nuk e dimë``. Atëhërë ai u tha atyre: ``As unë nuk do t`ju them me ç`pushtet i bëj këto gjëra".

alb@Matthew:21:31 @ Cili nga të dy e kreu vullnetin e të atit?``. Ata i thanë: ``I pari``. Jezusi u tha atyre: ``Në të vërtetë ju them se tagrambledhësit dhe prostitutat hyjnë para jush në mbretërinë e qiejve.

alb@Matthew:21:33 @ ``Dëgjoni një shëmbëlltyrë tjetër: Ishte një pronar shtëpie, i cili mbolli një vresht, e rrethoi me gardh, gërmoi një vend ku të shtrydhte rrushin, ndërtoi një kullë dhe, mbasi ua besoi disa vreshtarëve, u nis në një vend të huaj.

alb@Matthew:21:34 @ Dhe kur erdhi koha e të vjelave, ai dërgoi shërbëtorët e vet te vreshtarët, për të marrë frutat e tij,

alb@Matthew:21:35 @ por vreshtarët i kapën shërbëtorët e tij, njërin e rrahën, një tjetër e vranë dhe një tjetër e vranë me gurë.

alb@Matthew:21:37 @ Më në fund ai i dërgoi atyre birin e vet duke thënë: "Për djalin tim do të kenë respekt!".

alb@Matthew:21:38 @ Por vreshtarët, kur e panë të birin, i thanë njeri tjetrit: "Ky është trashëgimtari; ejani, ta vrasim dhe marrim si pronë trashëgiminë e tij".

alb@Matthew:21:41 @ Ata i thanë: ``Ai do t`i vrasë keqas ata faqezinj dhe do t`ua besojë vreshtin vreshtarëve të tjerë, të cilët do t`i japin prodhimet në kohën e vet``.

alb@Matthew:21:42 @ Jezusi u tha atyre: ``A nuk keni lexuar kurrë në Shkrimet: "Guri, që ndërtuesit e nxorën të papërdorshëm, u bë guri i qoshes. Kjo është vepër e Zotit, dhe është e mrekullueshme në sytë tonë"?

alb@Matthew:21:43 @ Prandaj unë po ju them se juve do t`ju hiqet mbretëria e Perëndisë dhe do t`i jepet një kombi që do ta bëjë të japë fryt.

alb@Matthew:21:44 @ Dhe ai që do të bjerë mbi këtë gur do të bëhet copëcopë; dhe ai mbi të cilin do të bjerë ai do të jetë i thërrmuar``.

alb@Matthew:21:46 @ Dhe kërkonin ta kapnin, por kishin frikë nga turmat, sepse ato e konsideronin profet.

alb@Matthew:22:2 @ ``Mbretëria e qiejve i ngjan një mbreti, i cili përgatiti dasmën e të birit.

alb@Matthew:22:3 @ Dhe dërgoi shërbëtorët e vet për të thirrur të ftuarit në dasmë, por ata nuk deshën të vijnë.

alb@Matthew:22:5 @ Por ata, pa e përfillur, shkuan: dikush në arën e vet e dikush në punët e veta.

alb@Matthew:22:7 @ Mbreti atëhërë, kur dëgjoi këtë, u zemërua dhe dërgoi ushtritë e veta për të shfarosur ata gjaksorë dhe dogji qytetin e tyre.

alb@Matthew:22:8 @ Atëherë u tha shërbëtorëve të vet: "Dasma është gati, por të ftuarit nuk ishin të denjë.

alb@Matthew:22:10 @ Dhe ata shërbëtorët dolën nëpër rrugë, mblodhën të gjithë ata që gjetën, të këqij dhe të mirë, dhe vendi i dasmës u mbush me të ftuar.

alb@Matthew:22:11 @ Atëherë mbreti hyri për të parë të ftuarit dhe gjeti aty një njeri që nuk kishte veshur rrobë dasme;

alb@Matthew:22:13 @ Atëherë mbreti u tha shërbëtorëve: "Lidheni duar dhe këmbë, kapeni dhe hidheni në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllim dhëmbësh".

alb@Matthew:22:16 @ Dhe i dërguan dishepujt e tyre bashkë me herodianët, për t`i thënë: ``Mësues, ne e dimë se ti je i vërtetë dhe që mëson udhën e Perëndisë në të vërtetë, pa marrë parasysh njeri, sepse ti nuk shikon pamjen e jashtme të njerëzve

alb@Matthew:22:17 @ Na thuaj, pra: Si e mendon? A është e ligjshme t`i paguhet taksa Cezarit apo jo?``.

alb@Matthew:22:21 @ Ata i thanë: ``E Cezarit``. Atëherë ai u tha atyre: ``Jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit dhe Perëndisë atë që i përket Perëndisë``.

alb@Matthew:22:23 @ Po atë ditë erdhën tek ai saducenjtë, të cilët thonë se nuk ka ringjallje, dhe e pyetën

alb@Matthew:22:24 @ duke thënë: ``Mësues, Moisiu ka thënë: "Në se dikush vdes pa lënë fëmijë, i vëllai le të martohet me gruan e tij, për t`i lindur trashëgimtarë vëllait të tij.

alb@Matthew:22:25 @ Tani ndër ne ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq dhe duke mos pasë trashëgimtarë, ia la gruan vëllait të vet.

alb@Matthew:22:26 @ Kështu edhe i dyti dhe i treti, deri tek i shtati.

alb@Matthew:22:28 @ Në ringjallje, pra, e kujt nga këta të shtatë do të jetë grua? Sepse të gjithë e patën gruaja``.

alb@Matthew:22:29 @ Por Jezusi, duke u përgjigjur u tha atyre: ``Ju bëni gabim, sepse nuk e kuptoni as Shkrimin as pushtetin e Perëndisë.

alb@Matthew:22:35 @ Dhe një nga ata, mësues i ligjit, e pyeti për të vënë në provë, duke thënë:

alb@Matthew:22:39 @ Dhe i dyti, i ngjashëm me këtë, është: "Duaje të afërmin tënd porsi vetveten".

alb@Matthew:22:40 @ Nga këto dy urdhërime varet i tërë ligji dhe profetët``.

alb@Matthew:22:41 @ Tani, kur u mblodhën farisenjtë, Jezusi i pyeti:

alb@Matthew:22:42 @ ``Ç`u duket juve për Krishtin? Biri i kujt është?``. Ata i thanë: ``I Davidit``.

alb@Matthew:22:45 @ Në qoftë se Davidi e quan Zot, si mund të jetë biri i tij?``.

alb@Matthew:23:1 @ Atëherë Jezusi u foli turmave dhe dishepujve të vet,

alb@Matthew:23:4 @ Por lidhin barrë të rënda që barten me vështirësi, dhe ua vënë mbi kurrizin e njerëzve; Por ata nuk duan të luajnë vetë as me gisht.

alb@Matthew:23:6 @ Duan kryet e vendit në gostira dhe vendet e para në sinagoga,

alb@Matthew:23:7 @ si edhe përshëndetjet në sheshe dhe të quhen rabbi, rabbi nga njerëzit.

alb@Matthew:23:8 @ Por ju mos lejoni që t`ju quajnë rabbi, sepse vetëm një është mësuesi juaj: Krishti, dhe ju të gjithë jeni vëllezër.

alb@Matthew:23:9 @ Dhe përmbi tokë mos thirrni askënd atë tuaj, sepse vetëm një është Ati juaj, ai që është në qiej.

alb@Matthew:23:10 @ As mos lejoni që t`ju quajnë udhëheqës, sepse vetëm një është udhëheqësi juaj: Krishti.

alb@Matthew:23:11 @ Dhe më i madhi prej jush le të jetë shërbëtori juaj.

alb@Matthew:23:12 @ Sepse kush do të lartësojë veten, do të poshtërohet; dhe kush do të përulë veten, do të lartësohet.

alb@Matthew:23:13 @ Por mjerë ju, o skribë dhe farisenj hipokritë! Sepse mbyllni mbretërinë e qiejve para njerëzve; sepse as ju nuk hyni, as nuk i lini të hyjnë ata që janë për të hyrë.

alb@Matthew:23:15 @ Mjerë ju, o skribë dhe farisenj hipokritë! Sepse përshkoni detin dhe dheun për të bërë prozelitë, dhe kur ndokush bëhet i tillë, e bëni bir të Gehenas dhe dy herë më të keq se ju!

alb@Matthew:23:16 @ Mjerë ju, udhëheqës të verbër, që thoni: "Në qoftë se dikush betohet për tempullin, kjo s`është gjë; por në qoftë se betohet për arin e tempullit, është i detyruar".

alb@Matthew:23:18 @ Dhe në qoftë se dikush betohet për altarin, s`është gjë; por ne qoftë se betohet për ofertën që është mbi të, është i detyruar"

alb@Matthew:23:20 @ Ai, pra, që betohet për altarin, betohet për të dhe për çdo gjë që është përmbi të!

alb@Matthew:23:21 @ Ai që betohet për tempullin, betohet për të dhe për atë që banon atje.

alb@Matthew:23:22 @ Dhe ai që betohet për qiellin, betohet për fronin e Perëndisë dhe për atë që është ulur mbi të.

alb@Matthew:23:23 @ Mjerë ju, skribë dhe farisenj hipokritë! Sepse ju llogaritni të dhjetën e mëndrës, të koprës dhe të barit të gjumit, dhe lini pas dore gjërat më të rëndësishme të ligjit: gjyqin, mëshirën dhe besimin; këto gjëra duhet t`i praktikoni pa i lënë pas dore të tjerat.

alb@Matthew:23:26 @ Farise i verbër! Pastro më parë përbrenda kupën dhe pjatën, që edhe përjashta të jetë e pastër.

alb@Matthew:23:29 @ Mjerë ju, o skribë dhe farisenj hipokritë! Sepse ndërtoni varrezat e profetëve dhe zbukuroni monumentet e të drejtëve,

alb@Matthew:23:30 @ dhe thoni: "Po të kishim jetuar në kohën e etërve tanë, nuk do të kishim bashkëpunuar me ta në vrasjen e profetëve".

alb@Matthew:23:31 @ Duke folur kështu, ju dëshmoni kundër vetes suaj, se jeni bijtë e atyre që vranë profetët.

alb@Matthew:23:32 @ Ju e kaloni masën e etërve tuaj!

alb@Matthew:23:34 @ Prandaj, ja unë po ju dërgoj profetë, dijetarë dhe skribë; ju disa prej tyre do t`i vritni dhe do t`i kryqëzoni, disa të tjerë do t`i fshikulloni në sinagogat tuaja dhe do t`i persekutoni nga një qytet në tjetrin,

alb@Matthew:23:35 @ që të bjerë mbi ju gjithë gjaku i drejtë i derdhur mbi dhe, nga gjaku i të drejtit Abel, deri te gjaku i Zaharias, birit të Barakias, që ju e vratë ndërmjet tempullit dhe altarit.

alb@Matthew:23:36 @ Në të vërtetë po ju them se të gjitha këto gjëra do të bien mbi këtë brez.

alb@Matthew:23:37 @ Jeruzalem, Jeruzalem, që i vret profetët dhe i vret me gurë ata që të janë dërguar! Sa herë kam dashur t`i mbledh bijtë e tu ashtu si i mbledh klloçka zogjtë e vet nën krahë, por ju nuk deshët!

alb@Matthew:23:38 @ Ja, shtëpia juaj po ju lihet e shkretë.

alb@Matthew:24:2 @ Por Jezusi u tha atyre: ``A nuk i shikoni ju të gjitha këto? Në të vërtetë po ju them se këtu nuk do të mbetet asnjë gur mbi gur që nuk do të rrënohet``.

alb@Matthew:24:3 @ Pastaj, kur ai u ul të rrinte në malin e Ullinjve, dishepujt e vet iu afruan mënjanë dhe i thanë: ``Na thuaj, kur do të ndodhin këto gjëra? Dhe cila do të jetë shenja e ardhjes sate dhe e mbarimit të botës?``.

alb@Matthew:24:6 @ Atëherë do të dëgjoni të flitet për lufta dhe për ushtima luftash; ruhuni të mos shqetësoheni, sepse të gjitha këto duhet të ndodhin, por ende mbarimi nuk do të ketë ardhur.

alb@Matthew:24:7 @ Do të ngrihet, pra, popull kundër populli dhe mbretëri kundër mbretërie; do të ketë zi buke, murtajë dhe tërmete në vende të ndryshme.

alb@Matthew:24:8 @ Por të gjitha këto gjëra do të jenë vetëm fillimi i dhembjeve të lindjes.

alb@Matthew:24:9 @ Atëherë do t`ju dorëzojnë në mundime dhe do t`ju vrasin; dhe të gjithë kombet do t`ju urrejnë për shkak të emrit tim.

alb@Matthew:24:10 @ Atëherë shumë do të skandalizohen, do ta tradhëtojnë njeri tjetrin dhe do të urrejnë njeri tjetrin.

alb@Matthew:24:11 @ Dhe do të dalin shumë profetë të rremë, dhe do të mashtrojnë shumë njerëz.

alb@Matthew:24:12 @ Dhe, duke qenë se paudhësia do të shumohet, shumëkujt do t`i ftohet dashuria;

alb@Matthew:24:13 @ por ai që do të ngulmojë deri në fund do të shpëtohet.

alb@Matthew:24:14 @ Dhe ky ungjill i mbretërisë do të predikohet në gjithë botën si një dëshmi për gjithë kombet, dhe atëherë do të vijë mbarimi``.

alb@Matthew:24:15 @ ``Kur të shihni, pra, neverinë e shkretimit, që është parathënë nga profeti Daniel, që ka zënë vend në vendin e shenjtë (kush lexon le ta kuptojë),

alb@Matthew:24:17 @ Kush ndodhet mbi taracën e shtëpisë, të mos zbresë për të marrë diçka në shtëpinë e vet;

alb@Matthew:24:18 @ dhe kush është ndër ara, të mos kthehet për të marrë mantelin e tij.

alb@Matthew:24:21 @ sepse atëherë do të ketë një mundim aq të madh, sa nuk ka ndodhur kurrë që nga krijimi i botës e deri më sot, dhe as nuk do të ketë më kurrë!

alb@Matthew:24:24 @ Sepse do të dalin krishtër të rremë dhe profetë të rremë, dhe do të bëjnë shenja të mëdha dhe mrrekulli të tilla aq sa t`i mashtrojnë, po të ishte e mundur, edhe të zgjedhurit.

alb@Matthew:24:26 @ Pra, në qoftë se ju thonë: "Ja, është në shkretëtirë", mos shkoni atje: "Ja, është në dhomat e fshehta", mos u besoni.

alb@Matthew:24:27 @ Sepse, si vetëtima që del nga lindja dhe flakëron deri në perëndim, kështu do të jetë ardhja e Birit të njeriut.

alb@Matthew:24:28 @ Sepse ku të ketë kërma, aty do të mblidhen shqiponjat``.

alb@Matthew:24:29 @ ``Tani, fill pas pikëllimit të atyre ditëve, dielli do të erret dhe hëna nuk do të japë dritën e vet, yjet do të bien nga qielli dhe fuqitë e qiejve do të tronditen.

alb@Matthew:24:30 @ Dhe atëherë do të duket në qiell shenja e Birit të njeriut; dhe të gjitha kombet e dheut do të mbajnë zi dhe do ta shohin Birin e njeriut duke ardhur mbi retë e qiellit me fuqi dhe lavdi të madhe.

alb@Matthew:24:31 @ Ai do t`i dërgojë engjëjt e vet me tinguj të fuqishëm borie; dhe ata do t`i mbledhin të zgjedhurit e tij nga të katër erërat, nga një skaj i qiellit te tjetri.

alb@Matthew:24:32 @ Tani mësoni nga fiku këtë shëmbëlltyrë: kur tashmë degët e tij njomësohen dhe nxjerrin gjethet, ta dini se vera është afër.

alb@Matthew:24:34 @ Në të vërtetë po ju them se ky brez nuk do të kalojë, pa u realizuar të gjitha këto.

alb@Matthew:24:36 @ Tani sa për atë ditë dhe për atë orë, askush s`e di, as engjëjt e qieive, por vetëm Ati im.

alb@Matthew:24:37 @ Por, ashtu si qe në ditët e Noeut, kështu do të jetë edhe në ardhjen e Birit të njeriut.

alb@Matthew:24:40 @ Atëherë dy do të jenë në arë, një do të merret dhe tjetri do të lihet.

alb@Matthew:24:41 @ dy gra do të bluajnë në mulli, një do të merret dhe tjetra do të lihet.

alb@Matthew:24:45 @ ``Cili është, pra, ai shërbëtor besnik dhe i mençur, që zotëria e tij e caktoi përmbi shtëpiarët e vet, për t`u dhënë atyre ushqimin në kohën e duhur?

alb@Matthew:24:46 @ Lum ai shërbëtor që, kur të kthehet zotëria e tij, e gjen duke bërë kështu.

alb@Matthew:24:47 @ Në të vërtetë po ju them se ai do t`ia besojë administrimin e gjithë pasurisë së vet.

alb@Matthew:24:48 @ Por, në qoftë se ky shërbëtor i mbrapshtë, thotë në zemër të vet: "Zotëria ime vonon të vijë",

alb@Matthew:24:49 @ dhe fillon t`i rrahë shokët e vet dhe të hajë e të pijë me pijanecët;

alb@Matthew:24:50 @ zotëria e këtij shërbëtori do të vijë në atë ditë kur ai nuk e pret dhe në atë orë kur ai nuk e di;

alb@Matthew:24:51 @ do ta ndëshkojë rëndë dhe do t`i rezervojë fatin e hipokritëve. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllim dhëmbësh``.

alb@Matthew:25:1 @ ``Atëherë mbretëria e qiejve do t`u ngjajë dhjetë virgjëreshave, të cilat i morën llampat e tyre, dhe i dolën para dhëndrit.

alb@Matthew:25:3 @ Budallaçkat, kur morën llampat e tyre, nuk morën me vet vajin;

alb@Matthew:25:12 @ Por ai, duke u përgjigjur, tha: "Në të vërtetë po ju them se nuk ju njoh".

alb@Matthew:25:14 @ ``Mbretëria e qiejve i ngjan gjithashtu një njeriu, që, kur po nisej për një udhëtim, i thirri shërbëtorët e tij dhe u besoi pasuritë e veta.

alb@Matthew:25:15 @ Njërit i dha pesë talenta, tjetrit dy dhe një tjetri një; secilit sipas zotësisë së tij; dhe u nis fill.

alb@Matthew:25:18 @ Por kurse ai që kishte marrë një, shkoi, hapi një gropë në dhe dhe e fshehu denarin e zotit të vet.

alb@Matthew:25:24 @ Në fund erdhi edhe ai që kishte marrë vetëm një talent dhe tha: "Zot, unë e dija se je njeri i ashpër, që korr atje ku nuk ke mbjellë dhe vjel ku nuk ke shpërndarë,

alb@Matthew:25:27 @ Ti duhet t`ia kishe besuar denarin tim bankierëve dhe kështu, në kthimin tim, do ta kisha marrë me interes.

alb@Matthew:25:28 @ Prandaj ia hiqni këtij talentin dhe ia jepni atij që ka dhjetë talenta.

alb@Matthew:25:29 @ Sepse atij që ka do t`i jepet edhe më e do të ketë me bollëk të madh, por atij që nuk ka, do t`i merret edhe ajo që ka.

alb@Matthew:25:30 @ Dhe flakeni në errësirën e jashtme këtë shërbëtor të pavlefshëm. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllim dhëmbësh"``.

alb@Matthew:25:31 @ ``Dhe kur të vijë Biri i njeriut në lavdinë e tij, bashkë me të gjithë engjëjt e shenjtë, atëherë do të ulet mbi fronin e lavdisë së vet.

alb@Matthew:25:32 @ Dhe të gjithë kombet do të mblidhen para tij; dhe ai do ta ndajë njërin nga tjetri ashtu si i ndan bariu delet nga cjeptë.

alb@Matthew:25:33 @ Dhe delet do t`i vërë në të djathtën e tij dhe cjeptë në të majtën.

alb@Matthew:25:34 @ Atëherë Mbreti do t`u thotë atyre që do të jenë në të djathtën e tij: "Ejani, të bekuar të Atit tim; merrni në trashëgim mbretërinë që u bë gati për ju që nga krijimi i botës.

alb@Matthew:25:35 @ Sepse pata uri dhe më dhatë për të ngrënë, pata etje dhe më dhatë për të pirë; isha i huaj dhe më pritët,

alb@Matthew:25:37 @ Atëherë të drejtët do t`i përgjigjen duke thënë: "Zot, kur të pamë të uritur dhe të dhamë për të ngrënë; ose të etur dhe të dhamë për të pirë?

alb@Matthew:25:40 @ Dhe Mbreti duke iu përgjigjur do t`u thotë: "Në të vërt etë po ju them: sa herë ia keni bërë këtë ndonjërit prej këtyre vëllezërve të mi më të vegjël, këtë ma bëtë mua.

alb@Matthew:25:41 @ Pastaj ai do t`u thotë edhe atyre që do të jenë në të majtë: "Largohuni nga unë, të mallkuar, në zjarr të përjetshëm, të përgatitur për djallin dhe engjëjt e tij.

alb@Matthew:25:42 @ Sepse pata uri dhe nuk më dhatë për të ngrënë, pata etje dhe nuk më dhatë për të pirë,

alb@Matthew:25:44 @ Atëherë edhe ata do t`i përgjigjen duke thënë: "Zot, kur të pamë të uritur ose të etur, ose të huaj, ose të zhveshur, ose të lëngatë ose në burg dhe nuk të shërbyem?".

alb@Matthew:25:45 @ Atëherë ai do t`u përgjigjet atyre duke thënë: "Në të vërtetë ju them: sa herë nuk ia keni bërë këtë ndonjërit prej këtyre më të vegjëlve, këtë nuk ma bëtë as edhe mua".

alb@Matthew:25:46 @ Dhe ata do të shkojnë në mundim të përjetshëm, dhe të drejtët në jetën e përjetshme``.

alb@Matthew:26:1 @ Dhe ndodhi që, mbasi Jezusi i mbaroi të gjitha këto fjalime, u tha dishepujve të vet:

alb@Matthew:26:2 @ ``Ju e dini se pas dy ditësh janë Pashkët dhe Biri i njeriut do të dorëzohet për t`u kryqëzuar``.

alb@Matthew:26:5 @ por thonin: ``Jo gjatë festës, që të mos bëhet ndonjë trazirë në popull``.

alb@Matthew:26:6 @ Tani, kur Jezusi ishte në Betani, në shtëpinë e lebrozit Simon,

alb@Matthew:26:10 @ Por Jezusi e mori vesh dhe u tha atyre: ``Pse e shqetësoni këtë grua? Ajo kreu në fakt një vepër të mirë ndaj meje.

alb@Matthew:26:13 @ Në të vërtetë unë po ju them se kudo që do të predikohet ky ungjill, në gjithë botën, do të tregohet edhe çfarë bëri kjo grua, në përkujtim të saj``.

alb@Matthew:26:14 @ Atëherë një nga të dymbëdhjetët, me emër Judë Iskarioti, shkoi te krerët e priftërinjëve,

alb@Matthew:26:15 @ dhe u tha atyre: ``Sa do të më jepni që unë t`jua dorëzoj?``. Dhe ata i numëruan tridhjetë sikla argjendi.

alb@Matthew:26:18 @ Dhe ai u përgjigj: ``Shkoni në qytet te filani dhe i thoni: "Mësuesi thotë: Koha ime është afër; do të bëj Pashkën në shtëpinë tënde bashkë me dishepujt e mi"``.

alb@Matthew:26:20 @ Dhe, kur u ngrys, ai u ul në tryezë bashkë me të dymbëdhjetët;

alb@Matthew:26:21 @ dhe, ndërsa po hanin, tha: ``Në të vërtetë unë po ju them se një nga ju do të më tradhtojë``.

alb@Matthew:26:24 @ Sikurse është shkruar për të, Biri i njeriut pa tjetër shkon; por mjerë ai njeri me anë të të cilit Biri i njeriut tradhtohet! Për të do të ishte më mirë të mos kishte lindur kurrë``.

alb@Matthew:26:25 @ Dhe Juda, ai që do ta tradhtonte, e pyeti dhe tha: ``Rabbi, mos jam unë ai?``. Ai i tha: ``Ti po thua!``.

alb@Matthew:26:29 @ Dhe unë po ju them, se që tani e tutje unë nuk do të pi më nga ky fryt i hardhisë, deri në atë ditë kur, bashkë me ju, do ta pi të re në mbretërinë e Atit tim``.

alb@Matthew:26:31 @ Atëherë Jezusi u tha atyre: ``Këtë natë të gjithë ju do të skandalizoheni për shkakun tim, sepse është shkruar: "Do të godas bariun dhe delet e kopesë do të shpërndahen".

alb@Matthew:26:33 @ Atëherë Pjetri duke u përgjigjur i tha: ``Edhe sikur të gjithë të skandalizohen për shkakun tënd, unë nuk do të skandalizohem kurrë!``.

alb@Matthew:26:34 @ Jezusi i tha: ``Në të vërtetë po të them se pikërisht këtë natë, para se të këndojë gjeli, ti do të më mohosh tri herë``.

alb@Matthew:26:35 @ Pjetri i tha: ``Edhe sikur të duhej të vdisja bashkë me ty, nuk do të të mohoj kurrsesi``. Po atë thanë edhe të gjithë dishepujt.

alb@Matthew:26:36 @ Atëherë Jezusi shkoi bashkë me ta në një vend, që quhej Gjetsemani, dhe u tha dishepujve: ``Uluni këtu, ndërsa unë po shkoi aty të lutem``.

alb@Matthew:26:37 @ Dhe mori me vete Pjetrin dhe të dy djemtë e Zebedeut, dhe filloi të ndjeje trishtim dhe ankth të madh.

alb@Matthew:26:40 @ Pastaj u kthye te dishepujt dhe i gjeti që flinin, dhe i tha Pjetrit: ``Po si, nuk mundët të vigjëloni me mua të paktën për një orë?

alb@Matthew:26:42 @ U largua përsëri për herë të dytë dhe u lut duke thënë: ``Ati im, në qoftë se nuk është e mundur që kjo kupë të largohet prej meje pa u pirë prej meje, u bëftë vullneti yt!``.

alb@Matthew:26:43 @ Pastaj u kthye dhe i gjeti përsëri që flinin, sepse sytë u ishin rënduar.

alb@Matthew:26:44 @ Dhe, mbasi i la ata, u largua përsëri dhe u lut për të tretën herë, duke thënë të njëjtat fjalë.

alb@Matthew:26:45 @ Pastaj u kthye te dishepujt e vet dhe u tha atyre: ``Tani vazhdoni të flini dhe pushoni; ja erdhi ora, dhe Biri i njeriut do të bjerë në duart e mëkatarëve.

alb@Matthew:26:47 @ Dhe ndërsa ai ende po fliste, ja Juda, një nga të dymbëdhjetët, erdhi, dhe bashkë me të një turmë e madhe me shpata dhe me shkopinj, e dërguar nga krerët e priftërinjve dhe nga pleqtë e popullit.

alb@Matthew:26:49 @ Dhe menjëherë iu afrua Jezusit dhe i tha: ``Tungjatjeta, Mësues!``. Dhe e puthi përzemërsisht.

alb@Matthew:26:51 @ Dhe ja, një nga ata që ishte me Jezusin, zgjati dorën, nxori shpatën e vet, iu hodh shërbëtorit të kryepriftit dhe ia preu veshin.

alb@Matthew:26:52 @ Atëherë Jezusi i tha: ``Ktheje shpatën në vendin e vet, sepse të gjithë ata që rrokin shpatën, prej shpate do të vdesin.

alb@Matthew:26:53 @ A kujton ti, vallë, se unë nuk mund t`i lutem Atit tim, që të më dërgojë më shumë se dymbëdhjetë legjione engjëjsh?

alb@Matthew:26:54 @ Po atëherë si do të përmbusheshin Shkrimet, sipas të cilave duhet të ndodhë kështu?``.

alb@Matthew:26:56 @ Por të gjitha këto ndodhën që të përmbushen Shkrimet e profetëve``. Atëherë të gjithë dishepujt e lanë dhe ikën.

alb@Matthew:26:58 @ Dhe Pjetri e ndoqi nga larg deri në pallatin e kryepriftit, dhe, mbasi hyri aty, u ul bashkë me rojet për të parë fundin.

alb@Matthew:26:60 @ por nuk gjetën asnjë; ndonëse u paraqitën shumë dëshmitarë të rremë, nuk e gjetën. Por në fund u paraqitën dy dëshmitarë të rremë,

alb@Matthew:26:64 @ Jezusi i tha: ``Ti po thua! Madje unë po ju them se në të ardhmen ju do ta shihni Birin e njeriut duke ndënjur në të djathtën e Pushtetit, dhe duke ardhur mbi retë e qiellit``.

alb@Matthew:26:65 @ Atëherë kryeprifti ia shqeu rrobat e veta, duke thënë: ``Ai blasfemoi; ç`na duhen më dëshmitarët? Ja, tani e dëgjuat blasfeminë e tij.

alb@Matthew:26:66 @ Si ju duket juve?``. Dhe ata, duke u përgjigjur, thanë: ``Ai është fajtor për vdekje!``.

alb@Matthew:26:68 @ duke thënë: ``O Krisht, profetizo! Kush të ra?``.

alb@Matthew:26:69 @ Tani Pjetri ndënji përjashta, në oborr dhe një shërbëtore iu afrua duke thënë: ``Edhe ti ishe me Jezusin, Galileasin``.

alb@Matthew:26:71 @ Dhe kur ai po dilte në hajat, e pa atë një shërbëtore tjetër dhe u tha të pranishmëve: ``Edhe ky ishte me Jezusin, Nazareasin!``.

alb@Matthew:26:73 @ Mbas pak edhe të pranishmit iu afruan dhe i thanë Pjetrit: ``Sigurisht, edhe ti je një nga ata, sepse e folura jote të tradhton!``.

alb@Matthew:26:75 @ Atëherë Pjetri kujtoi atë që i kishte thënë Jezusi: ``Para se të këndojë gjeli, do të më mohosh tri herë``. Dhe ai doli përjashta dhe qau me hidhërim.

alb@Matthew:27:3 @ Atëherë Juda, që e kishte tradhtuar, kur pa se e dënuan Jezusin, u pendua dhe ua ktheu krerëve të priftërinjve dhe pleqve të tridhjetë siklat prej argjendi,

alb@Matthew:27:4 @ duke thënë: ``Mëkatova duke tradhtuar gjakun e pafaj``. Por ata thanë: ``Po ne ç`na duhet? Punë për ty!``.

alb@Matthew:27:9 @ Atëherë u përmbush ç`ishte thënë nga profeti Jeremia që thotë: ``Dhe i morën të tridhjetë monedhat prej argjendi, çmimin e atij që e çmuan, siç kishin çmuar bijtë e Izraelit;

alb@Matthew:27:11 @ Dhe Jezusi qëndroi para guvernatorit; dhe qeveritari e pyeti duke thënë: ``A je ti mbreti i Judenjve?``. Dhe Jezusi i tha: ``Ti po thua!``.

alb@Matthew:27:17 @ Kur u mblodhën njerëzit, Pilati i pyeti ata: ``Kë doni t`ju liroj, Barabën apo Jezusin, që quhet Krisht?``.

alb@Matthew:27:22 @ Pilati u tha atyre: ``Ç`të bëj, pra, me Jezusin, që quhet Krisht?``. Të gjithë i thanë: ``Të kryqëzohet!``.

alb@Matthew:27:23 @ Por guvernatori tha: ``Po ç`të keqe ka bërë?``. Mirëpo ata po bërtisnin edhe më fort: ``Të kryqëzohet!``.

alb@Matthew:27:25 @ Dhe gjithë populli duke u përgjigjur tha: ``Le të jetë gjaku i tij mbi ne dhe mbi fëmijët tanë!``.

alb@Matthew:27:26 @ Atëherë ai ua liroi atyre Barabën; dhe mbasi e fshikulloi Jezusin, ua dorëzoi, që të kryqëzohet.

alb@Matthew:27:27 @ Atëherë ushtarët e guvernatorit, mbasi e çuan Jezusin në pretoriumin e guvernatorit, mblodhën rreth tij gjithë kohortën.

alb@Matthew:27:29 @ Dhe i thurën një kurorë me ferra, ia vunë mbi krye dhe i dhanë një kallam në dorën e djathtë; dhe, duke u gjunjëzuar përpara tij, e përqeshnin duke thënë: ``Tungjatjeta, o mbret i Judenjve!``.

alb@Matthew:27:32 @ Dhe duke dalë, takuan një njeri nga Kirena, që quhej Simon, të cilin e detyruan ta mbartë kryqin e Jezusit.

alb@Matthew:27:33 @ Dhe, kur arritën në vendin që quhej Golgota, domethënë "Vendi i kafkës",

alb@Matthew:27:35 @ Mbasi e kryqëzuan, i ndanë me short rrobat e tij, që të përmbushej ç`ishte thënë nga profeti: ``I ndanë ndërmjet tyre rrobat e mia dhe hodhën short mbi tunikën time``.

alb@Matthew:27:37 @ Përmbi krye të tij, i vunë gjithashtu motivacionin e shkruar të dënimit të tij: ``KY ÉSHTÉ JEZUSI, MBRETI I JUDENJVE``.

alb@Matthew:27:38 @ Atëhere u kryqëzuan bashkë me të dy cuba, njeri në të djathtën dhe tjetri në të majtën.

alb@Matthew:27:40 @ dhe duke thënë: ``Ti që e shkatërron tempullin dhe e rindërton për tri ditë, shpëto vetveten; në qoftë se je Biri i Perëndisë, zbrit nga kryqi!``.

alb@Matthew:27:42 @ ``Ai i shpëtoi të tjerët dhe nuk mund të shpëtojë vetveten; në qoftë se është mbreti i Izraelit, le të zbresë tani nga kryqi dhe ne do të besojmë në të;

alb@Matthew:27:43 @ ai ka besuar në Perëndinë; le ta lirojë tani në qoftë se e do me të vërtetë, sepse ka thënë: "Unë jam Biri i Perëndisë"``.

alb@Matthew:27:46 @ Rreth orës nëntë, Jezusi briti me zë të lartë duke thënë: ``Eli, Eli, lama sabaktani?``. Domethënë: ``Perëndia im, Perëndia im, përse më ke braktisur?``.

alb@Matthew:27:47 @ Dhe disa nga të pranishmit, kur e dëgjuan, thanë: ``Ky po thërret Elian``.

alb@Matthew:27:52 @ varret u hapën dhe shumë trupa të të shenjtëve që flinin u ringjallën;

alb@Matthew:27:53 @ dhe, të dalë nga varret mbas ringjalljes së Jezusit, hynë në qytetin e shenjtë dhe iu shfaqën shumëkujt.

alb@Matthew:27:54 @ Tani centurioni dhe ata që bashkë me të ruanin Jezusin, kur panë tërmetin dhe ngjarjet e tjera, u trembën shumë dhe thanë: ``Me të vërtetë ky ishte Biri i Perëndisë!``.

alb@Matthew:27:57 @ Edhe si u ngrys, erdhi një njeri i pasur nga Arimatea, me emër Jozef, i cili ishte edhe vet dishepull i Jezusit.

alb@Matthew:27:60 @ dhe e vendosi në varrin e vet të ri, që ai kishte hapur në shkëmb; pastaj rrokullisi një gur të madh në hyrje të varrit dhe u largua.

alb@Matthew:27:61 @ Dhe Maria Magdalena dhe Maria tjetër rrinin aty, ulur përballë varrit.

alb@Matthew:27:64 @ Prandaj urdhëro që varri të ruhet mirë deri në ditën e tretë, se mos vijnë dishepujt e tij natën e ta vjedhin trupin dhe pastaj t`i thonë popullit: "U ringjall së vdekuri"; kështu mashtrimi i fundit do të ishte më i keq se i pari``.

alb@Matthew:27:65 @ Por Pilati u tha atyre: ``Rojen e keni; shkoni dhe e siguroni varrin, si t`ju duket më mirë``.

alb@Matthew:28:1 @ Tani në fund të së shtunave, kur po zbardhte dita e parë e javës, Maria Magdalena dhe Maria tjetër shkuan për të parë varrin.

alb@Matthew:28:2 @ Dhe ja, ra një tërmet i madh, sepse një engjëll i Zotit zbriti nga qielli, erdhi dhe e rrokullisi gurin nga hyrja e varrit dhe u ul mbi të.

alb@Matthew:28:3 @ Pamja e tij ishte si vetëtima dhe veshja e tij e bardhë si bora.

alb@Matthew:28:4 @ Dhe nga frika e tij, rojet u drodhën dhe mbetën si të vdekur;

alb@Matthew:28:9 @ Dhe, ndërsa po shkonin për t`u thënë dishepujve, ja Jezusi u doli përpara dhe tha: ``Tungjatjeta!``. Atëherë ato u afruan, i rrokën këmbët dhe e adhuruan.

alb@Matthew:28:11 @ Ndërsa ato po shkonin, ja që disa nga rojtarët arritën në qytet dhe u raportuan krerëve të priftërinjve të gjitha ato që kishin ndodhur.

alb@Matthew:28:16 @ Pastaj të njëmbëdhjetë dishepujt shkuan në Galile, në atë mal që u kishte caktuar Jezusi

alb@Matthew:28:18 @ Pastaj Jezusi u afrua dhe u foli atyre duke thënë: ``Mua më është dhënë çdo pushtet në qiell e në tokë.

alb@Mark:1:2 @ Ashtu si është shkruar tek profetët: ``Ja, unë po dërgoj lajmëtarin tim para fytyrës tënde, i cili do të përgatit udhën tënde përpara teje.

alb@Mark:1:3 @ Ka një zë që bërtet në shkretëtirë: "Përgatitni udhën e Zotit, drejtoni shtigjet e tij"``.

alb@Mark:1:4 @ Gjoni erdhi në shkretëtirë duke pagëzuar dhe duke predikuar një pagëzim pendese për faljen e mëkateve.

alb@Mark:1:5 @ Dhe gjithë vendi i Judës dhe ata nga Jeruzalemi shkonin tek ai, dhe pagëzoheshin të gjithë nga ai në lumin Jordan, duke rrëfyer mëkatet e tyre.

alb@Mark:1:6 @ Por Gjoni ishte i veshur me lesh deveje, mbante një brez lëkure përreth ijëve dhe ushqehej me karkaleca dhe me mjaltë të egër.

alb@Mark:1:9 @ Dhe ndodhi në ato ditë që Jezusi erdhi nga Nazareti i Galilesë dhe u pagëzua nga Gjoni në Jordan.

alb@Mark:1:12 @ Fill pas kësaj, Fryma e Shenjtë e çoi në shkretëtirë;

alb@Mark:1:13 @ dhe qëndroi në shkretëtirë dyzet ditë, i tunduar nga Satanai. Ishte bashkë me bishat dhe engjëjt i shërbenin.

alb@Mark:1:14 @ Dhe mbasi e burgosën Gjonin, Jezusi erdhi në Galile duke predikuar ungjillin e mbretërisë së Perëndisë,

alb@Mark:1:15 @ dhe duke thënë: ``U mbush koha dhe mbretëria e Perëndisë është afër. Pendohuni dhe besoni ungjillin``.

alb@Mark:1:16 @ Ndërsa po kalonte gjatë bregut të detit të Galilesë, ai pa Simonin dhe Andrean, vëllanë e tij, të cilët po hidhnin rrjetën në det sepse ishin peshkatarë.

alb@Mark:1:18 @ Dhe ata i lanë menjëherë rrjetat dhe e ndoqën.

alb@Mark:1:19 @ Mbasi eci edhe pak, pa Jakobin, bir in e Zebedeut dhe Gjonin, vëllanë e tij, të cilët ndreqnin rrjetat e tyre në barkë.

alb@Mark:1:22 @ Dhe njerëzit habiteshin nga doktrina e tij, sepse ai i mësonte si një që ka pushtet dhe jo si skribët.

alb@Mark:1:27 @ Dhe të gjithë u mahnitën aq shumë sa pyesnin njeri tjetrin duke thënë: ``Vallë ç`është kjo? Cfarë doktrinë e re qënka kjo? Ky i urdhëroka me autoritet edhe frymërat e ndyra, dhe ata i binden``.

alb@Mark:1:28 @ Dhe fama e tij u përhap menjëherë në mbarë krahinën përreth Galilesë.

alb@Mark:1:30 @ Vjehrra e Simonit ishte në shtrat me ethe dhe ata menjëherë i folën për të.

alb@Mark:1:31 @ Atëhërë ai u afrua, e kapi për dore dhe e ngriti. Menjëherë ethet e lanë dhe ajo nisi t`u shërbejë.

alb@Mark:1:33 @ Dhe gjithë qyteti ishte mbledhur përpara derës.

alb@Mark:1:35 @ Pastaj, të nesërmen në mëngjes, kur ende ishte shumë errët, Jezusi u ngrit, doli dhe shkoi në një vend të vetmuar dhe atje u lut.

alb@Mark:1:37 @ Dhe, kur e gjetën, i thanë: ``Të gjithë po të kerkojnë!``.

alb@Mark:1:45 @ Por ai, sapo doli, filloi ta shpallë dhe ta përhapë fort faktin, sa që Jezusi nuk mund të hynte më publikisht në qytet, por qëndronte përjashta nëpër vende të vetmuara; dhe nga çdo anë vinin tek ai.

alb@Mark:2:3 @ Atëhërë i erdhën disa që i paraqitën një të paralizuar, që po e bartnin katër vetë.

alb@Mark:2:5 @ Jezusi, kur pa besimin e tyre, i tha të paralizuarit: ``O bir, mëkatet e tua të janë falur!``.

alb@Mark:2:6 @ Por aty po rrinin ulur disa shkribë, të cilët, në zemër të vet, po mendonin:

alb@Mark:2:7 @ ``Pse vallë ky po flet blasfemi. Kush mund të falë mëkatet, veç Perëndisë vetë?``.

alb@Mark:2:8 @ Por Jezusi, i cili menjëherë kuptoi në frymën e vet se ata po i mendonin këto gjëra në veten e tyre, u tha atyre: ``Pse i mendoni këto gjëra në zemrat tuaja?

alb@Mark:2:9 @ Çfarë është më lehtë: t`i thuash të paralizuarit: "Mëkatet e tua të janë falur", apo t`i thuash: "Çohu, merre vigun tënd dhe ec"?

alb@Mark:2:10 @ Dhe tani, që ta dini se Biri i njeriut ka pushtet të falë mëkatët mbi dhe,

alb@Mark:2:12 @ Dhe ai u ngrit menjëherë, mori vigun e vet dhe doli përjashta në praninë e të gjithëve dhe kështu të gjithë u habitën dhe lëvduan Perëndinë duke thënë: ``Një gjë të tillë s`e kemi parë kurrë!``.

alb@Mark:2:13 @ Jezusi doli përsëri gjatë bregut të detit dhe gjithë turma erdhi tek ai dhe ai e mësonte.

alb@Mark:2:17 @ Dhe Jezusi, kur e dëgjoi, u tha atyre: ``Nuk janë të shëndoshet që kanë nevojë për mjekun, por të sëmurët; unë nuk erdha për të thirrur të drejtët, por mëkatarët për pendim.

alb@Mark:2:19 @ Dhe Jezusi u përgjigj atyre: ``Vallë a mund të agjërojnë dasmorët, ndërsa dhëndri është me ta? Për sa kohë kanë më vete dhëndrin, nuk mund të agjërojnë!

alb@Mark:2:20 @ Por do të vijnë ditët kur do t`u merret dhëndri dhe atëhërë, në ato ditë, ata do të agjërojnë.

alb@Mark:2:21 @ Askush nuk qep një copë stof të ri mbi një rrobe të vjetër, përndryshe copa e re e shkul gjithë arnesën dhe shqyerja bëhet më keq.

alb@Mark:2:22 @ Po ashtu askush nuk shtie verë të re në kacekë të vjetër, përndryshe vera e re i prish kacekët, vera derdhet dhe kacekët shkojnë dëm; porse vera e re duhet shtënë në kacekë të rinj``.

alb@Mark:2:26 @ Se si hyri ai në shtëpinë e Perëndisë në kohën e kryepriftit Abiathar, dhe hëngri bukët e paraqitjes, të cilat nuk lejohet t`i hajë askush, përveç priftërinjve, dhe u dha edhe atyre që qenë me të?``.

alb@Mark:3:4 @ Dhe u tha atyre: ``A është e lejueshme ditën e së shtunës të bësh të mirë apo të keqe, të shpëtosh një jetë apo ta vrasësh?``. Por ata heshtnin.

alb@Mark:3:5 @ Atëherë ai, si i shikoi rreth e qark me zemërim, i hidhëruar për ngurtësinë e zemrës së tyre, i tha atij njeriu: ``Shtrije dorën tënde!``. Ai e shtriu, dhe dora e tij u shëndosh përsëri si tjetra.

alb@Mark:3:7 @ Por Jezusi me dishepujt e vet u tërhoq drejt detit; dhe një turmë e madhe nga Galilea i ndoqi; edhe nga Judea;

alb@Mark:3:8 @ dhe nga Jeruzalemi, nga Idumea, nga përtej Jordanit; gjithashtu një turmë e madhe nga rrethinat Etiros dhe të Sidonit, kur dëgjoi gjërat e medha që ai bënte, erdhi tek ai.

alb@Mark:3:10 @ Sepse ai kishte shëruar shumë veta, të gjithë që kishin sëmundje dyndeshin rreth tij që ta preknin

alb@Mark:3:13 @ Pastaj ai u ngjit në mal dhe thirri pranë vetes ata që deshi. Dhe ata erdhën tek ai.

alb@Mark:3:14 @ Dhe ai i caktoi dymbëdhjetë që të rrinin me të dhe që mund t`i dërgonte të predikojnë,

alb@Mark:3:15 @ dhe të kishin pushtet të shëronin sëmundjet dhe të dëbonin demonët.

alb@Mark:3:16 @ Ata ishin: Simoni, të cilit ia vuri emrin Pjetër;

alb@Mark:3:21 @ Dhe kur të afërmit e tij e morën vesh, shkuan ta marrin atë, sepse flitej: ``Nuk është në vete``.

alb@Mark:3:23 @ Por ai i thirri pranë vetes dhe u foli me anë të shëmbëlltyrave: ``Si mund Satanai të dëbojë Satananë?

alb@Mark:3:24 @ Në qoftë se një mbretëri është përçarë kundër vetvetes, ajo mbretëri nuk mund të qëndrojë.

alb@Mark:3:25 @ Dhe në qoftë se një shtëpi përçahet kundër vetvetes, ajo shtëpi nuk mund të qëndrojë.

alb@Mark:3:26 @ Kështu, në se Satanai ngrihet kundër vetvetes dhe është përçarë, nuk mbahet dot, por i erdhi fundi!

alb@Mark:3:27 @ Askush nuk mund të hyjë në shtëpinë e njeriut të fortë dhe t`ia grabitë pasuritë e tij, pa e lidhur më parë njeriun e fortë; vetëm atëherë mund t`ia plaçkitë shtëpinë.

alb@Mark:3:28 @ Në të vërtetë po ju them se bijve të njerëzve do t`u falet çfarëdo mëkat dhe çdo blasfemi që do të thonë;

alb@Mark:3:29 @ po për atë që do të blasfemojë kundër Frymës së Shenjtë nuk do të ketë falje përjetë; ai është fajtor për dënim të përjetshëm``.

alb@Mark:3:32 @ Turma ishte ulur përreth tij; dhe i thanë: ``Ja, nëna jote dhe vëllezërit e tu janë përjashta dhe po të kërkojnë``.

alb@Mark:3:34 @ Pastaj duke vështruar rreth e qark mbi ata që ishin ulur rreth tij, tha: ``Ja nëna ime dhe vëllezërit e mi!

alb@Mark:3:35 @ Sepse kushdo që bën vullnetin e Perëndisë, ai është vëllai im, motra ime dhe nëna!``.

alb@Mark:4:1 @ Pastaj nisi përsëri të mësojë në breg të detit; dhe rreth tij u mblodh një turmë aq e madhe, sa që ai hyri në barkë dhe rrinte ulur në det, ndërsa gjithë turma ishte në tokë pranë detit.

alb@Mark:4:5 @ Një pjesë tjetër ra në gurishte, ku nuk kishte shumë dhe dhe mbiu menjëherë, sepse s`kishte një tokë të thellë.

alb@Mark:4:7 @ Një pjesë tjetër ra midis ferrave; ferrat u rritën, e mbyten dhe nuk dha fryt.

alb@Mark:4:8 @ Një pjesë tjetër ra në tokë të mirë, dhe solli frut që rritej, dhe u zhvillua për të dhënë njëra tridhjetë, tjetra gjashtëdhjetë dhe tjetra njëqind``.

alb@Mark:4:10 @ Tani kur ishte vetëm, ata që i rrinin përreth bashkë me të dymbëdhjetët e pyetën për shëmbëlltyrën

alb@Mark:4:11 @ Dhe ai u tha atyre: ``Juve u është dhënë të njihni misterin e mbretërisë së Perëndisë; kurse atyre që janë përjashta të gjitha këto jepen me shëmbëlltyra,

alb@Mark:4:12 @ që: "Duke parë, të shohin, por të mos vën re; edhe duke dëgjuar, të dëgjojnë, por të mos kuptojnë, se mos pendohen dhe mëkatet u falen"``.

alb@Mark:4:15 @ Ata gjatë rrugës janë ata në të cilët mbillet fjala; por pasi e kanë dëgjuar atë, vjen menjëherë Satanai dhe ua heq fjalën e mbjellë në zemrat e tyre.

alb@Mark:4:17 @ por nuk kanë rrënjë në vetvete, dhe janë të përkohshëm; dhe kur vjen mundimi ose përndjekja për shkak të fjalës, skandalizohen menjëherë.

alb@Mark:4:19 @ por shqetësimet e kësaj bote, mashtrimet e pasurisë dhe lakmitë për gjëra të tjera që hynë, e mbyten fjalën dhe ajo bëhet e pafrytshme.

alb@Mark:4:20 @ Kurse ata që e morën farën në tokë të mirë, janë ata që e dëgjojnë fjalën, e pranojnë dhe japin fryt: një tridhjetë, tjetri gjashtëdhjetë dhe tjetri njëqind``.

alb@Mark:4:21 @ Pastaj u tha atyre: ``A merret vallë llamba për ta vënë nën babunë ose nën shtrat? A nuk vihet mbi dritëmbajtësen?

alb@Mark:4:22 @ Sepse nuk ka asgjë të fshehtë që të mos zbulohet, as kurrgjë sekrete që të mos dalin në dritë.

alb@Mark:4:24 @ Dhe u tha atyre: ``Vini re atë që dëgjoni. Me atë masë që ju matni, do t`iu matet juve; edhe juve që dëgjoni do t`iu jepet edhe më.

alb@Mark:4:25 @ Sepse atij që ka, do t`i jepet, por atij që s`ka, do t`i merret edhe ajo që ka.

alb@Mark:4:26 @ Tha akoma: ``Mbretëria e Perëndisë është si një njeri që hedh farën në dhe.

alb@Mark:4:27 @ Dhe natën dhe ditën, ndërsa ai fle dhe çohet, fara mbin dhe rritet, pa e ditur ai se si.

alb@Mark:4:28 @ Sepse dheu prodhon vetvetiu më parë kërcellin, pastaj kallirin, dhe më në fund kallirin plot me kokrra.

alb@Mark:4:29 @ Dhe kur fryti piqet, menjëherë korrësi i vë drapërin, sepse erdhi koha e korrjes.

alb@Mark:4:30 @ Edhe tha: Me se ta krahasojmë mbretërinë e Perëndisë? Ose me çfarë shëmbëlltyre ta paraqesim?

alb@Mark:4:32 @ por, pasi mbillet, rritet dhe bëhet më e madhe se të gjitha barishtet; dhe lëshon degë aq të mëdha, sa zogjtë e qiellit mund të gjejnë strehë nën hijen e saj``.

alb@Mark:4:36 @ Dhe dishepujt, si e nisën popullin, e morrën me vete Jezusin, ashtu si ishte, në barkë. Me të ishin edhe disa barka të tjera të vogla.

alb@Mark:4:39 @ Dhe ai si u zgjua, e qortoi erën dhe i foli detit: ``Pusho dhe fashitu!``. Dhe era pushoi dhe u bë qetësi e madhe.

alb@Mark:4:41 @ Dhe ata i zuri një frikë e madhe dhe i thoshnin njëritjetrit: ``Vallë, kush është ky, që po i binden edhe era edhe deti?``.

alb@Mark:5:1 @ Kështu arritën në bregun tjetër të detit, në krahinën e Gadarenasve.

alb@Mark:5:5 @ Vazhdimisht, natën dhe ditën, nëpër varre e mbi male, shkonte duke bërtitur dhe duke e rrahur veten me gurë.

alb@Mark:5:7 @ dhe me një britmë të madhe tha: ``Ç`ka ndërmjet mes nesh dhe teje, o Jezus, Bir i Perëndisë të shumë të lartit? Unë të përgjërohem në emrin e Perëndisë, mos më mundo!;``.

alb@Mark:5:9 @ Atëhere Jezusi e pyeti: ``Cili është emri yt?``. Dhe ai u përgjigj duke thënë: ``Unë quhëm Legjion, sepse jemi shumë``.

alb@Mark:5:13 @ Dhe Jezusi menjëherë u lejoi atyre; atëherë frymërat e ndyra mbasi dolën, hynë në derrat dhe tufa u hodh poshtë nga gremina në det; ishin afërsisht dymijë krerë, dhe u mbytën në det.

alb@Mark:5:14 @ Atëherë ata që i kullotnin derrat ikën dhe e përhapën lajmin në qytet e nëpër fshatra; dhe njerëzit erdhën për të parë çfarë kishte ndodhur.

alb@Mark:5:21 @ Dhe kur Jezusi kaloj përsëri në bregun tjetër me barkë, një turmë e madhe u mblodh rreth tij; dhe ai qëndroj në breg të detit.

alb@Mark:5:23 @ dhe ju lut me të madhe duke thënë: ``Ime bijë është duke dhënë shpirt; eja, vëri duart mbi të që të shërohet dhe të jetojë!``.

alb@Mark:5:24 @ Dhe ai shkoi me të. Një turmë e madhe e ndiqte dhe shtyhej rreth tij.

alb@Mark:5:25 @ Tani një grua që kishte një fluks gjaku që prej dymbëdhjetë vjetësh

alb@Mark:5:26 @ dhe kishte vuajtur shumë nga ana e mjekëve të ndryshëm duke shpenzuar gjithë pasurinë e vet pa kurrfarë dobie, madje duke u bërë më keq,

alb@Mark:5:28 @ sepse thoshte: ``Nëse vetëm ia prek rroben e tij, do të shërohem``.

alb@Mark:5:29 @ Dhe menjëherë rrjedha e gjakut iu ndal dhe ajo ndjeu në trupin e vet se u shërua nga ajo sëmundje.

alb@Mark:5:30 @ Por menjëherë Jezusi, duke e ndjerë në vete që një fuqi kishte dalë prej tij, u kthye midis turmës, tha: ``Kush m`i preku rrobat?

alb@Mark:5:31 @ Dhe dishepujt e vet i thanë: ``A nuk po e sheh që turma po të shtyhet nga të gjitha anët dhe ti thua: ``Kush më preku?``.

alb@Mark:5:32 @ Por ai vështronte rreth e qark për të parë atë që bëri këtë.

alb@Mark:5:33 @ Atëhere gruaja, plot frikë e duke u dridhur, duke ditur se ç`i kishte ndodhur, erdhi dhe i ra ndër këmbë dhe i tha gjithë të vërtetën.

alb@Mark:5:35 @ Ndërsa Jezusi ende po fliste, erdhën disa nga shtëpia e kryetarit të sinagogës duke thënë: ``Jote bijë ka vdekur; pse e bezdis akoma Mësuesin?``.

alb@Mark:5:36 @ Por Jezusi, sapo dëgjoi ç`u tha, i tha kryetarit të sinagogës: ``Mos ki frikë, vetëm ki besim!``.

alb@Mark:5:37 @ Dhe nuk lejoi që ta ndiqte kurrkush tjetër, përveç Pjetrit, Jakobit, dhe Gjonit, vëllait të Jakobit.

alb@Mark:5:38 @ Dhe mbasi arriti në shtëpinë e kryetarit të sinagogës, pa një rrëmujë të madhe dhe njerëz që qanin dhe ulërinin me të madhe.

alb@Mark:5:40 @ Dhe ata e përqeshën, por ai, mbasi i nxori jashtë të gjithë, mori me vete atin dhe nënën e vajzës dhe ata që qenë me atë, dhe hyri atje ku dergjej vajza.

alb@Mark:5:42 @ Dhe menjëherë vajza u ngrit dhe filloi të ecë. Ajo ishte në fakt dymbëdhjetë vjeçe. Dhe ata u habitën me habi të madhe.

alb@Mark:6:1 @ Pastaj doli prej andej dhe erdhi në vendlindjen e tij, dhe dishepujt e vet e ndiqnin.

alb@Mark:6:2 @ Dhe kur erdhi e shtuna, filloi t`i mësojë në sinagogë. Dhe shumë, kur e dëgjonin, habiteshin dhe thoshnin: ``Nga i vijnë këtij këto? Vallë ç`dituri është kjo që i është dhënë? Dhe si kryhen këto vepra të mëdha nëpërmjet dorës së tij?

alb@Mark:6:4 @ Por Jezusi u tha atyre: ``Asnjë profet s`është i përbuzur përveç në vendlindjen e tij, në farefisin e vet dhe në shtëpinë e vet``.

alb@Mark:6:5 @ Dhe nuk mundi të kryejë aty asnjë vepër të pushtetshme, përveçse shëroi disa të lëngatë, duke vënë mbi ta duart.

alb@Mark:6:6 @ Dhe çuditej për mosbesimin e tyre; dhe dilte nëpër fshatra përreth e i mësonte.

alb@Mark:6:7 @ Pastaj ai i thirri te vetja të dymbëdhjetët dhe filloi t`i dërgojë dy nga dy; dhe u dha pushtet mbi frymët e ndyra.

alb@Mark:6:8 @ Dhe i urdhëroi të mos marrin asgjë tjetër udhës, përveç një shkop vetëm: as trasta, as bukë, as denar në brez;

alb@Mark:6:9 @ dhe të mbathin vetëm sandalet e të mos veshin dy palë tunika.

alb@Mark:6:11 @ Në qoftë se disa nuk ju presin dhe nuk ju dëgjojnë, kur të largoheni që andej, shkundni pluhurin nga këmbët tuaja si dëshmi kundër tyre. Në të vërtetë ju them se ditën e gjyqit Sodoma dhe Gomorra do të trajtohen me më shumë tolerancë se sa ai qytet``.

alb@Mark:6:14 @ Tani mbreti Herod dëgjoi të flitej për Jezusin, sepse emri i tij ishte bërë i njohur, dhe ai tha: ``Ky Gjoni që pagëzonte u ngjall së vdekuri; prandaj në të po veprojnë pushtete çudibërëse``

alb@Mark:6:15 @ Disa të tjerë thonin: ``Éshtë Elia``; dhe disa të tjerë: ``Éshtë një profet, ose si një nga profetët``.

alb@Mark:6:17 @ Në fakt Herodi vet kishte dhënë urdhër të arrestohej Gjoni dhe të mbahej i lidhur në burg për shkak të Herodiadës, gruas së Filipit, vëllait të tij, sepse e kishte marrë për grua.

alb@Mark:6:21 @ Por erdhi dita e volitshme dhe Herodi, për ditëlindjen e vet, shtroi një gosti për të mëdhenjtë e tij, për komandantët dhe për parinë e Galilesë.

alb@Mark:6:22 @ Hyri vetë e bija e Herodiadës, kërceu dhe i pëlqeu Herodit e atyre që ishin bashkë me të në tryezë, atëherë mbreti i tha vajzës: ``Më kërko ç`të duash dhe unë do të ta jap``.

alb@Mark:6:23 @ Dhe iu betua: ``Gjithçka që të më kërkosh, do të ta jap, deri gjysmën e mbretërisë sime!``.

alb@Mark:6:24 @ Ajo doli dhe i tha s`ëmës: ``Çfarë duhet t`i kërkoj?`` Ajo u përgjigj: ``Kokën e Gjon Pagëzorit!``.

alb@Mark:6:25 @ Ajo u kthye menjëherë te mbreti dhe i kërkoi me nxitim: ``Unë dëshiroj që ti të më japësh menjëherë, mbi një pjatë, kokën e Gjon Pagëzorit``.

alb@Mark:6:26 @ Dhe mbreti, megjithëse u trishtua shumë nga kjo, nuk deshi të refuzojë për shkak të betimit dhe për respekt të të ftuarve.

alb@Mark:6:27 @ Kështu mbreti dërgoi menjëherë një roje me urdhër që ti sillnin kokën e Gjonit.

alb@Mark:6:31 @ Dhe ai u tha atyre: ``Ejani veçmas në një vend të vetmuar dhe pushoni pak``. Sepse njerëzit që vinin dhe shkonin ishin aq shumë, sa s`u dilte koha as për të ngrënë.

alb@Mark:6:32 @ U nisën, pra, me një barkë drejt një vend të vetmuar e të mënjanuar.

alb@Mark:6:33 @ Porsa turma i pa që u nisën, dhe shumë veta e njohën; dhe nga të gjitha qytetet erdhën aty me këmbë dhe mbërritën përpara tyre; dhe u mblodhën rreth tij.

alb@Mark:6:34 @ Kur Jezusi doli nga barka, pa një turmë të madhe dhe iu dhimbs, sepse ishin si delet pa bari; dhe nisi t`u mësojë shumë gjëra.

alb@Mark:6:35 @ Duke qenë se u bë vonë, dishepujt e tij iu afruan dhe i thanë: ``Ky vend është i shkretë, dhe tashmë është vonë.

alb@Mark:6:36 @ Lejoi këta njerëz që të shkojnë në fushat dhe në fshatrat rreth e qark që të blejnë bukë, se s`kanë gjë për të ngrënë``.

alb@Mark:6:37 @ Por ai, duke iu përgjigjur, u tha atyre: ``U jepni ju të hanë!`` Ata i thanë: ``A duhet të shkojmë ne të blejmë për dyqind denarë bukë dhe t`u japim të hanë?``.

alb@Mark:6:40 @ Kështu ata u ulën në grupe nga njëqind e nga pesëdhjetë.

alb@Mark:6:41 @ Pastaj ai mori pesë bukët dhe dy peshqit, i ngriti sytë nga qielli, i bekoi; i theu bukët dhe ua dha dishepujve të vet, që t`ua shpërndanin atyre; ua ndau gjithashtu dy peshqit të gjithëve.

alb@Mark:6:43 @ Dhe mblodhën dymbëdhjetë shporta me copa buke dhe me mbetje peshku.

alb@Mark:6:45 @ Menjëherë Jezusi i detyroi dishepujt e vet të hyjnë në barkë dhe t`i prijnë në bregun tjetër drejt Betsaidas, derisa ai ta lejonte turmën.

alb@Mark:6:47 @ U ngrys, barka ishte në mes të detit dhe ai ishte i vetëm fare në tokë.

alb@Mark:6:48 @ Dhe kur i pa dishepujt që po mundoheshin duke vozitur, sepse era ishte kundër tyre, aty nga roja e katërt e natës, ai u nis drejt tyre duke ecur përmbi det dhe donte t`i kalonte.

alb@Mark:6:49 @ Por ata, kur e panë që po ecte mbi det, menduan se ishte një fantazmë dhe filluan të bërtasin,

alb@Mark:6:51 @ Pastaj hipi në barkë me ta dhe era pushoi; dhe ata mbetën jashtëzakonisht të habitur në veten e tyre dhe u mrekulluan,

alb@Mark:6:53 @ Mbasi kaluan, arritën në krahinën e Gjenasaretit dhe aty e lidhën barkën.

alb@Mark:6:55 @ dhe, duke përshkuar me vrap mbarë krahinën përreth, filluan të sjellin të sëmurë në vigje, kudo që dëgjonin se gjendej;

alb@Mark:6:56 @ dhe kudo ku ai vinte, në fshatra, në qytete a në lagje, njerëzit i vendosnin të lënguarit në sheshe dhe e lutnin që të paktën të mund të preknin cepin e rrobes së tij; dhe të gjithë ata që e preknin, shëroheshin.

alb@Mark:7:1 @ Atëherë rreth tij u mblodhën farisenjtë dhe disa skribë që kishin ardhur nga Jeruzalemi.

alb@Mark:7:2 @ Ata vunë re se disa nga dishepujt e tij po hanin bukë me duar të papastra, domethënë të palara, dhe i paditën.

alb@Mark:7:4 @ dhe, kur kthehen nga tregu, nuk hanë pa u pastruar më parë. Ka shumë gjëra të tjera që ata duhet të respektojnë për shkak të traditës: larjen e kupave, të brokave, të enëve prej bakri dhe të shtretërve.

alb@Mark:7:5 @ Pastaj farisenjtë dhe skribët e pyetën: ``Përse dishepujt e tu nuk sillen sipas traditës së pleqve, por hanë bukë pa i larë duart?``.

alb@Mark:7:6 @ Por ai duke u përgjigjur u tha atyre: ``Mirë profetizoi Isaia për ju, hipokritë, siç është shkruar: "Ky popull me buzë më nderon, por zemra e tyre rri larg meje.

alb@Mark:7:10 @ E në fakt Moisiu tha: "Ndero atin tënd dhe nënën tënde", dhe: "Ai që mallkon atin ose nënën, të dënohet me vdekje".

alb@Mark:7:11 @ Por ju thoni: "Në qoftë se dikush i thotë atit të vet ose nënës së vet: Gjithçka që mund të bëjë për ty është kurban, domethënë një ofertë Perëndisë",

alb@Mark:7:12 @ nuk e lejoni atë të bëjë asgjë për atin e vet ose për nënën e vet,

alb@Mark:7:14 @ Pastaj thirri gjithë turmën rreth vetes dhe i tha: ``Më dëgjoni të gjithë dhe kuptoni:

alb@Mark:7:17 @ Më pas, kur ai u kthye në shtëpi, larg turmës, dishepujt e vet e pyetën për kuptimin e shëmbëlltyrës.

alb@Mark:7:19 @ sepse nuk i hyn në zemër, por në bark, dhe pastaj jashtëqitet në gjiriz?``. Duke folur kështu, ai i deklaroi të pastra të gjitha ushqimet.

alb@Mark:7:21 @ Sepse nga brenda, domethënë nga zemra e njeriut, dalin mendimet e mbrapshta, shkeljet e kurorës, kurvërimi, vrasjet,

alb@Mark:7:22 @ vjedhjet, lakmitë, ligësitë, mashtrimet, pafytyrësia, smira, blasfemia, kryelartësia, budallallëku.

alb@Mark:7:27 @ por Jezusi i tha: ``Lëri më parë fëmijët të ngopen, sepse nuk është mirë të merret buka e fëmijëve e t`u hidhet këlyshëve të qenve``.

alb@Mark:7:28 @ Por ajo u përgjigj dhe i tha: ``Mirë po flet, o Zot, por edhe këlyshët nën tryezë hanë thërimet e fëmijëve!``

alb@Mark:7:30 @ Dhe ajo, kur u kthye në shtëpinë e vet, e gjeti të bijën në shtrat, dhe demoni i kishte dalë.

alb@Mark:7:31 @ Mbasi u nis përsëri nga krahina e Tiros dhe e Sidonit, Jezusi arriti te deti i Galilesë, në mes të krahinës së Dekapolit.

alb@Mark:8:1 @ Në ato ditë, duke qenë se u mblodh një turmë shumë e madhe dhe s`kishin ç`të hanin, Jezusi i thirri dishepujt e vet dhe u tha atyre:

alb@Mark:8:3 @ Dhe po t`i nis të pa ngrënë në shtëpitë e tyre, do të mbeten udhës; disa prej tyre kanë ardhur që nga larg``.

alb@Mark:8:4 @ Dhe dishepujt e tij iu përgjigjën: ``Si do të mund t`i ngopte me bukë këta dikush, këtu në shkretëtirë?``.

alb@Mark:8:5 @ Dhe ai i pyeti: ``Sa bukë keni?``. Ata i thanë: ``Shtatë``.

alb@Mark:8:6 @ Atëherë ai e urdhëroi turmën të ulet për tokë; dhe mori të shtatë bukët, falënderoi, i theu dhe ua dha dishepujve të vet që t`ia shpërndajnë turmës; dhe ata ia shpërndanë.

alb@Mark:8:9 @ Ata që hëngrën ishin rreth katër mijë veta; pastaj i lejoi.

alb@Mark:8:10 @ Dhe menjëherë hypi në barkë me dishepujt e vet dhe shkoi në rrethinën e Dalmanutës.

alb@Mark:8:12 @ Por ai, duke psherëtirë në frymë, tha: ``Përse ky brez kërkon një shenjë? Në të vërtetë po ju them se këtij brezi nuk do t`i jepet asnjë shenjë``.

alb@Mark:8:13 @ Atëherë i la, hipi përsëri në barkë dhe kaloi në bregun tjetër.

alb@Mark:8:14 @ Tani dishepujt kishin harruar të marrin bukë me vete, dhe në barkë s`kishin asgjë përveç një buke.

alb@Mark:8:19 @ Kur ndava të pesë bukët për të pesë mijtë, sa kosha plot me copa mblodhët?``. Ata thanë: ``Dymbëdhjetë``.

alb@Mark:8:22 @ Pastaj arriti në Betsaida; dhe i prunë një të verbër e iu lutën ta prekte.

alb@Mark:8:23 @ Atëherë e mori për dore të verbërin, e nxori jashtë fshatit dhe, pasi i pështyu në sy dhe vuri duart mbi të, e pyeti nëse shihte gjë.

alb@Mark:8:27 @ Pastaj Jezusi shkoi bashkë me dishepujt e vet ndër fshatrat e Cesaresë së Filipit; dhe gjatë rrugës i pyeti dishepujt e vet duke u thënë atyre: ``Kush thonë njerëzit se jam unë?``.

alb@Mark:8:28 @ Ata u përgjigjën: ``Disa Gjon Pagëzori, të tjerë Elia, dhe të tjerë një nga profetët``.

alb@Mark:8:29 @ Dhe ai u tha atyre: ``Po ju, kush thoni se jam?``. Dhe Pjetri, duke iu përgjigjur i tha: ``Ti je Krishti``.

alb@Mark:8:31 @ Pastaj nisi t`u mësojë atyre se Birit të njeriut i duhet të vuajë shumë gjëra, do të hidhet poshtë nga pleqtë, nga krerët e priftërinjve dhe nga skribët; se do të vritet dhe pas tri ditësh do të ringjallet.

alb@Mark:8:32 @ Dhe ai i tha këto gjëra haptas. Atëherë Pjetri e mori mënjanë dhe filloi ta qortojë.

alb@Mark:8:33 @ Por ai u kthye, shikoi dishepujt e vet dhe e qortoi Pjetrin, duke thënë: ``Largohu nga unë, Satana, se ti nuk ke shqisën për gjërat e Perëndisë, por për gjërat e njerëzve!``.

alb@Mark:8:34 @ Pastaj e thirri pranë vetes turmën me dishepujt e vet dhe iu tha: ``Kushdo që don të vijë pas meje, të mohojë vetveten, të marrë kryqin e vet dhe të më ndjekë,

alb@Mark:8:35 @ sepse ai që don të shpëtojë jetën e vet, do ta humbasë; por ai që do të humbasë jetën e vet për hirin tim e për ungjillin, do të shpëtojë.

alb@Mark:8:36 @ Ç`dobi do të ketë njeriu të fitojë gjithë botën, nëse më pas do të humbë shpirtin e vet?

alb@Mark:8:37 @ Ose çfarë mund të japë njeriu në shkëmbim të shpirtit të vet?

alb@Mark:8:38 @ Sepse kujtdo që do t`i vijë turp për mua dhe për fjalët e mia në mes të këtij brezi kurorëshkelës dhe mëkatar, për atë do t`i vijë turp edhe Birit të njeriut, kur të arrijë në lavdinë e Atit të vet, me engjëjt e shenjtë``.

alb@Mark:9:1 @ Pastaj u tha atyre: ``Në të vërtetë ju them se midis jush që jeni këtu ka disa që nuk do ta shijojnë vdekjen para se të shohin të vijë me fuqi mbretëria e Perëndisë``.

alb@Mark:9:2 @ Mbas gjashtë ditësh Jezusi mori me vete Pjetrin, Jakobin e Gjonin dhe i çoi në vetmi, vetëm ata, mbi një mal të lartë; dhe u shpërfytyrua përpara tyre.

alb@Mark:9:5 @ Atëherë Pjetri e mori fjalën dhe i tha Jezusit: ``Mësues, për ne është mirë të jemi këtu; bëjmë, pra, tri çadra: një për ty, një për Moisiun dhe një për Elian!``.

alb@Mark:9:7 @ Pastaj erdhi një re dhe i mbuloi me hijen e vet; dhe nga reja doli një zë që tha: ``Ky është Biri im i dashur; dëgjojeni!``.

alb@Mark:9:8 @ Dhe menjëherë ata shikuan rreth e qark, por nuk panë më asnjëri, përveçse Jezusi fill i vetëm me ta.

alb@Mark:9:11 @ Pastaj e pyetën duke thënë: ``Përse skribët thonë se më parë duhet të vijë Elia?``.

alb@Mark:9:12 @ Dhe ai, duke u përgjigjur, u tha atyre: ``Elia me të vërtetë duhet të vijë më parë dhe të rivendosë çdo gjë; por, ashtu siç është shkruar për Birin e njeriut, ai duhet të vuajë shumë gjëra dhe të përçmohet.

alb@Mark:9:14 @ Mbasi u kthye te dishepujt, pa një turmë të madhe rreth tyre dhe disa skribë që po grindeshin me ta.

alb@Mark:9:15 @ Dhe menjëherë e gjithë turma, kur e pa, u habit dhe erdhi me vrap për ta përshëndetur.

alb@Mark:9:16 @ Atëherë ai i pyeti skribët: ``Për çfarë po diskutoni me ta?``.

alb@Mark:9:21 @ Dhe Jezusi e pyeti babanë e atij: ``Sa kohë ka që i ndodh kështu?``. Dhe ai tha: ``Që në fëmijëri.

alb@Mark:9:26 @ Dhe demoni, duke bërtitur dhe duke e sfilitur fort, doli prej tij. Dhe fëmija mbeti si i vdekur, saqë shumë njerëz thoshin: ``Ka vdekur``.

alb@Mark:9:28 @ Kur Jezusi hyri në shtëpi, dishepujt e vet e pyetën veçmas: ``Përse ne nuk mundëm ta dëbojmë?``.

alb@Mark:9:29 @ dhe ai u tha atyre: ``Ky lloj frymërash nuk mund të dëbohet ndryshe, përveç, se me lutje dhe agjërim``.

alb@Mark:9:31 @ Ai, në fakt, i mësonte dishepujt e vet dhe u thoshte atyre: ``Së shpejti Biri i njeriut do të dorëzohet në duart e njerëzve dhe ata do ta vrasin; dhe, pasi të jetë vrarë, ai do të ringjallet ditën e tretë``.

alb@Mark:9:33 @ Dhe arritën në Kapernaum; dhe kur hyri në shtëpi, i pyeti: ``Për çfarë diskutonit ndërmjet jush rrugës?``.

alb@Mark:9:35 @ Atëherë ai u ul, i thirri të dymbëdhjetët dhe u tha atyre: ``Nëse dikush don të jetë i pari, le të bëhet i fundit i të gjithëve dhe shërbëtori i të gjithëve``.

alb@Mark:9:41 @ Në fakt, kushdo që do t`ju japë të pini një gotë ujë në emrin tim, sepse jeni të Krishtit, në të vërtetë po ju them se me siguri nuk do ta humbasë shpërblimin e vet``.

alb@Mark:9:42 @ ``Dhe kush do të skandalizojë një nga këta të vegjël që besojnë në mua, do të ishte më mirë për të t`i varet në qafë një gur mulliri dhe të hidhet në det.

alb@Mark:9:43 @ Tani nëse dora jote të skandalizon për mëkat, preje; është më mirë për ty të hysh dorëcung në jetë, sesa të kesh dy duar dhe të shkosh në Gehena, në zjarrin e pashueshëm,

alb@Mark:9:44 @ atje ku krimbi i tyre nuk vdes dhe zja-rri nuk fiket.

alb@Mark:9:45 @ Dhe nëse këmba jote të skandalizon për mëkat, preje; është më mirë për ty të hysh i çalë në jetë, se sa të kesh dy këmbë dhe të të hedhin në Gehena, në zjarrin e pashueshëm,

alb@Mark:9:46 @ atje ku krimbi i tyre nuk vdes dhe zjarri nuk fiket.

alb@Mark:9:47 @ Dhe nëse syri yt të skandalizon për mëkat, nxirre; është më mirë për ty të hysh me një sy në jetë sesa të kesh dy sy dhe të të hedhin në Gehenën e zjarrit,

alb@Mark:9:48 @ atje ku krimbi i tyre nuk vdes dhe zja-rri nuk fiket.

alb@Mark:9:49 @ Sepse gjithkush duhet të kripet me zjarr, dhe çdo fli duhet të kripet me kripë.

alb@Mark:9:50 @ Kripa është e mirë, por nëse kripa bëhet e amësht, me se do t`i jepni shijen? Kini kripë në vetvete dhe jetoni në paqe njëri me tjetrin!``.

alb@Mark:10:1 @ Mbasi u nis prej andej, Jezusi shkoi në krahinën e Judesë gjatë Jordanit dhe përsëri u mblodhën rreth tij turma; ai përsëri filloi t`i mësojë, siç e kishte zakon.

alb@Mark:10:2 @ Dhe farisenjtë, për ta vënë në provë, e pyetën: ``A është e ligjshme që burri ta lë gruan?``.

alb@Mark:10:4 @ Ata thanë: ``Moisiu ka lejuar të shkruhet letra e shkurorëzimit dhe ta lësh gruan``.

alb@Mark:10:7 @ Për këtë arsye njeriu do ta braktisë babanë e tij dhe nënën e tij dhe do të bashkohet me gruan e tij;

alb@Mark:10:8 @ dhe të dy do të jenë një mish i vetëm; kështu nuk janë më dy, por një mish i vetëm.

alb@Mark:10:10 @ Dhe në shtëpi dishepujt e vet e pyetën përsëri për këtë çështje.

alb@Mark:10:11 @ Atëherë ai u tha atyre: ``Ai që lë gruan e vet dhe martohet me një tjetër, shkel kurorën me të.

alb@Mark:10:12 @ Po ashtu, nëse gruaja lë burrin e vet dhe martohet me një tjetër, shkel kurorën.

alb@Mark:10:14 @ Kur Jezusi e pa këtë, i indinjuar, u tha atyre: ``I lini fëmijët e vegjël të vijnë tek unë dhe mos i pengoni, sepse e tyre është mbretëria e Perëndisë.

alb@Mark:10:15 @ Në të vërtetë po ju them se kushdo që nuk e pranon mbretërinë e Perëndisë si një fëmijë i vogël, nuk do të hyjë në të``.

alb@Mark:10:17 @ Tani kur po bëhej gati për rrugë, i doli përpara dikush me vrap; u gjunjëzua para tij dhe e pyeti: ``Mësues i mirë, çfarë duhet të bëj që të trashëgoj jetën e përjetshme?``.

alb@Mark:10:18 @ Dhe Jezusi i tha: ``Përse më quan i mirë? Askush nuk është i mirë, përveç një të vetmi, domethënë Perëndisë.

alb@Mark:10:19 @ Ti i njeh urdhërimet: "Mos shkel kurorën. Mos vrit. Mos vidh. Mos bëj dëshmi të rreme. Mos mashtro. Ndero atin tënd dhe nënën tënde"``.

alb@Mark:10:23 @ Atëherë Jezusi, mbasi e hodhi vështrimin përreth, u tha dishepujve të vet: ``Sa vështirë është për ata që kanë pasuri të hyjnë në mbretërinë e Perëndisë!``.

alb@Mark:10:24 @ Dishepujt u habitën shumë nga këto fjalë të tij. Por Jezusi foli përsëri dhe u tha atyre: ``O bij, sa e vështirë është që të hyjnë në mbretërinë e Perëndisë ata që mbështeten te pasuria.

alb@Mark:10:25 @ Éshtë më e lehtë që një deve të kalojë nëpër vrimën e një gjilpëre, se sa të hyjë një i pasur në mbretërinë e Perëndisë``.

alb@Mark:10:26 @ Dhe ata u çuditën edhe më tepër dhe i thoshin njëri-tjetrit: ``Atëherë kush vallë mund të shpëtohet?``.

alb@Mark:10:28 @ Atëherë Pjetri e mori fjalën dhe tha: ``Ja, ne lamë çdo gjë dhe të kemi ndjekur``.

alb@Mark:10:29 @ Jezusi, duke u përgjigjur, tha: ``Në të vërtetë po ju them që nuk ka asnjeri që të ketë lënë shtëpinë, a vëllezërit a motrat, a atin, a nënën, a fëmijët ose arat për hirin tim dhe për ungjillin,

alb@Mark:10:30 @ që të mos marrë tani, në këtë kohë, njëqindfish shtëpi, vëllezër, motra, nëna, fëmijë e ara, së bashku me përndjekje, dhe në botën e ardhshme, jeta e përjetshme.

alb@Mark:10:32 @ Ata ishin në udhëtim për t`u ngjitur në Jeruzalem, dhe Jezusi i paraprinte. Dhe ata ishin të tronditur dhe e ndiqnin me ndrojtje. Dhe ai i mblodhi përsëri të dymbëdhjetët mënjanë dhe nisi t`u thotë çfarë do t`i ndodhte:

alb@Mark:10:33 @ ``Ja, ne po ngjitemi në Jeruzalem dhe Biri i njeriut do t`u dorëzohet krerëve të priftërinjve dhe skribëve; dhe ata do ta dënojnë me vdekje dhe do ta dorëzojnë në duar të paganëve,

alb@Mark:10:34 @ të cilët do ta tallin, do ta fshikullojnë, do ta pështyjnë dhe do ta vrasin, por ai, ditën e tretë, do të ringjallet``.

alb@Mark:10:37 @ Ata i thanë: ``Na lejo që të ulemi njëri në të djathtën tënde dhe tjetri në të majtën tënde në lavdinë tënde``.

alb@Mark:10:39 @ Dhe Jezusi u tha atyre: ``Vërtetë ju do të pini kupën që unë po pij dhe do të pagëzoheni me atë pagëzim me të cilin jam pagëzuar,

alb@Mark:10:40 @ por nuk më takon mua të vë dikë të ulet në të djathtën time ose në të majtën time, por është për ata për të cilët është përgatitur``.

alb@Mark:10:41 @ Kur i dëgjuan këto, të dhjetë të tjerët filluan të indinjohen kundër Jakobit dhe Gjonit.

alb@Mark:10:42 @ Por Jezusi i thirri pranë vetes dhe tha: ``Ju e dini që ata që konsiderohen sundues të kombeve i sundojnë ato dhe të mëdhenjtë e tyre ushtrojnë mbi to pushtetin e tyre;

alb@Mark:10:43 @ por kjo s`duhet të ndodhë midis jush; madje ai nga ju që do të dojë të bëhet i madh, do të jetë shërbëtori juaj;

alb@Mark:10:44 @ dhe kushdo nga ju që do të dojë të jetë i pari, do të jetë skllavi i të gjithëve.

alb@Mark:10:45 @ Sepse edhe Biri i njeriut nuk erdhi që t`i shërbejnë, por për të shërbyer dhe për të dhënë jetën e tij si çmim për shpengimin e shumë vetave``.

alb@Mark:10:49 @ Dhe Jezusi qëndroi dhe urdhëroi që ta thërrasin. Ata e thirrën, pra, të verbërin duke i thënë: ``Merr zemër, çohu, ai po të thërret!``.

alb@Mark:10:51 @ Dhe Jezusi mori fjalën dhe i tha: ``Çfarë do që unë të të bëj?``. I verbëri i tha: ``Rabboni, që të më kthehet të parit!``.

alb@Mark:11:1 @ Tani kur iu afruan Jeruzalemit, drejt Betfage dhe Betania, afër malit të Ullinjve, Jezusi dërgoi dy nga dishepujt e vet,

alb@Mark:11:3 @ Dhe në se ndokush iu thotë: "Pse po veproni kështu?", përgjigjuni: "I duhet Zotit. Ai do ta kthejë menjëherë këtu"``.

alb@Mark:11:4 @ Ata shkuan dhe e gjetën kërriçin të lidhur afër një dere, në rrugë, dhe e zgjidhën.

alb@Mark:11:7 @ Atëherë ia çuan Jezusit kërriçin, vunë mbi të mantelet e tyre dhe ai u ul mbi të.

alb@Mark:11:10 @ E bekuar është mbretëria e Davidit, atit tonë, që vjen në emër të Zotit. Hosana në vendet shumë të larta!``.

alb@Mark:11:11 @ Kështu hyri Jezusi në Jeruzalem dhe në tempull; dhe, mbasi shikoi mirë çdo gjë, duke qenë se ishte vonë, doli bashkë me të dymbëdhjetët në drejtim të Betanias

alb@Mark:11:12 @ Të nesërmen, kur dolën nga Betania, ai kishte uri.

alb@Mark:11:13 @ Dhe, duke parë nga larg një fik që kishte gjethe, shkoi për të parë në se mund të gjente diçka atje; por, kur iu afrua, s`gjeti asgjë përveç gjetheve, sepse nuk ishte koha e fiqve.

alb@Mark:11:14 @ Atëherë Jezusi, duke iu drejtuar fikut, tha: ``Askush mos ngrëntë kurrë fryt prej teje përjetë``. Dhe dishepujt e tij e dëgjuan.

alb@Mark:11:15 @ Kështu arritën në Jeruzalem. Dhe Jezusi, mbasi hyri në tempull, filloi t`i dëbojë ata që shisnin dhe blinin brenda tempullit dhe përmbysi tavolinat e këmbyesve të parave dhe ndenjëset e shitësve të pëllumbave.

alb@Mark:11:17 @ Dhe i mësonte duke u thënë atyre: ``Vallë nuk është shkruar: "Shtëpia ime do të quhet shtëpi e lutjes për të gjithë kombet"? Ju, përkundrazi, e keni bërë shpellë kusarësh!``.

alb@Mark:11:19 @ Dhe kur u bë darkë, Jezusi doli jashtë qytetit.

alb@Mark:11:21 @ Dhe Pjetri, duke u kujtuar, i tha: ``Mësues, ja, fiku që ti mallkove qenka tharë``.

alb@Mark:11:23 @ Sepse ju them në të vërtetë se nëse dikush do t`i thotë këtij mali: "Luaj vendit dhe hidhu në det", dhe nuk do të ketë dyshime në zemër të vet, por do të besojë se ajo që po thotë do të ndodhë, çdo gjë që të thotë do t`i bëhet.

alb@Mark:11:25 @ Dhe kur nisni të luteni, nëse keni diçka kundër ndokujt, faleni, që edhe Ati juaj që është në qiejt, t`ju falë mëkatet tuaja.

alb@Mark:11:26 @ Por në se ju nuk falni, as Ati juaj, që është në qiejt, nuk do t`jua falë mëkatet tuaja``.

alb@Mark:11:28 @ dhe i thanë: ``Me ç`pushtet i bën ti këto gjëra? Kush ta dha këtë pushtet për t`i kryer këto gjëra?``.

alb@Mark:11:29 @ Dhe Jezusi, duke u përgjigjur, u tha atyre: ``Edhe unë do t`ju pyes diçka; më jepni përgjigje, pra, dhe unë do t`ju them me ç`pushtet i bëj këto gjëra.

alb@Mark:11:31 @ Ata filluan të arsyetonin midis tyre: ``Po të themi "nga qielli", ai do të thotë: "Atëherë pse ju nuk i besuat?".

alb@Mark:11:32 @ Por po t`i themi "nga njerëzit", kemi frikë nga populli, sepse të gjithë e konsideronin Gjonin se ishte me të vërtetë një profet``.

alb@Mark:11:33 @ Prandaj, duke iu përgjigjur, i thanë Jezusit: ``Nuk e dimë``. Dhe Jezusi duke u përgjigjur, u tha atyre: ``As unë nuk po ju them se me çfarë pushteti i bëj këto gjëra``.

alb@Mark:12:2 @ Në kohën e të vjelave dërgoi shërbëtorin te vreshtarët për të marrë prej tyre pjesën e vet të frutave të vreshtit.

alb@Mark:12:4 @ Ai u nisi përsëri një shërbëtor tjetër, por ata, mbasi e gjuajtën me gurë, e plagosën në kokë dhe e kthyen të turpëruar.

alb@Mark:12:5 @ Përsëri dërgoi edhe një tjetër, por ata e vranë. Më pas dërgoi shumë të tjerë dhe nga këta disa i rrahën, të tjerët i vranë.

alb@Mark:12:7 @ Por ata vreshtarë i thanë njeri tjetrit: "Ky është trashëgimtari, ejani ta vrasim dhe do të na mbesë trashëgimia".

alb@Mark:12:14 @ Këta erdhën dhe i thanë: ``Mësues, ne e dimë se ti je i vërtetë pa pyetur për njeri, sepse nuk merr parasysh dukjen e njerëzve, por u mëson udhën e Perëndisë sipas së vërtetës. A është e ligjëshme t`i paguhet taksa Cezarit apo jo? Duhet t`ia paguajmë apo jo?

alb@Mark:12:18 @ Pastaj iu paraqitën disa saducenj, të cilët thonë se nuk ka ringjallje, dhe e pyetën duke thënë:

alb@Mark:12:19 @ ``Mësues, Moisiu na la të shkruar që, nëse vdes vëllai i dikujt dhe e lë gruan pa fëmijë, vëllai i tij duhet të martohet me të venë për t`i lindur pasardhës vëllait të tij.

alb@Mark:12:21 @ E mori, pra, i dyti, por edhe ky vdiq pa lënë fëmijë; po kështu i treti.

alb@Mark:12:23 @ Në ringjallje, pra, kur të ringjallen, gruaja e kujt do të jetë ajo? Sepse që të shtatë e patën grua``.

alb@Mark:12:24 @ Jezusi, duke u përgjigjur, tha atyre: ``A nuk është pikërisht për këtë që jeni në gabim, sepse nuk i njihni as shkrimet as pushtetin e Perëndisë?

