OT-POET.filter - alb pa:
alb@
Job:1:5 @ Kur mbaronte seria e ditëve të banketit, Jobi i thërriste për t`i pastruar; ngrihej herët në mëngjes dhe ofronte olokauste sipas numrit të gjithë atyre, sepse Jobi mendonte: "Ndofta bijtë e mi kanë mëkatuar dhe e kanë blasfemuar Perëndinë në zemrën e tyre". Kështu bënte Jobi çdo herë.
alb@Job:1:6 @ Një ditë ndodhi që bijtë e Perëndisë shkuan të paraqiten para Zotit, dhe ndër ta shkoi edhe Satanai.
alb@Job:1:11 @ Por shtri dorën tënde dhe preki të gjitha ato që ai zotëron dhe ke për të parë po nuk të mallkoi ai haptazi".
alb@Job:1:15 @ kur Sabejtë u sulën mbi ta, i morën me vete dhe vranë me shpatë shërbëtorët. Vetëm unë shpëtova për të ardhur të ta them".
alb@Job:1:17 @ Ai ishte duke folur, ende, kur arriti një tjetër dhe tha: "Kaldeasit kanë formuar tri banda, u sulën mbi devetë dhe i morën me vete, vranë me shpatë shërbëtorët. Vetëm unë shpëtova për të ardhur të ta them".
alb@Job:1:19 @ kur papritur një erë e furishme, që vinte nga shkretëtira, ra në të katër qoshet e shtëpisë e cila u shemb mbi të rinjtë, dhe ata vdiqën. Vetëm unë shpëtova dhe erdha të ta them".
alb@Job:1:20 @ Atëherë Jobi u ngrit, grisi mantelin e tij dhe rroi kokën; pastaj ra pëmbys dhe adhuroi,
alb@Job:1:22 @ Në të gjitha këto Jobi nuk mëkatoi dhe nuk paditi Perëndinë për ndonjë padrejtësi.
alb@Job:2:1 @ Një ditë ndodhi që bijtë e Perëndisë shkuan të paraqiten përpara Zotit, dhe midis tyre shkoi edhe Satanai për t`u paraqitur përpara Zotit.
alb@Job:2:3 @ "A e vure re shërbëtorin tim Job? Sepse mbi dhe nuk ka asnjë tjetër si ai që të jetë i ndershëm, i drejtë, të ketë frikë nga Perëndia dhe t`i largohet së keqes. Ai qëndron i patundur në ndershmërinë e tij, megjithëse ti më ke nxitur kundër tij për ta shkatërruar pa asnjë shkak".
alb@Job:2:5 @ Por shtrije dorën tënde dhe preki kockat e tij dhe mishin e tij dhe ke për të parë po nuk të mallkoi haptazi".
alb@Job:2:10 @ Por ai i tha asaj: "Ti flet si një grua pa mend. Në rast se pranojmë të mirën nga Perëndia, pse nuk duhet të pranojmë edhe të keqen?". Në të gjitha këto Jobi nuk mëkatoi me buzët e tij.
alb@Job:2:13 @ Pastaj u ulën pranë tij për shtatë ditë e shtatë net, dhe asnjë nuk i drejtoi qoftë një fjalë të vetme, sepse e shikonin se dhembja e tij ishte shumë e madhe.
alb@Job:3:9 @ U errësofshin yjet e muzgut të tij, le të presë dritën; por mos e pastë fare dhe mos paftë ditën që agon,
alb@Job:3:15 @ ose bashkë me princat që kishin ar ose që mbushën me argjend pallatet e tyre.
alb@Job:3:16 @ Ose pse nuk qeshë si një dështim i fshehur, si fëmijët që nuk e kanë parë kurrë dritën?
alb@Job:4:7 @ Mbaje mend: cili i pafajmë është zhdukur vallë, dhe a janë shkatërruar vallë njerëzit e ndershëm?
alb@Job:4:8 @ Ashtu siç e kam parë unë vetë, ata që lërojnë paudhësinë dhe mbjellin mjerimin, vjelin frytet e tyre.
alb@Job:4:15 @ Një frymë më kaloi përpara, dhe m`u ngritën përpjetë qimet e trupit.
alb@Job:4:16 @ Ai u ndal, por nuk munda ta dalloj pamjen e tij; një figurë më rrinte para syve; kishte heshtje, pastaj dëgjova një zë që thoshte:
alb@Job:4:17 @ "A mund të jetë një i vdekshëm më i drejtë se Perëndia? A mund të jetë një njeri më i pastër se Krijuesi i tij?
alb@Job:4:21 @ Litarin e çadrës së tyre vallë a nuk ua këpusin? Ata vdesin, por pa dituri"".