alb@Mark:12:28 @ Atëherë një nga skribët që e kishte dëgjuar diskutimin e tyre, duke kuptuar se ai u ishte përgjigjur mirë, iu afrua dhe e pyeti: ``Cili është i pari i të gjithë urdhërimeve?``.

alb@Mark:12:29 @ Dhe Jezusi u përgjigj: ``Urdhërimi i parë i të gjithëve është: "Dëgjo, o Izrael: Zoti, Perëndia ynë, është i vetmi Zot",

alb@Mark:12:31 @ Dhe i dyti i ngjan këtij: "Duaje të afërmin tënd porsi vetveten". Nuk ka urdhërim tjetër më të madh se këta``.

alb@Mark:12:32 @ Atëherë skribi i tha: ``Mirë, Mësues. The, sipas së vërtetës, se ka vetëm një Perëndi dhe s`ka asnjë tjetër përveç tij;

alb@Mark:12:33 @ dhe ta duash me gjithë zemër, me gjithë mendje, me gjithë shpirt dhe me gjithë forcë, dhe ta duash të afërmin porsi vetvetja vlen më tepër se sa gjithë olokaustet dhe flijimet``.

alb@Mark:12:34 @ Dhe Jezusi, duke parë se ai ishte përgjigjur me mend, i tha: ``Ti nuk je larg nga mbretëria e Perëndisë``. Dhe kurrkush nuk guxoi më ta pyesë.

alb@Mark:12:36 @ Sepse vetë Davidi, nëpërmjet Frymës së Shenjtë, tha: "Zoti i ka thënë Zotit tim: Ulu në të djathtën time, derisa t`i bëj armiqtë e tu stol të këmbëve të tua".

alb@Mark:12:37 @ Vetë Davidi, pra, e quan Zot; si mund të jetë vallë bir i tij?``. Dhe pjesa më e madhe e dëgjonte me ëndje.

alb@Mark:12:38 @ Dhe ai u thoshte atyre në doktrinën e vet: ``Ruhuni nga skribët, të cilëve u pëlqen të shëtisin me rroba të gjata dhe t`i përshëndetin në sheshe,

alb@Mark:12:39 @ dhe të kenë vendet e para në sinagoga dhe vendet e para në gosti,

alb@Mark:12:42 @ Erdhi një e ve e varfër dhe hodhi dy monedha të vogla, domethënë një kuadrant.

alb@Mark:12:43 @ Dhe Jezusi i thirri dishepujt e vet pranë vetes dhe u tha atyre: ``Ju them në të vërtetë se kjo e ve e varfër ka hedhur në thesar më shumë se të gjithë të tjerët.

alb@Mark:12:44 @ Sepse të gjithë hodhën aty nga teprica e tyre, kurse ajo, me skamjen e vet, hodhi gjithë sa kishte për të jetuar``.

alb@Mark:13:1 @ Ndërsa ai po dilte nga tempulli, një nga dishepujt e vet i tha: ``Mësues, shih ç`gurë e ç`ndërtesa!``.

alb@Mark:13:2 @ Dhe Jezusi duke iu përgjigjur i tha: ``A po i shikon këto ndërtesa të mëdha? Nuk do të mbetet gur mbi gur pa u rrënuar``.

alb@Mark:13:3 @ Dhe pasi ai ishte ulur mbi malin e Ullinjve përballë tempullit, Pjetri, Jakobi, Gjoni dhe Andrea e pyetën veçmas:

alb@Mark:13:4 @ ``Na thuaj, kur do të ndodhin këto gjëra dhe cila do të jetë shenja e kohës në të cilën të gjitha këto gjëra do të duhet të mbarohen?``.

alb@Mark:13:6 @ Sepse do të vijnë shumë në emrin tim duke thënë: "Unë jam!"; dhe do të mashtrohen shumë veta.

alb@Mark:13:7 @ Por, kur të dëgjoni të flitet për luftëra dhe për ushtime luftërash, mos u shqetësoni; sepse këto gjëra duhet të ndodhin; por nuk do të jetë ende mbarimi.

alb@Mark:13:8 @ Në fakt do të ngrihet kombi kundër kombit dhe mbretëria kundër mbretërisë; do të ndodhin tërmete në vende të ndryshme, zi buke dhe turbullira. Këto gjëra nuk do të jenë tjetër veçse fillimi i dhembjeve të lindjes.

alb@Mark:13:9 @ Kujdesuni për veten! Sepse do t`ju dorëzojnë gjyqeve dhe do t`ju rrahin ndër sinagoga; do t`ju nxjerrin përpara guvernatorëve dhe mbretërve, për shkakun tim, që të dëshmoni përpara tyre.

alb@Mark:13:10 @ Por më parë duhet që t`u përhapet ungjilli gjithë popujve.

alb@Mark:13:11 @ Tani, kur t`ju çojnë për t`ju dorëzuar në duart e tyre, mos u shqetësoni që më parë për atë që do të duhet të thoni dhe mos e paramendoni; por thoni çfarë t`ju jepet në atë çast, sepse nuk jeni ju që flisni, por Fryma e Shenjtë.

alb@Mark:13:13 @ Dhe ju do të jeni të urryer nga të gjithë për shkak të emrit tim; por ai që do të ngulmojë deri në fund, do të shpëtohet``.

alb@Mark:13:14 @ Dhe kur të shihni neverinë e shkatërrimit, të parathënë nga profeti Daniel, e cila qëndron atje ku nuk duhej të ishte (ai që lexon le ta kuptojë), atëherë ata që do të jenë në Jude, le të ikin maleve.

alb@Mark:13:15 @ Dhe ai që ndodhet mbi çatinë e shtëpisë, të mos zbresë, dhe as të hyjë në shtëpi për të marrë ndonjë gjë nga shtëpia e vet

alb@Mark:13:16 @ Dhe ai që do të jetë në arë, të mos kthehet prapa për të marrë rrobën e vet.

alb@Mark:13:19 @ Sepse në atë ditë do të jetë një mundim i madh, më i madhi që ka ndodhur që nga zanafilla e krijimit që kreu Perëndia deri më sot, dhe të tillë nuk do të ketë më kurrë.

alb@Mark:13:22 @ Sepse do të dalin krishtër të rremë dhe profetë të rremë dhe do të bëjnë shenja e çudi për të gënjyer, po të jetë e mundur, edhe të zgjedhurit.

alb@Mark:13:24 @ ``Por në ato ditë, pas atij mundimi, dielli do të erret dhe hëna nuk do të japë shkëlqimin e vet;

alb@Mark:13:25 @ yjet e qiellit do të bien dhe fuqitë që janë në qiej do të lëkunden.

alb@Mark:13:26 @ Atëherë do ta shohin Birin e njeriut duke ardhur në re, me pushtet të madh e me lavdi.

alb@Mark:13:27 @ Atëherë ai do të dërgojë engjëjt e vet dhe do t`i mbledhë të zgjedhurit e vet nga të katër erërat, nga skaji i tokës deri në skaj të qiellit.

alb@Mark:13:28 @ Tani mësoni nga shëmbëlltyra e fikut: kur degët e tij njomësohen dhe nxjerrin gjethe, ju e dini se vera është afër.

alb@Mark:13:30 @ Në të vërtetë po ju them se ky brez nuk do të kalojë, derisa e gjithë kjo të ketë ndodhur.

alb@Mark:13:32 @ ``Sa për atë ditë dhe atë orë, askush nuk e di, as engjëjt në qiell, as Biri, por vetëm Ati.

alb@Mark:13:33 @ Tregoni kujdes, rrini zgjuar dhe lutuni, sepse nuk e dini kur do të jetë ai moment.

alb@Mark:13:34 @ Éshtë sikurse një njeriu i cili, duke u nisur për rrugë, lë shtëpinë e vet duke u dhënë autoritet shërbëtorëve të tij, secilit në detyrën e tij, dhe portjerin e urdhëron të rrije zgjuar.

alb@Mark:14:3 @ Tani ai ishte në Betania, në shtëpinë e Simonit lebroz, dhe ndërsa ishte në tryezë, hyri një grua me një enë alabastri me vaj të parfumuar me nard të vërtetë, shumë të kushtueshëm; ajo e theu enën prej alabastri dhe ia derdhi vajin mbi krye.

alb@Mark:14:4 @ Disa u indinjuan midis tyre dhe thanë: ``Përse bëhet gjithë ky shpenzim i kotë i vajit?

alb@Mark:14:6 @ Por Jezusi tha: ``Lëreni të qetë; pse e shqetësoni? Ajo kreu një vepër të mirë ndaj meje.

alb@Mark:14:9 @ Por po ju them në të vërtetë se në gjithë botën, kudo që do të predikohet ky ungjill, do të tregojnë edhe atë që ajo bëri, në përkujtim të saj``.

alb@Mark:14:10 @ Atëherë Juda Iskarioti, një nga të dymbëdhjetët, shkoi te krerët e priftërinjve, që t`ua dorëzonte Jezusin.

alb@Mark:14:12 @ Tani në ditën e parë të festës së të Ndormëve, kur flijohej Pashka, dishepujt e vet i thanë: ``Ku don të shkojmë dhe të përgatisim për ta ngrënë Pashkën?``.

alb@Mark:14:13 @ Atëherë ai dërgoi dy nga dishepujt e vet duke u thënë: ``Shkoni në qytet dhe atje do të takoni një njeri, që bart një kanë plot me ujë; ndiqeni atë.

alb@Mark:14:14 @ Dhe atje ku ai do të hyjë, i thoni të zotit të shtëpisë: "Mësuesi pyet: Ku është dhoma ku mund të ha Pashkën me dishepujt e mi?".

alb@Mark:14:16 @ Dishepujt e tij shkuan, arritën në qytet dhe gjetën ashtu siç ai u kishte thënë; dhe përgatitën Pashkën.

alb@Mark:14:17 @ Kur u bë darkë, ai erdhi me të dymbëdhjetët

alb@Mark:14:18 @ Dhe kur po rrinin në tryezë dhe po hanin, Jezusi tha: ``Ju them në të vërtetë se njëri prej jush, që po ha me mua, do të më tradhtojë``.

alb@Mark:14:19 @ Atëherë ata filluan të trishtohen dhe t`i thoshin njëri pas tjetrit: ``Mos jam unë?``. Dhe një tjetër tha: ``Mos jam unë?``.

alb@Mark:14:20 @ Dhe ai, duke u përgjigjur, u tha atyre: ``Éshtë një nga të dymbëdhjetët që po ngjyen me mua në çanak.

alb@Mark:14:21 @ Po, Biri i njeriut po shkon ashtu siç është shkruar për të; por mjerë ai njeri me anë të cilit tradhtohet Biri i njeriut. Do të ishte më mirë për të, që ai njeri të mos kishte lindur kurrë!``.

alb@Mark:14:24 @ Atëherë u tha: ``Ky është gjaku im, gjaku i besëlidhjes së re, që derdhet për shumë veta.

alb@Mark:14:25 @ Në të vërtetë unë po ju them se nuk do të pi më prej frytit të hardhisë deri në atë ditë kur do ta pi të ri në mbretërinë e Perëndisë``.

alb@Mark:14:27 @ Dhe Jezusi u tha atyre: Ju të gjithë do të skandalizoheni me mua sonte, sepse është shkruar: "Do ta godas Bariun dhe delet do të shpërndahen".

alb@Mark:14:29 @ Dhe Pjetri i tha: ``Edhe sikur të gjithë të tjerët të skandalizohen me ty, unë nuk do të skandalizohem``.

alb@Mark:14:30 @ Dhe Jezusi i tha: ``Unë po të them në të vërtetë se sot, pikërisht në këtë natë, para se gjeli të këndojë dy herë, ti do të më mohosh tri herë``.

alb@Mark:14:31 @ Por ai, duke ngulur këmbë më tepër, thoshte: ``Edhe sikur të më duhet të vdes me ty, nuk do të të mohoj kurrë``. Të njëjtën gjë thoshnin edhe gjithë të tjerët.

alb@Mark:14:32 @ Pastaj ata arritën në një vend që quhej Gjetsemani; dhe ai u tha dishepujve të vet: ``Uluni këtu, deri sa unë të jem lutur``.

alb@Mark:14:33 @ Mori, pra, me vete Pjetrin, Jakobin dhe Gjonin, dhe filloi ta zërë frika dhe ankthi;

alb@Mark:14:37 @ Pastaj u kthye mbrapa, i gjeti dishepujt duke fjetur dhe i tha Pjetrit: ``Simon, po fle? S`ke qenë i zoti të rrish zgjuar një orë të vetme?

alb@Mark:14:40 @ Kur u kthye, i gjeti përsëri në gjumë dishepujt, sepse sytë e tyre ishin rënduar dhe ata nuk dinin çfarë t`i përgjigjeshin.

alb@Mark:14:41 @ Së fundi, kthehet për të tretën herë dhe u thotë atyre: ``Ende po flini dhe pushoni? Mjaft! Erdhi ora. Ja, Biri i njeriut po dorëzohet në duart e mëkatarëve.

alb@Mark:14:43 @ Dhe në atë çast, ndërsa ai ende po fliste, erdhi Juda, një nga të dymbëdhjetët, dhe me të një turmë e madhe me shpata e shkopinj, e dërguar nga krerët e priftërinjve, nga skribët dhe nga pleqtë.

alb@Mark:14:49 @ E pra, përditë isha midis jush në tempull duke i mësuar njerëzit dhe ju nuk më kapët; por kjo po ndodh që të përmbushen Shkrimet!``.

alb@Mark:14:54 @ Dhe Pjetri e ndoqi nga larg deri brenda në pallatin e kryepriftit dhe u ul atje bashkë me rojat dhe ngrohej afër zjarrit.

alb@Mark:14:56 @ Shumë veta në fakt jepnin dëshmi të rreme kundër tij; por dëshmitë e tyre nuk përkonin.

alb@Mark:14:58 @ ``Ne e kemi dëgjuar se ka thënë: "Unë do ta shkatërroj këtë tempull të bërë me duar, dhe brenda tri ditësh do të ndërtoj një tjetër që nuk është bërë me duar"``.

alb@Mark:14:60 @ Atëherë kryeprifti u ngrit në mes të kuvendit dhe e pyeti Jezusin duke thënë: ``Nuk përgjigjesh fare? Çfarë po dëshmojnë këta kundër teje?``.

alb@Mark:14:61 @ Por ai heshti dhe nuk u përgjegj fare. Përsëri kryeprifti e pyeti dhe i tha: ``A je ti Krishti, Biri i të Bekuarit?``.

alb@Mark:14:62 @ Dhe Jezusi tha: ``Unë jam. Dhe ju do ta shihni Birin e njeriut të ulur në të djathtën e Pushtetit dhe duke ardhur me retë e qiellit``.

alb@Mark:14:64 @ Ju e dëgjuat blasfeminë, ç`ju duket?``. Dhe të gjithë gjykuan se meritonte vdekjen.

alb@Mark:14:65 @ Atëherë disa filluan ta pështyjnë, t`ia zënë fytyrën, ta qëllojnë me shuplaka dhe t`i thonë: ``Profetizo!``. Dhe rojat e godisnin.

alb@Mark:14:66 @ Ndërsa Pjetri ishte poshtë në pallat, erdhi një shërbëtore e kryepriftit.

alb@Mark:14:67 @ Dhe kur pa Pjetrin që po ngrohej, e vështroi me kujdes dhe tha: ``Edhe ti ishe me Jezusin Nazareas``.

alb@Mark:14:70 @ Por ai përsëri e mohoi. Dhe pak më vonë të pranishmit i thanë përsëri Pjetrit: ``Me të vërtetë ti je një nga ata; se ti je Galileas dhe e folura jote e zbulon``.

alb@Mark:14:71 @ Por ai nisi të mallkojë dhe të betohet: ``Unë nuk e njoh atë njeri për të cilin po flisni``.

alb@Mark:14:72 @ Dhe gjeli këndoi për të dytën herë; atëherë Pjetrit iu kujtua fjala që Jezusi i kishte thënë: ``Përpara se gjeli të këndojë dy herë, ti do të më mohosh tri herë``. Dhe, duke e menduar këtë, qau.

alb@Mark:15:2 @ Dhe Pilati e pyeti: ``A je ti mbreti i Judenjve?``. Dhe ai, duke u përgjigjur, i tha: ``Ti e thua!``.

alb@Mark:15:4 @ Pilati e pyeti përsëri, duke thënë: ``Nuk po përgjigjesh fare? Shih për sa gjëra të akuzojnë!``.

alb@Mark:15:5 @ Por Jezusi nuk u përgjigj më asgjë, aq sa Pilati mbeti i çuditur.

alb@Mark:15:9 @ Atëherë Pilati iu përgjigj atyre duke thënë: ``A doni t`ju liroj mbretin e Judenjve?``.

alb@Mark:15:12 @ Dhe Pilati e mori përsëri fjalën dhe u tha atyre: ``Çfarë doni, pra, të bëj me atë që ju e quani mbret të Judenjve?``.

alb@Mark:15:16 @ Atëherë ushtarët e çuan Jezusin në oborrin e brendshëm domëthënë në pretorium, dhe mblodhën gjithë kohortën.

alb@Mark:15:18 @ Pastaj nisën ta përshëndesin duke i thënë: ``Tungjatjeta, o mbret i Judenjve!``.

alb@Mark:15:21 @ Ata e detyruan një kalimtar, një farë Simoni nga Kirena që kthehej nga ara, babai i Aleksandrit dhe i Rufit, që ta mbante kryqin e tij.

alb@Mark:15:25 @ Ishte ora e tretë kur e kryqëzuan.

alb@Mark:15:26 @ Dhe mbishkrimi që tregonte shkakun e dënimit, i cili ishte vënë përmbi të, thoshte: "Mbreti i Judenjve".

alb@Mark:15:27 @ Bashkë me të kryqëzuan edhe dy vjedhës, njërin në të djathtën e tij dhe tjetrin në të majtën e tij.

alb@Mark:15:30 @ shpëto veten tënde dhe zbrit nga kryqi!``.

alb@Mark:15:31 @ Po ashtu edhe krerët e priftërinjve me skribët, duke e tallur, i thoshnin njeri tjetrit: ``Të tjerët i shpëtoi, por veten s`mund ta shpëtojë.

alb@Mark:15:32 @ Krishti, mbreti i Izraelit, le të zbresë tani nga kryqi që ta shohim dhe ta besojmë``. Edhe ata që ishin kryqëzuar bashkë me të, e fyenin atë.

alb@Mark:15:35 @ Dhe disa nga të pranishmit, kur e dëgjuan, thoshnin: ``Ja, ai po thërret Elian!``.

alb@Mark:15:39 @ Dhe centurioni që qëndronte përballë Jezusit, kur pa se, pasi Jezusi bërtiti ashtu, kishte dhënë shpirt, tha: ``Me të vërtetë ky njeri ishte Biri i Perëndisë!``.

alb@Mark:15:42 @ Pastaj, u afrua tashmë mbrëmja, sepse ishte Përgatitja, domethënë vigjilja e së shtunës,

alb@Mark:15:43 @ Jozefi nga Arimatea, një këshilltar i respektuar, i cili priste edhe ai mbretërinë e Perëndisë, me guxim hyri te Pilati dhe kërkoi trupin e Jezusit.

alb@Mark:15:44 @ Dhe Pilati u çudit që tashmë kishte vdekur. Dhe thirri centurionin dhe e pyeti nëse kishte vdekur prej shumë kohe.

alb@Mark:16:5 @ Hynë, pra, në varr dhe panë një djalosh që ishte ulur në të djathtë, të veshur me të bardha, dhe mbetën të trembura.

alb@Mark:16:7 @ Por shkoni dhe u thoni dishepujve të tij dhe Pjetrit se ai po ju pararend në Galile; atje do ta shihni, ashtu siç ju pati thënë``.

alb@Mark:16:12 @ Mbas këtyre gjërave, iu shfaq në trajtë tjetër dyve prej tyre, që po shkonin në fshat.

alb@Mark:16:14 @ Në fund iu shfaq të njëmbëdhjetëve kur ishin në tryezë dhe i qortoi për mosbesimin e tyre dhe për ngurtësinë e zemrës, sepse nuk u kishin besuar atyre që e kishin parë të ringjallur.

alb@Mark:16:16 @ ai që beson dhe është pagëzuar, do të jetë i shpëtuar; por ai që nuk ka besuar, do të jetë i dënuar.

alb@Mark:16:20 @ Pastaj ata dolën dhe predikuan kudo, ndërsa Zoti bashkëvepronte me ta dhe e vërtetonte fjalën me shenjat që e shoqëronin. Amen.

alb@Luke:1:1 @ Mbasi shumë vetë ndërmorën të renditin tregimin e ngjarjeve që ndodhën në mesin tonë,

alb@Luke:1:3 @ m`u duk e mirë edhe mua, pasi i hetova të gjitha gjërat me kujdes që nga fillimi, të t`i shkruaj sipas radhës, fort i nderuari Teofil,

alb@Luke:1:4 @ që ti të njohësh vërtetësinë e gjërave që të kanë mësuar.

alb@Luke:1:5 @ Në ditën e Herodit, mbretit të Judesë, ishte një prift me emër Zakaria, nga rendi i Abias; gruaja e tij ishte pasardhëse e Aaronit dhe quhej Elizabetë.

alb@Luke:1:6 @ Që të dy ishin të drejtë në sytë e Perëndisë, duke ecur pa të metë në të gjitha urdhërimet dhe ligjet e Zotit.

alb@Luke:1:7 @ Por nuk kishin fëmijë, sepse Elizabeta ishte shterpe, dhe të dy ishin të kaluar në moshë.

alb@Luke:1:8 @ Ndodhi që, kur Zakaria po ushtronte detyrën e tij priftërore para Perëndisë sipas rregullit të rendit të vet,

alb@Luke:1:13 @ Por engjëlli i tha: ``Mos u tremb, Zakaria, sepse lutja jote u plotësua dhe gruaja jote Elizabeta do të lindë një djalë, të cilit do t`ia vësh emrin Gjon.

alb@Luke:1:14 @ Dhe ai do të jetë për ty shkak gëzimi dhe hareje, dhe shumë vetë do të gëzohen për lindjen e tij.

alb@Luke:1:15 @ Sepse ai do të jetë i madh përpara Zotit; nuk do të pijë as verë as pije dehëse dhe do të jetë i përplotë me Frymën e Shenjtë që në barkun e s`ëmës.

alb@Luke:1:17 @ Dhe do të shkojë përpara tij në frymë dhe pushtet të Elias, për t`i kthyer zemrat e prindërve te fëmijët dhe rebelët në urtinë e të drejtëve, për t`ia bërë gati Zotit një popull të përgatitur mirë``.

alb@Luke:1:22 @ Por, kur doli, nuk mundi t`u flasë atyre; atëherë ata e kuptuan se ai kishte pasur një vegim në tempull; ai u bënte shenja atyre, por mbeti i pagojë.

alb@Luke:1:23 @ Dhe ndodhi që, kur u plotësuan ditët e shërbesës së tij, ai u kthye në shtëpinë e vet.

alb@Luke:1:24 @ Dhe, pas atyre ditëve Elizabeta, gruaja e tij, u ngjiz; dhe u fsheh pesë muaj dhe thoshte:

alb@Luke:1:26 @ Në muajin e gjashtë, engjëlli Gabriel u dërgua nga Perëndia në një qytet të Galilesë, që quhej Nazaret,

alb@Luke:1:28 @ Dhe engëlli hyri te ajo dhe tha: ``Tungjatjeta, o hirplote, Zoti është me ty; ti je e bekuar ndër gratë``.

alb@Luke:1:29 @ Por kur e pa atë, ajo mbeti e shqetësuar nga fjalët e tij, dhe pyeste vetveten çfarë kuptimi mund të kishte një përshëndetje e tillë.

alb@Luke:1:30 @ Dhe engjëlli i tha: ``Mos ki frikë, Mari, sepse ke gjetur hir para Perëndisë.

alb@Luke:1:31 @ Dhe ja, ti do të mbetesh shtatzënë dhe do të lindësh një djalë, dhe do t`ia vesh emrin Jezus.

alb@Luke:1:32 @ Ai do të jetë i madh dhe do të quhet Biri i Shumë të Lartit; dhe Zoti Perëndi do t`i japë fronin e Davidit, atit të tij;

alb@Luke:1:33 @ dhe do të mbretërojë mbi shtëpinë e Jakobit përjetë, dhe mbretëria e tij nuk do të ketë kurrë të sosur``.

alb@Luke:1:35 @ Dhe engjëlli duke u përgjigjur, i tha: ``Fryma e Shenjtë do të vijë mbi ty dhe pushteti i Shumë të Lartit do të të mbulojë me hijen e vet; prandaj i shenjti që do të lindë prej teje do të quhet Bir i Perëndisë.

alb@Luke:1:36 @ Dhe ja, Elizabeta, e afërmja jote, edhe ajo, në pleqërinë e saj, mbeti shtatzënë me një djalë; dhe ky është muaji i gjashtë për të, që e quanin shterpë,

alb@Luke:1:39 @ Dhe në ato ditë Maria u ngrit dhe shkoi me nxitim në krahinën malore, në një qytet të Judesë,

alb@Luke:1:40 @ dhe hyri në shtëpinë e Zakarias e përshëndeti Elizabetën.

alb@Luke:1:41 @ Dhe ndodhi që, sapo Elizabeta dëgjoi përshëndetjen e Maries, fëmija i kërceu në bark, dhe Elizabeta u mbush me Frymën e Shenjtë,

alb@Luke:1:44 @ Sepse, ja, sapo arriti në veshët e mi zëri i përshëndetjes sate, fëmija nga gëzimi kërceu në barkun tim.

alb@Luke:1:49 @ sepse i Pushtetshmi më bëri gjëra të mëdha, dhe i Shenjtë është emri i tij!

alb@Luke:1:50 @ Dhe mëshira e tij shtrihet nga brezi në brez për ata që e druajnë.

alb@Luke:1:51 @ Ai veproi pushtetshëm me krahun e vet; i shpërndau krenarët me mendimet e zemrave të tyre;

alb@Luke:1:52 @ i përmbysi pushtetarët nga fronat e tyre dhe i ngriti të përulurit;

alb@Luke:1:54 @ Ai e ndihmoi Izraelin, shërbëtorin e vet, duke i kujtuar për mëshirën e tij,

alb@Luke:1:55 @ ashtu si ua pati deklaruar etërve tanë, Abrahamit dhe pasardhësve të tij, për gjithmonë``.

alb@Luke:1:56 @ Dhe Maria ndenji me Elizabetën gati tre muaj, pastaj u kthye në shtëpinë e vet.

alb@Luke:1:57 @ Dhe Elizabetës i erdhi koha që të lindë dhe të nxjerrë në dritë një djalë.

alb@Luke:1:59 @ Dhe ndodhi që të tetën ditë erdhën për ta rrethprerë djalin, dhe donin t`ia quanin Zakaria, me emrin e atit të tij;

alb@Luke:1:60 @ por e ëma ndërhyri dhe tha: ``Jo, por përkundrazi do të quhet Gjon``.

alb@Luke:1:61 @ Dhe ata i thanë: ``S`ka njeri në fisin tënd që të quhet me këtë emër``.

alb@Luke:1:62 @ Kështu me shenja e pyetën të atin, si donte që t`i quhej.

alb@Luke:1:66 @ Të gjitha ata që i dëgjuan, i vunë në zemrën e tyre duke thënë: ``Vallë kush do të jetë ky fëmijë?``. Dhe dora e Zotit ishte me të.

alb@Luke:1:67 @ Dhe Zakaria, ati i tij, u mbush me Frymën e Shenjtë dhe profetizoi, duke thënë:

alb@Luke:1:68 @ Bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, sepse e ka vizituar dhe e kreu çlirimin e popullit të vet;

alb@Luke:1:69 @ dhe na ngriti një shpëtim të pushtetshëm në shtëpinë e Davidit, shërbëtorit të vet,

alb@Luke:1:70 @ ashtu si ai e kishte deklaruar nëpërmjet gojës së profetëve të tij të shenjtë që nga kohët e lashta, që ne të shpëtojmë

alb@Luke:1:72 @ për të treguar mëshirë tek etërit tanë e për t`u kujtuar për besëlidhjen e tij të shenjtë,

alb@Luke:1:73 @ betimin që i bëri Abrahamit, atit tonë,

alb@Luke:1:75 @ në shenjtëri e në drejtësi përpara atij, të gjitha ditët e jetës sonë.

alb@Luke:1:76 @ Dhe ti, o fëmijë i vogël, do të quhesh profet nga Shumë i Larti, sepse ti do të shkosh përpara fytyrës së Zotit për të përgatitur udhët e tij,

alb@Luke:1:80 @ Ndërkaq fëmija rritej dhe forcohej në frymë: dhe qëndroi në shkretëtirë deri në atë ditë, kur ai duhej t`i zbulohej Izraelit.

alb@Luke:2:1 @ Tani, në atë ditë u shpall një dekret nga ana e Cezar Augustit, për të kryer regjistrimin e popullsisë të gjithë perandorisë.

alb@Luke:2:3 @ Dhe të gjithë shkonin të regjistroheshin, secili në qytetin e vet.

alb@Luke:2:4 @ Tani edhe Jozefi doli nga qyteti i Nazaretit të Galilesë, për të shkuar në Jude, në qytetin e Davidit, që quhet Bethlehem, sepse ai ishte i shtëpisë dhe i familjes së Davidit,

alb@Luke:2:5 @ për t`u regjistruar bashkë me Marinë, gruan e vet, me të cilën ishte martuar dhe që ishte shtatzënë.

alb@Luke:2:9 @ Dhe ja, një engjëll i Zotit iu paraqit atyre dhe lavdia e Zotit shkëlqeu rreth tyre e ata i zuri një frikë e madhe.

alb@Luke:2:11 @ sepse sot në qytetin e Davidit lindi për ju një Shpëtimtar, që është Krishti, Zoti.

alb@Luke:2:14 @ ``Lavdi Perëndisë në vendet më të larta, dhe paqe mbi tokë njerëzve mbi të cilët qëndron mirëdashja e tij!``.

alb@Luke:2:15 @ Dhe ndodhi që, kur engjëjt u larguan prej tyre për t`u kthyer në qiell, barinjtë i thanë njeri tjetrit: ``Le të shkojmë deri në Bethlehem për të parë ç`ka ndodhur dhe ç`na bëri të ditur Zoti``.

alb@Luke:2:16 @ Shkuan, pra, me nxitim dhe gjetën Marinë, Jozefin dhe fëmijën që ndodhej në një grazhd.

alb@Luke:2:21 @ Dhe kur kaluan të tetë ditët, pas të cilave ai duhej rrethprerë, ia vunë emrin Jezus, emër të dhënë nga engjëlli para se ai të ngjizej në bark.

alb@Luke:2:23 @ ashtu siç është shkruar në ligjin e Zotit: ``Çdo mashkull i parëlindur do të jetë thirrur shenjt për Zotin``,

alb@Luke:2:32 @ dritën për të ndriçuar kombet dhe lavdinë e popullit tënd, Izraelit``.

alb@Luke:2:34 @ Pastaj Simeoni i bekoi dhe i tha Marisë, nënës së tij: ``Ja, ky është vënë për rënien dhe për ngritjen e shumë vetave në Izrael dhe për të qenë shenjë kundërshtimesh,

alb@Luke:2:35 @ edhe ty vetë një shpatë do të ta tejshpojë shpirtin, që të zbulohen mendimet e shumë zemrave``.

alb@Luke:2:36 @ Aty ishte edhe Ana, një profeteshë, bija e Fanuelit, nga fisit i Aserit, e cila ishte shumë e kaluar në moshë, që kishte jetuar mbas virgjërisë së saj shtatë vjet me burrin.

alb@Luke:2:37 @ Ajo ishte e ve dhe, megjithse ishte tetëdhjetë e katër vjeçe, nuk largohej kurrë nga tempulli duke i shërbyer Perëndisë natë e ditë me agjërime dhe lutje.

alb@Luke:2:39 @ Dhe mbasi i kryen të gjitha ato që i takonin sipas ligjit të Zotit, u kthyen në Galile, në qytetin e tyre, Nazaret.

alb@Luke:2:42 @ Dhe, kur ai i mbushi dymbëdhjetë vjeç, ata u ngjitën në Jeruzalem, sipas zakonit të festës.

alb@Luke:2:45 @ dhe, duke qenë se nuk e gjetën, u kthyen në Jeruzalem për ta kërkuar.

alb@Luke:2:46 @ Dhe ndodhi që, pas tri ditësh, e gjetën në tempull, të ulur në mes të dijetarëve, duke i dëgjuar dhe duke u bërë atyre pyetje.

alb@Luke:2:47 @ Dhe të gjithë ata që e dëgjonin, habiteshin nga zgjuarësia e tij dhe nga përgjigjet e tij.

alb@Luke:2:48 @ Dhe, kur ata e panë, mbetën të habitur, dhe e ëma i tha: ``Bir, pse na e bëre këtë? Ja, yt atë dhe unë, në ankth, po të kërkonim!``.

alb@Luke:2:49 @ Por ai u tha atyre: ``Përse më kërkonit? A nuk e dinit se më duhet të merrem me punët e Atit tim?``.

alb@Luke:2:51 @ Dhe ai zbriti bashkë me ta, u kthye në Nazaret dhe i bindej atyre. E ëma i ruante të gjitha këto fjalë në zemrën e saj.

alb@Luke:3:1 @ Tani në vitin e pesëmbëdhjetë të mbretërimit të Tiberit Cezar, kur Ponc Pilati ishte qeveritari i Judesë, Herodi tetrarku i Galilesë, i vëllai, Filipi, tetrarku i Itureas dhe i krahinës së Trakonitidës dhe Lizania tetrarku i Abilenës,

alb@Luke:3:2 @ nën kryepriftërinjtë Ana dhe Kajfa, fjala e Perëndisë iu drejtua Gjonit, birit të Zakarias, në shkretëtirë.

alb@Luke:3:3 @ Atëherë ai e përshkoi gjithë krahinën përreth Jordanit, duke predikuar një pagëzim pendimi për faljen e mëkateve,

alb@Luke:3:4 @ ashtu siç është shkruar në librin e fjalëve të profetit Isaia, që thotë: ``Ja zëri i njërit që bërtet në shkretirë: Përgatitni udhën e Zotit, drejtoni shtigjet e tij!

alb@Luke:3:5 @ Çdo luginë të jetë e mbushur dhe çdo mal e kodër të jetë sheshuar; vendet dredha-dredha të drejtohen dhe rrugët e vështira të sheshohen

alb@Luke:3:9 @ Tashmë sëpata u vu në rrënjë të pemëve; çdo pemë që nuk jep fryt të mirë do të pritet dhe do të hidhet në zjarr``.

alb@Luke:3:12 @ Tani erdhën edhe disa tagrambledhës që të pagëzohen dhe e pyetën: ``Mësues, ç`duhet të bëjmë?``.

alb@Luke:3:14 @ Edhe ushtarët e pyetën duke thënë: ``Dhe ne, ç`duhet të bëjmë?``. Dhe ai u tha atyre: ``Mos i bëni shantazh asnjeriu, mos i bëni akuza të rreme kurrkujt dhe jini të kënaqur me pagën tuaj!``.

alb@Luke:3:15 @ Dhe populli ishte në pritje dhe të gjithë pyesnin në zemrat e veta nëse Gjoni ishte Krishti vetë.

alb@Luke:3:16 @ Gjoni u përgjigj duke u thënë të gjithëve: ``Unë ju pagëzoj me ujë; por vjen ai që është më i fortë nga unë, të cilit unë nuk jam i denjë as t`ia zgjidh lidhëset e sandaleve; ai do t`ju pagëzojë me Frymën e Shenjtë dhe me zjarr.

alb@Luke:3:17 @ Ai mban në dorë lopatën e vet, për ta pastruar krejt lëmin e vet dhe për të mbledhur grurin në hambarin e tij, por bykun do ta djegë me zjarr që nuk shuhet``.

alb@Luke:3:19 @ Por Herodi, tetraku, mbasi u qortua prej tij për shkak të Herodiadës, gruas së vëllait të tij Filipit, dhe për të gjitha mbrapshtitë që ai kishte kryer,

alb@Luke:3:20 @ U shtoi të gjitha të tjerave edhe këtë, domethënë e futi Gjonin në burg.

alb@Luke:3:23 @ Dhe Jezusi ishte rreth tridhjetë vjeç; dhe e pandehnin se ishte bir i Jozefit, bir i Elit;

alb@Luke:3:38 @ bir i Enosit, bir i Setit, bir i Adamit, i Perëndisë.

alb@Luke:4:1 @ Dhe Jezusi, plot me Frymën e Shenjtë, u kthye nga Jordani dhe Fryma e çoi në shkretëtirë,

alb@Luke:4:2 @ ku për dyzet ditë e tundoi djalli; gjatë atyre ditëve ai nuk hëngri asgjë, por kur ato kaluan, e mori uria.

alb@Luke:4:3 @ Dhe djalli i tha: ``Nëse je Biri i Perëndisë, i thuaj këtij guri të bëhet bukë``.

alb@Luke:4:4 @ Por Jezusi u përgjigj duke thënë: ``Éshtë shkruar: "Njeriu nuk do të rrojë vetëm me bukë, por me çdo fjalë të Perëndisë"``.

alb@Luke:4:5 @ Pastaj djalli e çoi në një mal të lartë dhe, për një çast, i tregoi të gjitha mbretëritë e botës.

alb@Luke:4:6 @ Dhe djalli i tha: ``Unë do të të jap gjithë pushtetin e këtyre mbretërive dhe lavdinë e tyre, sepse m`u dha mua në dorë dhe unë ia jap kujt të dua.

alb@Luke:4:7 @ Në qoftë se ti, pra, duke rënë përmbys, më adhuron, do të jetë krejt jotja``.

alb@Luke:4:8 @ Por Jezusi, duke u përgjigjur, i tha: ``Largohu prej meje, Satana. Éshtë shkruar: "Adhuro Zotin, Përëndinë tënd dhe shërbeji vetëm atij"``.

alb@Luke:4:10 @ sepse është shkruar: "Ai do t`u urdhërojë engjëjve të vet rreth teje të të ruajnë

alb@Luke:4:13 @ Dhe kur djalli i mbaroi të gjitha tundimet, u largua prej tij, për një farë kohe.

alb@Luke:4:14 @ Dhe Jezusi, në fuqinë e Frymës, u kthye në Galile dhe fama e tij u përhap në mbarë krahinën përreth.

alb@Luke:4:16 @ Pastaj erdhi në Nazaret, ku ishte rritur, dhe si e kishte zakon ditën e shtunë, hyri në sinagogë dhe u ngrit për të lexuar.

alb@Luke:4:17 @ I dhanë në dorë librin e profetit Isaia; e hapi dhe gjeti vendin ku ishte shkruar:

alb@Luke:4:23 @ Dhe ai u tha atyre: ``Me siguri ju do të më përmendni fjalën e urtë: "Mjek, shëro veten tënde"; të gjitha ato që dëgjuam se u bënë në Kapernaum, bëji edhe këtu në atdheun tënd``.

alb@Luke:4:24 @ Por ai tha: ``Në të vërtetë po ju them se asnjë profet nuk mirëpritet në atdheun e vet.

alb@Luke:4:25 @ Në të vërtetë po ju them se në kohën e Elias, kur qielli u mbyll për tre vjet e gjashtë muaj dhe u bë një uri e madhe në gjithë vendin, ishin shumë të veja në Izrael;

alb@Luke:4:27 @ Dhe në kohën e profetit Elize kishte shumë lebrozë në Izrael; megjithatë asnjë prej tyre nuk u pastrua, përveç Naamanit Sirian``.

alb@Luke:4:29 @ Dhe u ngritën, e dëbuan nga qyteti dhe e çuan deri në buzë të majës së malit, mbi të cilin ishte ndërtuar qyteti i tyre, për ta hedhur poshtë.

alb@Luke:4:31 @ Pastaj zbriti në Kapernaum, qytet i Galilesë, dhe i mësonte njerëzit ditët e shtuna.

alb@Luke:4:32 @ Dhe ata habiteshin nga mësimi i tij, sepse fjala e tij ishte me autoritet.

alb@Luke:4:36 @ Atëherë të gjithë i pushtoi habia dhe i thoshin njëri-tjetrit: ``Ç`fjalë është kjo, vallë? Ai urdhëron me autoritet dhe pushtet frymërat e ndyra dhe ata dalin!``.

alb@Luke:4:37 @ Dhe fama e tij përhapej në çdo vend të krahinës përreth.

alb@Luke:4:38 @ Mbasi doli nga sinagoga, Jezusi hyri në shtëpinë e Simonit. Vjehrrën e Simonit e kishin zënë ethe të forta; dhe ata e lutën për të.

alb@Luke:4:39 @ Ai u përkul mbi të, qortoi ethet dhe ato e lëshuan; dhe ajo u ngrit menjëherë dhe filloi t`u shërbejë.

alb@Luke:4:41 @ Prej shumë vetëve dilnin demonë që bërtitnin dhe thoshnin: ``Ti je Krishti, Biri i Perëndisë``. Por ai i qortonte dhe nuk i lejonte të flisnin, sepse ata e dinin se ai ishte Krishti.

alb@Luke:4:43 @ Por ai u tha atyre: ``Më duhet ta shpall lajmin e mirë të mbretërisë së Perëndisë edhe në qytete të tjera, sepse për këtë jam dërguar``.

alb@Luke:5:1 @ Dhe ndodhi që Jezusi, kur po ndodhej në bregun e liqenit të Gjenezaretit e ndërsa turma po shtyhej rreth tij për të dëgjuar fjalën e Perëndisë,

alb@Luke:5:2 @ pa dy barka të lidhura në breg të liqenit, nga të cilat kishin dalë peshkatarët dhe po lanin rrjetat.

alb@Luke:5:4 @ Dhe kur mbaroi së foluri i tha Simonit: ``Shko në të thella, dhe hidhni rrjetat tuaja për të zënë peshk``.

alb@Luke:5:5 @ Dhe Simoni, duke u përgjigjur, i tha: ``Mësues, u munduam gjithë natën dhe nuk zumë asgjë; por, për fjalën tënde, do ta hedh rrjetën.

alb@Luke:5:6 @ Dhe, si bënë kështu, zunë një sasi aq të madhe peshku, sa po shqyhej rrjeta.

alb@Luke:5:7 @ Atëherë u bënë shenjë shokëve të tyre që ishin në barkën tjetër, që të vinin e t`i ndihmonin. Dhe ata erdhën dhe i mbushën të dy barkat aq sa gati po fundoseshin.

alb@Luke:5:8 @ Simon Pjetri, kur pa këtë, i ra ndër këmbë Jezusit dhe i tha: ``Zot, largohu prej meje, sepse jam njeri mëkatar``.

alb@Luke:5:9 @ Në të vërtetë Pjetri dhe të gjithë ata që ishin me të, habiteshin për shkak të sasisë së peshkut që kishin zënë.

alb@Luke:5:12 @ Ndodhi që, ndërsa Jezusi ndodhej në një nga ato qytete, erdhi një njeri i mbushur plot me lebër, i cili, kur e pa Jezusin, ra me fytyrë për dhe dhe iu lut duke thënë: ``Zot, po të duash, ti mund të më pastrosh``

alb@Luke:5:15 @ Dhe fama e tij po përhapej gjithnjë e më shumë; dhe turma të mëdha mblidheshin për ta dëgjuar dhe për t`u shëruar prej tij nga sëmundjet e veta.

alb@Luke:5:16 @ Por ai tërhiqej në vende të vetmuara dhe lutej.

alb@Luke:5:19 @ Por, duke mos gjetur se si ta fusnin brenda për shkak të turmës, hipën mbi çatinë e shtëpisë dhe e lëshuan përmjet tjegullave me gjithë vig midis njerëzve, përpara Jezusit.

alb@Luke:5:20 @ Dhe ai, duke parë besimin e tyre, i tha atij: ``Njeri, mëkatet e tua të janë falur``.

alb@Luke:5:21 @ Atëherë skribët dhe farisenjtë filluan të arsyetojnë duke thënë: ``Kush është ky që thotë blasfemi? Kush mund t`i falë mëkatet, përveç vetëm Perëndi?``.

alb@Luke:5:22 @ Por Jezusi, duke i njohur mendimet e tyre, e mori fjalën dhe tha: ``Ç`po arsyetoni në zemrat tuaja?

alb@Luke:5:23 @ Çfarë është më e lehtë, të thuhet: "Mëkatet e tua të janë falur", apo të thuhet: "Çohu dhe ec"?

alb@Luke:5:24 @ Tani, pra, me qëllim që ju ta dini se Biri i njeriut ka pushtet mbi tokë të falë mëkatet, unë të them (i tha të paralizuarit), çohu, merre vigun tënd dhe shko në shtëpinë tënde!``.

alb@Luke:5:25 @ Dhe menjëherë ai njeri u ngrit përpara tyre, mori vigun mbi të cilin qe shtrirë dhe shkoi në shtëpinë e vet, duke përlëvduar Perëndinë.

alb@Luke:5:36 @ Përveç kësaj ai u tregoi një shëmbëlltyrë: ``Askush nuk qep një copë të një rrobë të re mbi një rrobe të vjetër; përndryshe gjendet me rrobën e re të shqyer, dhe pjesa që u hoq nga rroba e re nuk i përshtatet së vjetrës.

alb@Luke:5:37 @ Dhe askush nuk shtie verë të re në kacekë të vjetër; përndryshe vera e re i pëlcet kacekët, dhe ajo derdhet e kacekët shkojnë dëm.

alb@Luke:5:38 @ Por duhet shtënë vera e re në kacekë të rinj dhe kështu që të dyja ruhen.

alb@Luke:5:39 @ Askush që ka pirë verë të vjetër, nuk do menjëherë verë të re, sepse ai thotë: "E vjetra është më e mirë"``.

alb@Luke:6:1 @ Ndodhi që një të shtunë, pas së shtunës së madhe, ai po ecte nëpër arat me grurë, dhe dishepujt e vet këputnin kallinj, i shkoqnin me dorë dhe i hanin.

alb@Luke:6:2 @ Dhe disa nga farisenjtë u thanë atyre: ``Përse bëni atë që nuk është e lejueshme të bëhet të shtunën?``.

alb@Luke:6:4 @ Si hyri në shtëpinë e Perëndisë, ai mori bukët e paraqitjes, hëngri vetë dhe u dha të hanë edhe atyre që ishin bashkë me të, ndonëse nuk ishte e lejueshme për asnjërin t`i hante, përveç priftërinjve?``.

alb@Luke:6:6 @ Një të shtunë tjetër ndodhi që ai hyri në sinagogë dhe po mësonte; atje ishte një njeri që e kishte dorën e djathtë të tharë.

alb@Luke:6:8 @ Por ai ua njihte mendimet e tyre dhe i tha njeriut me dorë të tharë: ``Çohu dhe dil këtu në mes``. Dhe ai u ngrit në këmbë.

alb@Luke:6:10 @ Dhe si i vështroi të gjithë rreth e rrotull, i tha atij njeriu: ``Shtrije dorën tënde!``. Dhe ai veproi kështu dhe dora e tij iu shëndosh si tjetra.

alb@Luke:6:11 @ Ata u tërbuan dhe diskutonin me njëri-tjetrin se ç`mund t`i bënin Jezusit.

alb@Luke:6:13 @ Dhe kur zbardhi dita, thirri pranë vetes dishepujt e vet dhe zgjodhi prej tyre dymbëdhjetë, të cilëve u dha edhe emrin apostuj:

alb@Luke:6:14 @ Simonin, të cilit i vuri emrin Pjetër, dhe Andrean, vëllanë e tij, Jakobin e Gjonin, Filipin dhe Bartolomeun,

alb@Luke:6:17 @ Pastaj, pasi zbriti bashkë me ta, ndaloi në një vend të sheshtë, me turmën e dishepujve të vet dhe me një numër të madh njerëzish nga gjithë Judea, nga Jeruzalemi dhe nga bregdeti i Tiros dhe i Sidonit, të cilët kishin ardhur për ta dëgjuar atë dhe për t`u shëruar nga sëmundjet e veta;

alb@Luke:6:20 @ Ai, si i drejtoi sytë nga dishepujt e vet, thoshte: ``Lum ju, të varfër, sepse juaja është mbretëria e Perëndisë``.

alb@Luke:6:23 @ Gëzohuni atë ditë dhe hidhuni nga gëzimi, sepse ja, shpërblimi juaj është i madh në qiell; në të njëjtën mënyrë, pra, etërit e tyre i trajtonin profetët.

alb@Luke:6:26 @ Mjerë ju, kur të gjithë njerëzit do të flasin mirë për ju, sepse në të njëjtën mënyrë vepruan etërit e tyre me profetët e rremë.

alb@Luke:6:29 @ Nëse dikush të bie në njërën faqe, ktheja edhe tjetrën; dhe atij që të merr mantelin, mos e pengo të të marrë edhe tunikën.

alb@Luke:6:34 @ Dhe nëse u jepni hua atyre që shpresoni t`jua kthejnë, çfarë merite do të keni nga kjo? Edhe mëkatarët u japin hua mëkatarëve, që t`u kthehet aq sa dhanë.

alb@Luke:6:35 @ Por ju t`i doni armiqtë tuaj, bëni të mirë dhe jepni hua pa pasur shpresë për asgjë, dhe shpërblimi juaj do të jetë i madh dhe ju do të jeni bijtë e Shumë të Lartit, sepse ai është mirëdashës me mos-mirënjohësit dhe të mbrapshtët.

alb@Luke:6:38 @ Jepni dhe do t`ju jepet: një masë e mirë, e ngjeshur, e tundur, gufuese do t`ju derdhet në gji, sepse me atë masë që do të matni, do t`ju matet edhe juve gjithashtu``.

alb@Luke:6:39 @ Pastaj ai u tha një shëmbëlltyrë: ``Një i verbër a mund t`i prijë një të verbri tjetër? Vallë nuk do të bien të dy në gropë?

alb@Luke:6:40 @ Dishepulli nuk ia kalon mësuesit të vet, madje çdo dishepull që ka mësuar do të jetë si mësuesi i vet.

alb@Luke:6:42 @ Ose, si mund t`i thuash vëllait tënd: "Vëlla, më lër të të heq lëmishtën që ke në syrin tënd", kur ti vetë nuk e sheh traun në syrin tënd? O hipokrit, nxirre më parë traun nga syri yt dhe atëherë do të mund të shohësh mirë për të nxjerrë lëmishtën nga syri i vëllait tënd.

alb@Luke:6:44 @ Çdo pemë, pra, njihet nga fryti i vet, sepse nuk mblidhen fiq nga gjembat dhe nuk vilet rrush nga ferra.

alb@Luke:6:45 @ Njeriu i mirë e nxjerr të mirën nga thesari i mirë i zemrës së vet; dhe njeriu i mbrapshtë e nxjerr të mbrapshta nga thesari i keq i zemrës së vet, sepse goja e njërit flet nga mbushullia e zemrës.

alb@Luke:6:48 @ Ai i ngjan njeriut që, kur ndërtoi shtëpinë e vet, gërmoi shumë thellë dhe e vendosi themelin mbi shkëmb. Erdhi një vërshim, përroi u sul mbi atë shtëpi, por s`e tundi dot, sepse e kishte themelin mbi shkëmb.

alb@Luke:7:6 @ Atëherë Jezusi shkoi me ta. E kur ishte jo shumë larg shtëpisë, centurioni dërgoi disa miq të tij për t`i thënë: ``Zot, mos u shqetëso, sepse unë nuk jam i denjë që ti të hysh nën pullazin tim.

alb@Luke:7:7 @ Për këtë shkak nuk e çmova veten të denjë të vij tek ti; por ti fol një fjalë dhe shërbëtori im do të shërohet.

alb@Luke:7:8 @ Sepse edhe unë jam një njeri nën autoritetin e tjetërkujt dhe kam nën urdhër ushtarë; dhe i them njerit: "Shko", dhe ai shkon; dhe një tjetri: "Eja", dhe ai vjen; dhe shërbëtorit tim: "Bëjë këtë", dhe ai e bën``.

alb@Luke:7:9 @ Kur i dëgjoi këto fjalë, Jezusi u mrekullua prej tij, dhe, duke iu drejtuar turmës që i vinte pas, tha: ``Unë po ju them se as në Izrael nuk kam gjetur një besim kaq të madh``.

alb@Luke:7:10 @ Dhe, kur të dërguarit u kthyen në shtëpi, shërbëtorin, që kishte qenë i sëmurë, e gjetën të shëruar.

alb@Luke:7:11 @ Dhe të nesërmen ai shkoi në një qytet që quhej Nain; dhe bashkë me të shkonin shumë nga dishepujt e vet dhe një turmë e madhe.

alb@Luke:7:12 @ Dhe, kur iu afrua portës së qytetit, ja që po çonin për ta varrosur një të vdekur, djalin e vetëm të nënës së tij, që ishte e ve; dhe një turmë e madhe nga qyteti ishte me të.

alb@Luke:7:16 @ Atëherë të gjithë u mrekulluan dhe lëvdonin Perëndinë duke thënë: ``Midis nesh doli një profet i madh`` dhe: ``Perëndia e vizitoi popullin e vet``

alb@Luke:7:17 @ Dhe kjo e thënë për të u përhap nëpër gjithë Judenë dhe anembanë krahinës përreth.

alb@Luke:7:18 @ Gjoni u informua prej dishepujve të vet për të gjitha këto gjëra.

alb@Luke:7:19 @ Dhe Gjoni thirri pranë tij dy nga dishepujt e vet, i dërgoi te Jezusi për t`i thënë: ``A je ti ai që duhet të vijë, apo duhet të presim një tjetër?``.

alb@Luke:7:20 @ Këta njerëz, pra, shkuan te ai dhe i thanë: ``Gjon Pagëzori na dërgoi te ti për të të thënë: "A je ti ai që duhet të vijë, apo duhet të presim një tjetër?"``.

alb@Luke:7:21 @ Dhe në atë orë Jezusi shëroi shumë veta nga sëmundjet, nga fatkeqësitë dhe nga frymërat e lig, dhe shumë të verbërve ua dhuroi të parit.

alb@Luke:7:22 @ Dhe Jezusi duke u përgjegjur u tha atyre: ``Shkoni dhe i thoni Gjonit ç`keni parë e dëgjuar: të verbërit fitojnë përsëri të parit, të çalët ecin, lebrozët po pastrohen, të shurdhërit po dëgjojnë, të vdekurit po ringjallen, dhe ungjilli u shpallet të varfërve.

alb@Luke:7:23 @ I lumi ai që nuk do të skandalizohet prej meje!``.

alb@Luke:7:24 @ Kur lajmëtarët e Gjonit u larguan, ai filloi t`u thotë turmave për Gjonin: ``Ç`dolët të shihni në shkreti? Një kallam që e tund era?

alb@Luke:7:25 @ Po, ç`dolët të shihni? Një njeri të veshur me rroba të buta? Ja, ata që veshin rroba të shkëlqyera dhe jetojnë në bollëk banojnë në pallatet e mbretërve.

alb@Luke:7:26 @ Por, ç`dolët të shihni? Një profet? Po, unë po ju them: akoma më shumë se një profet.

alb@Luke:7:28 @ Sepse unë po ju them që nga të lindurit prej gruaje nuk ka asnjë profet më të madh se Gjon Pagëzori; por më i vogli në mbretërinë e Perëndisë është më i madh se ai``.

alb@Luke:7:32 @ U ngjajnë fëmijëve që ulen ndër sheshe dhe i bërtasin njëri-tjetrit duke thënë: "Ne i kemi rënë fyellit për ju dhe ju nuk keni kërcyer; ne kemi kënduar vajtime për ju dhe ju nuk keni qarë".

alb@Luke:7:37 @ Dhe ja, një grua nga ai qytet, që ishte një mëkatare, kur mori vesh se ai ishte në tryezën e shtëpisë së një fariseu, solli një enë alabastri plot me vaj erëkëndshëm.

alb@Luke:7:39 @ Kur e pa këtë gjë, fariseu që e kishte ftuar, tha me vete: ``Nëse ky do të ishte një profet, do ta dinte çfarë lloj njeriu është gruaja që po e prek, sepse ajo është një mëkatare.

alb@Luke:7:41 @ Dhe Jezusi i tha: ``Një huadhënës kishte dy huamarrës; njëri i kishte borxh pesëqind denarë dhe tjetri pesëdhjetë.

alb@Luke:7:47 @ Prandaj unë po të them se mëkatet e saj të shumta i janë falur, sepse ka dashur shumë; por kujt i falen pak, do pak``.

alb@Luke:7:48 @ Pastaj i tha asaj: ``Mëkatet e tua të janë falur``.

alb@Luke:7:49 @ Atëherë ata që ishin në tryezë bashkë me të filluan të thonin me vete: ``Po kush qenka ky që po falka edhe mëkatet?``.

alb@Luke:8:1 @ Dhe pas kësaj ndodhi që ai shkonte nëpër qytete dhe nëpër fshatra, duke predikuar dhe duke shpallur lajmin e mirë të mbretërisë së Perëndisë; me të ishin të dymbëdhjetët,

alb@Luke:8:2 @ dhe disa gra, të cilat i kishte shëruar nga shpirtërat e këqij dhe nga sëmundjet: Maria, e quajtur Magdalenë, prej së cilët pati dëbuar shtatë demonë,

alb@Luke:8:4 @ Si u mblodh një turmë e madhe dhe i erdhën njerëz nga çdo qytet, Jezusi tha në shëmbëlltyrë:

alb@Luke:8:5 @ ``Një mbjellës doli të mbjellë farën e vet; dhe, ndërsa po mbillte, një pjesë ra gjatë rrugës, u shkel dhe zogjtë e qiellit e hëngrën.

alb@Luke:8:6 @ Një pjesë tjetër ra në gurishte dhe, sapo mbiu, u tha për mungesë vlage.

alb@Luke:8:7 @ Një pjesë tjetër ra ndër ferra; ferrat u rritën bashkë me të dhe ia zunë frymën.

alb@Luke:8:9 @ Atëherë dishepujt e vet e pyetën çfarë kuptimi kishte ajo shëmbëlltyrë.

alb@Luke:8:10 @ Dhe ai tha: ``Juve ju është dhënë të njihni misteret e mbretërisë së Perëndisë; por të tjerëve me anë të shëmbëlltyrave, që ata, duke shikuar të mos shohin dhe, duke dëgjuar të mos kuptojnë.

alb@Luke:8:14 @ Pjesa që ka rënë ndër ferra janë ata që e dëgjuan fjalën; por, gjatë rrugës, ua zënë frymën shqetësimet, pasuritë dhe kënaqësitë e kësaj jete, dhe nuk arrijnë të piqen.

alb@Luke:8:16 @ ``Askush, pasi të ketë ndezur llambën, nuk e mbulon me një enë ose e fut nën shtrat, por e vë mbi mbajtësen e vet me qëllim që ata që hyjnë të shohin dritë.

alb@Luke:8:17 @ Sepse nuk ka asgjë të fshehtë që nuk do të zbulohet, as sekret që të mos njihet dhe të dalë në dritë.

alb@Luke:8:18 @ Prandaj tregoni kujdes se si dëgjoni, sepse atij që ka, do t`i jepet, kurse atij që nuk ka, do t`i hiqet edhe ajo që ai kujton se ka``

alb@Luke:8:22 @ Në një prej atyre ditëve ndodhi që Jezusi hipi në një barkë bashkë me dishepujt e vet dhe u tha: ``Të kalojmë në bregun tjetër të liqenit``. Dhe ata u larguan nga bregu.

alb@Luke:8:24 @ Atëherë ata iu afruan, e zgjuan dhe i thanë: ``Mësues, Mësues, po mbytemi!``. Dhe ai u zgjua, i bërtiti erës dhe tërbimit të ujit; dhe këto u qetësuan dhe u bë bunacë.

alb@Luke:8:25 @ Dhe Jezusi u tha dishepujve të vet: ``Ku është besimi juaj?``. Dhe ata, të frikësuar, mrekulloheshin dhe i thoshnin njeri tjetrit: ``Vallë, kush është ky, që urdhëron edhe erën dhe ujin, dhe ata i binden?``.

alb@Luke:8:26 @ Pastaj lundruan drejt krahinës së Gadareasve, që ndodhet përballë Galilesë;

alb@Luke:8:27 @ dhe, porsa Jezusi zbriti në tokë, i doli përpara një njeri nga ai qytet, i cili prej shumë kohe ishte pushtuar nga demonët, nuk vishte rroba, nuk banonte në shtëpi, por ndër varreza.

alb@Luke:8:29 @ Sepse Jezusi po i jepte urdhër frymës së ndyrë të dilte nga ai njeri, sepse shumë herë e kishte pushtuar dhe ndonëse e kishin lidhur me zinxhirë e me pranga dhe e ruanin, ai i këpuste prangat dhe shtyhej prej demonit nëpër shkretëtirat.

alb@Luke:8:30 @ Dhe Jezusi e pyeti duke thënë: ``Si e ke emrin?``. Dhe ai u përgjigj: ``Legjion``. Sepse shumë demonë i kishin hyrë në të.

alb@Luke:8:34 @ Kur panë ç`ndodhi, ata që i ruanin derrat ikën dhe e çuan lajmin në qytet e nëpër fshatra.

alb@Luke:8:35 @ Atëherë njerëzit dolën për të parë ç`kishte ndodhur dhe erdhën te Jezusi, dhe gjetën atë njeri, nga i cili kishin dalë demonët, të ulur te këmbët e Jezusit, të veshur dhe me mendje në rregull, dhe patën frikë.

alb@Luke:8:39 @ ``Kthehu në shtëpinë tënde dhe trego çfarë gjërash të mëdha ka bërë Perëndia për ty``. Dhe ai shkoi anembanë qytetit duke treguar gjërat e mëdha që Jezusi bëri për të.

alb@Luke:8:41 @ Dhe ja, erdhi një njeri me emër Jair, që ishte kryetari i sinagogës; ai i ra ndër këmbë Jezusit dhe iu lut të shkonte në shtëpinë e tij,

alb@Luke:8:42 @ sepse ai kishte një vajzë të vetme rreth dymbëdhjetë vjeçe, që ishte për vdekje. Ndërsa Jezusi po shkonte atje, turma po shtyhej përreth tij.

alb@Luke:8:43 @ Dhe një grua që kishte një fluks gjaku prej dymbëdhjetë vjetësh dhe kishte shpenzuar ndër mjekë gjithë pasurinë e saj, pa mundur që të shërohej nga njeri,

alb@Luke:8:45 @ Dhe Jezusi tha: ``Kush më preku?``. Mbasi të gjithë e mohuan, Pjetri dhe ata që ishin me të, thanë: ``Mësues, turmat po shtyhen dhe po të ndeshin dhe ti thua: "Kush më preku?"``.

alb@Luke:8:47 @ Atëherë gruaja, duke parë se nuk mbeti e padiktuar, erdhi, duke u dridhur e tëra, dhe i ra ndër këmbë dhe i deklaroi në prani të gjithë popullit, përse e kishte prekur dhe si ishte shëruar në çast.

alb@Luke:8:49 @ Ndërsa Jezusi vazhdonte të fliste, erdhi një nga shtëpia e kryetarit të sinagogës dhe i tha: ``Vajza jote vdiq, mos e shqetëso Mësuesin``.

alb@Luke:8:50 @ Por Jezusi, mbasi i dëgjoi këto, i tha: ``Mos druaj; ti vetëm beso dhe ajo do të shpëtojë``.

alb@Luke:8:51 @ Si arriti në shtëpi, nuk la asnjeri të hyjë, përveç Pjetrit, Gjonit dhe Jakobit, dhe atin e nënën e vajzës.

alb@Luke:8:56 @ Dhe prindërit e saj mbetën të habitur. Por Jezusi i porositi të mos i thonin kurrkujt ç`kishte ndodhur.

alb@Luke:9:1 @ Pastaj, mbasi i thirri bashkë të dymbëdhjetë dishepujt e vet, u dha atyre pushtet dhe autoritet mbi të gjithë demonët dhe të shërojnë sëmundjet.

alb@Luke:9:2 @ Dhe i nisi të predikojnë mbretërinë e Perëndisë dhe të shërojnë të sëmurët.

alb@Luke:9:3 @ Dhe u tha atyre: ``Mos merrni asgjë për rrugë: as shkop, as trastë, as bukë, as para dhe asnjë prej jush të mos ketë dy tunika me vete.

alb@Luke:9:5 @ Nëse disa nuk ju pranojnë, duke dalë prej atij qyteti, shkundni edhe pluhurin nga këmbët tuaja, si dëshmi kundër tyre``.

alb@Luke:9:7 @ Herodi, tetrarku, kishte dëgjuar për të gjitha gjërat që kishte kryer Jezusi dhe ishte në mëdyshje, sepse disa thoshin se Gjoni ishte ringjallur së vdekuri,

alb@Luke:9:8 @ të tjerë se ishte shfaqur Elia, e disa të tjerë se ishte ringjallur një nga profetët e lashtë.

alb@Luke:9:9 @ Por Herodi tha: ``Gjonit unë ia kam prerë kokën; kush do të jetë ky, për të cilin po dëgjoj të thuhen të tilla gjëra?``. Dhe kërkonte ta shihte.

alb@Luke:9:10 @ Kur u kthyen apostujt, i treguan Jezusit të gjitha gjërat që kishin bërë. Atëherë ai i mori me vete dhe u tërhoq mënjanë, në një vend të shkretë të një qyteti, që quhej Betsaida.

alb@Luke:9:11 @ Po, kur turmat e morën vesh, i ndiqnin; dhe ai i mirëpriti dhe u fliste për mbretërinë e Perëndisë, dhe shëronte ata që kishin nevojë për shërim.

alb@Luke:9:12 @ Tani kur dita filloi të mbarojë, të dymbëdhjetët iu afruan dhe i thanë: ``Nise turmën, që të shkojë nëpër fshatra e nëpër fushat përreth, që të gjejë strehë dhe ushqim, sepse këtu jemi në një vend të shkretë``.

alb@Luke:9:13 @ Por ai u tha atyre: ``U jepni ju të hanë``. Ata u përgjigjen: ``Ne nuk kemi tjetër veç se pesë bukë e dy peshq; vetëm nëse shkojmë vetë të blejmë ushqim për gjithë këta njerëz``.

alb@Luke:9:14 @ Ishin, pra, rreth pesë mijë burra. Por ai u tha dishepujve të vet: ``I vini të ulen në grupe nga pesëdhjetë``.

alb@Luke:9:16 @ Atëherë ai i mori të pesë bukët dhe të dy peshqit dhe, pasi i ngriti sytë drejt qiellit, i bekoi, i ndau dhe ua dha dishepujve të vet që t`ia shpërndajnë turmës.

alb@Luke:9:17 @ Dhe të gjithë hëngrën e u ngopën; nga copat që tepruan mblodhën dymbëdhjetë shporta.

alb@Luke:9:18 @ Dhe ndodhi që, ndërsa Jezusi po lutej në vetmi, dishepujt ishin bashkë me të. Dhe ai i pyeti duke thënë: ``Kush thonë turmat se jam unë?``.

alb@Luke:9:19 @ Ata duke u përgjgjur thanë: ``Disa thonë "Gjon Pagëzori", të tjerë "Elia" dhe të tjerë një nga profetët e lashtë që është ringjallur``.

alb@Luke:9:22 @ duke thënë: ``Birit të njeriut i duhet të vuajë shumë gjëra, ta përbuzin pleqtë, krerët e priftërinjve dhe skribët, ta vrasin dhe të tretën ditë të ringjallet``.

alb@Luke:9:23 @ Pastaj u tha të gjithëve: ``Nëse dikush do të vijë pas meje, le ta mohojë vetveten, ta marrë çdo ditë kryqin e vet dhe të më ndjekë.

alb@Luke:9:24 @ Sepse kush do ta shpëtojë jetën e vet, do ta humbasë; por kush do ta humbasë jetën e vet për shkakun tim, do ta shpëtojë.

alb@Luke:9:25 @ E pra, ç`dobi ka njeriu po të fitojë tërë botën, dhe pastaj të shkatërrojë veten dhe të shkojë në humbje?

alb@Luke:9:26 @ Sepse, nëse dikujt i vjen turp për mua dhe për fjalët e mia, edhe Birit të njeriut do t`i vijë turp për të, kur të vijë në lavdinë e vet dhe të Atit e të engjëjve të shenjtë.

alb@Luke:9:27 @ Në të vërtetë po ju them se këtu janë të pranishëm disa që nuk do ta shjojnë vdekjen, para se ta shohin mbretërinë e Perëndisë``.

alb@Luke:9:28 @ Dhe ndodhi që afërsisht tetë ditë pas këtyre thënieve, Ai mori me vete Pjetrin, Gjonin Jakobin dhe u ngjit në mal për t`u lutur.

alb@Luke:9:31 @ të cilët, të shfaqur në lavdi, i flisnin për ikjen e tij nga kjo jetë që do të kryhej së shpejti në Jeruzalem.

alb@Luke:9:32 @ Pjetri dhe shokët e tij ishin të këputur nga gjumi; po kur u zgjuan plotësisht, panë lavdinë e tij dhe ata dy burra që ishin bashkë me të.

alb@Luke:9:33 @ Dhe, ndërsa këta po ndaheshin prej tij, Pjetri i tha Jezusit: ``Mësues, për ne është mirë të rrijmë këtu; le të bëjmë, pra, tri çadra: një për ty, një për Moisiun dhe një për Elian``; por ai nuk dinte ç`thoshte.

alb@Luke:9:34 @ Dhe ndërsa ai po fliste kështu, erdhi një re që i mbuloi në hijen e vet; dhe dishepujt i zuri frika, kur hynë në re.

alb@Luke:9:36 @ Dhe ndërsa fliste ky zë, Jezusi u gjet krejt vetëm. Ata heshtën dhe në ato ditë nuk i treguan kurrkujt asgjë nga ç`kishin parë.

alb@Luke:9:38 @ Dhe ja, një burrë nga turma filloi të bërtasë, duke thënë: ``Mësues, të lutem, ktheje vështrimin mbi djalin tim, sepse është i vetmi që kam.

alb@Luke:9:39 @ Dhe ja, një frymë e kap dhe menjëherë ai bërtet; pastaj e përpëlit dhe e bën të nxjerrë shkumë dhe mezi largohet, pasi e ka sfilitur.

alb@Luke:9:42 @ Dhe, ndërsa fëmija po afrohej, demoni e përpëliti atë dhe e sfiliti. Por Jezusi e qortoi frymën e ndyrë, e shëroi djalin dhe ia dorëzoi atit të vet.

alb@Luke:9:43 @ Të gjithë mbetën të mahnitur nga madhëria e Perëndisë. Dhe, ndërsa të gjithë po mrekulloheshin për gjithçka bënte Jezusi, ai u tha dishepujve të vet:

alb@Luke:9:47 @ Atëherë Jezusi, duke ditur ç`mendime kishin në zemrat e tyre, mori një fëmijë të vogël dhe e afroi pranë vetes,

alb@Luke:9:48 @ dhe u tha atyre: ``Ai që e pranon këtë fëmijë të vogël në emrin tim, më pranon mua; dhe ai që më pranon mua, pranon atë që më dërgoi mua, sepse ai që është më i vogli nga ju të gjithë, ai do të jetë i madh``.

alb@Luke:9:51 @ Ndodhi që kur po plotësohej koha që Jezusi duhet të ngrihej në qiell, ai vendosi prerazi të shkojë në Jeruzalem,

alb@Luke:9:54 @ Kur e panë këtë gjë, dishepujt e vet Jakobi dhe Gjoni thanë: ``Zot, a do ti që të themi të zbresë zjarr nga qielli dhe t`i përvëlojë, ashtu si bëri edhe Elia?``.

alb@Luke:9:56 @ sepse Biri i njeriut nuk erdhi për të shkatërruar shpirtërat e njerëzve, po për t`i shpëtuar``. Pastaj shkuan në një fshat tjetër.

alb@Luke:9:59 @ Pastaj i tha një tjetri: ``Ndiqmë!``. Por ai përgjigjej: ``Zot, më lejo më parë të shkoj e të varros atin tim``.

alb@Luke:9:60 @ Jezusi i tha: ``Lëri të vdekurit t`i varrosin të vdekurit e vet; por ti shko dhe prediko mbretërinë e Perëndisë``.

alb@Luke:9:61 @ Akoma një tjetër i tha: ``Zot, unë do të të ndjek ty, por më lejo më parë të ndahem me ata të familjes sime``.

alb@Luke:9:62 @ Jezusi i tha: ``Asnjëri që ka vënë dorë në parmendë dhe kthehet e shikon prapa, nuk është i përshtatshëm për mbretërinë e Perëndisë``.

alb@Luke:10:1 @ Pastaj Zoti caktoi shtatëdhjetë të tjerë dhe i nisi dy nga dy përpara tij, në çdo qytet dhe vend, ku ai do të shkonte.

alb@Luke:10:2 @ Dhe u thoshte atyre: ``E korra është e madhe, kurse punëtorë janë pak; lutni Zotin e të korrës që të çojë punëtorë në të korrën e vet.

alb@Luke:10:4 @ Mos merrni me vete as çanta, as trasta, as sandale dhe mos përshëndetni asnjeri rrugës.

alb@Luke:10:6 @ Dhe nëse është aty një bir i paqes, paqja juaj do të zbresë mbi të; nëse jo, do të kthehet tek ju.

alb@Luke:10:7 @ Rrini, pra, në të njëjtën shtëpi, hani dhe pini atë që do t`ju japin, sepse punëtori meriton shpërblimin e vet. Mos kaloni nga një shtëpi në një tjetër.

alb@Luke:10:8 @ Dhe në çdo qytet ku të hyni, nëse ju pranojnë, hani çfarë t`ju vënë përpara.

alb@Luke:10:9 @ Dhe shëroni të sëmurit që do të jenë në të dhe u thoni atyre: "Mbretëria e Perëndisë ju është afruar"

alb@Luke:10:10 @ Por në çdo qytet ku të hyni, nëse nuk ju pranojnë, dilni në rrugët e tij dhe thoni:

alb@Luke:10:11 @ "Ne po shkundim kundër jush edhe pluhurin e qytetit tuaj që na u ngjit; veç ta dini se mbretëria e Perëndisë ju është afruar".

alb@Luke:10:12 @ Unë ju them se atë ditë Sodoma do ta ketë më të lehtë sesa ai qytet.

alb@Luke:10:13 @ Mjerë ti, Korazin! Mjerë ti, Betsaida! Sepse, po të ishin bërë në Tiro dhe në Sidon mrekullitë që u bënë te ju, ata prej kohësh do të kishin bërë pendesë duke u veshur me thasë dhe duke u ulur në hi.

alb@Luke:10:17 @ Dhe të shtatëdhjetët u kthyen me gëzim dhe thanë: ``Zot, edhe demonët na nënshtrohen në emrin tënd``.

alb@Luke:10:19 @ Ja, ju dhashë pushtet të shkelni përmbi gjarpërinj dhe akrepa, dhe mbi çdo pushtet të armikut; dhe asgjë nuk do të mund t`ju dëmtojë.

alb@Luke:10:24 @ sepse ju them se shumë profetë dhe mbretër dëshiruan të shohin ato që ju shihni, por nuk i panë, dhe të dëgjojnë ato që ju po dëgjoni, por nuk i dëgjuan``.

alb@Luke:10:25 @ Atëherë ja, një doktor i ligjit u ngrit që ta vinte në provë dhe i tha: ``Mësues, çfarë duhet të bëj që të trashëgoj jetën e përjetshme?``.

alb@Luke:10:27 @ Ai duke u përgjigjur tha: ``Duaje Zotin, Perëndinë tënd, me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd, me gjithë forcën tënde dhe me gjithë mendjen tënde, edhe të afërmin tënd porsi vetveten``.

alb@Luke:10:29 @ Por ai, duke dashur të justifikonte veten, i tha Jezusit: ``Po kush është i afërmi im?``.

alb@Luke:10:31 @ Rastësisht një prift po zbriste nëpër të njëjtën rrugë dhe, mbasi e pa atë burrë, vazhdoi tutje, në anën tjetër.

alb@Luke:10:32 @ Po ashtu edhe një levit, kur arriti aty, erdhi dhe e pa dhe vazhdoi tutje, në anën tjetër.

alb@Luke:10:34 @ Dhe mbasi iu afrua, ia lidhi plagët duke ia larë me vaj dhe me verë; pastaj e vuri mbi kafshën e vet, e çoi në një han dhe u kujdesua për të.

alb@Luke:10:35 @ Dhe të nesërmen, para se të niset, nxori dy denarë dhe ia dha hanxhiut duke i thënë: "Kujdesu për të dhe ç`të shpenzosh më shumë, do të të jap kur të kthehem".

alb@Luke:10:36 @ Cili nga këta të tre, pra, të duket se qe i afërmi i atij që ra në duart e kusarëve?``.

alb@Luke:10:38 @ Ndodhi që, ndërsa ata po udhëtonin, Jezusi hyri në një fshat; dhe një grua, që e kishte emrin Marta, e priti në shtëpinë e vet.

alb@Luke:10:40 @ Por Marta, që ishte krejt e zënë nga punët e shumta, iu afrua dhe i tha: ``Zot, a nuk të intereson që ime motër më la vetëm të shërbej? I thuaj, pra, të më ndihmojë``.

alb@Luke:10:41 @ Por Jezusi, duke u përgjigjur, i tha: ``Martë, Martë, ti po shqetësohesh dhe kujdesesh për shumë gjëra;

alb@Luke:10:42 @ por vetëm një gjë është e nevojshme, dhe Maria zgjodhi pjesën më të mirë, që asaj nuk do t`i hiqet``.

alb@Luke:11:1 @ Dhe ndodhi që ai ndodhej në një vend dhe lutej dhe, si mbaroi, një nga dishepujt e tij i tha: ``Zot, na mëso të lutemi, ashtu siç i mësoi Gjoni dishepujt e vet``.

alb@Luke:11:2 @ Dhe ai u tha: ``Kur të luteni, thoni: "Ati ynë që je në qiej, u shenjtëroftë emri yt, ardhtë mbretëria jote, u bëftë vullneti yt si në qiell edhe në tokë.

alb@Luke:11:4 @ Dhe na i fal mëkatet tona, sepse edhe ne i falim fajtorët tanë; dhe mos lejo të biem në tundim, por na shpëto nga i ligu"``.

alb@Luke:11:8 @ Unë po ju them se, edhe nëse nuk çohet t`ia japë sepse e ka mik, do të çohet gjithsesi për shkak të insistimit të tij dhe do t`i japë të gjitha bukët që i nevojiten.

alb@Luke:11:9 @ Prandaj po ju them: Lypni dhe do t`ju jepet; kërkoni dhe do të gjeni; trokitni dhe do t`ju hapet.

alb@Luke:11:10 @ Sepse kushdo që lyp, merr, kush kërkon, gjen dhe do t`i hapet atij që troket.

alb@Luke:11:15 @ Por disa nga ata thanë: ``Ai i dëbon demonët nëpërmjet Beelzebubit, princit të demonëve``.

alb@Luke:11:17 @ Por ai, duke i njohur mendimet e tyre, u tha atyre: ``Çdo mbretëri, e përçarë në vetvete shkatërrohet, dhe çdo shtëpi e përçarë në vetvete rrëzohet.

alb@Luke:11:18 @ Po të jetë, pra, edhe Satanai i përçarë në vetvete, si do të mund të qëndrojë mbretëria e tij? Sepse ju thoni se unë i dëboj demonët nëpërmjet Beelzebubit.

alb@Luke:11:19 @ Por, nëse unë i dëbokam demonët nëpërmjet Beelzebubit, nëpërmjet kujt i dëbojnë ata bijtë tuaj? Prandaj ata do të jenë gjykatësit tuaj.

alb@Luke:11:20 @ Por në se unë i dëboj demonët me gishtin e Perëndisë, mbretëria e Perëndisë, pra ka arritur deri te ju.

alb@Luke:11:21 @ Kur burri i fortë, i armatosur mirë, e ruan shtëpinë e vet, pasuria e tij është në paqe.

alb@Luke:11:24 @ Kur fryma e ndyrë del nga një njeri, endet në vende të shkreta, duke kërkuar pushim, dhe duke mos e gjetur dot, thotë: "Do të kthehem në shtëpinë time nga dola".

alb@Luke:11:25 @ Dhe, kur kthehet, e gjen të fshirë e të zbukuruar,

alb@Luke:11:26 @ atëherë shkon e merr me vete shtatë frymëra të tjerë më të këqij se ai, dha ata hyjnë aty dhe banojnë aty; dhe gjendja e fundit e atij njeriu bëhet më e keqe se e para``.

alb@Luke:11:29 @ Duke qenë se turmat po i shtyheshin përreth, ai filloi të thotë: ``Ky brez është i lig; ai kërkon nje shenjë, por asnjë shenjë nuk do t`i jepet, përveç shenjës së profetit Jona.

alb@Luke:11:30 @ Sepse, ashtu si Jona qe një shenjë për Ninivasit, kështu edhe Biri i njeriut do të jetë një shenjë për këtë brez.

alb@Luke:11:31 @ Mbretëresha e Mesditës do të ngrihet ditën e gjyqit me njerëzit e këtij brezi dhe do t`i dënojë, sepse ajo po vjen nga skaji i dheut për të dëgjuar urtësinë e Salomonit; dhe ja, këtu është dikush më i madh se Salomoni.

alb@Luke:11:34 @ Llamba e trupit është syri; në se syri yt është i shëndoshë, gjithë trupi yt do të jetë i ndriçuar; por në se syri yt është i sëmurë, edhe gjithë trupi yt do të jetë plot me errësirë.

alb@Luke:11:35 @ Prandaj trego kujdes që drita që është në ty të mos jetë terr.

alb@Luke:11:36 @ Në se gjithë trupi yt është i ndriçuar, pa asnjë pjesë të errët, gjithçka do të jetë e ndriçuar, sikurse ndodh kur llamba të ndriçon me shkëlqimin e saj``.

alb@Luke:11:37 @ Por ndërsa Jezusi po fliste, një farise e ftoi për drekë në shtëpinë e vet. Dhe ai hyri dhe u vendos në tryezë.

alb@Luke:11:41 @ Por jepni si lëmoshë atë që është përbrenda, dhe çdo gjë do të jetë e pastër për ju.

alb@Luke:11:42 @ Por mjerë ju, o farisenj! Sepse ju paguani të dhjetën e ryzës, të mendrës dhe të çdo barishteje, dhe pastaj lini pas dore drejtësinë dhe dashurinë e Perëndisë. Këto gjëra duhet t`i bënit, pa i lënë pas dore të tjerat.

alb@Luke:11:43 @ Mjerë ju, o farisenj! Sepse ju e doni vendin e parë ndër sinagoga dhe përshëndetjet nëpër sheshe.

alb@Luke:11:44 @ Mjerë ju, skribë dhe farisenj hipokritë! Sepse jeni si varret që nuk shihen dhe njërëzit ecin sipër tyre, pa e ditur``.

alb@Luke:11:47 @ Mjerë ju! Sepse ju ndërtuat varret e profetëve dhe etërit tuaj i patën vrarë ata.

alb@Luke:11:48 @ Duke vepruar në këtë mënyrë, ju dëshmoni se i miratoni veprat e etërve tuaj; në fakt ata vranë profetët dhe ju ndërtoni varret e tyre.

alb@Luke:11:49 @ Për këtë arsye edhe urtësia e Perëndisë tha: "Unë do t`u dërgoj profetë dhe apostuj, dhe ata do të vrasin disa prej tyre kurse të tjerët do t`i përndjekin",

alb@Luke:11:50 @ me qëllim që këtij brezi t`i kërkohet llogari për gjakun e të gjithë profetëve, i cili u derdh që nga krijimi i botës:

alb@Luke:11:51 @ nga gjaku i Abelit deri te gjaku i Zakarias, që u vra ndërmjet altarit dhe tempullit; po, unë po ju them, se këtij brezi do t`i kërkohet llogari.

alb@Luke:11:52 @ Mjerë ju, o mësues të ligjit! Sepse ju e morët çelësin e dijes; ju vetë nuk hytë dhe penguat hyrjen e atyre që po hynin``.

alb@Luke:11:53 @ Po ndërsa ai u fliste atyre këto gjëra, skribët dhe farisenjtë filluan të zemërohen shumë kundër tij dhe ta sulmojnë atë me shumë pyetje,

alb@Luke:12:1 @ Ndërkaq u mblodh një turmë me mijëra, saqë shkelnin njeri tjetrin. Jezusi filloi t`u thotë dishepujve të vet: ``Para së gjithash ruhuni nga majaja e farisenjve, që është hipokrizia.

alb@Luke:12:2 @ Nuk ka asgjë të mbuluar që nuk do të zbulohet, as të fshehtë që nuk do të njihet.

alb@Luke:12:4 @ Po ju them juve, o miq të mi, të mos keni frikë nga ata që vrasin trupin, por pas kësaj nuk mund të bëjnë asgjë tjetër.

alb@Luke:12:5 @ Unë do t`ju tregoj prej kujt duhet të keni frikë: druani nga ai që, pasi ka vrarë, ka pushtet të të hedhë në Gehena; po, po ju them, nga ai të keni frikë.

alb@Luke:12:6 @ A nuk shiten vallë pesë harabela për dy pare? E megjithëatë as edhe një prej tyre nuk harrohet përpara Perëndisë.

alb@Luke:12:9 @ Por ai që do të më mohojë përpara njerëzve, do të mohohet përpara engjëjve të Perëndisë.

alb@Luke:12:10 @ Dhe kushdo që do të flasë kundër Birit të njeriut do të jetë i falur, por ai që do të blasfemojë kundër Frymës së Shenjtë, nuk do të jetë i falur.

alb@Luke:12:11 @ Pastaj, kur do t`ju çojnë përpara sinagogave, gjykatësve dhe autoriteteve, mos u shqetësoni se si ose se çfarë do të thoni për t`u mbrojtur, ose për çfarë do t`ju duhet të thoni,

alb@Luke:12:12 @ sepse Fryma e Shenjtë në po atë moment do t`ju mësojë se ç`duhet të thoni``.

alb@Luke:12:15 @ Pastaj u tha atyre: ``Kini kujdes dhe ruhuni nga kopracia, sepse jeta e njeriut nuk qëndron në mbushullinë e gjërave që zotëron``.

alb@Luke:12:17 @ dhe ai arsyetonte me vete duke thënë: "Ç`të bëj, sepse nuk kam vend ku t`i shtie të korrat e mia?".

alb@Luke:12:19 @ dhe pastaj do t`i them shpirtit tim: Shpirt, ti ke pasuri të shumta të shtëna për shumë vjet; pusho, ha, pi dhe gëzo".

alb@Luke:12:21 @ Kështu i ndodh atij që grumbullon thesare për vete dhe nuk është i pasur ndaj Perëndisë``.

alb@Luke:12:22 @ Pastaj u tha dishepujve të vet: ``Prandaj po ju them: mos u shqetësoni për jetën tuaj se çfarë do të hani, as për trupin tuaj se çfarë do të vishni.

alb@Luke:12:23 @ Jeta vlen më shumë se ushqimi dhe trupi më shumë se veshja.

alb@Luke:12:25 @ Dhe cili nga ju me shqetësimin e tij mund ta zgjatë shtatin e vet qoftë edhe një kubit?

alb@Luke:12:26 @ Atëherë, kur nuk jeni në gjendje të bëni as atë që është më e pakta, përse shqetësoheni për të tjerat?

alb@Luke:12:27 @ Vini re si rriten zambakët: ata nuk punojnë dhe nuk tjerrin; megjithëatë unë po ju them se as Salomoni, në gjithë lavdinë e vet, nuk qe i veshur si një nga ata.

alb@Luke:12:28 @ Atëherë, nëse Perëndia vesh në këtë mënyrë barin që sot është në fushë dhe nesër hidhet në furrë, aq më tepër do t` ju veshë, o njerëz besimpakë?

alb@Luke:12:31 @ Kërkoni më parë mbretërinë e Perëndisë dhe të gjitha këto do t`ju jepen si shtesë.

alb@Luke:12:32 @ Mos ki frikë, o tufë e vogël, sepse Atit tuaj i pëlqeu t`ju japë mbretërinë.

alb@Luke:12:33 @ Shitni pasurinë tuaj dhe jepni lëmoshë! Bëni për vete trasta që nuk vjetrohen, një thesar të pashtershëm në qiejt, ku vjedhësi nuk arrin dhe tenja nuk bren.

alb@Luke:12:34 @ Sepse atje ku është thesari juaj, atje do të jetë edhe zemra juaj``.

alb@Luke:12:36 @ Ngjajini atyre që presin zotërinë e tyre, kur kthehet nga dasma, për t`ia hapur derën sapo të vijë dhe të trokasë.

alb@Luke:12:37 @ Lum ata shërbëtorë, që zotëria, kur të kthehet, do t`i gjejë zgjuar! Në të vërtetë po ju them se ai vetë do të ngjeshet dhe do t`i vendosë ata në tryezë, dhe ai vetë do t`u shërbejë.

alb@Luke:12:38 @ Dhe, në se do të vijë në të dytën a në të tretën rojë të natës dhe t`i gjejë kështu, lum ata shërbëtorë.

alb@Luke:12:41 @ Dhe Pjetri i tha: ``Zot, këtë shëmbëlltyrë po e thua vetëm për ne apo për të gjithë?``.

alb@Luke:12:42 @ Dhe Zoti tha: ``Kush është, pra, ai administrues besnik dhe i mençur, që do ta verë zotëria përmbi shërbëtorët e vet për t`u dhënë atyre racionin e ushqimeve në kohën e duhur?

alb@Luke:12:43 @ Lum ai shërbëtor të cilin zotëria e tij, kur kthehet, e gjen se vepron kështu.

alb@Luke:12:44 @ Në të vërtetë po ju them se ai do ta vërë mbi gjithë pasurinë e vet.

alb@Luke:12:45 @ Por, nëse ai shërbëtor mendon në zemër të vet: "Zotëria im vonon të kthehet" dhe fillon t`i rrahë shërbëtorët dhe shërbëtoret, të hajë, të pijë dhe të dehet,

alb@Luke:12:46 @ zotëria e atij shërbëtori do të vijë ditën kur nuk e pret, dhe në orën që ai nuk e di; do ta ndëshkojë rëndë dhe do t`i caktojë fatin me të pabesët.

alb@Luke:12:47 @ Shërbëtori që e dinte vullnetin e zotërisë së tij dhe nuk u bë gati e nuk e kreu vullnetin e tij, do të rrihet shumë.

alb@Luke:12:48 @ Por ai që nuk e dinte, po të bëjë gjëra që meritojnë të rrahura, do të rrihet më pak. Kujt iu dha shumë, do t`i kërkohet shumë; dhe kujt iu besua shumë, do t`i kërkohet më shumë``.

alb@Luke:12:50 @ Tani unë kam një pagëzim me të cilën duhet të pagëzohem dhe jam në ankth deri sa të kryhet.

alb@Luke:12:52 @ sepse, tash e tutje, pesë veta në një shtëpi do të jenë të ndarë: tre kundër dyve dhe dy kundër treve.

alb@Luke:12:53 @ Babai do të ndahet kundër të birit, dhe i biri kundër babait; nëna kundër së bijës dhe e bija kundër nënës; vjehrra kundër nuses së saj dhe nusja kundër vjehrrës së vet``.

alb@Luke:12:54 @ Atëherë ai u tha akoma turmave: ``Kur ju shihni një re që ngrihet nga perëndimi menjëherë thoni: "Do të vijë shiu", dhe ashtu ndodh;

alb@Luke:12:57 @ Dhe përse nuk gjykoni nga vetë ju ç`është e drejtë?

alb@Luke:13:1 @ Pikërisht në atë kohë ishin aty disa që i treguan për ata Galileasve, gjakun e të cilëve Pilati e kishte përzier me flijimet e tyre.

alb@Luke:13:4 @ Ose, a mendoni ju që ata të tetëmbëdhjetë, mbi të cilët ra kulla në Siloe dhe i vrau, ishin më shumë fajtorë se gjithë banorët e Jeruzalemit?

alb@Luke:13:6 @ Atëherë ai tha këtë shëmbëlltyrë: ``Një njeri kishte një fik të mbjellë në vreshtin e tij; ai erdhi e kërkoj fryte, por nuk gjeti.

alb@Luke:13:7 @ Atëherë i tha vreshtarit: "Ja, u bënë tre vjet tashmë që unë vij e kërkoi frytin e këtij fiku dhe s`po gjej; preje; pse të zërë kot tokën?".

alb@Luke:13:8 @ Por ai u përgjigj dhe tha: "Zot, lëre edhe këtë vit, që ta punoj përreth dhe t`i hedh pleh

alb@Luke:13:11 @ Dhe ja, ishte një grua, e cila prej tetëmbëdhjetë vjetësh kishte një frymë lëngate, dhe ajo ishte krejt e kërrusur dhe në asnjë mënyrë nuk drejtohej dot.

alb@Luke:13:12 @ Dhe kur Jezusi e pa, e thirri pranë vetes dhe i tha: ``O grua, ti je e liruar nga lëngata jote``.

alb@Luke:13:14 @ Por kryetari i sinagogës, i indinjuar sepse Jezusi kishte shëruar ditën e shtunë, iu drejtua turmës dhe i tha: ``Gjashtë janë ditët kur duhet të punohet; ejani, pra, të shëroheni në ato ditë dhe jo ditën e shtunë``.

alb@Luke:13:15 @ Atëherë Zoti u përgjigj dhe tha: ``Hipokritë! A nuk e zgjidh secili nga ju të shtunave nga grazhdi kaun e vet, ose gomarin e ta çojë për të pirë?

alb@Luke:13:16 @ A nuk duhej, pra, të zgjidhej nga këto pranga, ditën e shtunë, kjo që është bijë e Abrahamit dhe që Satani e mbajti lidhur prej tetëmbëdhjetë vjetësh?``.

alb@Luke:13:17 @ Dhe, kur ai thoshte këto gjëra, të gjithë kundërshtarët e tij mbetën të turpëruar, ndërsa mbarë turma gëzohej për të gjitha veprat madhështore që ai kishte kryer.

alb@Luke:13:18 @ Atëherë ai tha: ``Kujt i përngjan mbretëria e Perëndisë, me se ta krahasoj?

alb@Luke:13:19 @ I ngjan kokrrës së sinapit, që një njeri e mori dhe e hodhi në kopshtin e vet; pastaj u rrit dhe u bë një pemë e madhe, dhe zogjtë e qiellit erdhën e kërkuan strehë në degët e saj``.

alb@Luke:13:20 @ Pastaj tha përsëri: ``Me se ta krahasoj mbretërinë e Perëndisë?

alb@Luke:13:21 @ Ajo i ngjan majasë që e merr një grua dhe e përzien me tri masa mielli deri sa të mbruhet i gjithë``.

alb@Luke:13:22 @ Dhe ai kalonte nëpër qytete dhe fshatra duke mësuar, e kështu po i afrohej Jeruzalemit.

alb@Luke:13:23 @ Dhe një njeri e pyeti: ``Zot, a janë pak ata që do të shpëtohen?``. Ai u tha atyre:

alb@Luke:13:25 @ Kur i zoti i shtëpisë është çuar dhe ka mbyllur derën, ju atëherë, që keni mbetur jashtë, do të filloni të trokitni në derë duke thënë: "Zot, Zot, na e hap". Por ai, duke u përgjigjur, do të thotë: "Nuk e di nga vini".

alb@Luke:13:28 @ Atje do të jetë qarje dhe kërcëllim dhëmbësh, kur të shihni Abrahamin, Isakun, Jakobin dhe gjithë profetët në mbretërinë e Perëndisë, ndërsa ju do të dëboheni përjashta.

alb@Luke:13:29 @ Dhe do të vijnë nga lindja e nga perëndimi, nga veriu dhe nga jugu, dhe do të ulen në tryezë në mbretërinë e Perëndisë.

alb@Luke:13:32 @ Dhe ai u përgjigj atyre: ``Shkoni e i thoni asaj dhelpre: "Ja, sot dhe nesër po dëboj demonë dhe kryej shërime, dhe të tretën ditë po i jap fund punës sime".

alb@Luke:13:33 @ Por sot, nesër e pasnesër më duhet të ec, sepse nuk mundet që një profet të vdesë jashtë Jeruzalemit.

alb@Luke:13:34 @ Jeruzalem, Jeruzalem, që i vret profetet dhe i vret me gurë ata që të janë dërguar! Sa herë desha t`i mbledh bijtë e tu sikurse klloçka i mbledh nën krahë zogjtë e vet, por ju nuk deshët!

alb@Luke:13:35 @ Ja, shtëpia juaj ju lihet e shkretë. Dhe unë po ju them se nuk do të më shihni më deri sa të vijë koha të thoni: "Bekuar qoftë ai që vjen në emër të Zotit"``.

alb@Luke:14:1 @ Dhe ndodhi që një ditë të shtunë, kur ai hyri në shtëpinë e një kryetari të farisenjve për të ngrënë bukë, ata po e përgjonin;

alb@Luke:14:5 @ Pastaj, duke iu përgjigjur atyre, tha: ``Cili nga ju, po t`i bjerë gomari i vet ose kau në një pus, nuk e nxjerr menjëherë jashtë ditën e shtunë?``.

alb@Luke:14:7 @ Dhe, duke vënë re se ata zgjidhnin vendet e para në tryezë, Jezusi u thoshte atyre këtë shëmbëlltyrë duke thënë:

alb@Luke:14:8 @ ``Kur je ftuar në dasmë, mos u ul në krye të vendit, sepse ai njeri mund të ketë ftuar një tjetër që është më i rëndësishëm se ti,

alb@Luke:14:11 @ Sepse kushdo që e larton veten do të poshterohet, dhe kush e poshtëron veten do të lartohet``.

alb@Luke:14:14 @ dhe do të jesh i lum, sepse ata nuk kanë se si të ta kthejnë shpërblimin; por shpërblimi do të të jepet në ringjallje të të drejtëve``.

alb@Luke:14:15 @ Dhe një nga të ftuarit, si i dëgjoi këto gjëra, i tha: ``Lum kush do të hajë bukë në mbretërinë e Perëndisë``.

alb@Luke:14:16 @ Atëherë Jezusi i tha: ``Një njeri përgatiti një darkë të madhe dhe ftoi shumë veta;

alb@Luke:14:17 @ dhe, në kohë të darkës, dërgoi shërbëtorin e vet t`u thotë të ftuarve: "Ejani, sepse gjithçka tashmë është gati"

alb@Luke:14:18 @ Por të gjithë, pa përjashtim, filluan të kërkojnë ndjesë. I pari i tha: "Bleva një arë dhe më duhet të shkoj ta shoh; të lutem, të më falësh".

alb@Luke:14:19 @ Dhe një tjetër tha: "Bleva pesë pendë qe dhe po shkoj t`i provoj; të lutem, të më falësh".

alb@Luke:14:20 @ Dhe një tjetër akoma tha: "Mora grua e prandaj nuk mund të vij".

alb@Luke:14:21 @ Kështu shërbëtori u kthye dhe ia dëftoi të gjitha zotit të vet. Atëherë i zoti i shtëpisë, plot zemërim, i tha shërbëtorit të vet: "Shpejt, shko nëpër sheshet dhe nëpër rrugët e qytetit e sill këtu lypës, sakatë, të çalë dhe të verbër".

alb@Luke:14:23 @ Atëherë zoti i tha shërbëtorit: "Dil nëpër udhë dhe përgjatë gardheve dhe detyroji të hyjnë që të mbushet shtëpia ime.

alb@Luke:14:26 @ ``Nëse ndokush vjen tek unë dhe nuk urren babanë e vet dhe nënën e vet, gruan dhe fëmijët, vëllezërit dhe motrat, madje edhe jetën e vet, nuk mund të jetë dishepulli im.

alb@Luke:14:27 @ Dhe kush nuk e mbart kryqin e vet dhe nuk më ndjek, nuk mund të jetë dishepulli im.

alb@Luke:14:28 @ Kush nga ju, pra, kur do të ndërtojë një kullë, nuk ulet më parë të llogaritë shpenzimet, për të parë nëse ka mjaftueshëm për ta mbaruar?

alb@Luke:14:29 @ Që atëherë, kur t`i ketë hedhur themelet e të mos mundë ta përfundojë, të gjithë ata që e shohin, të mos fillojnë e të tallen,

alb@Luke:14:31 @ Ose cili mbret, kur niset të luftojë kundër një mbreti tjetër, nuk ulet më parë të gjykojë në se mund ta përballojë me dhjetë mijë atë që po i vjen kundër me njëzet mijë?

alb@Luke:14:33 @ Kështu, pra, secili nga ju që nuk heq dorë nga të gjitha ato që ka, nuk mund të jetë dishepulli im.

alb@Luke:14:34 @ Kripa është e mirë, por nëse kripa bëhët e amësht, me se do të mund t`i kthehet shija?

alb@Luke:14:35 @ Ajo nuk vlen as për tokë, as për pleh, por hidhet tutje. Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë``.

alb@Luke:15:4 @ ``Cili njeri prej jush, që ka njëqind dele dhe një prej tyre t`i humbasë, nuk i lë të nëntëdhjetë e nëntat në shkretirë dhe nuk shkon pas asaj që humbi deri sa ta gjejë?

alb@Luke:15:6 @ dhe, kur arrin në shtëpi, i thërret miqtë dhe fqinjët dhe u thotë: "Gëzohuni bashkë me mua, sepse e gjeta delen time që më kishte humbur.

alb@Luke:15:7 @ Dhe unë po ju them se po kështu në qiell do të ketë më shumë gëzim për një mëkatar të vetëm që pendohet, sesa për nëntëdhjetë e nëntë të drejtët, që nuk kanë nevojë të pendohen.

alb@Luke:15:8 @ Ose, cila grua që ka dhjetë dhrahmi dhe humbet një nga ato, nuk ndez llambën, nuk e fshin shtëpinë dhe nuk kërkon me kujdes derisa ta gjejë?

alb@Luke:15:9 @ Dhe, kur e gjen, fton tok shoqet dhe fqinjët, duke thënë: "Gëzohuni bashkë me mua, sepse e gjeta dhrahminë që kisha humbur".

alb@Luke:15:10 @ Po kështu po ju them: do të ketë gëzim në mes të engjëjve të Perëndisë për një mëkatar të vetëm që pendohet``.

alb@Luke:15:13 @ Mbas pak ditësh biri më i ri mblodhi çdo gjë, shkoi në një vend të largët dhe atje e prishi gjithë pasurinë, duke bërë një jetë të shthurur.

alb@Luke:15:14 @ Por, si i shpenzoi të gjitha, në atë vend ra një zi e madhe buke, dhe ai filloi të jetë në hall.

alb@Luke:15:16 @ Dhe ai dëshironte të mbushte barkun me lendet që hanin derrat, por askush nuk ia jepte.

alb@Luke:15:17 @ Atëherë erdhi në vete dhe tha: "Sa punëtorëve mëditës të atit tim u tepron buka, kurse unë po vdes nga uria!

alb@Luke:15:22 @ Por i ati u tha shërbëtorëve të vet: "Sillni këtu rrobën më të bukur dhe visheni, i vini një unazë në gisht dhe sandale në këmbë.

alb@Luke:15:24 @ sepse ky biri im kishte vdekur dhe u kthye në jetë, kishte humbur dhe u gjet përsëri". Dhe filluan të bënin një festë të madhe.

alb@Luke:15:26 @ Atëherë thirri një shërbëtor dhe e pyeti ç`ishte e gjitha kjo.

alb@Luke:15:32 @ Por duhet të festojmë dhe të gëzohemi, sepse ky vëllai yt kishte vdekur dhe u kthye në jetë, kishte humbur dhe u gjet përsëri"``.

alb@Luke:16:1 @ Tani ai u foli akoma dishepujve të vet: ``Ishte një njeri i pasur që kishte një administrator; këtë e paditën se po ia shkapërderdhte pasurinë e tij.

alb@Luke:16:3 @ Dhe administratori tha me vete: "Ç`do të bëj unë tani, që zotëria im po ma heq administrimin? Të gërmoj, s`e bëj dot, dhe të lyp, më vjen turp.

alb@Luke:16:5 @ I thirri atëherë një nga një ata që i detyroheshin zotërisë së tij dhe i tha të parit: "Sa i detyrohesh zotërisë tim?".

alb@Luke:16:6 @ Ai u përgjigj: "Njëqind bato vaj". Atëherë ai i tha: "Merre dëftesën tënde, ulu dhe shkruaj shpejt pesëdhjetë".

alb@Luke:16:7 @ Pastaj i tha një tjetri: "Po ti sa i detyrohesh?". Ai u përgjigj: "Njëqind kora grurë". Atëherë ai i tha: "Merre dëftesën tënde dhe shkruaj tetëdhjetë".

alb@Luke:16:9 @ Unë, pra, po ju them: Bëjini miqtë me pasuri të padrejta sepse, kur këto do t`ju mungojnë, t`ju pranojnë në banesat e përjetshme.

alb@Luke:16:11 @ Pra, në qoftë se ju nuk keni qenë besnikë në pasuritë e padrejta, kush do t`ju besojë pasuritë e vërteta?

alb@Luke:16:12 @ Dhe, në qoftë se nuk keni qenë besnikë në pasurinë e tjetrit, kush do t`ju japë tuajën?

alb@Luke:16:13 @ Asnjë shërbëtor nuk mund t`u shërbejë dy zotërinjve; sepse ose do ta urrejë njerin e tjetrin do ta dojë, ose do të lidhet me njerin dhe tjetrin do ta përbuzë; ju nuk mund t`i shërbeni Perëndisë dhe mamonit``.

alb@Luke:16:15 @ Dhe ai u tha atyre: ``Ju jeni ata që e justifikoni veten përpara njerëzve, por Perëndia i njeh zemrat tuaja; sepse ajo që vlerësohet shumë ndër njerëzit është gjë e neveritshme para Perëndisë.

alb@Luke:16:16 @ Ligji dhe profetët arrijnë deri në kohën e Gjonit; që atëherë shpallet mbretëria e Perëndisë dhe gjithkush përpiqet të hyjë aty.

alb@Luke:16:18 @ Ai që lëshon gruan e vet dhe merr një tjetër, shkel kurorën; edhe ai që martohet me një grua të lëshuar nga i burri, shkel kurorën``.

alb@Luke:16:21 @ dhe dëshironte të ngopej me thërrimet që binin nga tryeza e pasanikut; madje edhe qentë vinin e ia lëpinin plagët

alb@Luke:16:24 @ Atëherë ai bërtiti dhe tha: "O atë Abraham, ki mëshirë për mua, dhe dërgoje Llazarin të lagë majën e gishtit të vet në ujë që të më freskojë gjuhën, sepse po vuaj tmerrësisht në këtë flakë.

alb@Luke:16:25 @ Por Abrahami thoshte: "O bir, kujto se ti i ke marrë të mirat e tua gjatë jetës sate, kurse Llazari të këqijat; tashti, përkundrazi, ai po përdëllehet dhe ti vuan.

alb@Luke:16:27 @ Por ai i tha: "Atëherë, o atë, të lutem ta dërgosh atë te shtëpia e tim eti,

alb@Luke:16:29 @ Abrahami u përgjigj: "Kanë Moisiun dhe profetët, le t`i dëgjojnë ata".

alb@Luke:16:31 @ Atëherë ai i tha: "Nëse ata nuk e dëgjojnë Moisiun dhe profetët, nuk do të binden edhe në se dikush ringjallet prej të vdekurish"``.

alb@Luke:17:1 @ Atëherë Jezusi u tha dishepujve të vet: ``Éshtë e pamundur që të mos ndodhin skandale; por mjerë ai për faj të të cilit vijnë!

alb@Luke:17:2 @ Për të do të ishte më mirë t`i varnin në qafë një gur mulliri dhe ta hidhnin në det, se sa të skandalizojë një të vetëm nga këta të vegjël.

alb@Luke:17:3 @ Kini kujdes veten tuaj! Në se yt vëlla mëkaton kundër teje, qortoje; dhe në se pendohet, fale.

alb@Luke:17:4 @ Edhe sikur të mëkatonte shtatë herë në ditë kundër teje, dhe shtatë herë në ditë do të kthehet te ti duke thënë: "Pendohem", fale``.

alb@Luke:17:6 @ Dhe Zoti tha: ``Po të kishit besim sa një kokërr sinapi, do të mund t`i thonit këtij mani: "Shkulu me gjithë rrënjë dhe mbillu në det", dhe ai do t`ju bindej.

alb@Luke:17:7 @ Tani cili nga ju, po të ketë një shërbëtor që i lëron tokën ose i kullot kopenë, do t`i thotë kur ai kthehet nga fusha në shtëpi: "Eja menjëherë në tryezë"?

alb@Luke:17:10 @ Kështu edhe ju, kur të keni bërë të gjitha ato që ju urdhërohen, thoni: "Jemi shërbëtorë të padobishëm. Bëmë atë që kishim detyrë të bënim"``.

alb@Luke:17:12 @ Dhe, kur po hynte në një fshat, i dolën para dhjetë lebrozë, të cilët ndaluan larg,

alb@Luke:17:17 @ Jezusi atëherë filloi të thotë: ``A nuk u shëruan që të dhjetë? Ku janë nëntë të tjerët?

alb@Luke:17:18 @ A nuk gjet asnjë që të kthehet për të dhënë lavdi Perëndisë, përveç këtij të huaji?``.

alb@Luke:17:20 @ Tani kur u pyet nga farisenjtë se kur do të vinte mbretëria e Perëndisë, ai u përgjigj atyre dhe tha: ``Mbretëria e Perëndisë nuk vjen në mënyrë të dukshme;

alb@Luke:17:21 @ dhe as nuk do të mund të thuhet: "Ja, këtu", ose: "Ja, atje"; sepse ja, mbretëria e Perëndisë është përbrenda jush``.

alb@Luke:17:22 @ Pastaj u tha dishepujve të vet: ``Do të vijnë ditë kur ju do të dëshironi të shihni një nga ditët e Birit të njeriut, por nuk do ta shihni.

alb@Luke:17:24 @ Sepse ashtu si rrufeja, që vetëtin nga njëri skaj i qiellit te tjetri e ndriçon, kështu do të jetë edhe Biri i njeriut në ditën e tij.

alb@Luke:17:25 @ Por më parë i duhet të vuajë shumë dhe të hidhet poshtë nga ky brez.

alb@Luke:17:30 @ Kështu do të jetë edhe atë ditë kur Biri i njeriut do të shfaqet.

alb@Luke:17:31 @ Në atë ditë, ai që ndodhet mbi çatinë e shtëpisë të mos zbresë në shtëpi për të marrë gjërat e tij; e po kështu ai që ndodhet në ara, të mos kthehet prapa.

alb@Luke:17:33 @ Ai që do të kërkojë të shpëtojë jetën e vet, do ta humbasë; por ai që do ta humbasë, do ta shpëtojë.

alb@Luke:17:34 @ Unë po ju them: atë natë dy veta do të jenë në një shtrat; njëri do të merret dhe tjetri do të lihet.

alb@Luke:17:35 @ Dy gra do të bluajnë bashkë; njëra do të merret e tjetra do të lihet.

alb@Luke:17:36 @ Dy burra do të jenë në ara: njëri do të merret e tjetri do të lihet``.

alb@Luke:17:37 @ Atëherë dishepujt u përgjigjën dhe thanë: ``Ku, o Zot?`` Dhe ai u tha atyre: ``Ku të jetë trupi, atje do të mblidhen shqiponjat``.

alb@Luke:18:1 @ Pastaj u tha atyre edhe një shëmbëlltyrë, për të treguar se duhet të lutemi vazhdimisht pa u lodhur,

alb@Luke:18:2 @ duke thënë: ``Në një qytet ishte një gjykatës që nuk kishte frikë nga Perëndia dhe nuk kishte respekt për njeri.

alb@Luke:18:3 @ Tani po në atë qytet ishte një grua e ve që shkonte tek ai duke thënë: "Ma jep të drejtën para kundërshtarit tim".

alb@Luke:18:4 @ Për një farë kohe ai nuk deshi ta bënte, por pastaj tha me vete: "Megjithse nuk kam frikë nga Perëndia dhe s`kam respekt për asnjeri,

alb@Luke:18:9 @ Ai tha edhe këtë shëmbëlltyre për disa që pretendonin se ishin të drejtë dhe i përbuznin të tjerët.

alb@Luke:18:10 @ ``Dy njerëz u ngjitën në tempull për t`u lutur; njëri ishte farise dhe tjetri tagrambledhës

alb@Luke:18:11 @ Fariseu rrinte në këmbë dhe lutej në vetvete kështu: "O Perëndi, të falënderoj që nuk jam si njerëzit e tjerë, grabitqarë, të padrejtë, kurorëshkelës, dhe as si ai tagrambledhës.

alb@Luke:18:12 @ Unë agjëroj dy herë në javë dhe paguaj të dhjetën e gjithçkaje që kam".

alb@Luke:18:13 @ Kurse tagrambledhësi rrinte larg dhe as që guxonte t`i çonte sytë drejt qiellit; por rrihte kraharorin e vet duke thënë: "O Perëndi, ji i mëshirshëm ndaj mua mëkatarit".

alb@Luke:18:14 @ Dhe unë po ju them se ky, dhe jo tjetri, u kthye në shtëpinë e vet i shfajësuar; sepse kushdo që lartohet do të ulet, dhe kush ulet, do të lartohet``.

alb@Luke:18:16 @ Atëherë Jezusi i thirri fëmijët pranë vetes dhe tha: ``I lini fëmijët e vegjël të vijnë tek unë dhe mos i pengoni, sepse e tyre është mbretëria e Perëndisë.

alb@Luke:18:17 @ Në të vërtetë po ju them se ai që nuk e pranon mbretërinë e Perëndisë si një fëmijë i vogël, nuk do të hyjë atje``.

alb@Luke:18:18 @ Një nga krerët e pyeti duke thënë: ``Mësues i mirë, ç`duhet të bëj për të trashëguar jetën e përjetshme?``.

alb@Luke:18:19 @ Dhe Jezusi i tha: ``Përse më quan të mirë? Askush nuk është i mirë, përveç një të vetmi, domethënë Perëndisë.

alb@Luke:18:20 @ Ti i njeh urdhërimet: "Mos shkel kurorën, mos vrit, mos vidh, mos thuaj dëshmi të rrem, ndero atin tënd dhe nënën tënde"``.

alb@Luke:18:24 @ Atëherë Jezusi, kur pa se ai ishte trishtuar shumë, tha: ``Sa është e vështirë për ata që kanë pasuri të hyjnë në mbretërinë e Perëndisë!

alb@Luke:18:25 @ Sepse është më lehtë që një deve të kalojë nëpër vrimën e gjilpërës, sesa i pasuri të hyjë në mbretërinë e Perëndisë``.

alb@Luke:18:26 @ Dhe ata që e dëgjonin thanë: ``Po kush, pra, mund të shpëtohet?``.

alb@Luke:18:28 @ Pastaj Pjetri tha: ``Ja, ne kemi lënë çdo gjë dhe të kemi ndjekur``.

alb@Luke:18:29 @ Dhe ai u tha atyre: ``Në të vërtetë po ju them se nuk ka asnjë që të ketë lënë shtëpinë ose prindërit, ose vëllezërit, ose gruan ose fëmijët, për mbretërinë e Perëndisë,

alb@Luke:18:30 @ që të mos marrë shumëfish në këtë kohë, dhe në kohën e ardhshme jetën e përjetshme``.

alb@Luke:18:31 @ Pastaj i mori me vete të dymbëdhjetët dhe u tha atyre: ``Ja, ne po ngjitemi në Jeruzalem dhe të gjitha ato që shkruan profetët për Birin e njeriut do të përmbushen.

alb@Luke:18:32 @ Ai, pra, do t`u dorëzohet paganëve, do të fyhet e do të poshtërohet dhe do ta pështyjnë.

alb@Luke:18:33 @ Dhe, pasi ta fshikullojnë, do ta vrasin, por ai do të ringjallet të tretën ditë``.

alb@Luke:18:36 @ dhe kur dëgjoi se po kalonte turma, pyeti çfarë ishte;

alb@Luke:18:37 @ iu përgjigjën se po kalonte Jezusi nga Nazareti.

alb@Luke:18:40 @ Atëherë Jezusi ndaloi dhe urdheroi t`ia sillnin dhe, kur ai iu afrua, e pyeti

alb@Luke:19:1 @ Pastaj Jezusi hyri në Jeriko dhe po kalonte nëpër qytet;

alb@Luke:19:2 @ dhe ja, një njeri i quajtur Zake, i cili ishte kryetari i tagrambledhësve dhe ishte i pasur.

alb@Luke:19:4 @ Atëherë rendi përpara dhe u ngjit në një fik për ta parë, sepse ai duhet të kalonte andej.

alb@Luke:19:5 @ Dhe kur Jezusi arriti në atë vend, i çoi sytë, e pa dhe i tha: ``Zake, zbrit shpejt poshtë, sepse sot duhet të rri në shtëpinë tënde``.

alb@Luke:19:11 @ Dhe, ndërsa ata po i dëgjonin këto, Jezusi vazhdoi të tregojë një shëmbëlltyrë, sepse ai ishte afër Jeruzalemit dhe ata mendonin se mbretëria e Perëndisë do të shfaqej menjëherë.

alb@Luke:19:12 @ Tha, pra: ``Një njeri fisnik shkoi në një vend të largët për të marrë në dorëzim një mbretëri e pastaj të kthehej.

alb@Luke:19:13 @ Dhe, si i thirri dhjetë shërbëtorët e vet, u dha dhjetë mina dhe u tha atyre: "Tregtoni deri sa të kthehem".

alb@Luke:19:14 @ Por qytetarët e vet e urrenin dhe i dërguan pas një përfaqësi duke thënë: "Nuk duam që ky të mbretërojë përmbi ne".

alb@Luke:19:15 @ Dhe kur ai u kthye, pasi e mori në dorëzim mbretërinë, urdhëroi t`i thërresin ata shërbëtorët, të cilëve u kishte dhënë paratë për të marrë vesh sa kishte fituar secili duke tregtuar.

alb@Luke:19:16 @ Atëherë doli i pari dhe tha: "Zot, mina jote dha dhjetë mina të tjera";

alb@Luke:19:17 @ dhe ai tha: "Mirë, o shërbëtor i mirë, sepse ke qenë besnik në gjëra të vogëla, merr sundimin mbi dhjetë qytete".

alb@Luke:19:19 @ dhe ai i tha edhe këtij: "Edhe ti ji sundimtar mbi pesë qytete".

alb@Luke:19:20 @ Atëherë erdhi një tjetër i cili tha: "Zot, ja mina jote që e ruajta në një shami,

alb@Luke:19:22 @ Dhe zoti i tij i tha: "Do të të gjykoj nga vetë fjalët e tua, o shërbëtor i keq; ti e dije se jam njeri i rreptë, që marr atë që nuk kam vënë dhe korr atë që nuk kam mbjellë;

alb@Luke:19:24 @ Pastaj u tha të pranishmëve: "Merrjani minën dhe ia jepni atij që ka dhjetë mina".

alb@Luke:19:25 @ Dhe ata i thanë: "Zot, po ai ka dhjetë mina".

alb@Luke:19:26 @ Unë po ju them se atij që ka, do t`i jepet; por atij që s`ka do t`i hiqet edhe ajo që ka.

alb@Luke:19:27 @ Veç kësaj, i sillni këtu armiqtë e mi, të cilët nuk donin që unë të mbretëroja mbi ta dhe i vritni përpara meje!"``.

alb@Luke:19:29 @ Dhe, si iu afrua Betfagës dhe Betanias, afër malit që quhet i Ullinjve, dërgoi dy nga dishepujt e vet,

alb@Luke:19:31 @ Dhe nëse ndokush ju pyet: "Përse po e zgjidhni?", u thoni atyre kështu: "Zoti ka nevojë"``.

alb@Luke:19:32 @ Dhe ata që ishin dërguar shkuan dhe e gjetën ashtu siç u kishte thënë.

alb@Luke:19:35 @ Dhe e prunë, pra, te Jezusi dhe, mbasi i hidhnin rrobat e veta mbi kërriçin, e hipën Jezusin mbi të.

alb@Luke:19:37 @ Dhe kur ai iu afrua teposhtës së malit të Ullinjve, gjithë turma e dishepujve filloi me gëzim të lavdërojë Perëndinë me zë të lartë për të gjitha veprat e pushtetshme që kishin parë,

alb@Luke:19:38 @ duke thënë: ``Bekuar qoftë Mbreti që po vjen në emër të Zotit; paqe në qiell dhe lavdi në vendet shumë të larta``.

alb@Luke:19:41 @ Dhe kur ai po afrohej, e pa qytetin dhe qau mbi të,

alb@Luke:19:43 @ Sepse përmbi ty do të vijnë ditë kur armiqtë e tu do të të qarkojnë me ledh, do të të rrethojnë dhe do të të zënë nga të gjitha anët.

alb@Luke:20:2 @ dhe i thanë: ``Na trego me ç`autoritet i bën këto gjëra; ose kush është ai që ta dha ty këtë pushtet?``.

alb@Luke:20:5 @ Dhe ata arsyetonin në mes tyre duke thënë: ``Po të themi prej qiellit, ai do të na thotë: "Atëherë përse nuk i besuat?".

alb@Luke:20:6 @ Kurse po t`i themi prej njerëzve, gjithë populli do të na vrasë me gurë, sepse ai është i bindur se Gjoni ishte një profet``.

alb@Luke:20:8 @ Atëherë Jezusi u tha atyre: ``As unë nuk po ju them me ç`pushtet i bëj këto gjëra``.

alb@Luke:20:10 @ Në kohën e të vjelave, dërgoi një shërbëtor tek ata vreshtarë që t`i jepnin pjesën e vet nga prodhimi i vreshtit; por vreshtarët e rrahën atë dhe e kthyen duarbosh.

alb@Luke:20:11 @ Ai dërgoi përsëri një shërbëtor tjetër; por ata, pasi e rrahën dhe e shanë edhe atë, e kthyen duarbosh.

alb@Luke:20:12 @ Ai dërgoi edhe një të tretë, por ata e plagosën edhe atë dhe e përzunë

alb@Luke:20:13 @ Atëherë i zoti i vreshtit tha: "Çfarë duhet të bëj? Do të dërgoj djalin tim të dashur. Ndoshta, duke e parë atë, do ta respektojnë!".

alb@Luke:20:14 @ Por vreshtarët, kur e panë, thanë midis tyre: "Ky është trashëgimtari; ejani e ta vrasim që trashëgimia të na mbetet neve".

alb@Luke:20:18 @ Kushdo që do të bjerë mbi këtë gur do të bëhet copë-copë, dhe ai mbi të cilin do të bjerë guri, do të dërrmohet``.

alb@Luke:20:20 @ Ata e përgjonin me kujdes dhe i dërguan disa spiunë të cilët, duke u paraqitur si njerëz të drejtë, ta zinin në gabim në ndonjë ligjëratë dhe pastaj t`ia dorëzonin pushtetit dhe autoritetit të guvernatorit.

alb@Luke:20:21 @ Këta e pyetën duke thënë: ``Mësues ne e dimë se ti flet dhe mëson drejt dhe që nuk je aspak i anshëm, por mëson rrugën e Perëndisë në të vërtetë.

alb@Luke:20:25 @ Atëherë ai u tha atyre: ``I jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit, dhe Perëndisë atë që është e Perëndisë``.

alb@Luke:20:27 @ Pastaj iu afruan disa saducej, të cilët mohojnë se ka ringjallje, dhe e pyetën,

alb@Luke:20:28 @ duke thënë: ``Mësues, Moisiu na la të shkruar që, nëse vëllai i dikujt vdes kishte grua dhe vdiq pa lënë fëmijë, i vëllai ta marrë gruan e tij dhe t`i ngjallë pasardhës vëllait të vet.

alb@Luke:20:31 @ E mori pastaj i treti; dhe kështu që të shtatë vdiqën pa lënë fëmijë.

alb@Luke:20:33 @ Atëherë, në ringjallje, e kujt do të jetë grua? Sepse që të shtatë e patën grua``.

alb@Luke:20:35 @ por ata që do të gjenden të denjë të kenë pjesë në botën tjetër dhe në ringjalljen e të vdekurve, nuk martohen dhe nuk martojnë;

alb@Luke:20:37 @ Dhe se të vdekurit do të ringjallen, e ka deklaruar vetë Moisiu në pjesën e ferrishtes, kur e quan Zot, Perëndinë e Abrahamit, Perëndinë e Isakut dhe Perëndinë e Jakobit.

alb@Luke:20:38 @ Ai nuk është perëndi i të vdekurve, por i të gjallëve, sepse të gjithë jetojnë për të``.

alb@Luke:20:40 @ Dhe nuk guxuan më t`i bëjnë asnjë pyetje.

alb@Luke:20:42 @ Vetë Davidi, në librin e Psalmeve, thotë: "Zoti i tha Zotit tim: Ulu në të djathtën time,

alb@Luke:20:44 @ Davidi, pra, e quan Zot; si mund të jetë bir i tij?``.

alb@Luke:20:45 @ Dhe, ndërsa gjithë populli po e dëgjonte, ai u tha dishepujve të vet:

alb@Luke:20:46 @ ``Ruhuni nga skribët, të cilët shëtisin me kënaqësi me rroba të gjata, duan t`i përshëndesin nëpër sheshe, të jenë në vendet e para në sinagoga dhe në kryet e vendit nëpër gosti;

alb@Luke:21:3 @ dhe tha: ``Në të vërtetë po ju them se kjo e ve e varfër ka qitur më shumë se gjithë të tjerët.

alb@Luke:21:4 @ Sepse të gjithë këta dhanë nga tepricat e pasurisë së tyre për shtëpinë e Perëndisë, kurse ajo, në varfërinë e vet, dha gjithçka që kishte për të jetuar``.

alb@Luke:21:6 @ ``Nga të gjitha këto gjëra që ju admironi, do të vijnë ditët kur nuk do të mbetet gur mbi gur pa u rrënuar``.

alb@Luke:21:7 @ Atëherë ata e pyetën duke thënë: ``Mësues, kur do të ndodhin këto dhe cila do të jetë shenja se këto janë duke u kryer?``.

alb@Luke:21:8 @ Dhe ai tha: ``Ruhuni se mos ju mashtrojnë, sepse shumë veta do të vijnë në emrin tim duke thënë: "Unë jam", dhe: "Erdhi koha". Mos shkoni, pra, pas tyre.

alb@Luke:21:9 @ Dhe kur të dëgjoni të flitet për luftëra e për trazira, mos u trembni, sepse të gjitha këto duhet të ndodhin më parë, por mbarimi nuk do të vijë menjëherë``.

alb@Luke:21:10 @ Atëherë u tha atyre: ``Do të ngrihet kombi kundër kombit; dhe mbretëria kundër mbretërisë;

alb@Luke:21:11 @ do të ngjajnë tërmete të mëdha, zi buke dhe murtaja në vende të ndryshme; do të ndodhin edhe dukuri të llahtarshme dhe shenja të mëdha nga qielli.

alb@Luke:21:12 @ Por, para të gjitha këtyre gjërave, do të vënë dorë mbi ju dhe do t`ju përndjekin dhe do t`ju dorëzojnë në sinagoga e do t`ju futin në burg; dhe do t`ju nxjerrin përpara mbretërve dhe guvernatorëve për shkak të emrit tim,

alb@Luke:21:20 @ ``Dhe kur do të shikoni Jeruzalemin të rrethuar nga ushtritë, ta dini se shkretimi i saj është afër.

alb@Luke:21:21 @ Atëherë ata që janë në Jude, të ikin në male; dhe ata që janë në qytet të largohen; dhe ata që janë në fushë të mos hyjnë në të.

alb@Luke:21:23 @ Mjerë gratë shtatzëna dhe ato që mëndin në ato ditë, sepse do të ketë mjerim të madh në vend dhe mëri mbi këtë popull.

alb@Luke:21:24 @ Dhe ata do të bien nga tehu i shpatës, do t`i çojnë robër ndër të gjitha kombet, dhe Jeruzalemin do ta shkelin paganët, derisa të plotësohen kohët e paganëve``.

alb@Luke:21:25 @ ``Dhe do të ketë shenja në diell, në hënë dhe në yje, dhe mbi tokë ankth popujsh, në përhumbjen prej gjëmës së detit dhe të valëve të tij;

alb@Luke:21:30 @ Kur ata nisin e mugullojnë, duke i parë, ju vete e kuptoni se vera është afër;

alb@Luke:21:31 @ kështu edhe ju, kur do të shikoni se po ndodhin këto, ta dini se mbretëria e Perëndisë është afër.

alb@Luke:21:32 @ Në të vërtetë unë po ju them se nuk do të kalojë ky brez, derisa të gjitha këto gjëra të kenë ndodhur.

alb@Luke:21:34 @ ``Tani kini kujdes që zemrat tuaja të mos rëndohen nga të llupurit, nga të dehurit dhe nga preokupimet e kësaj jete; që ajo ditë të mos ju zërë në befasi.

alb@Luke:22:1 @ Ndërkaq po afrohej festa e të Ndormëve, që quhet Pashkë.

alb@Luke:22:3 @ Atëherë Satani hyri në Judën, i mbiquajtur Iskariot, që ishte një nga të dymbëdhjetët.

alb@Luke:22:4 @ Kështu ai shkoi të merret vesh me krerët e priftërinjve e dhe me krerët e rojës për mënyrën se si do ta tradhtonte.

alb@Luke:22:7 @ Tani erdhi dita e të Ndormëve, kur duhet therur flijimi i Pashkës.

alb@Luke:22:8 @ Dhe Jezusi dërgoi Pjetrin dhe Gjonin duke u thënë: ``Shkoni e na bëni gati Pashkën, që ne ta hamë``.

alb@Luke:22:10 @ Atëherë ai tha atyre: ``Ja, kur të hyni në qytet, do t`ju dalë përpara një njeri që mban një brokë uji; ndiqeni në shtëpinë ku ai do të hyjë.

alb@Luke:22:12 @ Atëherë ai do t`ju tregojë një sallë të madhe të shtruar; aty do të bëni përgatitjet``.

alb@Luke:22:13 @ Ata shkuan, pra, dhe gjetën ashtu siç u tha dhe përgatitën Pashkën.

alb@Luke:22:14 @ Dhe, kur erdhi ora, ai u ul në tryezë dhe bashkëmetë dymbëdhjetë apostujt.

alb@Luke:22:16 @ sepse po ju them se nuk do të ha më të tillë derisa ajo të plotësohet në mbretërinë e Perëndisë``

alb@Luke:22:18 @ sepse unë po ju them se nuk do të pi më nga fryti i hardhisë derisa të vijë mbretëria e Perëndisë``.

alb@Luke:22:23 @ Atëherë ata filluan ta pyesin njëri-tjetrin se kush nga ata do ta bënte këtë gjë.

alb@Luke:22:25 @ Por Jezusi u tha atyre: ``Mbretërit e kombeve i sundojnë ato, dhe ata që ushtrojnë pushtet mbi to quhen bamirës.

alb@Luke:22:26 @ Por me ju mos qoftë kështu; madje më i madhi ndër ju le të jetë si më i vogli dhe ai që drejton si ai që shërben.

alb@Luke:22:29 @ Dhe unë ju caktoj mbretërinë ashtu si ma ka caktuar mua Ati im,

alb@Luke:22:30 @ që ju të hani e të pini në tryezën time, në mbretërinë time, dhe të uleni mbi frone për të gjykuar të dymbëdhjetë fiset e Izraelit.

alb@Luke:22:31 @ Edhe Zoti tha: ``Simon, Simon, ja, Satani ka kërkuar t`ju shoshë ashtu siç shoshet gruri.

alb@Luke:22:32 @ Por unë jam lutur për ty, që besimi yt të mos mpaket; dhe ti, kur të jesh kthyer, forco vëllezërit e tu``.

alb@Luke:22:34 @ Por Jezusi tha: ``Pjetër, unë të them se sot gjeli nuk do të këndojë, para se ti të kesh mohuar tri herë se më njeh``.

alb@Luke:22:36 @ U tha, pra, atyre: ``Po tani, kush ka një trastë le ta marrë me vete, dhe po kështu thesin; dhe kush nuk ka shpatë, le të shesë rrobën e vet e ta blejë një.

alb@Luke:22:37 @ Sepse unë po ju them se çfarë është shkruar duhet të plotësohet ende në mua: "Dhe ai është radhitur ndër keqbërësit". Sepse ato gjëra që janë shkruar për mua do të kenë kryerjen e tyre``.

alb@Luke:22:41 @ Dhe u largua prej tyre, aq sa mund të hidhet një gur, dhe ra në gjunj dhe lutej,

alb@Luke:22:42 @ duke thënë: ``O Atë, po të duash, largoje këtë kupë nga unë! Megjithatë mos u bëftë vullneti im, por yti``.

alb@Luke:22:45 @ Si u çua pastaj nga lutja, erdhi te dishepujt e vet dhe i gjeti që flinin nga trishtimi,

alb@Luke:22:47 @ Ndërsa ai ende po fliste, ja një turmë; dhe ai që quhej Judë, një nga të dymbëdhjetët, i printe dhe iu afrua Jezusit për ta puthur.

alb@Luke:22:49 @ Atëherë ata që ishin përreth tij, duke parë çfarë do të ndodhte, i thanë: ``Zot, a t`u biem me shpatë?``.

alb@Luke:22:53 @ Kur unë çdo ditë isha me ju në tempull, ju nuk vutë dorë kurrë mbi mua; por kjo është ora juaj dhe pushteti i errësirës``.

alb@Luke:22:54 @ Mbasi e kapën, e çuan dhe e shtinë në shtëpinë e kryepriftit. Dhe Pjetri e ndiqte nga larg.

alb@Luke:22:55 @ Kur ata ndezën një zjarr në mes të oborrit dhe u ulën rreth tij, Pjetri u ul midis tyre.

alb@Luke:22:58 @ Pak më vonë e pa një tjetër dhe tha: ``Edhe ti je nga ata``. Por Pjetri tha: ``O njeri, nuk jam``.

alb@Luke:22:59 @ Mbasi kaloi rreth një orë, një tjetër pohoi me këmbëngulje duke thënë: ``Në të vërtetë edhe ky ishte bashkë me të, sepse është Galileas``.

alb@Luke:22:60 @ Por Pjetri tha: ``O njeri, s`di ç`po thua``. Dhe menjëherë, ndërsa ai ende po fliste, këndoi gjeli.

alb@Luke:22:61 @ Dhe Zoti u kthye, dhe e shikoi Pjetrin. Dhe Pjetrit iu kujtua fjala që i kishte thënë Zoti: ``Para se të këndojë gjeli, ti do të më mohosh tri herë``.

alb@Luke:22:62 @ Atëherë Pjetri doli përjashta dhe qau me hidhërim.

alb@Luke:22:64 @ Dhe, mbasi ia mbuluan sytë, i binin në fytyrë dhe e pyetnin duke thënë: "Profetizo, kush është ai që të ra?".

alb@Luke:22:66 @ Dhe, kur u bë ditë, u mblodhën pleqtë e popullit, kreret e prifterinjve dhe skribët dhe e çuan në sinedrin e tyre, duke thënë:

alb@Luke:22:69 @ Por tash e tutje Biri i njeriut do të ulet në të djathtën e fuqisë së Perëndisë``.

alb@Luke:22:71 @ Atëherë ata thanë: ``Ç`nevojë kemi akome për dëshmi? Ne vetë e dëgjuam nga goja e tij``.

alb@Luke:23:2 @ Dhe filluan ta paditin duke thënë: ``Këtë ne e gjetëm që përmbyste kombin tonë dhe ndalonte t`i jepeshin taksa Cezarit, duke u vetëquajtur një mbret, Krishti``.

alb@Luke:23:3 @ Atëherë Pilati e pyeti duke thënë: ``A je ti mbreti i Judenjve?``. Dhe Jezusi iu përgjigj dhe tha: ``Ti po thua``.

alb@Luke:23:6 @ Atëherë Pilati, kur dëgjoi se u fol për Galilenë, pyeti në se ai njeri ishte Galileas.

alb@Luke:23:9 @ Ai i drejtoi shumë pyetje, por Jezusi nuk u përgjigj fare.

alb@Luke:23:11 @ Atëherë Herodi, me ushtarët e vet, mbasi e fyu dhe e talli, e veshi me një rrobe të shkëlqyeshme dhe ia riktheu Pilatit.

alb@Luke:23:12 @ Atë ditë Herodi dhe Pilati u bënë miq me njëri-tjetrin, ndërsa më parë ishin armiq.

alb@Luke:23:13 @ Atëherë Pilati, mblodhi krerët e priftërinjve, kryetarët dhe popullin,

alb@Luke:23:14 @ dhe u tha atyre: ``Ju më prutë këtë njeri si çoroditës të popullit; dhe ja, unë, pasi e hetova para jush, nuk kam gjetur tek ai asnjë nga fajet për të cilat ju e paditni,

alb@Luke:23:17 @ Tani me rastin e festës së Pashkës qeveritari duhet të lironte dikë.

alb@Luke:23:19 @ Ky ishte hedhur në burg për një trazirë të bërë në qytet dhe për vrasje.

alb@Luke:23:22 @ Për të tretën herë ai u tha atyre: ``Po ç`të keqe bëri ky? Unë nuk gjeta në të asnjë faj që të meritojë vdekjen. Prandaj, pasi ta fshikullojnë, do ta lëshoj``.

alb@Luke:23:25 @ Dhe ua lëshoi atë që qe burgosur për trazirë dhe vrasje dhe që ata e kishin kërkuar; dhe Jezusin ia dorëzoi vullnetit të tyre.

alb@Luke:23:28 @ Por Jezusi u kthye nga ato dhe u tha: ``O bija të Jeruzalemit, mos qani për mua, por qani për veten tuaj dhe për fëmijët tuaj.

alb@Luke:23:29 @ Sepse ja, do të vijnë ditët kur do të thuhet: "Lum gratë shterpe dhe lum barqet që nuk kanë pjellë dhe gjinjtë që nuk kanë mëndur!".

alb@Luke:23:31 @ Sepse, në se bëhet kështu me drurin e njomë, ç`do të bëhet me të thatin?".

alb@Luke:23:33 @ Dhe kur arritën në vendin që quhet ``Kafka``, aty e kryqëzuan atë dhe keqbërësit, njërin në të djathtë dhe tjetri në të majtë.

alb@Luke:23:35 @ Dhe populli rrinte aty për të parë; dhe kryetarët me popullin e përqeshnin, duke thënë: ``Ai i shpëtoi të tjerët, le të shpëtojë veten, po qe se me të vërtetë është Krishti, i zgjedhuri i Perëndisë``.

alb@Luke:23:37 @ dhe duke thënë: ``Nëse ti je mbreti i Judenjve, shpëto veten``.

alb@Luke:23:38 @ Përveç kësaj përmbi kryet e tij ishte një mbishkrim me shkronja greke, latine dhe hebraike: "KY ÉSHTÉ MBRETI I JUDENJVE".

alb@Luke:23:39 @ Tani një nga keqberësit e kryqëzuar e shau duke thënë: ``Nëse ti je Krishti, shpëto vetveten dhe neve``.

alb@Luke:23:40 @ Por ai tjetri duke e përgjigjur e qortoi duke i thënë: ``A s`ke frikë nga Perëndia, që je nën të njëjtin dënim?

alb@Luke:23:41 @ Në realitet, ne me të drejtë jemi dënuar, sepse po marrim ndëshkimin e merituar për ato që kemi kryer, ndërsa ky nuk ka bërë asnjë të keqe``.

alb@Luke:23:42 @ Pastaj i tha Jezusit: ``Zot, kujtohu për mua kur të vish në mbretërinë tënde``.

alb@Luke:23:43 @ Atëherë Jezusi i tha: ``Në të vërtetë po të them: sot do të jesh me mua në parajsë``.

alb@Luke:23:47 @ Atëherë centurioni, kur pa ç`ndodhi, përlëvdoi Perëndinë duke thënë: ``Me të vërtetë ky njeri ishte i drejtë!``.

alb@Luke:23:51 @ ai nuk kishte miratuar vendimin dhe veprimin e të tjerëve. Ai ishte nga Arimatea, qytet i Judesë dhe priste edhe ai mbretërinë e Perëndisë.

alb@Luke:24:2 @ Dhe gjetën që guri ishte rrokullisur nga varri.

alb@Luke:24:3 @ Por, kur hynë, nuk e gjetën trupin e Zotit Jezus.

alb@Luke:24:7 @ duke thënë se Biri i njeriut duhej të dorëzohej në duar të njerëzve mëkatarë, duhej kryqëzuar dhe do të ringjallej ditën e tretë``.

alb@Luke:24:9 @ kur u kthyen nga varri, ato ua treguan të gjitha këto gjëra të njëmbëdhjetëve dhe gjithë të tjerëve.

alb@Luke:24:12 @ Megjithatë Pjetri u çua, vrapoi te varri, u përkul dhe nuk pa tjetër përveç çarçafëve që dergjeshin vetëm; pastaj u largua, i mrekulluar me veten e tij për sa kishte ndodhur.

alb@Luke:24:13 @ Po ate ditë, dy nga ata po shkonin drejt një fshati, me emër Emaus, gjashtëdhjetë stade larg Jeruzalemit.

alb@Luke:24:15 @ Dhe ndodhi që, ndërsa po flisnin dhe bisedonin bashkë, vetë Jezusi u afrua dhe nisi të ecë me ta.

alb@Luke:24:17 @ Dhe ai u tha atyre: ``Ç`janë këto biseda që bëni me njëri-tjetrin udhës? Dhe pse jeni të trishtuar?``.

alb@Luke:24:18 @ Dhe një nga ata, i me emër Kleopa, duke u përgjigjur tha: ``Je ti i vetmi i huaj në Jeruzalem, që nuk i di gjërat që kanë ndodhur këtu në këto ditë?``.

alb@Luke:24:19 @ Dhe ai u tha atyre: ``Cilat?``. Ata i thanë: ``Çështjen e Jezusit nga Nazareti, që ishte një profet i fuqishëm në vepra dhe në fjalë përpara Perëndisë dhe përpara gjithë popullit.

alb@Luke:24:20 @ Dhe se si krerët e priftërinjve dhe kryetarët tanë e kanë dorëzuar për ta dënuar me vdekje dhe e kanë kryqëzuar

alb@Luke:24:21 @ Por ne kishim shpresë se ai do të ishte ky që do ta çlironte Izraelin; por, megjithkëtë, sot është e treta ditë që kur ndodhën këto gjëra.

alb@Luke:24:23 @ dhe nuk e gjetën trupin e tij, u kthyen duke thënë se kishin parë nië vegim engjëjsh, të cilët thonë se ai jeton.

alb@Luke:24:24 @ Dhe disa nga tanët shkuan te varri dhe e gjetën ashtu si kishin treguar gratë, por atë nuk e panë``.

alb@Luke:24:25 @ Atëherë ai u tha atyre: ``O budallenj dhe zemërngathët për të besuar gjithçka që kanë thënë profetët!

alb@Luke:24:27 @ Dhe, duke zënë fill nga Moisiu dhe nga gjithë profetët, ai u shpjegoi atyre në të gjitha Shkrimet gjërat që i takonin atij.

alb@Luke:24:29 @ Por ata e detyruan duke thënë: ``Rri me ne, sepse po ngryset dhe dita po mbaron``. Edhe ai hyri që të rrijë me ta.

alb@Luke:24:32 @ Dhe ata i thanë njeri tjetrit: ``Po a nuk na digjej zemra përbrenda, kur ai na fliste udhës dhe na hapte Shkrimet?``.

alb@Luke:24:33 @ Në po atë çast u ngritën dhe u kthyen në Jeruzalem, ku e gjetën të njëmbëdhjetët dhe ata që ishin mbledhur bashkë me ta.

alb@Luke:24:34 @ Ata thoshnin: ``Zoti u ringjall me të vërtetë dhe iu shfaq Simonit``.

alb@Luke:24:36 @ Dhe, ndërsa ata po bisedonin për këto gjëra, vetë Jezusi u shfaq në mes tyre dhe u tha atyre: "Paqja me ju!``.

alb@Luke:24:38 @ Atëherë ai u tha atyre: ``Pse jeni shqetësuar Dhe pse në zemrat tuaja po lindin dyshime?

alb@Luke:24:44 @ Pastaj u tha atyre: ``Këto janë fjalët që unë ju thoja kur isha ende me ju: se duhet të përmbushen të gjitha gjërat që janë shkruar lidhur me mua në ligjin e Moisiut, në profetët dhe në psalmet``.

alb@Luke:24:45 @ Atëherë ua hapi mendjen, që të kuptonin Shkrimet,

alb@Luke:24:46 @ dhe u tha atyre: ``Kështu është shkruar dhe kështu ishte e nevojshme që Krishti të vuante dhe të ngjallej së vdekuri ditën e tretë,

alb@Luke:24:47 @ dhe që në emër të tij të predikohet pendimi dhe falja e mëkateve ndër të gjithë popujt, duke filluar nga Jeruzalemi.

alb@Luke:24:49 @ Dhe ja, unë po dërgoj mbi ju premtimin e Atit tim, por ju qëndroni në qytetin e Jeruzalemit deri sa të visheni me pushtet nga lart``.

alb@Luke:24:50 @ Pastaj iu priu jashtë deri në Betani dhe, si i ngriti lart duart, i bekoi.

alb@John:1:4 @ Në atë ishte jeta, dhe jeta ishte drita e njerëzve.

alb@John:1:7 @ Ai erdhi si dëshmitar, për të dëshmuar për dritën, që të gjithë të besonin nëpërmjet tij;

alb@John:1:9 @ Ai (fjala) ishte drita e vërtetë, që ndriçon çdo njeri që vjen në botë.

alb@John:1:11 @ Ai erdhi në shtëpinë e vet dhe të vetët nuk e pranuan,

alb@John:1:12 @ por të gjithë atyre që e pranuan, ai u dha pushtetin të bëhen bij të Perëndisë, atyre që besojnë në emrin e tij,

alb@John:1:13 @ të cilët nuk janë lindur nga gjaku, as nga vullneti i mishit, as nga vullneti i burrit, por janë lindur nga Perëndia.

alb@John:1:14 @ Dhe Fjala u bë mish dhe banoi ndër ne; dhe ne soditëm lavdinë e tij, si lavdia e të vetëmlindurit prej Atit, plot hir e të vërtetë.

alb@John:1:17 @ Sepse Ligji u dha nëpërmjet Moisiut, por hiri dhe e vërteta erdhën nëpërmjet Jezu Krishtit.

alb@John:1:18 @ Askush s`e pa Perëndinë kurrë; i vetëmlinduri Bir, që është në gjirin e t`Et, është ai që e ka bërë të njohur.

alb@John:1:19 @ Dhe kjo është dëshmia e Gjonit, kur Judenjtë i dërguan nga Jeruzalemi priftërinj dhe levitë për ta pyetur: ``Kush je ti?``.

alb@John:1:21 @ Atëherë ata e pyetën: ``Kush je, pra? A je Elia?``. Ai tha: ``Nuk jam!``. ``Je ti profeti?``. Dhe ai përgjigjej: ``Jo!``.

alb@John:1:22 @ Atëherë ata i thanë: ``Kush je ti, që t`u japim përgjigje atyre që na dërguan? Ç`thua për veten tënde?``.

alb@John:1:23 @ Ai u përgjigj: ``Unë jam zëri i atij që bërtet në shkretëtirë: drejtoni udhën e Zotit, sikurse tha profeti Isaia``.

alb@John:1:25 @ ata e pyetën dhe i thanë: ``Atëherë pse ti pagëzon, kur nuk je as Krishti, as Elia, as profeti?``.

alb@John:1:28 @ Këto gjëra ndodhën në Betabara, përtej Jordanit, ku Gjoni po pagëzonte.

alb@John:1:31 @ Unë nuk e njihja, prandaj erdha të pagëzoj me ujë, që ky t`i zbulohet Izraelit``.

alb@John:1:33 @ Unë nuk e njihja, por ai që më dërgoi të pagëzoj në ujë, më tha: "Ai, mbi të cilin do të shikosh se zbret Fryma dhe qëndron mbi të, është ai që pagëzon me Frymën e Shenjtë".

alb@John:1:35 @ Të nesërmen Gjoni rrinte përsëri atje me dy nga dishepujt e vet.

alb@John:1:39 @ Ai iu përgjigj atyre: ``Ejani e shikoni``. Ata shkuan dhe e panë ku banonte ai, dhe ndenjën atë ditë bashkë me të. Ishte rreth orës dhjetë.

alb@John:1:40 @ Andrea, vëllai i Simon Pjetrit, ishte një nga ata të dy që e kishin dëgjuar këtë nga Gjoni dhe kishin ndjekur Jezusin.

alb@John:1:41 @ Ky gjeti më të parin vëllanë e vet, Simonin, dhe i tha: ``E gjetëm Mesian që përkthyer do të thotë: "Krishti"``;

alb@John:1:43 @ Të nesërmen, Jezusi donte të dilte në Galile; gjeti Filipin dhe i tha: ``Ndiqmë!``.

alb@John:1:44 @ Dhe Filipi ishte nga Betsaida, nga i njejti qytet i Andreas dhe i Pjetrit.

alb@John:1:45 @ Filipi gjeti Natanaelin dhe i tha: ``E gjetëm atë, për të cilin shkroi Moisiu në ligj dhe profetët: Jezusin nga Nazareti, të birin e Jozefit!``.

alb@John:1:46 @ Dhe Natanaeli i tha: ``A mund të dalë diçka e mirë nga Nazareti?``. Filipi i tha: ``Eja e shih!``.

alb@John:1:47 @ Jezusi pa se Natanaeli po vinte drejt tij dhe tha për të: ``Ja një Izraelit i vërtetë, tek i cili s`ka mashtrim``.

alb@John:1:49 @ Natanaeli duke iu përgjigjur tha: ``Mësues, ti je Biri i Perëndisë, ti je mbreti i Izraelit!``.

alb@John:1:51 @ Pastaj i tha: ``Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them se tash e tutje ju do të shihni qiellin e hapur dhe engjëjt e Perëndisë duke u ngjitur dhe duke zbritur mbi Birin e njeriut``.

alb@John:2:2 @ Edhe Jezusi me dishepujt e vet ishte ftuar në dasmë.

alb@John:2:14 @ Dhe në tempull gjeti ata që shisnin qe, dele e pëllumba dhe këmbyes monedhash duke ndenjur;

alb@John:2:15 @ dhe si bëri një kamxhik me litarë, i dëboi të gjithë nga tempulli bashkë me qetë dhe delet, dhe ua hallakati paratë këmbyesve të monedhave dhe ua përmbysi tavolinat,

alb@John:2:20 @ Atëherë Judenjtë thanë: ``U deshën dyzet e gjashtë vjet që të ndërtohet ky tempull, dhe ti do ta ngresh për tri ditë?``.

alb@John:2:21 @ Por ai fliste për tempullin e trupit të vet.

alb@John:2:22 @ Kur, më pas, ai ishte ringjallur prej së vdekuri, dishepujt e vet u kujtuan se ai këtë ua kishtë thënë dhe u besuan Shkrimin dhe fjalëve që kishte thënë Jezusi.

alb@John:2:23 @ Dhe kur qe në Jeruzalem për festën e Pashkës, shumë vetë besuan në emrin e tij duke parë shenjat që bënte,

alb@John:3:3 @ Jezusi iu përgjigj dhe tha: ``Në të vërtetë, në të vërtete po të them që nëse një nuk ka rilindur, nuk mund ta shohë mbretërinë e Perëndisë``.

alb@John:3:4 @ Nikodemi i tha: ``Po si mund të lindë njeriu kur është plak? A mund të hyjë ai për së dyti në barkun e nënës së vet dhe të lindë?``.

alb@John:3:5 @ Jezusi u përgjigj: ``Në të vërtetë, në të vërtetë po të them se kush nuk ka lindur nga uji dhe nga Fryma, nuk mund të hyjë në mbretërinë e Perëndisë.

alb@John:3:7 @ Mos u mrrekullo që të thashë: "Duhet të lindni përsëri".

alb@John:3:11 @ Në të vërtetë, në të vërtetë po të them se ne flasim atë që dimë dhe dëshmojmë atë që pamë, por ju nuk e pranoni dëshminë tonë.

alb@John:3:14 @ Dhe ashtu si Moisiu e ngriti lart gjarprin në shkretëtirë, kështu duhet të ngrihet lart Biri i njeriut,

alb@John:3:15 @ që kushdo që beson në të të mos humbasë, por të ketë jetë të përjetshme.

alb@John:3:16 @ Sepse Perëndia e deshi aq botën, sa dha Birin e tij të vetëmlindurin, që, kushdo që beson në të, të mos humbasë, por të ketë jetë të përjetshme.

alb@John:3:17 @ Sepse Perëndia nuk e dërgoi Birin e vet në botë që ta dënojë botën, por që bota të shpëtohet prej tij.

alb@John:3:18 @ Ai që beson në të nuk dënohet, por ai që nuk beson tashmë është dënuar, sepse nuk ka besuar në emrin e Birit të vetëmlindur të Perëndisë.

alb@John:3:21 @ por kush bën të vërtetën vjen te drita, që veprat e tij të zbulohen, sepse u bënë në Perëndinë``.

alb@John:3:22 @ Pas këtyre gjërave, Jezusi erdhi me dishepujt e vet në tokën e Judesë dhe qëndroi aty bashkë me ta dhe pagëzonte.

alb@John:3:25 @ Atëherë lindi një diskutim ndërmjet dishepujve të Gjonit me Judenjtë rreth pastrimit.

alb@John:3:28 @ Ju vetë më jeni dëshmitarë se thashë: "Unë nuk jam Krishti, por jam dërguar përpara tij".

alb@John:3:29 @ Ai që e ka nusen është dhëndri, por miku i dhëndrit, që është i pranishëm dhe e dëgjon, gëzohet shumë për zërin e dhëndrit; prandaj ky gëzimi im është i plotësuar!

alb@John:3:30 @ Ai duhet të rritet dhe unë të zvogëlohem.

alb@John:3:31 @ Ai që vjen nga lart është përmbi të gjithë; ai që vjen nga dheu është nga dheu dhe flet për dheun; ai që vjen nga qielli është përmbi të gjithë.

alb@John:3:33 @ Ai që e pranoi dëshminë e tij e vulosi se Perëndia është i vërtetë.

alb@John:3:34 @ Sepse ai që Perëndia ka dërguar flet fjalët e Perëndisë, sepse Perëndia nuk e jep Frymën e tij me masë.

alb@John:3:36 @ Kush beson në Birin ka jetë të përjetshme, kurse kush nuk i bindet Birit nuk do të shohë jetë, por zemërimi i Perëndisë qëndron mbi të``.

alb@John:4:2 @ (ndonëse nuk pagëzonte Jezusi vetë, por dishepujt e tij),

alb@John:4:5 @ Arriti, pra, në një qytet të Samarisë që quhej Sihar, afër tokës që Jakobi i kishte dhënë Jozefit, birit të vet.

alb@John:4:6 @ Por aty ishte pusi i Jakobit. Dhe Jezusi, i lodhur nga udhëtimi, u ul pranë pusit; ishte rreth orës së gjashtë.

alb@John:4:8 @ sepse dishepujt e vet kishin shkuar në qytet për të blerë ushqime.

alb@John:4:10 @ Jezusi u përgjigj dhe i tha: ``Po ta njihje ti dhuratën e Perëndisë dhe kush është ai që të thotë: "Më jep të pi!", ti vetë do të kërkoje nga ai dhe ai do të të jepte ujë të gjallë``

alb@John:4:12 @ Vallë je më i madh se Jakobi, ati ynë, qe na dha këtë pus dhe piu prej tij ai vetë, bijtë e tij dhe bagëtitë e tij?``.

alb@John:4:13 @ Jezusi u përgjigj dhe i tha: ``Kushdo që pi nga ky ujë, do të ketë përsëri etje,

alb@John:4:14 @ por kush pi nga uji që do t`i jap unë nuk do të ketë më kurrë etje përjetë; por uji që unë do t`i jap do të bëhet në të një burim uji që gufon në jetë të përjetshme``.

alb@John:4:15 @ Gruaja i tha: ``Zot, më jep këtë ujë, që unë të mos kem më etje dhe të mos vij këtu të nxjerr ujë!``.

alb@John:4:18 @ sepse ti kishe pesë burra dhe ky që ke tani nuk është burri yt; për këtë ke thënë të vërtetën!``.

alb@John:4:19 @ Gruaja i tha: ``Zot, po shoh se ti je një profet.

alb@John:4:20 @ Etërit tanë adhuronin mbi këtë mal, dhe ju thoni se në Jeruzalem është vendi ku duhet të adhurojmë``.

alb@John:4:23 @ Por vjen ora, madje ajo ka ardhur, që adhuruesit e vërtetë ta adhurojnë Atin në frymë dhe në të vërtetën, sepse të tillë janë adhuruesit që kërkon Ati.

alb@John:4:24 @ Perëndia është Frymë, dhe ata që e adhurojnë duhet t`a adhurojnë në frymë dhe në të vërtetën``.

alb@John:4:25 @ Gruaja i tha: ``Unë e di se do të vijë Mesia, që e quajnë Krisht; kur të ketë ardhur, ai do të na kumtojë çdo gjë``.

alb@John:4:26 @ Jezusi i tha: ``Unë jam, ai që po të flet!``.

alb@John:4:27 @ Në këtë moment erdhën dishepujt e tij dhe u mrekulluan që po fliste me një grua; por asnjë nuk i tha: ``Çfarë do?`` ose: ``Pse po flet me të?``.

alb@John:4:28 @ Atëherë gruaja e la kovën e saj dhe u kthye në qytet dhe u tha njerëzve:

alb@John:4:30 @ Dolën, pra, nga qyteti dhe erdhën tek ai.

alb@John:4:31 @ Ndërkaq dishepujt e vet po i luteshin duke thënë: ``Mësues, ha``.

alb@John:4:33 @ Prandaj dishepujt i thonin njëri-tjetrit: ``Mos i solli vallë dikush për të ngrënë?``.

alb@John:4:34 @ Jezusi u tha atyre: ``Ushqimi im është të bëj vullnetin e atij që më dërgoi dhe të kryej veprën e tij.

alb@John:4:36 @ Korrësi e merr shpërblimin dhe mbledh frytin për jetën e përjetshme, që mbjellësi dhe korrësi të gëzohen sëbashku.

alb@John:4:37 @ Sepse në këtë vërtetohet e thëna: "Një mbjell e tjetri korr".

alb@John:4:39 @ Dhe shumë Samaritanë nga ai qytet besuan në të, për shkak të fjalës së gruas që dëshmoi: ``Ai më tregoi gjithçka kam bërë``.

alb@John:4:42 @ Dhe ata i thoshnin gruas: ``S`është më vetëm për shkak të fjalëve të tua që besojmë, por sepse ne vetë e kemi dëgjuar dhe dimë se ai është me të vërtetë Krishti, Shpëtimtari i botës``.

alb@John:4:44 @ sepse vetë Jezusi dëshmoi se një profet nuk nderohet në vendlindjen e vet.

alb@John:4:46 @ Jezusi erdhi, pra, përsëri në Kanë të Galilesë, ku e kishte bërë ujin verë. Dhe aty ishte një nëpunës i mbretit, djali i të cilit ishte i sëmurë në Kapernaum.

alb@John:4:49 @ Nëpunësi i mbretit i tha: ``Zot, zbrit para se djali im të vdesë``.

alb@John:4:50 @ Jezusi i tha: ``Shko, djali yt jeton!``. Dhe ai njeri i besoi fjalës që i tha Jezusi dhe shkoi.

alb@John:4:51 @ Pikërisht kur ai po zbriste, i dolën përpara shërbëtorët e vet dhe e informuan duke thënë: ``Djali yt jeton!``.

alb@John:4:52 @ Dhe ai i pyeti ata në cilën orë u bë më mirë; ata i thanë: ``Dje në orën e shtatë e lanë ethet``.

alb@John:4:53 @ Atëherë i ati e kuptoi se ishte pikërisht në atë orë në të cilën Jezusi i kishte thënë: ``Djali yt jeton``; dhe besoi ai dhe gjithë shtëpia e tij.

alb@John:5:2 @ Në Jeruzalem, afër portës së dhenve, është një pellg që në hebraisht quhet Betesda, dhe ka pesë portikë.

alb@John:5:5 @ Aty ishte një njeri i lënguar prej tridhjetë e tetë vjetësh.

alb@John:5:7 @ I lënguari u përgjigj: "Zot, unë s`kam njeri që, kur lëviz uji, të më fusë në pellg; dhe, ndërsa unë po shkoj, një tjetër zbret para meje``.

alb@John:5:12 @ Atëherë ata e pyetën: ``Kush është ai njeri që të tha: "Merre vigun tënd dhe ec"?``

alb@John:5:14 @ Më vonë Jezusi e gjeti në tempull dhe i tha: ``Ja, ti u shërove; mos mëkato më që të mos të të bëhet një gjë më e keqe``.

alb@John:5:18 @ Për këtë Judenjtë kërkonin edhe më tepër ta vrisnin, sepse jo vetëm se shkelte të shtunën, por edhe se thoshte se Perëndia ishte ati i vet, duke e barazuar veten me Perëndinë.

alb@John:5:19 @ Atëherë Jezusi u përgjgj dhe u tha atyre: ``Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them se Biri nuk mund të bëjë asgjë prej vetvetes, përveç asaj që sheh se bën Ati; gjërat në fakt që bën Ati, i bën po ashtu dhe Biri.

alb@John:5:20 @ Sepse Ati e do Birin dhe i dëfton gjithçka që bën vetë; dhe do t`i dëftojë vepra më të mëdha se këto, që të mrekulloheni.

alb@John:5:21 @ Në fakt ashtu si ati ringjall të vdekurit dhe u jep atyre jetën, po kështu edhe Biri i jep jetën kujtdo që do.

alb@John:5:24 @ Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them: Ai që e dëgjon fjalën time dhe beson në atë që më ka dërguar, ka jetë të përjetshme, dhe ai nuk vjen në gjyq, por ka kaluar nga vdekja në jetë.

alb@John:5:25 @ Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them: Po vjen ora, madje ka ardhur, kur të vdekurit do të dëgjojnë zërin e Birit të Perëndisë, dhe ata që e kanë dëgjuar do të jetojnë.

alb@John:5:26 @ Sepse, sikurse Ati ka jetë në vetvete, kështu ia ka dhënë dhe Birit të ketë jetë në vetvete;

alb@John:5:27 @ dhe i ka dhënë gjithashtu autoritet të gjykojë, sepse është Bir i njeriut.

alb@John:5:29 @ dhe do të dalin prej tyre; ata që kanë bërë të mira, në ringjallje të jetës, dhe ata që kanë bërë të liga, në ringjalljen e dënimit.

alb@John:5:30 @ Unë s`mund të bëj asgjë nga vetja ime; gjykoj sipas asaj që dëgjoj dhe gjyqi im është i drejtë, sepse nuk kërkoj vullnetin tim, por vullnetin e Atit që më ka dërguar.

alb@John:5:31 @ Nëse unë dëshmoj për veten time, dëshmia ime nuk është e vërtetë.

alb@John:5:32 @ Éshtë një tjetër që dëshmon për mua, dhe unë e di se dëshmia që ai jep për mua është e vërtetë.

alb@John:5:33 @ Ju keni dërguar te Gjoni dhe ai i ka dhënë dëshmi të vërtetës.

alb@John:5:35 @ Ai ishte një kandil që digjet e ndriçon; dhe ju deshët të gëzoheni për pak kohë në dritën e tij.

alb@John:5:37 @ Dhe Ati, që më dërgoi, ai vetë ka dëshmuar për mua; ju nuk e keni dëgjuar kurrë zërin e tij dhe as nuk e keni parë fytyrën e tij,

alb@John:5:39 @ Ju hetoni Shkrimet sepse mendoni të keni nëpërmjet tyre jetë të përjetshme; dhe ato janë këto që dëshmojnë për mua.

alb@John:5:40 @ Por ju nuk doni të vini tek unë që të keni jetën.

alb@John:5:43 @ Unë kam ardhur në emër të Atit tim dhe ju nuk më pranoni; po të vinte ndonjë tjetër në emër të vet, ju do ta pranonit.

alb@John:5:44 @ Si mund të besoni ju, ju që ia merrni lavdinë njëri-tjetrit dhe nuk kërkoni lavdinë që vjen vetëm nga Perëndia?

alb@John:6:1 @ Pas këtyre gjërave, Jezusi kaloi përtej detit të Galilesë, domethënë të Tiberiadës.

alb@John:6:7 @ Filipi iu përgjigj: ``Dyqind denarë bukë nuk do të mjaftojnë për ata, që secili prej tyre mund të ketë një copë``.

alb@John:6:8 @ Andrea, i vëllai i Simon Pjetrit, një nga dishepujt e tij, i tha:

alb@John:6:10 @ Dhe Jezusi tha: ``Bëjini njerëzit të ulen!``. Por në atë vend kishte shumë bar. Njerëzit, pra, u ulën dhe ishin në numër rreth pesë mijë.

alb@John:6:12 @ Dhe mbasi ata u ngopën, Jezusi u tha dishepujve të vet: ``Mblidhni copat që tepruan, që të mos shkojë dëm asgjë``.

alb@John:6:13 @ I mblodhën, pra, dhe mbushën dymbëdhjetë shporta me copa nga ato pesë bukë prej elbi që u tepruan atyre që kishin ngrënë.

alb@John:6:14 @ Atëherë njerëzit, kur panë shenjën që bëri Jezusi, thanë: Me të vërtetë ky është profeti, që duhet të vijë në botë``

alb@John:6:15 @ Por Jezusi, duke ditur se po vinin ta kapnin për ta bërë mbret, u tërhoq përsëri mbi malin, fill i vetëm.

alb@John:6:16 @ Kur u ngrys, dishepujt e tij zbritën drejt detit.

alb@John:6:17 @ Hipën në barkë dhe shkuan përtej detit, drejt Kapernaumit; tashmë ishte errët dhe Jezusi ende nuk kishte ardhur tek ata.

alb@John:6:18 @ Deti ishte i trazuar, sepse frynte një erë e fortë.

alb@John:6:19 @ Dhe pasi kishin vozitur rreth njëzet e pesë ose tridhjetë stade, panë Jezusin që po ecte mbi det dhe po i afrohej barkës dhe patën frikë.

alb@John:6:22 @ Të nesërmen turma, që kishte mbetur në bregun tjetër të detit, pa se atje nuk kishte tjetër përveç një barke të vogël, në të cilën kishin hipur dishepujt e Jezusit, dhe që ai nuk kishte hipur me ta, dhe që dishepujt e tij ishin nisur vetëm;

alb@John:6:25 @ Kur e gjetën përtej detit i thanë: ``Mësues, kur erdhe këtu?``

alb@John:6:26 @ Jezusi u përgjigj dhe tha: ``Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them se ju më kërkoni jo pse patë shenja, por sepse keni ngrënë nga bukët dhe keni qenë të ngopur.

alb@John:6:27 @ Mos punoni për ushqimin që prishet, por për ushqimin që mbetet për jetë të përjetshme, të cilin do t`jua japë Biri i njëriut, sepse mbi të Ati, domethënë Perëndia, vuri vulën e tij.``

alb@John:6:28 @ Atëherë e pyetën: ``Çfarë duhet të bëjmë për të kryer veprat e Perëndisë?``.

alb@John:6:31 @ Etërit tanë hëngrën manën në shkretëtirë, siç është shkruar: "Ai u dha të hanë bukë nga qielli"``.

alb@John:6:32 @ Atëherë Jezusi u tha atyre: ``Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them se jo Moisiu jua ka dhënë bukët nga qielli, por Ati im ju jep bukën e vërtetë nga qielli.

alb@John:6:33 @ Sepse buka e Perëndisë është ai që zbret nga qielli dhe i jep jetë botës``.

alb@John:6:35 @ Dhe Jezusi u tha atyre: ``Unë jam buka e jetës; kush vjen tek unë nuk do të ketë më kurrë uri dhe kush beson në mua, nuk do të ketë më kurrë etje.

alb@John:6:38 @ sepse unë kam zbritur nga qielli jo për të bërë vullnetin tim, por vullnetin e atij që më ka dërguar.

alb@John:6:39 @ Ky është vullneti i Atit që më ka dërguar: që unë të mos humbas asgjë nga të gjitha ato që ai më ka dhënë, por t`i ringjall në ditën e fundit.

alb@John:6:40 @ Ky, pra, është vullneti i atij që më ka dërguar: që kushdo që sheh Birin dhe beson në të, të ketë jetë të përjetshme, dhe unë do ta ringjall atë në ditën e fundit``.

alb@John:6:45 @ Në profetët është shkruar: "Të gjithë do të jenë të mësuar nga Perëndia". Çdo njeri, pra, që ka dëgjuar dhe mësuar nga Ati, vjen tek unë.

alb@John:6:47 @ Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them: Kush beson në mua ka jetë të përjetshme.

alb@John:6:48 @ Unë jam buka e jetës.

alb@John:6:49 @ Etërit tuaj hëngrën manën në shkretirë dhe vdiqën.

alb@John:6:50 @ Kjo është buka që zbret nga qielli, që një mund të hajë e të mos vdesë.

alb@John:6:51 @ Unë jam buka e gjallë që zbriti nga qielli; nëse një ha nga kjo bukë do të jetojë përjetë; buka që unë do të jap është mishi im, që unë do ta jap për jetën e botës``.

alb@John:6:52 @ Atëherë Judenjtë filluan të diskutojnë njeri me tjetrin duke thënë: ``Si mundet ky të na japë të hamë mishin e tij?``.

alb@John:6:53 @ Prandaj Jezusi u tha atyre: ``Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them se, po të mos hani mishin e Birit të njeriut dhe të mos pini gjakun e tij, nuk keni jetën në veten tuaj.

alb@John:6:54 @ Kush ha mishin tim dhe pi gjakun tim, ka jetë të përjetshme, dhe unë do ta ringjall atë në ditën e fundit.

alb@John:6:55 @ Sepse mishi im është me të vërtetë ushqim dhe gjaku im është me të vërtetë pije.

alb@John:6:56 @ Kush ha mishin tim dhe pi gjakun tim, mbetet në mua dhe unë në të.

alb@John:6:57 @ Sikurse Ati i gjallë më ka dërguar dhe unë jetoj për shkak të Atit, ashtu edhe ai që më ha mua do të jetojë edhe ai për shkakun tim.

alb@John:6:58 @ Kjo është buka që zbriti nga qielli; nuk është si mana që hëngrën etërit tuaj dhe vdiqën; kush ha këtë bukë do të jetojë përjetë``.

alb@John:6:61 @ Por Jezusi, duke e ditur në vetvete se dishepujt e vet po murmurisnin për këtë, u tha atyre: ``Kjo ju skandalizon?

alb@John:6:63 @ Éshtë Fryma që jep jetë; mishi nuk vlen asgjë; fjalët që po ju them janë frymë dhe jetë.

alb@John:6:66 @ Që nga ai moment shumë nga dishepujt e vet u tërhoqën dhe nuk shkuan më me të.

alb@John:6:67 @ Atëherë Jezusi u tha të dymbëdhjetëve: ``A doni edhe ju të largoheni?``.

alb@John:6:68 @ Dhe Simon Pjetri iu përgjigj: ``Zot, te kush të shkojmë? Ti ke fjalë jete të përjetshme.

alb@John:6:70 @ Jezusi u përgjigj atyre: ``A nuk ju kam zgjedhur unë ju të dymbëdhjetët? E një prej jush është një djall``.

alb@John:6:71 @ Por ai fliste për Judë Iskariotin, birin e Simonit, sepse ky kishte për ta tradhtuar, ndonëse ishte një nga të dymbëdhjetët.

alb@John:7:4 @ Askush në fakt nuk bën asgjë në fshehtësi kur kërkon të nijhet botërisht; kur ti do të bësh gjëra të tilla, tregohu botës!``.

alb@John:7:9 @ Dhe si u tha atyre këto gjëra, mbeti në Galile.

alb@John:7:17 @ Në qoftë se dikush don të bëjë vullnetin e tij, do ta njohë nëse kjo doktrinë vjen nga Perëndia apo që unë flas nga vetja ime.

alb@John:7:18 @ Kush flet nga vetja e tij kërkon lavdinë e vet, kurse ai që kërkon lavdinë e atij që e ka dërguar është i vërtetë, dhe në të nuk ka padrejtësi.

alb@John:7:22 @ Prandaj Moisiu iu dha rrethprerjen (ajo nuk është prej Moisiut, por prej etërve); dhe ju e rrethpritni një njeri të shtunën.

alb@John:7:23 @ Në qoftë se një njeri merr rrethprerjen të shtunën, që të mos shkelet ligji i Moisiut, ju zemëroheni kundër meje sepse shërova tërësishtë një njeri të shtunën?

alb@John:7:26 @ E megjithatë ja, ai po flet lirisht dhe nuk i thonë asgjë; mos kanë njohur krerët me të vërtetë se ai është Krishti?

alb@John:7:28 @ Atëherë Jezusi, duke mësuar në tempull, thirri dhe tha: ``Ju më njihni dhe e dini se nga jam, megjithatë unë s`kam ardhur nga vetja, por ai që më ka dërguar është i vërtetë dhe ju nuk e njihni.

alb@John:7:31 @ Por shumë veta nga turma besuan në të dhe thoshnin: ``Kur të vijë Krishti, a do të bëjë më shumë shenja se këto që ka bërë ky?``.

alb@John:7:37 @ Ditën e fundit, në ditën e madhe të festës, Jezusi u çua në këmbë dhe thirri duke thënë: ``Nëse dikush ka etje, le të vijë tek unë e të pijë.

alb@John:7:40 @ Shumë veta nga turma, kur i dëgjuan këto fjalë, thoshnin: ``Ky është me të vërtetë Profeti!``.

alb@John:7:42 @ A nuk thotë Shkrimi se Krishti vjen nga pasardhja e Davidit dhe nga Bethlehemi, fshati ku jetonte Davidi?``.

alb@John:7:45 @ Atëherë rojet u kthyen te krerët e priftërinjve dhe te farisenjtë, dhe këta u thanë atyre: ``Pse nuk e sollët?``.

alb@John:7:46 @ Rojet u përgjigjen: ``Asnjeri nuk ka folur kurrë si ai njeri``.

alb@John:7:47 @ Prandaj farisenjtë iu përgjigjën atyre: ``Mos u gënjyet edhe ju?

alb@John:7:51 @ ``Ligji ynë dënon vallë një njeri para se ta ketë dëgjuar dhe ta dijë ç`ka bërë ai?``.

alb@John:7:52 @ Ata u përgjigjën dhe i thanë: ``Mos je edhe ti nga Galilea? Hulumto Shkrimet dhe do të shohësh se nga Galilea s`ka dalë kurrë profet``.

alb@John:7:53 @ Dhe secili u kthye në shtëpinë e vet.

alb@John:8:9 @ Atëherë ata, e dëgjuan këtë dhe të bindur nga ndërgjegjja, u larguan një nga një, duke filluar nga më të vjetrit e deri te të fundit; kështu Jezusi mbeti vetëm me atë grua, që qëndronte atje në mes.

alb@John:8:10 @ Jezusi atëherë u ngrit dhe, duke mos parë tjetër përveç gruas, i tha: ``O grua, ku janë ata që të paditnin? Askush nuk të dënoi?``.

alb@John:8:12 @ Dhe Jezusi u foli atyre përsëri duke thënë: ``Unë jam drita e botës; kush më ndjek nuk do të ecë në errësirë, por do të ketë dritën e jetës``.

alb@John:8:13 @ Atëherë farisenjtë i thanë: ``Ti dëshmon për vetveten; dëshmimi yt nuk është i vërtetë``.

alb@John:8:14 @ Jezusi u përgjigj dhe u tha atyre: ``Edhe pse dëshmoj për vetvete, dëshmimi im është i vërtetë, sepse unë e di nga kam ardhur e ku po shkoj; ju, përkundrazi, nuk e dini as nga vij dhe as ku po shkoj.

alb@John:8:16 @ Por, edhe kur gjykoj, gjykimi im është i vërtetë, sepse unë nuk jam vetëm, por jam unë dhe Ati që më dërgoi.

alb@John:8:17 @ Edhe në ligjin tuaj është shkruar se dëshmimi i dy njerëzve është i vërtetë.

alb@John:8:18 @ Unë jam ai që dëshmoj për vetvete dhe Ati që më ka dërguar dëshmon për mua``

alb@John:8:22 @ Prandaj Judenjtë thoshnin: ``Mos don të vrasë veten, sepse thotë: "Ku shkoj unë, ju nuk mund të vini"?``.

alb@John:8:24 @ Prandaj ju thashë se ju do të vdisni në mëkatet tuaja, sepse po të mos besoni se unë jam, ju do të vdisni në mëkatet tuaja``.

alb@John:8:26 @ Shumë gjëra kam për të thënë e për të gjykuar lidhur me ju; por ai që më ka dërguar është i vërtetë dhe gjërat që kam dëgjuar nga ai, ia them botës``.

alb@John:8:28 @ Atëherë Jezusi u tha atyre: ``Kur ta keni lartuar Birin e njeriut, atëherë do të njihni se unë jam, dhe se nuk bëj asgjë prej vetvetes, por i them këto gjëra ashtu si Ati më ka mësuar.

alb@John:8:29 @ Dhe ai që më ka dërguar është me mua; Ati s`më ka lënë vetëm, sepse bëj vazhdimisht gjërat që i pëlqejnë``.

alb@John:8:30 @ Ndërsa ai thoshte këto gjëra, shumë veta besuan në të.

alb@John:8:31 @ Atëherë Jezusi u tha Judenjve që besuan në të: ``Nëse do të qëndroni në fjalën time, jeni me të vërtetë dishepujt e mi;

alb@John:8:32 @ do ta njihni të vërtetën dhe e vërteta do t`ju bëjë të lirë``.

alb@John:8:34 @ Jezusi u përgjigj atyre: Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them: Kush bën mëkatin është skllav i mëkatit.

alb@John:8:36 @ Pra, nëse Biri do t`ju bëjë të lirë, do të jeni me të vërtetë të lirë``.

alb@John:8:40 @ por ju tani kërkoni të më vrisni mua, që ju kam folur të vërtetën që kam dëgjuar nga Perëndia; Abrahami këtë nuk e bëri.

alb@John:8:41 @ Ju bëni veprat e atit tuaj``. Prandaj ata i thanë: ``Ne nuk lindëm nga kurvërimi; ne kemi një Atë të vetëm: Perëndinë``.

alb@John:8:42 @ Atëherë Jezusi u tha atyre: ``Po të ishte Perëndia Ati juaj, ju do të më donit, sepse kam dalë dhe kam ardhur nga Perëndia; nuk kam ardhur, pra, nga vetja ime, por ai më ka dërguar.

alb@John:8:44 @ Ju jeni nga djalli, që është ati juaj, dhe doni të bëni dëshirat e atit tuaj; ai ishte vrasës që nga fillimi dhe nuk qëndroi në të vërtetën, sepse në të nuk ka të vërtetë. Kur thotë të rrema, flet nga vetvetja, sepse është gënjeshtar dhe ati i rrenës.

alb@John:8:45 @ Kurse mua, duke qenë se ju them të vërtetën, nuk më besoni.

alb@John:8:46 @ Cili nga ju më bind për mëkat? Nëse flas të vërtetën, përse nuk më besoni?

alb@John:8:51 @ Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them se ai që zbaton fjalën time, nuk do ta shohë kurrë vdekjen, përjetë``.

alb@John:8:52 @ Pra Judenjtë i thanë: ``Tani njohim se ti ke një demon. Abrahami dhe profetët kanë vdekur, kurse ti thua: "Kur njëri zbaton fjalën time, nuk do ta shijojë kurrë vdekjen, përjetë".

alb@John:8:53 @ Ti qenke më i madh se ati ynë Abraham, i cili ka vdekur? Edhe profetët kanë vdekur; kush pretendon se je?``.

alb@John:8:54 @ Jezusi u përgjigj: ``Në qoftë se unë e përlëvdoj veten, lavdia ime s`është asgjë. Éshtë Ati im ai që më përlëvdon, për të cilin ju thoni se është Perëndia juaj.

alb@John:8:57 @ Judenjtë, pra, i thanë: ``Ti ende nuk je pesëdhjetë vjeç dhe e paske parë Abrahamin?``.

alb@John:8:58 @ Jezusi u tha atyre: ``Në të vërtetë, në të vërtetë unë po ju them: para se të kishte lindur Abrahami, unë jam``.

alb@John:9:2 @ Dhe dishepujt e tij e pyetën duke thënë: ``Mësues, kush ka mëkatuar, ai apo prindërit e tij, që ai ka lindur i verbër?``.

alb@John:9:4 @ Unë duhet t`i kryej veprat e atij që më ka dërguar sa është ditë; vjen nata kur askush nuk mund të veprojë.

alb@John:9:11 @ Ai u përgjigj dhe tha: ``Një njeri, që quhet Jezus, ka bërë baltë, m`i leu sytë dhe më tha: "Shko te pellgu i Siloamit dhe lahu". Dhe unë shkova atje, u lava dhe m`u kthye drita e syve``.