alb@Job:5:2 @ Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.
alb@Job:5:3 @ E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.
alb@Job:5:5 @ I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.
alb@Job:5:9 @ atij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,
alb@Job:5:13 @ i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.
alb@Job:5:15 @ por Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.
alb@Job:5:16 @ Kështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.
alb@Job:5:18 @ sepse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.
alb@Job:5:20 @ Në kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.
alb@Job:5:23 @ sepse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.
alb@Job:5:25 @ Do të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.
alb@Job:6:5 @ Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?
alb@Job:6:6 @ A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?
alb@Job:6:13 @ A s`jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?
alb@Job:6:22 @ A ju kam thënë vallë: "Më jepni diçka" o "më bëni një dhuratë nga pasuria juaj",
alb@Job:6:28 @ Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.
alb@Job:6:29 @ Ndërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.
alb@Job:6:30 @ A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?".
alb@Job:7:6 @ Ditët e mia janë më të shpejta se masuri i një endësi dhe po harxhohen pa shpresë.
alb@Job:7:15 @ kështu shpirtit tim i parapëlqen të mbytet dhe të vdesë se sa të bëjë këtë jetë.
alb@Job:7:21 @ Pse nuk i fal shkeljet e mia dhe nuk e kapërcen paudhësinë time? Sepse shpejt do të jem pluhur; ti do të më kërkosh, por unë nuk do të jem më".
alb@Job:8:6 @ në rast se je i pastër dhe i ndershëm, me siguri ai do të ngrihet në favorin tënd dhe do të rivendosë selinë e drejtësisë sate.
alb@Job:8:11 @ A mund të rritet papirusi jashtë moçalit dhe a mund të zhvillohet xunkthi pa ujë?
alb@Job:8:12 @ Ndërsa është ende i gjelbër, pa qenë prerë, ai thahet para çdo bari tjetër.
alb@Job:8:13 @ Këto janë rrugët e të gjithë atyre që harrojnë Perëndinë; kështu shpresa e të paudhit tretet.
alb@Job:8:18 @ Por në rast se shkëputet nga vendi i tij, ky e mohon, duke thënë: "Nuk të kam parë kurrë!"
alb@Job:8:22 @ Ata që të urrejnë do të mbulohen me turp dhe çadra e të paudhëve do të zhduket".
alb@Job:9:2 @ "Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?
alb@Job:9:8 @ I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.
alb@Job:9:10 @ Ai bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.
alb@Job:9:17 @ ai, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.
alb@Job:9:19 @ Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t`u paraqitur?
alb@Job:9:23 @ Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.
alb@Job:9:25 @ Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.
alb@Job:9:27 @ Në qoftë se them: "Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar",
alb@Job:9:28 @ më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.
alb@Job:9:30 @ Edhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,
alb@Job:9:35 @ Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.
alb@Job:10:14 @ Në qoftë se mëkatoj, ti më ndjek me sy dhe nuk më lë të pandëshkuar për fajin tim.
alb@Job:10:15 @ Në qoftë se jam i keq, mjerë unë! Edhe sikur të jem i drejtë, nuk do të guxoja të ngrija kokën, i ngopur siç jam nga poshtërsia dhe duke parë mjerimin tim.
alb@Job:10:17 @ Ti i përtërin dëshmitarët kundër meje, e shton zemërimin tënd kundër meje dhe trupa gjithnjë të reja më sulmojnë.
alb@Job:10:18 @ Pse, pra, më nxore nga barku? Të kisha vdekur, pa më parë sy njeriu!
alb@Job:10:20 @ A nuk janë vallë të pakta ditët e mia? Jepi fund, pra, lërmë të qetë që të mund ta mbledh pak veten;
alb@Job:10:21 @ para se të shkoj për të mos u kthyer më, drejt vendit të errësirës dhe të hijes së vdekjes,
alb@Job:11:2 @ "Një mori e tillë fjalësh a do të mbetet pa përgjigje? A duhet të ketë të drejtë një njeri fjalëshumë?
alb@Job:11:4 @ Ti ke thënë: "Doktrina ime është e pastër dhe jam i pakritikueshëm para teje".
alb@Job:11:11 @ Sepse ai i njeh njerëzit e rremë; e sheh padrejtësinë dhe e kqyr
alb@Job:11:12 @ Njeriu i pamend do të bëhet i urtë, kur kërriçi i gomares së egër të bëhet njeri.