alb@John:9:17 @ E pyetën, pra, përsëri të verbrin: ``Po ti, ç`thua për atë për faktin që t`i ka hapur sytë?``. Ai tha: ``Éshtë një profet``.

alb@John:9:19 @ Dhe i pyetën ata: ``A është ky djali juaj, për të cilin ju thoni se ka lindur i verbër? Vallë si sheh tani?``.

alb@John:9:21 @ por ne nuk dimë se si sheh tani ose se kush ia ka hapur sytë; pyeteni atë; ai moshë ka, do t`ju flasë për veten e vet``.

alb@John:9:23 @ Prandaj prindërit e tij thanë: ``Moshë ka, pyeteni atë``.

alb@John:9:26 @ E pyetën përsëri: ``Ç`të bëri? Si t`i ka hapur sytë?``.

alb@John:9:31 @ Dhe ne e dimë se Perëndia nuk i dëgjon mëkatarët, por nëse dikush është i druajtshëm ndaj Perëndisë dhe bën vullnetin e tij, ai atë e dëgjon!

alb@John:9:32 @ Që prej fillimit të botës nuk është dëgjuar që dikush t`ia ketë hapur sytë një të linduri të verbër.

alb@John:9:35 @ Jezusi e mori vesh se e nxorën jashtë dhe, kur e gjeti, i tha: ``A beson ti në Birin e Perëndisë?``.

alb@John:9:37 @ Dhe Jezusi i tha: ``Ti e ke parë; është pikërisht ai që po të flet``.

alb@John:9:41 @ Jezusi u përgjigj atyre: ``Po të ishit të verbër, nuk do të kishit asnjë mëkat; por tani thoni: "Ne shohim", prandaj mëkati juaj mbetet``.

alb@John:10:1 @ ``Në të vërtetë, në të vërtetë unë po ju them: Ai që nuk hyn nëpër derë të vathës së deleve, por ngjitet nga një anë tjetër, ai është vjedhës dhe kusar;

alb@John:10:3 @ Atij ia hap portieri; delet e dëgjojnë zërin e tij, dhe ai i thërret delet e tij me emër dhe i prin jashtë.

alb@John:10:4 @ Dhe, pasi i ka nxjerrë delet e tij, shkon para tyre; dhe delet e ndjekin, sepse njohin zërin e tij.

alb@John:10:7 @ Prandaj Jezusi u tha atyre përsëri: ``Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them: unë jam dera e deleve.

alb@John:10:8 @ Të gjithë ata që erdhën para meje janë vjedhës e kusarë; por delet nuk i kanë dëgjuar.

alb@John:10:9 @ Unë jam dera; nëse dikush hyn nëpërmjet meje, do të shpëtohet; do të hyjë, do të dalë dhe do të gjejë kullotë

alb@John:10:10 @ Vjedhësi nuk vjen veçse për të vjedhur, për të vrarë e për të shkatërruar; por unë kam ardhur që të kenë jetë e ta kenë me bollëk.

alb@John:10:11 @ Unë jam bariu i mirë; bariu i mirë jep jetën e vet për delet.

alb@John:10:12 @ Kurse rrogëtari, që nuk është bari, dhe delet nuk janë të vetat, sheh ujkun që po vjen, i braktis delet dhe ikën; dhe ujku i rrëmben dhe i shpërndan delet.

alb@John:10:13 @ Rrogëtari ikën, sepse është rrogëtar dhe nuk do t`ia dijë për delet.

alb@John:10:14 @ Unë jam bariu i mirë, dhe i njoh delet e mia dhe ato më njohin mua,

alb@John:10:15 @ ashtu siç më njeh Ati mua dhe unë e njoh Atin dhe lë jetën time për delet.

alb@John:10:16 @ Unë kam edhe dele të tjera që nuk janë të kësaj vathe; duhet t`i mbledh edhe ato, dhe ato do ta dëgjojnë zërin tim, dhe do të jetë një tufë e vetme dhe një Bari i vetëm.

alb@John:10:17 @ Prandaj Ati më do, sepse unë e lë jetën time që ta marr përsëri.

alb@John:10:18 @ Askush nuk mund të ma heqë, por e lë nga vetja; unë kam pushtet ta lë e pushtet ta marr përsëri; ky është urdhri që kam marrë nga Ati im``.

alb@John:10:20 @ Dhe shumë nga ata thoshnin: ``Ai ka një demon dhe nuk është në vete; përse e dëgjoni?``.

alb@John:10:21 @ Të tjerë thoshnin: ``Këto nuk janë fjalë të një të demonizuari; a mundet një demon t`ua hap sytë të verbërve?``.

alb@John:10:24 @ E rrethuan, pra, Judenjtë dhe i thanë: ``Deri kur do të na mbash pezull? Nëse je Krishti, na e thuaj haptas``.

alb@John:10:26 @ Por ju nuk besoni, sepse nuk jeni nga delet e mia, siç jua kam thënë.

alb@John:10:27 @ Delet e mia e dëgjojnë zërin tim, unë i njoh dhe ato më ndjekin;

alb@John:10:28 @ dhe unë u jap atyre jetën e përjetshme dhe nuk do të humbasin kurrë, e askush nuk do t`i rrëmbejë nga dora ime.

alb@John:10:33 @ Judenjtë u përgjigjën duke thënë: ``Ne nuk të vrasim me gurë për asnjë vepër të mirë, po për blasfemi, dhe sepse ti, duke qenë njeri, e bën veten Perëndi``.

alb@John:10:41 @ Dhe shumë veta erdhën tek ai dhe thoshnin: ``Gjoni vërtet nuk bëri asnjë shenjë, por gjithçka që Gjoni tha për këtë ishte e vërtetë``.

alb@John:10:42 @ Dhe atje shumë veta besuan në të.

alb@John:11:1 @ Ishte atëherë i sëmurë një farë Llazari nga Betania, fshati i Marisë dhe i Martës, motrës së saj.

alb@John:11:4 @ Dhe Jezusi si dëgjoi këto tha: ``Kjo sëmundje nuk është për vdekje, po për lavdinë e Perëndisë, që nëpërmjet saj të përlëvdohet Biri i Perëndisë``.

alb@John:11:9 @ Jezusi u përgjigj: ``Nuk janë vallë dymbëdhjetë, orët e ditës? Kur dikush ecën ditën, nuk pengohet, sepse sheh dritën e kësaj bote,

alb@John:11:10 @ por nëse dikush ecën natën, pengohet, sepse drita nuk është në të``.

alb@John:11:13 @ Por Jezusi u kishte folur për vdekjen e tij, kurse ata pandehnin se kishte folur për fjetjen e gjumit.

alb@John:11:17 @ Kur arriti Jezusi, pra, gjeti që Llazari ishte që prej katër ditësh në varr.

alb@John:11:18 @ Por Betania ishte rreth pesëmbëdhjetë stade larg Jeruzalemit.

alb@John:11:23 @ Jezusi i tha: ``Yt vëlla do të ringjallet``.

alb@John:11:24 @ Marta i tha: ``E di se do të ringjallet, në ringjallje, ditën e fundit``.

alb@John:11:25 @ Jezusi i tha: ``Unë jam ringjallja dhe jeta; ai që beson në mua, edhe sikur të duhej të vdesë do të jetojë.

alb@John:11:26 @ Dhe ai që jeton e beson në mua, nuk do të vdesë kurrë përjetë. A e beson këtë?``.

alb@John:11:27 @ Ajo i tha: ``Po, Zot, unë besoj se ti je Krishti, Biri i Perëndisë, që duhet të vinte në botë``

alb@John:11:28 @ Dhe, si tha kështu, shkoi të thërrasë fshehtas Marinë, motrën e saj, duke thënë: ``Mësuesi është këtu dhe po të thërret``.

alb@John:11:39 @ Jezusi tha: ``Hiqni gurin!``. Marta, motra e të vdekurit, i tha: ``Zot, ai tashmë qelbet, sepse ka vdekur prej katër ditësh``.

alb@John:11:42 @ Unë e dija mirë se ti gjithnjë më dëgjon, por i kam thënë këto për turmën që është përreth, që të besojnë se ti më ke dërguar``.

alb@John:11:50 @ dhe as nuk e konceptoni se është e leverdishme për ne që të vdesë vetëm një njeri për popullin, dhe të mos humbasë gjithë kombi``.

alb@John:11:51 @ Por këtë ai nuk e tha nga vetja; por, duke qenë kryeprift i atij viti, profetizoi se Jezusi duhej të vdiste për kombin,

alb@John:11:52 @ dhe jo vetëm për kombin, por edhe për t`i mbledhur në një, bijtë e Perëndisë që ishin të shpërndarë.

alb@John:11:54 @ Për këtë arsye Jezusi nuk ecte më haptasi midis Judenjve, por u tërhoq në një krahinë afër shkretëtirës, në një qytet që quhej Efraim dhe aty rrinte me dishepujt e tij.

alb@John:11:55 @ Dhe Pashka e Judenjve ishte afër dhe shumë veta nga ajo krahinë u ngjitën në Jeruzalem përpara Pashkës për t`u pastruar.

alb@John:11:56 @ E kërkonin, pra, Jezusin dhe, duke qëndruar në tempull, thoshnin në mes tyre: ``Si ju duket juve? A do të vijë ai për festë?``.

alb@John:12:1 @ Jezusi, pra, gjashtë ditë përpara Pashkës, erdhii në Betani, ku banonte Llazari, ai që kishte vdekur dhe Jezusi e kishte ringjallur prej së vdekurish.

alb@John:12:9 @ Ndërkaq një turmë e madhe Judenjsh mori vesh se ai ishte atje dhe erdhi jo vetëm për shkak të Jezusit, por edhe për të parë Llazarin, te cilin ai e kishte ngjallur prej së vdekurish.

alb@John:12:11 @ sepse për shkak të tij, shumë veta braktisnin Judenjtë dhe besonin në Jezusin.

alb@John:12:13 @ mori degë palmash dhe i doli para, duke thirrur: ``Hosana! Bekuar ai që vjen në emër të Zotit, mbreti i Izraelit!``

alb@John:12:14 @ Dhe Jezusi gjeti një kërriç dhe hipi në të, siç është shkruar:

alb@John:12:15 @ ``Mos druaj, o bijë e Sionit; ja, mbreti yt po vjen duke kalëruar mbi një kërriç gomareje!``.

alb@John:12:21 @ Ata, pra, iu afruan Filipit, që ishte nga Betsaida e Galilesë, dhe iu lutën duke thënë: ``Zot, duam të shohim Jezusin``.

alb@John:12:23 @ Por Jezusi u përgjigj atyre duke thënë: ``Ora ka ardhur, në të cilën Biri i njeriut duhet të përlëvdohet,

alb@John:12:24 @ Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them: Nëse kokrra e grurit e rënë në dhe nuk vdes, ajo mbetet e vetme; por, po të vdesë, jep shumë fryt!

alb@John:12:25 @ Kush e do jetën e vet do ta humbasë; dhe kush e urren jetën e vet në këtë botë, do ta ruajë për jetën e përjetshme.

alb@John:12:26 @ Në qoftë se dikush më shërben, të më ndjekë; dhe ku jam unë, atje do të jetë dhe shërbëtori im; në qoftë se dikush më shërben, Ati im do ta nderojë.

alb@John:12:31 @ Tani është gjykimi i kësaj bote; tani do të hidhet jashtë princi i kësaj bote!

alb@John:12:33 @ Por ai i thoshte këto për të treguar nga ç`lloj vdekje duhet të vdiste.

alb@John:12:34 @ Turma iu përgjigj: ``Ne kemi dëgjuar nga ligji se Krishti mbetet përjetë; tani si mund të thuash ti se Biri i njeriut duhet të ngrihet lart? Kush është ky Bir i njeriut?``.

alb@John:12:38 @ që të përmbushej fjala e profetit Isaia që tha: ``Zot, kush i ka besuar predikimit tonë? Dhe kujt iu shfaq krahu i Zotit?``.

alb@John:12:46 @ Unë kam ardhur si drita për botën, që kushdo që beson në mua të mos mbetet në errësirë.

alb@John:12:48 @ Kush më hedh poshtë dhe nuk i pranon fjalët e mia, ka kush e gjykon; fjala që kam shpallur do të jetë ajo që do ta gjykojë në ditën e fundit.

alb@John:12:49 @ Sepse unë nuk kam folur nga vetja ime, por Ati vetë më ka dërguar dhe më ka urdhëruar ç`duhet të them e të shpall.

alb@John:12:50 @ Dhe unë e di se urdhërimi i tij është jetë e përjetshme; gjërat, pra, që them unë, i them ashtu siç m`i ka thënë Ati``.

alb@John:13:1 @ Por përpara festës së Pashkës, Jezusi, duke e ditur se kishte ardhur ora e tij të kalojë nga kjo botë tek Ati, duke i dashur të vetët që ishin në botë, i deshi deri në fund.

alb@John:13:6 @ Erdhi, pra, te Simon Pjetri. Dhe ai i tha: ``Zot, ti të m`i lash këmbët mua?``.

alb@John:13:8 @ Pjetri i tha: ``Ti kurrë nuk do të m`i lash këmbët``. Jezusi iu përgjigi: ``Po nuk të lava, ti nuk do të kesh pjesë me mua``.

alb@John:13:9 @ Simon Pjetri i tha: ``Zot, jo vetëm këmbët, por edhe duart dhe kokën``.

alb@John:13:14 @ Në qoftë se unë, Zoti dhe Mësuesi, ju kam larë këmbët, edhe ju duhet t`i lani këmbët njëri-tjetrit.

alb@John:13:16 @ Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them: Shërbëtori nuk është më i madh se padroni i tij, as i dërguari më i madh se ai që e ka dërguar.

alb@John:13:18 @ Nuk po flas për ju të gjithë; unë i njoh ata që kam zgjedhur, por duhet të përmbushet ky Shkrim: "Ai që ha bukën me mua, ka ngritur thembrën kundër meje".

alb@John:13:19 @ Po ju them që tani, para se të ndodhë, që, kur të ketë ndodhur, të besoni se unë jam Krishti.

alb@John:13:20 @ Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them: Kush pranon atë që dërgoj unë, më pranon mua; dhe kush më pranon mua, pranon atë që më ka dërguar``.

alb@John:13:21 @ Mbasi i tha këto fjalë, Jezusi, u trondit në frymë, dhe dëshmoi e tha: ``Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them se një nga ju do të më tradhtojë``.

alb@John:13:22 @ Atëherë dishepujt u panë njëri me tjetrin, por nuk arrinin të kuptonin për kë po fliste.

alb@John:13:23 @ Por një nga dishepujt e tij, të cilin Jezusi e donte, ishte mbështetur te kraharori i Jezusit.

alb@John:13:24 @ Atëherë Simon Pjetri i bëri shenjë të pyeste kush ishte ai për të cilin foli.

alb@John:13:25 @ Dhe ai dishepull, duke u përkulur mbi kraharorin e Jezusit, e pyeti: ``Zot, kush është?``.

alb@John:13:32 @ Në qoftë se Perëndia është përlëvduar në të, Perëndia do ta përlëvdojë edhe në vetvete dhe do ta përlëvdojë menjëherë.

alb@John:13:34 @ Po ju jap një urdhërim të ri: ta doni njëri-tjetrin; sikurse unë ju kam dashur, ashtu edhe ju ta doni njëri-tjetrin.

alb@John:13:35 @ Prej kësaj do t`ju njohin të gjithë që jeni dishepujt e mi, nëse keni dashuri për njëri-tjetrin``.

alb@John:13:36 @ Simon Pjetri i tha: ``Zot, ku po shkon?``. Jezusi iu përgjigj: ``Atje ku po shkoj unë, ti nuk mund të më ndjekësh tani; por më vonë do të më ndjekësh``.

alb@John:13:37 @ Pjetri i tha: ``Zot, pse nuk të ndiqkam dot tani? Unë do të jap jetën time për ty!``.

alb@John:13:38 @ Jezusi iu përgjigj: ``Ti do ta japësh jetën tënde për mua? Në të vërtetë, në të vërtetë po të them: gjeli nuk do të këndojë, para se ti të më kesh mohuar tri herë!``.

alb@John:14:6 @ Jezusi i tha: ``Unë jam udha, e vërteta dhe jeta; askush nuk vjen tek Ati përveçse nëpërmjet meje.

alb@John:14:10 @ A nuk beson se unë jam në Atin dhe se Ati është në mua? Fjalët që po ju them, nuk i them nga vetja. Ati që qëndron në mua, është ai që i bën veprat.

alb@John:14:11 @ Më besoni se unë jam në Atin dhe se Ati është në mua; në mos, më besoni për shkak të vet veprave.

alb@John:14:12 @ Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them: kush beson në mua do të bëjë edhe ai veprat që bëj unë; madje do të bëjë edhe më të mëdha se këto, sepse unë po shkoj tek Ati.

alb@John:14:13 @ Dhe çfarëdo të kërkoni në emrin tim, do ta bëj, që Ati të përlëvdohet në Birin.

alb@John:14:15 @ ``Nëse më doni, zbatoni urdhërimet e mia.

alb@John:14:16 @ Dhe unë do t`i lutem Atit dhe ai do t`ju japë një Ngushëllues tjetër, që do të qëndrojë përgjithmonë me ju,

alb@John:14:17 @ Frymën e së Vërtetës, që bota nuk mund ta marrë, sepse nuk e sheh dhe nuk e njeh; por ju e njihni, sepse qëndron me ju dhe do të jetë në ju

alb@John:14:19 @ Edhe pak kohë dhe bota nuk do të më shohë më, por ju do të më shihni; sepse unë jetoj, edhe ju do të jetoni.

alb@John:14:21 @ Kush ka urdhërimet e mia dhe i zbaton, është ai që më do; dhe kush më do mua, Ati im do ta dojë; dhe unë do ta dua dhe do t`i dëftehem atij``.

alb@John:15:1 @ ``Unë jam hardhia e vërtetë dhe Ati im është vreshtari.

alb@John:15:4 @ Qëndroni në mua dhe unë do të qëndroj në ju; sikurse shermendi nuk mund të japë fryt nga vetja, po qe se nuk qëndron në hardhi, ashtu as ju, nëse nuk qëndroni në mua.

alb@John:15:5 @ Unë jam hardhia, ju jeni shermendet; kush qëndron në mua dhe unë në të, jep shumë fryt, sepse pa mua nuk mund të bëni asgjë.

alb@John:15:6 @ Në qoftë se ndokush nuk qëndron në mua, hidhet jashtë si shermendi dhe thahet; pastaj i mbledhin, i hedhin në zjarr dhe digjen.

alb@John:15:7 @ Në qoftë se qëndroni në mua dhe fjalët e mia qëndrojnë në ju, kërkoni çfarë të doni dhe do t`ju bëhet.

alb@John:15:10 @ Po të zbatoni urdhërimet e mia, do të qëndroni në dashurinë time, sikurse unë i zbatova urdhërimet e Atit tim dhe qëndroj në dashurinë e tij.

alb@John:15:11 @ Këto gjëra jua kam thënë që gëzimi im të qëndrojë në ju dhe gëzimi juaj të jetë i plotë.

alb@John:15:12 @ Ky është urdhërimi im: ta doni njëri-tjetrin, ashtu si unë ju kam dashur juve.

alb@John:15:13 @ Askush s`ka dashuri më të madhe nga kjo: të japë jetën e vet për miqtë e tij.

alb@John:15:16 @ Nuk më keni zgjedhur ju mua, por unë ju kam zgjedhur juve; dhe ju caktova të shkoni dhe të jepni fryt, dhe fryti juaj të jetë i qëndrueshëm, që, çfarëdo gjë që t`i kërkoni Atit në emrin tim, ai t`jua japë.

alb@John:15:17 @ Këtë ju urdhëroj: ta doni njëri-tjetrin.

alb@John:15:19 @ Po të ishit nga bota, bota do të donte të vetët; por sepse nuk jeni nga bota, por unë ju kam zgjedhur nga bota, prandaj bota ju urren

alb@John:15:24 @ Po të mos kisha bërë në mes tyre vepra që askush tjetër nuk ka bërë, nuk do të kishin faj; por tani, përkundrazi, e kanë parë, dhe më kanë urryer mua dhe Atin tim.

alb@John:15:25 @ Por kjo ndodhi që të përmbushet fjala e shkruar në ligjin e tyre: "Më kanë urryer pa shkak".

alb@John:15:26 @ Por kur të vijë Ngushëlluesi, që do t`ju dërgoj prej Atit, Fryma e së vërtetës, që del nga Ati im, ai do të dëshmojë për mua.

alb@John:16:5 @ Por tani unë po shkoj tek ai që më ka dërguar, dhe askush nga ju s`po më pyet: "Ku po shkon?".

alb@John:16:7 @ Megjithatë unë ju them të vërtetën: është mirë për ju që unë të shkoj, sepse, po nuk shkova, nuk do të vijë te ju Ngushëlluesi; por, po shkova, unë do t`jua dërgoj.

alb@John:16:8 @ Dhe kur të ketë ardhur, ai do ta bindë botën për mëkat, për drejtësi dhe për gjykim.

alb@John:16:13 @ Por, kur të vijë ai, Fryma e së vërtetës, ai do t`ju prijë në çdo të vërtetë, sepse ai nuk do të flasë nga vetja, por do të thotë gjitha ato gjëra që ka dëgjuar dhe do t`ju kumtojë gjërat që do vijnë.

alb@John:16:18 @ Thoshnin pra: ``Ç`është kjo "Pas pak", për të cilën flet? Ne s`dimë ç`don të thotë``.

alb@John:16:19 @ Jezusi, pra, e kuptoi se ata donin ta pyesnin dhe u tha atyre: ``Ju po pyesni njeri tjetrin pse thashë: "Pas pak nuk do të më shihni më", dhe: "E përsëri një kohë e shkurtër e do të më shihni"?

alb@John:16:20 @ Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them: ju do të qani dhe do të mbani zi dhe bota do të gëzohet. Ju do të pikëlloheni, por pikëllimi juaj do të kthehet në gëzim.

alb@John:16:22 @ Kështu edhe ju tani jeni në dhembje, por unë do t`ju shoh përsëri dhe zemra juaj do të gëzohet, dhe askush nuk do t`ua heqë gëzimin tuaj.

alb@John:16:23 @ Atë ditë ju nuk do të më bëni më asnjë pyetje. Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them se çdo gjë që t`i kërkoni Atit në emrin tim, ai do t`jua japë.

alb@John:16:24 @ Deri tani ju s`keni kërkuar asgjë në emrin tim; kërkoni dhe do të merrni, që gëzimi juaj të jetë i plotë.

alb@John:16:27 @ Ati vetë në fakt ju do, sepse ju më deshët mua dhe keni besuar se unë dola nga Perëndia.

alb@John:16:29 @ Dishepujt e tij i thanë: ``Ja, ti tani po flet haptas dhe s`po përdor asnjë shëmbëlltyrë.

alb@John:16:32 @ Ja, po vjen ora, madje tashmë ka ardhur, në të cilën ju do të shpërndaheni, secili për punë të vet, dhe do të më lini vetëm; por unë nuk jam vetëm, sepse Ati është me mua.

alb@John:17:2 @ sepse ti i ke dhënë pushtet mbi çdo mish, që t`u japë jetë të përjetshme të gjithë atyre që ti ia ke dhënë.

alb@John:17:3 @ Dhe kjo është jeta e përjetshme, të të njohin ty, të vetmin Perëndi të vërtetë, dhe Jezu Krishtin që ti ke dërguar.

alb@John:17:8 @ sepse ua kam dhënë atyre fjalët që ti më ke dhënë mua; dhe ata i kanë pranuar dhe kanë njohur se me të vërtetë unë dola nga ti, dhe kanë besuar se ti më ke dërguar.

alb@John:17:13 @ Por tani unë po vij te ti dhe i them këto gjëra në botë, që gëzimi im të bëhet i plotë në ta.

alb@John:17:17 @ Shenjtëroji në të vërtetën tënde; fjala jote është e vërteta.

alb@John:17:19 @ Dhe unë për ta po shenjtëroj vetveten, që edhe ata të jenë të shenjtëruar në të vërtetë.

alb@John:17:20 @ Tani unë nuk lutem vetëm për ta, por edhe për ata që do të besojnë në mua me anë të fjalës së tyre,

alb@John:17:23 @ Unë jam në ta dhe ti në mua, që të jenë të përsosur në unitet dhe që bota të njohë që ti më ke dërguar dhe që i ke dashur, ashtu si më ke dashur mua

alb@John:17:26 @ Dhe unë i kam bërë të njohin emrin tënd dhe do të bëj ta njohin akoma, që dashuria, me të cilën ti më ke dashur mua, të jetë në ta dhe unë në ta``.

alb@John:18:1 @ Mbasi i tha këto gjëra, Jezusi doli me dishepujt e vet dhe shkoi përtej përroit të Kedronit, ku ishte një kopsht, në të cilin hyri ai me dishepujt e tij.

alb@John:18:4 @ Atëherë Jezusi, duke ditur gjithçka që do t`i ndodhte, doli dhe i pyeti: ``Kë kërkoni?``.

alb@John:18:7 @ Atëherë Jezusi i pyeti përsëri: ``Kë kërkoni?``. Ata thanë: ``Jezusin Nazareas``.

alb@John:18:10 @ Atëherë Simon Pjetri, që kishte një shpatë, e nxori, i ra shërbëtorit të kryepriftit dhe ia preu veshin e djathtë; dhe ai shërbëtor quhej Malk

alb@John:18:11 @ Por Jezusi i tha Pjetrit: ``Fute shpatën tënde në mill; a nuk do ta pi unë kupën që më ka dhënë Ati?``.

alb@John:18:12 @ Atëherë grupi i ushtarëve, kapiteni dhe rojet e Judenjve e kapën Jezusin dhe e lidhën.

alb@John:18:15 @ Por Simon Pjetri dhe një dishepull tjetër ndiqnin Jezusit. Dhe ky dishepull ishte i njohur i kryepriftit; dhe hyri me Jezusin në oborrin e kryepriftit.

alb@John:18:16 @ Por Pjetri mbeti përjashta te dera. Atëherë dishepulli tjetër, që ishte i njohur i kryepriftit, doli dhe i foli portieres dhe bëri të hyjë Pjetri.

alb@John:18:17 @ Dhe shërbëtorja portiere i tha Pjetrit: ``Mos je edhe ti nga dishepujt e atij njeriu?``. Ai u përgjigj: ``Nuk jam``.

alb@John:18:18 @ Ndërkaq shërbëtorët dhe rojat ndezën një zjarr me qymyr dhe qëndronin në këmbë e ngroheshin, sepse bënte ftohtë; edhe Pjetri qëndronte në këmbë me ta dhe ngrohej.

alb@John:18:19 @ Por kryeprifti e pyeti Jezusin për dishepujt e tij dhe për doktrinën e tij.

alb@John:18:21 @ Përse më pyet mua? Pyet ata që kanë dëgjuar ç`u kam thënë atyre; ja, ata i dinë gjërat që kam thënë``.

alb@John:18:25 @ Ndërkaq Simon Pjetri qëndronte aty e ngrohej. I thanë, pra: ``Mos je dhe ti nga dishepujt e tij?``. Ai e mohoi dhe tha: ``Nuk jam``.

alb@John:18:26 @ Por një nga shërbëtorët e kryepriftit, farefisi i atij, të cilit Pjetri ia kishte prerë veshin, tha: ``A s`të pashë në kopsht me të?``.

alb@John:18:27 @ Dhe Pjetri e mohoi sërish, dhe menjëherë këndoi gjeli.

alb@John:18:28 @ Pastaj nga Kajafa e çuan Jezusin në pretorium; ishte mëngjes herët. Por ata nuk hynë në pretorium, që të mos bëheshin të papastër, por të mund të hanin Pashkën.

alb@John:18:31 @ Atëherë Pilati u tha atyre: ``Merreni ju dhe gjykojeni sipas ligjit tuaj`` Por Judenjtë i thanë: ``Neve nuk na lejohet të vrasim njeri``.

alb@John:18:33 @ Atëherë Pilati hyri përsëri në pretorium, e thirri Jezusin dhe i tha: ``A je ti mbreti i Judenjve?``.

alb@John:18:34 @ Jezusi iu përgjigj: ``E thua ti nga vetja, apo ta kanë thënë të tjerë për mua?``.

alb@John:18:36 @ Jezusi u përgjigj: ``Mbretëria ime nuk është e kësaj bote; po të ishte mbretëria ime e kësaj bote, shërbëtorët e mi do të luftonin që të mos u dorëzohesha Judenjve; porse tani mbretëria ime nuk është prej këtej``.

alb@John:18:37 @ Atëherë Pilati i tha: ``Ti, pra, qenke mbret?``. Jezusi u përgjigj: ``Ti thua se unë jam mbret; për këtë unë kam lindur dhe për këtë kam ardhur në botë; që të dëshmoj për të vërtetën; kush është për të vërtetën, e dëgjon zërin tim``.

alb@John:18:38 @ Pilati e pyeti: ``Ç`është e vërteta?``. Dhe, si foli këtë, doli përsëri para Judenjve dhe u tha atyre: ``Unë nuk po gjej në të asnjë faj!

alb@John:18:39 @ Por ndër ju është zakon që unë t`ju liroj dikë për Pashkë; a doni, pra, që t`ju liroj mbretin e Judenjve?``.

alb@John:19:3 @ dhe thoshnin: ``Tungjatjeta, o mbret i Judenjve``; dhe i binin me shuplaka.

alb@John:19:6 @ Kur e panë krerët e priftërinjve dhe rojet, filluan të bërtasin, duke thënë: ``Kryqëzoje, kryqëzoje!``. Pilati u tha atyre: ``Merreni ju dhe kryqëzojeni, sepse unë nuk gjej në të asnjë faj``.

alb@John:19:7 @ Judenjtë iu përgjigjën: ``Ne kemi një ligj dhe sipas ligjit tonë ai duhet të vdesë, sepse e bëri veten Bir të Perëndisë``.

alb@John:19:9 @ dhe, si u kthye në pretorium, i tha Jezusit: ``Nga je ti?``. Por Jezusi nuk i dha kurrfarë përgjigje.

alb@John:19:10 @ Për këtë arsye Pilati i tha: ``S`po më flet? ti s`e di që unë kam pushtet të të kryqëzoj dhe pushtet të të liroj?``

alb@John:19:11 @ Jezusi u përgjigj: ``Ti nuk do të kishe asnjë pushtet përmbi mua, po të mos të qe dhënë prej së larti; prandaj ai që më dorëzoi tek ti ka faj më të madh``.

alb@John:19:12 @ Që nga ai moment Pilati kërkoi ta lironte; por Judenjtë bërtisnin, duke thënë: ``Po e lirove këtë, nuk je mik i Cezarit; kush e bën veten mbret, i kundërvihet Cezarit``.

alb@John:19:14 @ tani ishte dita e përgatitjes së Pashkës, dhe ishte afërsisht ora e gjashtë; dhe u tha Judenjve: ``Ja mbreti juaj``.

alb@John:19:15 @ Por ata bërtitën: ``Largoje! Largoje! Kryqëzoje!``. Pilati u tha atyre: ``Ta kryqëzoj mbretin tuaj?``. Krerët e priftërinjve u përgjigjën: ``Ne s`kemi mbret tjetër përveç Cezarit!``.

alb@John:19:17 @ Dhe ai, duke mbartur kryqin e tij, u nis drejt vendit që quhej "Kafka", që në hebraisht quhet "Golgota",

alb@John:19:18 @ ku e kryqëzuan, dhe me të dy të tjerë, njërin në një anë e tjetrin në anën tjetër, dhe Jezusi në mes.

alb@John:19:19 @ Dhe Pilati shkroi edhe një mbishkrim dhe e vuri në kryq; dhe atje ishte shkruar: "JEZUSI NAZAREAS, MBRETI I JUDENJVE".

alb@John:19:20 @ Kështu këtë mbishkrim e lexuan shumë nga Judenjtë, sepse vendi ku u kryqëzua Jezusi ishte afër qytetit; dhe mbishkrimi ishte shkruar hebraisht, greqisht dhe latinisht.

alb@John:19:21 @ Prandaj krerët e priftërinjve të Judenjve i thanë Pilatit: ``Mos shkruaj: "Mbreti i Judenjve", por se ai ka thënë: "Unë jam mbreti i Judenjve"``.

alb@John:19:24 @ Prandaj ata i thanë njëri-tjetrit: ``Nuk e grisim, por hedhim short kujt t`i bjerë``; që të përmbushej Shkrimi, që thotë: ``I ndanë midis tyre rrobat e mia, dhe hodhën short për tunikën time``. Ushtarët, pra, i bënë këto gjëra.

alb@John:19:27 @ Pastaj i tha dishepullit: ``Ja nëna jote!``. Dhe që në atë moment ai e mori në shtëpinë e vet.

alb@John:19:28 @ Pas kësaj, Jezusi, duke ditur që tashmë çdo gjë ishte kryer, që të përmbushej Shkrimi, tha: ``Kam etje!``.

alb@John:19:30 @ Kur Jezusi e mori uthullën, tha: ``U krye!``. Dhe duke ulur kryet, dha frymën.

alb@John:19:32 @ Ushtarët, pra, erdhën dhe ia thyen kërcinjtë të parit dhe pastaj edhe tjetrit që ishte kryqëzuar me të;

alb@John:19:35 @ Dhe ai që ka parë, ka dëshmuar për këtë, dhe dëshmia e tij është e vërtetë; dhe ai e di se thotë të vërtetën, që ju të besoni.

alb@John:19:36 @ Këto gjëra në fakt ndodhën që të përmbushet Shkrimi: ``Nuk do t`i thyhet asnjë eshtër``.

alb@John:19:37 @ Dhe akoma një Shkrim tjetër thotë: ``Do të vështrojnë atë që e kanë tejshpuar``.

alb@John:19:39 @ Por erdhi dhe Nikodemi, i cili më përpara kishte vajtur te Jezusi natën, duke sjellë një përzierje prej mirre dhe aloe, prej rreth njëqind librash.

alb@John:20:2 @ Atëherë rendi te Simon Pjetri dhe te dishepulli tjetër, të cilin Jezusi e donte, dhe u tha atyre: ``E kanë hequr Zotin nga varri dhe nuk e dimë ku e vunë``.

alb@John:20:3 @ Atëherë Pjetri dhe dishepulli tjetër dolën jashtë dhe u nisën për te varri.

alb@John:20:4 @ Rendnin të dy bashkë, por dishepulli tjetër rendi përpara, më shpejt se Pjetri dhe arriti i pari te varri.

alb@John:20:6 @ Arriti edhe Simon Pjetri që po e ndiqte, hyri në varr dhe pa pëlhurat prej liri që ishin përtokë,

alb@John:20:8 @ Atëherë hyri edhe ai dishepull tjetër që kishte arritur i pari te varri, pa dhe besoi.

alb@John:20:9 @ Ata në fakt, nuk e kishin kuptuar ende Shkrimin, sipas të cilit ai duhet të ringjallej së vdekurish.

alb@John:20:11 @ Por Maria kishte mbetur jashtë varrit, dhe po qante. Dhe, duke qarë, u përkul brenda varrit,

alb@John:20:12 @ dhe pa dy engjëj, të veshur me të bardha, ndenjur njëri te kryet dhe tjetri te këmbët e vendit, ku qe trupi i Jezusit

alb@John:20:20 @ Dhe, si i tha këto, u tregoi atyre duart e veta dhe brinjën. Dishepujt pra, kur e panë Zotin, u gëzuan.

alb@John:20:23 @ Kujt do t`ia falni mëkatet, do t`i jenë falur, kujt do t`ia mbani, do t`i jenë mbajtur``.

alb@John:20:24 @ Por Thomai, i quajtur Binjaku, një nga të dymbëdhjetët, nuk ishte me ta kur erdhi Jezusi.

alb@John:20:26 @ Dhe tetë ditë më vonë, dishepujt ishin përsëri në shtëpi dhe Thomai ishte me ta. Jezusi erdhi, ndonëse dyert ishin të mby-llura, dhe u prezantua midis tyre dhe tha: ``Paqja me ju!``.

alb@John:20:31 @ Por këto gjëra janë shkruar që ju të besoni se Jezusi është Krishti, Biri i Perëndisë dhe që, duke besuar, ta keni jetën në emër të tij.

alb@John:21:1 @ Pas këtyre gjërave, Jezusi iu shfaq përsëri dishepujve pranë Detit të Tiberiadës; dhe u shfaq në këtë mënyrë:

alb@John:21:2 @ Simon Pjetri, Thomai i quajtur Binjaku, Natanaeli nga Kana e Galilesë, të bijtë e Zebedeut dhe dy të tjerë nga dishepujt e tij ishin bashkë.

alb@John:21:3 @ Simon Pjetri u tha atyre: ``Po shkoj të peshkoj``. Ata i thanë: ``Po vijmë edhe ne me ty``. Dolën dhe hipën menjëherë në barkë; por atë natë nuk zunë asgjë.

alb@John:21:6 @ Dhe ai u tha atyre: ``Hidhni rrjetën në anën e djathtë të barkës dhe do të gjeni``. E hodhën, pra, dhe s`mundën më ta tërhiqnin nga shumica e peshqve.

alb@John:21:7 @ Atëherë dishepulli, të cilin Jezusi e donte, i tha Pjetrit: ``Éshtë Zoti``. Simon Pjetri, kur dëgjoi se ishte Zoti, u mbështoll me rrobë (sepse ishte i zhveshur) dhe u hodh në det.

alb@John:21:8 @ Dishepujt e tjerë përkundrazi shkuan me barkë (sepse nuk ishin shumë larg nga toka, vetëm dyqind kubitë), duke tërhequr rrjetën plot me peshq.

alb@John:21:11 @ Simon Pjetri hipi përsëri në barkë dhe nxori në tokë rrjetën, plot me peshq të mëdhenj, njëqind e pesëdhjetë e tre; dhe, megjithse ishin aq shumë, rrjeta nuk u shqye.

alb@John:21:14 @ Kjo ishte e treta herë që Jezusi iu shfaq dishepujve të vet, mbasi ishte ringjallur së vdekuri

alb@John:21:15 @ Mbasi kishin ngrënë, Jezusi i tha Simon Pjetrit: ``Simon nga Jona, a më do ti mua më shumë se këta?``. Iu përgjigj: ``Po, Zot, ti e di se unë të dua``. Jezusi i tha: ``Kulloti qengjat e mi!``.

alb@John:21:16 @ Përsëri e pyeti për të dytën herë: ``Simon nga Jona, a më do ti mua?``. Iu përgjigj: ``Po, Zot, ti e di se unë të dua``. Jezusi i tha: ``Ki kujdes për delet e mia``.

alb@John:21:17 @ E pyeti për të tretën herë: ``Simon nga Jona, a më do ti mua?``. Pjetri u trishtua pse e pyeti për të tretën herë: ``A më do ti mua?``, dhe iu përgjigj: ``Zot, ti di çdo gjë, ti di se unë të dua``. Jezusi i tha: ``Kulloti delet e mia.

alb@John:21:18 @ Në të vërtetë, në të vërtetë po të them se, kur ti ishe i ri, e ngjeshje vetveten dhe shkoje ku të doje; po kur të jesh plak, do t`i shtrish duart dhe dikush tjetër do të të ngjeshë e do të të çojë atje ku ti nuk do të doje``.

alb@John:21:20 @ Dhe Pjetri u kthye dhe pa se po e ndiqte dishepulli, të cilin Jezusi e donte, ai që gjatë darkës ishte mbështetur mbi kraharorin e Jezusit dhe kishte pyetur: ``Zot, kush është ai që po të tradhton?``.

alb@John:21:21 @ Kur Pjetri e pa, i tha Jezusit: ``Zot, dhe me të ç`do të bëhet?``.

alb@John:21:22 @ Jezusi iu përgjigj: ``Nëse dua që ai të mbetet derisa të vij unë, ç`të duhet? Ti ndiqmë!``.

alb@John:21:23 @ Atëherë u hap zëri midis vëllezërve se ai dishepull nuk do të vdiste; por Jezusi nuk i kishte thënë Pjetrit se ai nuk do të vdiste, por: ``Nëse unë dua që ky të mbetet derisa të vij unë, ç`të duhet?``.

alb@John:21:24 @ Ky është dishepulli që dëshmon për këto gjëra dhe që ka shkruar këto gjëra; dhe ne dimë se dëshmia e tij është e vërtetë.

alb@Acts:1:2 @ deri në ditën në të cilën u muarr në qiell, pasi u kishte dhënë urdhërime nëpërmjet Frymës së Shenjtë apostujve që ai kishte zgjedhur.

alb@Acts:1:3 @ Atyre, pasi pati vuajtur, iu paraqit i ngjallur me shumë prova bindëse, duke u parë prej tyre për dyzet ditë dhe duke folur për gjërat e mbretërisë së Perëndisë.

alb@Acts:1:6 @ Kështu ata që ishin mbledhur bashkë e pyetën, duke thënë: ``Zot, a do ta rivendosësh në këtë kohë mbretërinë e Izraelit?``.

alb@Acts:1:7 @ Por ai u tha atyre: ``Nuk ju takon juve të dini kohët dhe momentet e përshtatshme, që ka përcaktuar Ati me autoritetin e vet.

alb@Acts:1:11 @ dhe thanë: ``Burra Galileas, pse qëndroni e shikoni drejt qiellit? Ky Jezus, që u është marrë në qiell nga mesi juaj, do të kthehet në të njëjtën mënyrë, me të cilën e keni parë të shkojë në qiell``.

alb@Acts:1:12 @ Atëherë ata u kthyen në Jeruzalem, nga mali që quhet i Ullinjve, që është afër Jeruzalemit sa një ecje e së shtunës.

alb@Acts:1:13 @ Dhe, si u kthyen në qytet, u ngjitën në sallën e sipërme, ku rrinin Pjetri dhe Jakobi, Gjoni dhe Andrea, Filipi dhe Thomai, Bartolomeu dhe Mateu, Jakobi i Alfeut dhe Simon Zellshmi, dhe Juda i Jakobit.

alb@Acts:1:14 @ Të gjithë këta ngulmonin me një mendje të vetme në lutje dhe përgjërim së bashku me gratë, me Marinë, nënën e Jezusit, dhe me vëllezërit e tij.

alb@Acts:1:15 @ Në ato ditë Pjetri u çua në mes të dishepujve (dhe numri i emrave të mbledhur ishte rreth njëqind e njëzet) dhe tha:

alb@Acts:1:18 @ Ai, pra, fitoi një arë, me shpërblimin e paudhësisë, dhe duke rënë kokëposhtë, plasi në mes dhe të gjitha të brendshmet e tij iu derdhën.

alb@Acts:1:20 @ Në fakt, në librin e Psalmeve, është shkruar: ``Shtëpia e tij u bëftë e shkretë dhe askush mos banoftë në të!``, dhe: ``Tjetërkush e zëntë detyrën e tij!``.

alb@Acts:1:21 @ Duhet, pra, që ndër burrat që kanë qenë në shoqërinë tonë gjithë kohën në të cilën Zoti Jezus ka hyrë dhe ka dalë midis nesh,

alb@Acts:1:22 @ duke filluar që nga pagëzimi i Gjonit e deri në atë ditë kur u muarr në qiell nga mesi ynë, një prej tyre të bëhet dëshmitar me ne, i ringjalljes së tij``.

alb@Acts:1:26 @ Atëherë hodhën short, dhe shorti ra mbi Matian; dhe ai iu shtua të njëmbëdhjetë apostujve.

alb@Acts:2:1 @ Kur erdhi dita e Rrëshajëve, ata ishin të gjithë bashkë, në një mendje të vetme, në të njëjtin vend.

alb@Acts:2:5 @ Por në Jeruzalem banonin disa Judenj, njerëz të perëndishëm, nga të gjitha kombet nën qiell.

alb@Acts:2:6 @ Kur u dëgjua ajo ushtimë, turma u mblodh dhe u hutua, sepse secili nga ata i dëgjonte të flisnin në gjuhën e vet.

alb@Acts:2:7 @ Dhe të gjithë habiteshin dhe mrekulloheshin dhe i thoshnin njëri-tjetrit: ``Ja, a nuk janë të gjithë Galileas këta që flasin?

alb@Acts:2:8 @ Si vallë secili nga ne i dëgjon të flasin në gjuhën e vet amtare?

alb@Acts:2:11 @ Kretas dhe Arabë, i dëgjojmë të flasin për gjërat e mëdha të Perëndisë në gjuhët tona!``.

alb@Acts:2:12 @ Dhe të gjithë habiteshin dhe ishin hutuar dhe i thonin njëri-tjetrit: ``Ç`do të thotë kjo?``.

alb@Acts:2:14 @ Por Pjetri u çua në këmbë bashkë me të njëmbëdhjetët dhe u foli atyre me zë të lartë: ``Judenj dhe ju të gjithë që banoni në Jeruzalem, merrni njoftim për këtë dhe dëgjoni me vëmendje fjalët e mia.

alb@Acts:2:15 @ Këta nuk janë të dehur, siç po mendoni ju, sepse është vetëm ora e tretë e ditës.

alb@Acts:2:16 @ Por kjo është ajo që ishte thënë nëpërmjet profetit Joel:

alb@Acts:2:17 @ "Dhe në ditët e fundit do të ndodhë, thotë Perëndia, që unë do të përhap nga Fryma ime mbi çdo mish; dhe bijtë tuaj e bijat tuaja do të profetizojnë, të rinjtë tuaj do të shohin vegime dhe të moshuarit tuaj do të shohin ëndrra.

alb@Acts:2:18 @ Në ato ditë do të përhap nga Fryma im mbi shërbëtorët e mi dhe mbi shërbëtoret e mia, dhe do të profetizojnë.

alb@Acts:2:20 @ Dielli do të kthehet në errësirë dhe hëna në gjak, para se të vijë dita e madhe dhe e lavdishme e Zotit.

alb@Acts:2:21 @ Dhe do të ndodhë që kush ta ketë thirrur emrin e Zotit, do të shpëtohet".

alb@Acts:2:22 @ Burra të Izraelit, dëgjoni këto fjalë: Jezusi Nazareas, njeriu i dëftuar nga Perëndia ndër ju me vepra të fuqishme, me mrekulli dhe shenja që Perëndia bëri ndër ju me anë të ti tij, siç edhe vet e dini,

alb@Acts:2:24 @ Por Perëndia e ka ringjallur, pasi e zgjidhi nga ankthet e vdekjes, sepse nuk ishte e mundur që vdekja ta mbante atë.

alb@Acts:2:28 @ Ti më ke bërë të njoh udhët e jetës, ti do të më mbushësh me gëzim në praninë tënde".

alb@Acts:2:29 @ Vëllezër, mund të thuhet haptas për Davidin patriark që ai vdiq dhe u varros; dhe varri i tij është ndër ne deri ditën e sotme.

alb@Acts:2:30 @ Ai, pra, duke qenë profet, e dinte se Perëndia i kishte premtuar me betim se nga fryti i belit të tij, sipas mishit, do të ngjallet Krishti për t`u ulur mbi fronin e tij;

alb@Acts:2:34 @ Sepse Davidi nuk është ngritur në qiell, madje ai vetë thotë: "Zoti i ka thënë Zotit tim: Ulu në të djathtën time,

alb@Acts:2:37 @ Kur ata i dëgjuan këto gjëra, u pikëlluan në zemër dhe pyetën Pjetrin dhe apostujt: ``Vëllezër, ç`duhet të bëjmë?``.

alb@Acts:2:38 @ Atëherë Pjetri u tha atyre: ``Pendohuni dhe secili nga ju le të pagëzohet në emër të Jezu Krishtit për faljen e mëkateve, dhe ju do të merrni dhuratën e Frymës së Shenjtë.

alb@Acts:2:40 @ Dhe me shumë fjalë të tjera u përbetohej dhe i nxiste, duke thënë: ``Shpëtoni veten nga ky brez i çoroditur!``.

alb@Acts:2:41 @ Dhe ata që e pranuan fjalën e tij me gëzim, u pagëzuan; atë ditë u shtuan rreth tre mijë veta.

alb@Acts:2:46 @ Dhe ngulmonin me një mendje të vetme çdo ditë në tempull dhe, duke e thyer bukën nga shtëpia në shtëpi, merrnin ushqimin me gëzim dhe me thjeshtësi zemre,

alb@Acts:3:1 @ Por Pjetri dhe Gjoni po ngjiteshin bashkë për në tempull, rreth orës së nëntë, në orën e lutjes.

alb@Acts:3:3 @ Ai, kur pa se Pjetri dhe Gjoni po hynin në tempull, u kërkoi lëmoshë.

alb@Acts:3:4 @ Atëherë Pjetri, me Gjonin, duke i ngulur sytë mbi të, i tha: ``Na shiko``.

alb@Acts:3:6 @ Por Pjetri tha: ``Unë nuk kam as argjend, as ar, por atë që kam po ta jap: në emër të Jezu Krishtit Nazarenas, çohu dhe ec!``.

alb@Acts:3:7 @ Dhe, si e kapi nga dora e djathtë, e ngriti në këmbë; dhe në atë çast iu forcuan këmbët dhe nyjet.

alb@Acts:3:11 @ Atëherë, ndërsa i çali që ishte shëruar rrinte ngjitur pas Pjetrit dhe Gjonit, gjithë populli, i çuditur, rendi drejt tyre te portiku të quajtur i Salomonit.

alb@Acts:3:12 @ Dhe Pjetri, duke parë këtë gjë, i foli popullit duke thënë: ``Burra të Izraelit, pse po mrrekulloheni për këtë? Ose pse po na i ngulni sytë sikur ne me fuqinë tonë të vetme ose me perëndishmëri të kishim bërë që ky njeri të ecë?

alb@Acts:3:13 @ Perëndia e Abrahamit, e Isakut dhe e Jakobit, Perëndia e etërve tanë e ka përlëvduar Birin e tij Jezusin, të cilin ju ia dorëzuat Pilatit dhe e mohuat përpara tij, megjithëse ai kishte vendosur ta lironte.

alb@Acts:3:15 @ dhe vratë princin e jetës, që Perëndia e ka ringjallur prej së vdekuri dhe për të cilin ne jemi dëshmitarë!

alb@Acts:3:16 @ Dhe për besimin në emër të Jezusit, ky njeri, të cilin ju po e shihni dhe e njihni, u fortesua nga emri i tij; dhe besimi, që është nëpërmjet tij, i ka dhënë shërimin e plotë të gjymtyrëve, në praninë e të gjithëve ju.

alb@Acts:3:18 @ Por kështu Perëndia i ka përmbushur ato që kishte parathënë me gojën e të gjithë profetëve të vet, se Krishti i tij do të vuante.

alb@Acts:3:19 @ Pendohuni, pra, dhe kthehuni, që të shlyhen mëkatet tuaja, dhe që të vijnë kohët e flladit nga prania e Zotit,

alb@Acts:3:21 @ të cilin qielli duhet ta mbajë deri në kohën e ripërtëritjes të të gjitha gjërave, për të cilën Perëndia ka folur nëpërmjet gojës së gjithë profetëve të tij të shenjtë, që nga fillimi i botës.

alb@Acts:3:22 @ Vetë Moisiu, në fakt, u tha etërve: "Zoti, Perëndia juaj do të ngjallë për ju një profet si unë nga mesi i vëllezërve tuaj; dëgjojeni në të gjitha gjërat që ai do t`ju thotë!

alb@Acts:3:23 @ Dhe do të ndodhë që kushdo që nuk do ta dëgjojë atë profet, do të shkatërrohet në mes të popullit".

alb@Acts:3:24 @ Gjithashtu të gjithë profetët, të gjithë ata që kanë folur qysh nga Samueli e këtej, i kanë shpallur këto ditë.

alb@Acts:3:25 @ Ju jeni bij të profetëve dhe të besëlidhjes që bëri Perëndia me etërit tanë, duke i thënë Abrahamit: "Dhe në pasardhësit e tu do të bekohen të gjitha kombet e dheut".

alb@Acts:4:4 @ Por shumë nga ata që ua kishin dëgjuar fjalën besuan; dhe numri i burrave u bë rreth pesë mijë.

alb@Acts:4:7 @ Dhe, si i nxorën aty në mes, i pyetën: ``Me ç`pushtet ose në emër të kujt e keni bërë këtë?``.

alb@Acts:4:8 @ Atëherë Pjetri, i mbushur me Frymën e Shenjtë, u tha atyre: ``Krerë të popullit dhe pleq të Izraelit!

alb@Acts:4:12 @ Dhe në asnjë tjetër nuk ka shpëtim, sepse nuk ka asnjë emër tjetër nën qiell që u është dhënë njerëzve dhe me anë të të cilit duhet të shpëtohemi``.

alb@Acts:4:13 @ Ata, kur e panë çiltërsinë e Pjetrit dhe të Gjonit dhe duke kuptuar se ishin njerëz të pamësuar dhe pa arsim, u mrrekulluan dhe i njihnin se kishin qenë me Jezusin.

alb@Acts:4:15 @ Dhe, mbasi i urdhëruan të dalin jashtë sinedrit, u konsultuan me njëri tjetrin,

alb@Acts:4:17 @ por, që kjo të mos përhapet më shumë në popull, t`i shtrëngojmë me kërcënime të rrepta të mos i flasin më asnjeriu në këtë emër``.

alb@Acts:4:19 @ Por Pjetri dhe Gjoni, duke iu përgjigjur atyre, thanë: ``Gjykoni ju, nëse është e drejtë para Perëndisë t`ju bindemi më shumë juve sesa Perëndisë.

alb@Acts:4:21 @ Ata pasi i kërcënuan përsëri, i lanë të shkojnë duke mos gjetur mënyrë se si t`i ndëshkojnë për shkak të popullit, sepse të gjithë përlëvdonin Perëndinë për atë që kishte ndodhur.

alb@Acts:4:22 @ Sepse njeriu në të cilin kishte ndodhur ajo mrekulli e shërimit ishte më shumë se dyzet vjeç.

alb@Acts:4:23 @ Kur u liruan, ata u kthyen tek të vetët dhe u treguan gjithçka që krerët e priftërinjve dhe pleqtë u kishin thënë.

alb@Acts:4:24 @ Kur i dëgjuan këto, ata unanimisht e ngritën zërin te Perëndia dhe thanë: ``O Zot, ti je Perëndia që ke bërë qiellin, tokën, detin dhe gjithçka që është në ta,

alb@Acts:4:25 @ dhe që me anë të Frymës së Shenjtë ke thënë, nëpërmjet gojës së Davidit, shërbëtorit tënd: "Përse u zemëruan kombet, dhe popujt kurdisin gjëra të kota?

alb@Acts:4:26 @ Mbretërit e dheut ngritën krye dhe princat u mblodhën bashkë kundër Zotit dhe kundër Krishtit të tij".

alb@Acts:4:29 @ Dhe tani, Zot, shqyrto kërcënimet e tyre dhe lejo që shërbëtorët e tu të kumtojnë fjalën tënde me plot çiltërsi,

alb@Acts:4:32 @ Dhe numri i madh i atyre që besuan ishte me një zemër të vetme dhe me një shpirt të vetëm; askush nuk thoshte se ç`kishte ishte e vet, por të gjitha gjërat i kishin të përbashkëta.

alb@Acts:5:1 @ Kurse një farë burri, me emër Anania, me gruan e vet Safira, shiti një arë,

alb@Acts:5:2 @ por mbajti për vete një pjesë të parave, me miratimin e gruas, dhe e çoi mbetjen te këmbët e apostujve.

alb@Acts:5:3 @ Por Pjetri i tha: ``Anania, pse Satani ta mbushi zemrën që të gënjesh Frymën e Shenjtë dhe të mbash një pjesë të çmimit të arës?

alb@Acts:5:4 @ Po të mbetej e pashitur, a nuk do të ngelte e jotja? Dhe ato që more nga shitja a nuk ishin vallë në dispozicionin tënd? Pse e shtive në zemër këtë gjë? Ti nuk ke gënjyer njerëzit, por Perëndinë!``.

alb@Acts:5:8 @ Dhe Pjetri i drejtoi fjalën, duke thënë: ``Më thuaj, a e shitët arën për kaq?``. Dhe ajo u përgjigj: ``Po, për aq``.

alb@Acts:5:9 @ Atëherë Pjetri i tha: ``Pse u morët vesh që ta tundoni Frymën e Zotit? Ja, këmbët e atyre që e varrosën burrin tënd janë në prag të derës dhe do të të mbartin jashtë edhe ty!``.

alb@Acts:5:10 @ Në moment ajo ra te këmbët e tij dhe dha shpirt. Dhe të rinjtë, si hynë, e gjetën të vdekur, e mbartën jashtë dhe e varrosën pranë burrit të saj.

alb@Acts:5:12 @ Dhe shumë shenja dhe mrekulli bëheshin në mes të popullit nëpërmjet duarve të apostujve

alb@Acts:5:15 @ aq sa i binin të sëmurët në sheshe, i vinin në shtretër e në shtroja, që kur kalonte Pjetri, të paktën hija e tij të mbulonte ndonjë nga ata.

alb@Acts:5:16 @ Edhe një turmë nga qytetet përreth turrej në Jeruzalem, duke sjellë të sëmurët dhe ata që mundoheshin nga frymëra të ndyra dhe të gjithë shëroheshin.

alb@Acts:5:17 @ Atëherë u ngritën kryeprifti dhe të gjithë ata që ishin me të, domethënë sekti i saducenjve, plot smirë,

alb@Acts:5:20 @ ``Shkoni, paraqituni në tempull dhe i shpallni popullit të gjitha fjalët e kësaj jete``.

alb@Acts:5:21 @ Dhe ata, si i dëgjuan këto, hynë në tempull kur zbardhte dita dhe mësonin. Por kryeprifti dhe ata që ishin me të, erdhën dhe thirrën bashkë sinedrin dhe të gjithë pleqtë e bijve të Izraelit; pastaj dërguan rojet në burg për t`i sjellë apostujt.

alb@Acts:5:22 @ Por rojet, kur arritën në burg, nuk i gjetën; dhe kur u kthyen bënë raportimin e tyre,

alb@Acts:5:23 @ duke thënë: ``Ne e gjetëm burgun të mbyllur me kujdes dhe rojet në këmbë përpara dyerve; por kur i hapëm, nuk gjetëm asnjeri brenda``.

alb@Acts:5:24 @ Por kryeprifti, komandanti i rojeve të tempullit dhe krerët e priftërinjve, kur i dëgjuan këto gjëra, mbetën të habitur lidhur me këtë, sepse nuk dinin ç`donte të thoshte gjithë kjo punë.

alb@Acts:5:26 @ Atëherë komandanti shkoi me rojet dhe i solli, pa dhunë, nga frika se mos populli i vriste me gurë.

alb@Acts:5:27 @ Kështu, pra, i sollën dhe i paraqitën përpara sinedrit; dhe kryeprifti i pyeti,

alb@Acts:5:29 @ Por Pjetri dhe apostujt, duke u përgjigjur, thanë: ``Duhet t`i bindemi Perëndisë më shumë sesa njerëzve.

alb@Acts:5:30 @ Perëndia e etërve tanë e ka ringjallur Jezusin, që ju e vratë, duke e varur në dru.

alb@Acts:5:31 @ Perëndia e lartësoi me të djathtën e vet dhe e bëri princ dhe shpëtimtar për t`i dhënë Izraelit pendimin dhe faljen e mëkateve.

alb@Acts:5:36 @ Sepse pak kohë më parë u ngrit Teuda që thoshte se ishte dikush; rreth tij u mblodhën afro katërqind burra; por ai u vra dhe të gjithë ata që e kishin ndjekur u shpërndanë dhe u asgjësuan.

alb@Acts:5:37 @ Pas tij, në kohën e regjistrimit të popullsisë, u ngrit Juda Galileas që tërhoqi pas vetes shumë njerëz; edhe ai humbi, dhe të gjithë ata që e kishin ndjekur u shpërndanë.

alb@Acts:5:38 @ Tani unë po ju them t`u rrini larg këtyre njerëzve dhe t`i lironi, sepse në qoftë se ky plan ose kjo vepër është prej njerëzve, ajo do të prishet,

alb@Acts:5:39 @ por nëse është prej Perëndisë, ju nuk mund ta prishni, sepse do të gjendeshit në luftë kundër vetë Perëndisë!``.

alb@Acts:6:2 @ Atëherë të dymbëdhjetët, pasi mblodhën numrin e madh të dishepujve, thanë: ``Nuk është mirë që ne të lëmë fjalën e Perëndisë për të shërbyer nëpër tryeza.

alb@Acts:6:3 @ Prandaj, vëllezër, kërkoni midis jush shtatë burra, me dëshmi të mirë, të mbushur me Frymën e Shenjtë dhe me urtësi, të cilëve do t`ua besojmë këtë detyrë.

alb@Acts:6:14 @ E kemi dëgjuar, në fakt, duke thënë se ky Jezusi, Nazareasi, do ta rrënojë këtë vend dhe do të ndryshojë ritet që na ka dhënë Moisiu``

alb@Acts:7:2 @ Ai tha: ``Vëllezër dhe etër, dëgjoni. Perëndia i lavdisë iu shfaq Abrahamit, atit tonë, kur ai ishte në Mesopotami, përpara se të banonte në Haran,

alb@Acts:7:6 @ Dhe Perëndia foli kështu: "Pasardhësit e tij do të banonin si të huaj në një vend të huaj, dhe atje do të mbaheshin në skllavëri dhe do të të keqtrajtoheshin për katërqind vjet.

alb@Acts:7:8 @ Pastaj i dha atij besëlidhjen e rrethprerjes. Dhe kështu Abrahamit i lindi Isaku dhe e rrethpreu të tetën ditë; Isakut i lindi Jakobi, dhe Jakobit dymbëdhjetë patriarkë.

alb@Acts:7:10 @ dhe e shpëtoi nga të gjitha mundimet e tij dhe i dha hir e urtësi para Faraonit, mbretit të Egjiptit, i cili e caktoi guvernator të Egjiptit dhe të mbarë shtëpisë së tij.

alb@Acts:7:11 @ Por ra një zi buke dhe u bë një shtrëngesë në gjithë vendin e Egjiptit dhe të Kanaanit, dhe etërit tanë nuk gjenin ushqime.

alb@Acts:7:12 @ Por Jakobi dëgjoi se në Egjipt kishte grurë, dhe dërgoi atje herën e parë etërit tanë.

alb@Acts:7:14 @ Atëherë Jozefi dërgoi ta thërresin atin e vet Jakobin dhe gjithë farefisin e vet, gjithsej shtatëdhjetë e pesë veta.

alb@Acts:7:15 @ Jakobi zbriti në Egjipt, ku vdiq ai dhe etërit tanë.

alb@Acts:7:17 @ Por, ndërsa po afrohej koha e premtimit që Perëndia i ishte betuar Abrahamit, populli u shtua dhe u shumua në Egjipt,

alb@Acts:7:18 @ derisa doli në Egjipt një mbret tjetër që nuk e kishte njohur Jozefin.

alb@Acts:7:19 @ Ky, duke vepruar me ligësi kundër skotës sonë, i keqtrajtoi etërit tanë deri sa t`i ekspozojnë foshnjat e tyre, që të mos mbeteshin gjallë.

alb@Acts:7:21 @ Dhe kur u ekspozua, e mori e bija e faraonit dhe e rriti si birin e vet.

alb@Acts:7:22 @ Kështu Moisiu u arsimua me gjithë diturinë e Egjiptasve dhe ishte i pushtetshëm në fjalë e në vepra.

alb@Acts:7:23 @ Po kur arriti në moshën dyzet vjeçare, i erdhi në zemër të shkojë e të vizitojë vë-llezërit e tij: bijtë e Izraelit.

alb@Acts:7:26 @ Të nesërmen ai u duk në mes tyre, ndërsa po ziheshin dhe i këshilloi për paqe, duke thënë: "O burra, ju jeni vëllezër, pse ia bëni me të padrejtë njëri-tjetrit?".

alb@Acts:7:27 @ Por ai që ia bënte me të padrejtë fqinjit të vete shtyu, duke thënë: "Kush të ka vënë ty të parë dhe gjykatës mbi ne?

alb@Acts:7:30 @ Si kaluan dyzet vjet, engjëlli i Zotit iu shfaq në shkretëtirën e malit Sinai, në flakën e zjarrit të një ferrishteje.

alb@Acts:7:31 @ Kur e pa, Moisiu mbeti i habitur nga sa shihte; dhe, kur po afrohej për të vërejtur, dëgjoi zërin e Zotit,

alb@Acts:7:32 @ që thoshte: "Unë jam Perëndia e etërve të tu, Perëndia e Abrahamit, Perëndia e Isakut dhe Perëndia e Jakobit". Por Moisiu, që dridhej i tëri, nuk guxonte të shikonte.

alb@Acts:7:33 @ Atëherë Perëndia i tha: "Hiqi sandalet nga këmbët e tua, sepse vendi ku ti po qëndron është tokë e shenjtë.

alb@Acts:7:35 @ Atë Moisiun që e kishin refuzuar, duke thënë: "Kush të vuri ty të parë dhe gjykatës?", po atë u dërgoi Perëndia si kryetar dhe çlirues me anë të engjëllit që i ishte shfaqur në ferrishte.

alb@Acts:7:36 @ Ai i nxori jashtë, duke kryer shenja e mrekulli në vendin e Egjiptit, në Detin e Kuq dhe në shkretirë për dyzet vjet.

alb@Acts:7:37 @ Ky është ai Moisi që u tha bijve të Izraelit: "Zoti, Perëndia juaj do të nxjerrë për ju, nga mesi i vëllezërve tuaj, një profet si mua. Dëgjojeni!".

alb@Acts:7:38 @ Ky është ai që në kuvend, në shkretëtirë, ishte me engjëllin që i fliste mbi malin Sinai dhe me etërit tanë; dhe mori fjalët e jetës për të na e përçuar neve.

alb@Acts:7:39 @ Etërit tanë nuk deshën t`i binden atij; madje e hodhën poshtë dhe me zemrat e tyre u kthyen nga Egjipti,

alb@Acts:7:42 @ Atëherë Perëndia u tërhoq dhe i la t`i shërbejnë ushtrisë së qiellit, ashtu siç është shkruar në librin e profetëve: "O shtëpi e Izraelit, a më keni kushtuar flijime dhe olokauste për dyzet vjet në shkretëtirë?

alb@Acts:7:43 @ Apo më shumë mbartët çadrën e Molokut dhe yllin e perëndisë suaj Remfan, imaxhe që i bëtë vetë për t`i adhuruar; për këtë arsye unë do t`ju shpërngul përtej Babilonisë".

alb@Acts:7:44 @ Etërit tuaj në shkretëtirë kishin tabernakullin e dëshmisë, ashtu siç kishte urdhëruar ai që i pati thënë Moisiut ta bëjë sipas modelit që kishte parë.

alb@Acts:7:45 @ Dhe etërit tanë, pasi e morën, e mbartën me Jozueun në vendin që e kishin pushtuar johebrenjtë, të cilët Perëndia i dëboi para etërve tanë; dhe aty qëndroi deri në ditët e Davidit,

alb@Acts:7:46 @ i cili gjeti hir përpara Perëndisë dhe kërkoi të mund të gjente një banesë për Perëndinë e Jakobit.

alb@Acts:7:48 @ Por Shumë i Larti nuk banon në tempuj të ndërtuar nga dora e njeriut, sikurse thotë profeti:

alb@Acts:7:51 @ O njerëz qafëfortë dhe me zemër e veshë të parrethprerë, ju gjithnjë e kundërshtoni Frymën e Shenjtë; ashtu siç bënin etërit tuaj, ashtu bëni edhe ju.

alb@Acts:7:52 @ Cilin nga profetët nuk e përndoqën etërit tuaj? Ata vranë edhe ata që paralajmeronin ardhjen e të Drejtit, për të cilin tani ju jeni bërë tradhtarë dhe vrasës;

alb@Acts:7:58 @ dhe, si e nxorën jashtë qytetit, e vranë me gurë. Dëshmitarët i vunë rrobat e tyre te këmbët e një djaloshi, të quajtur Saul.

alb@Acts:7:60 @ Atëherë ra në gjunjë dhe bërtiti me zë të lartë: ``O Zot, mos ua ngarko atyre këtë mëkat!``. Dhe, si tha këtë, fjeti.

alb@Acts:8:3 @ Por Sauli po shkatërronte kishën: hynte shtëpi më shtëpi, merrte me vete burra dhe gra dhe i fuste në burg.

alb@Acts:8:4 @ Ata, pra, që ishin shpërndarë shkonin rreth e përqark, duke shpallur fjalën.

alb@Acts:8:5 @ Dhe Filipi zbriti në qytetin e Samarisë dhe u predikoi atyre Krishtin.

alb@Acts:8:6 @ Dhe turmat, me një mendje të vetme, dëgjonin me vëmendje gjërat që thoshte Filipi, duke dëgjuar dhe duke parë mrekullitë që ai bënte.

alb@Acts:8:8 @ Dhe në atë qytet u bë gëzim i madh.

alb@Acts:8:9 @ Prej kohësh në atë qytet ishte një njeri që quhej Simon, i cili merrej me magji dhe i bënte të çuditeshin njerëzit e Samarisë, gjoja sikur ishte njeri i madh.

alb@Acts:8:12 @ Por, kur i besuan Filipit, që shpalli lajmin e mirë të gjërave të mbretërisë së Perëndisë dhe emrin e Jezu Krishtit, burra dhe gra u pagëzuan.

alb@Acts:8:13 @ Besoi edhe Simoni dhe, mbasi u pagëzua, rrinte vazhdimisht me Filipin; dhe, duke parë veprat e fuqishme dhe shenjat që ishin bërë, mbeti i çuditur.

alb@Acts:8:14 @ Por kur apostujt dëgjuan në Jeruzalem se Samaria kishte pranuar fjalën e Perëndisë, i dërguan atyre Pjetrin dhe Gjonin.

alb@Acts:8:16 @ sepse ende nuk kishte zbritur mbi asnjë prej tyre, por ata vetëm ishin pagëzuar në emër të Zotit Jezus.

alb@Acts:8:19 @ duke thënë: ``Ma jepni edhe mua këtë pushtet, që ai të cilit do t`i vë duart, të marrë Frymën e Shenjtë``.

alb@Acts:8:20 @ Por Pjetri i tha: ``Le të humbasë paraja jote dhe ti bashkë me të, sepse ti mendove se mund ta blesh me para dhuratën e Perëndisë.

alb@Acts:8:22 @ Pendohu, pra, për këtë ligësi që ke dhe lutju Perëndisë që, po të jetë e mundur, të të falet mendimi i zemrës sate.

alb@Acts:8:26 @ Dhe një engjëll i Zotit i foli Filipit, duke i thënë: ``Çohu dhe shko drejt jugut, në rrugën që nga Jeruzalemi zbret në Gaza; ajo është e shkretë``.

alb@Acts:8:27 @ Ai u ngrit dhe u nis; dhe ja, një njeri Etiopas, eunuk, një zyrtar i lartë i Kandaces, mbretëreshës së Etiopisë, përgjegjës i të gjitha thesareve të saj, i cili kishte ardhur në Jeruzalem për të adhuruar.

alb@Acts:8:28 @ Tani ai po kthehej dhe, i ulur në karrocën e vet, lexonte profetin Isaia.

alb@Acts:8:30 @ Filipi iu turr afër dhe, duke dëgjuar se po lexonte profetin Isaia, i tha: ``A e kupton atë që lexon?``.

alb@Acts:8:31 @ Ai tha: ``E si do të mundja, po s`pata një që të më udhëzojë?``. Pastaj iu lut Filipit të hipë dhe të ulet pranë tij.

alb@Acts:8:32 @ Por pjesa e Shkrimit që ai po lexonte ishte kjo: ``Atë e çuan si delja në thertore; dhe ashtu si qengji është memec përpara qethtarit, kështu ai nuk e hapi gojën e vet.

alb@Acts:8:33 @ Në përuljen e tij iu mohua çfarëdolloj drejtësie; po kush do të mund ta përshkruajë brezin e tij? Sepse jeta e tij u hoq nga toka``.

alb@Acts:8:34 @ Dhe eunuku iu kthye Filipit dhe tha: ``Të lutem, për kë e thotë profeti këtë? Për veten e vet apo për ndonjë tjetër?``.

alb@Acts:8:38 @ Urdhëroi atëherë të ndalet karroca, dhe të dy, Filipi dhe eunuku, zbritën në ujë dhe ai e pagëzoi.

alb@Acts:8:40 @ Por Filipi u gjet në Azot; dhe, duke vazhduar, ungjillëzoi të gjitha qytetet, derisa arriti në Cezare.

alb@Acts:9:2 @ dhe kërkoi nga ai letra për sinagogat e Damaskut, me qëllim që, po të gjente ndonjë ithtar të Udhës, burra o gra, të mund t`i sillte të lidhur në Jeruzalem.

alb@Acts:9:3 @ Por ndodhi që, ndërsa po udhëtonte dhe po i afrohej Damaskut, befas rreth tij vetëtiu një dritë nga qielli.

alb@Acts:9:6 @ Atëherë ai, duke u dridhur i tëri dhe i trembur, tha: ``Zot, ç`don ti të bëj unë?``. Dhe Zoti: ``Çohu dhe hyr në qytet, dhe do të të thuhet ç`duhet të bësh``.

alb@Acts:9:9 @ Dhe mbeti tri ditë pa të parit, as hëngri as piu.

alb@Acts:9:11 @ Dhe Zoti i tha: ``Çohu dhe shko në rrugën e quajtur E drejtë, dhe kërko në shtëpinë e Judës një njeri nga Tarsi me emër Saul, i cili po lutet;

alb@Acts:9:13 @ Atëherë Anania u përgjigj: ``O Zot, nga shumë veta kam dëgjuar për këtë njeri se sa të këqija u ka bërë shenjtorëve të tu në Jeruzalem.

alb@Acts:9:15 @ Por Zoti i tha: ``Shko, sepse ai është vegla që unë kam zgjedhur për ta sjellë emrin tim përpara johebrenjve, mbretërve dhe bijve të Izraelit.

alb@Acts:9:16 @ Sepse unë do t`i tregoj atij sa shumë i duhet të vuajë për emrin tim``.

alb@Acts:9:22 @ Por Sauli bëhej gjithnjë e më i fortë dhe i hutonte Judenjtë që banonin në Damask, duke ua vërtetuar se Jezusi është Krishti.

alb@Acts:9:24 @ Por komploti i tyre u mor vesh nga Sauli. Dhe ditë e natë ata i ruanin portat e qytetit që të mund ta vrisnin;

alb@Acts:9:32 @ Por ndodhi që, ndërsa Pjetri po e përshkonte gjithë vendin, erdhi edhe te shenjtorët që banonin në Lida.

alb@Acts:9:33 @ Aty ai gjeti një njeri me emër Enea, i cili tashmë prej tetë vjetësh dergjej në shtrat, sepse ishte i paralizuar.

alb@Acts:9:34 @ Pjetri i tha: ``Enea, Jezusi, Krishti, të shëron; çohu dhe ndreqe shtratin``. Dhe ai u ngrit menjëherë.

alb@Acts:9:38 @ Dhe, duke qenë se Lida është afër Jopës, dishepujt, kur morën vesh se Pjetri ndodhej atje, i dërguan dy burra që ta lutnin të vijë tek ata pa vonesë.

alb@Acts:9:39 @ Atëherë Pjetri u ngrit dhe u nis bashkë me ta. Sapo arriti, e çuan në dhomën lart; të gjitha gratë e veja i dolën atij duke qarë dhe i treguan tunikat dhe veshjet që kishte punuar Gazela, sa ishte bashkë me to.

alb@Acts:9:40 @ Atëherë Pjetri, mbasi i nxori jashtë të gjithë, u ngjunjëzua dhe u lut. Pastaj iu kthye trupit dhe tha: ``Tabitha, çohu!``. Dhe ajo i hapi sytë dhe, si pa Pjetrin, u ngrit ndenjur.

alb@Acts:9:41 @ Ai i dha dorën dhe e ndihmoi të ngrihet; dhe, si thirri shenjtorët dhe gratë e veja, ua tregoi të gjallë.

alb@Acts:9:42 @ Kjo u muar vesh në mbarë Jopën, dhe shumë veta besuan në Zotin.

alb@Acts:9:43 @ Dhe Pjetri qëndroi disa ditë në Jopë, në shtëpinë e njëfarë Simoni, regjës lëkurësh.

alb@Acts:10:4 @ dhe ai, duke ia ngulur sytë dhe shumë i trembur, i tha: ``Ç`është, Zot?``. Atëherë engjëlli i tha: ``Lutjet e tua dhe lëmoshat e tua, janë ngjitur para Perëndisë, si një kujtesë;

alb@Acts:10:5 @ tani, pra, dërgo disa njerëz në Jopë dhe thirre Simonin, që e thërrasin Pjetër.

alb@Acts:10:6 @ Ai gjendet pranë njëfarë Simoni, regjës lëkurësh, që e ka shtëpinë afër detit; ai do të të thotë çfarë duhet të bësh``.

alb@Acts:10:9 @ Të nesërmen, ndërsa ata po udhëtonin dhe po i afroheshin qytetit, Pjetri u ngjit në tarracë, rreth orës së gjashtë për t`u lutur

alb@Acts:10:12 @ dhe brenda tij ishin të gjitha llojet e katërkëmbësheve, bisha, zvarranikë të tokës dhe shpendë qielli.

alb@Acts:10:13 @ Dhe një zë i tha: ``Pjetër, çohu, ther dhe ha!``.

alb@Acts:10:14 @ Por Pjetri u përgjigj: ``Kurrsesi, o Zot, sepse unë nuk kam ngrënë kurrë asgjë të papastër ose të ndotur!``.

alb@Acts:10:17 @ Dhe ndërsa Pjetri po mendohej me mëdyshje ç`kuptim mund të kishte vegimi që kishte parë, ja që njerëzit e dërguar nga Korneli, mbasi pyetën për shtëpinë e Simonit, u paraqitën te dera.

alb@Acts:10:18 @ Dhe thirrën e pyetën nëse Simoni, i mbiquajtur Pjetër, ndodhej aty.

alb@Acts:10:19 @ Ndërsa Pjetri po mendohej lidhur me vegimin, Fryma i tha: ``Ja, po të kërkojnë tre burra.

alb@Acts:10:21 @ Atëherë Pjetri zbriti te njerëzit që i ishin dërguar nga Korneli dhe u tha atyre: ``Ja, unë jam ai që kërkoni; cila është arsyeja për të cilën jeni këtu?``.

alb@Acts:10:23 @ Atëherë Pjetri i ftoi të hyjnë dhe i përbujti; pastaj, të nesërmen, shkoi me ta; dhe disa nga vëllezërit e Jopes e shoqëruan.

alb@Acts:10:25 @ Kur hyri Pjetri, Korneli i doli para, i ra ndër këmbë dhe e adhuroi.

alb@Acts:10:26 @ Por Pjetri e ngriti duke thënë: ``Çohu, edhe unë jam një njeri!``.

alb@Acts:10:27 @ Dhe, duke biseduar me të, hyri dhe gjeti mbledhur shumë njerëz.

alb@Acts:10:28 @ Dhe ai u tha atyre: ``Ju e dini se nuk është e ligjshme që një Jude të shoqërohet me një të huaj ose të hyjë në shtëpinë e tij; por Perëndia më dëftoi që të mos e quaj asnjë njeri të papastër a të ndotur.

alb@Acts:10:32 @ Dërgo, pra, ndonjë njeri në Jope dhe thirre Simonin, të mbiquajtur Pjetër; ai ndodhet në shtëpinë e Simonit, regjës lëkurësh, pranë detit; dhe, kur të vijë, ai do të të flasë".

alb@Acts:10:34 @ Atëherë Pjetri hapi gojën dhe tha: ``Në të vërtetë unë po e marr vesh se Perëndia nuk tregohet i anshëm;

alb@Acts:10:38 @ se si Perëndia vajosi me Frymën e Shenjtë dhe me fuqi Jezusin prej Nazareti, i cili e përshkoi vendin duke bërë mirë dhe duke shëruar të gjithë ata që ishin të pushtuar nga djalli, sepse Perëndia ishte me të.

alb@Acts:10:40 @ Por Perëndia e ringjalli të tretën ditë dhe e bëri që ai të dëftohet,

alb@Acts:10:43 @ Për të bëjnë dëshmi të gjithë profetët, që kushdo që beson në të merr faljen e mëkateve me anë të emrit të tij``.

alb@Acts:10:44 @ Ndërsa Pjetri ende po i thoshte këto fjalë, Fryma e Shenjtë zbriti mbi të gjithë ata që po e dëgjonin fjalën.

alb@Acts:10:45 @ Dhe të gjithë besimtarët që ishin të rrethprerë, të cilët kishin ardhur me Pjetrin, u mrekulluan që dhurata e Frymës se Shenjtë u shpërnda edhe mbi johebrenjtë,

alb@Acts:10:46 @ sepse i dëgjonin duke folur gjuhë të tjera dhe duke madhëruar Perëndinë. Atëherë Pjetri filloi të thotë:

alb@Acts:11:2 @ Dhe, kur Pjetri u ngjit në Jeruzalem, ata që ishin rrethprerë haheshin me të,

alb@Acts:11:3 @ duke thënë: ``Ti hyre në shtëpi të njerëzve të parrethprerë dhe hëngre me ta!``.

alb@Acts:11:4 @ Por Pjetri, duke nisur nga fillimi, u shpjegoi atyre me radhë ngjarjet duke thënë:

alb@Acts:11:5 @ ``Unë po lutesha në qytetin e Jopes, kur u rrëmbeva në ekstazë dhe pashë një vegim: një send, që i ngjante një çarçafi të madh të kapur në të katër cepat, po zbriste si të ulej poshtë prej qiellit dhe arriti deri tek unë.

alb@Acts:11:7 @ Dhe dëgjova një zë që më thoshte: "Pjetër, çohu, ther dhe ha!".

alb@Acts:11:13 @ Ai na tregoi se si kishte parë një engjëll që u paraqit në shtëpinë e tij dhe i tha: "Dërgo njerëz në Jope dhe thirre Simonin, të mbiquajtur Pjetër.

alb@Acts:11:18 @ Si i dëgjuan këto fjalë, ata u qetësuan dhe përlëvdonin Perëndinë, duke thënë: ``Perëndia, pra, edhe johebrenjve u dha pendesën për t`u dhënë jetën!``.

alb@Acts:11:19 @ Ndërkaq ata që ishin shpërndarë për shkak të përndjekjes që nisi me Stefanin, arritën deri në Feniki, në Qipro dhe në Antioki, duke mos ia shpallur fjalën asnjë tjetri, përveç Judenjve.

alb@Acts:11:25 @ Pastaj Barnaba u nis për në Tars për të kërkuar Saulin dhe, si e gjeti, e çoi në Antioki.

alb@Acts:11:27 @ Në ato ditë disa profetë zbritën nga Jeruzalemi në Antioki.

alb@Acts:11:28 @ Dhe një nga ata, me emër Agab, u ngrit dhe nëpërmjet Frymës parathoshte se do të ndodhte në mbarë botën një zi e madhe buke; dhe kjo ndodhi më vonë në kohën nën Klaud Cezarit.

alb@Acts:12:1 @ Dhe në atë kohë mbreti Herod filloi të përndjekë disa nga kisha.

alb@Acts:12:3 @ Dhe, duke parë se kjo u pëlqente Judenjve, urdhëroi të arrestohet edhe Pjetri (ishin ditët e të Ndormëve).

alb@Acts:12:5 @ Por, ndërsa Pjetrin e ruanin në burg, nga ana e kishës bënin lutje të vazhdueshme te Perëndia për të.

alb@Acts:12:6 @ Dhe natën, para se ta nxirrte Herodi përpara popullit, Pjetri po flinte në mes dy ushtarëve, i lidhur me dy zinxhirë; dhe rojet para portës ruanin burgun.

alb@Acts:12:7 @ Dhe ja, një engjëll i Zotit u duk dhe një dritë e ndriçoi qelinë; dhe ai i ra Pjetrit në ijë, e zgjoi duke thënë: ``Çohu shpejt!``. Dhe zinxhirët i ranë nga duart.

alb@Acts:12:8 @ Pastaj engjëlli i tha: ``Ngjishu dhe lidhi sandalet!``. Dhe ai bëri kështu. Pastaj i tha: ``Mbështillu me mantelin dhe ndiqmë!``.

alb@Acts:12:9 @ Dhe Pjetri, mbasi doli, e ndiqte pa e kuptuar se ç`po i ndodhte me anë të engjëllit ishte e vërtetë; sepse ai pandehte se kishte një vegim.

alb@Acts:12:10 @ Dhe, si kaluan vendrojën e parë dhe të dytë, arritën te dera e hekurt që të çonte në qytet, dhe ajo u hap përpara tyre vetvetiu; dhe, mbasi dolën, përshkuan një rrugë dhe papritmas engjëlli e la atë.

alb@Acts:12:11 @ Kur Pjetri erdhi në vete, tha: ``Tani me të vërtetë po e di se Zoti ka dërguar engjëllin e vet dhe më liroi nga duart e Herodit duke e bërë të kotë gjithë atë që priste populli i Judenjve``.

alb@Acts:12:13 @ Sapo Pjetri i ra derës së hyrjes, një shërbëtore që quhej Rode u afrua me kujdes për të dëgjuar

alb@Acts:12:14 @ Dhe, kur njohu zërin e Pjetrit, nga gëzimi nuk e hapi derën, por rendi brenda dhe njoftoi se Pjetri ndodhej para derës.

alb@Acts:12:15 @ Por ata i thanë: ``Ti flet përçart``. Por ajo pohonte se ashtu ishte. Dhe ata thoshnin: ``Éshtë engjëlli i tij!``.

alb@Acts:12:16 @ Ndërkaq Pjetri vazhdonte të trokiste. Ata, kur e hapën, e panë atë dhe u mahnitën.

alb@Acts:12:17 @ Por ai u bëri shenjë me dorë të heshtnin dhe u tregoi se si Zoti e kishte nxjerrë nga burgu. Pastaj tha: ``Ua tregoni këto Jakobit dhe vëllezërve!``. Pastaj doli dhe shkoi në një vend tjetër.

alb@Acts:12:18 @ Kur zbardhi dita, u bë një pështjellim i madh në mes të ushtarëve, sepse nuk dinin ç`kishte ndodhur me Pjetrin.

alb@Acts:12:19 @ Dhe Herodi nisi ta kërkojë, por nuk e gjeti, dhe, mbasi i mori në pyetje rojet, urdhëroi që të vriten. Pastaj zbriti nga Judeja në Cezare dhe atje qëndroi për pak kohë.

alb@Acts:12:20 @ Por Herodi ishte i zemëruar kundër tirasve dhe sidonasve; por ata, si u morën vesh midis tyre, u paraqitën para tij dhe, mbasi ia mbushën mendjen Blastit, kamarierit të mbretit, kërkuan paqe, sepse

alb@Acts:12:21 @ Ditën e caktuar Herodi, i veshur me mantelin mbretëror dhe i ulur mbi fron, u mbajti një fjalim.

alb@Acts:12:25 @ Dhe Barnaba dhe Sauli, mbasi e përfunduan misionin e tyre, u kthyen nga Jeruzalemi në Antioki duke e marrë me vete Gjonin, të mbiquajtur Mark.

alb@Acts:13:1 @ Por në kishën e Antiokisë ishin profetë dhe mësues: Barnaba, Simeoni, i quajtur Niger, Luci nga Kireneas, Manaeni, që ishte rritur bashkë me Herodin tetrark, dhe Sauli.

alb@Acts:13:5 @ Kur arritën në Salaminë, shpallën fjalën e Perëndisë në sinagogat e Judenjve; dhe ata kishin me vete edhe Gjonin si ndihmës.

alb@Acts:13:6 @ Pastaj, mbasi e përshkuan ishullin deri në Pafo, gjetën aty një magjistar, një profet të rremë jude, me emër Bar-Jezus,

alb@Acts:13:7 @ i cili ishte me prokonsullin Sergj Pal, njeri i zgjuar. Ky thirri pranë vetes Barnabën dhe Saulin dhe kërkoi të dëgjonte fjalën e Perëndisë,

alb@Acts:13:11 @ Tani, pra, ja, dora e Zotit është mbi ty, dhe do të verbohesh dhe nuk do ta shohësh më diellin për një farë kohe``. Menjëherë mbi të ra mjegull dhe terr: dhe ai shkonte rreth e qark duke kërkuar ndonjë që ta mbante për dore.

alb@Acts:13:13 @ Dhe Pali dhe shokët e vet hipën në anije nga Pafo dhe arritën nëpër det në Pergë të Panfilisë; por Gjoni u nda prej tyre dhe u kthye në Jeruzalem.

alb@Acts:13:15 @ Mbas leximit të ligjit dhe të profetëve, krerët e sinagogës dërguan atyre për t`u thënë: ``Vëllezër, në qoftë se keni ndonjë fjalë këshilluese për popullin, ia thoni``

alb@Acts:13:17 @ Perëndia e këtij populli të Izraelit i zgjodhi etërit tanë, dhe e bëri të madh popullin gjatë qëndrimit në vendin e Egjiptit; pastaj, me krahë të fuqishëm, e nxori që andej.

alb@Acts:13:18 @ Dhe për afro dyzet vjet i duroi në shkretëtirë.

alb@Acts:13:20 @ Dhe pastaj, për afro katërqind e pesëdhjetë vjet, u dha Gjyqtarë deri te profeti Samuel.

alb@Acts:13:21 @ Më pas ata kërkuan një mbret; dhe Perëndia u dha atyre Saulin, birin e Kisit, një burrë nga fisi i Beniaminit, për dyzet vjet.

alb@Acts:13:22 @ Pastaj Perëndia e hoqi dhe u ngjalli atyre si mbret Davidin, për të cilin dha dëshmi duke thënë: "Kam gjetur Davidin, birin e Jeseut, njeri sipas zemrës sime, i cili do të zbatojë të gjitha vullnetet e mia".

alb@Acts:13:23 @ Prej farës së këtij Perëndia, sipas premtimit të vet, i ka ngjallur Izraelit Shpëtimtarin Jezus.

alb@Acts:13:25 @ Dhe, kur Gjoni po e përfundonte misionin e tij, tha: "Cili pandehni se jam unë? Unë nuk jam Krishti; por ja, pas meje vjen një, të cilit unë nuk jam i denjë t`i zgjidh sandalet e këmbëve".

alb@Acts:13:27 @ Sepse banorët e Jeruzalemit dhe krerët e tyre, duke mos e njohur Këtëjezus, duke e dënuar, kanë përmbushur fjalët e profetëve që lexohen çdo të shtunë.

alb@Acts:13:28 @ Dhe, ndonëse nuk i gjetën asnjë faj që të meritonte vdekjen, i kërkuan Pilatit që ai të vritet.

alb@Acts:13:32 @ Dhe ne po ju shpallim lajmin e mirë të premtimit që u qe bërë etërve,

alb@Acts:13:34 @ Dhe mbasi e ka ringjallur prej të vdekurve për të mos e kthyer në kalbje, ai ka thënë kështu: "Unë do t`ju jap premtimet e sigurta të bëra Davidit".

alb@Acts:13:35 @ Për këtë ai thotë edhe në një psalm tjetër: "Ti nuk do të lejosh që i Shenjti yt të shohë kalbje".

alb@Acts:13:36 @ Sepse Davidi, mbasi zbatoi këshillën e Perëndisë në brezin e tij, vdiq dhe u bashkua me etërit e vet dhe pa kalbje,

alb@Acts:13:38 @ Le ta dini, pra, o vëllezër, se nëpërmjet tij ju është shpallur falja e mëkateve,

alb@Acts:13:40 @ Kini kujdes, pra, që të mos ju ndodhë ajo që është thënë në profetët:

alb@Acts:13:41 @ "Shikoni, o përbuzës, mrekullohuni dhe do të treteni, sepse unë po kryej një vepër në ditët tuaja, një vepër, të cilën ju nuk do ta besonit, po t`jua tregonte dikush"``.

alb@Acts:13:44 @ Të shtunën tjetër gati gjithë qyteti u mblodh për të dëgjuar fjalën e Perëndisë.

alb@Acts:13:46 @ Atëherë Pali dhe Barnaba, duke folur lirisht, thanë: ``Ishte e nevojshme që fjala e Perëndisë t`ju shpallej ju më së pari; por, ngaqë ju e hidhni poshtë dhe nuk e çmoni veten të denjë për jetën e përjetshme, ja, ne po u drejtohemi johebrenjve.

alb@Acts:13:48 @ Johebrenjtë, kur dëgjuan, u gëzuan dhe lëvdonin fjalën e Zotit; dhe të gjithë sa ishin të paracaktuar për jetën e pasosur besuan.

alb@Acts:13:50 @ Por Judenjtë i nxitën disa gra të perëndishme të shtresës së lartë, si dhe parinë e qytetit, dhe ngjallën një përndjekje kundër Palit dhe Barnabës dhe i dëbuan jashtë kufijve të tyre.

alb@Acts:14:4 @ Por popullsia e qytetit u nda: disa mbanin anën e Judenjve dhe të tjerë atë të apostujve.

alb@Acts:14:6 @ ata e morën vesh dhe ikën në qytetet e Likaonisë: në Listra, në Derbë dhe në krahinën përreth,

alb@Acts:14:13 @ Atëherë prifti i Jupiterit, që e kishte tempullin në hyrje të qytetit të tyre, solli dema me kurora pranë portave dhe donte të ofronte një flijim bashkë me turmën.

alb@Acts:14:15 @ ``O burra, pse bëni këto gjëra? Edhe ne jemi njerëz me të njëjtën natyrë si ju, dhe po ju shpallim lajmin e mirë, që ju nga këto gjëra të kota të ktheheni te Perëndia e gjallë që ka bërë qiellin, dheun, detin dhe të gjitha gjërat që janë në ta.

alb@Acts:14:16 @ Në brezat që shkuan ai la që të gjitha kombet të ndjekin rrugët e tyre;

alb@Acts:14:17 @ por nuk e la veten e vet pa dëshmi, duke bërë mirë, duke na dhënë shira prej qiellit dhe stinë të frytshme dhe duke i mbushur zemrat tona me ushqim dhe gëzim``

alb@Acts:14:19 @ Por në atë kohë erdhën disa Judenj nga Antiokia dhe nga Ikoni; ata, mbasi ia mbushën mendjen turmës, e gjuajtën me gurë Palin dhe, duke menduar se kishte vdekur, e tërhoqën zvarrë jashtë qytetit.

alb@Acts:14:20 @ Por, kur dishepujt u mblodhën rreth tij, ai u ngrit dhe hyri në qytet; dhe të nesërmen u nis me Barnabën për në Derbë.

alb@Acts:14:21 @ Dhe, mbasi ungjillëzuan atë qytet dhe bënë shumë dishepuj, u kthyen në Listra, në Ikon dhe në Antioki,

alb@Acts:14:22 @ duke fuqizuar shpirtërat e dishepujve dhe duke i këshilluar që të ngulmojnë në besim, dhe duke thënë se me shumë pikëllime duhet të hyjmë në mbretërinë e Perëndisë.

alb@Acts:15:1 @ Dhe disa, që zbritën nga Judeja, mësonin vëllezërit: ``Nëse nuk jeni rrethprerë sipas ritit të Moisiut, nuk mund të shpëtoheni``.

alb@Acts:15:5 @ Por u ngritën disa nga sekti i farisenjve, që kishin besuar dhe thanë: ``Duhen rrethprerë johebrenjtë dhe të urdhërohen të zbatojnë ligjin e Moisiut``.

alb@Acts:15:7 @ Dhe duke qenë se lindi një diskutim i madh, Pjetri u çua në këmbë dhe u tha atyre: ``Vëllezër, ju e dini se që në kohët e para Perëndia midis nesh më zgjodhi mua, që me anë të gojës sime johebrenjtë të dëgjojnë fjalën e ungjillit dhe të besojnë.

alb@Acts:15:10 @ Tani, pra, pse e tundoni Perëndinë, duke u vënë mbi qafën e dishepujve një zgjedhë që as etërit tanë e as ne nuk mund ta mbajmë?

alb@Acts:15:15 @ Me këtë gjë pajtohen fjalët e profetëve, sikundër është shkruar:

alb@Acts:15:17 @ që mbetja e njerëzve dhe të gjitha johebrenjtë mbi të cilat thirret emri im, të kërkojnë Zotin, thotë Zoti që i bën të gjitha këto".

alb@Acts:15:20 @ por t`u shkruhet atyre që të heqin dorë nga ndotjet e idhujve, nga kurvëria, nga gjërat e mbytura dhe nga gjaku.

alb@Acts:15:21 @ Sepse Moisiu që nga kohët e lashta ka njerëz të cilët në çdo qytet e predikojnë atë, duke qënë i lexuar çdo të shtunë në sinagoga``.

alb@Acts:15:22 @ Atëherë iu duk e mirë apostujve dhe pleqve me gjithë kishën të dërgojnë në Antioki, me Palin dhe Barnabën, disa njerëz të zgjedhur nga ata: Judën, mbiquajtur Barsaba, dhe Silën, njerëz me autoritet ndër vëllezërit,

alb@Acts:15:23 @ me një letër të shkruar nga dora e tyre që thoshte: ``Apostujt, pleqtë dhe vëllezërit, vëllezërve nga johebrenjtë që janë në Antioki, Siri dhe Kiliki, përshëndetje.

alb@Acts:15:24 @ Duke qenë se morëm vesh se disa që erdhën prej nesh, por të cilëve ne nuk u kishim dhënë asnjë porosi, ju kanë shqetësuar me fjalë duke trazuar shpirtrat tuaj, duke thënë se ju duhet të rrethpriteni dhe të zbatoni ligjin,

alb@Acts:15:26 @ njerëz që kanë përkushtuar jetën e tyre për emrin e Zotit tonë Jezu Krishtit.

alb@Acts:15:28 @ Në fakt na u duk mirë Frymës së Shenjtë dhe neve që të mos ju ngarkojmë asnjë barrë tjetër përveç këtyre gjërave të nevojshme:

alb@Acts:15:30 @ Ata, pra, mbasi u ndanë, zbritën në Antiokia dhe, si mblodhën kuvendin, e dorëzuan letrën.

alb@Acts:15:32 @ Dhe Juda e Sila, që ishin edhe ata profetë, me shumë fjalë i nxitën vëllezërit dhe i forcuan.

alb@Acts:15:34 @ Por Silës iu duk mirë të mbetej aty.

alb@Acts:15:36 @ Pas disa ditësh Pali i tha Barnabës: ``Le të kthehemi të shohim vëllezërit tanë në çdo qytet, ku kemi shpallur fjalën e Perëndisë, për të parë si janë``.

alb@Acts:15:37 @ Dhe Barnaba donte të merrte me vete Gjonin, të quajtur Mark.

alb@Acts:15:38 @ Por Pali mendonte se nuk duhej marrë me vete atë që ishte ndarë prej tyre në Pamfili, dhe nuk kishte shkuar me ata në punë.

alb@Acts:15:39 @ Atëherë lindi një grindje saqë ata u ndanë njëri nga tjetri; pastaj Barnaba, mbasi mori Markun, lundroi për në Qipro.

alb@Acts:16:3 @ Pali deshi që të dilte me të; kështu e mori, e rrethpreu për shkak të Judenjve që ishin në ato vende, sepse të gjithë e dinin se babai i tij ishte grek.

alb@Acts:16:4 @ Dhe, duke kaluar nëpër qytete, i urdhëronin ata të zbatojnë vendimet që ishin marrë nga apostujt dhe nga pleqtë në Jeruzalem.

alb@Acts:16:12 @ dhe prej andej në Filipi, që është qyteti i parë i asaj ane të Maqedonisë dhe koloni romake; dhe qëndruam disa ditë në atë qytet.

alb@Acts:16:13 @ Ditën e së shtunës dolëm jashtë qytetit anës lumit, ku ishte vendi i zakonshëm për lutje; dhe, si u ulëm, u flisnim grave që ishin mbledhur atje.

alb@Acts:16:14 @ Dhe një grua, me emër Lidia, që ishte tregtare të purpurtash, nga qyteti i Tiatirës dhe që e adhuronte Perëndinë, po dëgjonte. Dhe Zoti ia hapi zemrën për të dëgjuar gjërat që thoshte Pali.

alb@Acts:16:15 @ Pasi ajo u pagëzua me familjen e saj, na u lut duke thënë: ``Në qoftë se më keni gjykuar se jam besnike ndaj Zotit, hyni në shtëpinë time dhe rrini``. Dhe na detyroi të pranojmë.

alb@Acts:16:20 @ dhe si ua paraqitën pretorët, thanë: ``Këta njerëz, që janë Judenj, e turbullojnë qytetin tonë,

alb@Acts:16:22 @ Atëherë turma u lëshua e gjitha bashkë kundër tyre: dhe pretorëve, ua grisën atyre rrobat dhe urdhëruan t`i rrahin me kamxhik.

alb@Acts:16:26 @ Befas u bë një tërmet i madh, saqë u tundën themelet e burgut; dhe në atë çast u hapën të gjitha dyert dhe të gjithëve iu zgjidhën prangat.

alb@Acts:16:27 @ Rojtari i burgut, kur u zgjua dhe pa dyert e burgut të hapura, nxori shpatën dhe donte të vriste veten, duke menduar se të burgosurit kishin ikur.

alb@Acts:16:28 @ Por Pali thirri me zë të lartë: ``Mos i bëj ndonjë të keqe vetes, sepse ne të gjithë jemi këtu``.

alb@Acts:16:30 @ pastaj i nxori jashtë dhe tha: ``Zotërinj, ç`duhet të bëj unë që të shpëtohem?``.

alb@Acts:16:34 @ Mbasi i çoi në shtëpinë e vet, ua shtroi tryezën dhe u gëzua me gjithë familjen e tij që kishte besuar në Perëndinë.

alb@Acts:16:35 @ Kur u gdhi, pretorët dërguan liktorët t`i thonë rojtarit të burgut: ``Lëri të lirë ata njerëz``.

alb@Acts:16:36 @ Dhe rojtari i burgut i tregoi Palit këto fjalë: ``Pretorët kanë dërguar fjalë që të liroheni; dilni, pra, dhe shkoni në paqe``.

alb@Acts:16:37 @ Por Pali u tha atyre: ``Mbasi na kanë rrahur botërisht pa qenë të dënuar në gjyq, ne që jemi qytetarë romakë, na futën në burg dhe tani na nxjerrin fshehtas? Jo, kurrsesi! Le të vijnë vetë ata të na nxjerrin jashtë``.

alb@Acts:16:38 @ Liktorët ua tregon këto fjalë pretorëve; dhe ata, kur dëgjuan se ishin qytetarë romakë, u frikësuan.

alb@Acts:16:39 @ Atëherë erdhën dhe iu lutën atyre, dhe si i nxorën, iu lutën që të largohen nga qyteti.

alb@Acts:17:2 @ Dhe Pali, sipas zakonit të vet, hyri tek ata dhe tri të shtuna me radhë u paraqiti argumente nga Shkrimet,

alb@Acts:17:5 @ Por Judenjtë, të cilët nuk kishin besuar, patën smirë dhe morën me vete disa njerëz të këqij nga ata të rrugëve të tregut dhe, si mblodhën një turmë, e bënë rrëmujë qytetin; edhe sulmuan shtëpinë e Jasonit dhe kërkonin ata për t`i nxjerrë përpara popullit.

alb@Acts:17:6 @ Por, mbasi nuk i gjetën, e hoqën zvarrë Jasonin dhe disa vëllezër përpara krerëve të qytetit, duke thirrur: ``Ata që e kanë bërë rrëmujë botën, kanë ardhur edhe këtu,

alb@Acts:17:7 @ dhe Jasoni këta i priti; të gjithë këta veprojnë kundër statuteve të Cezarit, duke thënë se është një mbret tjetër, Jezusi``.

alb@Acts:17:8 @ Edhe nxitën popullin dhe krerët e qytetit, që i dëgjonin këto gjëra.

alb@Acts:17:11 @ Por këta ishin më fisnikë nga ndjenjat se ata të Thesalonikit dhe e pranuan fjalën me gatishmëri të madhe, duke i shqyrtuar çdo ditë Shkrimet për të parë nëse këto gjëra ishin ashtu.

alb@Acts:17:14 @ Atëherë vëllezërit e nisën menjëherë Palin në drejtim të detit, por Sila dhe Timoteu qëndruan atje.

alb@Acts:17:16 @ Ndërsa Pali po i priste në Athinë, po i ziente fryma përbrenda, kur pa qytetin plot me idhuj.

alb@Acts:17:18 @ Diskutonin me të edhe disa filozofë epikurianë dhe stoikë. Disa thoshnin: ``Vallë ç`do të thotë ky llafazan``. Dhe të tjerë thoshnin: ``Ai duket se është një kasnec i perëndivë të huaja``, sepse u shpall atyre Jezusin dhe ringjalljen.

alb@Acts:17:19 @ Dhe e zunë dhe e çuan në Areopag, duke thënë: ``A mund ta marrim vesh ç`është kjo doktrinë e re për të cilën ti flet?

alb@Acts:17:22 @ Atëherë Pali, duke qëndruar në këmbë në mes të Areopagut, tha: ``O burra athinas, unë shoh se në të gjitha gjërat ju jeni shumë fetarë``.

alb@Acts:17:23 @ Sepse, duke ecur e duke vënë re objektet e kultit tuaj, gjeta edhe një altar mbi të cilin është shkruar: "PERÉNDISÉ SÉ PANJOHUR"

alb@Acts:17:25 @ dhe as shërbehet nga duart e njerëzve, sikur të kishte nevojë për ndonjë gjë, sepse ai u jep të gjithëve jetë, hukatje dhe çdo gjë;

alb@Acts:17:26 @ dhe ai ka bërë nga një gjak i vetëm të gjitha racat e njerëzve, që të banojnë në mbarë faqen e dheut, dhe caktoi kohërat me radhë dhe caqet e banimit të tyre,

alb@Acts:17:28 @ Sepse në të ne jetojmë, lëvizim dhe jemi, sikurse kanë thënë edhe disa nga poetët tuaj: "Sepse jemi edhe ne pasardhës të tij".

alb@Acts:17:29 @ Duke qenë, pra, se ne jemi pasardhës të Perëndisë, nuk duhet të mendojmë që natyra e perëndishme është e ngjashme me arin ose me argjendin, ose me gurin ose me një vepër arti të latuar dhe të shpikur nga njeriu.

alb@Acts:18:2 @ Dhe si gjeti një farë Judeu, me emër Akuila, lindur në Pont, i ardhur rishtas nga Italia bashkë me gruan e tij Priskilën (sepse Klaudi kishte urdhëruar që të gjithë Judenjtë të largohen nga Roma), shkoi tek ata.

alb@Acts:18:10 @ sepse unë jam me ty dhe askush nuk do të vërë dorë mbi ty që të të bëjë keq, sepse unë kam një popull të madh në këtë qytet``

alb@Acts:18:15 @ por nëse janë çështje për fjalë, për emra dhe ligjin tuaj, shikojeni ju vetë, sepse unë nuk dua të jem gjykatës i këtyre gjërave``.

alb@Acts:18:18 @ Dhe Pali, mbasi qëndroi atje edhe shumë ditë, u nda nga vëllezërit dhe lundroi për në Siri me Priskilën dhe Akuilën, pasi e qethi kokën në Kenkrea, sepse kishte bërë një premtim solemn.

alb@Acts:18:19 @ Dhe, kur arriti në Efes, i la aty, po vetë hyri në sinagogë dhe filloi të diskutojë me Judenjtë.

alb@Acts:18:21 @ por u nda prej tyre duke thënë: ``Më duhet gjithsesi ta kaloj festën e ardhshme në Jeruzalem, por, në dashtë Perëndia, do të kthehem përsëri te ju``. Dhe u nis nga Efesi nëpër det.

alb@Acts:18:22 @ Si zbarkoi në Cezari, u ngjit në Jeruzalem, dhe si u përshëndet me kishën, zbriti në Antioki.

alb@Acts:18:23 @ Dhe, mbasi qëndroi atje pak kohë, u nis dhe përshkoi me radhë rrethinat e Galatisë dhe të Frigjisë, duke forcuar gjithë dishepujt.

alb@Acts:18:25 @ Ai ishte i mësuar në udhën e Zotit dhe, i zjarrtë në frymë, fliste dhe mësonte me zell gjërat e Zotit, por njihte vetëm pagëzimin e Gjonit.

alb@Acts:18:26 @ Ai filloi të flasë lirisht në sinagogë. Dhe, kur Akuila dhe Priskila e dëgjuan, e morën me vete dhe ia shtjelluan më thellë udhën e Perëndisë.

alb@Acts:19:1 @ Dhe ndërsa Apollo ishte ende në Korint, Pali, mbasi shkoi në vendet më të larta, arriti në Efes dhe, si gjeti disa dishepuj, u tha atyre:

alb@Acts:19:4 @ Atëherë Pali tha: ``Gjoni pagëzoi me pagëzimin e pendimit, duke i thënë popullit se duhet t`i besonte atij që do të vinte pas tij, domethënë Jezu Krishtit.

alb@Acts:19:6 @ Dhe, kur Pali vuri duart mbi ta, Fryma e Shenjtë zbriti mbi ta dhe ata folën në gjuhë të tjera dhe profetizuan.

alb@Acts:19:7 @ Dhe gjithsej ishin rreth dymbëdhjetë burra.

alb@Acts:19:8 @ Pastaj ai hyri në sinagogë dhe u foli lirisht njerëzve tre muaj me radhë, duke diskutuar dhe duke i bindur për gjërat e mbretërisë së Perëndisë.

alb@Acts:19:10 @ Dhe kjo vazhdoi dy vjet me radhë, kështu që të gjithë banorët e Azisë, Judenj dhe Grekë, e dëgjuan fjalën e Zotit Jezus

alb@Acts:19:12 @ aq sa mbi të sëmurët sillnin peshqirë dhe përparëse që kishin qenë mbi trupin e tij, dhe sëmundjet largoheshin prej tyre dhe frymërat e liga dilnin prej tyre.

alb@Acts:19:13 @ Dhe disa yshtës shëtitës Judenj u orvatën të thërrasin emrin e Zotit Jezus mbi ata që kishin frymërat e liga, duke thënë: ``Ju përbetohemi për Jezusin, që Pali predikon!``.

alb@Acts:19:19 @ Shumë nga ata që ishin marrë me magji i sollën librat dhe i dogjën përpara të gjithëve; dhe, mbasi e llogaritën çmimin e tyre, gjetën se ishin pesëdhjetë mijë pjesë argjendi.

alb@Acts:19:21 @ Mbas këtyre ngjarjeve, Pali kishte vendosur në mendje të shkojë në Jeruzalem, duke kaluar nëpër Maqedoni dhe nëpër Akai, dhe thoshte: ``Mbasi të kem qenë atje, më duhet të shoh edhe Romën``.

alb@Acts:19:22 @ Atëherë dërgoi në Maqedoni dy nga ata që i shërbenin, Timoteun dhe Erastin, dhe vetë ndenji edhe ca kohë në Azi.

alb@Acts:19:25 @ Ai i mblodhi këta bashkë me punëtorët që kishin një aktivitet të përafërt, dhe tha: ``O burra, ju e dini se fitimi ynë vjen nga kjo veprimtari.

alb@Acts:19:26 @ Dhe ju shihni dhe dëgjoni se ky Pali ua ka mbushur mendjen dhe ktheu një numër të madh njerëzish jo vetëm në Efes, por gati në mbarë Azinë, duke thënë se nuk janë perëndi ata që janë bërë me duar.

alb@Acts:19:27 @ Dhe jo vetëm që është rreziku për ne që kjo mjeshtria jonë të diskreditohet, por që edhe tempulli i perëndeshës së madhe Diana të mos vlerësohet më aspak dhe që t`i hiqet madhështia asaj, që gjithë Azia, madje gjithë bota, e nderon``.

alb@Acts:19:29 @ Dhe gjithë qyteti u mbush me rrëmujë; dhe si i morën me forcë Gain dhe Aristarkun, Maqedonas, bashkudhëtarë të Palit, rendën të gjithë, me një mendje, në teatër.

alb@Acts:19:32 @ Ndërkaq disa bërtisnin një gjë, të tjerë një tjetër, saqë mbledhja ishte trazuar dhe më të shumtët nuk dinin përse ishin mbledhur.

alb@Acts:19:35 @ Kancelari i qytetit, mbasi e qetësoi turmën, tha: ``O Efesianë, cili është vallë ai njeri që nuk e di se qyteti i Efesianëve është mbrojtësi i tempullit të perëndeshës së madhe Diana dhe i imazhit të saj që ra nga Zeusi?

alb@Acts:19:36 @ Duke qenë, pra, se këto janë të pakundërshtueshme, ju duhet të rrini urtë dhe të mos bëni asgjë të nxituar.

alb@Acts:19:38 @ Pra, në qoftë se Dhimitri dhe mjeshtrit që janë me të kanë diçka kundër dikujt, gjykatat janë hapur dhe prokonsuj ka; le të padisin njëri-tjetrin.

alb@Acts:19:39 @ Dhe nëse keni ndonjë kërkesë tjetër për të bërë, të zgjidhet në kuvendin sipas ligjit.

alb@Acts:19:40 @ Ne në fakt jemi në rrezik të akuzohemi si kryengritës për ngjarjen e sotme, sepse nuk ka asnjë arsye me të cilën të përligjet ky grumbullim``.

alb@Acts:20:1 @ Si pushoi trazira, Pali i thirri dishepujt pranë vetes, i përqafoi dhe u nis për të vajtur në Maqedoni.

alb@Acts:20:3 @ Dhe mbasi kaloi atje tre muaj, duke qenë se Judenjtë kishin kurdisur një komplot kundër tij kur përgatitej të lundronte për në Siri, vendosi të kthehet nga ana e Maqedonisë.

alb@Acts:20:7 @ Ditën e parë të javës, kur ishin mbledhur dishepujt për të thyer bukën, Pali, i cili duhet të nisej të nesërmen, bisedonte me ta dhe e zgjati fjalën deri në mesnatë.

alb@Acts:20:9 @ Një djalosh me emër Eutik, që ishte ulur në parvazin e dritares, e zuri një gjumë i rëndë; dhe, ndërsa Pali e çoi fjalën gjatë, e zuri gjumi, ra nga kati i tretë poshtë dhe e ngritën të vdekur.

alb@Acts:20:10 @ Por Pali, si zbriti, ra mbi të, e përqafoi dhe tha: ``Mos u shqetësoni, se shpirti i tij është në të``.

alb@Acts:20:13 @ Kurse ne, që kishim hipur tashmë në anije, lundruam për në Asos, ku kishim ndër mend të merrnim Palin, sepse kështu kishte caktuar, mbasi donte vetë të shkonte më këmbë.

alb@Acts:20:15 @ Lundruam prej andej dhe të nesërmen arritëm përballë Hiosit; një ditë më pas arritëm në Samo dhe, pas një ndalese në Trogjili, arritëm të nesërmen në Milet.

alb@Acts:20:17 @ Nga Mileti dërgoi në Efes për të thirrur pleqtë e kishës.

alb@Acts:20:18 @ Kur ata erdhën tek ai, ai u tha atyre: ``Ju e dini dita e parë që hyra në Azi si kam jetuar midis jush për të gjithë këtë kohë,

alb@Acts:20:23 @ përveçse Fryma e Shenjtë dëshmon për mua në çdo qytet, duke thënë se më presin pranga dhe mundime.

alb@Acts:20:24 @ Por unë nuk dua t`ia di fare për jetën time që nuk e çmoj aq, sa ta kryej me gëzim vrapimin tim dhe shërbesën që mora nga Zoti Jezus, të dëshmoj plotësisht ungjillin e hirit të Perëndisë.

alb@Acts:20:25 @ Dhe ja, tani e di se të gjithë ju, në mes të të cilëve kam vajtur dhe ardhur duke predikuar mbretërinë e Perëndisë, nuk do të shihni më fytyrën time.

alb@Acts:20:28 @ Tregoni kujdes, pra, për veten tuaj dhe për gjithë tufën, në mes të së cilës Fryma e Shenjtë ju ka vënë ju kujdestarë që të kullotni kishën e Perëndisë, të cilën ai e ka fituar me gjakun e tij.

alb@Acts:20:30 @ edhe vetë midis jush do të dalin njerëz që do të flasin gjëra të çoroditura që të tërheqin pas vetes dishepujt.

alb@Acts:20:31 @ Prandaj rrini zgjuar, dhe mbani mend se për tre vjet me radhë, ditë e natë, nuk pushova kurrë të paralajmëroj secilin me lot.

alb@Acts:20:34 @ Dhe ju vetë e dini se këto duar kanë punuar për nevojat e mia dhe për ata që ishin bashkë me mua.

alb@Acts:20:35 @ Dhe në çdo gjë ju kam treguar se, duke u munduar në këtë mënyrë, duhet të ndihmohen të lëngatët dhe të kujtohen fjalët e Zotit Jezus, i cili tha: "Ka më shumë lumturi të japësh sesa të marrësh!"``.

alb@Acts:21:1 @ Mbasi u ndamë nga ta, lundruam dhe, duke shkuar drejt, arritëm në Koos, ditën tjetër në Rodos dhe që andej në Patara.

alb@Acts:21:2 @ Edhe, si gjetëm një anije që shkonte për Feniki, hipëm dhe lundruam.

alb@Acts:21:4 @ Dhe, si i gjetëm dishepujt, qëndruam atje shtatë ditë; të shtyrë nga Fryma, ata i thoshin Palit të mos ngjitej në Jeruzalem.

alb@Acts:21:5 @ Kur i plotësuam ato ditë, u nisëm dhe shkuam; dhe na përcollën të gjithë, me gra e me fëmijë, deri jashtë qytetit; dhe si u ulëm në gjunjë në breg, u lutëm.

alb@Acts:21:6 @ Dhe, mbasi u përshëndetëm, hipëm në anije, kurse ata u kthyen në shtëpitë e veta.

alb@Acts:21:7 @ Kur mbaruam lundrimin, nga Tiro erdhëm në Ptolemaidë dhe, si përshëndetëm vëllezërit, kaluam një ditë me ta.

alb@Acts:21:9 @ Por ai kishte katër bija virgjëresha, që profetizonin.

alb@Acts:21:10 @ Dhe, pasi qëndruam ne atje shumë ditë, zbriti nga Judeja një farë profeti me emër Agabo.

alb@Acts:21:11 @ Si erdhi te ne, ai mori brezin e Palit, lidhi duart dhe këmbët e veta dhe tha: ``Këtë thotë Fryma e Shenjtë: Kështu do ta lidhin Judenjtë në Jeruzalem burrin, të cilit i përket ky brez dhe do t`a dorëzojnë johebrenjve``.

alb@Acts:21:13 @ Por Pali u përgjigj: ``Ç`po bëni ju, duke qarë e duke ma copëtuar zemrën? Sepse unë jam gati jo vetëm për të qenë i lidhur, por edhe për të vdekur në Jeruzalem për emrin e Zotit Jezus``.

alb@Acts:21:14 @ Dhe, mbasi nuk i mbushej mendja, ne pushuam duke thënë: ``U bëftë vullneti i Zotit!``

alb@Acts:21:16 @ Me ne erdhën edhe disa dishepuj nga Cezareja dhe prunë me ta njëfarë Mnasoni, lindur në Qipro, një dishepull i vjetër, tek i cili do të bujtnim.

alb@Acts:21:19 @ Mbasi i përshëndeti, Pali u tregoi atyre, një për një, të gjitha sa kishte bërë Zoti ndër johebrenjtë me anë të shërbesës së tij.

alb@Acts:21:21 @ Tani ata morën vesh për ty se ti i mëson të gjithë Judenjtës që jetojnë midis johebrenjve të shkëputen nga Moisiu, duke thënë që të mos i rrethpresin djemtë dhe të mos ndjekin më zakonet.

alb@Acts:21:22 @ Po atëherë, ç`duhet të bëhet? Duhet patjetër që të mblidhet populli, sepse do ta marrin vesh se ke ardhur.

alb@Acts:21:26 @ Atëherë Pali i mori me vete ata burra dhe, të nesërmen, pasi u pastrua bashkë me ta, hyri në tempull dhe deklaroi plotësimin e ditëve të pastrimit, dhe kur do të paraqitej oferta për secilin nga ata.

alb@Acts:21:29 @ Sepse ata kishin parë më përpara Trofimin nga Efesi bashkë me Palin në qytet, dhe mendonin se ai e kishte sjellë në tempull.

alb@Acts:21:30 @ Dhe gjithë qyteti ziente, dhe u mblodhën njerëzit; dhe, si e kapën Palin, e nxorrën jashtë tempullit dhe dyert u mby-llën menjëherë.

alb@Acts:21:33 @ Atëherë tribuni u afrua, e zuri dhe urdhëroi që ta lidhnin me dy zinxhirë, pastaj pyeti cili ishte dhe ç`kishte bërë.

alb@Acts:21:34 @ Në turmë disa bërtisnin një gjë, të tjerë një tjetër; dhe, mbasi nuk mori vesh dot të vërtetën për trazirën, urdhëroi që ta sillnin në fortesë.

alb@Acts:21:35 @ Dhe kur arriti te shkallaret, ndodhi që, për shkak të dhunës së turmës, duhej të bartej nga ushtarët,

alb@Acts:21:37 @ Kur Pali do të hynte në fortesë, i tha tribunit: ``A më lejohet të them diçka?``. Ai u përgjigj: ``A di greqisht?

alb@Acts:21:38 @ Mos je vallë ai Egjiptasi që disa ditë më parë ngriti krye dhe nxori në shkretëtirë katër mijë gjakësorë?``.

alb@Acts:21:39 @ Dhe Pali tha: ``Unë jam një Jude nga Tarsi, qytetar i një qyteti të Kilikisë që s`është i padëgjuar; dhe të lutem më lejo t`i flas popullit``.

alb@Acts:22:1 @ ``Vëllezër dhe etër, dëgjoni çfarë ju them tani për mbrojtjen time``.

alb@Acts:22:3 @ ``Në të vërtetë unë jam një Jude, lindur në Tars të Kilikisë dhe rritur në këtë qytet te këmbët e Gamalielit, edukuar me përpikërinë e ligjit të etërve tanë, plot me zell për Perëndinë, sikurse jeni ju të gjithë sot;

alb@Acts:22:5 @ sikurse jep dëshmi për mua kryeprifti dhe gjithë sinedri i pleqve, prej të cilëve mora edhe letra për vëllezërit dhe shkova në Damask për të sjellë të lidhur në Jeruzalem ata që ishin atje, që të ndëshkoheshin.

alb@Acts:22:6 @ Dhe më ndodhi që, kur isha duke udhëtuar dhe po i afrohesha Damaskut, aty nga mesi i ditës, papritmas një dritë e madhe nga qielli vetëtiu rreth meje.

alb@Acts:22:10 @ Unë thashë: "O Zot, ç`duhet të bëj?". Zoti më tha: "Çohu dhe shko në Damask! Atje do të të thuhet çfarë të është urdhëruar të bësh".

alb@Acts:22:14 @ Pastaj vazhdoi: "Perëndia i etërve tanë të ka paracaktuar të njohësh vullnetin e tij, ta shohësh të Drejtin dhe të dëgjosh një zë nga goja e tij.

alb@Acts:22:15 @ Sepse ti duhet të dëshmosh për të tek të gjithë njerëzit për ato që ke parë dhe ke dëgjuar.

alb@Acts:22:16 @ Dhe tani ç`pret? Çohu dhe ji i pagëzuar dhe i larë nga mëkatet e tua, duke thirrur emrin e Zotit"

alb@Acts:22:19 @ Atëherë unë thashë: "O Zot, ata e dinë vetë se unë burgosja dhe rrihja nga një sinagogë te tjetra ata që besonin në ty;

alb@Acts:22:24 @ kryemijësi urdhëroi ta çonin Palin në fortesë, duke urdhëruar që ta marrin në pyetje duke e rrahur me kamxhik, që të merrej vesh për çfarë arsye ata bërtisnin kështu kundër tij.

alb@Acts:22:25 @ Por, kur e shtrinë, të lidhur me rripa, Pali i tha centurionit që ishte aty: ``A është e ligjshme për ju të rrihni me kamxhik një qytetar romak, ende të pagjykuar?``.

alb@Acts:22:26 @ Kur e dëgjoi, centurioni shkoi e i tregoi kryemijësit duke thënë: ``Çfarë do të bësh? Ky njeri është një qytetar romak!``.

alb@Acts:22:27 @ Atëherë kryemijësi shkoi te Pali dhe e pyeti: ``Më thuaj, a je një qytetar romak?``. Ai tha: ``Po, jam!``.

alb@Acts:22:28 @ Kryemijësi u përgjigj: ``Unë e kam fituar këtë qytetëri me një shumë të madhe``. Pali tha: ``Kurse unë e kam qysh prej lindjes!``.

alb@Acts:22:29 @ Menjëherë ata që duhet ta merrnin në pyetje u larguan prej tij; dhe vetë kryemijësi, kur mori vesh se ai ishte qytetar romak, pati frikë që e kishte lidhur.

alb@Acts:23:6 @ Pali, pra, duke ditur se një pjesë ishte nga saducenj dhe tjetra nga farisenj, i thirri sinedrit: ``Vëllezër, unë jam farise, bir farisenjsh; për shkak të shpresës dhe të ringjalljes të së vdekurve unë po gjykohem``.

alb@Acts:23:7 @ Sapo tha këtë, lindi një grindje ndërmjet farisenjve dhe saducenjve, dhe kuvendi u përça;

alb@Acts:23:8 @ sepse saducenjtë thonë se nuk ka ringjallje, as engjëll, as frymë, ndërsa farisenjtë pohojnë edhe njërën dhe tjetrën.

alb@Acts:23:11 @ Një natë më pas, Zoti iu shfaq atij dhe tha: ``Pal, kurajo, sepse sikurse ke dhënë dëshmi për mua në Jeruzalem, ashtu duhet të dëshmosh edhe në Romë``.

alb@Acts:23:12 @ Kur zbardhi dita, disa Judenj kurdisën një komplot duke u lidhur me betim që të mos hanë dhe të mos pinë derisa të kenë vrarë Palin.

alb@Acts:23:13 @ Ata që kishin bërë këtë komplot ishin më tepër se dyzet.

alb@Acts:23:14 @ Ata u paraqitën para krerëve të priftërinjve dhe para pleqve dhe thanë: ``Ne jemi lidhur me betim të mos vëmë gjë në gojë, derisa të vrasim Palin.

alb@Acts:23:15 @ Ju, pra, me sinedrin, i bëni një kërkesë tribunit që t`jua sjellë nesër, gjoja se doni ta hetoni më thellë çështjen e tij; dhe ne, para se të afrohet, do të jemi gati ta vrasim``.

alb@Acts:23:17 @ Atëherë Pali thirri një nga centurionët pranë vetes dhe i tha: ``Çoje këtë djalë tek kryemijëshi, sepse ka diçka për t`i thënë``.

alb@Acts:23:19 @ Atëherë kryemijësi e kapi për dore, e mori mënjanë dhe e pyeti: ``Çfarë ke për të më thënë?``.

alb@Acts:23:20 @ Ai tha: ``Judenjtë janë marrë vesh që të të kërkojnë që nesër ta nxjerrësh Palin poshtë, në sinedër, se gjoja dashkan ta hetojnë më thellë çështjen e tij.

alb@Acts:23:21 @ Prandaj ti mos ua vër veshin, sepse më shumë se dyzet burra nga ata kanë ngritur kurth kundër tij, sepse janë zotuar duke u lidhur me betim, të mos hanë e të mos pinë, derisa ta kenë vrarë; dhe tani janë gati dhe presin që ti t`ua lejosh atyre``.

alb@Acts:23:23 @ Pastaj thirri dy centurionë dhe u tha: ``Bëni gati që nga ora tre e natës dyqind ushtarë, shtatëdhjetë kalorës dhe dyqind shtizëmbajtës, për të shkuar deri në Cezare``.

alb@Acts:23:25 @ Ai shkroi një letër me këtë përmbajtje:

alb@Acts:23:26 @ ``Klaud Lisia, qeveritarit shumë të shkëlqyeshëm Feliks, shëndet.

alb@Acts:23:27 @ Ky njeri ishte kapur nga Judenjtë që ishin gati ta vrisnin, kur ia mbërrita unë me ushtarët dhe e lirova, sepse mora vesh se ishte qytetar romak.

alb@Acts:23:30 @ Dhe, kur më njoftuan për kurthin që Judenjtë i ngritën këtij njeriu, ta nisa menjëherë, duke u dhënë urdhër paditësve të parashtrojnë para teje ankimet që kanë kundër tij. Qofsh me shëndet!``.

alb@Acts:23:32 @ Të nesërmen, pasi ua lanë si detyrë kalorësve të shkojnë me të, u kthyen në fortesë.

alb@Acts:23:33 @ Ata, pasi arritën në Cezare dhe ia dorëzuan letrën qeveritarit, i paraqitën edhe Palin.

alb@Acts:23:34 @ Mbasi e lexoi letrën, qeveritari e pyeti Palin nga ç`krahinë ishte; dhe, kur mori vesh se ishte nga Kilikia,

alb@Acts:23:35 @ i tha: ``Unë do të të dëgjoj kur të mbrrijnë edhe paditësit e tu``. Dhe urdhëroi që ta ruanin në pretoriumin e Herodit.

alb@Acts:24:4 @ Por, për të mos të shqetësuar më gjatë, të lutem me mirësinë tënde, të na dëgjosh shkurtimisht.

alb@Acts:24:5 @ Ne kemi gjetur se ky njeri është një murtajë dhe shkakton trazira midis gjithë Judenjve që janë në botë dhe është kryetari i sektit të Nazarenasve.

alb@Acts:24:8 @ duke i urdhëruar paditësit e tij të vijnë tek ti; duke e hetuar atë, do të mundësh ti vetë të marrësh vesh prej tij të vërtetën e të gjitha gjërave, për të cilat ne e akuzojmë``.

alb@Acts:24:10 @ Atëherë Pali, mbasi qeveritari i bëri shenjë të flasë, u përgjigj: ``Duke ditur se prej shumë vjetësh ti je gjykatësi i këtij kombi, flas edhe më me guxim në mbrojtje të vetes.

alb@Acts:24:11 @ Jo më shumë se dymbëdhjetë ditë më parë, siç mund ta verifikosh, unë u ngjita në Jeruzalem për të adhuruar.

alb@Acts:24:12 @ Dhe këta nuk më gjetën në tempull duke u grindur me ndonjë, ose duke nxitur turmën as në sinagogat as edhe nëpër qytet;

alb@Acts:24:14 @ Por unë po të rrëfej këtë: sipas Udhës që ata e quajnë sekt, unë i shërbej kështu Perëndisë së etërve, duke u besuar të gjitha gjërave që janë shkruar në ligjin dhe në profetët,

alb@Acts:24:15 @ duke pasur shpresë në Perëndinë, të cilën edhe këta e kanë, se do të ketë një ringjallje të të vdekurve, qoftë të të drejtëve, qoftë të të padrejtëve.

alb@Acts:24:17 @ Tani, pas shumë vjetësh, unë erdha të sjell lëmosha dhe oferta kombit tim.

alb@Acts:24:18 @ Por, tek po bëja këtë, ata më gjetën të pastruar në tempull, pa asnjë tubim ose trazirë.

alb@Acts:24:20 @ Ose vetë këta le të thonë nëse kanë gjetur ndonjë padrejtësi tek unë, kur rrija përpara sinedrit,

alb@Acts:24:21 @ veç mos qoftë vetëm për atë fjalë që unë thirra duke qëndruar në këmbë para tyre: "Për shkak të ringjalljes së të vdekurve sot unë gjykohem prej jush!"``.

alb@Acts:24:23 @ Dhe i dha urdhër centurionit që Palin ta ruanin, por të kishte njëfarë lirie, pa penguar asnjë nga të vetët t`i kryejnin shërbime ose të vijnin ta takojnin.

alb@Acts:24:24 @ Pas disa ditësh Feliksi, që kishte ardhur me gruan e vet Druzila, që ishte jude, dërgoi ta thërresin Palin dhe e dëgjoi lidhur me besimin në Jezu Krishtin.

alb@Acts:24:25 @ Dhe, duke qenë se Pali fliste për drejtësi, për vetëkontroll dhe për gjyqin e ardhshëm, Feliksi, shumë i trembur, u përgjigj: ``Për tani shko, dhe kur të kem rast, do të dërgoj të të thërrasin``.

alb@Acts:24:27 @ Por pas dy vjetësh, Feliksit ia zuri vendin Porc Festi; dhe Feliksi, duke dashur t`ua bëjë qejfin Judenjve, e la Palin në burg.

alb@Acts:25:4 @ Por Festi u përgjigj që Pali ruhej në Cezare dhe që ai vetë do të shkonte aty shpejt.

alb@Acts:25:6 @ Si qëndroi midis tyre jo më shumë se tetë a dhjetë ditë, Festi zbriti në Cezare; të nesërmen zuri vend në gjykatë dhe urdhëroi që të sillnin Palin.

alb@Acts:25:7 @ Kur erdhi ai, Judenjtë që kishin zbritur nga Jeruzalemi e rrethuan, dhe drejtuan kundër Palit shumë akuza të rënda, të cilat nuk mund t`i vërtetonin.

alb@Acts:25:8 @ Në mbrojtje të vet Pali thoshte: ``Unë nuk kam mëkatuar as kundër ligjit të Judenjve, as kundër tempullit, as kundër Cezarit``.

alb@Acts:25:10 @ Atëherë Pali tha: ``Unë jam para gjykatës së Cezarit, ku duhet të gjykohem; unë nuk u kam bërë asnjë të padrejtë Judenjve, sikurse ti e di fare mirë.

alb@Acts:25:11 @ Në qoftë se kam vepruar keq ose kam kryer diçka që meriton vdekjen, nuk refuzoj që të vdes; por nëse s`ka asgjë të vërtetë në gjërat për të cilat këta më akuzojnë, askush nuk mund të më dorëzojë në duart e tyre. Unë i apelohem Cezarit``.

alb@Acts:25:13 @ Pas disa ditësh mbreti Agripa dhe Berenike erdhën në Cezare për të përshëndetur Festin.

alb@Acts:25:14 @ Dhe, mbasi ata ndenjën disa ditë, Festi ia parashtroi çështjen e Palit mbretit, duke thënë: ``Feliksi ka lënë të burgosur njëfarë njeriu,

alb@Acts:25:16 @ Unë u dhashë përgjigje se nuk është zakon i Romakëve të dorëzojnë dikë për vdekje para se i akuzuari të ballafaqohet me paditësit e tij, dhe t`i jetë dhënë mundësia që të mbrohet nga akuza.

alb@Acts:25:19 @ Por kishin vetëm disa pika mospajtimi për fenë e tyre dhe për njëfarë Jezusi, që ka vdekur, dhe për të cilin Pali thoshte se është i gjallë.

alb@Acts:25:20 @ Dhe duke qenë se unë mbeta ndërdyshas përpara një konflikt i të këtij lloji, e pyeta nëse ai donte të shkonte në Jeruzalem dhe të gjykohej atje lidhur me këto gjëra.

alb@Acts:25:23 @ Kështu të nesërmen Agripa dhe Berenike erdhën me shumë madhështi dhe, mbasi hynë në auditor me tribunët dhe me parinë e qytetit, me urdhër të Festit, e sollën Palin aty.

alb@Acts:25:24 @ Atëherë Festi tha: ``O mbret Agripa, dhe ju të gjithë që jeni të pranishëm këtu me ne, ju po shihni atë kundër të cilit gjithë turma e Judenjve m`u drejtua mua në Jeruzalem dhe këtu, duke thirrur se nuk është më i denjë të jetojë.

alb@Acts:25:25 @ Por unë, duke parë se s`ka bërë asnjë gjë që të meritojë vdekjen, dhe duke qenë se ai vetë i është apeluar Augustit, vendosa ta dërgoj.

alb@Acts:25:26 @ Dhe duke qenë se s`kam asgjë konkrete që t`i shkruaj perandorit për të, e solla këtu para jush, dhe kryesisht para teje, o mbret Agripa, që pas kësaj seance të kem diçka për të shkruar.

alb@Acts:25:27 @ Sepse më duket e paarsyeshme të dërgosh një të burgosur pa treguar akuzat kundër tij``.

alb@Acts:26:1 @ Atëherë Agripa i tha Palit: ``Ke leje të flasësh për të mbrojtur veten!``. Dhe Pali, si e shtriu dorën, nisi të bëjë mbrojtjen e tij:

alb@Acts:26:2 @ ``O mbret Agripa, e quaj veten të lumtur që kam mundësi sot të shfajësohem para teje nga të gjitha ato që më kanë akuzuar Judenjtë,

alb@Acts:26:3 @ veçanërisht sepse ti i njeh të gjitha zakonet dhe çështjet që janë midis Judenjve; prandaj të lutem të më dëgjosh me durim.

alb@Acts:26:4 @ Se cila ka qenë mënyra ime e të jetuarit që nga rinia, të cilën e kalova tërësisht në Jeruzalem në mes të popullit tim, të gjithë Judenjtë e dinë.

alb@Acts:26:5 @ Ata më njohin qysh atëherë dhe mund të dëshmojnë, po deshën, se kam jetuar si farise, sipas sektit më të drejtë të fesë sonë.

alb@Acts:26:6 @ Dhe tani ndodhem para qjyqit për shpresën e premtimit që u ka bërë Perëndia etërve tanë,

alb@Acts:26:7 @ premtim të cilin dymbëdhjetë fiset tona, që i shërbejnë me zell ditë e natë Perëndisë, shpresojnë ta fitojnë; për këtë shpresë, o mbret Agripa, unë jam akuzuar nga Judenjtë.

alb@Acts:26:9 @ Unë vetë mendova se ishte detyra ime të bëj shumë gjëra kundër emrit të Jezusit Nazarenas.

alb@Acts:26:10 @ Dhe këtë kam bërë në Jeruzalem; mbasi kam marrë pushtet nga krerët e priftërinjve, futa në burg shumë shenjtorë dhe, kur i vrisnin, jepja miratimin tim.

alb@Acts:26:11 @ Dhe shpesh, duke shkuar nga një sinagogë te tjetra, i kam detyruar të blasfemojnë dhe, me zemërim të madh kundër tyre, i kam përndjekur deri në qytetet e huaja

alb@Acts:26:13 @ në mesditë, o mbret, në rrugë unë pashë një dritë nga qielli që shkëlqente më shumë se dielli, e cila vetëtiu rreth meje dhe rreth atyre që udhëtonin me mua.

alb@Acts:26:18 @ që t`u çelësh sytë atyre dhe t`i kthesh nga errësira në dritë dhe nga pushteti i Satanit te Perëndia, që të marrin me anë të besimit në mua faljen e mëkateve dhe një trashëgim midis të shenjtëruarve".

alb@Acts:26:19 @ Prandaj, o mbret Agripa, unë nuk kam qenë i pabindur ndaj vegimit qiellor.

alb@Acts:26:22 @ Por, për shkak të ndihmës që pata nga Perëndia deri në këtë ditë, vazhdova t`u dëshmoj të vegjëlve dhe të mëdhenjve, duke mos thënë tjetër përveç atyre që profetët dhe Moisiu thanë se duhet të ndodhnin,

alb@Acts:26:23 @ domethënë: që Krishti duhej të vuante dhe që, duke qenë i pari i ringjallur prej së vdekuris, duhej t`i shpallte dritën popullit dhe johebrenjve``.

alb@Acts:26:24 @ Dhe, ndërsa Pali i thoshte këto gjëra në mbrojtje të tij, Festi tha me zë të lartë: ``Pal, ti je tërbuar; studimet e shumta të bënë të shkallosh".

alb@Acts:26:25 @ Por ai tha: ``Unë nuk jam tërbuar, shumë i shkëlqyeri Fest, por them fjalë të së vërtetës dhe të mendjes së shëndoshë.

alb@Acts:26:26 @ Sepse mbreti, të cilit unë po i flas lirisht, është i mirinformuar për këto gjëra, sepse unë jam i bindur se asnjë nga këto gjëra nuk është e panjohur për të, sepse e gjithë kjo nuk është bërë në fshehtësi.

alb@Acts:26:27 @ O mbret Agripa, a u beson profetëve? Unë e di se ti beson``.

alb@Acts:26:29 @ Pali i tha: ``Dhëntë Perëndia që në pak ose në shumë kohë jo vetëm ti, por edhe të gjithë ata që sot po më dëgjojnë, të bëhen të tillë, sikurse jam unë, përveç këtyre zinxhirëve``.

alb@Acts:26:30 @ Mbasi tha këto gjëra, mbreti u ngrit dhe me të qeveritari, Berenike dhe ata që ishin ulur me ta.

alb@Acts:26:31 @ Mbasi u hoqën mënjanë, folën me njëri-tjetrin dhe thanë: ``Ky njeri nuk ka bërë asgjë që të meritojë vdekjen ose burgun``.

alb@Acts:27:2 @ Hipëm në një anije të Adramitit, që duhej të kalonte nga portet e brigjeve të Azisë, dhe lundronim duke pasur me vete Aristarkun, një maqedonas nga Thesaloniki.

alb@Acts:27:3 @ Të nesërmen arritëm në Sidon; dhe Juli, duke u treguar njerëzor me Palin, i dha leje të shkojë te miqtë e vet dhe që të kujdesen për të.

alb@Acts:27:5 @ Si e kaptuam detin e Kilikisë dhe të Panfilisë, arritëm në Mirë të Likisë.

alb@Acts:27:6 @ Centurioni gjeti atje një anije të Aleksandrisë, që do të shkonte për në Itali, dhe na futi në të.

alb@Acts:27:7 @ Duke lundruar ngadalë për shumë ditë, arritëm me vështirësi deri përballë Knidit, sepse nuk na linte era; pastaj filluam të lundrojmë të mbrojtur nga Kreta nga ana e Salmonit.

alb@Acts:27:8 @ Dhe duke lundruar me shumë vështirësi përbri brigjeve të saj, arritëm në një vend që quhet Limanet e Bukur, pranë të cilit ishte qyteti Lasea.

alb@Acts:27:10 @ duke thënë: ``O burra, unë po shoh se lundrimi do të bëhet me rrezik dhe me dëm të madh jo vetëm për ngarkesën dhe për anijen, por edhe për ne vetë.

alb@Acts:27:12 @ Dhe duke qenë se ai liman nuk ishte i përshtatshëm për të dimëruar, shumica qe e mendimit të lundronim prej andej për t`u përpjekur të arrijnim në njëfarë mënyre në Fenike, një liman i Kretës, që

alb@Acts:27:13 @ Dhe kur filloi të fryjë lehtë juga, duke menduar se mund të realizohej qëllimi i tyre, i ngritën spirancat dhe filluan të lundrojnë afër brigjeve të Kretës

alb@Acts:27:16 @ Si kaluam me të shpejtë pranë një ishulli të vogël, që quhet Klauda, arritëm me vështirësi ta vëmë nën kontroll sandallin.

alb@Acts:27:17 @ Dhe, mbasi e ngritën në bordin, detarët përdorën të gjitha mënyrat për ta ngjeshur nga poshtë anijen dhe, nga frika se mos ngecnin në cekëtinat ranore të Sirtës, i ulën velat dhe kështu shkonin andej-këtej.

alb@Acts:27:18 @ Por mbasi furtuna na vuri përpara me forcë, të nesërmen filluan ta hedhim në det ngarkesën.

alb@Acts:27:19 @ Ditën e tretë, hodhën me duart e tyre, pajisjet e anijes në det.

alb@Acts:27:20 @ Dhe, duke qenë se prej shumë ditësh nuk dukeshin as dielli as yjet, dhe furtuna po tërbohej, humbi tashmë çdo shpresë shpëtimi.

alb@Acts:27:21 @ Edhe, mbasi kishin mbetur shumë kohë pa ushqim, Pali u çua në mes të tyre dhe tha: ``O burra, po të më kishit dëgjuar dhe të mos ishit nisur nga Kreta, do t`i ishim shmangur këtij rreziku dhe kësaj humbjeje.

alb@Acts:27:24 @ duke thënë: "Pal, mos druaj, ti duhet të dalësh para Cezarit; dhe ja, Perëndia ty t`i ka dhënë të gjithë ata që lundrojnë me ty".

alb@Acts:27:26 @ Edhe duhet të ngecim në një ishull``.

alb@Acts:27:27 @ Kur erdhi nata e katërmbëdhjetë që po kalonim andej e këndej në detin Adriatik, aty nga mesnata detarët patën përshtypjen se po i afroheshin një toke.

alb@Acts:27:28 @ Dhe, si hodhën matësin e thellësisë, gjetën njëzet pashë thellësi; pastaj, pak më tutje e hodhën përsëri matësin e thellësisë dhe gjetën pesëmbëdhjetë pashë.

alb@Acts:27:30 @ Por, duke qenë se detarët kërkonin të iknin prej anijes dhe po e ulnin sandallen në det gjoja për të hedhur spirancat nga bashi,

alb@Acts:27:33 @ Dhe në pritje që të bëhej ditë, Pali i nxiti të gjithë të hanin diçka, duke thënë: ``Sot është e katërmbëdhjeta ditë që, duke pritur, jeni të uritur, pa ngrënë asgjë.

alb@Acts:27:37 @ Dhe në anijen ne ishim gjithsej dyqind e shtatëdhjetë e gjashtë veta.

alb@Acts:27:38 @ Dhe mbasi hëngrën sa u ngopën, e lehtësuan anijen duke hedhur grurin në det.

alb@Acts:27:40 @ I zgjidhën spirancat dhe i lanë të fundosen në det, duke zgjidhur në të njëjtën kohë të lidhurat e timonit; pastaj, si e ngritën velën kryesore nga era, u drejtuan për te bregu.

alb@Acts:27:41 @ Por, mbasi ranë në një cekëtinë që kishte deti nga të dy anët, anija ngeci dhe mbeti me bashin të zënë e të palëvizshëm, ndërsa kiçi po shkallmohej nga furia e valëve.

alb@Acts:27:43 @ Por centurioni, duke dashur të shpëtojë Palin, ua largoi mendimin për këtë propozim dhe u dha urdhër atyre që dinin të notonin të hidheshin të parët në det dhe të dilnin në tokë;

alb@Acts:28:4 @ Barbarët, kur panë gjarprin që i varej nga dora, i thanë njëri-tjetrit: ``Me siguri ky njeri është një vrasës, sepse, edhe pse shpëtoi nga deti, drejtësia hyjnore nuk e lë të rrojë``.

alb@Acts:28:7 @ Edhe rreth atij vendi i kishte arat i pari i ishullit me emër Publius; ai na priti dhe na mbajti në shtëpi tri ditë miqësisht.

alb@Acts:28:8 @ Dhe ndodhi që i ati i Publit dergjej në shtrat, i sëmurë me ethe dhe me dizenteri; Pali i shkoi dhe, mbasi ishte lutur, vuri duart mbi të dhe e shëroi.

alb@Acts:28:14 @ Kur gjetëm atje vëllezër, na lutën të rrimë tek ata shtatë ditë. Dhe kështu mbërritëm në Romë.

alb@Acts:28:16 @ Kur arritëm në Romë, centurioni ia dorëzoi robërit komandantit të kampit; por Palit iu dha leja të rrijë më vete me një ushtar si roje.

alb@Acts:28:17 @ Pas tri ditësh, Pali thirri krerët e Judenjve. Kur ata u mblodhën, u tha atyre: ``Vëllezër, ndonëse nuk bëra asgjë kundër popullit dhe kundër zakoneve të etërve, jam arrestuar në Jeruzalem dhe më kanë dorëzuar në duart e Romakëve.

alb@Acts:28:18 @ Ata, si më pyetën, donin të më lëshonin, sepse tek unë nuk kishte asnjë faj që të meritonte vdekjen.

alb@Acts:28:19 @ Por, duke qenë se Judenjtë kundërshtonin, u detyrova t`i apelohem Cezarit, jo se kam ndonjë akuzë kundër kombit tim.

alb@Acts:28:21 @ Edhe ata i thanë: ``Ne nuk kemi marrë asnjë letër për ty nga Judeja, as nuk erdhi ndonjë nga vëllezërit të na tregojë ose të thotë ndonjë të keqe për ty.

alb@Acts:28:22 @ Por ne dëshirojmë të dëgjojmë prej teje ç`mendon, sepse për këtë sekt ne dimë se kudo flitet kundra``.

alb@Acts:28:23 @ Dhe, mbasi i caktuan një ditë, erdhën shumë veta tek ai në banesën e tij; dhe ai shtjellonte dhe u dëshmonte atyre për mbretërinë e Perëndisë dhe, me anë të ligjit të Moisiut dhe të profetëve kërkonte

alb@Acts:28:25 @ Dhe, duke qenë në mospajtim njëri me tjetrin, u larguan, pasi Pali u tha pikërisht këto fjalë: ``Mirë u foli Fryma e Shenjtë me anë të profetit Isaia etërve tanë,

alb@Acts:28:29 @ Dhe si i tha këto fjalë, Judenjve ikën duke u ngrënë me shumë fjalë njëri me tjetrin.

alb@Acts:28:30 @ Dhe Pali ndenji plot dy vjet në shtëpinë që kishte marrë me qira dhe priste të gjithë ata që vinin tek ai,

alb@Acts:28:31 @ duke predikuar mbretërinë e Perëndisë dhe duke mësuar gjërat e Zotit Jezu Krisht me shumë liri dhe pa ndalim.

alb@Romans:1:2 @ siç i kishte premtuar ai me anë të profetëve të tij në Shkrimet e shenjta,

alb@Romans:1:4 @ i deklaruar Biri i Perëndisë në fuqi, sipas Frymës së shenjtërisë nëpërmjet ringjalljes prej së vdekurit: Jezu Krishti Zoti ynë,

alb@Romans:1:9 @ Sepse Perëndia, të cilit unë i shërbej me frymën time nëpërmjet ungjillit të Birit të tij, është dëshmitari im që unë nuk pushoj kurrë t`ju kujtoj,

alb@Romans:1:10 @ duke kërkuar vazhdimisht në lutjet e mia që të më lejohet më në fund nga vullneti i Perëndisë mundësia për të ardhur tek ju,

alb@Romans:1:15 @ Kështu, aq sa varet nga unë, jam gati t`ju predikoj ungjillin edhe juve që jeni në Romë.

alb@Romans:1:17 @ Sepse drejtësia e Perëndisë është zbuluar në të nga besimi në besim siç është shkruar: ``I drejti do të jetojë me anë të besimit``.

alb@Romans:1:18 @ Sepse zemërimi i Perëndisë zbulohet nga qielli për çdo pabesi e padrejtësi të njerëzve, që mbysin të vërtetën në padrejtësi,

alb@Romans:1:19 @ meqenëse ajo që mund të njihet prej Perëndisë është bërë e dukshme në ta, sepse Perëndia ua ka shfaqur atyre.

alb@Romans:1:20 @ Në fakt cilësitë e tij të padukshme, fuqia e tij e përjetshme dhe hyjnia e tij, duke qenë të dukshme nëpërmjet veprave të tij që nga krijimi i botës, shihen qartë, me qëllim që ata të jenë të pafalshëm.

alb@Romans:1:21 @ Sepse, megjithëse e njohën Perëndinë, nuk e përlëvduan as e falënderuan si Perëndi, përkundrazi u bënë të pamend në arsyetimet e tyre dhe zemra e tyre pa gjykim u errësua.

alb@Romans:1:22 @ Duke e deklaruar veten të urtë, u bënë të marrë,

alb@Romans:1:24 @ Prandaj Perëndia ia dorëzoi papastërtsë në epshet e zemrave të tyre, për të çnderuar trupat e tyre në mes vetë atyre,

alb@Romans:1:25 @ që e ndryshuan të vërtetën e Perëndisë në gënjeshtër dhe adhuruan dhe i shërbyen krijesës në vend të Krijuesit, që është i bekuar përjetë. Amen.

alb@Romans:1:26 @ Prandaj Perëndia i dorëzoi ata në pasioneve të ulëta, sepse edhe gratë e tyre i shndërruan marrëdhëniet natyrore në atë që është kundër natyrës.

alb@Romans:1:27 @ Në të njejtën mënyrë burrat, duke lënë marrëdheniet e natyrshme me gruan, u ndezën në epshin e tyre për njëri-tjetrin, duke kryer akte të pandershme burra me burra, duke marrë në vetvete shpagimin e duhur për gabimin e tyre.

alb@Romans:1:32 @ Por ata, ndonëse e kanë njohur dekretin e Perëndisë sipas të cilit ata që bëjnë gjëra të tilla meritojnë vdekjen, jo vetëm i bëjnë, por miratojnë edhe ata që i kryejnë.

alb@Romans:2:1 @ Prandaj, o njeri, cilido të jesh ti që e gjykon, je i pafalshëm sepse në këtë që gjykon tjetrin, dënon vetveten, sepse ti që gjykon bën të njëjtat gjëra.

alb@Romans:2:2 @ Por ne e dimë se gjykimi i Perëndisë është sipas së vërtetës mbi ata që bëjnë gjëra të tilla.

alb@Romans:2:5 @ Por ti, për shkak të ashpërsisë sate dhe të zemrës së papenduar, po mbledh për veten tënde zemërim për ditën e zemërimit dhe të zbulesës së gjykimit të drejtë të Perëndisë,

alb@Romans:2:7 @ jetë të përjetshme atyre që kërkojnë lavdi, nder e pavdekësi, duke ngulmuar në veprat e mira;

alb@Romans:2:8 @ ndërsa atyre që kundërshtojnë e nuk i binden së vërtetës, por i binden padrejtësisë, indinjatë dhe zemërim.

alb@Romans:2:14 @ Në fakt kur johebrenjtë, që s`kanë ligjin, nga natyra bëjnë punët e ligjit, ata, megjithëse s`kanë ligjin, janë ligj për vetveten;

alb@Romans:2:15 @ këta tregojnë veprën e ligjit të shkruar në zemrat e tyre për dëshminë që jep ndërgjegja e tyre, dhe sepse mendimet e tyre shfajësojnë ose edhe akuzojnë njëri-tjetrin,

alb@Romans:2:18 @ njeh vullnetin e tij dhe dallon gjërat e rëndësishme, duke qenë i mësuar prej ligjit,

alb@Romans:2:20 @ udhëzues i të marrëve, mësues i të miturve, sepse ke formën e njohurisë dhe të së vërtetës në ligj.

alb@Romans:2:21 @ Ti, pra, që mëson të tjerët, nuk mëson veten? Ti që predikon se nuk duhet vjedhur, vjedh?

alb@Romans:2:22 @ Ti që thua se nuk duhet shkelur kurora, shkel kurorën? Ti që ke neveri për idhujt, pse i plaçkit tempujt?

alb@Romans:2:24 @ Në fakt, siç është shkruar: ``Për shkakun tuaj, emri i Perëndisë blasfemohet ndër johebrenj``.

alb@Romans:2:25 @ Sepse rrethprerja është e dobishme në qoftë se ti respekton ligjin, por në qoftë se je shkelës i ligjit, rrethprerja jote bëhet mosrrethprerje.

alb@Romans:2:26 @ Prandaj në qoftë se një i parrethprerë respekton statutet e ligjit, a nuk do të çmohet parrethprerja e tij si rrethprerje?

alb@Romans:2:27 @ Dhe, në qoftë se ai që prej natyrës është i parrethprerë e plotëson ligjin, a nuk do të të gjykojë ai ty që me shkronjën dhe me rrethprerjen je shkelës i ligjit?

alb@Romans:2:28 @ Në fakt Jude nuk është ai që duket i tillë nga jashtë, dhe rrethprerja nuk është ajo që duket në mish;

alb@Romans:2:29 @ por Jude është ai që është i tillë përbrenda, dhe rrethprerja është ajo e zemrës, në frymë dhe jo në shkronjë; dhe për një Jude të tillë lavdërimi nuk buron nga njerëzit, por nga Perëndia.

alb@Romans:3:1 @ Cila është, pra, përparësia e Judeut, ose cila është dobia e rrethprerjes?

alb@Romans:3:4 @ Kurrë mos qoftë; përkundrazi, qoftë Perëndia i vërtetë dhe çdo njeri gënjeshtar, siç është shkruar: ``Që ti të shfajësohesh në fjalët e tua dhe të ngadhënjesh kur të gjykohesh``.

alb@Romans:3:7 @ Prandaj në qoftë se me anë të gënjeshtrës sime e vërteta e Perëndisë e lartëson lavdinë e tij, përse unë gjykohem akoma si mëkatar?

alb@Romans:3:19 @ Por ne e dimë se gjithçka që thotë ligji, e thotë për ata që janë nën ligj, me qëllim që çdo gojë të heshtë dhe gjithë bota t`i jetë nënshtruar gjykimit të Perëndisë,

alb@Romans:3:20 @ sepse asnjë mish nuk do të shfajësohet para tij për veprat e ligjit; me anë të ligjit në fakt arrihet njohja e mëkatit.

alb@Romans:3:21 @ Por tani, pavarësisht nga ligji, është manifestuar drejtësia e Perëndisë, për të cilën dëshmojnë ligji dhe profetët,

alb@Romans:3:22 @ madje drejtësia e Perëndisë nëpërmjet besimit në Jezu Krishtin për të gjithë e mbi të gjithë ata që besojnë, sepse nuk ka dallim;

alb@Romans:3:24 @ por janë shfajësuar falas me anë të hirit të tij, nëpërmjet shpengimit që është në Krishtin Jezus.

alb@Romans:3:25 @ Atë ka paracaktuar Perëndia për të bërë shlyerjen nëpërmjet besimit në gjakun e tij, për të treguar kështu drejtësinë e tij për faljen e mëkateve, që janë kryer më parë gjatë kohës së durimit të Perëndisë,

alb@Romans:3:26 @ për të treguar drejtësinë e tij në kohën e tanishme, me qëllim që ai të jetë i drejtë dhe shfajësues i atij që ka besimin e Jezusit.

alb@Romans:3:28 @ Ne, pra, konkludojmë se njeriu është i shfajësuar nëpërmjet besimit pa veprat e ligjit.

alb@Romans:3:29 @ A është vallë Perëndia vetëm Perëndia i Judenjve? A nuk është edhe i johebrenjve? Sigurisht, është edhe Perëndia i johebrenjve.

alb@Romans:3:30 @ Sepse ka vetëm një Perëndi, që do të shfajësojë të rrethprerin nëpërmjet besimit, dhe të parrethprerin me anë të besimit.

alb@Romans:3:31 @ Anulojmë ne, pra, ligjin nëpërmjet besimit? Kështu mos qoftë; përkundrazi e forcojmë ligjin.

alb@Romans:4:2 @ Sepse nëse Abrahami ishte shfajësuar nëpërmjet veprave, ai ka përse të lëvdohet; ndërsa përpara Perëndisë ai nuk ka asgjë për t`u lëvduar.

alb@Romans:4:4 @ Edhe atij që vepron, shpërblimi nuk i konsiderohet si hir por si borxh;

alb@Romans:4:5 @ ndërsa atij që nuk vepron, por beson në atë që shfajëson të paudhin, besimi i tij i numërohet për drejtësi.

alb@Romans:4:7 @ ``Lum ata të cilëve u janë falur paudhësitë dhe të cilëve mëkatet u janë mbuluar.

alb@Romans:4:9 @ Por kjo lumturi a vlen vetëm për të rrethprerët, apo edhe për të parrethprerët? Sepse ne themi se besimi iu numërua Abrahamit si drejtësi.

alb@Romans:4:10 @ Në ç`mënyrë, pra, iu numërua? Kur ai ishte i rrethprerë apo i parrethprerë? Jo ndërsa ishte i rrethprerë, por kur ishte i parrethprerë

alb@Romans:4:11 @ Pastaj mori shenjën e rrethprerjes, si vulë të drejtësisë për besimin që kishte patur kur ishte akoma i parrethprerë, me qëllim që të ishte ati i gjithë atyre që besojnë edhe se janë të parrethprerë, me qëllim që edhe atyre t`u numërohet drejtësia,

alb@Romans:4:12 @ dhe të ishte atë i të rrethprerëve të vërtetë, pra i atyre që jo vetëm janë të rrethprerë, por që ndjekin edhe gjurmët e besimit të atit tonë Abrahamit, që ai pati ndërsa ishte i parrethprerë.

alb@Romans:4:13 @ Në fakt premtimi për të qenë trashëgimtar i botës nuk iu bë Abrahamit dhe pasardhësve të tij nëpërmjet ligjit, por nëpërmjet drejtësisë së besimit.

alb@Romans:4:14 @ Sepse nëse janë trashëgimtarë ata që janë të ligjit, besimi bëhet i kotë dhe premtimi anulohet,

alb@Romans:4:16 @ Prandaj trashëgimia është nëpërmjet besimit; në këtë mënyrë ajo është nëpërmjet hirit, me qëllim që premtimi të jetë i siguruar për të gjithë pasardhësit, jo vetëm për atë që është nga ligji, por edhe për atë që vjen nga besimi i Abrahamit, i cili

alb@Romans:4:17 @ (siç është shkruar: ``Unë të kam caktuar atin e shumë kombeve``), është ati i të gjithë neve para Perëndisë që ai besoi, i cili i jep jetë të vdekurve dhe thërret gjërat që nuk janë sikur të ishin.

alb@Romans:4:18 @ Ai, duke shpresuar kundër çdo shprese, besoi për t`u bërë ati i shumë kombeve sipas asaj që i ishte thënë: ``Kështu do të jetë pasardhja jotë``.

alb@Romans:4:23 @ E po nuk u shkrua vetëm për të, që kjo i ishte numëruar,

alb@Romans:4:24 @ por edhe për ne, të cilëve do të na numërohet, neve që besojmë në atë që ka ringjallur prej të vdekurve Jezusin, Zotin tonë,

alb@Romans:5:1 @ Të shfajësuar, pra, me anë të besimit, kemi paqe me Perëndinë nëpërmjet Jezu Krishtit, Zotit tonë,

alb@Romans:5:2 @ me anë të të cilit edhe patëm, nëpërmjet besimit, hyrjen në këtë hir në të cilin qëndrojmë të patundur dhe mburremi në shpresën e lavdisë së Perëndisë.

alb@Romans:5:3 @ Dhe jo vetëm kaq, por mburremi edhe në shtrëngimet, duke ditur që shtrëngimi prodhon këmbënguljen,

alb@Romans:5:10 @ Në fakt, ndërsa ishim armiq, u pajtuam me Perëndinë nëpërmjet vdekjes së Birit të tij, akoma më shumë tani, që jemi pajtuar, do të shpëtohemi nëpërmjet jetës së tij.

alb@Romans:5:11 @ E jo vetëm kaq, por edhe mburremi në Perëndinë, nëpërmjet Zotit tonë Jezu Krisht, me anë të të cilit tani kemi marrë pajtimin.

alb@Romans:5:12 @ Prandaj, ashtu si me anë të një njeriu të vetëm mëkati hyri në botë dhe me anë të mëkatit vdekja, po ashtu vdekja u shtri tek të gjithë njerëzit, sepse të gjithë mëkatuan;

alb@Romans:5:13 @ sepse, derisa u shpall ligji, mëkati ekzistonte në botë; por mëkati nuk numërohet nëse nuk ka ligj;

alb@Romans:5:14 @ por vdekja mbretëroi nga Adami deri te Moisiu edhe mbi ata që nuk kishin mëkatuar me një shkelje të ngjashme nga ajo e Adamit, që është figura e atij që duhej të vinte.

alb@Romans:5:15 @ Mirëpo hiri nuk është si shkelja; nëse në fakt për shkak të shkeljes së një njeriu të vetëm vdiqën shumë, shumë më tepër hiri i Perëndisë dhe dhurata me anë të hirit e një njeriu, Jezu Krishtit, i teproi për shumë të tjerë.

alb@Romans:5:16 @ Sa për dhuntinë, nuk ndodhi si për atë një që mëkatoi, sepse gjykimi prodhoi dënimin nga një shkelje e vetme, por hiri prodhoi shfajësimin nga shumë shkelje.

alb@Romans:5:17 @ Në fakt, në qoftë se prej shkeljes së këtij njërit vetëm vdekja mbretëroi për shkak të atij njërit, akoma më shumë ata që marrin bollëkun e hirit dhe të dhuratës se drejtësisë do të mbretërojnë në jetë me anë të atij njërit, që është Jezu Krishtit.

alb@Romans:5:18 @ Prandaj, ashtu si për një shkelje të vetme dënimi u shtri mbi të gjithë njerëzit, ashtu edhe me një akt të vetëm drejtësie, hiri u shtri mbi gjithë njerëzit për shfajësimin e jetës.

alb@Romans:5:19 @ Në fakt, ashtu si nga mosbindja e një njeriu të vetëm të shumtët u bënë mëkatarë, ashtu edhe nga bindja e një të vetmi të shumtët do të bëhen të drejtë.

alb@Romans:5:21 @ me qëllim që ashtu si mëkati ka mbretëruar te vdekja, ashtu edhe hiri të mbretërojë me anë të drejtësisë në jetën e përjetshme nëpërmjet Jezu Krishtit, Zotit tonë.

alb@Romans:6:1 @ Çfarë të themi, pra? A të mbetemi në mëkat, që të teprojë hiri?

alb@Romans:6:2 @ Aspak! Ne që jemi të vdekur për mëkatin, si do të jetojmë akoma në të?

alb@Romans:6:4 @ Ne, pra, u varrosëm me të me anë të pagëzimit në vdekje, që, ashtu si Krishti u ringjall prej së vdekurish me anë të lavdisë së Atit, kështu edhe ne gjithashtu të ecim në risinë e jetës.

alb@Romans:6:6 @ duke ditur këtë: se njeriu ynë i vjetër u kryqëzua me të, që trupi i mëkatit mund të jetë anuluar dhe që ne të mos i shërbejmë më mëkatit.

alb@Romans:6:8 @ Tani nëse vdiqëm me Krishtin, ne besojmë gjithashtu që do të jetojmë me të,

alb@Romans:6:9 @ duke ditur se Krishti, që u ringjall prej së vdekurish, nuk vdes më; vdekja s`ka më pushtet mbi të.

alb@Romans:6:11 @ Kështu edhe ju, konsideroheni veten të vdekur për mëkatin, por të gjallë për Perëndinë, në Jezu Krishtin, Zotin tonë.

alb@Romans:6:12 @ Le të mos mbretërojë, pra, mëkati në trupin tuaj të vdekshëm, që t`i bindeni atij në epshet e veta.

alb@Romans:6:13 @ As mos i jepni gjymtyrët tuaja në shërbim të mëkatit si mjete paudhësie, por tregoni veten tuaj te Perëndia, si të gjallë prej së vdekurish, dhe gjymtyrët tuaja si mjete drejtësie për Perëndinë.

alb@Romans:6:14 @ Në fakt mëkati nuk do të ketë më pushtet mbi ju, sepse nuk jeni nën ligj, por nën hir

alb@Romans:6:16 @ A nuk e dini ju se nëse e tregoni veten shërbëtorë të atij që i bindeni, jeni shërbëtorë të atij që i bindeni, qoftë mëkatit për vdekje, qoftë dëgjesës për drejtësi?

alb@Romans:6:17 @ Por qoftë falenderuar Perëndia, sepse ishit shërbëtorë të mëkatit, por iu bindët me zemër atij mësimi që iu është transmetuar.

alb@Romans:6:22 @ Por tani, pasi u liruat nga mëkati dhe u bëtë shërbëtorë të Perëndisë keni për frytin tuaj shenjtërimin dhe për fund jeta e përjetshme.

alb@Romans:6:23 @ Sepse paga e mëkatit është vdekja, por dhuntia e Perëndisë është jeta e përjetshme në Jezu Krishtin, Zotin tonë.

alb@Romans:7:1 @ Apo nuk e dini o vëllezër, (sepse unë po u flas njerëzve që e njohin ligjin), se ligji ka pushtet mbi njeriun për sa kohë ai rron?

alb@Romans:7:2 @ Sepse gruaja e martuar është e lidhur nga ligji me burrin deri sa ai rron, por, po i vdiq burri, lirohet nga ligji i burrit.

alb@Romans:7:3 @ Prandaj, nëse, kur i rron burri, ajo bashkohet me një burrë tjetër, do të quhet shkelëse e kurorës; por kur i vdes burri ajo është e liruar nga ligji, që të mos jetë shkelëse e kurorës, po u bë gruaja e një burrë tjetër.

alb@Romans:7:4 @ Kështu, pra, vëllezër të mi, edhe ju jeni të vdekur për ligjin me anë të trupit të Jezu Krishtit që të bashkoheni me një tjetër, që u ringjall prej të vdekurit, që t`i japim fryte Perëndisë.

alb@Romans:7:5 @ Sepse, kur ishim në mish, pasionet mëkatare që ishin me anë të ligjit, vepronin në gjymtyrët tona, duke sjellë fryte vdekjeje,

alb@Romans:7:6 @ por tani jemi zgjidhur nga ligji duke qënë të vdekur nga ç`ka na mbante të lidhur, prandaj shërbejmë në risinë e frymës dhe jo në vjetërsinë e shkronjës.

alb@Romans:7:9 @ sepse, pa ligj, mëkati është i vdekur. Dikur unë jetoja pa ligj, por, kur erdhi urdhërimi, mëkati u ngjall dhe unë vdiqa,

alb@Romans:7:10 @ dhe urdhërimi që u dha për jetë, më solli vdekjen.

alb@Romans:7:11 @ Sepse mëkati, duke gjetur rastin me anë të urdhërit, më mashtrojë dhe me anë të tij më vrau.

alb@Romans:7:13 @ Ajo gjë, pra, që është e mirë u bë vdekje për mua? Ashtu mos qoftë; por mëkati, që të duket mëkat, me anë të së mirës më pruri vdekjen, që mëkati të bëhet edhe më tepër mëkat nëpërmjet urdhërimit.

alb@Romans:7:20 @ Edhe, në qoftë se bëj atë që nuk dua, s`jam më vetë ai që e bëj, por është mëkati që banon në mua.

alb@Romans:7:21 @ Unë, pra, po zbuloj këtë ligj: duke dashur të bëj të mirën, e keqja gjindet në mua.

alb@Romans:7:23 @ por shoh një ligj tjetër në gjymtyrët e mia, që lufton kundër ligjit të mendjes sime dhe që më bën skllav të ligjit të mëkatit që është në gjymtyrët e mia.

alb@Romans:7:25 @ I falem nderit Perëndisë me anë të Jezu Krishtit, Zotit tonë. Unë vetë, pra, me mendjen, i shërbej ligjit të Perëndisë, por, me mishin ligjit të mëkatit.

alb@Romans:8:2 @ sepse ligji i Frymës i jetës në Jezu Krishtin më çliroi nga ligji i mëkatit dhe i vdekjes.

alb@Romans:8:3 @ Sepse atë që ishte e pamundur për ligjin, sepse ishte pa forcë për shkak të mishit, Perëndia, duke dërguar birin e vet në shëmbëllim mishi mëkatar, edhe për mëkat, e dënoi mëkatin në mish,

alb@Romans:8:4 @ që të përmbushet drejtësia e ligjit në ne, që nuk ecim sipas mishit, por sipas Frymës.

alb@Romans:8:6 @ Në fakt mendja e kontrolluar nga mishi prodhon vdekje, por mendja e kontro-lluar nga Fryma prodhon jetë dhe paqe.

alb@Romans:8:7 @ Në fakt mendja e kontrolluar nga mishi është armiqësi kundër Perëndisë, sepse nuk i nënshtrohet ligjit të Perëndisë dhe as nuk mundet.

alb@Romans:8:9 @ Nëse Fryma e Perëndisë banon në ju, ju nuk jeni më në mish, por në Frymë. Por në qoftë se ndokush nuk ka Frymën e Krishtit, ai nuk i përket atij.

alb@Romans:8:10 @ Nëse Krishti është në ju, trupi pa tjetër është i vdekur për shkak të mëkatit, por Fryma është jetë për shkak të drejtësisë.

alb@Romans:8:11 @ Dhe në qoftë se Fryma i atij që ringjalli Krishtin prej së vdekurish banon në ju, ai që e ringjalli Krishtin prej së vdekurish do t`u japë jetë edhe trupave tuaj vdekatarë me anë të Frymës së tij që banon në ju.

alb@Romans:8:16 @ Vetë Fryma i dëshmon frymës sonë se ne jemi bij të Perëndisë.

alb@Romans:8:18 @ Unë mendoj në fakt, se vuajtjet e kohës së tanishme nuk vlejnë aspak të krahasohen me lavdinë që do të shfaqet në ne

alb@Romans:8:19 @ Sepse dëshira e flaktë e krijesës pret me padurim shfaqjen e bijve të Perëndisë,

alb@Romans:8:20 @ sepse krijesa iu nënshtrua kotësisë, jo me vullnetin e vet, po për shkak të atij që e nënshtroi,

alb@Romans:8:21 @ me shpresë që vetë krijesa të çlirohet nga skllavëria e prishjes për të hyrë në lirinë e lavdisë së bijve të Perëndisë.

alb@Romans:8:23 @ Dhe jo vetëm kaq, por edhe ne vetë që kemi frytet e para të Frymës, vajtojmë në veten tonë, duke pritur flakët birërimin, shpengimin e trupit tonë.

alb@Romans:8:24 @ Sepse me shpresë ne shpëtuam; por shpresa që duket nuk është shpresë, sepse atë që dikush e sheh si mundet edhe ta shpresojë?

alb@Romans:8:26 @ Kështu, pra, edhe Fryma na ndihmon në dobësitë tona, sepse ne nuk dimë çfarë të kërkojmë në lutjet tona, sikurse duhet; por vetë Fryma ndërhyn për ne me psherëtima të patregueshme.

alb@Romans:8:27 @ Dhe ai që heton zemrat e di cila është mendja e Frymës, sepse ai ndërhyn për shenjtorët, sipas Perëndisë.

alb@Romans:8:29 @ Sepse ata që ai i ka njohur që më parë, edhe i ka paracaktuar që të jenë të ngjashëm me shëmbëlltyrën e Birit të tij, kështu që ai të jetë i parëlinduri në mes të shumë vëllezërve.

alb@Romans:8:31 @ Çfarë të themi, pra, për këto gjëra? Në qoftë se Perëndia është me ne, kush mund të jetë kundër nesh?

alb@Romans:8:32 @ Sepse ai që nuk e kurseu Birin e vet, por e dha për të gjithë ne, qysh nuk do të na dhurojë të gjitha gjëra bashkë me të?

alb@Romans:8:34 @ Kush është ai që do t`i dënojë? Krishti është ai që vdiq, po për më tepër ai u ringjall; ai është në të djathtë të Perëndisë dhe ai ndërmjetëson për ne.

alb@Romans:8:38 @ Sepse unë jam i bindur se as vdekja, as jeta, as engjëjt, as pushtetet, as fuqia dhe as gjërat e tashme as gjërat e ardhshme,

alb@Romans:8:39 @ as lartësitë, as thellësitë, as ndonjë tjetër krijesë, nuk do të mund të na ndajë nga dashuria e Perëndisë që është në Jezu Krishtin, Zotin tonë.

alb@Romans:9:1 @ Unë them të vërtetën në Krishtin, nuk gënjej dhe jep dëshmi me mua ndërgjegja ime me anë të Frymës së Shenjtë;

alb@Romans:9:3 @ Sepse do të doja të isha vetë i ma-llkuar, i ndarë nga Krishti, për vëllezërit e mi, për farefisin tim sipas mishit,

alb@Romans:9:4 @ të cilët janë Izraelitë dhe atyre u përket birëria, lavdia, besëlidhjet, shpallja e ligjit, shërbimi hyjnor dhe premtimet;

alb@Romans:9:5 @ të tyre janë edhe etërit, prej të cilëve rrjedh sipas mishit Krishti, i cili është përmbi çdo gjë Perëndi, i bekuar përjetë. Amen.

alb@Romans:9:7 @ As sepse janë pasardhës e Abrahamit janë të gjithë bij; por: ``Në Isakun do të quhet pasardhja jote``.

alb@Romans:9:8 @ Do të thotë: nuk janë bijtë e Perëndisë ata që lindin prej mishi, por vetëm bijtë e premtimit numërohen si pasardhës.

alb@Romans:9:9 @ Sepse kjo është fjala e premtimit: ``Në këtë kohë do të vij dhe Sara do të ketë një bir``.

alb@Romans:9:10 @ Dhe jo vetëm kaq, por edhe Rebeka mbeti shtatzënë nga një njeri i vetëm, Isakun, atin tonë,

alb@Romans:9:11 @ (sepse para se t`i lindnin fëmijët dhe para se të bënin ndonjë të mirë a të keqe, që të mbetej i patundur propozimi i Perëndisë për të zgjedhur jo sipas veprave, po prej atij që thërret),

alb@Romans:9:16 @ Kështu, pra, kjo nuk varet as prej atij që do, as prej atij që vrapon, por nga Perëndia që shfaq mëshirë.

alb@Romans:9:17 @ Sepse Shkrimi i thotë Faraonit: ``Pikërisht për këtë gjë të ngrita, që të tregoj te ti fuqinë time dhe që të shpallet emri im mbi mbarë dheun``.

alb@Romans:9:19 @ Ti do të më thuash, pra: ``Pse vazhdon të ankohet? Kush mund, në fakt, t`i rezistojë vullnetit të tij?``.

alb@Romans:9:21 @ A nuk ka vallë fuqi poçari mbi argjitën për të bërë nga po ai brumë një enë për nderim, edhe një tjetër për çnderim?

alb@Romans:9:22 @ Dhe çfarë të thuash nëse Perëndia, duke dashur të tregojë zemërimin e tij dhe të bëjë të njohur pushtetin e tij duroi me shumë zemërgjërësi enët e zemërimit që qenë bërë për prishje?

alb@Romans:9:24 @ mbi ne, që edhe na thirri, jo vetëm nga Judenjtë, por edhe nga johebrenjtë?

alb@Romans:9:27 @ Por Isaia thërret për Izraelin: ``Edhe sikur të ishte numri i bijve të Izraelit si rëra e detit, vetëm mbetja e tij do të shpëtohet``.

alb@Romans:9:29 @ Dhe ashtu si profetizoi Isaia: ``Në qoftë se Perëndia i ushtrive nuk do të na kishte lënë farë, do të ishim bërë si Sodoma dhe do t`i kishim ngjarë Gomorës``.

alb@Romans:9:33 @ ashtu siç është shkruar: ``Ja, unë po vë në Sion një gur pengese dhe një shkëmb skandali, dhe kushdo që i beson atij nuk do të turpërohet``.

alb@Romans:10:3 @ Sepse duke mos njohur drejtësinë e Perëndisë dhe duke kërkuar të vendosin drejtësinë e vet, nuk iu nënshtruan drejtësisë së Perëndisë,

alb@Romans:10:6 @ Por drejtësia që vjen nga besimi thotë kështu: ``Mos thuaj në zemrën tënde: ``Kush do të ngjitet në qiell?``. Kjo do të thotë që të zbresë Krishti.

alb@Romans:10:10 @ Sepse me zemër, njeriu beson në drejtësi dhe me gojë bëhet rrëfim për shpëtim,

alb@Romans:10:11 @ sepse Shkrimi thotë: ``Kushdo që beson në të, nuk do të turpërohet``.

alb@Romans:10:12 @ Sepse nuk ka dallim në mes Judeut dhe Grekut, sepse një i vetëm është Perëndia i të gjithëve, i pasur ndaj të gjithë atyre që e thërrasin.

alb@Romans:10:13 @ Në fakt: ``Kushdo që do ta thërrasë emrin e Zotit do të shpëtohet``.

alb@Romans:10:18 @ Por unë them: Mos nuk dëgjuan? Madje, ``Zëri i tyre mori mbarë dheun dhe fjalët e tyre shkuan deri në skajet më të largëta të tokës``.

alb@Romans:10:20 @ Dhe Isaia me guxim thotë: ``Unë u gjeta nga ata që nuk më kërkonin, unë iu shfaqa atyre që nuk pyesnin për mua``.

alb@Romans:11:1 @ Unë, pra, them: A thua Perëndia e hodhi poshtë popullin e vet? Aspak, sepse edhe unë jam Izraelit, nga pasardhje e Abrahamit, nga fisi i Beniaminit.

alb@Romans:11:2 @ Perëndia nuk e hodhi poshtë popullin e vet, të cilin e njohu që përpara. A nuk e dini ju ç`thotë Shkrimi për Elian? Si i drejtohet ai Perëndisë kundër Izraelit, duke thënë:

alb@Romans:11:3 @ ``O Zot, profetët e tu i vranë dhe altarët e tu i prishën, dhe unë mbeta i vetëm, dhe ata kërkojnë jetën time``.

alb@Romans:11:4 @ Por, çfarë i tha zëri hyjnor? ``Kam lënë për veten time shtatë mijë burra, që nuk kanë rënë në gjunjë përpara Baalit``.

alb@Romans:11:5 @ Kështu, pra, edhe në kohën e tanishme ka mbetur një mbetje pas zgjedhjes së hirit.