alb@Job:11:14 @ në rast se largon padrejtësinë që është në duart e tua dhe nuk lejon që çoroditja të zërë vend në çadrat e tua,
alb@Job:11:15 @ atëherë do të mund të lartosh ballin tënd pa njollë, do të jesh i patundur dhe nuk do të kesh frikë,
alb@Job:11:20 @ Por sytë e të pabesëve do të treten; çdo shpëtim do t`u pritet, dhe shpresa e tyre do të jetë grahma e fundit".
alb@Job:12:2 @ "Pa dyshim ju jeni njerëz të urtë, dhe dituria do të marrë fund me ju.
alb@Job:12:17 @ Ai i bën këshilltarët të ecin zbathur, i bën gjyqtarët të pamend.
alb@Job:12:20 @ I lë pa gojë ata tek të cilët ka besim dhe i lë pa mend pleqtë.
alb@Job:12:23 @ I bën të mëdha kombet dhe pastaj i shkatërron, i zgjeron kombet dhe pastaj i mërgon.
alb@Job:12:24 @ U heq arsyen sundimtarëve të tokës dhe i bën të enden në vende të shkreta pa rrugë.
alb@Job:12:25 @ Ecin verbërisht në terr pa dritë dhe i bën të ecin si të dehur".
alb@Job:13:1 @ "Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.
alb@Job:13:2 @ Atë që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.
alb@Job:13:4 @ sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.
alb@Job:13:13 @ Heshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.
alb@Job:13:15 @ Ja, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim
alb@Job:13:16 @ Ai do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.
alb@Job:13:22 @ Pastaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.
alb@Job:14:1 @ "Njeriu i lindur nga një grua jeton pak ditë dhe është plot shqetësime.
alb@Job:14:2 @ Mbin si një lule, pastaj pritet; ikën me vrap si një hije dhe nuk e ka të gjatë.
alb@Job:14:4 @ Kush mund të nxjerrë një gjë të pastër nga një gjë e papastër? Askush.
alb@Job:14:7 @ Të paktën për drurin ka shpresë; në rast se pritet, rritet përsëri dhe vazhdon të mugullojë.
alb@Job:14:16 @ Atëherë ti do të më numëroje hapat, por nuk do të vije re mëkatet e mia;
alb@Job:15:4 @ Po, ti heq mëshirën dhe eliminon lutjen përpara Perëndisë.
alb@Job:15:7 @ A je ti vallë i pari njeri që ka lindur apo je formuar përpara kodrave?
alb@Job:15:14 @ "Ç`është njeriu që ta konsiderojë veten të pastër dhe i linduri nga një grua për të qenë i drejtë?
alb@Job:15:15 @ Ja, Perëndia nuk u zë besë as shenjtorëve të tij dhe qiejt nuk janë të pastër në sytë e tij;
alb@Job:15:16 @ aq më pak një qenie e neveritshme dhe e korruptuar, njeriu, që e pi paudhësinë sikur të ishte ujë!
alb@Job:15:17 @ Dua të të flas, më dëgjo; do të të tregoj atë që kam parë,
alb@Job:15:18 @ atë që të urtit tregojnë pa fshehur asgjë nga sa kanë dëgjuar prej etërve të tyre,
alb@Job:15:19 @ të cilëve vetëm iu dha ky vend dhe pa praninë e asnjë të huaji në radhët e tyre
alb@Job:15:22 @ Nuk ka shpresë kthimi nga errësira, dhe shpata e pret.
alb@Job:15:28 @ ai banon në qytete të shkretuara, në shtëpi të pabanuara që do të katandisen në grumbuj gërmadhash.
alb@Job:15:29 @ Ai nuk do të pasurohet dhe fati i tij nuk ka për të vazhduar, as edhe pasuria e tij nuk do të shtohet mbi tokë.
alb@Job:15:32 @ Do të kryhet para kohe, dhe degët e tij nuk do të gjelbërojnë më.
alb@Job:15:33 @ Do të jetë si një hardhi nga e cila merret rrushi ende i papjekur, si ulliri nga i cili shkundet lulja.
alb@Job:15:35 @ Ata sajojnë paudhësinë dhe shkaktojnë shkatërrimin; në gjirin e tyre bluhet mashtrimi.
alb@Job:16:6 @ Në rast se flas, dhembja ime nuk pakësohet, në qoftë se nuk flas më, çfarë lehtësimi kam?
alb@Job:16:11 @ Perëndia më ka dhënë në duart e të pabesëve, më ka dorëzuar në duart e njerëzve të këqij.
alb@Job:16:13 @ Harkëtarët e tij më rrethojnë në çdo anë, më shpon pa mëshirë veshkat, derdh për tokë vrerin tim.
alb@Job:16:16 @ Fytyra ime është e kuqe nga të qarat dhe mbi qepallat e mia po zë vend