alb@Romans:11:6 @ Dhe, po të jetë prej hirit, nuk është më prej veprash, përndryshe hiri nuk do të ishte më hir, përndryshe vepra nuk do të ishte më vepër.

alb@Romans:11:12 @ Edhe nëse rrëzimi i tyre është fitim për botën dhe pakësimi i tyre është fitim për johebrenjtë, sa më tepër do të jetë mbushullia e tyre?

alb@Romans:11:15 @ Sepse, në qoftë se refuzimi i tyre është pajtim për botën, ç`do të jetë ripranimi i tyre, përveç se kalimi prej vdekjes në jetë?

alb@Romans:11:16 @ Edhe po të jenë pemët e para të shenjta, edhe e tëra është e shenjtë; dhe po të jetë rrënja e shenjtë, edhe degët janë të shenjta.

alb@Romans:11:24 @ Sepse, në qoftë se ti u këpute nga ulliri i egër prej natyre dhe u shartove kundër natyrës në ulli të butë, aq më tepër këto, që janë degë prej natyre, do të shartohen në ullirin e vet.

alb@Romans:11:25 @ Sepse nuk dua, o vëllezër, që ju të jeni të paditur këtë të fshehtë që të mos mbaheni me të madh në veten tuaj se i ka ndodhur një ngurtësim një pjese të Izraelit deri sa të ketë hyrë tërësia e johebrenjve,

alb@Romans:11:26 @ dhe kështu mbarë Izraeli do të shpëtohet, sikurse është shkruar: ``Nga Sioni do të vijë Çlirimtari, dhe do të largojë pabesinë nga Jakobi.

alb@Romans:11:27 @ Dhe kjo do të jetë besëlidhja ime me ta, kur unë t`ju heq mëkatet e tyre``.

alb@Romans:11:28 @ Për sa i përket ungjillit ata janë armiq për hirin tuaj, por për sa i përket zgjedhjes, janë të dashur për hir të etërve,

alb@Romans:11:32 @ Sepse Perëndia i mbylli të gjithë në padëgjesë, që të ketë mëshirë për të gjithë.

alb@Romans:11:33 @ O thellësi pasurie, urtësie dhe diturie të Perëndisë! Sa të pahulumtueshme janë gjykimet e tij dhe të pashtershme janë udhët e tij!

alb@Romans:11:35 @ Ose kush i dha atij më parë, që të ketë për të marrë shpagim?``.

alb@Romans:11:36 @ Sepse prej tij, me anë të tij dhe për të janë të gjitha gjëra. Lavdi atij përjetë! Amen!

alb@Romans:12:1 @ O vëllezër, po ju bëj thirrje, nëpërmjet dhembshurisë së Perëndisë, ta paraqisni trupin tuaj si fli të gjallë, të shenjtëruar, të pëlqyer te Perëndia, që është shërbesa juaj e mënçur.

alb@Romans:12:2 @ Dhe mos u konformoni me këtë botë, por transformohuni me anë të ripërtëritjes së mendjes suaj, që të provoni cili është i miri, i pëlqyeri dhe i përsosuri vullnet i Perëndisë.

alb@Romans:12:3 @ Sepse, për hirin që më është dhënë, unë i them secilit prej jush të mos e vlerësojë veten më shumë se sa duhet ta çmojë, por të ketë një vlerësim të përkorë, sipas masës së besimit që Perëndia i ndau secilit.

alb@Romans:12:5 @ kështu edhe ne, megjithse jemi shumë, jemi një trup në Krishtin dhe secili jemi gjymtyrë të njeri tjetrit.

alb@Romans:12:6 @ Dhe tani, duke pasur dhunti të ndryshme sipas hirit që na u dha, nëse kemi profecinë, të profetizojmë sipas masës së besimit;

alb@Romans:12:7 @ nëse kemi shërbim, le t`i kushtohemi shërbimit; po kështu mësuesi të jepet pas mësimit;

alb@Romans:12:8 @ dhe ai që nxit, le t`i kushtohet nxitjes; ai që ndan, le ta bëjë me thjeshtësi; ai që kryeson le të kryesojë me zell; ai që bën vepra mëshirë, le t`i bëjë me gëzim.

alb@Romans:12:9 @ Dashuria le të mos jetë me hipokrizi; urreni të keqen dhe ngjituni pas së mirës.

alb@Romans:12:10 @ Duani njeri tjetrin me dashuri vëllazërore; në nderim tregoni kujdes njeri me tjetrin.

alb@Romans:12:16 @ Kini të njëjtat mendime njeri me tjetrin; mos lakmoni për lart, por rrini me të përunjurit; mos e mbani veten për të mënçur.

alb@Romans:12:18 @ Po të jetë e mundur dhe aq sa varet prej jush, jetoni në paqe me gjithë njerëzit.

alb@Romans:12:19 @ Mos u hakmerrni për veten tuaj, o të dashur, por i jepni vend zemërimit të Perëndisë, sepse është shkruar: ``Mua më përket hakmarrja, unë kam për të shpaguar, thotë Zoti``.

alb@Romans:12:20 @ ``Në qoftë se armiku yt, pra, ka uri, jepi të hajë; në pastë etje, jepi të pijë; sepse, duke bërë këtë, do të grumbullosh mbi krye të tij thëngjij të ndezur``.

alb@Romans:13:1 @ Çdo njeri le t`i nënshtrohet pushteteve të sipërm, sepse nuk ka pushtet veçse prej Perëndisë; dhe pushtetet që janë, janë caktuar nga Perëndia.

alb@Romans:13:2 @ Prandaj ai që i kundërvihet pushtetit, i kundërvihet urdhërit të Perëndisë; dhe ata që i kundërvihen do të marrin mbi vete dënimin.

alb@Romans:13:3 @ Sepse eprorët s`ke pse t`i kesh frikë për vepra të mira, por për të këqijat; a do, pra, të mos i kesh frikë pushtetit? Bëj të mirën, dhe do të kesh lavdërim nga ai,

alb@Romans:13:5 @ Prandaj është e nevojshme t`i nënshtroheni, jo vetëm nga druajtje e zemërimit, por edhe për arsye të ndërgjegjes.

alb@Romans:13:6 @ Sepse për këtë paguani edhe tatimet, sepse ata janë shërbëtorë të Perëndisë, që i kushtohen vazhdimisht këtij shërbimi.

alb@Romans:13:7 @ I jepni, pra, secilit atë që i takon: tatimin atij që i përket, druajtje atij që është për t`u druajtur, nderimin atij që është për nderim.

alb@Romans:13:8 @ Mos i kini asnjë detyrim askujt, përveç se ta doni njëri-tjetrin, sepse ai që e do tjetrin e tij e ka përmbushur ligjin.

alb@Romans:13:9 @ Sepse urdhërimet: ``Mos shkel kurorë, mos vraj, mos vidh, mos thua dëshmi të rreme, mos lakmo``, dhe në pastë ndonjë urdhërim tjetër, përmblidhen në këtë fjalë: ``Duaje të afërmin tënd porsi vetveten!``.

alb@Romans:13:11 @ Dhe këtë aq më shumë duhet të bëjmë, duke ditur kohën, sepse tanimë erdhi ora të zgjohemi nga gjumi, sepse shpëtimi ynë është më afër, se kur besuam.

alb@Romans:13:13 @ Le të ecim me ndershmëri, si ditën, jo në orgji dhe në dehje, jo në imoralitet dhe sensualizëm, jo në grindje e në smirë.

alb@Romans:14:1 @ Pranojeni atë që është i dobët në besim, pa e qortuar për mendimet.

alb@Romans:14:2 @ Dikush mendon se mund të hajë nga çdo gjë, ndërsa ai që është i dobët ha vetëm barishte.

alb@Romans:14:4 @ Kush je ti që gjykon shërbyesin e tjetrit? A qëndron mbi këmbë ose rrëzohet, është punë e zotit të tij, por ai do të qëndrojë, sepse Perëndia është i zoti ta bëjë atë të qëndrojë në këmbë.

alb@Romans:14:5 @ Sepse dikush e çmon një ditë më shumë se një tjetër, dhe tjetri i çmon të gjitha ditët njëlloj; gjithsecili të jetë plotësisht i bindur në mendjen e tij.

alb@Romans:14:6 @ Ai që e çmon ditën, për Zotin e çmon; ai që nuk e çmon ditën, për Zotin nuk e ruan; kush ha, për Zotin ha dhe i falet nderit Perëndisë; dhe kush nuk ha, për Zotin nuk ha dhe i falet nderit Perëndisë.

alb@Romans:14:7 @ Sepse asnjë nga ne nuk jeton për veten e tij dhe askush nuk vdes për veten e tij,

alb@Romans:14:9 @ Sepse për këtë edhe vdiq Krishti dhe u ngjall e u kthye në jetë: që të zotërojë edhe mbi të vdekurit, edhe mbi të gjallët.

alb@Romans:14:11 @ Sepse është shkruar: ``Rroj unë, thotë Perëndia, se çdo gjë do të ulet para meje, dhe çdo gjuhë do ta lavdërojë Perëndinë!``.

alb@Romans:14:12 @ Kështu, pra, secili nga ne do t`i japë llogari Perëndisë për veten e vet.

alb@Romans:14:13 @ Prandaj të mos e gjykojmë më njeri tjetrin, por më tepër gjykoni këtë: mos i vini gur pengese ose skandal vëllait.

alb@Romans:14:14 @ Unë e di dhe jam plotësisht i bindur në Zotin Jezus, se asnjë gjë nuk është e ndyrë në vetvete, por për atë që çmon se diçka është e ndyrë, për atë është e ndyrë.

alb@Romans:14:15 @ Por nëse vëllai yt trishtohet për shkak të një ushqimi, ti nuk ecën më sipas dashurisë; mos e bëj atë të humbasë me ushqimin tënd atë për të cilin Krishti vdiq.

alb@Romans:14:16 @ Prandaj le të mos shahet e mira juaj,

alb@Romans:14:17 @ sepse mbretëria e Perëndisë nuk është të ngrënët dhe të pirët, por drejtësia, paqja dhe gëzimi në Frymën e Shenjtë

alb@Romans:14:19 @ Le të ndjekim, pra, ato që ndihmojnë për paqe dhe për ndërtimin e njëri-tjetrit.

alb@Romans:14:20 @ Mos e prish veprën e Perëndisë për ushqimin; vërtet, të gjitha gjëra janë të pastra, por bën keq kur dikush ha diçka që i është pengesë.

alb@Romans:14:21 @ Éshtë mirë të mos hajë mish njeriu, as të mos pijë verë, as të mos bëjë gjë që mund ta çojë vëllanë tënd të pengohet, ose të skandalizohet ose të dobëson.

alb@Romans:14:22 @ A ke besim ti? Mbaje besimin për veten tënde përpara Perëndisë; lum ai që nuk dënon veten e tij në atë që miraton.

alb@Romans:14:23 @ Por ai që është me dy mendje, edhe sikur të hajë, është dënuar, sepse nuk ha me besim; dhe çdo gjë që nuk bëhet me besim, është mëkat.

alb@Romans:15:1 @ Edhe ne, që jemi të fortë, duhet të mbajmë dobësitë e atyre që janë të dobët dhe jo t`i pëlqejmë vetes.

alb@Romans:15:3 @ sepse edhe Krishti nuk i pëlqeu vetes së tij, por sikurse është shkruar: ``Sharjet e atyre që të shanin ty, ranë mbi mua``.

alb@Romans:15:5 @ Dhe Perëndia i durimit dhe i ngushëllimit ju dhëntë juve të keni po ato mendime njeri me tjetrin, sipas Jezu Krishtit,

alb@Romans:15:6 @ që me një mendje të vetme dhe një gojë të vetme ta përlëvdoni Perëndinë, Atin e Perëndisë tonë Jezu Krisht.

alb@Romans:15:7 @ Prandaj pranoni njëri-tjetrin, sikurse edhe Krishti na pranoi për lavdinë e Perëndisë.

alb@Romans:15:8 @ Tani unë po ju them se Jezu Krishti u bë shërbëtor i të rrethprerëve për të vërtetën e Perëndisë, për të vërtetuar premtimet e dhëna etërve,

alb@Romans:15:9 @ dhe i pranoi johebrenjtë për mëshirë të vet, që ta lëvdojnë Perëndinë sikurse është shkruar: ``Për këtë do të të përlëvdoj ndër kombe, dhe do t`i këndoj lavdërime emrit tënd!``.

alb@Romans:15:12 @ Dhe përsëri Isaia thotë: ``Do të mbijë një filiz nga rrënja e Jeseut dhe ai që ngrihet për të sunduar njerëzit; kombet do të shpresojnë në të!``.

alb@Romans:15:14 @ Dhe, sa për ju, o vëllezër, më është mbushur mendja për ju, se edhe ju jeni plot mirësi, plot me çdo njohuri, të zotë të këshilloni njëri-tjetrin.

alb@Romans:15:16 @ që të jem shërbëtor i Jezu Krishtit pranë johebrenjve, duke punuar në shërbesën e shenjtëruar të ungjillit të Perëndisë, që oferta e johebrenjve të jetë e pëlqyer, dhe e shenjtëruar nga Fryma e Shenjtë.

alb@Romans:15:18 @ Sepse nuk do të guxoja të flas për ndonjë nga ato gjëra të cilat Krishti nuk i bëri nëpërmjet meje, për t`i sjell në dëgjes johebrenjtë me fjalë dhe me vepër,

alb@Romans:15:20 @ duke u përpjekur të ungjillëzoj atje ku nuk ishte i njohur emri i Krishtit, që të mos ndërtoj mbi themelin e tjetërit.

alb@Romans:15:23 @ Por tani, duke mos pasur më fushë veprimi për të ungjillizuar në këto vise, dhe duke pasur prej shumë vjetësh mall të vij tek ju,

alb@Romans:15:27 @ Kjo u pëlqeu atyre me të vërtetë, sepse u janë debitorë; sepse, në qoftë se johebrenjtë, pra, janë bërë pjestarë bashkë me ta për të mirat frymërore, kanë detyrë t`u shërbejnë atyre edhe me të mira materiale.

alb@Romans:16:1 @ Dhe unë po jua rekomandoj Febën, motrën tonë, që është dhjake e kishës që ndodhet në Kenkrea,

alb@Romans:16:2 @ që ta pranoni në Zotin, sikurse u ka hije shenjtorëve, dhe ta ndihmoni në çdo gjë që të ketë nevojë nga ju, sepse edhe ajo ka ndihmuar shumë veta, edhe mua vetë.

alb@Romans:16:4 @ të cilët për jetën time vunë kokën në rrezik; ata i falendëroj jo vetëm unë, por të gjitha kishat e johebrenjve.

alb@Romans:16:5 @ I bëni të fala edhe kishës që është në shtëpinë e tyre, të fala edhe Epenetit tim të dashur, i cili është fryti i parë i Akaisë në Krishtin.

alb@Romans:16:16 @ Përshëndetni njeri tjetrin me një të puthur të shenjtë; kishat e Krishtit ju përshëndesin.

alb@Romans:16:22 @ Unë, Terci, që shkrova këtë letër ju përshëndes në Zotin.

alb@Romans:16:23 @ Gai, mikpritësi im dhe i mbarë kishës, ju bën të fala. Erasti, arkëtari i qytetit, dhe vëllai Kuarti, ju dërgojnë të fala.

alb@Romans:16:26 @ por tani u shfaq e u zbulua me anë të Shkrimeve të profetëve, sipas urdhërimit të Perëndisë të përjetshme dhe u njoh ndër të gjitha kombet, për t`i sjellë në dëgjesën e besimit,

alb@Romans:16:27 @ Perëndisë, të vetmin të ditshëm, i qoftë lavdi në përjetësi me anë të Jezu Krishtit. Amen.

alb@1Corinthians:1:2 @ Pali, i thirrur apostull i Jezu Krishtit, me anë të vullnetit të Perëndisë, dhe vëllai Sosten,

alb@1Corinthians:1:7 @ sikurse dëshmimi i Krishtit që u vërtetua ndër ju,

alb@1Corinthians:1:9 @ i cili edhe do t`ju vërtetojë deri në fund, që të jeni të paqortueshëm në ditën e Zotit tonë Jezu Krishtit.

alb@1Corinthians:1:11 @ Tani vëllezër, ju bëj thirrje në emër të Zotit tonë Jezu Krishtit të flisni që të gjithë të njëjtën gjë dhe të mos keni ndasi midis jush, por të jeni plotësisht të bashkuar, duke pasur një mendje dhe një vullnet.

alb@1Corinthians:1:17 @ Unë pagëzova edhe familjen e Stefanës; përveç tyre nuk di të kem pagëzuar ndonjë tjetër.

alb@1Corinthians:1:22 @ Sepse, duke qenë se nëpërmjet diturisë së Perëndisë bota nuk e njohu Perëndinë me urtinë e vet, Perëndisë i pëlqeu të shpëtojë ata që besojnë nëpërmjet marrëzisë së predikimit,

alb@1Corinthians:1:30 @ që asnjë mish të mos mburret përpara tij.

alb@1Corinthians:1:32 @ që, sikurse është shkruar: ``Ai që mburret, le të mburret në Zotin``.

alb@1Corinthians:2:3 @ sepse e vendosa që të mos di tjetër gjë ndër ju, veç Jezu Krishtit edhe atë të kryqëzuar.

alb@1Corinthians:2:7 @ Dhe ne flasim dituri në mes njerëzish të pjekur, por jo diturinë e kësaj kohe dhe as të pushtetarëve të kësaj kohe, që nuk arrin asgjë,

alb@1Corinthians:2:9 @ të cilën asnjë nga pushtetarët e kësaj kohe nuk e ka njohur; sepse, po ta kishin njohur, nuk do të kishin kryqëzuar Zotin e lavdisë.

alb@1Corinthians:2:11 @ Po Perëndia na i ka zbuluar me anë të Frymës së tij, sepse Fryma heton çdo gjë, edhe të thellat e Perëndisë.

alb@1Corinthians:2:16 @ Por njeriu që është frymëror gjykon çdo gjë dhe vetë nuk është i gjykuar nga asnjeri.

alb@1Corinthians:3:5 @ Sepse, kur dikush thotë: ``Unë jam i Palit``, dhe një tjetër: ``Unë jam i Apolit``, a nuk jeni ju të mishit?

alb@1Corinthians:3:9 @ Por ai që mbjell dhe ai që ujit janë një, dhe secili do të marrë shpërblimin e vet sipas mundit të tij.

alb@1Corinthians:3:11 @ Sipas hirit të Perëndisë që më është dhënë, si arkitekt i ditur, unë kam hedhur themelin dhe një tjetër ndërton mbi të; por secili të ketë kujdes se si ndërton mbi të,

alb@1Corinthians:3:12 @ sepse askush nuk mund të hedhë themel tjetër përveç atij që është hedhur, i cili është Jezu Krishti.

alb@1Corinthians:3:14 @ vepra e secilit do të shfaqet, sepse dita do ta tregojë; sepse do të zbulohet me anë të zjarrit, dhe zjarri do të provojë veprën e secilit e ç`lloji është.

alb@1Corinthians:3:16 @ në qoftë se vepra e tij digjet, ai do të pësojë humbje, por ai vetë do të shpëtohet, si përmes zjarrit.

alb@1Corinthians:3:19 @ Askush të mos mashtrojë vetveten; në qoftë se ndonjë nga ju mendon se është i urtë në këtë kohë, le të bëhet i marrë, që të mund të bëhet i urtë.

alb@1Corinthians:3:21 @ dhe përsëri: ``Zoti i njeh mendimet e të urtëve se janë të kota``.

alb@1Corinthians:3:22 @ Prandaj asnjë të mos mburret në njerëzit, sepse të gjitha gjërat janë tuajat;

alb@1Corinthians:3:23 @ Pali, Apoli, Kefa, bota, jeta, vdekja, gjërat e tanishme dhe gjërat e ardhshme, të gjitha gjërat janë tuajat.

alb@1Corinthians:4:3 @ E tjetra që kërkohet nga administratorët, është që secili të gjendët besnik.

alb@1Corinthians:4:4 @ Sa për mua, më intereson fort pak që të gjykohem prej jush ose prej një gjykate njerëzore; madje as vetveten nuk e gjykoj.

alb@1Corinthians:4:5 @ Sepse nuk jam i vetëdijshëm për asnjë faj, por për këtë nuk jam justifikuar, por ai që më gjykon është Zoti.

alb@1Corinthians:4:6 @ Prandaj mos gjykoni asgjë para kohe derisa të vijë Zoti, që do të nxjerrë në dritë gjërat e fshehta të errësirës dhe do të shfaqë këshillat e zemrave; dhe atëherë secili do të ketë lavdërimin e vet nga Perëndia.

alb@1Corinthians:4:7 @ Dhe tani, o vëllezër, për të mirën tuaj, ia kalova këto gjëra vetes sime dhe Apolit, që nëpërmjet nesh të mësoni që të mos mendoni përtej asaj që është shkruar, që të mos krekoset ndonjë prej jush, njeri kundër tjetrit.

alb@1Corinthians:4:9 @ Tashmë jeni të ngopur, tashmë jeni të pasur, tashmë u bëtë mbretër pa ne; dhe makar të ishit bërë mbretër, që edhe ne të mbretëronim me ju.

alb@1Corinthians:4:12 @ Deri tani vuajmë nga uria, etja, e jemi të zhveshur; jemi të qëlluar me shuplaka dhe endemi pa shtëpi,

alb@1Corinthians:4:16 @ Sepse, edhe sikur të kishit dhjetë mijë mësues në Krishtin, nuk do të kishit shumë etër, sepse unë ju kam dhënë jetë në Krishtin Jezus, me anë të ungjillit.

alb@1Corinthians:4:21 @ sepse mbretëria e Perëndisë nuk qëndron në fjalë, por në fuqi.

alb@1Corinthians:5:2 @ Kudo po dëgjohet se ndër ju ka kurvëri, madje një kurvëri të tillë që as nuk zihet në gojë ndër paganë, saqë një shkon me gruan e babait të vet.

alb@1Corinthians:5:3 @ Dhe ju u krekosët e madje nuk vajtuat, që të hiqet nga mesi juaj ai që ka kryer një punë të tillë.

alb@1Corinthians:5:6 @ vendosa që ti dorëzohet ky njeri në dorë të Satanit për prishjen e mishit, që t`i shpëtohet fryma në ditën e Zotit Jezus.

alb@1Corinthians:5:8 @ Hiqni, pra, majanë e vjetër, që të jeni një brumë i ri, siç jeni pa maja; sepse pashka jonë, që është Krishti, u flijua për ne.

alb@1Corinthians:5:9 @ Prandaj le të kremtojmë festën jo me maja të vjetër, as me maja ligësie dhe keqësie, por me bukë pa maja të sinqeritetit dhe të së vërtetës.

alb@1Corinthians:5:10 @ Ju kam shkruar në letër, të mos përziheni me kurvarë,

alb@1Corinthians:5:11 @ dhe aspak me kurvarët e kësaj bote, ose me lakmuesit ose me cubat, ose me idhujtarët, sepse atëherë duhet të dilni nga bota.

alb@1Corinthians:5:14 @ Por ata të jashtmit Perëndia i gjykon. Prandaj nxirreni të ligun nga vetja juaj.

alb@1Corinthians:6:2 @ A guxon ndonjë nga ju, kur ka ndonjë çështje kundër një tjetri, të gjykohet përpara të padrejtëve dhe jo përpara shenjtorëve?

alb@1Corinthians:6:3 @ A nuk e dini ju se shenjtorët do të gjykojnë botën? Dhe nëse bota do të gjykohet nga ju, a thua nuk jeni të zotët të gjykoni gjërat më të vogla?

alb@1Corinthians:6:4 @ A nuk e dini ju se ne do të gjykojmë engjëj? Dhe aq më tepër mund të gjykojmë gjërat e kësaj jete!

alb@1Corinthians:6:5 @ Pra, në qoftë se keni për të gjykuar çështje të kësaj jete, vini gjykatës ata që çmohen më pak në kishë.

alb@1Corinthians:6:6 @ Këtë e them për turpin tuaj. Kështu midis jush nuk paska asnjë të urtë, i cili të jetë i zoti të gjykojë në mes të vëllezërve të tij?

alb@1Corinthians:6:8 @ Gjithsesi është një e keqe që të keni gjyqe njëri me tjetrin. Pse nuk lejoni më mirë që t`ju bëhet padrejtësi? Pse nuk lejoni më mirë që të mashtroheni?

alb@1Corinthians:6:10 @ A nuk e dini ju se të padrejtët nuk do të trashëgojnë mbretërinë e Perëndisë? Mos u gënjeni: as kurvarët, as idhujtarët, as shkelësit e kurorës, as të zhburrëruarit, as homoseksualët,

alb@1Corinthians:6:11 @ as vjedhësit, as lakmuesit, as pijanecët, as përqeshësit, as grabitësit nuk do të trashëgojnë mbretërinë e Perëndisë.

alb@1Corinthians:6:13 @ Çdo gjë më lejohet, por jo gjithçka është e dobishme; çdo gjë më lejohet, por unë nuk do të nënshtrohem asnjërës.

alb@1Corinthians:6:17 @ A nuk e dini ju se ai që bashkohet me një kurvë bëhet një trup me të? Sepse thuhet: ``Do të jenë të dy, thotë Zoti, një mish i vetëm``.

alb@1Corinthians:6:18 @ Por ai që bashkohet me Zotin është një frymë me të.

alb@1Corinthians:6:19 @ Largohuni nga kurvëria! Çdo mëkat që kryen njeriu është jashtë trupit, po ai që kurvëron mëkaton kundër trupit të vet.

alb@1Corinthians:6:20 @ A nuk e dini se trupi juaj është tempulli i Frymës së Shenjtë që është në ju, të cilin e keni nga Perëndia, dhe se nuk i përkitni vetvetes?

alb@1Corinthians:6:21 @ Sepse u bletë me një çmim! Përlëvdoni Perëndinë, pra, në trupin tuaj dhe në frymën tuaj, që i përkasin Perëndisë.

alb@1Corinthians:7:3 @ Por, për shkak të kurvërimit, le të ketë secili gruan e vet dhe secila grua burrin e vet.

alb@1Corinthians:7:4 @ Burri le të kryejë detyrën martesore ndaj gruas, po ashtu edhe gruaja ndaj burrit.

alb@1Corinthians:7:5 @ Gruaja nuk ka pushtet mbi trupin e vet, por burri; gjithashtu burri nuk ka pushtet mbi trupin e vet, por gruaja.

alb@1Corinthians:7:6 @ Mos ia privoni njëri-tjetrit, rveç në qoftë se jeni marrë vesh, për një farë kohe, që t`i kushtoheni agjërimit dhe lutjes, dhe përsëri ejani bashkë që të mos ju tundojë Satani për shkak të mungesës së vetkontrollit tuaj.

alb@1Corinthians:7:8 @ sepse do të doja që të gjithë njerëzit të ishin si unë; por secili ka dhunti të veçantë nga Perëndia, njeri kështu dhe tjetri ashtu.

alb@1Corinthians:7:10 @ por në qoftë se s`kanë vetkontroll, le të martohen, sepse është më mirë të martohesh se të digjesh.

alb@1Corinthians:7:11 @ Kurse të martuarve u urdhëroj, jo unë, por Zoti, që gruaja të mos ndahet nga burri,

alb@1Corinthians:7:12 @ dhe në qoftë se ndahet, të mbetet e pamartuar, ose të pajtohet me burrin e saj. Dhe burri të mos e lërë gruan.

alb@1Corinthians:7:13 @ Dhe të tjerëve u them unë, jo Zoti: në qoftë se një vëlla ka një grua jobesimtare dhe ajo pranon të jetojë bashkë me të, të mos e lërë atë.

alb@1Corinthians:7:14 @ Edhe gruaja, që ka një burrë jobesimtar, në qoftë se ai pranon të jetojë bashkë me të, të mos e lërë atë,

alb@1Corinthians:7:16 @ Nëse jobesimtari ndahet, le të ndahet; në këto raste vëllai ose motra nuk janë më të lidhur; por Perëndia na ka thirrur në paqe.

alb@1Corinthians:7:18 @ Gjithsesi secili të vazhdojë të jetojë ashtu si ia ka dhënë Perëndia dhe ashtu sikurse e thirri Zoti; dhe kështu urdhëroj në të gjitha kishat.

alb@1Corinthians:7:19 @ A u thirr ndokush kur ishte i rrethprerë? Le të mos bëhet i parrethprerë. Dikush u thirr kur ishte i parrethprerë? Le të mos rrethpritet.

alb@1Corinthians:7:20 @ Rrethprerja nuk është asgjë dhe parrethprerja nuk është asgjë, vetëm zbatimi i urdhërimeve të Perëndisë ka rëndësi.

alb@1Corinthians:7:21 @ Gjithsecili le të mbetet në atë gjendje në të cilën ishte thirrur.

alb@1Corinthians:7:25 @ Vëllezër, secili le të mbetet te Perëndia në gjendjen në të cilën është thirrur.

alb@1Corinthians:7:27 @ Mendoj se është mirë për njeriun të jetë kështu siç është, për shkak të ngushticës së tanishme.

alb@1Corinthians:7:29 @ Por, edhe në qoftë se martohesh, ti nuk mëkaton; edhe nëse një virgjëreshë martohet, nuk mëkaton; por këta do të kenë shtrëngim në mish; dhe unë dëshiroj t`ju kursej juve.

alb@1Corinthians:7:33 @ Dhe unë dëshiroj që ju të jeni pa merak. I pamartuari merakoset për gjërat e Zotit, si mund t`i pëlqejë Zotit;

alb@1Corinthians:7:34 @ por i martuari merakoset për gjërat e botës, si mund t`i pëlqejë gruas së tij.

alb@1Corinthians:7:35 @ Ka dallim gruaja nga virgjëresha; e pamartuara kujdeset për gjërat e Zotit që të jetë e shenjtë në trup e në frymë, kurse e martuara kujdeset për gjërat e botës, si mund t`i pëlqejë burrit.

alb@1Corinthians:7:37 @ Por nëqoftëse dikush mendon të sillet në mënyrë të pahijshme ndaj virgjëreshës së tij, kur asaj i kalon lulja e kohës, edhe duhet të bëhet kështu, le të bëjë çfarë të dojë; le të martohen.

alb@1Corinthians:7:38 @ Por ai që është i qëndrueshëm në zemër të vet dhe që nuk i nënshtrohet nevojës, por është zot i vullnetit të vet dhe e ka vendosur në zemër të vet të ruajë virgjëreshën e tij, bën mirë.

alb@1Corinthians:7:40 @ Gruaja është e lidhur për sa kohë rron burri i saj; por, në qoftë se i vdes burri, ajo është e lirë të martohet me cilin të dojë, veçse kjo punë të bëhet në Zotin.

alb@1Corinthians:7:41 @ Por, sipas gjykimit tim, ajo është më e lumtur, po mbeti ashtu; dhe mendoj se edhe unë kam Frymën e Perëndisë.

alb@1Corinthians:8:2 @ Për sa u përket flijimeve për idhujt, ne e dime se të gjithë kemi njohuri; njohuria krekos, kurse dashuria ndërton.

alb@1Corinthians:8:3 @ Në qoftë se dikush mendon se di diçka, ai nuk di ende asgjë sikundër duhet të dijë.

alb@1Corinthians:8:5 @ Pra, për sa i përket të ngrënit të flive që u bëhen idhujve, ne e dimë se idhulli nuk është asgjë në botë dhe se nuk ka Perëndi tjetër, veç një.

alb@1Corinthians:8:7 @ për ne s`ka veçse një Perëndi, Ati nga i cili janë të gjitha gjërat dhe ne në të; dhe një Zot, Jezu Krishti, me anë të të cilit janë të gjitha gjërat, dhe ne jetojmë me anë të tij.

alb@1Corinthians:8:8 @ Por njohuria nuk është në të gjithë; madje disa, të ndërgjegjshëm për idhullin, hanë gjëra posi të flijuara idhujve; dhe ndërgjegja e tyre, duke qenë e dobët, përlyhet.

alb@1Corinthians:8:10 @ Por kini mendjen se mos kjo liri që keni të bëhet pengesë për të dobëtit.

alb@1Corinthians:9:4 @ Kjo është mbrojtja ime ndaj atyre që më hetojnë.

alb@1Corinthians:9:6 @ A nuk kemi edhe ne të drejtë të marrim me vete një bashkëshorte, që të jetë motër në besim, sikurse edhe apostujt e tjerë, dhe vëllezërit e Zotit, edhe Kefa?

alb@1Corinthians:9:7 @ Apo vetëm unë dhe Barnaba nuk kemi të drejtë të mos punojmë?

alb@1Corinthians:9:8 @ Kush, vallë, shkon në luftë me shpenzimet e veta? Kush mbjell vresht dhe nuk ha nga fryti i tij? Kush kullot një tufë dhe nuk ha nga qumështi i tufës?

alb@1Corinthians:9:10 @ Sepse në ligjin e Moisiut është shkru-ar: ``Mos ia lidh gojën kaut që shin``. A u merrka Perëndia me qetë, vallë?

alb@1Corinthians:9:11 @ Apo e thotë këtë për ne? Vërtetë për ne janë shkruar, sepse kush lëron duhet të lërojë me shpresë, dhe kush shin, duhet të shijë me shpresë që të marrë atë që shpreson.

alb@1Corinthians:9:16 @ Por unë nuk përdora asnjë nga këto gjëra as nuk i shkrova, që kështu të më bëhet, sepse për mua është më mirë të vdes se sa dikush ta bëjë të kotë të mburrurit tim.

alb@1Corinthians:9:18 @ Sepse, po e bëra këtë vullnetarisht, do të kem një pagë; por po ta bëj kundër dëshirës, mbetet gjithnjë një detyrë që më është besuar.

alb@1Corinthians:9:19 @ Cila, pra, është paga ime? Që, duke predikuar ungjillin ta bëj ungjillin të ofruar falas, pa e përdorur për keq pushtetin tim në ungjillin.

alb@1Corinthians:9:20 @ Sepse, ndonëse jam i liruar nga të gjithë, e bëra vetën time shërbëtor të të gjithëve që të fitoj sa më shumë njerëz.

alb@1Corinthians:9:21 @ Kështu e kam bërë vetën time Jude me Judenjtë për t`i fituar Judenjtë; e kam bërë veten time si një që është nën ligj me ata që janë nën ligj për t`i fituar ata që janë nën ligj;

alb@1Corinthians:9:22 @ me ata që janë pa ligj e kam bërë veten time si pa ligj (ndonëse nuk isha pa ligjin e Zotit, por nën ligjin e Krishtit), për të fituar ata që janë pa ligj.

alb@1Corinthians:9:23 @ E kam bërë veten time të dobët me të dobëtit, për të fituar të dobëtit; e kam bërë veten time gjithçka për të gjithë, që të mund të shpëtoj me çdo mënyrë disa njerëz.

alb@1Corinthians:9:25 @ A nuk e dini se ata që vrapojnë në pistë, vërtetë vrapojnë të gjithë, por vetëm një e fiton çmimin? Vraponi në mënyrë që ta merrni.

alb@1Corinthians:9:26 @ Dhe kushdo që merr pjesë në garë kontrollon veten në të gjitha; dhe ata e bëjnë këtë për të marrë një kurorë që prishet, kurse ne për një kurorë që nuk prishet.

alb@1Corinthians:10:2 @ Sepse, o vëllezër, unë nuk dua që ju të mos edini se gjithë etërit tanë ishin nën renë, dhe të gjithë shkuan nëpër det,

alb@1Corinthians:10:3 @ dhe të gjithë u pagëzuan për Moisinë në re dhe në det,

alb@1Corinthians:10:6 @ Por Perëndia nuk pëlqeu shumicën prej tyre; sepse ranë të vdekur në shkretëtirë.

alb@1Corinthians:10:9 @ Dhe të mos kurvërojmë, ashtu si kurvëruan disa nga ata edhe ranë të vdekur në një ditë njëzet e tre mijë.

alb@1Corinthians:10:14 @ Asnjë tundim nuk ju ka gjetur juve, përveç se tundimi njerëzor; por Perëndia është besnik dhe nuk do të lejojë që t`ju tundojnë përtej fuqive tuaja, por me tundimin do t`ju japë dhe rrugë dalje, që ju të mund ta përballoni.

alb@1Corinthians:10:18 @ Sepse ne të shumtit, jemi një bukë, një trup, sepse të gjithë marrim pjesë në të vetmen bukë.

alb@1Corinthians:10:19 @ Shikoni Izraelin sipas mishit: ata që hanë flijimet a nuk janë pjesëmarrës të altarit?

alb@1Corinthians:10:24 @ Gjithçka më lejohet, por jo gjithçka është dobishme; gjithçka më lejohet, por jo çdo gjë ndërton.

alb@1Corinthians:10:25 @ Askush të mos kërkojë interesin e vet, por atë të tjetrit.

alb@1Corinthians:10:26 @ Hani çdo gjë që shitet te kasapi, pa bërë pyetje për shkak të ndërgjegjes,

alb@1Corinthians:10:28 @ Dhe në qoftë se ndonjë jobesimtar ju fton dhe ju doni të shkoni, hani çdo gjë që t`u vihet përpara, pa bërë pyetje për shkak të ndërgjegjes.

alb@1Corinthians:10:30 @ Dhe them ndërgjegje, por jo tënden, por të tjetrit. Sepse përse të gjykohet liria ime nga ndërgjegja e një tjetri?

alb@1Corinthians:10:32 @ Pra, nëse hani, nëse pini, nëse bëni ndonjë gjë tjetër, të gjitha t`i bëni për lavdinë e Perëndisë.

alb@1Corinthians:10:34 @ sikurse edhe unë vetë përpiqem t`u pëlqej të gjithëve në çdo gjë, nuk kërkoj përfitimin tim, por të të shumtëve, që të shpëtohen.

alb@1Corinthians:11:3 @ Dhe unë po ju lavdëroj, vëllezër, që më kujtoni në të gjitha gjërat dhe i zbatoni porositë ashtu siç ua kam transmetuar.

alb@1Corinthians:11:5 @ Çdo burrë, kur lutet ose profetizon kokëmbuluar, turpëron kryet e tij.

alb@1Corinthians:11:6 @ Edhe çdo grua, që lutet ose profetizon kokëzbuluar, turpëron kryet e saj, sepse është njëlloj sikur të ishte e rruar.

alb@1Corinthians:11:7 @ Sepse në qoftë se gruaja nuk mbulohet, le t`ia presin flokët; por në qoftë se për gruan është turp të qethet a të rruhet, le të mbulojë kryet.

alb@1Corinthians:11:8 @ Sepse burri nuk duhet të mbulojë kryet, sepse është shëmbëllimi dhe lavdia e Perëndisë, kurse gruaja është lavdia e burrit,

alb@1Corinthians:11:11 @ Prandaj gruaja, për shkak të engjëjve, duhet të ketë një shenjë pushteti mbi kryet.

alb@1Corinthians:11:13 @ sepse sikurse gruaja vjen nga burri, ashtu edhe burri lind nëpërmjet gruas, dhe çdo gjë vjen nga Perëndia.

alb@1Corinthians:11:14 @ Gjykoni ndër veten tuaj. A i ka hije gruas t`i lutet Perëndisë pa u mbuluar?

alb@1Corinthians:11:15 @ Po vetë natyra, a nuk ju mëson se, në qoftë se një burrë i mban flokët të gjata, kjo është çnderim për të?

alb@1Corinthians:11:20 @ Sepse duhet të ketë midis jush edhe grupime, që të njihen në mes tuaj ata që janë të sprovuar.

alb@1Corinthians:11:22 @ sepse, në të ngrënët, gjithësecili merr darkën e vet më përpara; dhe njëri ka uri dhe tjetri është i dehur.

alb@1Corinthians:11:24 @ Sepse unë mora nga Zoti atë që ju transmetova edhe juve; se Zoti Jezus, në atë natë që po tradhtohej, mori bukën

alb@1Corinthians:11:28 @ Prandaj ai që ha nga kjo bukë ose pi nga kjo kupë e Zotit padenjësisht, do të jetë fajtor i trupit dhe i gjakut të Zotit.

alb@1Corinthians:11:29 @ Por secili të shqyrtojë vetveten dhe kështu të hajë nga buka e të pijë nga kupa,

alb@1Corinthians:11:30 @ sepse ai që ha dhe pi padenjësisht, ha dhe pi një dënim për veten e tij, sepse nuk e dallon trupin e Zotit.

alb@1Corinthians:11:32 @ Sepse, po të shqyrtonim veten tonë, nuk do të gjykoheshim.

alb@1Corinthians:11:34 @ Prandaj, o vëllezërit e mi, kur mblidheni për të ngrënë, pritni njeri tjetrin.

alb@1Corinthians:12:2 @ Edhe për sa u përket dhuntive frymërore, o vëllezër, nuk dua të jeni të paditur.

alb@1Corinthians:12:4 @ Prandaj ju bëj të ditur se askush që flet në Frymën e Shenjtë nuk thotë: ``Mallkuar qoftë Jezusi!``; edhe asnjë nuk mund të thotë: ``Jezusi është Zot``, veç se në Frymën e Shenjtë.

alb@1Corinthians:12:8 @ Dhe secilit i jepet shfaqja e Frymës për dobinë e përbashkët.

alb@1Corinthians:12:9 @ Dikujt, pra, i jepet, me anë të Frymës, fjalë diturie; një tjetri, sipas të po atij Frymë, fjalë njohurie;

alb@1Corinthians:12:10 @ një tjetri besim, nga po ai Frymë; një tjetri dhuntitë e shërimeve, nëpërmjet po atij Frymë; një tjetri pushtet për të kryer veprime të fuqishme; një tjetri profeci; një tjetri të dallojë frymërat;

alb@1Corinthians:12:11 @ një tjetri larmi gjuhësh; një tjetri interpretimi i gjuhëve.

alb@1Corinthians:12:12 @ Dhe të gjitha këto i bën i njëjti dhe i vetmi Frymë, duke i ndarë gjithsecilit dhunti veç e veç ashtu si do vetë.

alb@1Corinthians:12:13 @ Sepse ashtu si trupi është një, por ka shumë gjymtyrë, dhe të gjitha gjymtyrët e të njëtit trup, megjithse janë shumë, formojnë një trup të vetëm, kështu është edhe Krishti.

alb@1Corinthians:12:14 @ Sepse të gjithë ne jemi pagëzuar në një Frym të vetëm në të njëjtin trup, qofshin Hebrenjtë apo Grekët, qofshin skllevërit a të liruarit, dhe të gjithë e kemi jemi uijtur në të njëjtin Frymë

alb@1Corinthians:12:15 @ Sepse edhe trupi nuk është një gjymtyrë e vetme, por shumë.

alb@1Corinthians:12:20 @ Po të ishin të gjitha gjymtyrët një gjymtyrë e vetme, ku do të ishte trupi?

alb@1Corinthians:12:21 @ Kështu, pra, janë shumë gjymtyrë, por një trup i vetëm.

alb@1Corinthians:12:24 @ dhe ato që ne i konsiderojmë më pak të nderuara, pikërisht ata rrethojmë me më shumë nderim; dhe të pahijshmet tona kanë më tepër hijë.

alb@1Corinthians:12:26 @ që të mos kishte përçarje në trup, por të gjitha gjymtyrët të kenë të njëjtin kujdes për njera-tjetrën.

alb@1Corinthians:12:27 @ Dhe nëse vuan një gjymtyrë, të gjitha gjymtyrët vuajnë; kurse po të nderohet një gjymtyrë, të gjitha gjymtyrët gëzohen bashkë me të.

alb@1Corinthians:12:29 @ Dhe Perëndia i vuri disa në kishë, së pari apostuj, së dyti profetë, së treti mësues; pastaj vepra të fuqishme; pastaj dhuntitë e shërimit, të ndihmës e të qeverisjes dhe të larmive të gjuhëve.

alb@1Corinthians:12:30 @ A janë vallë të gjithë apostuj? Janë të gjithë profetë? Janë të gjithë mësues?

alb@1Corinthians:12:31 @ A kanë të gjithë dhuntinë e veprave të fuqishme? A kanë të gjithë dhuntitë e shërimeve? A flasin të gjithë gjuhë të ndryshme? A interpretojnë të gjithë?

alb@1Corinthians:13:3 @ Edhe sikur të kisha dhuntinë e profecisë, edhe të dija të gjitha misteret dhe mbarë shkencën dhe të kisha gjithë besimin sa të luaja nga vendi malet, por të mos kisha dashuri, nuk jam asgjë.

alb@1Corinthians:13:5 @ Dashuria është e durueshme; plot mirësi; dashuria nuk ka smirë, nuk vë në dukje, nuk krekoset,

alb@1Corinthians:13:6 @ nuk sillet në mënyrë të pahijshme, nuk kërkon të sajat, nuk pezmatohet, nuk dyshon për keq;

alb@1Corinthians:13:7 @ nuk gëzohet për padrejtësinë, por gëzohet me të vërtetën,

alb@1Corinthians:13:9 @ Dashuria nuk ligshtohet kurrë; por profecitë shfuqizohen, gjuhët pushojnë dhe njohuria do të shfuqizohet,

alb@1Corinthians:13:10 @ sepse ne njohim pjesërisht dhe profetizojmë pjesërisht.

alb@1Corinthians:13:11 @ Por, kur të vijë përsosmëria, atëherë ajo që është e pjesshme do të shfuqizohet.

alb@1Corinthians:13:12 @ Kur isha fëmijë, flisja si fëmijë, mendoja si fëmijë, arsyetoja si fëmijë; kur u bëra burrë, i flaka gjërat fëminore.

alb@1Corinthians:13:14 @ Tani, pra, këto tri gjëra mbeten: besimi, shpresa dhe dashuria; por më e madhja nga këto është dashuria.

alb@1Corinthians:14:2 @ Kërkoni dashurinë dhe lypni me zemër të zjarrtë dhuntitë frymërore, por sidomos që të mund të profetizoni,

alb@1Corinthians:14:3 @ sepse ai që flet një gjuhë tjetër nuk u flet njerëzve, por Perëndisë; sepse askush nuk e kupton, por ai në frymë flet mistere.

alb@1Corinthians:14:4 @ Kurse ai që profetizon, u flet njerëzve për ndërtim, për nxitje e përdëllim.

alb@1Corinthians:14:5 @ Ai që flet një gjuhë tjetër ndërton veten e tij, por ai që profetizon, ndërton kishën.

alb@1Corinthians:14:6 @ Unë dua që të gjithë ju të flisnit gjuhëra, por më tepër të profetizonit, sepse ai që profetizon është më i madh nga ai që flet gjuhëra, veçse në interpretoftë, që të marrë ndërtim kisha.

alb@1Corinthians:14:8 @ Edhe gjërat që nuk kanë shpirt dhe nxjerrin zë, fyelli ose qestja, po të mos japin zë të dallueshëm, si do të njihet të rënit e fyellit ose e qestes?

alb@1Corinthians:14:9 @ Sepse, po të japë buria një tingull të panjohur, kush do të përgatitet për betejë?

alb@1Corinthians:14:10 @ Kështu edhe ju, në qoftë se me gjuhën tuaj nuk flisni fjalë të kuptueshme, si do të kuptohet çfarë u tha? Sepse do të flisnit në erë.

alb@1Corinthians:14:12 @ Pra, në qoftë se unë nuk e marr vesh kuptimin e zërit, do të jem si një i huaj për atë që flet, dhe ai që flet do të jetë një i huaj për mua.

alb@1Corinthians:14:14 @ Prandaj ai që flet një gjuhë tjetër, le të lutet që të mund ta interpretojë,

alb@1Corinthians:14:15 @ sepse, në qoftë se unë lutem në një gjuhë tjetër, fryma im lutet, por mendja ime është e pafrytshme.

alb@1Corinthians:14:18 @ Sepse ti edhe mund të falënderosh mirë, por tjetri nuk ndërtohet

alb@1Corinthians:14:20 @ Por në asamble parapëlqej të them pesë fjalë me mënçurinë time për mësimin e të tjerëve se dhjetë mijë fjalë në gjuhë tjetër.

alb@1Corinthians:14:25 @ Por, në qoftë se profetizojnë të gjithë dhe hyn një jobesimtar ose një profan, ai bindet nga të gjithë dhe gjykohet nga të gjithë.

alb@1Corinthians:14:26 @ Dhe kështu të fshehtat e zemrës së tij zbulohen; edhe kështu, duke rënë me faqe përmbys, do të adhurojë Perëndinë, duke deklaruar se Perëndia është me të vërtetë midis jush.

alb@1Corinthians:14:27 @ Ç`duhet bërë, pra, o vëllezër? Kur të mblidheni, secili nga ju ka një psalm, një mësim, fjalim në gjuhë tjetër, zbulesë, interpretim, çdo gjë le të bëhet për ndërtim.

alb@1Corinthians:14:28 @ Nëse ndonjë flet në gjuhë tjetër, le të bëhet kjo nga dy a më të shumtën tre vetë dhe njeri pas tjetrit, dhe një le të interpretojë.

alb@1Corinthians:14:29 @ Por nëse nuk ka iterpretues, le të heshtë në kishë dhe le të flasë me veten e tij dhe me Perëndinë.

alb@1Corinthians:14:30 @ Le të flasin dy a tre profetë, dhe të tjerët të gjykojnë.

alb@1Corinthians:14:31 @ Por nëse ka një zbulesë ndonjë tjetër që rri ulur, le të heshtë i pari.

alb@1Corinthians:14:32 @ Sepse të gjithë, njeri pas tjetrit, mund të profetizojnë, që të mësojnë të gjithë dhe të inkurajohen të gjithë.

alb@1Corinthians:14:33 @ Frymërat e profetëve u nënshtrohen profetëve,

alb@1Corinthians:14:35 @ Gratë tuaja të heshtin në kishë, sepse nuk u lejohet të flasin, por duhet të nënshtrohen, sikurse thotë edhe ligji.

alb@1Corinthians:14:37 @ Prej jush doli fjala e Perëndisë? Apo vetëm te ju arriti?

alb@1Corinthians:14:38 @ Në qoftë se dikush mendon se është profet ose frymëror, le të njohë se ato që po ju shkruaj janë urdhërime të Zotit.

alb@1Corinthians:14:39 @ Dhe nëse dikush është i paditur, le të jetë i paditur.

alb@1Corinthians:14:40 @ Prandaj, o vëllezër të mi, kërkoni me zemër të zjarrtë të profetizoni dhe mos ndaloni të flasin në gjuhëra.

alb@1Corinthians:15:4 @ Sepse unë ju kam transmetuar para së gjithash ato që edhe unë vetë i kam marrë, se Krishti vdiq për mëkatet tona sipas Shkrimeve,

alb@1Corinthians:15:5 @ se u varros dhe u ringjall të tretën ditë, sipas Shkrimeve,

alb@1Corinthians:15:6 @ edhe se iu shfaq Kefës dhe pastaj të dymbëdhjetëve.

alb@1Corinthians:15:7 @ Pastaj iu shfaq një herë të vetme më shumë se pesëqind vëllezërve, prej të cilëve më të shumtët rrojnë edhe sot, kurse disa kanë rënë në gjumë.

alb@1Corinthians:15:13 @ Por, në qoftë se predikohet se Krishti u ringjall prej së vdekurish, si atëherë disa nga ju thonë se nuk ka ringjallje të të vdekurve?

alb@1Corinthians:15:16 @ Atëherë edhe ne do të ishim dëshmitarë të rremë të Perëndisë, sepse dëshmuam për Perëndinë, se ai ringjalli Krishtin, të cilin ai nuk e paska ringjallur, po të jetë se me të vërtetë të vdekurit nuk ringjallen.

alb@1Corinthians:15:18 @ por në qoftë se Krishti nuk është ringjallur, i kotë është besimi juaj; ju jeni ende në mëkatet tuaja,

alb@1Corinthians:15:19 @ edhe ata që fjetën në Krishtin janë të humbur.

alb@1Corinthians:15:20 @ Në qoftë se shpresojmë në Krishtin vetëm në këtë jetë, ne jemi më të mjerët e të gjithë njerëzve

alb@1Corinthians:15:21 @ Por tashti Krishti u ringjall prej së vdekurish, dhe është fryti i parë i atyre që kanë fjetur.

alb@1Corinthians:15:24 @ por secili sipas radhës së vet: Krishti, fryti i parë, pastaj ata që janë të Krishtit, në ardhjen e tij

alb@1Corinthians:15:25 @ Pastaj do të vijë fundi, kur ai t`ia dorëzojë mbretërinë Perëndisë Atë, pasi të ketë asgjësuar çfarëdo sundimi, çdo pushtet e fuqi.

alb@1Corinthians:15:26 @ Sepse duhet që ai të mbretërojë, derisa t`i vërë të gjithë armiqtë e tij nën këmbët e veta.

alb@1Corinthians:15:27 @ Armiku i fundit që do të shkatërrohet është vdekja.

alb@1Corinthians:15:28 @ Sepse Perëndia i vuri të gjitha nën këmbët e tij. Por, kur thotë se çdo gjë i është nënshtruar, është e qartë se përjashtohet ai që ia ka nënshtruar çdo gjë.

alb@1Corinthians:15:29 @ Dhe kur t`i ketë nënshtruar të gjitha, atëherë Biri vetë do t`i nënshtrohet Atij që i nënshtroi të gjitha, që Perëndia të jetë gjithçka në të gjithë.

alb@1Corinthians:15:30 @ Përndryshe çfarë do të bëjnë ata që pagëzohen për të vdekurit? Në qoftë se me të vërtetë të vdekurit nuk ringjallen, përse ata edhe pagëzohen për të vdekurit?

alb@1Corinthians:15:34 @ Mos u gënjeni; shoqëritë e këqija prishin zakonet e mira.

alb@1Corinthians:15:37 @ O i pamend! Atë që ti mbjell, nuk ngjallet, nëse nuk vdes përpara.

alb@1Corinthians:15:38 @ Dhe atë që mbjell, ti nuk mbjell trupin që do të bëhet, por një kokërr të zhveshur, ndoshta nga grurë ose ndonjë farë tjetër.

alb@1Corinthians:15:39 @ Po Perëndia i jep trup si të dojë, secilës farë trupin e vet.

alb@1Corinthians:15:40 @ Jo çdo mish është i njëjti mish; por tjetër është mishi i njerëzve, tjetër mishi i bagëtive, tjetër i peshqve dhe tjetër i shpendëve.

alb@1Corinthians:15:41 @ Dhe ka trupa qiellorë dhe trupa tokësorë; por tjetër është lavdia e trupave qiellorë e tjetër e atyreve të tokës.

alb@1Corinthians:15:42 @ Tjetër është lavdia e diellit dhe tjetër lavdia e hënës dhe tjetër lavdia e yjeve; sepse ndryshon në lavdi ylli nga ylli.

alb@1Corinthians:15:43 @ Kështu do të jetë edhe ringjallja e të vdekurve; trupi mbillet në prishje dhe ringjallet në paprishje.

alb@1Corinthians:15:44 @ Mbillet në çnderim dhe ringjallet në lavdi; mbillet i dobët dhe ringjallet në fuqi.

alb@1Corinthians:15:45 @ Mbillet trup natyror dhe ringjallet trup frymëror. Ka trup natyror, ka edhe trup frymëror.

alb@1Corinthians:15:46 @ Kështu edhe është shkruar: ``Njeriu i parë, Adami, u bë shpirt i gjallë; por Adami i fundit është Frymë që jep jetë.

alb@1Corinthians:15:51 @ Edhe këtë po ju them, o vëllezër, se mishi dhe gjaku nuk mund të trashëgojnë mbretërinë e Perëndisë, as prishja nuk mund të trashëgojë paprishjen.

alb@1Corinthians:15:54 @ sepse ky trup që prishet duhet të veshë mosprishjen dhe ky ivdekshëm të veshë pavdekësinë.

alb@1Corinthians:15:55 @ Edhe ky trup që prishet, kur të veshë mosprishjen, edhe ky i vdekshëm kur të veshë pavdekësinë, atëherë do të realizohet fjala që është shkruar: ``Vdekja u përpi në fitore``.

alb@1Corinthians:16:3 @ Të parën ditë të çdo jave, secili nga ju le të vërë mënjanë aq sa mundet sipas të ardhurave të tij, që, kur të vij, të mos bëhen atëherë mbledhje ndihmash.

alb@1Corinthians:16:4 @ Edhe, kur të vij, ata që ju do të miratoni, unë do t`i dërgoj me letra, që të çojnë në Jeruzalem dhuratën tuaj bujare.

alb@1Corinthians:16:5 @ Dhe po të jetë e udhës që të shkoj vetë, ata do të shkon me mua.

alb@1Corinthians:16:8 @ Sepse kësaj here nuk dua t`ju shoh vetëm kalimthi, por shpresoj të rri pak kohë pranë jush, në dashtë Zoti.

alb@1Corinthians:16:13 @ Sa për vëllanë Apol, iu luta shumë që të vijë tek ju bashkë me vëllezërit, por ai s`deshi kurrsesi të vinte tani; por do të vijë kur ta ketë volinë.

alb@1Corinthians:16:17 @ ju bëj thirrje që t`u nënshtroheni edhe ju atyreve dhe kujtdo që punon dhe mundohet në punën tonë të përbashkët.

alb@1Corinthians:16:21 @ Të gjithë vëllezërit ju përshëndesin; përshëndetni njëri-tjetrin me një puthje të shenjtë.

alb@1Corinthians:16:22 @ Të fala me shëndet me dorën time, të Palit

alb@2Corinthians:1:2 @ Pali, apostull i Jezu Krishtit nëpërmjet vullnetin e Perëndisë, dhe vëllai Timote, kishës së Perëndisë që është në Korint, bashkë me gjithë shenjtorët që janë në gjithë Akainë:

alb@2Corinthians:1:5 @ i cili na ngushëllon në çdo shtrëngim tonin, që, nëpërmjet ngushëllimit me të cilin ne jemi ngushëlluar nga Perëndia, të mund të ngushëllojmë ata që janë në çfarëdo shtrëngimi.

alb@2Corinthians:1:6 @ Sepse, ashtu si ndër ne teprojnë vuajtjet e Krishtit, po ashtu, nëpërmjet Jezu Krishtit, tepron edhe ngushëllimi ynë.

alb@2Corinthians:1:9 @ Sepse nuk duam, o vëllezër, që të mos dini për vështirësinë që na ngjau në Azi, që u rënduam përtej fuqive tona, aq sa u dëshpëruam edhe për jetën vetë.

alb@2Corinthians:1:10 @ Për më tepër ne e kishim në veten tonë vendimin e vdekjes, që të mos besonim në veten tonë, por në Perëndinë që ringjall të vdekurit,

alb@2Corinthians:1:12 @ me ndihmën tuaj me anë të lutjeve për ne, që shumë njerëz të falënderojnë për dhuntinë e hirit që do të na jepet me anë të lutjeve të shumë njerëzve.

alb@2Corinthians:1:13 @ Mburrja jonë, në fakt, është kjo: dëshmimi i ndërgjegjes sonë se ne jemi sjellë me thjeshtësinë dhe sinqeritetin e Perën-disë në botë dhe sidomos përpara jush, jo me dituri mishi, por me hirin e Perëndisë.

alb@2Corinthians:1:18 @ Kur mora këtë vendim, vallë mos kam vepruar me mendjelehtësi? Apo ato që unë vendos, i vendos sipas mishit, që të jetë tek unë po, po dhe jo, jo?

alb@2Corinthians:1:21 @ Sepse të gjitha premtimet e Perëndisë janë në atë "po" dhe në atë "amen", për lavdi të Perëndisë nëpërmjet nesh.

alb@2Corinthians:1:24 @ Dhe unë e thërres Perëndinë për dëshmitar mbi jetën time që, për t`ju kursyer, nuk kam ardhur ende në Korint.

alb@2Corinthians:1:25 @ Jo se kemi pushtet mbi besimin tuaj, por jemi bashkëpunëtorët e gëzimit tuaj, sepse për shkak të besimit ju qëndroni të patundur.

alb@2Corinthians:2:2 @ Por unë kisha vendosur në veten time të mos vij përsëri te ju me hidhërim.

alb@2Corinthians:2:3 @ Sepse, në qoftë se unë ju hidhëroj, kush do të më gëzojë mua, në mos ai vetë që u hidhërua prej meje?

alb@2Corinthians:2:4 @ Dhe ju shkrova në këtë mënyrë që, kur të vij, të mos kem trishtim nga ata që duhet të më gëzonin, duke pasur besim në ju të gjithë, se gëzimi im është i të gjithë juve.

alb@2Corinthians:2:6 @ Edhe në qoftë se dikush ka shkaktuar trishtim, s`më ka hidhëruar vetëm mua, por deri diku, pa e tepruar, ju të gjithë.

alb@2Corinthians:2:8 @ por tani, përkundrazi, ju duhet më tepër ta falni atë dhe ta ngushlloni, që ai njeri të mos gëlltitet nga trishtimi i tepërt.

alb@2Corinthians:2:12 @ që të mos na mposhtë Satanai, sepse ne i dimë qëllimet e tij.

alb@2Corinthians:2:14 @ nuk gjeta prehje në frymën time, sepse nuk gjeta aty Titin, vëllanë tim; prandaj, si u përshëndeta me ta, shkova në Maqedoni.

alb@2Corinthians:2:15 @ Por, falem nderit Perëndisë, që na bën të ngadhnjejmë gjithnjë në Krishtin dhe shfaq kudo nëpërmjet nesh erën e këndshme të njohurisë së vet.

alb@2Corinthians:2:17 @ për këta një erë vdekjeje në vdekje, po për ata erë jete në jetë. Dhe kush është i zoti për këto?

alb@2Corinthians:2:18 @ Ne në fakt nuk falsifikojmë fjalën e Perëndisë, si shumë të tjerë, por flasim me sinqeritet si nga ana e Perëndisë, përpara Perëndisë në Krishtin.

alb@2Corinthians:3:2 @ A fillojmë përsëri të rekomandojmë veten tonë? Apo mos kemi nevojë, si disa, për letra rekomandimi për ju ose për rekomandime nga ana juaj?

alb@2Corinthians:3:3 @ Ju jeni letra jonë, e shkruar në zemrat tona, e njohur dhe e lexuar nga të gjithë njerëzit,

alb@2Corinthians:3:4 @ duke qenë manifestuar se jeni një letër e Krishtit, e hartuar me anë të shërbesës sonë, dhe e shkruar jo me bojë, por me Frymën e Perëndisë së gjallë, dhe jo mbi rrasa guri, por mbi rrasa të një zemre mishi.

alb@2Corinthians:3:6 @ jo se jemi të aftë prej vetiu të kuptojmë ndonjë gjë sikur vjen nga vetja jonë, por aftësia jonë vjen nga Perëndia,

alb@2Corinthians:3:7 @ i cili na bëri të aftë të jemi shërbëtorë të besëlidhjes së re, jo të shkronjës, por të Frymës, sepse shkronja vret, por Fryma jep jetë.

alb@2Corinthians:3:8 @ Dhe, në qoftë se shërbimi i vdekjes, që ishte gdhendur me shkronja mbi gurë, qe i lavdishëm aq sa bijtë e Izraelit nuk mund të vështronin me sy fytyrën e Moisiut, për shkak të lavdisë së pamjes së tij, që duhet të anullohej,

alb@2Corinthians:3:9 @ sa më i lavdishëm do të jetë shërbimi i Frymës?

alb@2Corinthians:3:10 @ Sepse, nëse shërbimi i dënimit qe rrethuar me lavdi, shumë më tepër do të teprojë në lavdi shërbimi i drejtësisë.

alb@2Corinthians:3:12 @ Sepse, në qoftë se ajo që duhet të anullohej u rrethua me lavdi, ajo që mbetet do të jetë shumë më e lavdishme.

alb@2Corinthians:3:14 @ dhe jo si Moisiu, i cili vinte një vel mbi fytyrën e vet, që bijtë e Izraelit të mos vështronin me sy fundin e asaj që duhej të anullohej.

alb@2Corinthians:3:15 @ Por mendjet e tyre u errën; sepse, në leximin e besëlidhjes së vjetër, po ky vel mbetet pa u hequr, sepse veli anullohet në Krishtin.

alb@2Corinthians:3:16 @ Por deri më sot, kur lexohet Moisiu, një vel mbetet mbi zemrat e tyre.

alb@2Corinthians:3:17 @ Por kur Izraeli të kthehet te Zoti, veli do të hiqet.

alb@2Corinthians:4:3 @ Ne kemi hequr dorë plotësisht nga gjërat e turpshme që bëhen në fshehtësi, duke mos ecur me dinakëri, duke mos falsifikuar aspak fjalën e Perëndisë, por duke shfaqur të vërtetën, ne ia rekomandojmë veten tonë ndërgjegjes së çdo njeriu përpara Perëndisë.

alb@2Corinthians:4:5 @ të cilëve perëndia i këtij shekulli ua verboi mendjet e atyre që nuk besojnë, që drita e ungjillit të lavdisë së Krishtit, që është shëmbëllimi i Perëndisë, të mos ndriçojë tek ata.

alb@2Corinthians:4:6 @ Sepse ne nuk predikojmë, pra, veten tonë, por Jezu Krishtin, Zotin, dhe jemi shërbëtorët tuaj për hir të Jezu Krishtit,

alb@2Corinthians:4:8 @ Dhe ne e kemi këtë thesar në enë prej balte që epërsia pashoqe e kësaj fuqie të jetë nga Perëndia dhe jo nga ne.

alb@2Corinthians:4:11 @ kurdo ne e mbajmë në trupin tonë vdekjen e Zotit Jezus, që edhe jeta e Jezusit të shfaqet në trupin tonë

alb@2Corinthians:4:12 @ Ne që jetojmë, jemi vazhdimisht të dorëzuar në vdekje për Jezusin, që edhe jeta e Jezusit të shfaqet në mishin tonë të vdekshëm.

alb@2Corinthians:4:13 @ Dhe kështu tek ne vepron vdekja, ndërsa në ju jeta.

alb@2Corinthians:4:15 @ duke ditur se ai që ringjalli Zotin Jezus, do të na ringjallë edhe ne nëpërmjet Jezusit dhe do të na paraqesë bashkë me ju.

alb@2Corinthians:4:17 @ Prandaj nuk na lëshon zemra; por, edhe pse njeriu ynë i jashtëm shkon në shkatërrim, ai i brendshëm përtërihet nga dita në ditë.

alb@2Corinthians:4:18 @ Sepse trishtimi ynë i lehtë që është vetëm për një moment, prodhon për ne, një peshë të pamasë e të pashoqe të amshueshme lavdie;

alb@2Corinthians:4:19 @ ndërsa ne nuk i drejtojmë sytë ndaj gjërave që duken, por ndaj gjërave që nuk shihen, sepse gjërat që duken janë për një kohë, kurse ato që nuk shihen janë të përjetshme.

alb@2Corinthians:5:2 @ Ne e dimë në fakt se, në qoftë se kjo çadër, vendbanimi ynë tokësor, prishet, ne kemi një godinë nga Perëndia, një banesë të përjetshme, në qiej, që nuk është bërë nga dorë njeriu.

alb@2Corinthians:5:5 @ Sepse ne që jemi në këtë çadër psherëtijmë duke qenë të rënduar, dhe për këtë arsye nuk duam, pra, të na zhveshin, por të na veshin, që ç`është e vdekshme të përpihet nga jeta.

alb@2Corinthians:5:8 @ sepse ecim nëpërmjet besimit dhe jo nëpërmjet vizionit.

alb@2Corinthians:5:11 @ Sepse ne të gjithë duhet të dalim para gjyqit të Krishtit, që secili merr shpagimin e gjërave që ka bërë me anë të trupit, në bazë të asaj që ka bërë, qoftë në të mirën apo në të keqen.

alb@2Corinthians:5:12 @ Duke e njohur frikën e Zotit, ne bindim njerëzit dhe jemi njohur nga Perëndia; dhe unë shpresoj se edhe në ndërgjegjet tuaja të jemi njohur.

alb@2Corinthians:5:13 @ Sepse ne nuk e rekomandojmë përsëri veten ndaj jush, por ju japim rastin të krenoheni për ne, që të keni çfarë t`u përgjigjeni atyre që krenohen me dukjen dhe jo me zemër

alb@2Corinthians:5:14 @ Sepse, nëse nuk jemi në vete, jemi për Perëndinë, dhe në qoftë se jemi me mend në kokë, jemi për ju.

alb@2Corinthians:5:16 @ dhe se ai ka vdekur për të gjithë, me qëllim që ata të cilët jetojnë, të mos jetojnë që sot e tutje për veten e tyre, po për atë që vdiq dhe u ringjall për ta.

alb@2Corinthians:5:18 @ Prandaj nëse dikush është në Krishtin, ai është një krijesë e re; gjërat e vjetra kanë shkuar; ja, të gjitha gjërat u bënë të reja.

alb@2Corinthians:5:19 @ Edhe të gjitha gjërat janë nga Perëndia që na pajtoi me veten përmes Jezu Krishtit dhe na dha shërbimin i pajtimit,

alb@2Corinthians:5:20 @ sepse Perëndia e ka pajtuar botën me veten në Krishtin, duke mos ua numëruar njerëzve fajet e tyre dhe vuri ndër ne fjalën e paqtimit.

alb@2Corinthians:5:21 @ Ne, pra, bëhemi lajmëtarë për Krishtin, sikurse Perëndia të këshillonte nëpërmjet nesh; dhe ne ju këshillojmë juve për hir të Krishtit: Paqtohuni me Perëndinë!

alb@2Corinthians:5:22 @ Sepse ai bëri të jetë mëkat për ne ai që nuk njihte mëkat, që ne të bëhemi drejtësia e Perëndisë në të.

alb@2Corinthians:6:4 @ Ne nuk japim asnjë shkas për skandal në asnjë gjë, që të mos shahet shërbesa jonë;

alb@2Corinthians:6:5 @ por në çdo gjë e rekomandojmë veten tonë si shërbëtorë të Perëndisë në shumë vuajtje, në shtrëngime, në nevoja, në ngushtica,

alb@2Corinthians:6:6 @ në rrahje, në burgosje, në kryengritje, në mundime, në të pafjetura, në agjërime,

alb@2Corinthians:6:8 @ me fjalën e së vërtetës, me fuqinë e Perëndisë, me armët e drejtësisë në të djathtë dhe në të majtë,

alb@2Corinthians:6:10 @ si gënjeshtarë, por të vërtetë; si të panjohur, por të njohur; si njerëz që vdesin, por ja, jetojmë; si të ndëshkuar, por jo të vrarë;

alb@2Corinthians:6:11 @ si të brengosur, por gjithmonë të gëzuar; si të varfër, por shumë veta i bëjmë të pasur; si njerëz që s`kanë kurrgjë, por kanë gjithçka.

alb@2Corinthians:7:2 @ Duke i pasur këto premtime, o të dashur, le ta pastrojmë veten nga çdo ndotje e mishit dhe e frymës dhe ta përfundojmë shenjtërimin tonë në druajtjen e Perëndisë.

alb@2Corinthians:7:4 @ Këtë nuk e them për dënim, sepse që më parë iu thashë se jeni në zemrat tona për të vdekur bashkë dhe për të jetuar bashkë.

alb@2Corinthians:7:6 @ Sepse, kur erdhëm në Maqedoni, mishi ynë nuk pati fare prehje, por u shtrënguam në të gjitha mënyrat: jashtë betejë, përbrenda frikë.

alb@2Corinthians:7:8 @ dhe jo vetëm me ardhjen e tij, por edhe me ngushëllimin që ai pati prej jush; ai na tregoi dëshirën tuaj të madhe, lotët tuaja, zellin tuaj për mua, kaq sa u gëzova më tepër,

alb@2Corinthians:7:9 @ sepse, ndonëse edhe ju kam trishtuar me letrën time, nuk më vjen keq, ndonëse më pati ardhur keq, sepse shoh se ajo letër, edhe pse për pak kohë, ju trishtoi.

alb@2Corinthians:7:10 @ Tani po gëzohem, jo sepse u trishtuat, por sepse u trishtuat për pendim, sepse u trishtuat sipas Perëndisë, që të mos ju bëhet juve ndonjë dëm nga ne.

alb@2Corinthians:7:13 @ Edhe pse ju shkrova, nuk e bëra as për atë që e bëri padrejtësinë, as për atë që e pësoi, por që të shfaqet në mes tuaj kujdesi ynë që kemi për ju përpara Perëndisë.

alb@2Corinthians:7:15 @ Prandaj, në qoftë se u mburra për ndonjë gjë tek ai për ju, nuk u turpërova por, ashtu si ju kemi treguar të gjitha gjërat me vërtetësi, kështu edhe mburrja jonë te Titi doli e vërtetë.

alb@2Corinthians:8:6 @ Dhe jo vetëm vepruan ashtu si shpresonim, po dhanë veten më përpara te Perëndia dhe pastaj te ne sipas vullnetit të Perëndisë.

alb@2Corinthians:8:9 @ Këtë nuk e them si urdhër, por që me anë të kujdesit të të tjerëve të vë në sprovë sinqeritetin e dashurisë suaj.

alb@2Corinthians:8:11 @ Lidhur me këtë po ju jap një këshillë, sepse kjo është e dobishme për ju, që vjet filluat jo vetëm ta bëni, por edhe ta dëshironi.

alb@2Corinthians:8:12 @ Tani përfundojeni edhe bërjen që, ashtu si qe dëshira për të dëshiruar, kështu të jetë edhe për ta përfunduar sipas mundësive që keni.

alb@2Corinthians:8:15 @ por të ndiqet vetëm një kriter barazimi; që tani mbushullia juaj të plotësojë nevojat e tyre, kështu që edhe mbushullia e tyre të plotësojë nevojat tuaja, që të ketë barazi,

alb@2Corinthians:8:18 @ sepse ai jo vetëm që e pranoi këshillën tonë, por u nis për të ardhur te ju, me dëshirën e tij dhe me shumë zell.

alb@2Corinthians:8:20 @ dhe jo vetëm kaq, por ai u zgjodh nga kishat që të jetë shoku ynë në udhëtim me këtë dhuratë që ne administrojmë për lavdinë e Zotit vetë, për të treguar gatishmërinë e zemrës suaj,

alb@2Corinthians:8:21 @ duke shmangur qortimin e ndonjërit në këtë dhuratë bujare që administrohet prej nesh,

alb@2Corinthians:8:22 @ sepse kujdesemi të veprojmë mirë jo vetëm përpara Zotit, por edhe përpara njerëzve.

alb@2Corinthians:9:3 @ sepse e njoh gatishmërinë e zemrave tuaja, për të cilën unë mburrem për ju te Maqedonasit, se Akaia është gati që vjet; dhe zelli juaj nxiti shumë të tjerë.

alb@2Corinthians:9:6 @ Prandaj m`u duk e nevojshme t`i këshilloj vëllezërit të vijnë te ju më përpara, që të bëjnë gati më parë ofertën që kishit premtuar më parë, kështu që ajo të jetë gati si dhuratë bujarie dhe jo kopracie.

alb@2Corinthians:9:10 @ sikurse është shkruar: ``Ai ndau, u ka dhënë të varfërve, drejtësia e tij mbetet në përjetësi``.

alb@2Corinthians:9:11 @ Edhe ai që i jep farën mbjellësit dhe bukë për të ngrënë, ju dhëntë dhe e shumoftë farën tuaj, dhe i bëftë të rriten frytet e drejtësisë suaj;

alb@2Corinthians:9:12 @ dhe atëherë do të pasuroheni për të qenë dorëdhënë, duke i sjellë nëpërmjet nesh falënderim Perëndisë.

alb@2Corinthians:9:13 @ Sepse kryerja e kësaj shërbese të shenjtë jo vetëm përmbush nevojat e shenjtorëve, por sjell edhe një mbushulli falëndërimesh ndaj Perëndisë,

alb@2Corinthians:9:15 @ Dhe me lutjet e tyre për ju ju shfaqin një dashuri të veçantë për hirin e shkëlqyer të Perëndisë përmbi ju.

alb@2Corinthians:10:2 @ Personalisht unë, Pali, po ju këshi-lloj me anë të zemërbutësisë dhe të mirësisë së Krishtit; unë, që kur ndodhem vetë midis jush jam i përunjur, ndërsa kur jam larg jush tregohem i guximshëm ndaj jush.

alb@2Corinthians:10:3 @ Ju lutem, që, kur të vij te ju, të mos jem i detyruar të veproj me guxim me atë siguri, me të cilin mendoj të guxoj kundër disave, që na konsiderojnë sikur ecim sipas mishit.

alb@2Corinthians:10:6 @ që të hedhim poshtë mendimet dhe çdo lartësi që ngrihet kundër njohjes së Perëndisë dhe t`ia nënshtrojmë çdo mendim dëgjesës së Krishtit,

alb@2Corinthians:10:7 @ dhe jemi gati të ndëshkojmë çdo mosbindje, kur të bëhet e përkryer bindja juaj.

alb@2Corinthians:10:8 @ A i shihni gjërat sipas pamjes së jashtme? Në qoftë se dikush është i bindur në veten e tij se është i Krishtit, le ta mendojë këtë përsëri nga vetja e tij: sikurse ai është i Krishtit, ashtu edhe ne jemi të Krishtit.

alb@2Corinthians:10:9 @ Edhe, nëse unë do ta mburrja veten më tepër për autoritetin tonë, që Zoti na dha për ndërtimin tuaj dhe jo për shkatërrimin tuaj, nuk do të turpërohesha.

alb@2Corinthians:10:10 @ Nuk dua të dukem se po kërkoj t`ju tremb me letrat e mia

alb@2Corinthians:10:11 @ Sepse dikush thotë: ``Letrat e tij janë të ashpra dhe të fuqishme, kurse paraqitja e tij trupore është e dobët, dhe fjala e tij ka pak peshë``.

alb@2Corinthians:10:12 @ Le ta dijë, pra, ai njeri, se ashtu si jemi në fjalë, me anë të letrave kur jemi larg, të tillë do të jemi edhe me vepra, kur të jemi të pranishëm.

alb@2Corinthians:10:13 @ Sepse nuk guxojmë të renditemi ose të krahasohemi me ata që e rekomandojnë veten e vet; por ata, duke matur veten e tyre dhe duke u krahasuar me veten e tyre, nuk kanë mend.

alb@2Corinthians:10:14 @ Por ne nuk do të mburremi jashtë masës, po sipas masës së rregullës që caqet i caktoi Perëndia, sa të arrijmë deri te ju,

alb@2Corinthians:10:15 @ Sepse ne nuk po shtrihemi përtej caqeve, sikurse nuk arritëm deri te ju, sepse ne arritëm më të vërtetë deri te ju me anë të predikimit të ungjillit të Krishtit.

alb@2Corinthians:10:16 @ Dhe ne nuk mburremi përtej masës për punët e tjetrit, por kemi shpresë se, duke u rritur besimi juaj, ne do të kemi një konsideratë më të madhe ndër ju, sipas cakut tonë,

alb@2Corinthians:10:18 @ Ai që lëvdohet, le të lëvdohet në Zotin,

alb@2Corinthians:10:19 @ sepse nuk miratohet ai që e rekomandon veten e tij, po ai të cilin e rekomandon Zoti.

alb@2Corinthians:11:4 @ Por druaj se, ashtu si gjarpëri e gënjeu Evën me dinakërinë e tij, kështu edhe mendja juaj të mos prishet duke u shmangur nga thjeshtësia ndaj Krishtit.

alb@2Corinthians:11:5 @ Sepse, po të vinte dikush dhe t`ju predikonte një Jezus tjetër, që ne nuk e kemi predikuar, ose, po të merrnit një frymë tjetër që nuk e keni marrë, ose një ungjill tjetër që nuk e keni pranuar, do ta duronit fort mirë.

alb@2Corinthians:11:8 @ Mos vallë bëra mëkat duke e ulur veten time që të lartoheni ju, sepse ju kam predikuar falas ungjillin e Perëndisë?

alb@2Corinthians:11:11 @ Duke qenë se e vërteta e Krishtit është në mua, kjo mburrje, përsa më përket mua, nuk do të më ndalohet në vendet e Akaisë.

alb@2Corinthians:11:15 @ Dhe nuk është për t`u çuditur, sepse Satanai vet shndërrohet në engjëll drite.

alb@2Corinthians:11:16 @ Nuk është, pra, gjë e madhe, nëse edhe punëtorët e tij shndërrohen në punëtorë (marrin trajtën e punëtorëve) të drejtësisë, fundi i të cilëve do të jetë sipas veprave të tyre.

alb@2Corinthians:11:19 @ Duke qenë se shumë vetë mburren sipas mishit, edhe unë do të mburrem.

alb@2Corinthians:11:21 @ Sepse tashmë ju duroni, nëse dikush ju robëron, nëse dikush ju gllabëron, nëse dikush ju grabit, nëse dikush krenohet, nëse dikush ju godet në fytyrë.

alb@2Corinthians:11:25 @ Nga Judenjtë mora pesë herë nga dyzetë kamxhike pa një.

alb@2Corinthians:11:26 @ Tri herë më rrahën me shkopinj, një herë më qëlluan me gurë, tri herë m`u mbyt anija në det, kalova një ditë e një natë në humnerë.

alb@2Corinthians:11:27 @ Në udhëtime të shpeshta në rreziqe lumenjsh, në rreziqe kusarësh, në rrezik nga ana e bashkëtdhetarëve, rreziqe nga ana johebrenjve, rreziqe në qytet, rreziqe në shkretëtirë, rreziqe në det, rreziqe midis vëllezërve të rremë,

alb@2Corinthians:11:28 @ në lodhje e në mundim, në netët pa gjumë, në uri e në etje, shpesh herë në agjërime, në të ftohtë dhe në të zhveshur.

alb@2Corinthians:11:31 @ Në qoftë se duhet të mburrem, unë do të mburrem me ato që kanë të bëjnë me dobësinë time.

alb@2Corinthians:11:32 @ Perëndia dhe Ati i Zotit tonë Jezu Krisht, që është i bekuar përjetë, e di se unë nuk gënjej.

alb@2Corinthians:11:33 @ Në Damask, qeveritari i mbretit Areta e ruante qytetin e Damaskasve për të më zënë,

alb@2Corinthians:12:2 @ Sigurisht nuk kam dobi nga të mburrurit; prandaj do t`ia filloj me vegimet dhe zbulesat e Zotit.

alb@2Corinthians:12:3 @ Unë njoh një njeri në Krishtin, i cili, para katërmbëdhjetë vjetësh (a ishte në trup, a ishte jashtë trupit, nuk e di; Perëndia e di), u rrëmbye gjer në të tretin qiell.

alb@2Corinthians:12:6 @ Për atë njeri unë do të krenohem, por nuk do të krenohem për veten time, veç se për dobësitë e mia.

alb@2Corinthians:12:7 @ Edhe sikur të doja të krenohesha, nuk do të isha i marrë, sepse do të flisja të vërtetën; por nuk e bëj këtë, se mos ndonjë më çmon më tepër nga ajo që më sheh, a më tepër nga ajo që dëgjon nga unë.

alb@2Corinthians:12:8 @ Dhe, që të mos më rritet mendja për shkak të jashtëzakonshmërisë së zbulesave, m`u dha një gjëmb në mish, një engjëll i Satanit, për të më rënë me grushta, që të mos mbahem me të madh.

alb@2Corinthians:12:10 @ Por ai më tha: ``Hiri im të mjafton, sepse fuqia ime përsoset në dobësi``. Prandaj me kënaqësi të madhe do të krenohem më tepër për dobësitë e mia, që fuqia e Krishtit të rrijë tek unë.

alb@2Corinthians:12:13 @ Shenjat e apostullit u vërtetuan ndër ju me durim të madh, me shenja e mrekulli dhe çudira.

alb@2Corinthians:12:14 @ Vallë nëse ju mbetët prapa, pra, nga kishat e tjera, rveç se në faktin se unë nuk u bëra barrë për ju? Falmani këtë gabim

alb@2Corinthians:12:15 @ Ja, kjo është e treta herë që jam gati të vij te ju, dhe nuk dua t`ju bëhem barrë, sepse s`kërkoj pasuritë tuaja, por juve; sepse bijtë nuk e kanë për detyrë të mbledhin për prindërit, por prindërit për bijtë.

alb@2Corinthians:12:16 @ Sa për veten time, unë do të shpenzoj me gëzim dhe do të shpenzohem për shpirtrat tuaja, megjithse ju dua më fort dhe më doni më pak.

alb@2Corinthians:13:2 @ Ja, kjo është e treta herë që po vij te ju. ``Çdo gjë do të qëndrojë me gojën e dy a tre dëshmitarëve``.

alb@2Corinthians:13:4 @ Sepse ju kërkoni provën e Krishtit që flet në mua; dhe ai s`është i dobët ndaj jush, por është i fuqishëm në ju.

alb@2Corinthians:13:5 @ Sepse, megjithëse ai u kryqëzua në dobësinë e tij, ai po rron nëpërmjet fuqisë së Perëndisë, sepse edhe ne jemi të dobët në të, por do të rrojmë me të nëpërmjet fuqisë së Perëndisë ndaj nesh.

alb@2Corinthians:13:6 @ Analizoni veten tuaj a jeni në besim; provoni veten tuaj! A thua nuk e njihni vetveten se Jezu Krishti është në ju? Veç në qofshi të përjashtuar.

alb@2Corinthians:13:9 @ Ne në fakt nuk kemi asnjë forcë kundër së vërtetës, por vetëm pro së vërtetës.

alb@2Corinthians:13:11 @ Prandaj i shkruaj këto gjëra, kur jam larg jush, që, kur të jem i pranishëm, të mos sillem me ashpërsi, sipas autoritetit që më ka dhënë Zoti për të ndërtuar e jo për të prishur.

alb@2Corinthians:13:12 @ Më në fund, o vëllezër, gëzohuni, përsosuni, ngushëllohuni, jini të një mendje, jetoni në paqe; dhe Perëndia i dashurisë dhe i paqes do të jetë me ju.

alb@2Corinthians:13:13 @ Përshëndetni njeri tjetrin me një puthje të shenjtë, të gjithë shenjtorët ju përshëndesin.

alb@2Corinthians:13:15 @ Pali, apostull (jo nga njerëzit, as me anë të njeriut, por nëpërmjet Jezu Krishtit dhe Perëndisë Atit, që e ringjalli prej së vdekurish),

alb@Galatians:1:3 @ që e dha veten e tij për mëkatet tona, për të na shpëtuar nga kjo kohë e mbrapshtë, sipas vullnetit të Perëndisë, Atit tonë,

alb@Galatians:1:5 @ Çuditëm që kaluat kaq shpejt nga ai që ju thirri ju me anë të hirit të Krishtit, në një ungjill tjetër,

alb@Galatians:1:6 @ i cili nuk është tjetër; por ka disa njerëz që ju turbullojnë dhe që duan ta shtrëmbërojnë ungjillin e Krishtit.

alb@Galatians:1:8 @ Ashtu si e thamë më përpara, po e them përsëri: Në qoftë se dikush ju predikon një ungjill tjetër nga ai që keni marrë, qoftë i mallkuar.

alb@Galatians:1:11 @ sepse unë nuk e kam marrë as e kam mësuar nga ndonjë njeri, por e kam marrë nëpërmjet një zbulese nga Jezu Krishti.

alb@Galatians:1:13 @ Dhe si përparoja në judaizëm më tepër se shumë bashkëkohës të kombit tim, duke qenë jashtëzakonisht i zellshëm për traditat e etërve të mi.

alb@Galatians:1:17 @ Pastaj, pas tre vjetësh, u ngjita në Jeruzalem për të takuar Pjetrin dhe ndenja me të pesëmbëdhjetë ditë.

alb@Galatians:1:22 @ po ato kishin dëgjuar vetëm: ``Ai që na persekutonte më përpara, tani po shpall atë besim që ai shkatërronte``,

alb@Galatians:1:24 @ Pastaj, pas katërmbëdhjetë vjetësh, u ngjita përsëri në Jeruzalem me Barnabën; dhe mora me vete edhe Titin.

alb@Galatians:2:2 @ Por as Titi që ishte me mua, ndonëse ishte Grek, nuk qe shtrënguar që të rrethpritej;

alb@Galatians:2:4 @ Këtyre ne nuk iu nënshtruam as edhe për një moment, që e vërteta e ungjillit të mbetej e pacënuar te ju.

alb@Galatians:2:6 @ Madje, duke parë se mua m`u besua ungjilli për të parrethprerët, sikurse Pjetrit ai për të rrethprerët,

alb@Galatians:2:7 @ (sepse ai që kishte vepruar në mënyrë të fuqishme në Pjetrin për apostullim tek të rrethprerëve, kishte vepruar në mënyrë të fuqishme edhe në mua për johebrenjtë),

alb@Galatians:2:8 @ duke njohur hirin që m`u dha, Jakobi, Kefa dhe Gjoni, të cilët i konsideronin shtylla, më dhanë mua dhe Barnabës të djathtat e tyre si shenjë shoqërie, që të shkonim ne ndër johebrenjtë dhe ata ndër të rrethprerë.

alb@Galatians:2:9 @ Vetëm na porositën që të kujtoheshim për të varfrit, pikërisht atë që edhe unë e kisha ndërmend ta bëja.

alb@Galatians:2:10 @ Por kur erdhi Pjetri në Antioki, unë e kundërshtova në sy, sepse ishte për t`u qortuar.

alb@Galatians:2:11 @ Në fakt, para se të vinin disa njerëz nga ana e Jakobit, ai hante me johebrenjtë; po, kur erdhën ata, ai u tërhoq dhe u nda, duke druajtur ata të rrethprerjes.

alb@Galatians:2:13 @ Po kur unë pashë se ata nuk ecnin drejt sipas së vërtetës së ungjillit, i thashë Pjetrit përpara të gjithëve: ``Në qoftë se ti, që je Jude, rron porsi johebrenjtë dhe jo si Judenjtë, pse i detyron johebrenjtë të rrojnë si Judenj?``.

alb@Galatians:2:15 @ duke ditur se njeriu nuk shfajësohet me anë të veprave të ligjit, por me anë të besimit në Jezu Krishtin, besuam edhe ne në Jezu Krishtin, që të shfajësoheshim me anë të besimit në Krishtin dhe jo me anë të veprave të ligjit, sepse asnjë mish nuk do të shfajësohet me anë të veprave të ligjit.

alb@Galatians:2:16 @ Dhe, në qoftë se duke kërkuar të shfajësohemi në Krishtin, u gjetëm edhe ne mëkatarë, mos vallë Krishti qënka shërbenjës i mëkatit. Kurrsesi jo!

alb@Galatians:2:17 @ Sepse, në qoftë se unë ndërtoj përsëri ato gjërat që prisha, unë bëhem vetë shkelës,

alb@Galatians:2:19 @ Unë u kryqëzova bashkë me Krishtin dhe nuk rroj më unë, po Krishti rron në mua; dhe ajo jetë që tani jetoj në mish, e jetoj në besimin e Birit të Perëndisë, që më deshi dhe dha veten për mua.

alb@Galatians:2:21 @ O Galatas të marrë! Kush ju ka yshtur që të mos i bindeni së vërtetës, ju, që para syve tuaj Jezu Krishti është përshkruar i kryqëzuar midis jush?

alb@Galatians:3:1 @ Vetëm këtë dua të di nga ju: a e morët Frymën me anë të veprave të ligjit apo nëpërmjet dëgjimit të besimit?

alb@Galatians:3:3 @ A thua hoqët kaq shumë gjëra më kot, nëse kanë qenë vërtetë më kot?

alb@Galatians:3:7 @ Dhe Shkrimi, duke parashikuar se Perëndia do t`i shfajësonte kombet me anë të besimit, ia dha më përpara Abrahamit lajmin e mirë: ``Të gjitha kombet do të bekohen në ty``.

alb@Galatians:3:10 @ Sepse me anë të ligjit askush nuk shfajësohet përpara Perëndisë, sepse: ``I drejti do të rrojë me anë të besimit``

alb@Galatians:3:12 @ Krishti na shpengoi nga mallkimi i ligjit, sepse u bë mallkim për ne (duke qenë se është shkruar: ``I mallkuar është kushdo që varet në dru``),

alb@Galatians:3:15 @ Dhe premtimet iu bënë Abrahamit dhe pasardhjes së tij. Shkrimi nuk thotë: ``Edhe pasardhësve`` si të ishin shumë, por të një të vetme: ``Dhe pasardhjes sate``, pra Krishti.

alb@Galatians:3:16 @ Dhe unë them këtë: ligji, që erdhi katërqind e tridhjetë vjet më pas, nuk e zhvleftëson besëlidhjen e aprovuar më parë nga ana e Perëndisë në Krishtin, në mënyrë që të prishë premtimin.

alb@Galatians:3:18 @ Atëherë, pse u dha ligji? Ai u shtua për shkak të shkeljeve, deri sa të vinte pasardhja së cilës i qe bërë premtimi; dhe ky ligj u shpall nëpërmjet engjëjve, me anë të një ndërmjetësi.

alb@Galatians:3:19 @ Dhe ndërmjetësi nuk është ndërmjetës i një ane të vetme, kurse Perëndia është një.

alb@Galatians:3:20 @ A thua atëherë ligji është kundër premtimeve të Perëndisë? Kurrsesi jo! Sepse po të ishte dhënë një ligj që mund të jepte jetë, drejtësia do të ishte me të vërtetë prej ligjit.

alb@Galatians:3:21 @ Por Shkrimi i mbylli të gjitha gjërat nën mëkatin, që t`u jepej besimtarëve premtimi nëpërmjet besimit të Jezu Krishtit.

alb@Galatians:3:29 @ Edhe them se për sa kohë trashëgimtari është i mitur, nuk dallohet fare nga skllavi, megjithëse është zot i të gjithave,

alb@Galatians:4:2 @ Kështu edhe ne, sa ishim të mitur, ishim të robëruar nën elementet e botës,

alb@Galatians:4:5 @ Dhe, duke qenë se jeni bij, Perëndia dërgoi Frymën e Birit të tij në zemrat tuaja që thërret: ``Abba, Atë!``.

alb@Galatians:4:7 @ Por atëherë, duke mos njohur Perëndinë, u shërbyet atyre që prej natyre nuk janë perëndi;

alb@Galatians:4:8 @ kurse tani, mbasi njohët Perëndinë, më mirë të them se u njohët prej Perëndisë, vallë si ktheheni përsëri te elementet e dobët dhe të varfër, tek të cilët doni përsëri t`u nënshtroheni?

alb@Galatians:4:13 @ dhe ju nuk më përbuzët aspak dhe s`patët neveri për provën që ishte në mishin tim, por më pranuat si engjëll Perëndie, si Jezu Krishtin vet.

alb@Galatians:4:15 @ A thua u bëra armiku juaj, duke ju thënë të vërtetën?

alb@Galatians:4:17 @ Mirë është të jesh gjithnjë i zellshëm për të mirë, dhe jo vetëm kur ndodhem midis jush.

alb@Galatians:4:18 @ Djemtë e mi, që unë i lind përsëri, derisa të formohet Krishti në ju!

alb@Galatians:4:21 @ Sepse është shkruar se Abrahami pati dy bij: një nga shërbëtorja dhe tjetri nga e lira.

alb@Galatians:4:24 @ Dhe Agari është mali Sinai në Arabi dhe i përgjigjet Jeruzalemit të kohës së sotme; dhe ajo është skllave me bijtë e saj.

alb@Galatians:4:26 @ Sepse është shkruar: ``Gëzohu ti, o shterpë, që nuk lind! Shpërthe dhe klith, ti që nuk i provon dhembjet e lindjes, sepse bijtë e së braktisurës do të jenë më të shumtë se të asaj që e kishte burrin``.

alb@Galatians:4:29 @ Po çfarë thotë shkrimi? ``Dëboje skllaven dhe djalin e saj, sepse i biri i skllaves nuk mund të jetë trashëgimtar bashkë me djalin e së lirës``.

alb@Galatians:5:1 @ Ja, unë, Pali, po ju them se, në qoftë se rrethpriteni, Krishti nuk do t`ju bëjë dobi aspak.

alb@Galatians:5:2 @ Edhe i dëshmoj përsëri çdo njeriu që rrethpritet, se ai është i detyruar të zbatojë mbarë ligjin.

alb@Galatians:5:4 @ Ne në fakt në Frymë, nëpërmjet besimit presim shpresën e drejtësisë,

alb@Galatians:5:5 @ sepse në Jezu Krishtin, as rrethprerja, as parrethprerja s`kanë ndonjë vlerë, por besimi që vepron me anë dashurie.

alb@Galatians:5:6 @ Ju vraponit bukur; kush ju ka penguar që të mos i bindeni së vërtetës?

alb@Galatians:5:7 @ Kjo bindje nuk vjen nga ai që ju thërret.

alb@Galatians:5:10 @ Sa për mua, o vëllezër, në qoftë se unë vazhdoj të predikoj rrethprerjen, përse më përndjekin akoma? Atëherë skandali i kryqit ra poshtë.

alb@Galatians:5:11 @ Oh, sikur ata që ju turbullojnë, të gjymtoheshin vetë!

alb@Galatians:5:12 @ Sepse ju, o vëllezër, u thirrët në liri; por mos e përdorni këtë liri si një rast për mishin, por, me dashuri t`i shërbeni njëri-tjetrit

alb@Galatians:5:13 @ Sepse gjithë ligji përmblidhet në këtë fjalë, të vetme: ``Duaje të afërmin tënd porsi vetveten!``.

alb@Galatians:5:14 @ Sepse nëse ju kafshoni dhe hani njëri-tjetrin, ruhuni mos prisheni njëri nga tjetri.

alb@Galatians:5:16 @ sepse mishi ka dëshira kundër Frymës, dhe Fryma ka dëshira kundër mishit; dhe këto janë të kundërta me njëra-tjetrën, që ju të mos bëni ato që dëshironi.

alb@Galatians:5:19 @ idhujtaria, magjia, armiqësimi, grindjet, xhelozitë, mëritë, zënkat, përçarjet, tarafet,

alb@Galatians:5:20 @ smira, vrasjet, të dehurit, grykësia dhe gjëra të ngjashme me këto, për të cilat po ju paralajmëroj, si kurse ju thashë edhe më parë, se ata që i bëjnë këto gjëra nuk do të trashëgojnë mbretërinë e Perëndisë.

alb@Galatians:5:21 @ Por fryti i Frymës është: dashuria, gëzimi, paqja, durimi, mirëdashja, mirësia, besimi, zemërbutësia, vetëkontrolli.

alb@Galatians:5:23 @ Edhe ata që janë të Krishtit e kanë kryqëzuar mishin bashkë me pasionet dhe lakmitë të tij.

alb@Galatians:5:24 @ Në qoftë se rrojmë në Frymë, në Frymë edhe duhet të ecim.

alb@Galatians:5:25 @ Le të mos jemi mburravecë, duke provokuar dhe duke pasur smirë njëri-tjetrin.

alb@Galatians:5:26 @ Vëllezër, në qoftë se dikush bie në ndonjë faj, ju që jeni frymëror, lartësojeni me frymë butësie. Por ki kujdes veten tënde, se mos tundohesh edhe ti.

alb@Galatians:6:1 @ Mbani barrët e njëri-tjetrit dhe kështu do të përmbushni ligjin e Krishtit.

alb@Galatians:6:2 @ Sepse në qoftë se dikush mendon se është diçka, pa qenë asgjë, ai gënjen veten e vet.

alb@Galatians:6:3 @ Dhe secili të analizojë veprën e tij dhe atëherë do të ketë arsye të mburret vetëm për veten e tij dhe jo lidhur me tjetrin.

alb@Galatians:6:4 @ Sepse secili do të mbajë barrën e vet.

alb@Galatians:6:6 @ Mos u gënjeni: Perëndia nuk vihet dot në lojë, sepse ç`të mbjellë njeriu, atë edhe do të korrë.

alb@Galatians:6:7 @ Sepse ai që mbjell për mish të tij, do të korrë nga mishi i tij prishje, por ai që mbjell për Frymë, do të korrë nga Fryma jetë të përjetshme.

alb@Galatians:6:8 @ Le të mos lodhemi duke bërë të mirën; sepse, po të mos lodhemi, do të korrim në kohën e vet.

alb@Galatians:6:11 @ Të gjithë ata që duan të duken të mirë në mish, ju shtrëngojnë që të rrethpriteni vetëm që të mos përndiqeni për kryqin e Krishtit.

alb@Galatians:6:12 @ Sepse as vetë ata që rrethpriten nuk e zbatojnë ligjin, por duan që ju të rrethpriteni, që ata të mburren në mishin tuaj.

alb@Galatians:6:13 @ Sa për mua, mos ndodhtë kurrë që unë të mburrem me tjetër gjë, veç për kryqin e Zotit tonë Jezu Krisht, për të cilin bota është kryqëzuar tek unë edhe unë te bota.

alb@Galatians:6:14 @ Sepse në Jezu Krishtin as rrethprerja, as parrethprerja s`kanë ndonjë vlerë, por krijesa e re

alb@Galatians:6:18 @ Pali, apostulli i Jezu Krishtit me anë të vullnetit të Perëndisë, shenjtorëve që janë në Efes dhe besimtarëve në Jezu Krishtin:

alb@Ephesians:1:2 @ I bekuar qoftë Perëndia, Ati i Zotit tonë Jezu Krisht, që na bekoi me çdo bekim frymëror në vendet qiellore në Krishtin,

alb@Ephesians:1:4 @ duke na paracaktuar që të birësohemi në veten e tij me anë të Jezu Krishtit, sipas pëlqimit të vullnetit të vet,

alb@Ephesians:1:8 @ duke bërë të njohur tek ne misterin e vullnetit të tij sipas pëlqimit të tij, që ai e kish përcaktuar me veten e tij,

alb@Ephesians:1:9 @ që, kur të plotësoheshin kohërat, t`i sillte në një krye të vetëm, në Krishtin, të gjitha gjërat, ato që janë në qiejt dhe ato që janë mbi dhe.

alb@Ephesians:1:10 @ Në të edhe kemi qenë zgjedhur për një trashëgimi, duke qenë të paracaktuar sipas vendimit të atij që vepron të gjitha sipas këshillës së vullnetit të tij,

alb@Ephesians:1:12 @ Në të edhe ju, pasi e dëgjuat fjalën e së vërtetës, ungjillin e shpëtimit tuaj, dhe pasi besuat, u vulosët me Frymën e Shenjtë të premtimit,

alb@Ephesians:1:15 @ nuk pushoj së falënderuari për ju dhe duke ju kujtuar në lutjet e mia,

alb@Ephesians:1:19 @ të cilën e vuri në veprim në Krishtin, duke e ringjallur prej së vdekurish dhe duke e vënë të ulej në të djathtën e tij në vendet qiellore,

alb@Ephesians:1:20 @ përmbi çdo principatë, pushtet, fuqi, zotërim dhe çdo emër që përmendet jo vetëm në këtë epokë, por edhe në atë të ardhme,

alb@Ephesians:1:23 @ Ai ju dha jetë edhe juve, që ishit të vdekur në faje dhe në mëkate,

alb@Ephesians:2:1 @ në të cilat keni ecur dikur, sipas ecjës së kësaj bote, sipas prijësit të pushtetit të erës, sipas frymës që vepron tani në bijtë e mosbindjes,

alb@Ephesians:2:2 @ ndërmjet të cilëve edhe ne dikur jetuam në lakmitë e mishit tonë duke i plotësuar dëshirat e mishit dhe të mendjes, dhe ishim prej natyre bij të zemërimit, ashtu si edhe të tjerët.

alb@Ephesians:2:4 @ edhe atëherë kur ishim të vdekur në faje, na dha jetë me Krishtin (ju jeni të shpëtuar me anë të hirit),

alb@Ephesians:2:5 @ edhe na ringjalli me të, dhe me të na vuri të rrimë në vendet qiellore në Krishtin Jezus,

alb@Ephesians:2:7 @ Ju në fakt, jeni të shpëtuar me anë të hirit, nëpërmjet besimit, dhe kjo nuk vjen nga ju, po është dhurata e Perëndisë,

alb@Ephesians:2:8 @ jo nga vepra, që të mos mburret askush.

alb@Ephesians:2:10 @ Prandaj kujtohuni se dikur ju johebrenj në mish, të quajtur të parrethprerë nga ata që e quajnë veten të rrethprerë, sepse të tillë u bënë në mish, nga dora e njeriut,

alb@Ephesians:2:11 @ ishit në atë kohë pa Krishtin, të huaj në qytetërinë e Izraelit dhe të huaj për besëlidhjen e premtimit, pa pasur shpresë dhe duke qënë pa Perëndi në botë.

alb@Ephesians:2:14 @ duke e prishur armiqësinë në mishin e tij, ligjin e urdhërimeve të përftuar nga porosi, për të krijuar në vetvete nga dy një njeri të ri, duke bërë paqen,

alb@Ephesians:2:15 @ dhe për t`i pajtuar të dy me Perëndinë në një trup të vetëm me anë të kryqit, mbasi vrau armiqësinë në vetvete.

alb@Ephesians:2:17 @ sepse përmes tij që të dy kemi hyrje tek Ati nëpër një Frymë të vetme.

alb@Ephesians:2:18 @ Ju, pra, nuk jeni më të huaj, as bujtës, por bashkëqytetarë të shenjtorëve dhe pjestarë të familjes së Perëndisë,

alb@Ephesians:2:19 @ të ndërtuar mbi themelin e apostujve dhe të profetëve, duke qënë Jezu Krishti vetë guri i qoshes,

alb@Ephesians:2:20 @ mbi të cilin gjithë ndërtesa, e lidhur mirë, rritet për të qenë një tempull i shenjtë në Zotin,

alb@Ephesians:3:4 @ që nuk iu bë i njohur në epokat e tjera bijve të njerëzve, ashtu si iu zbulua tani apostujve të shenjtë dhe profetëve të tij me anë të Frymës,

alb@Ephesians:3:5 @ që johebrenjtë të jenë bashkëtrashëgimtarë të të njëjtit trup dhe bashkëpjesëtarë të premtimit të tij në Krishtin nëpërmjet ungjillit,

alb@Ephesians:3:8 @ dhe për t`u manifestuar të gjithëve pjesëmarrjen e misterit, i cili nga epokat më të lashta qe fshehur në Perëndinë, i cili krijoi të gjitha gjërat nëpërmjet Jezu Krishtit;

alb@Ephesians:3:9 @ që nëpërmjet kishës, në kohën e tashme u manifestohej principatave dhe pushtetëve, në vendet qiellore, dituria e shumëllojshme e Perëndisë,

alb@Ephesians:3:10 @ sipas qëllimit të përjetshëm që ai kreu në Krishtin Jezus, Zotin tonë,

alb@Ephesians:3:11 @ në të cilin kemi lirinë dhe hyrjen te Perëndia në mirëbesimin nëpërmjet besimit në të.

alb@Ephesians:3:15 @ që t`ju japë, sipas pasurisë së lavdisë së vet, të forcoheni me fuqi nëpërmjet Frymës të tij në njeriun e përbrendshëm,

alb@Ephesians:3:20 @ atij i qoftë lavdia në kishën në Krishtin Jezus për të gjitha brezat, në jetë të jetëve. Amen.

alb@Ephesians:4:1 @ me çdo përulësi e zemërbutësi, me durim, duke e duruar njëri-tjetrin në dashuri,

alb@Ephesians:4:2 @ duke u përpjekur të ruani unitetin e Frymës në lidhjen e paqes.

alb@Ephesians:4:3 @ Éshtë një trup i vetëm dhe një Frym i vetëm, sikurse ju u thirrët në shpresën e vetme të thirrjes suaj.

alb@Ephesians:4:4 @ Éshtë një Zot i vetëm, një besim i vetëm, një pagëzim i vetëm,

alb@Ephesians:4:5 @ një Perëndi i vetëm dhe Atë i të gjithëve, që është përmbi të gjithë, në mes të të gjithëve dhe në ju të gjithë.

alb@Ephesians:4:8 @ Tani kjo: ``Ai u ngjit``, ç`do të thotë tjetër përveç se ai më parë edhe kishte zbritur në pjesët më të ulta të dheut?

alb@Ephesians:4:10 @ Dhe ai vetë i dha disa si apostuj, të tjerë si profetë, të tjerë si ungjilltarë dhe të tjerë si barinj e mësues,

alb@Ephesians:4:12 @ derisa të arrijmë të gjithë te uniteti i besimit dhe të njohjes së Birit të Perëndisë, te një njeri i përsosur, në masën e shtatit të plotësisë së Krishtit,

alb@Ephesians:4:13 @ që të mos jemi më foshnja, të lëkundur dhe të transportuar nga çdo erë doktrineje, nga mashtrimi i njerëzve, nga dinakëria e tyre nëpërmjet gënjeshtrave të gabimit,

alb@Ephesians:4:14 @ por, duke thënë të vërtetën me dashuri, të rritemi në çdo gjë drejt atij që është kreu, Krishti.

alb@Ephesians:4:15 @ Prej të cilit gjithë trupi, i lidhur mirë dhe i bashkuar, me anë të kontributit që jep çdo gjymtyrë dhe sipas forcës së çdo pjese të veçantë, shkakton rritjen e trupit, për ndërtimin e vetes së tij në dashuri.

alb@Ephesians:4:17 @ të errësuar në mendje, të shkëputur nga jeta e Perëndisë, për shkak të padijes që është në ta dhe ngurtësimit të zemrës së tyre.

alb@Ephesians:4:18 @ Ata, duke u bërë të pandjeshëm, e dhanë veten në shthurje, duke kryer çdo papastërti me lakmi të pangopur.

alb@Ephesians:4:20 @ në qoftë se e keni dëgjuar atë dhe keni qënë të mësuar në të sipas së vërtetës që është në Jezusin,

alb@Ephesians:4:21 @ që të zhvisheni, për sa i takon sjelljes së mëparshme, nga njeriu i vjetër që korruptohet me anë të lakmive të gënjeshtrës,

alb@Ephesians:4:23 @ dhe të visheni me njeriun e ri, të krijuar sipas Perëndisë në drejtësinë dhe shenjtërinë e së vërtetës.

alb@Ephesians:4:24 @ Prandaj, duke e lënë mënjanë gënjeshtrën, secili t`i thotë të vërtetën të afërmit të vet, sepse jemi gjymtyrë, njeri me tjetrin.

alb@Ephesians:4:27 @ Ai që vidhte, le të mos vjedhë më, por më tepër të mundohet duke bërë ndonjë punë të mirë me duart e veta, që të ketë t`i japë diçka atij që ka nevojë.

alb@Ephesians:4:30 @ Le të flaket larg jush çdo hidhërim, zemërim, inat, trazirë dhe shpifje me çdo ligësi.

alb@Ephesians:4:31 @ Por jini të mirë dhe të mëshirshëm njeri me tjetrin, duke e falur njëri-tjetrin, sikurse edhe Perëndia ju ka falur në Krishtin.

alb@Ephesians:5:1 @ edhe ecni në dashuri, sikurse edhe Krishti na deshi dhe e dha veten e tij për ne, si ofertë e flijim Perëndisë, si një parfum erëmirë.

alb@Ephesians:5:2 @ Por, ashtu si u ka hije shenjtorëve, as kurvëria, as ndonjë papastërti, as kurnacëri të mos zihet në gojë midis jush;

alb@Ephesians:5:3 @ as pandershmëri, as të folur pa mend e të përqeshur, të cilat nuk kanë hije, por më tepër të ketë falenderime.

alb@Ephesians:5:4 @ Të dini në fakt këtë: asnjë kurvar, ose i ndyrë ose kurnac, i cili është idhujtar, nuk ka ndonjë trashëgim në mbretërinë e Krishtit dhe të Perëndisë.

alb@Ephesians:5:8 @ sepse fryti i Frymës konsiston në gjithçka që është mirësi, drejtësi dhe të vërtetë,

alb@Ephesians:5:12 @ Kurse të gjitha gjërat, kur dalin në dritë, bëhen të dukshme, sepse çdo gjë që shfaqet është dritë

alb@Ephesians:5:16 @ Prandaj mos u bëni të pakujdesshëm, por kuptoni cili është vullneti i Zotit.

alb@Ephesians:5:18 @ duke i folur njeri tjetrit me psalme, himne dhe këngë frymërore, duke kënduar dhe duke lavdëruar Zotin me zemrën tuaj,

alb@Ephesians:5:20 @ nënshtrohuni njëri-tjetrit në druajtjen e Krishtit!

alb@Ephesians:5:22 @ sepse burri është kreu i gruas, sikurse edhe Krishti është kreu i kishës, dhe ai vetë është Shpëtimtari i trupit.

alb@Ephesians:5:23 @ Ashtu si kisha i është nënshtruar Krishtit, kështu gratë duhet t`i nënshtrohen burrave të tyre në çdo gjë.

alb@Ephesians:5:24 @ Ju, burra, t`i doni gratë tuaja, sikurse edhe Krishti ka dashur kishën dhe e ka dhënë veten e vet për të,

alb@Ephesians:5:26 @ që ta nxjerrë atë përpara vetes të lavdishme, pa njolla a rrudha a ndonjë gjë të ti-llë, por që të jetë e shenjtë dhe e paqortueshme.

alb@Ephesians:5:27 @ Kështu burrat duhet t`i duan gratë e veta porsi trupat e tyre; kush do gruan e vet do vetveten.

alb@Ephesians:5:28 @ Sepse askush nuk urreu mishin e vet, por e ushqen dhe kujdeset me butësi për të, sikurse edhe Zoti bën me kishën,

alb@Ephesians:5:30 @ ``Prandaj njeriu do të lërë babanë e vet dhe nënën e vet dhe do të bashkohet me gruan e vet, dhe të dy do të bëhen një mish i vetëm``.

alb@Ephesians:5:32 @ Por secili nga ju kështu ta dojë gruan e vet sikurse e do veten e vet; dhe po kështu gruaja ta respektojë burrin.

alb@Ephesians:6:2 @ ``që ti të jesh mirë dhe të jetosh gjatë mbi dhe``.

alb@Ephesians:6:3 @ Dhe ju, etër, mos provokoni për zemërim fëmijtë tuaj, por i edukoni në disiplinë dhe në këshillë të Zotit.

alb@Ephesians:6:5 @ duke mos shërbyer për sy e faqe, si ata që duan t`u pëlqejnë njerëzve, por si shërbëtorë të Krishtit, duke bërë vullnetin e Perëndisë me zemër,

alb@Ephesians:6:8 @ Dhe ju, zotërinj, bëni po kështu ndaj tyre, duke i lënë kërcënimet, duke ditur që i tyre dhe juaji Zot është në qiell dhe se tek ai nuk ka asnjë anësi.

alb@Ephesians:6:9 @ Për çfarë mbetet, vëllezërit e mi, forcohuni në Zotin dhe në forcën e fuqisë së tij.

alb@Ephesians:6:11 @ sepse beteja jonë nuk është kundër gjakut dhe mishit, por kundër principatave, kundër pushteteve, kundër sunduesve të botës së errësirës të kësaj epoke, kundër frymërave të mbrapshta në vendet qiellore.

alb@Ephesians:6:12 @ Prandaj merreni të gjithë armatimin e Perëndisë, që të mund të rezistoni në ditën e mbrapshtë dhe të mbeteni më këmbë pasi t`i keni kryer çdo gjë.

alb@Ephesians:6:13 @ Qëndroni, pra, të fortë, duke patur në ijë brezin e së vërtetës, të veshur me parzmoren e drejtësisë,

alb@Ephesians:6:15 @ mbi të gjitha, duke marrë mburojën e besimit, me të cilën mund të shuani të gjitha shigjetat e zjarrta të të ligut.

alb@Ephesians:6:18 @ dhe edhe për mua, që kur të hap gojën time, të më jepet të flas lirësisht për ta bërë të njohur misterin e ungjillit,

alb@Ephesians:6:19 @ për të cilin jam i dërguari në pranga, që të mund të shpall lirësisht, siç e kam për detyrë.

alb@Ephesians:6:23 @ Hiri qoftë me të gjithë ata që duan Zotin tonë Jezu Krisht me sinqeritet.

alb@Philippians:1:6 @ Dhe është e drejtë që unë të ndjej këto për ju të gjithë, sepse ju kam në zemër, sepse ju si në vargonjtë e mi ashtu edhe në mbrojtjen dhe në vërtetimin e ungjillit jeni të gjithë pjestarë me mua të hirit.

alb@Philippians:1:12 @ aq sa gjithë pretoriumi dhe të tjerët mbarë e dinë se unë jam në vargonj për Krishtin;

alb@Philippians:1:14 @ Disa me të vërtetë predikojnë Krishtin edhe për smirë dhe për grindje, por disa të tjerë me vullnet të mirë.

alb@Philippians:1:17 @ Ç`rëndësi ka? Sido që të jetë, me shtirje o sinqerisht, Krishti shpallet; dhe për këtë unë gëzohem, dhe do të gëzohem.

alb@Philippians:1:19 @ sipas të priturit tim me padurim dhe me shpresë, se unë nuk do të turpërohem në asnjë gjë, por me çdo guxim, tani si gjithmonë, Krishti do të madhërohet në trupin tim, ose me jetën ose me vdekjen.

alb@Philippians:1:20 @ Sepse për mua të jetuarit është Krishti dhe të vdekurit fitim.

alb@Philippians:1:21 @ Por nuk e di se jeta në mish të jetë për mua një punë e frytshme, as mund të them çfarë duhej të zgjedh,

alb@Philippians:1:28 @ Sepse juve ju është dhënë hiri për hir të Krishtit, jo vetëm që të besoni në të, por edhe të vuani për të,

alb@Philippians:1:29 @ duke patur të njejtën beteje që e patë në mua, dhe tani po dëgjoni që është në mua.

alb@Philippians:2:1 @ atëherë e bëni të plotë gëzimin tim, duke pasur të njejtin mendim, të njëjtën dashuri, një unanimitet dhe një mendje të vetme.

alb@Philippians:2:2 @ Mos bëni asgjë për rivalitet as për mendjemadhësi, por me përulësi, secili ta çmojë tjetrin më shumë se vetveten.

alb@Philippians:2:3 @ Mos mendojë secili për interesin e vet, por edhe atë të të tjerëve.

alb@Philippians:2:6 @ por e zbrazi veten e tij, duke marrë trajtë shërbëtori, e u bë i ngjashëm me njerëzit;

alb@Philippians:2:7 @ dhe duke u gjetur nga pamja e jashtme posi njeri, e përuli vetveten duke u bërë i bindur deri në vdekje, deri në vdekje të kryqit.

alb@Philippians:2:9 @ që në emër të Jezusit të përkulet çdo gju i krijesave (ose gjërave) qiellore, tokësore dhe nëntokësore,

alb@Philippians:2:11 @ Prandaj, të dashurit e mi, ashtu sikur keni qenë gjithnjë të bindur jo vetëm kur isha i pranishëm, por edhe më shumë tani që jam larg, punoni për shpëtimin tuaj me frikë e me dridhje,

alb@Philippians:2:12 @ sepse Perëndia është ai që vepron në ju vullnetin dhe veprimtarinë, sipas pëlqimit të tij.

alb@Philippians:2:14 @ që të jeni të paqortueshëm dhe të pastër, bij të Perëndisë pa të meta në mes të një brezi të padrejtë dhe të çoroditur, në mes të të cilit ju ndriçoni si pishtarë në botë, duke e mbajtur lart fjalën e jetës,

alb@Philippians:2:18 @ Por shpresoj, në Zotin Jezus, t`ju dërgoj së shpejti Timoteun, që edhe unë duke njohur kushtet tuaja të inkurajohem,

alb@Philippians:2:19 @ sepse nuk kam asnjë në një mendje me mua, që të kujdeset sinqerisht për gjërat tuaja.

alb@Philippians:2:20 @ Sepse në fakt të gjithë kërkojnë interesin e vet dhe jo gjërat e Jezu Krishtit.

alb@Philippians:2:22 @ Shpresoj, pra, t`jua dërgoj atë, posa të kem sistemuar kompletisht gjërat e mia.

alb@Philippians:2:23 @ Dhe kam besim te Zoti që edhe unë vetë do të vij së shpejti.

alb@Philippians:2:26 @ Edhe vërtetë ai qe i sëmurë, gati për vdekje, por Perëndia pati mëshirë për të dhe jo vetëm për të, por edhe për mua, që të mos kisha trishtim mbi trishtim.

alb@Philippians:2:29 @ sepse për veprën e Krishtit ai qe shumë afër vdekjes, duke e vënë në rrezik jetën e vet, për të përmbushur zbrazëtitë e shërbesës tuaj ndaj meje.

alb@Philippians:3:2 @ Sepse rrethprerja e vërtetë jemi ne, që i shërbejmë Perëndisë në Frymë dhe që mburremi në Krishtin Jezus pa besuar në mish,

alb@Philippians:3:4 @ u rrethpreva të tetën ditë, jam nga kombi i Izraelit, nga fisi i Beniaminit, Hebre nga Hebrenj, dhe sipas ligjit farise,

alb@Philippians:3:5 @ sa për zellin, përndjekës i kishës; për sa i përket drejtësisë, që është në ligj, i pa qortueshëm.

alb@Philippians:3:7 @ Dhe me të vërtetë i konsideroj të gjitha këto një humbje në krahasim me vlerën e lartë të njohjes së Jezu Krishtit, Zotit tim, për shkak të të cilit i humba të gjitha këto dhe i konsideroj si pleh, që unë të fitoj Krishtin,

alb@Philippians:3:9 @ që të njoh atë dhe fuqinë e ringjalljes së tij dhe pjesëmarrjen në mundimet e tij, duke u bërë vetë i ngjashëm me të në vdekjen e tij,

alb@Philippians:3:12 @ Vëllezër, sa për vete, nuk mendoj se e kam zënë, por bëj këtë: duke harruar ato që kam lënë pas dhe duke u prirur drejt atyre që kam përpara,

alb@Philippians:3:18 @ dhe fundi i tyre është humbje, perëndia i tyre është barku dhe lavdia e tyre është në turp të tyre; ata mendojnë vetëm për gjërat tokësorë.

alb@Philippians:3:19 @ Sepse qytetëria jonë është në qiejt, prej nga edhe presim Shpëtimtarin, Zotin Jezu Krisht,

alb@Philippians:3:20 @ i cili do ta transformojë trupin tonë të përunjur, që të bëhet i ngjashëm me trupin e tij të lavdishëm, sipas fuqisë së tij që t`i nënshtrojë ndaj vetes të gjitha gjërat.

alb@Philippians:4:2 @ Të lutem edhe ty, shok i vërtetë, ndihmoji ato, që kanë luftuar me mua në ungjill, edhe me Klementin dhe me bashkëpunëtorët e mi të tjerë, emrat e të cilëve janë në librin e jetës.

alb@Philippians:4:4 @ Zemërbutësia juaj le të njihet nga të gjithë njerëzit; Zoti është afër.

alb@Philippians:4:5 @ Mos u shqetësoni për asgjë, por, në çdo gjë, ia parashtroni kërkesat tuaja Perëndisë me anë lutjesh dhe përgjërimesh, me falënderim.

alb@Philippians:4:6 @ Dhe paqja e Perëndisë, që ia tejkalon çdo zgjuarësie, do të ruajë zemrat tuaja dhe mendjet tuaja në Krishtin Jezus.

alb@Philippians:4:7 @ Së fundi, vëllezër, të gjitha gjërat që janë të vërteta, të gjitha gjërat që janë të ndershme, të gjitha gjërat që janë të drejta, të gjitha gjërat që janë të pastra, të gjitha gjërat që janë të dashura, të gjitha gjërat që janë me famë të mirë, nëse ka ndonjë virtyt dhe nëse ka ndonjë lëvdim, këto mendoni.

alb@Philippians:4:8 @ Ato gjëra që keni mësuar, marrë dhe dëgjuar nga mua dhe patë në mua, i bëni, dhe Perëndia i paqes do të jetë me ju.

alb@Philippians:4:9 @ Dhe u gëzova shumë në Zotin, sepse më në fund kujdesi juaj për mua u rigjallërua; në realitet ju edhe e kishit në mendje, por nuk kishit rast.

alb@Philippians:4:11 @ Unë di të jem i përunjur dhe di të jetoj edhe në bollëk; në çdo vend dhe për çdo gjë jam mësuar të nginjem dhe të kem uri, të kem me tepri dhe të vuaj në ngushticë.

alb@Philippians:4:15 @ sepse edhe në Thesaloniki më dërguat jo vetëm një herë por dy, përkujdesje kur isha në nevojë.

alb@Philippians:4:20 @ Përshëndetni të gjithë shenjtorët në Jezu Krishtin.

alb@Philippians:4:23 @ Pali, apostulli i Jezu Krishtit me anë të vullnetit të Perëndisë, dhe vëllai Timote,

alb@Colossians:1:4 @ për shkak të shpresës që ruhet për ju në qiejt, për të cilën keni dëgjuar në fjalët e së vërtetës së ungjillit,

alb@Colossians:1:5 @ që arriti te ju, sikurse edhe në gjithë botën, dhe po jep fryt e rritet, sikurse edhe ndër ju, nga dita që dëgjuat dhe njohët hirin e Perëndisë në të vërtetë,

alb@Colossians:1:8 @ Prandaj edhe ne, nga dita që e dëgjuam këtë, nuk pushojmë të lutemi për ju dhe të kërkojmë që të mbusheni me njohjen e vullnetit të tij me çdo urtësi dhe mënçuri frymërore,

alb@Colossians:1:10 @ duke u forcuar me çdo fuqi, pas pushtetit të lavdisë së tij, për çdo ngulm e durim, me gëzim,

alb@Colossians:1:12 @ Ai na nxori nga pushteti i errësirës dhe na çoi në mbretërinë e Birit të tij të dashur,

alb@Colossians:1:15 @ sepse në të u krijuan të gjitha gjërat, ato që janë në qiejt dhe ato mbi dhe, gjërat që duken dhe ato që nuk duken: frone, zotërime, principata dhe pushtete; të gjitha gjërat janë krijuar me anë të tij dhe në lidhje me të.

alb@Colossians:1:17 @ Ai vetë është kreu i trupit, pra i kishës; ai është fillimi, i parëlinduri nga të vdekurit, përderisa të ketë parësinë në çdo gjë,

alb@Colossians:1:20 @ Dhe ju vetë, që dikur ishit të huaj dhe armiq në mendje me veprat tuaja të këqija,

alb@Colossians:1:21 @ tani ju paqtoi në trupin e mishit të tij, me anë të vdekjes, që t`ju nxjerrë juve përpara vetes së tij shenjtorë, faqebardhë dhe të pafajshëm,

alb@Colossians:1:23 @ Dhe tani gëzohem për vuajtjet e mia të cilat po i heq për shkakun tuaj dhe po e plotësoj në mishin tim atë që u mungon mundimeve të Krishtit për trupin e vet, që është kisha,

alb@Colossians:1:28 @ për këtë mundohem duke u përpjekur me fuqinë e tij, e cila vepron tek unë me pushtet

alb@Colossians:1:29 @ Sepse dua që të dini ç`luftë të ashpër më duhet të bëj për ju, për ata që janë në Laodice dhe për të gjithë ata të cilët nuk e kanë parë fytyrën time personalisht,

alb@Colossians:2:2 @ ku janë fshehur të gjitha thesaret e diturisë dhe të njohjes.

alb@Colossians:2:9 @ Dhe ju keni marrë plotësinë në të, sepse ai është krye e çdo principate e pushteti,

alb@Colossians:2:10 @ në të cilin ju edhe u rrethpretë me një rrethprerje që nuk u bë me dorë, por me rrethprerjen e Krishtit, me anë të zhveshjes së trupit nga mëkatet e mishit:

alb@Colossians:2:12 @ Dhe bashkë me të Perëndia ju dha jetë ju, që kishit vdekur në mëkate dhe në parrethprerjen e mishit, duke jua falur të gjitha mëkatet.

alb@Colossians:2:14 @ dhe mbasi i zhveshi pushtetet dhe principatat, ua tregoi sheshit njerëzve, duke ngadhnjyer mbi ata në të.

alb@Colossians:2:17 @ Askush të mos përvetësojë prej jush çmimin me pretekst përulësie dhe kulti të engjëjve, duke u përzier në gjëra që nuk i ka parë, i fryrë nga një krenari e kotë për shkak të mendjes së tij mishore,

alb@Colossians:2:18 @ dhe nuk mbahet te kryet, prej të cilit gjithë trupi, i ushqyer mirë dhe i lidhur i tëri me anë të nyjeve dhe të gjymtyrëve rritet me rritjen e Perëndisë.

alb@Colossians:2:19 @ Pra, në qoftë se vdiqët me Krishtin nga elementet e botës, përse u nënshtroheni disa rregullave, a thua se jetoni ende në botë, si:

alb@Colossians:2:22 @ Këto gjëra kanë ndonjë dukje diturie në devotshmërinë e zgjedhur vullnetarisht, në përunjësinë e rreme dhe në trajtimin e ashpër të trupit, por nuk kanë asnjë vlerë kundër kënaqësisë së mishit.

alb@Colossians:3:2 @ sepse ju keni vdekur dhe jeta juaj është fshehur bashkë me Krishtin në Perëndinë.

alb@Colossians:3:3 @ Kur të shfaqet Krishti, jeta jonë, atëherë edhe ju do të shfaqeni në lavdi bashkë me të.

alb@Colossians:3:4 @ Bëni, pra, të vdesin gjymtyrët tuaja që janë mbi tokë: kurvërinë, ndyrësinë, pasionet, dëshirat e këqija dhe lakminë, që është idhujtari;

alb@Colossians:3:8 @ Mos gënjeni njeri tjetrin, sepse ju e zhveshët njeriun e vjetër me veprat e tij,

alb@Colossians:3:9 @ edhe veshët njeriun e ri, që përtërihet në njohurinë sipas shëmbullit të atij që e krijoi.

alb@Colossians:3:10 @ Këtu nuk ka më Grek e Jud, rrethprerje dhe parrethprerje, Barbar e Skithas, shërbëtor e i lirë, por Krishti është gjithçka dhe në të gjithë

alb@Colossians:3:12 @ duke duruar njeri tjetrin dhe duke falur njeri tjetrin, nëqoftëse dikush ankohet kundër një tjetri; dhe sikundër Krishti ju ka falur, ashtu bëni edhe ju.

alb@Colossians:3:14 @ Dhe paqja e Perëndisë, për të cilin ju u thirrët në një trup të vetëm, të mbretërojë në zemrat tuaja; dhe jini mirënjohës!

alb@Colossians:3:15 @ Fjala e Krishtit banoftë në ju me begatinë e vet; në çdo dituri, mësoni dhe këshilloni njeri tjetrin me psalme, himne dhe këngë frymërore, duke kënduar Zotit me hir në zemrat tuaja!

alb@Colossians:3:16 @ Dhe çdo gjë që të bëni, me fjalë a me vepër, t`i bëni në emër të Zotit Jezus, duke e falënderuar Perëndinë Atë nëpërmjet tij.

alb@Colossians:3:18 @ Ju bashkëshortë, duaini bashkëshortet tuaja dhe mos u bëni të ashpër ndaj tyre.

alb@Colossians:3:20 @ Ju etër, mos provokoni për zemërim bijtë tuaj, që të mos i lëshojë zemra.

alb@Colossians:3:21 @ Ju shërbëtorë, binduni në çdo gjë zotërinjve tuaj sipas mishit, duke u shërbyer jo vetëm kur ju shohin, sikurse të doni t`u pëlqeni njerëzve, por me thjeshtësinë e zemrës, duke druajtur Perëndinë.

alb@Colossians:3:24 @ Por ai që punon padrejtësisht do të marrë shpagimin për gjëra të padrejta që ka bërë, dhe nuk do të ketë anësi për asnjë.

alb@Colossians:4:3 @ në mënyrë që ta bëj të njohur, duke e folur siç duhet.

alb@Colossians:4:5 @ Të folurit tuaj të jetë gjithnjë me hir, i ndrequr me kripë, që të dini si duhet t`i përgjigjeni gjithsecilit.

alb@Colossians:4:9 @ Aristarku, i burgosur me mua, ju përshëndet bashkë me Markun, kushëririn e Barnabës (për të cilin keni marrë mësimin, po të vijë te ju, ta mirëprisni),

alb@Colossians:4:10 @ dhe Jezusi, i quajtur Just, të cilët vijnë nga rrethprerja; këta janë të vetmit bashkëpunëtorë në veprën e mbretërisë së Perëndisë, të cilët qenë për mua ngushullim

alb@Colossians:4:11 @ Epafrai, që është nga tuajt dhe shërbëtor i Krishtit, ju përshëndet; ai lufton gjithnjë për ju në lutje, që ju të qëndroni të përsosur dhe të përkryer në gjithë vullnetin e Perëndisë.

alb@Colossians:4:15 @ Dhe, mbasi të jetë lexuar kjo letër ndër ju, bëni që të lexohet edhe në kishën e Laodikasve; dhe ju gjithashtu lexoni atë të Laodices.

alb@Colossians:4:17 @ Përshëndetja është shkruar me dorën time, nga unë, Pali. Kujtoni prangat e mia. Hiri qoftë me ju. Amen.

alb@1Thessalonians:1:2 @ Ne përherë e falënderojmë Perëndinë për ju të gjithë, duke ju kujtuar në lutjet tona,

alb@1Thessalonians:1:5 @ sepse ungjilli ynë nuk erdhi deri te ju vetëm me fjalë, por edhe me fuqi dhe me Frymë të Shenjtë, dhe me shumë bindje; ju e dini se si jemi sjellë në mes tuaj për hirin tuaj.

alb@1Thessalonians:1:8 @ Në fakt prej jush jehoi fjala e Perëndisë jo vetëm në Maqedoni dhe në Akai, por edhe në çdo vend u përhap besimi juaj tek Perëndia, sa që ne s`kemi nevojë të themi ndonjë gjë,

alb@1Thessalonians:1:9 @ sepse vetë ata tregojnë për ne, si qe ardhja jonë ndër ju si u kthyet nga idhujt te Perëndia, për t`i shërbyer Perëndisë së gjallë e të vërtetë,

alb@1Thessalonians:1:11 @ Sepse ju vetë, vëllezër, e dini se ardhja jonë ndër ju nuk qe e kotë.

alb@1Thessalonians:2:4 @ por, duke qenë se u miratuam prej Perëndisë që të na besohet ungjilli, kështu ne flasim jo që t`u pëlqejmë njerëzve, por Perëndisë, që provon zemrat tona.

alb@1Thessalonians:2:8 @ Kështu, duke pasur një dashuri të madhe ndaj jush, ishim të kënaqur duke ju komunikuar jo vetëm ungjillin e Perëndisë, por edhe vetë jetën tonë, sepse na u bëtë të dashur.

alb@1Thessalonians:2:10 @ Ju jeni dëshmitarë, dhe Perëndia gjithashtu, si jemi sjellë me shenjtëri, me drejtësi, pa të meta, me ju që besoni.

alb@1Thessalonians:2:11 @ Ju e dini gjithashtu se ne këshilluam, ngushëlluam dhe i jemi përbetuar secilit prej jush, si bën një baba me bijtë e vet,

alb@1Thessalonians:2:12 @ që të ecni denjësisht për Perëndinë, që ju thërret në mbretërinë dhe lavdinë e tij.

alb@1Thessalonians:2:13 @ Prandaj edhe ne e falenderojmë pa pushim Perëndinë, se kur ju keni marrë nga ne fjalën e Perëndisë, e pritët atë jo si fjalë njerëzish, por, sikurse është me të vërtetë, si fjalë Perëndie, që vepron ndër ju që besoni.

alb@1Thessalonians:2:15 @ të cilët e vranë Zotin Jezus dhe profetët e tyre, dhe na përndoqën edhe ne. Ata nuk i pëlqen Perëndia, dhe janë armiq me të gjithë njerëzit,

alb@1Thessalonians:2:17 @ Dhe ne, o vëllezër, mbasi mbetëm pa ju për një kohë të shkurtër, trupërisht por jo me zemër, u përpoqëm edhe më shumë, nga malli i madh, të shohim përsëri fytyrën tuaj.

alb@1Thessalonians:2:21 @ Prandaj, mbasi nuk mundëm më të rezistonim, na u duk e pëlqyeshme të të qëndrojmë, të vetëm, në Athinë,

alb@1Thessalonians:3:3 @ që të mos lëkundet askush në këto pikëllime, sepse ju e dini vetë se për këtë jemi caktuar.

alb@1Thessalonians:3:7 @ prandaj, o vëllezër, ne u ngushëlluam për ju, me gjithë pikëllimin dhe vuajtjet tona, për hir të besimit tuaj,

alb@1Thessalonians:3:8 @ sepse tani rrojmë me të vërtetë, në qoftë se ju qëndroni të patundur në Zotin.

alb@1Thessalonians:3:11 @ Po vetë Perëndia, Ati ynë, dhe Zoti ynë Jezu Krishti e sheshoftë rrugën tonë për te ju

alb@1Thessalonians:3:12 @ Dhe Zoti shtoftë dhe teproftë në dashurinë për njeri tjetrin dhe për të gjithë, ashtu si edhe ne ndaj jush,

alb@1Thessalonians:3:13 @ për të bërë të pa tundura zemrat tuaja, pa të meta në shenjtëri përpara Perëndisë dhe Atit tonë, në ardhjen e Perëndisë sonë Jezu Krisht bashkë me gjithë shenjtorët e tij. Amen.

alb@1Thessalonians:3:14 @ Sa për të tjerat, pra, vëllezër, ju lutemi dhe ju bëjmë thirrje në Zotin Jezus që, sikundër morët prej nesh se si duhet të ecni për t`i pëlqyer Perëndisë, kështu të teproni edhe më shumë.

alb@1Thessalonians:4:3 @ Sepse ky është vullneti i Perëndisë: shenjtërimi juaj; të hiqni dorë nga kurvëria;

alb@1Thessalonians:4:4 @ që secili prej jush të dijë ta mbajë enën e vet në shenjtëri dhe me nder,

alb@1Thessalonians:4:6 @ dhe që askush të mos mashtrojë ose t`ia hedhë në punë vëllait të vet, sepse Perëndia është hakmarrësi për të gjitha këto gjëra, sikurse edhe ju thamë më parë dhe e dëshmuam.

alb@1Thessalonians:4:9 @ Sa për dashurinë vëllazërore, nuk keni nevojë që t`ju shkruaj, sepse ju vetë jeni të mësuar nga Perëndia që të doni njeri tjetrin.

alb@1Thessalonians:4:11 @ dhe të përpiqeni me kujdes të jetoni në paqe, të merreni me gjërat tuaja dhe të punoni me duart tuaja, ashtu si ju kemi urdhëruar,

alb@1Thessalonians:4:13 @ Tashmë, vëllezër, nuk duam që të jeni në mosdije përsa u përket atyre që flenë, që të mos trishtoheni si të tjerët që nuk kanë shpresë.

alb@1Thessalonians:4:14 @ Sepse, po të besojmë se Jezusi vdiq dhe u ringjall, besojmë gjithashtu që Perëndia do të sjellë me të, me anë të Jezusit, ata që kanë fjetur.

alb@1Thessalonians:4:15 @ Dhe këtë po jua themi me fjalën e Zotit: ne të gjallët, që do të mbetemi deri në ardhjen e Zotit, nuk do të jemi përpara atyre që kanë fjetur,

alb@1Thessalonians:4:16 @ sepse Zoti vetë, me një urdhër, me zë kryeengjëlli dhe me borinë e Perëndisë, do të zbresë nga qielli dhe ata që vdiqën në Krishtin do të ringjallen të parët;

alb@1Thessalonians:4:17 @ pastaj ne të gjallët, që do të kemi mbetur, do të rrëmbehemi bashkë me ata mbi retë, për të dalë përpara Zotit në ajër; dhe kështu do të jemi përherë bashkë me Zotin.

alb@1Thessalonians:4:18 @ Ngushëlloni, pra, njëri-tjetrin me këto fjalë.

alb@1Thessalonians:5:2 @ sepse ju vetë e dini shumë mirë se dita e Zotit do të vijë, si një vjedhës natën.

alb@1Thessalonians:5:3 @ Sepse, kur thonë: "Paqe dhe siguri", atëherë një shkatërrim i papritur do të bjerë mbi ta, ashtu si dhembjet e lindjes të gruas shtatzënë dhe nuk do të shpëtojnë.

alb@1Thessalonians:5:10 @ i cili vdiq për ne kështu që, qofshim zgjuar qofshim fjetur, jetojmë bashkë me të.

alb@1Thessalonians:5:11 @ Prandaj ngushëlloni njeri tjetrin dhe ndërtoni njeri tjetrin ashtu sikur edhe bëni.

alb@1Thessalonians:5:15 @ Vështroni se mos dikush t`ia kthejë dikujt të keqen me të keqen; po kërkoni gjithmonë të mirën edhe te njeri tjetri edhe te të gjithë.

alb@1Thessalonians:5:18 @ Për çdo gjë falënderoni sepse i tillë është vullneti i Perëndisë në Krishtin Jezus për ju.

alb@1Thessalonians:5:23 @ Dhe Perëndia i paqes ju shenjtëroftë ai vetë tërësisht; dhe gjithë fryma juaj, shpirt e trup, të ruhet pa të metë për ardhjen e Zotit tonë Jezu Krisht.

alb@1Thessalonians:5:24 @ Besnik është ai që ju thërret, i cili edhe do ta bëjë.

alb@1Thessalonians:5:26 @ Përshëndetni të gjithë vëllezërit me puthje të shenjtë.

alb@1Thessalonians:5:27 @ Ju përbetoj për Zotin që kjo letër t`u lexohet gjithë vëllezërve të shenjtë.

alb@2Thessalonians:1:3 @ Ne e kemi për detyrë ta falënderojmë gjithnjë Perëndinë për ju, o vëllezër, sikurse është fort e drejtë, sepse besimi juaj po rritet shumë dhe dashuria e secilit prej jush për njëri-tjetrin po tepron,

alb@2Thessalonians:1:4 @ aq sa ne vetë po krenohemi me ju në kishat e Perëndisë, për qëndresën tuaj dhe për besimin në të gjitha përndjekjet dhe vështirësitë që po hiqni.

alb@2Thessalonians:1:5 @ Ky është një dëftim i gjyqit të drejtë të Përendisë, që ju të çmoheni të denjë për mbretërinë e Perëndisë për të cilën edhe vuani,

alb@2Thessalonians:1:6 @ sepse është e drejtë, nga ana e Perëndisë, t`u jepet mundim atyre që po ju mundojnë,

alb@2Thessalonians:1:7 @ kurse juve, të munduarve, të preheni bashkë me ne, kur Zoti Jezu Krisht të shfaqet nga qielli me engjëjt e pushtetit të vet,

alb@2Thessalonians:1:9 @ Ata do të ndëshkohen me shkatërrim të përjetshëm, larg nga fytyra e Zotit dhe nga lavdia e fuqisë së tij,

alb@2Thessalonians:1:10 @ kur ai të vijë, atë ditë, për të qenë i lavdëruar në shenjtorët e vet, për të qenë i admiruar në mes të atyre që kenë besuar, sepse dëshmia jonë tek ju u besua.

alb@2Thessalonians:1:12 @ që të lëvdohet emri i Zotit tonë Jezu Krisht në ju dhe ju në të, sipas hirit të Perëndisë sonë dhe të Zotit Jezu Krisht.

alb@2Thessalonians:2:2 @ të mos lejoni që menjëherë t`ju prishet mendja ose të trazoheni as prej fryme, as prej fjale, as prej ndonjë letre gjoja të shkruar prej nesh, thua se ja, erdhi dita e Krishtit.

alb@2Thessalonians:2:4 @ kundërshtari, ai që lartëson veten mbi çdo gjë që quhet perëndi ose objekt adhurimi, aq sa të shkojë e të rrijë në tempullin e Perëndisë si Perëndi, duke e paraqitur veten se është Perëndi.

alb@2Thessalonians:2:6 @ Tani e dini atë që e ndalon atë që të shfaqet vetëm në kohën e vet.

alb@2Thessalonians:2:7 @ Misteri i paudhësisë në fakt është tashmë në veprim, duke pritur vetëm që të hiqet nga mesi ai që e ndalon tashti.

alb@2Thessalonians:2:8 @ Atëherë do të shfaqet ky i paudhë, të cilin Zoti do ta shkatërrojë me hukatjen e gojës së tij dhe do ta asgjësojë me të dukurit e ardhjes së tij.

alb@2Thessalonians:2:9 @ Ardhja e atij të paudhi do të bëhet me anë të veprimit të Satanit, bashkë me çudira, shenja dhe mrrekullish të rreme,

alb@2Thessalonians:2:10 @ dhe nga çdo mashtrim ligësie për ata që humbin, sepse nuk pranuan ta duan të vërtetën për të qenë të shpëtuar.

alb@2Thessalonians:2:12 @ që të dënohen të gjithë ata që nuk i besuan së vërtetës, por përqafuan ligësinë!

alb@2Thessalonians:2:13 @ Por ne duhet ta falënderojmë vazhdimisht Perëndinë për ju, o vëllezër të dashur nga Zoti, sepse Perëndia ju zgjodhi që në fillim për t`ju shpëtuar, me anë të shenjtërimit të Frymës dhe të besimit në të vërtetën;

alb@2Thessalonians:2:15 @ Prandaj, vëllezër, qëndroni dhe mbani porositë që mësuat, me anë të fjalës ose me anë të letrës sonë.

alb@2Thessalonians:2:16 @ Dhe vetë Zoti jonë Jezu Krisht dhe Perëndia Ati ynë, që na deshi dhe na dha me anë të hirit një ngushëllim të përjetshëm dhe një shpresë të mirë,

alb@2Thessalonians:2:18 @ Më në fund, o vëllezër, lutuni për ne, që fjala e Zotit të përhapet me të shpejtë dhe të lëvdohet, porsi ndër ju,

alb@2Thessalonians:3:7 @ Sepse ju e dini vetë se si duhet të na shëmbëlleni, sepse ne nuk u sollëm në mënyrë të çrregullt midis jush,

alb@2Thessalonians:3:9 @ Jo se ne nuk e kemi këtë të drejtë, po për t`ju dhënë ne vetë një shëmbull që ju të na imitonit.

alb@2Thessalonians:3:14 @ Dhe nëqoftëse dikush nuk i bindet fjalës sonë në këtë letër, shënojeni atë dhe mos u shoqëroni me të, që ai të turpërohet.

alb@2Thessalonians:3:16 @ Dhe vetë Zoti i paqes ju dhëntë vazhdimisht paqe në çdo mënyrë. Zoti qoftë me ju të gjithë.

alb@2Thessalonians:3:17 @ Të falat me shëndet janë nga dora ime, nga mua, Pali; dhe kjo është një shenjë në çdo letër prej meje; unë shkruaj kështu.

alb@1Timothy:1:2 @ Timoteut, birit të vërtetë në besim: hir, mëshirë dhe paqe prej Perëndisë Atit tonë dhe prej Krishtit Jezus, Zotit tonë.

alb@1Timothy:1:4 @ dhe të mos merren me përralla dhe me gjenealogji që s`kanë të sosur, të cilat shkaktojnë përçarje më tepër sesa vepra e Perëndisë, që mbështetet në besim.

alb@1Timothy:1:8 @ Dhe ne e dimë se ligji është i mirë, në qoftë se njeriu e përdor si duhet;

alb@1Timothy:1:10 @ për kurvarët, për homoseksualët, për grabitësit, për rremët, për ata që shkelin betimin, për çdo gjë tjetër që bie në kundërshtim me doktrinën e shëndoshë,

alb@1Timothy:1:16 @ Por prandaj u mëshirova, që Jezu Krishti të tregojë më përpara në mua gjithë zemërgjerësinë, për të qenë shembull për ata që do të besojnë në të për jetë të përjetshme.

alb@1Timothy:1:17 @ Dhe Mbretit të amshuar, të pavdekshmit, të padukshmit, të vetmit Perëndi të ditur, i qoftë nder e lavdi në shekuj të shekujve. Amen.

alb@1Timothy:1:18 @ Po ta besoj këtë detyrë, o Timote bir, sipas profecive që u bënë më parë për ty, që sipas tyre të bësh luftimin e mirë,

alb@1Timothy:2:2 @ për mbretërit e për të gjithë ata që janë në pushtet, që të mund të shkojmë një jetë të qetë dhe të paqtë me çdo perëndishmëri dhe nder.

alb@1Timothy:2:4 @ i cili dëshiron që gjithë njerëzit të shpëtohen dhe t`ia arrijnë njohjes të së vërtetës.

alb@1Timothy:2:5 @ Në fakt një është Perëndia, dhe një i vetëm është ndërmjetësi midis Perëndisë dhe njerëzve: Krishti Jezus njeri,

alb@1Timothy:2:6 @ i cili e dha veten si çmim për të gjithë, për dëshmim në kohën e caktuar,

alb@1Timothy:2:7 @ për të cilin unë u vura predikues dhe apostull (them të vërtetën në Krisht, nuk gënjej), mësues i johebrenjve në besim dhe në të vërtetë.

alb@1Timothy:2:9 @ Në mënyrë të njëjtë dua që edhe gratë, të vishen hijshëm, me cipë dhe modesti dhe jo me gërsheta a me ar, a me margaritarë, a me rroba të shtrenjta,

alb@1Timothy:2:12 @ Nuk e lejoj gruan që të mësojë, as të përdori pushtet mbi burrin, por të rrijë në heshtje.

alb@1Timothy:2:15 @ Megjithatë ajo do të shpëtohet duke lindur fëmijë, në qoftë se do të qëndrojnë në besim, në dashuri dhe në shenjtërim me modesti.

alb@1Timothy:2:16 @ Kjo fjalë është e sigurt: Në qoftë se dikush dëshiron të bëhet peshkop, dëshiron një punë të mirë."

alb@1Timothy:3:2 @ Duhet, pra, që peshkopi të jetë i patëmetë, burrë i një gruaje të vetme, të jetë i përmbajtur, i arsyeshëm, i matur, mikpritës, i zoti të mësojë të tjerët,

alb@1Timothy:3:3 @ të mos jepet pas verës, të mos jetë i dhunshëm, të mos jetë koprac, por i butë, jo grindavec, të mos lakmojë paranë;

alb@1Timothy:3:4 @ njeri që e qeveris mirë familjen e vet dhe i ka fëmijët të bindur me çdo lloj mirësjellje;

alb@1Timothy:3:5 @ (sepse në qoftë se dikush nuk di të qeverisë familjen e vet, si do të kujdeset për kishën e Perëndisë?).

alb@1Timothy:3:6 @ Të mos jetë i posakthyer në besim, që të mos i rritet mendja dhe të bjerë në gabimet e djallit.

alb@1Timothy:3:7 @ Madje duhet që ai të ketë dëshmim të mirë edhe ndër të jashtmit, që të mos shahet dhe të bjerë në lakun e djallit.

alb@1Timothy:3:8 @ Gjithashtu dhjakët duhet të jenë dinjitozë, jo me dy faqe në fjalë, të mos jepen pas verës së tepërt, të mos lakmojnë fitime të paligjshme,

alb@1Timothy:3:10 @ Edhe këta le të vihen më parë në provë, pastaj ta kryejnë shërbesën e tyre po të jenë të patëmetë.

alb@1Timothy:3:11 @ Edhe bashkëshortet e tyre të kenë dinjitet, jo shpifarake, por të përmbajtura dhe besnike në gjithçka

alb@1Timothy:3:12 @ Dhjakët të jenë bashkëshortë të një gruaje të vetme, t`i drejtojnë mirë fëmijët dhe familjet e veta.

alb@1Timothy:3:15 @ por, po u vonova, të dish se si duhet të sillesh në shtëpinë e Perëndisë, që është kisha e Perëndisë së gjallë, shtylla dhe mbështetja e së vërtetës.

alb@1Timothy:4:3 @ të cilët do të ndalojnë martesën dhe do të urdhërojnë të mos hani ushqimet që Perëndia i krijoi, të merren me falënderim nga ata që besojnë dhe e njohin të vërtetën.

alb@1Timothy:4:4 @ Sepse çdo krijesë e Perëndisë është e mirë dhe asgjë s`është për t`u hedhur, nëse merret me falënderim,

alb@1Timothy:4:7 @ Shmangu pra nga përrallat profane dhe të të vjetërve, edhe ushtrohu në perëndishmëri,

alb@1Timothy:4:8 @ sepse ushtrimi i trupit është i dobishëm për pak gjë, kurse perëndishmëria është e dobishme për çdo gjë, sepse përmban premtimin e jetës së tashme dhe të asaj që do të vijë.

alb@1Timothy:4:15 @ Kujdesu për këto gjëra dhe kushtoju atyre tërësisht, që përparimi yt të jetë i dukshëm për të gjithë.

alb@1Timothy:4:16 @ Ruaje veten tënde dhe mësimin, qëndro në këto gjëra, sepse, duke vepruar kështu, do të shpëtosh veten dhe ata që të dëgjojnë.

alb@1Timothy:5:3 @ Ndero vejushat që janë me të vërtetë të veja.

alb@1Timothy:5:4 @ Por në qoftë se një e ve ka djem a nipa, këta le të mësojnë më parë të tregojnë perëndishmëri ndaj atyre të familjes së vet dhe t`ua shpërblejnë prindërve të tyre, sepse kjo është e mirë dhe e pëlqyer përpara Perëndisë.

alb@1Timothy:5:5 @ Dhe ajo që është me të vërtetë e ve, dhe ka mbetur e vetme, e ka shpresën në Perëndinë dhe qëndron në lutje dhe në të falura natë e ditë.

alb@1Timothy:5:6 @ Ndërsa ajo që jeton e shthurur, ndonëse rron, është e vdekur.

alb@1Timothy:5:7 @ Porosit edhe këto gjëra, që të jenë të patëmeta.

alb@1Timothy:5:8 @ Por në qoftë se dikush nuk kujdeset për të vetët, dhe më tepër për ata të shtëpisë, ai e ka mohuar besimin dhe është më i keq se një jobesimtar.

alb@1Timothy:5:9 @ Një e ve të regjistrohet në listën e vejushave, po të jetë jo më e re se gjashtëdhjetë vjeçe, të ketë qenë bashkëshorte e një burri të vetëm,

alb@1Timothy:5:10 @ dhe të ketë dëshminë për vepra të mira: që i ka rritur fëmijët e saj, ka pritur të huajt, ua ka larë këmbët shenjtorëve, ka ndihmuar nevojtarët, i është kushtuar vazhdimisht çdo vepre të mirë.

alb@1Timothy:5:12 @ duke tërhequr mbi vete një dënim, sepse kanë shkelur besimin e parë.

alb@1Timothy:5:13 @ Madje ato mësojnë të jenë përtace duke shkuar shtëpi më shtëpi, edhe jo vetëm përtace, por edhe llafazane dhe kureshtare duke folur për gjëra të kota

alb@1Timothy:5:16 @ Në qoftë se ndonjë besimtar ose besimtare ka vejusha, le t`i ndihmojë e të mos bëhen barrë kishës, e cila mund të ndihmojë ato që janë me të vërtetë të veja.

alb@1Timothy:5:22 @ Mos i vër duart askujt me ngut dhe mos u bëj pjestar në mëkatet e të tjerëve; ruaje veten të pastër.

alb@1Timothy:5:23 @ Mos pi më ujë, por përdor pak verë për stomakun tënd dhe për sëmundjet e tua të shpeshta.

alb@1Timothy:5:24 @ Disa njerëzve mëkatet u duken sheshit edhe përpara gjyqit, ndërsa të tjerëve u duken më pas.

alb@1Timothy:5:25 @ Gjithashtu edhe veprat e mira duken; por edhe ato që janë ndryshe nuk mund të mbeten të fshehura.

alb@1Timothy:6:3 @ Në qoftë se dikush mëson një doktrinë tjetër dhe nuk ndjek fjalët e shëndosha të Zotit tonë Jezu Krisht dhe doktrinën sipas perëndishmërisë,

alb@1Timothy:6:4 @ ai mbahet më të madh dhe nuk di asgjë, por vuan nga sëmundja e grindjes dhe e të zënit me fjalë, prej nga lindin smira, grindja, të sharat, dyshimet e këqija,

alb@1Timothy:6:5 @ debatet e kota të njerëzve me mendje të prishur dhe të shterur nga e vërteta, sepse mendojnë se perëndishmëria është burim fitimi; largohu prej këtyre.

alb@1Timothy:6:6 @ Perëndishmëria është një mjet që sjell dobi të madhe, kur njeriu kënaqet me aq sa ka.

alb@1Timothy:6:7 @ Sepse ne nuk kemi asgjë me vete në këtë botë, dhe është e qartë se prej saj nuk mund të marrim gjë me vete;

alb@1Timothy:6:10 @ Sepse lakmia për para është rrënja e gjithë të këqijave dhe, duke e lakmuar atë fort, disa u larguan nga besimi dhe e depërtuan veten e tyre në shumë dhimbje.

alb@1Timothy:6:12 @ Lufto luftën e drejtë të besimit, rrok jetën e përjetshme, në të cilën u thirre dhe për të cilën ke bërë rrëfimin e mirë të besimit përpara shumë dëshmitarëve.

alb@1Timothy:6:13 @ Po të përgjërohem përpara Perëndisë që u jep jetë të gjitha gjërave dhe të Krishtit Jezus, i cili, duke dëshmuar përpara Ponc Pilatit, dhe një dëshmi të mirë besimi,

alb@1Timothy:6:14 @ ta ruash këtë urdhërim pa njolla e te meta, derisa të shfaqet Zoti ynë Jezu Krisht,

alb@1Timothy:6:15 @ që, në kohën e caktuar, do ta tregojë i lumi e i vetmi sundimtar, Mbreti i mbretërve dhe Zot i zotërve,

alb@1Timothy:6:16 @ ai që i vetmi e ka pavdekësinë dhe rri në dritë të paafrueshme, të cilën asnjë njeri nuk e ka parë kurrë dhe as mund ta shohë; atij i qoftë nderi dhe pushteti i përjetshëm. Amen.

alb@1Timothy:6:19 @ duke mbledhur si thesar një themel të mirë për të ardhmen, për të arritur jetën e përjetshme.

alb@1Timothy:6:20 @ O Timote, ruaj atë që të është besuar, duke u shmangur nga fjalët e kota dhe profane dhe nga kundërshtimet e asaj që quhet në mënyrë të rreme shkencë,

alb@1Timothy:6:22 @ Pali, apostulli i Jezu Krishtit nëpërmjet vullnetit të Perëndisë, sipas premtimit të jetës që është në Krishtin Jezus,

alb@2Timothy:1:3 @ E falënderoj Perëndinë, të cilit i shërbej sikurse edhe të parët e mi me ndërgjegje të pastër, se pa pushim të kujtoj në lutjet e mia, ditë e natë;

alb@2Timothy:1:10 @ dhe tani u shfaq me anë të dukjes së Shpëtimtarit tonë Jezu Krishtit, që e prishi vdekjen dhe nxori në dritë jetën dhe pavdekësinë me anë të ungjillit,

alb@2Timothy:1:17 @ madje, kur erdhi në Romë, më kërkoi me shumë zell dhe më gjeti.

alb@2Timothy:2:4 @ Sepse asnjë nga ata që shkojnë ushtarë nuk ngatërrohet me punërat e jetës, që t`i pëlqejë atij që e mori ushtar.

alb@2Timothy:2:5 @ Po ashtu, nëse dikush merr pjesë në gara, nuk kurorëzohet po të mos ketë luftuar sipas rregullave.

alb@2Timothy:2:6 @ Bujku që mundohet duhet ta marrë i pari pjesën e fryteve.

alb@2Timothy:2:9 @ për të cilin unë po vuaj deri edhe në pranga posi keqbërës; por fjala e Perëndisë nuk lidhet në pranga.

alb@2Timothy:2:10 @ Prandaj unë i duroj të gjitha për shkak të të zgjedhurve, që ata të kenë shpëtimin që është në Krishtin Jezus, bashkë me lavdi të përjetshme.

alb@2Timothy:2:11 @ Kjo fjalë është e vërtetë, sepse, nëse ne vdiqëm me të, me të edhe do të rrojmë;

alb@2Timothy:2:12 @ në qoftë se vuajmë, do të mbretërojmë bashkë me të; po ta mohojmë, edhe ai do të na mohojë.

alb@2Timothy:2:13 @ Nëse jemi të pabesë, ai mbetet besnik, sepse ai nuk mund të mohojë vetveten.

alb@2Timothy:2:14 @ Ua kujto atyre këto gjëra, duke u përbetuar përpara Zotit të mos hahen kot me fjalë pa asnjë dobi, në dëm të atyre që dëgjojnë.

alb@2Timothy:2:15 @ Mundohu të dalësh përpara Perëndisë si i sprovuar, si punëtor që nuk ka pse të turpërohet, që thotë drejt fjalën e së vërtetës.

alb@2Timothy:2:17 @ dhe fjala e tyre do të brejë si një gangrenë; ndër këta janë Himeneu dhe Fileti,

alb@2Timothy:2:18 @ të cilët dolën jashtë rrugës së të vërtetës, duke thënë se ringjallja ka ngjarë dhe përmbysin besimin e disave.

alb@2Timothy:2:19 @ Megjithatë themeli i fortë i Perëndisë qëndron i patundur, dhe ka këtë vulë: "Zoti i njeh të vetët", dhe: "Le t`i largohet paudhësisë kushdo që përmend emrin e Krishtit".

alb@2Timothy:2:20 @ Në një shtëpi të madhe nuk ka vetëm enë prej ari dhe argjendi, por edhe prej druri dhe balte; disa për të nderuar; të tjerat për të mos nderuar.

alb@2Timothy:2:21 @ Pra, në qoftë se dikush pastrohet nga këto gjëra, do të jetë një enë nderi, e shenjtëruar dhe e dobishme për të zotin, e përgatitur për çdo vepër të mirë.

alb@2Timothy:2:22 @ Largohu nga pasionet rinore dhe bjeru pas drejtësisë, besimit, dashurisë dhe paqes bashkë me ata që e thërresin në ndihmë Zotin me zemër të pastër.

alb@2Timothy:2:23 @ Shmang gjithashtu diskutimet e marra dhe pa mend, duke ditur se shkaktojnë grindje.

alb@2Timothy:2:24 @ Sepse shërbëtori i Zotit nuk duhet të zihet, por të jetë i butë me të gjithë, i aftë për të mësuar njerëzit dhe i durueshëm,

alb@2Timothy:2:25 @ duke i mësuar me butësi kundërshtarët, me shpresë se Perëndia ua jep atyre të pendohen, që arrijnë të njohin të vërtetën,

alb@2Timothy:2:26 @ dhe të vijnë në vete, duke shpëtuar nga laku i djallit, që i ka zënë robër të vullnetit të tij.

alb@2Timothy:3:4 @ tradhtarë, kokëshkretë, fodullë, dëfrimdashës më fort se perëndidashës,

alb@2Timothy:3:6 @ Sepse prej këtyre janë ata që futen nëpër shtëpi dhe i bëjnë për vete femrat e ngarkuara me mëkate, të sunduara nga pasione të ndryshme,

alb@2Timothy:3:7 @ të cilat mësojnë gjithnjë dhe kurrë nuk mund të arrijnë në njohjen e plotë të së vërtetës.

alb@2Timothy:3:8 @ Dhe sikurse Janesi dhe Jambresi i kundërshtuan Moisiut, po kështu edhe këta i kundërvihen së vërtetës; janë njerëz mendjeprishur, të neveritshëm në çështjen e besimit.

alb@2Timothy:3:11 @ përndjekjet, vuajtjet që më ndodhën në Antioki, në Ikonio, dhe në Listra; ti e di çfarë përndjekjesh hoqa, por Perëndia më shpëtoi nga të gjitha

alb@2Timothy:3:13 @ por njerëzit e këqij dhe mashtrues do të shkojnë keq e më keq, duke gënjyer dhe duke u gënjyer vetë.

alb@2Timothy:3:15 @ dhe se që nga fëmijëria i njeh Shkrimet e shenjta, të cilat mund të të bëjnë të ditur për shpëtimin me anë të besimit që është në Krishtin Jezus.

alb@2Timothy:3:17 @ që njeriu i Perëndisë të jetë i përkryer, tërësisht i pajisur për çdo vepër të mirë.

alb@2Timothy:3:18 @ Po të përbej, pra, përpara Perëndisë dhe Zotit Jezu Krisht, që ka për të gjykuar të gjallë e të vdekur, në dukjen e tij dhe në mbretërinë e tij:

alb@2Timothy:4:3 @ Sepse do të vijë koha kur njerëzit nuk do ta durojnë doktrinën e shëndoshë, por, sipas ëndjeve të veta, do të mbledhin grumbull mësues për të gudulisur veshët

alb@2Timothy:4:4 @ dhe do t`i largojnë veshët nga e vërteta e do t`i sjellin drejt përrallave.

alb@2Timothy:4:5 @ Por ti rri syçelë në çdo gjë, duro vuajtjet, kryeje punën e ungjilltarit, përmbushe plotësisht shërbesën tënde.

alb@2Timothy:4:8 @ Pas kësaj më pret gati kurora e drejtësisë që Perëndia, gjykatësi i drejtë, do të ma japë atë ditë, dhe jo vetëm mua, por edhe gjithë atyre që presin me dashuri të shfaqurit e tij.

alb@2Timothy:4:11 @ Me mua është vetëm Lluka; merre Markun dhe sille me vete, sepse e kam shumë të dobishëm për shërbesë

alb@2Timothy:4:16 @ Në mbrojtjen time të parë në gjyq askush nuk qe me mua, por të gjithë më lanë; kjo të mos u numërohet për faj.

alb@2Timothy:4:18 @ Edhe Zoti do të më shpëtojë nga çdo vepër e keqe dhe do të më ruajë për mbretërinë e tij qiellore. Lavdi atij në shekuj të shekujve. Amen.

alb@2Timothy:4:20 @ Erasti mbeti në Korint, por Trofimin e lashë të sëmurë në Milet.

alb@2Timothy:4:21 @ Përpiqu të vish përpara dimrit. Të përshëndetin Eubuli, Pudenti, Lini, Klaudja dhe të gjithë vëllezërit.

alb@2Timothy:4:23 @ Pali, shërbëtor i Perëndisë dhe apostull i Jezu Krishtit, sipas besimit të të zgjedhurve të Perëndisë dhe njohjes të së vërtetës që është sipas perëndishmërisë,

alb@Titus:1:1 @ në shpresën e jetës së përjetshme, të cilën Perëndia, që nuk gënjen, e premtoi para të gjitha kohërave,

alb@Titus:1:3 @ Titit, birit të vërtetë në besimin e përbashkët: hir, mëshirë dhe paqe prej Perëndisë, Atit, dhe prej Zotit Jezu Krisht, Shpëtimtarit tonë.

alb@Titus:1:4 @ Për këtë arsye të lashë në Kretë, që ti të ndreqësh mirë çështjet që janë për t`u bërë dhe që, në çdo qytet, të caktosh pleq, ashtu siç të porosita;

alb@Titus:1:5 @ secili prej tyre të jetë i paqortueshëm, bashkëshort i një gruaje të vetme, të ketë fëmijë besimtarë, që të mos përfliten për jetë të shthurur dhe për pandëgjesë.

alb@Titus:1:6 @ Sepse peshkopi, si administrues i shtëpisë së Perëndisë duhet të jetë i paqortueshëm, jo arrogant, jo zemërak, jo i dhënë pas verës, jo i dhunshëm, jo njeri që lakmon fitim të turpshëm,

alb@Titus:1:8 @ që mban fort fjalën besnike siç i është mësuar, që të jetë në gjëndje me doktrinën e shëndoshë të këshillojë dhe bindë ata që kundërshtojnë.

alb@Titus:1:9 @ Sepse ka, veçanërisht ndërmjet atyre që janë nga rrethprerja, shumë të pabindur, llafazanë dhe mashtrues, të cilëve u duhet mbyllur goja;

alb@Titus:1:10 @ këta ngatërrojnë familje të tëra, duke mësuar ato që s`duhet, për fitim të ndyrë.

alb@Titus:1:11 @ Një prej tyre, pikërisht një profet i tyre, tha: "Kretasit janë gjithnjë gënjeshtarë, egërsira të këqija, barkpërtacë!"

alb@Titus:1:12 @ Kjo dëshmi është e vërtetë; prandaj qortoji me ashpërsi, që të shëndoshen në besim,

alb@Titus:1:13 @ pa u vënë vesh përrallave të Judenjve dhe urdhërimeve të njerëzve që largohen nga e vërteta.

alb@Titus:2:4 @ të jenë fjalëpakë, të dlira, t`i kushtohen punëve të shtëpisë, të mira, të bindura ndaj burrave të tyre, që fjala e Perëndisë të mos blasfemohet.

alb@Titus:2:6 @ duke e nxjerrë në çdo gjë veten tënde si shembull veprash të mira, duke treguar në mësim pastërti, dinjitet, paprishshmëri,

alb@Titus:2:7 @ një e folur e shëndoshë e të paqortueshme, që kundërshtari të turpërohet e të mos ketë të flasë asgjë të keqe për ju.

alb@Titus:2:9 @ të mos përvetësojnë gjënë e huaj, por të tregojnë një besnikëri të plotë, që në çdo gjë të nderojnë mësimin e Perëndisë, Shpëtimtarit tonë.

alb@Titus:2:11 @ dhe na mëson të mohojmë pabesinë dhe lakmitë e botës, sepse ne rrojmë me urtësi, me drejtësi dhe me perëndishmëri në këtë jetë,

alb@Titus:2:13 @ i cili e dha veten për ne, për të na shpenguar nga çdo paudhësi dhe për të pastruar për vete një popull të veçantë, të zellshëm në vepra të mira.

alb@Titus:2:14 @ Mësoju këto gjëra, këshillo dhe qorto me çdo pushtet! Askush mos të përçmoftë.

alb@Titus:2:15 @ U kujto atyre që t`u nënshtrohen pushtetarëve dhe autoriteteve, të jenë të bindur, gati për çdo vepër të mirë,

alb@Titus:3:2 @ Sepse edhe ne dikur ishim të pamendë, rebelë, endacakë, robër të lakmive të ndryshme dhe të qejfeve, duke jetuar në ligësi dhe në smirë, të urryer dhe duke e urryer njeri tjetrin.

alb@Titus:3:6 @ që ne, të shfajësuar me anë të hirit të tij, të bëhemi trashëgimtarë të jetës së përjetshme, sipas shpresës që kemi.

alb@Titus:3:8 @ Por ti shmangu nga diskutimet e ma-rra, nga gjenealogjitë, nga grindjet dhe debatet rreth ligjit, sepse janë të padobishme dhe të kota.

alb@Titus:3:10 @ duke ditur se një i tillë është çoroditur dhe mëkaton, duke dënuar vetveten

alb@Titus:3:14 @ Të gjithë ata që janë me mua të bejnë të fala. Përshëndeti ata që na duan në besim. Hiri qoftë me ju të gjithë. Amen.

alb@Philemon:1:1 @ motrës Apfi, bashkëluftëtarit tonë Arkipit, dhe kishës që mblidhet në shtëpinë tënde:

alb@Philemon:1:3 @ E falënderoj Perëndinë tim, duke të kujtuar gjithnjë në lutjet e mia,

alb@Philemon:1:5 @ që bashkësia e besimit tënd të bëhet e frytshme nëpërmjet njohjes së çdo të mire që është në ju për shkak të Jezu Krishtit.

alb@Philemon:1:7 @ Prandaj, edhe pse kam liri të plotë në Krishtin të të urdhëroj atë që duhet të bësh,

alb@Philemon:1:12 @ Do të desha ta mbaja pranë vetes që të më shërbente në vendin tënd në prangat për shkak të ungjillit;

alb@Philemon:1:13 @ por nuk desha të bëja asgjë pa mendjen tënde që e mira të cilën do të bësh të mos jetë nga detyrimi, por me dashje.

alb@Philemon:1:16 @ në qoftë se ti, pra, më konsideron shok, prite si të isha vetë!

alb@Philemon:1:17 @ Dhe në qoftë se të ka bërë ndonjë padrejtësi ose të ka ndonjë detyrim, m`i ngarko mua.

alb@Philemon:1:18 @ Unë, Pali, i shkrova me dorën time. Unë vetë do të paguaj; që të mos them se ti më detyrohesh edhe veten tënde!

alb@Philemon:1:25 @ Perëndia, mbasi u foli së lashti shumë herë dhe në shumë mënyra etërve me anë të profetëve,

alb@Hebrews:1:2 @ Ai, duke qenë shkëlqimi i lavdisë së tij dhe vula e qenies së tij dhe duke i mbajtur të gjitha me fjalën e fuqisë së tij, mbasi e bëri vetë pastrimin nga mëkatet tona, u ul në të djathtën e Madhërisë në vendet e larta,

alb@Hebrews:1:4 @ Sepse cilit nga engjëjt i tha ndonjë herë: ``Ti je Biri im, sot më je lindur``? Edhe përsëri: ``Unë do t`i jem Atë, dhe ai do të më jetë Bir``?

alb@Hebrews:1:6 @ Kurse për engjëjt thotë: ``Engjëjt e vet ai i bën erëra, dhe shërbenjësit e tij flakë zjarri``;

alb@Hebrews:1:7 @ ndërsa për të Birin thotë: ``Froni yt, o Perëndi është në shekuj të shekujve; skeptri i mbretërisë sate është skeptër drejtësie.

alb@Hebrews:1:10 @ Ata do të prishen, por ti mbetesh; edhe të gjithë do të vjetrohen si rrobë,

alb@Hebrews:1:11 @ dhe ti do t`i mbështjellësh si një mantel edhe do të ndërrohen; por ti je po ai, dhe vitet e tua nuk do të shteren kurrë``.

alb@Hebrews:1:14 @ Prandaj ne duhet t`u përmbahemi më shumë atyre që dëgjuam, se mos shkasim ndonjë herë nga ruga.

alb@Hebrews:2:2 @ si do të shpëtojmë ne, nëqoftëse e lëmë pas dore një shpëtim kaq të madh? Ky shpëtim, si u shpall në fillim prej Perëndisë, u vërtetua ndër ne nga ata që e dëgjuan,

alb@Hebrews:2:3 @ ndërsa Perëndia dëshmonte për të me anë shenjash e mrekullish, me vepra të ndryshme të fuqishme dhe me dhurata të Shpirtit të Shenjtë, sipas vullnetit të tij.

alb@Hebrews:2:4 @ Sepse Perëndia nuk e vuri nën pushtet të engjëjve botën që ka për të ardhur, për të cilin po flasim,

alb@Hebrews:2:7 @ Ti i vure të gjitha nën këmbët e tij``. Sepse, mbasi i vuri të gjitha nën pushtetin e tij, nuk la asgjë pa iu nënshtruar. Por tani nuk shohim ende që të gjitha janë nën pushtetin e tij,

alb@Hebrews:2:9 @ Sepse i duhej atij, për të cilin dhe nëpërmjet të cilit janë të gjitha, duke çuar shumë bij në lavdi, ta bënte të përsosur me anë të vuajtjeve realizuesin e shpëtimit të tyre.

alb@Hebrews:2:10 @ Sepse ai që shenjtëron dhe ata që shenjtërohen janë të gjithë prej një; prandaj as nuk turpërohet t`i quajë vëllezër,

alb@Hebrews:2:13 @ Sepse, duke qenë se bijtë kanë marrë pjesë prej mishi dhe gjaku, po ashtu edhe ai u bë pjestar në po ato gjëra, që të shkatërronte, me anë të vdekjes, atë që ka pushtetin e vdekjes, domethënë djallin,

alb@Hebrews:2:14 @ edhe të çlironte të gjithë ata që nga frika e vdekjes i ishin nënshtruar robërisë për tërë jetën.

alb@Hebrews:2:15 @ Sepse ai nuk kujdeset për engjëjt, por ndihmon pasardhjen e Abrahamit.

alb@Hebrews:2:16 @ Prandaj ai duhej t`u ngjante në çdo gjë vëllezërve, që të mund të ishte i mëshirshëm e kryeprift besnik në ato që i përkasin Perëndisë, për për t`u bërë pajtim për mëkatet e popullit.

alb@Hebrews:2:17 @ sepse, duke qenë se ai vetë hoqi kur u tundua, mund t`u vijë në ndihmë atyre që tundohen.

alb@Hebrews:3:3 @ sepse çdo shtëpi ndërtohet prej dikujt, por ai që ka ndërtuar gjithçka është Perëndia.

alb@Hebrews:3:4 @ Dhe Moisiu qe me të vërtetë besnik në shtëpinë e Perëndisë si shërbëtor, për të dëshmuar për të gjitha gjërat që duheshin thënë,

alb@Hebrews:3:5 @ por Krishti, si bir, është mbi shtëpinë e tij dhe shtëpia e vet jemi ne, në qoftë se e mbajmë deri në fund guximin dhe mburrjen e shpresës.

alb@Hebrews:3:7 @ mos i ngurtësoni zemrat tuaja si në provokim, në ditën e tundimit në shkretëtirë,

alb@Hebrews:3:8 @ ku etërit tuaj më tunduan duke më vënë në sprovë, ndonëse i kishin parë veprat e mia dyzet vjet.

alb@Hebrews:3:10 @ kështu u betova në mërinë time: Nuk do të hyjnë në prehjen time``

alb@Hebrews:3:11 @ Kini kujdes, vëllezër, se mos ndonjë nga ju ka zemër të ligë, mosbesimi, që të largohet nga Perëndia i gjallë,

alb@Hebrews:3:12 @ por nxitni njeri tjetrin çdo ditë, derisa thuhet: "Sot", që të mos ngurtësohet ndonjë nga ju prej mashtrimit të mëkatit.

alb@Hebrews:3:14 @ kur thuhet: ``Sot, në qoftë se e dëgjoni zërin e tij, mos jini zemërgur si në ditën e kryengritjes``.

alb@Hebrews:3:16 @ Dhe kush qenë ata me të cilët u zemërua për dyzet vjet? A s`qenë vallë ata që mëkatuan, kufomat e të cilëve ranë nëpër shkretëtirë?

alb@Hebrews:3:19 @ Prandaj, përderisa mbetet akoma një premtim për të hyrë në prehjen e tij, le të kemi frikë se mos ndonjë nga ju të mbetet jashtë.

alb@Hebrews:4:2 @ Sepse ne që besuam hyjmë në prehje, siç tha ai: ``Kështu u përbetova në mërinë time: nuk do të hyjnë në prehjen time``, ndonëse veprat e tij u mbaruan që kur se u krijua bota.

alb@Hebrews:4:5 @ Mbasi, pra, mbetet që disa të hyjnë në të, ndërsa ata që u ungjillzuan më përpara nuk hyjnë për shkak të mosbesimit të tyre,

alb@Hebrews:4:7 @ Sepse, në qoftë se Jozueu do t`u kishte dhënë prehje, Perëndia nuk do të kishte folur për një ditë tjetër.

alb@Hebrews:4:8 @ Mbetet, pra, një pushim i së shtunës për popullin e Perëndisë.

alb@Hebrews:4:9 @ Sepse kush ka hyrë në prehjen e tij, ka bërë pushim edhe ai nga veprat e veta, ashtu si Perëndia nga të tijat.

alb@Hebrews:4:11 @ Sepse fjala e Perëndisë është e gjallë dhe vepruese, më e mprehtë se çdo shpatë me dy tehe dhe depërton deri në ndarjen e shpirtit dhe të frymës, të nyjeve dhe të palcave, dhe është në gjendje të gjykojë mendimet dhe dëshirat e zemrës.

alb@Hebrews:4:12 @ Dhe nuk ka asnjë krijesë që të jetë e fshehur para tij, por të gjitha janë lakuriq dhe të zbuluara para syve të Atij, të cilit ne do t`i japim llogari.

alb@Hebrews:4:16 @ Sepse çdo kryeprift, që merret prej njerëzve, vihet kryeprift mbi njerëzit për gjërat që kanë të bëjnë me Perëndinë, për të ofruar dhurata dhe flijime për mëkatet;

alb@Hebrews:5:1 @ kështu ai mund të ketë dhembshuri për ata që janë të paditur dhe të gënjyer, sepse edhe ai është i veshur me dobësi,

alb@Hebrews:5:2 @ dhe për këtë arsye është i detyruar të ofrojë flijime për fajet, si për popullin ashtu edhe për veten e tij.

alb@Hebrews:5:3 @ Dhe askush nuk e merr këtë nder prej vetes së tij, po ai që thirret nga Perëndia, sikurse Aaroni.

alb@Hebrews:5:4 @ Kështu edhe Krishti nuk e përvetësoi ai vetë lavdinë që të bëhet kryeprift, por ia dha Ai që i tha: ``Ti je im Bir, sot ti më linde``,

alb@Hebrews:5:5 @ dhe ashtu si thuhet diku gjetiu: ``Ti je prift përjetë, sipas rendit të Melkisedekut``.

alb@Hebrews:5:7 @ Edhe pse ishte Bir, mësoi të jetë i bindur nga ato që pësoi,

alb@Hebrews:5:11 @ Sepse, ndonëse tashmë duhet të ishit mësues, keni përsëri nevojë që t`ju mësojnë njohuritë e para të orakujve të Perëndisë, dhe keni nevojë për qumësht, dhe jo për ushqime të forta.

alb@Hebrews:5:12 @ Sepse kushdo që ushqehet me qumësht nuk ka përvojën e fjalës së drejtësisë, sepse është foshnjë;

alb@Hebrews:5:13 @ kurse ushqimi i fortë është për të rriturit, të cilët, nga përvoja, i kanë të zhvilluara vetitë për të dalluar të mirën dhe të keqen.

alb@Hebrews:6:1 @ nga doktrina për pagëzimet, të vënies së duarve, të ringjalljes të të vdekurve dhe të gjyqit të përjetshëm;

alb@Hebrews:6:4 @ dhe shijuan fjalën e mirë të Perëndisë dhe mrrekullitë e jetës së ardhshme,

alb@Hebrews:6:5 @ dhe po u rrëzuan, është e pamundur t`i sjellësh përsëri në pendim, sepse ata, për vete të tyre, e kryqëzojnë përsëri Birin e Perëndisë dhe e poshtërojnë.

alb@Hebrews:6:7 @ kurse, po të prodhojë ferra e murriza, shahet edhe afër mallkimit dhe fundi i vet është për t`u djegur.

alb@Hebrews:6:11 @ që të mos bëheni përtacë, por t`u përngjani atyre që nëpërmjet besim dhe durim trashëgojnë premtimet.

alb@Hebrews:6:12 @ Sepse kur Perëndia i dha premtimin Abrahamit, duke qenë se s`kishte ndonjë më të madh që të përbetohej, bëri be me veten e tij

alb@Hebrews:6:15 @ Sepse njerëzit bëjnë be për dikë që është më i madh, dhe në këtë mënyrë betimi për ta është garancia që i jep fund çdo mosmarrëveshjeje.

alb@Hebrews:6:16 @ Kështu Perëndia, duke dashur t`u tregojë trashëgimtarëve të premtimit në mënyrë më të qartë palëkundshmërinë e vendimit të tij vuri ndërmjetës betimin,

alb@Hebrews:6:20 @ Sepse ky Melkisedeku, mbret i Salemit dhe prift i Shumë të Lartit Perëndi, i doli përpara Abrahamit, kur po kthehej nga disfata e mbretërve dhe e bekoi;

alb@Hebrews:7:1 @ dhe Abrahami i dha atij edhe të dhjetën e të gjithave. Emri i tij do të thotë më së pari "mbreti i drejtësisë", dhe pastaj edhe "mbreti i Salemit", domethënë "mbreti i paqes".

alb@Hebrews:7:2 @ Pa atë, pa nënë, pa gjenealogji, pa pasur as fillim ditësh as fund jete, por i përngjashëm me Birin e Perëndisë, ai mbetet prift në amshim.

alb@Hebrews:7:3 @ Merrni me mend, pra, sa i madh ishte ky, të cilit Abrahami i dha të dhjetën e plaçkës.

alb@Hebrews:7:4 @ Edhe ata nga bijtë e Levit që marrin priftërinë kanë porosi sipas ligjit të marrin të dhjetën nga populli, pra, nga vëllezërit e tyre, megjithse edhe ata kanë dalë nga mesi i Abrahamit;

alb@Hebrews:7:5 @ ndërsa ky, Melkisedeku, ndonëse nuk e kishte gjenealogjinë prej atyre, mori të dhjetën nga Abrahami dhe bekoi atë që kishte premtimet.

alb@Hebrews:7:6 @ Dhe s`ka kundërshtim se më i vogli bekohet nga më i madhi.

alb@Hebrews:7:7 @ Veç kësaj ata që i marrin të dhjetat janë njerëzit që vdesin, kurse atje i merr ai për të cilin dëshmohet se rron.

alb@Hebrews:7:8 @ Dhe, që të them kështu, vetë Levi, që merr të dhjetat, dha të dhjeta te Abrahami, sepse ishte ende në mesin e t`et, kur Melkisedeku i doli përpara.

alb@Hebrews:7:9 @ Sepse, po të ishte përkryerja me anë të priftërisë levitike (sepse populli e mori ligji nën atë), ç`nevojë kishte të dilte një prift tjetër sipas rendit të Melkisedekut dhe të mos caktohet sipas rendit të Aaronit?

alb@Hebrews:7:10 @ Sepse, po të ndërrohet priftëria, domosdo ndërrohet edhe ligji.

alb@Hebrews:7:11 @ Sepse ai për të cilin bëhet fjalë i përket një fisi tjetër, prej të cilit askush nuk i ka shërbyer ndonjëherë altarit;

alb@Hebrews:7:12 @ sepse dihet se Perëndia ynë lindi nga fisi i Judës, për të cilin Moisiu nuk tha asgjë lidhur me priftërinë.

alb@Hebrews:7:13 @ Dhe kjo bëhet edhe më e qartë, në qoftë se del një prift tjetër pas shëmbëllimit të Melkisedekut,

alb@Hebrews:7:14 @ që nuk u bë i tillë në bazë të ligjit të porosisë së mishit, po në bazë të fuqisë të jetës së pashkatërrueshme.

alb@Hebrews:7:15 @ Sepse Shkrimi dëshmon: ``Ti je prift për jetë të jetës, sipas rendit të Melkisedekut``.

alb@Hebrews:7:18 @ Dhe kjo nuk u bë pa betim. Sepse ata bëheshin priftërinj pa bërë betim,

alb@Hebrews:7:19 @ (ndërsa ky në bazë të betimit nga ana e atij që i tha: ``Perëndia u betua dhe nuk do të pendohet: Ti je prift përjetë, sipas rendit të Melkisedekut``).

alb@Hebrews:7:22 @ kurse ai, mbasi qëndron për jetë të jetës, ka priftëri të patjetërsueshme,

alb@Hebrews:7:23 @ prandaj edhe mund të shpëtojë plotësisht ata që me anë të tij i afrohen Perëndisë, sepse gjithmonë rron që të ndërmjetësojë për ta.

alb@Hebrews:7:25 @ i cili nuk ka nevojë çdo ditë, si ata kryepriftërinjtë, të ofrojë flijime më parë për mëkatet e veta e pastaj për ato të popullit; sepse këtë e bëri një herë e mirë, kur e kushtoi vetveten.

alb@Hebrews:7:26 @ Sepse ligji vë kryepriftërinj njerëz që kanë dobësi, por fjala e betimit, që vjen pas ligjit, vë Birin që është i përkryer në jetë të jetës.

alb@Hebrews:7:28 @ shërbenjës i shenjtërores dhe të tabernakullit të vërtetë, të cilin e ngriti Perëndia e jo njeriu.

alb@Hebrews:8:1 @ Sepse çdo kryeprift vihet për të ofruar dhurata dhe flijime, prandaj është e nevojshme që edhe ky të ketë diçka që të kushtojë.

alb@Hebrews:8:4 @ Po tani Krishti mori një shërbesë edhe më të shquar, sepse është ndërmjetësi i një besëlidhjeje më të mirë, që bazohet mbi premtime më të mira,

alb@Hebrews:8:5 @ sepse, në qoftë se Besëlidhja e parë do të qe e patëmetë, nuk do të qe nevoja të kërkohej vend për një tjetër.

alb@Hebrews:8:7 @ jo si besëlidhja që bëra me etërit e tyre, ditën që i mora për dore për t`i nxjerrë jashtë nga toka e Egjiptit, sepse ata nuk qëndruan besnikë në Besëlidhjen time, dhe unë i braktisa, thotë Zoti.

alb@Hebrews:8:8 @ Dhe kjo është besëlidhja që unë do të bëj me shtëpinë e Izraelit pas atyre ditëve, thotë Zoti: unë do t`i shtie ligjet e mia në mendjet e tyre dhe do t`i shkruaj në zemrat e tyre, dhe do të jem Perëndia e tyre dhe ata do të jenë populli im.

alb@Hebrews:8:9 @ Dhe askush nuk do të mësojë më të afërmin e tij, askush vëllanë e vet, duke thënë: "Njih Perëndinë!". Sepse të gjithë do të më njohin, nga më i vogli e deri tek më i madhi prej tyre,

alb@Hebrews:8:10 @ sepse unë do të jem i mëshirshëm për paudhësitë e tyre dhe nuk do të kujtoj më mëkatet e tyre dhe keqbërjet e tyre``.

alb@Hebrews:8:11 @ Duke thënë "një besëlidhje e re", ai e vjetëroi të parën; edhe ajo që vjetrohet dhe plaket është afër prishjes.

alb@Hebrews:8:13 @ Sepse u ndërtua një tabernakull i parë, në të cilin ishte shandani, tryeza dhe bukët e paraqitjes; ai quhet: "Vendi i shenjtë".

alb@Hebrews:9:5 @ por në të dytin hynte vetëm kryeprifti një herë në vit, jo pa gjak, të cilin e ofronte për veten e tij dhe për mëkatet e popu-llit të kryera në padije.

alb@Hebrews:9:7 @ i cili është një shëmbëlltyrë për kohën e tanishme; dhe donte të tregonte se dhuratat dhe flijmet që jepeshin nuk mund ta bënin të përsosur në ndërgjegje atë që e kryente shërbesën hyjnore,

alb@Hebrews:9:8 @ sepse kishte të bënte vetëm me ushqime, pije, larje të ndryshme, urdhërime mishi, të imponuara deri në kohën e ndryshimit.

alb@Hebrews:9:10 @ hyri një herë e përgjithmonë në shenjtërore, jo me gjakun e cjepve dhe të viçave, por me gjakun e vet, dhe fitoi një shpëtim të amshuar.

alb@Hebrews:9:12 @ aq më shumë gjaku i Krishtit, i cili me anë të Frymës së Shenjtë e dha veten e tij të papërlyer nga asnjë faj ndaj Perëndisë, do ta pastrojë ndërgjegjen tuaj nga veprat e vdekura për t`i shërbyer Perëndisë së gjallë!

alb@Hebrews:9:13 @ Për këtë arsye ai është ndërmjetësi i Besëlidhjes së re që, me anë të vdekjes që u bë për shpërblimin e shkeljeve që u kryen gjatë Besëlidhjes së parë, të thirrurit të marrin premtimin e trashëgimisë së amshuar.

alb@Hebrews:9:14 @ Sepse atje ku ka një testament do të ketë me doemos edhe vdekjen e trashëgimlënësit.

alb@Hebrews:9:15 @ Sepse testamenti është i vlefshëm vetëm pas vdekjes, sepse nuk ka kurrfarë fuqie deri sa trashëgimlënësi ende rron.

alb@Hebrews:9:16 @ Prandaj edhe Besëlidhja e parë nuk u vërtetua pa gjak.

alb@Hebrews:9:17 @ Sepse kur iu shpallën të gjitha urdhërimet sipas ligjit gjithë popullit nga Moisiu, ky mori gjakun e viçave, të cjepve, bashkë me ujë, lesh të kuq dhe hisop, e spërkati librin dhe gjithë popullin,

alb@Hebrews:9:21 @ Ishte, pra, e nevojshme që format e gjërave qiellore të pastroheshin me këto gjëra; por vetë gjerat qiellore me flijime më të mira se këto.

alb@Hebrews:9:22 @ Sepse Krishti nuk hyri në një shenjtërore të bërë me dorë, që është vetëm shëmbëllesë e asaj të vërtetë, por në vetë qiellin për të dalë tani përpara Perëndisë për ne,

alb@Hebrews:9:23 @ dhe jo për ta kushtuar si fli veten e vet shumë herë, sikurse kryeprifti që hyn vit për vit në shenjtërore me gjak që s`është i veti,

alb@Hebrews:9:24 @ sepse përndryshe ai duhet të pësonte shumë herë që kur se u krijua bota; por tani, vetëm një herë, në fund të shekujve Krishti u shfaq për të prishur mëkatin me anë të flijimit të vetvetes.

alb@Hebrews:9:25 @ Dhe, duke qenë se është caktuar që njerëzit të vdesin vetëm një herë, dhe më pas vjen gjyqi,

alb@Hebrews:9:26 @ kështu edhe Krishti, pasi u dha vetëm njëherë për të marrë mbi vete mëkatët e shumëve, do të duket për së dyti pa mëkat për ata që e presin për shpëtim.

alb@Hebrews:9:27 @ Sepse ligji, duke pasur hijen e të mirave që kishin për të ardhur dhe jo figurën vetë të gjërave, nuk mundet kurrë që t`i bëjë të përkryer ata që i afrohen Perëndisë me anë të të njëjtave flijime që ofrohen vazhdimisht vit për vit.

alb@Hebrews:9:28 @ Sepse përndryshe do të kishin pushuar t`i ofronin, sepse ata që e ushtrojnë kultin, si të pastroheshin një herë, a nuk do të kishin më asnjë vetëdije për mëkatet?

alb@Hebrews:10:1 @ Por në këto flijime përtërihet çdo vit kujtimi i mëkateve,

alb@Hebrews:10:4 @ ti nuk pëlqeve as olokauste as flijimet për mëkatin.

alb@Hebrews:10:5 @ Atëherë unë thashë: "Ja, unë po vij; në rotullin e librit është shkruar për mua; për të bërë, o Perëndi, vullnetin tënd"``.

alb@Hebrews:10:7 @ ai shtoi: ``Ja, unë vij për të bërë, o Perëndi, vullnetin tënd``. Ai heq të parën, që të vërë të dytën.

alb@Hebrews:10:8 @ Prej këtij vullneti, ne jemi shenjtëruar me anë të kushtimit të trupit të Jezu Krishtit, që u bë një herë për të gjithë.

alb@Hebrews:10:9 @ Dhe ndërsa çdo prift rri përdita në këmbë duke shërbyer dhe duke mblatuar shpesh herë të njëjtat flijime, që nuk mund të heqin kurrë mëkatet,

alb@Hebrews:10:10 @ ai, përkundrazi, pasi dha për gjithnjë një flijim të vetëm për mëkatet, u vu të rrijë në të djathtën e Perëndisë,

alb@Hebrews:10:11 @ duke pritur paskëtaj vetëm që armiqtë e tij t`i vihen si ndenjëse për këmbët e tij.

alb@Hebrews:10:12 @ Sepse, me një ofertë të vetme, ai i bëri të përsosur për gjithnjë ata që shenjtërohen.

alb@Hebrews:10:14 @ ``Kjo është Besëlidhja që unë do të bëj me ata pas atyre ditëve, thotë Perëndia, unë do t`i shtie ligjet e mia në zemrat e tyre dhe do t`i shkruaj në mendjet e tyre``,

alb@Hebrews:10:15 @ shton: ``Dhe nuk do t`i kujtoj më mëkatet e tyre dhe paudhësitë e tyre``.

alb@Hebrews:10:18 @ me anë të një udhe të re dhe të gjallë që ai përuroi për ne me anë të velit, domethënë të mishit të tij,

alb@Hebrews:10:20 @ le t`i afrohemi me zemër të vërtetë, me siguri të plotë besimi, duke i pasur zemrat tona të lara prej ndërgjegjës së ligë dhe trupin të larë me ujë të kulluar.

alb@Hebrews:10:22 @ Dhe le të kujdesemi për njeri tjetrin, për t`u nxitur për dashuri dhe vepra të mira,

alb@Hebrews:10:23 @ pa hequr dorë nga të mbledhurit bashkë tonin, sikurse kanë zakon disa, por të nxisim njeri tjetrin, aq më tepër se e shihni ditën që po afrohet.

alb@Hebrews:10:24 @ Sepse, në qoftë se ne mëkatojmë me dashje mbasi kemi marrë dijeni të së vërtetës, nuk mbetet më asnjë flijim për mëkatet,

alb@Hebrews:10:25 @ por vetëm një pritje gjyqi e tmerrshme dhe një e ndezur zjarri që do të përpijë kundërshtarët.

alb@Hebrews:10:26 @ Kushdo që shkel ligjin e Moisiut vritet pa mëshirë me deponimet e dy ose tre dëshmitarëve.

alb@Hebrews:10:28 @ Sepse ne e dimë atë që ka thënë: ``Hakmarrja më takon mua, unë do ta jap shpagimin``, thotë Perëndia. Dhe përsëri: ``Perëndia do të gjykojë popullin e vet``.

alb@Hebrews:10:32 @ Sepse treguat dhembje për mua në prangat e mia dhe keni pranuar me gëzim t`ju zhveshin nga pasuria juaj, duke ditur se keni për veten tuaj një pasuri më të mirë e të qëndrueshme në qiej.

alb@Hebrews:10:33 @ Mos e hidhni tej guximin tuaj, që do të ketë një shpërblim të madh.

alb@Hebrews:10:34 @ Sepse ju keni nevojë për ngulm që mbasi, të bëni vullnetin e Perëndisë, të merrni gjërat e premtuara.

alb@Hebrews:10:35 @ ``Edhe fort pak kohë, edhe ai që duhet të vijë do të vijë dhe nuk do të vonojë.

alb@Hebrews:10:36 @ Dhe i drejti do të jetojë prej besimit; por ne qoftë se ndokush tërhiqet prapa, shpirti im nuk do të gjejë pëlqim në të``.

alb@Hebrews:11:2 @ Me anë të besimit Abeli i ofroi Perëndisë flijim më të mirë nga ai i Kainit; me anë të tij ai mori dëshmimin se ishte i drejtë, sepse Perëndia dha dëshmin se i pranoi ofertat e tij; dhe me anë të tij, ndonëse vdiq, ai po flet ende.

alb@Hebrews:11:3 @ Me anë të besimit Enoku u zhvendos që të mos shikonte vdekje dhe nuk u gjet më, sepse Perëndia e kishte zhvendosur; sepse para se të merrej, ai pati dëshmimin se i kishte pëlqyer Perëndisë.

alb@Hebrews:11:4 @ Edhe pa besim është e pamundur t`i pëlqesh Atij, sepse ai që i afrohet Perëndisë duhet të besojë se Perëndia është, dhe se është shpërblenjësi i atyre që e kërkojnë atë.

alb@Hebrews:11:8 @ sepse priste qytetin që ka themelet, mjeshtër dhe ndërtues i të cilit është Perëndia.

alb@Hebrews:11:9 @ Me anë të besimit edhe vetë Sara, ndonëse e kishte kaluar moshën, mori fuqi të bëhet me barrë dhe të lindë, sepse e konsideroi besnik atë që i kishte bërë premtimin.

alb@Hebrews:11:10 @ Prandaj edhe prej një të vetmi, edhe ky gati për të vdekur, lindën pasardhës të shumtë sa yjet e qiellit dhe si rëra që është në breg të detit dhe që nuk numërohet dot.

alb@Hebrews:11:11 @ Të gjithë këta vdiqën në besim, pa marrë premtimet e bëra, por i panë ato për se largu dhe u bindën dhe i përshëndetën ato me gëzim duke rrëfyer se janë të huaj dhe shtegtarë mbi dhe

alb@Hebrews:11:13 @ Dhe, po ta kishin pasur në mend atë nga e cila kishin dalë, do të kishin gjetur kohë të ktheheshin atje.

alb@Hebrews:11:14 @ Por ata tani dëshirojnë një atdhe më të mirë, domethënë qiellor; prandaj Perëndisë nuk i vjen turp të quhet Perëndi i tyre, sepse u bëri gati atyre një qytet.

alb@Hebrews:11:15 @ Me anë të besimit Abrahami, pasi u vu në provë, ofroi Isakun dhe ai që kishte pritur premtimet ofroi birin e tij të vetëm,

alb@Hebrews:11:16 @ ndonëse Perëndia i pati thënë: ``Te Isaku do të quhet pasardhja jote (që do të mbajë emrin tënd)``,

alb@Hebrews:11:19 @ Me anë të besimit Jakobi, duke vdekur, bekoi secilin nga bijtë e Jozefit dhe adhuroi duke u mbështetur mbi majën e shkopit të tij.

alb@Hebrews:11:21 @ Më anë të besimit Moisiu, si lindi, u fsheh nga prindërit e tij tre muaj, sepse ata panë se fëmija ishte i bukur dhe nuk u frikësuan nga urdhëri i mbretit.

alb@Hebrews:11:22 @ Me anë të besimit Moisiu, si u bë i madh, nuk pranoi të thuhet i biri i së bijës së Faraonit,

alb@Hebrews:11:23 @ duke parapëlqyer të keqtrajtohet bashkë me popullin e Perëndisë se sa të gëzonte për një farë kohe dëfrimet e mëkatit,

alb@Hebrews:11:24 @ duke e çmuar dhunën e Krishtit si pasuri më të madhe nga thesaret e Egjiptit, sepse i drejtonte sytë nga shpërblimi.

alb@Hebrews:11:25 @ Me anë të besimit e la Egjiptin pa pasur frikë mërinë e mbretit, sepse qëndroi i patundur sikur të shihte të padukshmin.

alb@Hebrews:11:27 @ Me anë të besimit kaluan nëpër Detin e Kuq si të ishte tokë e thatë, ndërsa kur Egjiptasit u përpoqën ta bëjnë, u mbytën.

alb@Hebrews:11:28 @ Me anë të besimit ranë muret e Jerihos, pasi u suallën rreth tyre shtatë ditë.

alb@Hebrews:11:30 @ Dhe ç`të them më? Sepse nuk do të më mjaftonte koha, po të doja të tregoja për Jedeonin, Barakun, Sansonin, Jeftin, Davidin, Samuelin dhe për profetët,

alb@Hebrews:11:31 @ të cilët, me anë të fesë nënshtruan mbretërira, realizuan drejtësinë, arritën ato që u premtuan, ua zunë grykën luanëve,

alb@Hebrews:11:32 @ fikën fuqinë e zjarrit, shpëtuan nga tehu i shpatës, nga të dobët u bënë të fuqishëm, u bënë të fortë në betejë, thyen ushtritë e huaja.

alb@Hebrews:11:36 @ (bota nuk ishte e denjë për ta), u sollën nëpër shkretëtira e nëpër male, nëpër shpella dhe nëpër guva të dheut.

alb@Hebrews:11:39 @ Prandaj edhe ne, duke qenë të rrethuar nga një re kaq e madhe dëshmimtarësh, duke hedhur tej çdo barrë dhe mëkatin që na qarkon vazhdimisht duke na joshur, le të rendim me durim në udhën që është përpara nesh,

alb@Hebrews:12:3 @ dhe keni harruar këshillën që ju drejtohet juve porsi bijve: ``Biri im, mos e përçmo qortimin e Perëndisë dhe mos e humb zemrën kur ai të qorton,

alb@Hebrews:12:6 @ Por, po të mbeteni të pandrequr, ku të gjithë u bënë pjestarë, atëherë jeni kopila dhe jo bij.

alb@Hebrews:12:7 @ Pastaj etërit tanë sipas mishit i patëm për të na ndrequr dhe i nderonim ata; a nuk do t`i nënshtrohemi edhe më tepër Atit të shpirtrave, për të jetuar?

alb@Hebrews:12:9 @ Çdo ndreqje, pra, aty për aty, nuk duket se sjell gëzim, po hidhërim; por më pas u jep një fryt drejtësie atyre që janë ushtruar me anë të tij.

alb@Hebrews:12:11 @ dhe bëni shtigje të drejta për këmbët tuaja, që ajo e cila çalon të mos ndrydhet, por më tepër të shërohet.

alb@Hebrews:12:13 @ duke u kujdesur fort që askush të mos mbetet pa hirin e Perëndisë dhe se mos mbijë ndonjë rrënjë e hidhur dhe t`ju turbullojë dhe me anë të saj të ndoten shumë njerëz;

alb@Hebrews:12:14 @ se mos ndodhet ndonjë kurvar ose profan, si Esau, i cili për një gjellë shiti të drejtën e tij të parëbirnisë.

alb@Hebrews:12:15 @ Sepse e dini se, më pas, kur ai deshi të trashëgojë bekimin, iu refuzua, ndonëse e kërkoi me lot, sepse nuk gjeti vend pendimi.

alb@Hebrews:12:16 @ Sepse ju nuk iu afruat malit që mund të kapet me dorë dhe që digjet me zjarr, as errësirës, as territ, as stuhisë,

alb@Hebrews:12:18 @ sepse nuk mund të duronin urdhërin: ``Në se edhe një shtazë e prek malin, të vritet me gurë ose me shigjeta``;

alb@Hebrews:12:20 @ Por ju iu afruat malit Sion dhe qytetit të Perëndisë së gjallë, që është Jeruzalemi qiellor, edhe morisë së engjëjve,

alb@Hebrews:12:22 @ dhe Jezusit, Ndërmjetësit të Besëlidhjes së re, dhe gjakut të spërkatjes, që flet më mirë se ai i Abelit.

alb@Hebrews:12:23 @ Shikoni se mos refuzoni atë që flet, sepse në qoftë se nuk shpëtuan ata që refuzuan të dëgjojnë atë që fliste si orakull mbi dhe, aq më pak do të shpëtojmë ne, po të mos refuzojmë të dëgjojmë atë që flet prej qiellit,

alb@Hebrews:12:24 @ zëri i të cilit e drodhi atëherë dheun, por tashti bëri këtë premtim, duke thënë: ``Unë edhe një herë do të tund jo vetëm dheun, por edhe qiellin``.

alb@Hebrews:12:25 @ Dhe kjo fjalë "edhe një herë" tregon ndryshueshmërinë e gjërave, që tunden, si të bëra me dorë, që të mbeten ato që nuk tunden.

alb@Hebrews:12:26 @ Prandaj, duke marrë mbretërinë të patundur, le ta ruajmë këtë hir me anë të të cilit i shërbejmë Perëndisë në një mënyrë të pëlqyeshme, me nderim e me frikë,

alb@Hebrews:12:28 @ Dashuria vëllazërore le të mbetet.

alb@Hebrews:13:1 @ Kujtoni të burgosurit si të ishit të lidhur bashkë me ta, dhe ata që keqtrajtohen, sepse edhe ju vetë jeni në trup.

alb@Hebrews:13:2 @ Martesa të nderohet nga të gjithë dhe shtrati martesor i papërlyer, sepse Perëndia do të gjykojë kurvarët dhe kurorëshkelësit.

alb@Hebrews:13:3 @ Sjellja juaj të jetë pa lakmi paraje dhe kënaquni me atë që keni, sepse vetë Perëndia ka thënë: ``Nuk do të të lë, nuk do të të braktis``.

alb@Hebrews:13:6 @ Krishti është i njëjtë dje, sot e përjetë.

alb@Hebrews:13:7 @ Mos e lëshoni veten aty e këtu prej doktrinah të ndryshme dhe të huaja, sepse është mirë që zemra juaj të forcohet me anë të hirit dhe jo prej ushqimit, të cilat nuk u dhanë asnjë dobi atyre aq sa ecën.

alb@Hebrews:13:10 @ Prandaj edhe Jezusi, për të shenjtëruar popullin me gjakun e vet, pësoi jashtë derës (së qytetit)

alb@Hebrews:13:12 @ Sepse nuk kemi këtu qytet të përhershëm, por kërkojmë atë që ka për të ardhur.

alb@Hebrews:13:13 @ Me anë të tij, pra, le t`i ofrojmë vazhdimisht Perëndisë një flijim lavdie, domethënë frytin e buzëve që rrëfejnë emrin e tij.

alb@Hebrews:13:15 @ Dëgjoni të parët tuaj dhe nënshtrohuni atyre, sepse ata rrijnë zgjuar për shpirtërat tuaj, si ata që duhet të japin llogari; që ta bëjnë këtë me gëzim dhe jo me psheretima, sepse kjo nuk do t`ju sillte dobi

alb@Hebrews:13:19 @ ju bëftë të përsosur për çdo vepër të mirë, që të kryeni vullnetin e tij, duke punuar te ju atë që është e pëlqyer përpara tij, me anë të Jezu Krishtit, të cilit i qoftë lavdi në shekuj të shekujve. Amen.

alb@Hebrews:13:22 @ Përshëndetni të gjithë të parët tuaj dhe gjithë shenjtorët! Ju përshëndesin ata të Italisë.

alb@Hebrews:13:24 @ Jakobi, shërbëtor i Perëndisë dhe i Zotit Jezu Krisht, të dymbëdhjetë fiseve të shpërndarë nëpër botë: përshëndetje!

alb@Hebrews:13:25 @ Ta konsideroni një gëzim të madh, o vëllezër të mi, kur ndodheni përballë sprovash nga më të ndryshmet,

alb@James:1:2 @ Dhe qëndrueshmëria të kryejë në ju një vepër të përsosur, që ju të jeni të përsosur dhe të plotë, pa asnjë të metë.

alb@James:1:3 @ Por në qoftë se ndonjërit nga ju i mungon urtia, le të kërkojë nga Perëndia, që u jep të gjithëve pa kursim, pa qortuar, dhe atij do t`i jepet.

alb@James:1:4 @ Por le ta kërkojë me besim, pa dyshuar, sepse ai që dyshon i ngjan valës së detit, të cilën e ngre dhe e përplas era.

alb@James:1:6 @ sepse është një njeri me dy mendje, i paqëndrueshëm në gjithë rrugët e veta.

alb@James:1:7 @ Dhe vëllai më i poshtmë le të madhështohet në lartësimin e tij,

alb@James:1:9 @ Në fakt si lindi dielli me të nxehtit e tij dhe e thau barin, dhe lulja e tij ra dhe bukuria e pamjes së vet humbi: kështu do të fishket edhe i pasuri në udhët e tij.

alb@James:1:10 @ Lum njeriu që ngulmon në provë, sepse kur del i aprovuar, do të marrë kurorën e jetës, të cilën Zoti ua premtoi atyre që e duan.

alb@James:1:11 @ Askush kur tundohet të mos thotë: ``Jam tunduar nga Perëndinë``, sepse Perëndia nuk mund të tundohet nga e keqja, dhe ai vet nuk tundon asnjeri.

alb@James:1:12 @ Por secili tundohet i udhëhequr dhe i mashtruar nga lakminë e vet.

alb@James:1:13 @ Pastaj lakmia, pasi mbarset, pjell mëkatin dhe mëkati, si të kryhet, ngjiz vdekjen.

alb@James:1:15 @ çdo gjë e mirë që na jepet dhe çdo dhuratë e përsosur vjen prej së larti dhe zbret nga Ati i dritave, pranë së cilit nuk ka ndërrim dhe as hije ndryshimi.

alb@James:1:16 @ Ai na ngjizi me vullnetin e tij me anë të fjalës të së vërtetës, që ne të jemi në një farë menyrë fryti i parë i krijesave të tij.

alb@James:1:17 @ Prandaj, vëllezërit e mi shumë të dashur, çdo njeri të jetë i shpejtë në të dëgjuar, i ngadalshëm në të folur dhe i ngadalshëm në zemërim,

alb@James:1:19 @ Prandaj, hiqni çdo ndyrësi dhe mbeturinë ligësie, pranoni me butësi fjalën e mbjellë në ju, e cila mund të shpëtojë shpirtrat tuaj.

alb@James:1:20 @ Dhe bëhuni bërës të fjalës dhe jo vetëm dëgjues, që gënjejnë vetveten.

alb@James:1:22 @ ai e shikon veten dhe pastaj ikën, duke harruar menjëherë si ishte.

alb@James:1:23 @ Ndërsa ai që do të shikojë me vemendje ligjin e përsosur, i cili është ligji i lirisë, dhe ngulmon në të, duke mos qenë një dëgjues harraq, por një bërës i veprës, ai do të jetë i lumtur në veprimtarinë e vet.

alb@James:1:24 @ Në qoftë se ndokush nga ju mendon se është fetar, edhe nuk i vë fre gjuhës së vet, sigurisht ai e mashtron zemrën e vet, feja e këtij është e kotë.

alb@James:1:25 @ Feja e pastër dhe pa njollë përpara Perëndisë dhe Atit është kjo: të vizitosh jetimët dhe të vejat në pikëllimet e tyre dhe ta ruash veten të pastër nga bota.

alb@James:2:3 @ Dëgjoni, vëllezër të mi shumë të dashur, a nuk i zgjodhi Perëndia të varfërit e botës, që të jenë të pasur në besim dhe trashëgimtarë të mbretërisë që ua premtoi atyre që e duan?

alb@James:2:6 @ Në qoftë se ju më të vërtetë e përmbushni ligjin mbretëror sipas Shkrimit: ``Duaje të afërmin tënd si vetveten``, bëni mirë;

alb@James:2:9 @ Sepse ai që ka thënë: ``Mos shkel kurorën``, ka thënë gjithashtu: ``Mos vraj``. Prandaj nëse ti nuk shkel kurorën, por vret, ti je shkelës i ligjit.

alb@James:2:11 @ sepse gjyqi do të jetë pa mëshirë për atë që nuk ka treguar mëshirë; dhe mëshira triumfon mbi gjykimin.

alb@James:2:15 @ Po kështu është edhe besimi; në qoftë se s`ka vepra, është i vdekur në vetvete.

alb@James:2:17 @ Ti beson se ka vetëm një Perëndi. Mirë bën; edhe demonët besojnë dhe dridhen.

alb@James:2:19 @ Abrahami, ati ynë, a nuk u shfajësua me anë të veprave, kur e ofroi birin e vet, Isakun, mbi altar?

alb@James:2:20 @ Ti e sheh se besimi vepronte bashkë me veprat e tij, dhe se, nëpërmjet veprave, besimi u përsos.

alb@James:2:22 @ Ju shikoni, pra, se njeriu shfajësohet nga veprat dhe jo vetëm nga besimi.

alb@James:2:23 @ Gjithashtu a nuk u shfajësua edhe Rahabi, lavirja, nga veprat, kur i priti të dërguarit dhe i përcolli nga një udhë tjetër?

alb@James:3:2 @ Ja, edhe anijet, edhe pse janë shumë të mëdha dhe shtyhen nga erëra të forta, drejtohen nga një timon shumë i vogël, atje ku do timonieri.

alb@James:3:3 @ Kështu edhe gjuha është një gjymtyrë e vogël, por mbahet me të madh. Ja, një zjarr i vogël ç`pyll të madh djeg!

alb@James:3:4 @ Edhe gjuha është një zjarr, një botë paudhësie; ajo është vendosur midis gjymtyrëve tona, gjuha e fëlliq gjithë trupin, ndez ecjen e natyrës dhe ndizet nga Gehena.

alb@James:3:5 @ Sepse çdo lloj bishash, shpendësh, zvaranikësh e kafshësh të detit mund të zbuten dhe janë zbutur nga natyra njerëzore,

alb@James:3:8 @ Nga e njejta gojë del bekimi dhe mallkimi. Vëllezër të mi, nuk duhet të ishte kështu.

alb@James:3:10 @ A mundet të prodhojë fiku ullinj, ose hardhia fiq? Kështu asnjë burim nuk mund të japë ujë të kripur dhe të ëmbël

alb@James:3:12 @ Por në qoftë se ne zemrën tuaj keni smirë të hidhur dhe grindje, mos u mbani me të madh dhe mos gënjeni kundër së vërtetës.

alb@James:3:13 @ Kjo nuk është dituri që zbret nga lart, por është tokësore, shtazore, djallëzore.

alb@James:3:16 @ Dhe fryti i drejtësisë mbillet në paqe për ata që bëjnë paqen.

alb@James:3:17 @ Nga vijnë luftërat dhe grindjet te ju?. A nuk vijnë, nga pasionet që luftojnë ndër gjymtyrët tuaja?

alb@James:4:2 @ O shkelës dhe shkelëse të kurorës, a nuk e dini se miqësia me botën është armiqësi me Perëndinë? Ai, pra, që don të jetë mik i botës bëhet armik i Perëndisë.

alb@James:4:4 @ Por ai jep hir edhe më të madh; prandaj thotë: ``Perëndia u kundërvihet mendjemëdhenjve dhe u jep hir të përulurve``.

alb@James:4:5 @ Nënshtrojuni, pra, Perëndisë, kundërshtoni djallin dhe ai do të largohet nga ju!

alb@James:4:6 @ Afrohuni te Perëndia dhe ai do t`ju afrohet juve; pastroni duart tuaja, o mëkatarë; dhe pastroni zemrat o njerëz me dy mendje!

alb@James:4:7 @ Pikëllohuni, mbani zi dhe qani; të qeshurit tuaj le të kthehet në zi, dhe gëzimi në trishtim.

alb@James:4:9 @ Mos flisni keq për njeri tjetrin, vë-llezër; ai që flet kundër vëllait dhe e gjykon vëllanë e vet, flet kundër ligjit dhe gjykon ligjin; dhe, po të gjykosh ligjin, ti nuk je zbatues i ligjit, por gjykatës.

alb@James:4:10 @ Ka vetëm një Ligjdhënës, që mund të të shpëtojë ose të të çojë në humbje; por ti kush je që gjykon një tjetër?

alb@James:4:11 @ Dhe tani, ju që thoni: ``Sot ose nesër do të shkojmë në atë qytet, dhe do të rrijmë atje një vit, do të tregtojmë dhe do të fitojmë``,

alb@James:4:12 @ ndërsa nuk dini për të nesërmen. Sepse ç`është jeta? Éshtë avull që duket për pak, dhe pastaj humbet.

alb@James:4:13 @ Në vend që të thoni: ``Në dashtë Zoti dhe në paçim jetë, ne do të bëjmë këtë ose atë gjë``.

alb@James:5:1 @ Ari dhe argjendi juaj u ndryshkën, dhe ndryshku i tyre do të jetë një dëshmi kundër jush dhe do t`ju përpijë mishërat si zjarr; keni mbledhur thesare në ditët e fundit.

alb@James:5:2 @ Ja, paga që u keni ngrënë puntorëve që ju korrën arat, po këlthet; dhe klithmat e atyre që korrën, arritën në vesh të Zotit të ushtrive.

alb@James:5:3 @ Jetuat mbi tokë ndër qejfe dhe shkapërderdhje; i ushqyet zemrat tuaja si për ditë të të therurit.

alb@James:5:5 @ Tani, pra, vëllezër, jini të durueshëm deri në ardhjen e Zotit; shikoni si e pret me durim bujku frytin e çmuar të tokës, deri sa të marrë shiun e parë dhe të fundit.

alb@James:5:7 @ Mos u ankoni nga njeri tjetri, vëllezër, që të mos dënoheni; ja, gjykatësi është te dera.

alb@James:5:8 @ O vëllezër të mi, merrni si shembull vuajtjeje dhe durimi profetët, që folën në emër të Zotit.

alb@James:5:10 @ Dhe, para së gjithash, vëllezër të mi, mos bëni be as për qiellin as për dheun, as mos bëni ndonjë be tjetër; por le të jetë ``po`` -ja juaj ``po`` dhe ``jo`` -ja ``jo``, që të mos bini nën dënim.

alb@James:5:11 @ A vuan ndonjë nga ju? Le të lutet. A është i gëzuar ndokush? Le të këndojë psalme!

alb@James:5:14 @ Rrëfeni fajet njeri tjetrit dhe lutuni për njeri tjetrin, që të shëroheni; shumë fuqi ka lutja e të drejtit kur bëhet me gjithë shpirt.

alb@James:5:15 @ Elia ishte një njeri me të njëtat pasionet tona, dhe u lut intensivisht që të mos binte shi, edhe nuk ra shi mbi dhe për tre vjet e gjashtë muaj.

alb@James:5:16 @ Dhe u lut përsëri dhe qielli dha shi edhe dheu dha frytin e vet.

alb@James:5:17 @ Vëllezër, në qoftë se ndonjë nga ju del nga rruga e së vërtetës dhe dikush e kthen,

alb@James:5:19 @ Pjetri, apostull i Jezu Krishtit, të zgjedhurve që rrijnë në diasporën e Pontit, të Galatisë, të Kapadokisë, të Azisë dhe të Bitinisë,

alb@1Peter:1:2 @ Qoftë bekuar Perëndia edhe Ati i Zotit tonë Jezu Krisht, i cili me anë të mëshirës së tij të madhe na rilindi për një shpresë të gjallë me anë të ringjalljes së Jezu Krishtit prej së vdekurish,

alb@1Peter:1:3 @ për një trashëgim të paprishshëm, të panjollë dhe të pafishkur, që është ruajtur në qiejt për ju,

alb@1Peter:1:4 @ që nga fuqia e Perëndisë me anë të besimit jeni të ruajtur, për shpëtimin gati për t`u zbuluar në kohët e fundit.

alb@1Peter:1:5 @ Për këtë gëzohuni, ndonëse, në qoftë se duhet, për pak kohë, tani duhet të trishtoheni nga prova të ndryshme,

alb@1Peter:1:6 @ që prova e besimit tuaj, që është shumë më i çmuar nga ari që prishet, edhe pse provohet me zjarr, të dalë për lëvdim, nder e lavdi në zbulesën e Jezu Krishtit,

alb@1Peter:1:7 @ të cilin, megjithëse ju nuk e keni parë, e doni, duke besuar në të, megithëse tani nuk e shihni, dhe ngazëllohuni nga një hare e patregueshme dhe e lavdishme,

alb@1Peter:1:8 @ duke arritur përmbushjen e besimit tuaj, shpëtimin e shpirtrave.

alb@1Peter:1:9 @ Për këtë shpëtim kërkuan dhe hetuan profetët që profetizuan nga hirin për ju,

alb@1Peter:1:10 @ duke kërkuar të njohin kohën dhe rrethanat që tregonte Fryma e Krishtit që ishte në ta, dhe që dëshmonte që më parë për vuajtjet që do të vinin mbi Krishtin dhe për lavditë që do të pasonin.

alb@1Peter:1:11 @ Dhe atyre iu zbulua se ata i administronin jo për vete, po për ne, ato gjëra që po ju rrëfehen tani nga ata që ju kanë predikuar ungjillin, me anë të Frymës së Shenjtë të dërguar nga qielli; gjëra të cilat engjëjt dëshirojnë t`i vëzhgojnë.

alb@1Peter:1:12 @ Prandaj, ngjeshni ijët e mendjes suaj, rrini zgjuar dhe mbani shpresë të plotë në hirin që do vijë mbi ju në zbulesën e Jezu Krishtit.

alb@1Peter:1:13 @ Si bij të bindur, mos iu përshtatni lakmive të mëparshme kur ishit në padijen tuaj,

alb@1Peter:1:14 @ por ashtu si është i shenjtë ai që ju thirri, të jini edhe ju të shenjtë në gjithë sjelljen tuaj,

alb@1Peter:1:15 @ sepse është shkruar: ``Jini të shenjtë, sepse unë jam i shenjtë``.

alb@1Peter:1:16 @ Dhe në qoftë se thërrisni si Atë atë që, pa favorizuar njeri, gjykon sipas veprës së gjithsecilit, kalojeni kohën e shtegtimit tuaj mbi dhe me frikë,

alb@1Peter:1:17 @ duke ditur se jo me anë gjërash që prishen, si argjendi ose ari, jeni shpenguar nga mënyra e kotë e të jetuarit të trashëguar nga etërit,

alb@1Peter:1:18 @ por nga gjaku i çmuar i Krishtit, si të Qengjit të patëmetë dhe të panjollë,

alb@1Peter:1:19 @ të paranjohur përpara krijimit të botës, por të shfaqur kohët e fundit për ju,

alb@1Peter:1:20 @ që, nëpërmjet tij, të besoni në Perëndinë që e ringjalli prej së vdekurish dhe i dha lavdi, që besimi juaj dhe shpresa të jenë në Perëndinë.

alb@1Peter:1:21 @ Mbasi të pastroni shpirtrat tuaj me bindjen ndaj së vërtetës me anë të Frymës, për të pasur një dashuri vëllazërore pa hipokrizi, të doni fort njeri tjetrin me zemër të pastër,

alb@1Peter:1:22 @ sepse jeni ringjizur jo nga një farë që prishet, por që nuk prishet, me anë të fjalës së Perëndisë së gjallë dhe që mbetet përjetë.

alb@1Peter:1:23 @ Sepse çdo mish është si bari dhe çdo lavdi njeriu si lule e barit; bari thahet dhe lulja bie,

alb@1Peter:1:24 @ por fjala e Zotit mbetet përjetë, dhe kjo është fjala që ju është shpallur.

alb@1Peter:1:25 @ Hiqni tej, pra, çdo ligësi dhe çdo mashtrim, hipokrizitë, smirat dhe çdo shpifje,

alb@1Peter:1:26 @ posi foshnja të sapolindura, të dëshironi fort qumështin e pastër të fjalës, që të rriteni me anë të tij,

alb@1Peter:2:2 @ nëse e keni shijuar se Zoti është i mirë.

alb@1Peter:2:3 @ Duke iu afruar atij, si te guri i gjallë, i flakur tej nga njerëzit, por i zgjedhur dhe i çmuar përpara Perëndisë,

alb@1Peter:2:4 @ edhe ju, si gurë të gjallë, ndërtoheni për të qenë një shtëpi frymërore, një priftëri e shenjtë, për të ofruar flijime frymërore, që i pëlqejnë Perëndisë me anë të Jezu Krishtit.

alb@1Peter:2:5 @ Sepse në Shkrimet lexohet: ``Ja, unë po vë në Sion një gur çipi, të zgjedhur, dhe ai që beson në të nuk do të turpërohet aspak``.

alb@1Peter:2:6 @ Sepse për ju që besoni ai është i çmuar, po për ata të pabindurit: ``Guri, që u hoq mënjanë nga ndërtuesit, u bë guri i qoshes, gur pengese dhe shkëmb skandali që i bën të rrëzohen``.

alb@1Peter:2:7 @ Duke qenë të pabindur, ata pengohen në fjalë, dhe për këtë ata ishin të caktuar.

alb@1Peter:2:8 @ Por ju jeni fis i zgjedhur, priftëri mbretërore, një komb i shenjtë, një popull i fituar, që të shpallni mrekullitë e atij që ju thirri nga terri në dritën e tij të mrekullueshme;

alb@1Peter:2:9 @ ju, që dikur nuk ishit një popull, kurse tani jeni populli i Perëndisë; ju, dikur të pamëshiruar, por tani të mëshiruar.

alb@1Peter:2:10 @ Shumë të dashur, unë ju këshilloj, si të huaj dhe shtegtarë, të hiqni dorë nga lakmitë e mishit, që luftojnë kundër shpirtit.

alb@1Peter:2:11 @ Silluni mirë ndër johebrenjtë, që aty ku do t`ju paditin si keqbërës, të përlëvdojnë Perëndinë ditën e ardhjes së tij, për shkak të veprave tuaja të mira.

alb@1Peter:2:12 @ Nënshtrohuni, pra, për hir të Zotit, çdo pushteti njerëzor, qoftë mbretit, si më të lartit,

alb@1Peter:2:13 @ qoftë qeveritarëve, si të dërguar prej tij për të ndëshkuar keqbërësit dhe për të lavdëruar ata që bëjnë të mirën,

alb@1Peter:2:14 @ sepse ky është vullneti i Perëndisë, që ju, duke bërë mirë, t`ia mbyllni gojën paditurisë së njerëzve të pamend.

alb@1Peter:2:15 @ Silluni si njerëz të lirë, por jo duke për-dorur lirinë si një pretekst për të mbuluar ligësinë, por si shërbëtorë të Perëndisë.

alb@1Peter:2:16 @ Nderoni të gjithë, doni vëllazërinë, druani Perëndinë, nderoni mbretin.

alb@1Peter:2:17 @ Ju, shërbëtorë, nënshtrohuni me plot druajtje zotërinjve tuaj, jo vetëm të mirëve dhe të drejtëve, por edhe të padrejtëve,

alb@1Peter:2:18 @ sepse është gjë e ladërueshme, nëse dikush, për ndërgjegje ndaj Perëndisë, duron shtrengime duke vuajtur padrejtësisht.

alb@1Peter:2:19 @ Sepse çfarë lavdie do të ishte po të duronit në qoftë se ju rrahin sepse keni bërë faje? Ndërsa, po të bëni të mirë dhe të duroni vuajtje, kjo është hir para Perëndisë.

alb@1Peter:2:20 @ Sepse për këtë ju u thirrët, sepse edhe Krishti e vuajti për ne, duke ju lënë një shembull, që të ecni pas gjurmës së tij.

alb@1Peter:2:21 @ ``Ai nuk bëri asnjë mëkat dhe nuk u gjet asnjë mashtrim në gojë të tij``.

alb@1Peter:2:22 @ Kur e fyenin, nuk e kthente fyerjen, kur vuante, nuk kërcënonte, po dorëzohej tek ai që gjykon drejtësisht.

alb@1Peter:2:23 @ Ai vet i barti mëkatet tona në trupin e tij mbi drurin e kryqit që ne, të vdekur për mëkate, të rrojmë për drejtësi; dhe me vurratat e tij ju u shëruat.

alb@1Peter:2:24 @ Sepse ju ishit si dele endacake por tani ju u kthyet te bariu dhe ruajtësi i shpirtrave tuaj.

alb@1Peter:2:25 @ Gjithashtu dhe ju, gra, nënshtrojuni burrave tuaj, që, edhe nëse disa nuk i binden fjalës, të fitohen pa fjalë, nga sjellja e grave të tyre,

alb@1Peter:2:26 @ kur të shohin sjelljen tuaj të dlirë dhe me frikë.

alb@1Peter:3:2 @ Stolia juaj të mos jetë e jashtme: gërshëtimi i flokëve, stolisja me ar ose veshja me rroba të bukura,

alb@1Peter:3:3 @ por njeriu i fshehur i zemrës, me pastërtinë që nuk prishet të një shpirti të butë dhe të qetë, që ka vlerë të madhe përpara Perëndisë.

alb@1Peter:3:4 @ Sepse kështu stoliseshin dikur gratë e shenjta që shpresonin në Perëndinë, duke iu nënshtruar burrave të tyre,

alb@1Peter:3:5 @ ashtu si Sara, që i bindej Abrahamit duke e quajtur "zot"; bija të saj ju jeni, në qoftë se bëni mirë dhe nuk trembeni nga ndonjë frikë.

alb@1Peter:3:6 @ Ju burra, gjithashtu, jetoni me gratë tuaja me urtësi, duke e çmuar gruan si një enë më delikate dhe e nderoni sepse janë bashkëtrashëgimtare me ju të hirit të jetës, që të mos pengohen lutjet tuaja.

alb@1Peter:3:7 @ Dhe më në fund jini të gjithë të një mendjeje, të dhembshur, plot dashuri vëllazërore, të mëshirshëm dhe dashamirës,

alb@1Peter:3:8 @ pa e kthyer të keqen me të keqe ose fyerjen me fyerje, po, përkundrazi, bekoni, duke e ditur se për këtë u thirrët, që të trashëgoni bekimin.

alb@1Peter:3:9 @ Sepse ``kush don ta dojë jetën dhe të shohë ditë të mira, le ta ruajë gojën e tij nga e keqja dhe buzët e tij nga të folurit me mashtrim;

alb@1Peter:3:10 @ të largohet nga e keqja dhe të bëjë të mirën, të kërkojë paqen dhe të ndjekë atë,

alb@1Peter:3:11 @ sepse sytë e Zotit janë mbi të drejtët dhe veshët e tij janë në lutjen e tyre; por fytyra e Zotit është kundër atyre që bëjnë të keqen``

alb@1Peter:3:12 @ Dhe kush do t`ju bëjë keq, në qoftë se ju ndiqni të mirën?

alb@1Peter:3:13 @ Por, edhe sikur të vuani për drejtësinë, lum ju! ``Pra, mos kini asnjë druajtje prej tyre dhe mos u shqetësoni``,

alb@1Peter:3:14 @ madje shenjtëroni Zotin Perëndinë në zemrat tuaja dhe jini gjithnjë gati për t`u përgjigjur në mbrojtjen tuaj kujtdo që ju kërkon shpjegime për shpresën që është në ju, por me butësi e me druajtje,

alb@1Peter:3:15 @ duke pasur ndërgjegje të mirë, që, kur t`ju padisin si keqbërës, të turpërohen ata që shpifin për sjelljen tuaj të mirë në Krishtin.

alb@1Peter:3:16 @ Sepse është më mirë, nëse është i tillë vullneti i Perëndisë, të vuani duke bërë mirë, se sa duke bërë keq,

alb@1Peter:3:17 @ sepse edhe Krishti ka vuajtur një herë për mëkatet, i drejti për të padrejtët, për të na çuar te Perëndia. U vra në mish, por u ngjall nga Fryma,

alb@1Peter:3:18 @ me anë të së cilës ai shkoi t`u predikojë frymërave që ishin në burg,

alb@1Peter:3:19 @ që dikur ishin rebelë, kur durimi i Perëndisë i priste në ditët e Noeut, ndërsa po ndërtohej arka, në të cilën, pak vetë, gjithsejt tetë, shpëtuan nëpërmjet ujit,

alb@1Peter:3:20 @ i cili është shëmbëllesa e pagëzimit (jo heqja e ndyrësisë së mishit, po kërkesa e një ndërgjegjeje të mirë te Perëndia), që tani na shpëton edhe ne me anë të ringjalljes së Jezu Krishtit,

alb@1Peter:3:21 @ i cili shkoi në qiell dhe është në të djathtën e Perëndisë ku i janë nënshtruar engjëj, pushtete dhe fuqie.

alb@1Peter:3:22 @ Sepse duke qenë se Krishti ka vuajtur për ne në mish, armatosuni edhe ju me të njëjtin mendim, sepse ai që ka vuajtur në mish pushoi së mëkatuari,

alb@1Peter:3:23 @ për të jetuar kohën që mbetet në mish jo më në pasionet e njerëzve, por sipas vullnetit të Perëndisë.

alb@1Peter:4:2 @ Sepse për ne është e mjaftueshme koha e jetës që shkuam për të kënaqur gjërat e dëshiruara nga johebrenjtë, kur ecnim në shthurje, në pasione, në dehje, në teprime, në të ngrëna e në të pira dhe në idhujtari të neveritshme.

alb@1Peter:4:3 @ Prandaj u duket çudi që ju nuk rendni me ta në po ato teprime shthurjeje dhe flasin keq për ju.

alb@1Peter:4:4 @ Ata do të japin llogari para atij që është gati të gjykojë të gjallë e të vdekur.

alb@1Peter:4:5 @ Për këtë në fakt, ungjilli u është predikuar edhe të vdekurve, që ata të gjykohen në mish sipas njerëzve, por të jetojnë në frymë sipas Perëndisë.

alb@1Peter:4:6 @ Tashmë fundi i të gjithave u afrua; jini, pra, të përkorë dhe rrini zgjuar për t`iu kushtuar lutjeve.

alb@1Peter:4:7 @ dhe të keni para së gjithash një dashuri të madhe për njeri tjetrin, sepse ``dashuria do të mbulojë një shumicë mëkatesh``.

alb@1Peter:4:8 @ Jini mikpritës njëri për tjetrin, pa murmuritje.

alb@1Peter:4:9 @ Gjithsecili le ta vërë në shërbim të tjetrit dhuntinë që ka marrë, si kujdestarë të mirë të hirit të shumëfarshëm të Perëndisë.

alb@1Peter:4:10 @ Nëse dikush flet, le ta bëjë si të shpa-llë orakullit të Perëndisë; kush bën një shërbim, le të bëjë në forcën që i jep Perëndia, që në gjithçka të përlëvdohet Perëndia nëpërmjet Jezu Krishtit, të cilit i takon lavdia dhe pushteti për shekuj të shekujve. Amen.

alb@1Peter:4:11 @ Shumë të dashur, mos ju duket çudi për provën e zjarrit që u bë ndër ju për t`ju provuar, se si ju ndodhi diçka e jashtëzakonshme

alb@1Peter:4:12 @ Por gëzohuni, duke qenë pjestarë të mundimeve të Krishtit, që edhe në zbulesën e lavdisë së tij të mund të gëzoheni dhe të ngazëlloheni.

alb@1Peter:4:13 @ Në qoftë se ju fyejnë për emrin e Krishtit, lum ju, sepse Fryma e lavdisë dhe Fryma e Perëndisë prehet mbi ju; nga ana e tyre ai blasfemohet, kurse nga ana juaj ai përlëvdohet.

alb@1Peter:4:14 @ Por asnjë nga ju le të mos vuajë si vrasës ose vjedhës ose keqbërës, o sepse përzihet në punët e të tjerëve.

alb@1Peter:4:15 @ por, nëse dikush vuan si i krishterë, le të mos ketë turp, por le të përlëvdojë Perëndinë për këtë.

alb@1Peter:4:16 @ Sepse erdhi koha që të fillojë gjyqi nga shtëpia e Perëndisë; dhe nëse fillon më përpara nga ne, cili do të jetë fundi i atyre që nuk i binden ungjillit të Perëndisë?

alb@1Peter:4:17 @ Dhe ``nëse i drejti mezi shpëton, ku do të duket i pabesi dhe mëkatari?

alb@1Peter:4:18 @ Prandaj edhe ata që vuajnë sipas vullnetit të Perëndisë, le t`i besojnë shpirtrat e vet atij, si te Krijuesi besnik, duke bërë të mirën.

alb@1Peter:4:19 @ U bëj thirrje pleqve që janë midis jush, unë që jam plak bashkë me ta dhe dëshmitar i vuajtjeve të Krishtit dhe që jam gjithashtu pjesëmarrës i lavdisë që ka për t`u zbuluar:

alb@1Peter:4:20 @ ruani tufën e Perëndisë që është midis jush, duke e mbikqyrur jo me detyrim, por me dëshirë, jo për përfitim të pandershëm, po me vullnet të mirë,

alb@1Peter:5:2 @ dhe jo si zotëronjës mbi ata që ju janë besuar, por duke u bërë shembull për tufën.

alb@1Peter:5:3 @ Dhe kur të shfaqet kryebariu, do të merrni kurorën e lavdisë që nuk fishket.

alb@1Peter:5:4 @ Gjithashtu ju, të rinjtë, nënshtrojuni pleqëve. Po, nënshtrojuni të gjithënjeri tjetrit dhe vishuni me përulje, sepse Perëndia i kundërshton krenarët, por u jep hir të përulurve.

alb@1Peter:5:5 @ Përuluni, pra, nën dorën e fuqishme të Perëndisë, që ai t`ju lartësojë ne kohën e duhur,

alb@1Peter:5:6 @ dhe gjithë merakun tuaj hidheni mbi të, sepse ai merakoset për ju.

alb@1Peter:5:7 @ Jini të përmbajtur, rrini zgjuar; sepse kundërshtari juaj, djalli, sillet rreth e qark si një luan vrumbullues, duke kërkuar cilin mund të përpijë.

alb@1Peter:5:8 @ Kundërshtojeni, duke qëndruar të patundur në besim, sepse e dini se të njëjtat vuajtje po i heqin vëllezërit tuaj të shpërndarë nëpër botë.

alb@1Peter:5:9 @ Dhe Perëndia i çdo hiri, që ju thirri në lavdinë e tij të përjetshme në Krishtin Jezus, mbasi të keni vuajtur për pak kohë, do t`ju bëjë të përsosur ai vetë, do t`ju bëjë të patundur, do t`ju forcojë dhe do t`ju vërë themel.

alb@1Peter:5:10 @ Atij i qoftë lavdia dhe pushteti për shekuj të shekujve. Amen.

alb@1Peter:5:11 @ Ju shkrova shkurt me anë të Silvanit, që më duket një vëlla besnik, duke ju bërë thirrje dhe duke ju dëshmuar se hiri i vërtetë i Perëndisë është ai në të cilin qëndroni.

alb@1Peter:5:12 @ Kisha që është në Babiloni, që është zgjedhur bashkë me ju, ju përshëndet. Edhe Marku, biri im, ju përshëndet.

alb@1Peter:5:13 @ Përshëndetni njeri tjetrin me një të puthur dashurie

alb@1Peter:5:14 @ Simon Pjetri, shërbëtor dhe apostull i Jezu Krishtit, atyre që kanë marrë për pjesë një besim të çmueshëm sikurse edhe ne, me anë të drejtësisë së Perëndisë tonë dhe të Shpëtimtarit Jezu Krisht:

alb@1Peter:5:15 @ hiri dhe paqja u shumoftë për ju në njohjen e Perëndisë dhe të Jezusit, Zotit tonë.

alb@2Peter:1:2 @ Duke qenë se fuqia e tij hyjnore na dhuroi të gjitha gjërat që i takojnë jetës dhe perëndishmërisë, me anë të njohjes së atij që na thirri me lavdinë dhe virtytin e vet,

alb@2Peter:1:3 @ me anë të të cilave na u dhuruan premtimet e çmueshme dhe shumë të mëdha, që nëpërmjet tyre të bëheni pjestarë të natyrës hyjnore, duke i shpëtuar prishjes që është në botë për shkak të lakmisë.

alb@2Peter:1:4 @ Edhe ju, për të njëjtën arsye, duke bërë çdo përpjekje, t`i shtoni besimit tuaj virtytin, dhe virtytit diturinë,

alb@2Peter:1:5 @ diturisë vetkontroll, vetkontrollit qëndresën, qëndresës perëndishmerinë,

alb@2Peter:1:6 @ mëshirës dashurinë vëllazërore dhe dashurisë vëllazërore dashurinë.

alb@2Peter:1:7 @ Sepse nëse këto gjëra gjendën në ju me shumicë, nuk do t`ju lejojnë të bëheni përtacë dhe as të pafryt në njohjen e Zotit tonë Jezu Krisht.

alb@2Peter:1:8 @ Sepse ai që nuk i ka këto gjëra është i verbër dhe dritëshkurtër, sepse harroi pastrimin nga mëkatet e tij të vjetër.

alb@2Peter:1:9 @ Prandaj, vëllezër, përpiquni gjithnjë e më shumë ta përforconi thirrjen dhe zgjedhjen tuaj, sepse, duke bërë këto gjëra, nuk do të pengoheni kurrë.

alb@2Peter:1:10 @ Sepse kështu begatisht do t`ju hapet hyrja në mbretërinë e amshuar të Zotit dhe Shpëtimtarit tonë Jezu Krisht.

alb@2Peter:1:11 @ Prandaj nuk do të lë pas dore t`ju kujtoj vazhdimish këto gjëra, ndonëse ju i dini dhe jeni të patundur në këtë të vërtetë.

alb@2Peter:1:12 @ Por unë mendoj se është e drejtë, përderisa jam në këtë tendë, t`ju mbaj zgjuar duke ua sjellë këto gjëra ndër mend,

alb@2Peter:1:13 @ duke ditur se, së shpejti më duhet ta lë këtë tendën time, sikurse ma tregoi Zoti ynë Jezu Krisht.

alb@2Peter:1:14 @ Por do të kujdesem që, edhe pas largimit tim, ju të mund t`i kujtoni gjithnjë këto gjëra.

alb@2Peter:1:15 @ Sepse nuk jua bëmë të njohur fuqinë dhe ardhjen e Zotit tonë Jezu Krisht, duke shkuar pas përralla të sajuara me mjeshtri, por sepse jemi dëshmitarë okular e madhështisë së tij.

alb@2Peter:1:16 @ Sepse ai mori nder dhe lavdi nga Perëndia Atë, kur i erdhi ky zë nga lavdia e madhërishme: ``Ky është Biri im i dashur, në të cilin jam kënaqur``.

alb@2Peter:1:17 @ Dhe ne e dëgjuam këtë zë që vinte nga qielli, kur qemë bashkë me të në malin e shenjtë.

alb@2Peter:1:18 @ Ne e kemi edhe më të vërtetuar fjalën profetike, të cilën bëni mirë ti kushtoni kujdes, si një kandil që ndriçon në një vend të errët, derisa të zbardhë dita dhe ylli i dritës të lindë në zemrat tuaja,

alb@2Peter:1:19 @ duke ditur së pari këtë: që asnjë profeci e Shkrimit nuk është objekt i interpretimeve të veçanta.

alb@2Peter:1:20 @ Sepse asnjë profeci nuk ka ardhur nga vullneti i njeriut, por njerëzit e shenjtë të Perëndisë kanë folur, të shtyrë nga Fryma e Shenjtë.

alb@2Peter:1:21 @ Por ka pasur edhe profetë të rremë midis popullit, ashtu si do të ketë midis jush mësues të rremë, të cilët do të fusin fshehurazi herezi shkatërruese dhe, duke mohuar Zotërinë që i bleu ata, do të tërheqin mbi vete një shkatërrim të shpejtë.

alb@2Peter:1:22 @ Dhe shumë vetë do të ndjekin doktrina shkatërruese të tyre dhe për shkak të tyre udha e së vërtetës do të shahet.

alb@2Peter:2:2 @ Dhe në lakminë e tyre do t`ju shfrytëzojnë me fjalë të shpifura, por ndëshkimi i tyre që moti nuk vonon dhe shkatërrimi i tyre nuk po dremit.

alb@2Peter:2:3 @ Sepse, në qoftë se Perëndia nuk i kurseu ëngjëjt që mëkatuan, por i hodhi në tartar të lidhur me pranga terri që të ruhen për gjyq;

alb@2Peter:2:4 @ dhe nuk kurseu botën e lashtë, por shpëtoi bashkë me shtatë të tjerë Noeun, predikues të drejtësisë, kur solli përmbytjen mbi botën e të pabesëve,

alb@2Peter:2:5 @ edhe dënoi me shkatërrim qytetet e Sodomës dhe të Gomorës, duke i bërë hi, dhe i bëri shëmbull për ata që në të ardhmen do të jetonin pabesisht,

alb@2Peter:2:6 @ dhe e liroi të drejtin Lot, që helmohej nga sjellja imorale e këtyre të çoroditurve

alb@2Peter:2:7 @ (sepse ky i drejtë banonte në mes tyre e mundonte për ditë shpirtin e tij të drejtë duke shikuar dhe duke dëgjuar veprat e tyre të poshtra),

alb@2Peter:2:8 @ Zoti di t`i shpëtojë nga tundimi të perëndishmit dhe t`i ruajë të padrejtët që të ndëshkohen ditën e gjyqit,

alb@2Peter:2:9 @ sidomos ata që shkojnë pas mishit në lakminë e fëlliqësisë dhe e përbuzin pushtetin. Ata janë të paturpshëm, arrogant dhe nuk druajnë të blasfemojnë dinjitetet;

alb@2Peter:2:10 @ ndërsa engjëjt, që janë më të lartë për nga forca e nga fuqia, nuk sjellin kundër atyre gjykime fyese përpara Zotit.

alb@2Peter:2:11 @ Por këta, si shtazë pa mend, të lindura nga natyra që të kapen dhe të shkatërrohen, flasin keq për gjërat që nuk i dinë dhe do të asgjësohen në prishjen e tyre, duke marrë kështu shpërblimin e paudhësisë së tyre.

alb@2Peter:2:12 @ Ata e konsiderojnë kënaqësi ta çojnë ditën ndër qejfe; janë njolla dhe fëlliqësi, dhe lëshohen pas mashtrimeve të tyre, kur marrin pjesë në gostitë tuaja.

alb@2Peter:2:13 @ Sytë i kanë plot me kurorëshkelje dhe nuk pushojnë së mëkatuari; mashtrojnë shpirtrat e paqëndrueshëm, kanë zemër të stërvitur në lakmime, dhe janë bij mallkimi.

alb@2Peter:2:14 @ Ata, pasi e lanë udhën e drejtë, devijuan duke ndjekur udhën e Balaamit, birit të Beorit, i cili e deshi pagën e paudhësisë,

alb@2Peter:2:15 @ por u qortua për shkeljen e tij: një kafshë barre pa gojë, duke folur me zë njeriu, e ndaloi marrëzinë e profetit.

alb@2Peter:2:16 @ Këta janë burime pa ujë, re që shtyhen nga furtuna, të cilëve u rezervohet errësira e territ përjetë.

alb@2Peter:2:17 @ Sepse duke mbajtur ligjërata jashtë mase të fryra dhe të kota bëjnë për vete, me anë të pasioneve të mishit dhe të paturpësisë, ata që me të vërtetë kishin shpëtuar nga ata që jetojnë në gabim;

alb@2Peter:2:18 @ ndërsa u premtojnë atyre liri, ata vetë janë skllevër të prishjes, sepse një bëhet skllav i atij që e mundi.

alb@2Peter:2:19 @ Sepse ata që shpëtuan nga ndyrësitë e botës me anë të njohjes së Zotit dhe Shpëtimtarit Jezu Krisht, nëse përsëri ngatërrohen nga këto dhe munden, gjendja e tyre e fundit është më e keqe se e para.

alb@2Peter:2:20 @ Sepse do të qe më mirë për ta të mos e kishin njohur udhën e drejtësisë, se sa, pasi e njohën, t`ia kthejnë shpinën urdhërimit të shenjtë që u qe dhënë.

alb@2Peter:2:21 @ Por atyre u ndodhi ç`ka thotë një fjalë e urtë e vërtetë: ``Qeni u kthye në të vjellat e veta``, dhe ``dosa e larë u kthye të zhgërryhet në llucë``.

alb@2Peter:2:22 @ Shumë të dashurit, kjo është e dyta letër që po ju shkruaj; në të cilat po e mbaj zgjuar mendjen tuaj të kthjellët duke iu drejtuar kujtesës suaj,

alb@2Peter:2:23 @ që të mbani mend fjalët që u thanë më parë nga profetët e shenjtë dhe nga urdhërimi i vetë Zotit dhe Shpëtimtarit të transmetuar nga ne apostujt.

alb@2Peter:3:2 @ Së pari duhet të dini këtë, se në ditët e fundit do të vijnë disa përqeshës, të cilët do të ecin sipas dëshirave të veta,

alb@2Peter:3:3 @ dhe do të thonë: ``Ku është premtimi i ardhjes së tij? Sepse, që kur etërit fjetën, të gjitha gjërat mbetën në po atë gjendje si në fillim të krijimit``.

alb@2Peter:3:4 @ Sepse ata me dashje harruan se nëpërmjet fjalës së Perëndisë qiejt vinin në eksistencë shumë kohë më parë, dhe se toka doli nga uji dhe u sajua nëpërmjet ujit,

alb@2Peter:3:5 @ për shkak të të cilit bota e atëhershme u mbulua nga uji dhe humbi,

alb@2Peter:3:6 @ ndërsa qiejt dhe dheu i sotshëm janë ruajtur nga e njëjta fjalë për zjarrin, të rezervuar për ditën e gjyqit dhe të humbjes së njerëzve të pabesë.

alb@2Peter:3:7 @ Por, shumë të dashur, mos harroni këtë gjë: se për Zotin një ditë është si një mijë vjet, dhe një mijë vjet si një ditë.

alb@2Peter:3:8 @ Zoti nuk vonon plotësimin e premtimit të tij, siç disa besojnë që ai bën; por është i durueshëm ndaj nesh, sepse nuk do që ndokush të humbasë, por që të gjithë të vijnë në pendim.

alb@2Peter:3:9 @ Dhe dita e Zotit do të vijë si një vjedhës natën; atë ditë qiejt do të shkojnë me krismë, elementët do të shkrihen nga të nxehtit dhe veprat dhe toka që janë në të do të digjen krejt.

alb@2Peter:3:10 @ Përderisa të gjitha këto gjëra duhet të shkatërrohen, si të mos duhet të keni një sjellje të shenjtë dhe të perëndishme,

alb@2Peter:3:11 @ duke pritur dhe shpejtuar ardhjen e ditës së Perëndisë, për shkak të së cilës qiejt marrin flakë do të treten, dhe elementët të konsumuar nga nxehtësia do të shkrihen?

alb@2Peter:3:12 @ Por ne, sipas premtimit të tij, presim qiej të rinj dhe toka të re, në të cilët banon drejtësia.

alb@2Peter:3:13 @ Prandaj, shumë të dashur, duke i pritur këto gjëra, përpiquni të jeni përpara tij të papërlyer dhe të paqortueshëm, në paqe.

alb@2Peter:3:14 @ Dhe kini parasysh se durimi i Zotit tonë është në shërbim të shpëtimit, sikurse ju ka shkruar edhe vëllai ynë i dashur Pal, sipas diturisë që iu dha;

alb@2Peter:3:15 @ Ashtu bën ai në të gjitha letrat e tij, ku flet për këto gjëra. Në to ka disa gjëra të vështira për t`u kuptuar, të cilat të paditurit dhe të paqëndrueshmit i shtrëmbërojnë, sikurse bëjnë me Shkrimet e tjera, për përhumbjen e tyre.

alb@2Peter:3:16 @ Ju pra, shumë të dashur, duke i ditur këto gjëra, ruajuni se mos ligështoheni në qëndresën tuaj, të tërhequr nga gabimi i të pabesëve.

alb@2Peter:3:17 @ Por rrituni, në hirin dhe në njohjen e Zotit dhe të Shpëtimtarit tonë Jezu Krisht. Atij i qoftë lavdia, tani dhe përjetë. Amen.

alb@2Peter:3:18 @ Atë që ishte nga fillimi, atë që dëgjuam, atë që pamë me sytë tanë, atë që vështruam dhe që duart tona e prekën lidhur me Fjalën e jetës

alb@2Peter:3:19 @ (dhe jeta u shfaq dhe ne e pamë e dëshmojmë për të, dhe ju shpallim jetën e përjetshme që ishte pranë Atit dhe që na u shfaq neve),

alb@1John:1:3 @ Dhe po ju shkruajmë këto gjëra që gëzimi juaj të jetë i plotë.

alb@1John:1:5 @ Po të themi se kemi bashkësi me Të, dhe ecim në errësirë, ne gënjejmë dhe nuk e vëmë në praktik të vërtetën;

alb@1John:1:6 @ por, po të ecim në dritë, sikurse ai është në dritë, kemi bashkësi njeri me tjetrin, dhe gjaku i Jezu Krishtit, Birit të tij, na pastron nga çdo mëkat.

alb@1John:1:7 @ Po të themi se jemi pa mëkat, gënjej-më vetveten dhe e vërteta nuk është në ne.

alb@1John:1:8 @ Po t`i rrëfejmë mëkatet tona, ai është besnik dhe i drejtë që të na falë mëkatet dhe të na pastrojë nga çdo paudhësi.

alb@1John:1:11 @ Ai është shlyesi për mëkatet tona; dhe jo vetëm për tonat, por edhe për ata të të gjithë botës.

alb@1John:2:2 @ Dhe nga kjo e dimë se e kemi njohur atë, në qoftë se i zbatojmë urdhërimet e tij.

alb@1John:2:3 @ Ai që thotë: ``Unë e kam njohur atë``, dhe nuk zbaton urdhërimet e tij, është gënjeshtar dhe e vërteta nuk është në të.

alb@1John:2:4 @ Por kush e zbaton fjalën e tij, në të me të vërtetë dashuria e Perëndisë është përsosur. Nga kjo e njohim se jemi në të.

alb@1John:2:5 @ Ai që thotë se qëndron në të, duhet të ecë edhe vetë sikurse ka ecur ai.

alb@1John:2:6 @ Vëllezër, nuk ju shkruaj një urdhërim të ri, por një urdhërim të vjetër, që e kishit nga fillimi: urdhërimi i vjetër është fjala që dëgjuat nga fillimi.

alb@1John:2:7 @ E megjithatë po ju shkruaj një urdhërim të ri, që është i vërtetë në të dhe në ju, sepse errësira po shkon dhe tashmë po ndrit drita e vërtetë.

alb@1John:2:8 @ Ai që thotë se është në dritë dhe urren vëllanë e vet, është ende në errësirë.

alb@1John:2:9 @ Ai që e do vëllanë e vet qëndron në dritë dhe nuk ka asgjë në të që e bënë të bjerë.

alb@1John:2:10 @ Por ai që urren vëllanë e vet është në errësirë, ecën në errësirë dhe nuk di ku shkon, sepse errësira ia ka verbuar sytë.

alb@1John:2:11 @ Djema, ju shkruaj sepse mëkatet ju janë falur nëpërmjet emrit të tij.

alb@1John:2:12 @ Etër, ju shkruaj sepse ju e keni njohur atë që është që nga fillimi. Të rinj, ju shkruaj sepse e mundët të ligun. Djema, po ju shkruaj sepse e keni njohur Atin.

alb@1John:2:13 @ Etër, ju kam shkruar sepse e keni njohur atë që është nga fillimi. Të rinj, ju kam shkruar sepse jeni të fortë dhe fjala e Perëndisë qëndron në ju dhe sepse e mundët të ligun.

alb@1John:2:15 @ sepse gjithçka që është në botë, lakmia e mishit, lakmia e syve dhe krenaria e jetës, nuk vjen nga Ati, por nga bota.

alb@1John:2:16 @ Dhe bota kalon me lakminë e saj; por ai që bën vullnetin e Perëndisë mbetet përjetë.

alb@1John:2:17 @ Fëmijë, është ora e fundit. Dhe, sikurse e dëgjuat, antikrishti duhet të vijë, dhe tani janë shfaqur shumë antikrishtë; prej nga e dimë se është ora e fundit.

alb@1John:2:20 @ Nuk ju shkrova juve sepse nuk e njihni të vërtetën, por sepse ju e njihni dhe sepse asnjë gënjeshtër nuk del nga e vërteta.

alb@1John:2:24 @ Dhe ky është premtimi që ai na bëri: jeta e përjetshme.

alb@1John:2:26 @ Dhe, sa për ju, vajosja që keni marrë prej tij qëndron në ju dhe nuk keni nevojë që ndokush t`ju mësojë; por, duke qenë se vajosja e tij ju mëson çdo gjë dhe është e vërtetë e nuk është gënjeshtër, qëndroni në të ashtu sikurse ju mësoi.

alb@1John:2:27 @ Edhe tani, djema, qëndroni në të që, kur të shfaqet ai, ne të mund të kemi besim, dhe në ardhjen e tij të mos turpërohemi para Tij.

alb@1John:2:30 @ Shumë të dashur, tani jemi bij të Perëndisë, por ende nuk është shfaqur ç`do të jemi; por dimë se, kur të shfaqet ai, do të jemi të ngjashëm me të, sepse do ta shohim se si është ai.

alb@1John:3:2 @ Dhe kushdo që e ka këtë shpresë në të, le ta pastrojë veten, siç është i pastër ai.

alb@1John:3:4 @ Dhe ju e dini se ai u shfaq për të hequr mëkatet tona; dhe në të nuk ka mëkat.

alb@1John:3:9 @ Prej kësaj njihen bijtë e Perëndisë dhe bijtë e djallit; kushdo që nuk praktikon drejtësinë nuk është nga Perëndia, dhe i tillë nuk është as ai që nuk do vëllanë e vet.

alb@1John:3:10 @ Sepse ky është mesazhi që dëgjuat nga fillimi. Ta duam njeri-tjetrin,

alb@1John:3:11 @ jo sikundër Kaini, i cili ishte nga i ligu dhe vrau vëllanë e vet

alb@1John:3:13 @ Ne e dimë se kemi kaluar nga vdekja në jetë, sepse i duam vëllezërit; kush nuk e do vëllanë e vet, mbetet në vdekje.

alb@1John:3:14 @ Kushdo që urren vëllanë e vet është vrasës; dhe ju e dini se asnjë vrasës nuk ka jetë të përjetshme të qëndrueshme në vete.

alb@1John:3:15 @ Nga kjo e kemi njohur dashurinë: ai e dha jetën e vet për ne; dhe ne duhet ta japim jetën tonë për vëllezërit.

alb@1John:3:17 @ Djema të rinj, të mos duam me fjalë, as me gjuhë, por me vepra dhe në të vërtetë.

alb@1John:3:18 @ Dhe nga kjo ne dimë se jemi në të vërtetën dhe do t`i bindim zemrat tona para atij;

alb@1John:3:21 @ dhe ç`të kërkojmë, e marrim nga ai, sepse zbatojmë urdhërimet e tij dhe bëjmë gjërat që janë të pëlqyera prej tij.

alb@1John:3:22 @ Dhe ky është urdhërimi i tij që besojmë në emrin e Birit të tij Jezu Krisht dhe ta duam njeri-tjetrin si na urdhëroi ai.

alb@1John:3:23 @ Ai që zbaton urdhërimet e tij qëndron në Perëndinë, dhe Ai në të; dhe prej kësaj ne dijmë se ai qëndron në ne: nga Fryma që ai na dha.

alb@1John:3:24 @ Shumë të dashur, mos i besoni çdo frymë, por i vini në provë frymërat për të ditur nëse janë nga Perëndia, sepse shumë profetë të rremë kanë dalë në botë.

alb@1John:4:5 @ Ne jemi prej Perëndisë; kush njeh Perëndinë na dëgjon; kush nuk është prej Perëndisë nuk na dëgjon; nga kjo njohim Frymën e së vërtetës dhe frymën e gabimit.

alb@1John:4:6 @ Shumë të dashur, le ta duam njeri tjetrin, sepse dashuria është nga Perëndia dhe kushdo që do, ka lindur nga Perëndia dhe e njeh Perëndinë.

alb@1John:4:8 @ Në këtë është shfaqur dashuria e Perëndisë ndaj nesh, se Perëndia dërgoi Birin e tij të vetëmlindurin në botë që ne të rrojmë nëpërmjet tij.

alb@1John:4:10 @ Shumë të dashur, në qoftë se Perëndia na ka dashur në këtë mënyrë; edhe ne duhet ta duam njeri-tjetrin.

alb@1John:4:11 @ Askush s`e ka parë ndonjëherë Perëndinë; po ta duam njeri-tjetrin, Perëndia qëndron në ne dhe dashuria e tij është e përsosur në ne

alb@1John:4:19 @ Po të thotë dikush: ``Unë e dua Perëndinë`` dhe urren vëllanë e vet, është gënjeshtar; sepse ai që nuk do vëllanë e vet të cilin e sheh, si mund të dojë Perëndinë, që nuk e sheh?

alb@1John:4:20 @ Dhe ky është urdhërimi që kemi marrë nga ai: ai që do Perëndinë, të dojë edhe vëllanë e vet.

alb@1John:4:22 @ Nga kjo ne dimë ti duam bijtë e Perëndisë: kur duam Perëndinë dhe zbatojmë urdhërimet e tij.

alb@1John:5:2 @ Sepse kjo është dashuria e Perëndisë: që ne të zbatojmë urdhërimet e tij; dhe urdhërimet e tij nuk janë të rënda.

alb@1John:5:5 @ Ky është ai që erdhi me anë të ujit e gjakut, Jezu Krishti; jo vetëm me anë të ujit, por me anë të ujit e me anë të gjakut. Dhe Fryma është ai që dëshmon, sepse Fryma është e vërteta.

alb@1John:5:9 @ Ai që beson në Birin e Perëndisë ka këtë dëshmi në vetvete; ai që nuk beson te Perëndia, e ka bërë atë gënjeshtar, sepse nuk i besoi dëshmisë që Perëndia dha për Birin e tij.

alb@1John:5:10 @ Dhe dëshmia është kjo: Perëndia na dha jetën e përjetshme dhe kjo jetë është në Birin e tij.

alb@1John:5:11 @ Ai që ka Birin, ka jetën; ai që nuk ka Birin e Perëndisë, nuk ka jetën.

alb@1John:5:12 @ Jua shkrova këto gjëra juve që besoni në emrin e Birit të Perëndisë, që të dini se keni jetën e përjetshme dhe që të besoni në emrin e Birit të Perëndisë.

alb@1John:5:13 @ Kjo është siguria që kemi përpara tij: nëse kërkojmë diçka sipas vullnetit të tij, ai na e plotëson:

alb@1John:5:15 @ Në se dikush sheh vëllanë e vet se kryen një mëkat që nuk çon në vdekje, le t`i lutet Perëndisë, dhe ai do t`i japë jetën, atyre që bëjnë mëkat që nuk çon në vdekje. Ka mëkat që çon në vdekje nuk them që ai të lutet për këtë.

alb@1John:5:17 @ Ne dimë se kushdo që ka lindur nga Perëndia nuk mëkaton; ai që ka lindur nga Perëndia e ruan veten e tij, dhe i ligu nuk e prek atë.

alb@1John:5:18 @ Ne dimë se jemi nga Perëndia dhe se gjithë bota dergjet në ligësi.

alb@1John:5:19 @ Por ne dimë se Biri i Perëndisë erdhi dhe na dha të kuptuarit, që ne të njohim atë që është i Vërteti; dhe ne jemi në të Vërtetin, në Birin e tij Jezu Krisht; ky është i vërteti Perëndi dhe jeta e përjetshme.

alb@1John:5:20 @ Djema, ruani veten nga idhujt.

alb@1John:5:21 @ Plaku; zonjës së zgjedhur dhe bijve të saj që i dua në të vërtetë, dhe jo vetëm unë, por edhe të gjithë ata që e kanë njohur të vërtetën,

alb@1John:5:22 @ për shkak të së vërtetës që qëndron në ne dhe do të jetë me ne përjetë:

alb@2John:1:2 @ hiri, mëshira dhe paqja qofshin me ju nga Perëndia Ati dhe nga Zoti Jezu Krisht, Biri i të Atit, në të vërtetë dhe në dashuri.

alb@2John:1:3 @ U gëzova fort që gjeta disa nga bijtë e tu duke ecur në të vërtetën, sipas urdhërimit që morëm nga Ati.

alb@2John:1:4 @ Dhe tani të lutem ty, zonjë, jo sikur po të shkruaj një urdhërim të ri, por atë që kishim pasur nga fillimi, që ta duam njëri-tjetrin.

alb@2John:1:9 @ Në qoftë se dikush vjen tek ju dhe nuk sjell këtë doktrinë, mos e pranoni në shtëpi dhe mos e përshëndetni,

alb@2John:1:10 @ sepse ai që e përshëndet bëhet pjestar në veprat e tij të liga.

alb@2John:1:11 @ Megjithse kisha shumë gjëra për t`ju shkruar, nuk desha ta bëjë me letër dhe bojë, por shpresoj të vij te ju dhe t`ju flas me gojë, që gëzimi juaj të jetë i plotë.

alb@2John:1:13 @ Plaku, Gajit shumë të dashur, të cilin unë e dua në të vërtetë.

alb@2John:1:14 @ Shumë i dashur, unë dëshiroj të kesh mbarësi në çdo gjë dhe të gëzosh shëndet të mirë, ashtu si ka mbarësi shpirti yt.

alb@3John:1:2 @ Sepse u gëzova shumë kur erdhën disa vëllezër dhe dëshmuan për besnikërinë tënde ndaj së vërtetës, se si ecën ti në të vërtetën.

alb@3John:1:3 @ Nuk kam gëzim më të madh nga ky: të dëgjoj se bijtë e mi ecin në të vërtetën.

alb@3John:1:7 @ Ne e kemi për detyrë, pra, t`i presim këta njerëz, që të jemi bashkëpunëtorë në çështjen e së vërtetës.

alb@3John:1:8 @ I shkrova kishës, por Diotrefi, që do të jetë i pari ndër ta, nuk na pret.

alb@3John:1:9 @ Prandaj, po të vij, do t`i kujtoj atij veprat që bën, duke folur fjalë të liga kundër nesh; dhe duke mos u mjaftuar me këto, ai vetë nuk i pret vëllezërit dhe i ndalon ata që duan t`i presin e i përjashton nga kisha.

alb@3John:1:11 @ Për Demetrin të gjithë dëshmojnë, madje edhe vetë e vërteta; edhe ne dëshmojmë për të, dhe ti e di se dëshmia jonë është e vërtetë.

alb@3John:1:14 @ Paqja me ty. Të përshëndesin miqtë. Përshëndeti miqtë një për një.

alb@Jude:1:2 @ Shumë të dashur, ndërsa isha ngulmues që t`ju shkruaja për shpëtimin e përbashkët, ndjeva nevojën t`ju shkruaj juve, dhe t`ju bëj thirrje të luftoni për besimin, që u qe trasmetuar shenjtorëve një herë e përgjithmonë.

alb@Jude:1:3 @ Sepse depërtuan ndërmjet jush disa njerëz, që qenë shënuar që moti për këtë dënim, të pabesë që e kthejnë hirin e Perëndisë tonë në imoralitet dhe mohojnë të vetmin Zotëri Perëndi, dhe Zotin tonë Jezu Krisht.

alb@Jude:1:5 @ Ai i ruajti me pranga të përjetshme në errësirë për gjyqin e ditës së madhe, edhe engjëjt që nuk e ruajtën gjendjen e tyre të parë, po e lanë banimin e tyre,

alb@Jude:1:6 @ posi Sodoma dhe Gomora edhe qytetet përreth, që u dhanë pas kurvërimit dhe u dhanë pas çoroditjesh seksuale, janë vënë përpara si shembull, duke pësuar ndëshkimin e një zjarri të përjetshëm;

alb@Jude:1:7 @ në të njëjtën menyrë ndotin edhe këta ëndërrues mishin, përbuzin pushtetin dhe blasfemojnë kundër dinjiteteve.

alb@Jude:1:9 @ Kurse këta flasin keq për të gjitha gjërat që nuk i dinë, dhe për të gjitha gjërat që njohin në menyrë natyrale, si kafshë pa arësye, në këto gjëra prishin veten,

alb@Jude:1:11 @ Këta janë njolla në agapit tuaja, kur hanë e pinë bashkë me ju pa druajtje duke kullotur veten e tyre; ata janë re pa ujë, të shtyrë andej këndej nga erërat, drurë vjeshte pa fruta, dyfish të vdekur, të shkulur me rrënjë,

alb@Jude:1:12 @ valë deti të egra që shkumbëzojnë paudhësitë e tyre, yje të këputur për të cilët është ruajtur terri i errësirës për gjithmon.

alb@Jude:1:13 @ Dhe për këta profetizoi edhe Enoku, i shtati pas Adamit, duke thënë: ``Ja, Zoti erdhi me mijërat e tij të shenjtë,

alb@Jude:1:15 @ Këta janë murmuritës, që ankohen për fatin e tyre, që ecin sipas pasioneve të tyre; dhe goja e tyre flet fjalë krenarie dhe u bëjnë lajka njerëzve për dobi të vet.

alb@Jude:1:17 @ Ata ju thoshnin që në kohën e fundit do të ketë tallës që do të ecin sipas pasioneve të tyre të paudhësisë.

alb@Jude:1:18 @ Këta janë ata që shkaktojnë përçarjet, njerëz mishor, që s`kanë Frymën.

alb@Jude:1:19 @ Por ju, shumë të dashur, duke ndërtuar veten tuaj mbi besimin tuaj shumë të shenjtë, duke u lutur në Frymën e Shenjtë,

alb@Jude:1:20 @ ruhuni në dashurinë e Perëndisë, duke pritur mëshirën e Zotit tonë Jezu Krisht, për jetën e përjetshme.

alb@Jude:1:24 @ të vetmit Perëndi të ditur, Shpëtimtarit tonë, i qoftë lavdi, madhështi, sundim dhe pushtet, tani dhe përjetë. Amen.

alb@Jude:1:25 @ Zbulesa e Jezu Krishtit, që Perëndia ia dha për t`u treguar shërbëtorëve të tij gjërat që duhet të ndodhin për së shpejti dhe e bëri të ditur, duke ia dërguar nëpërmjet engjëllit të tij, shërbëtorit të vet Gjon,


Bible:
Filter: String: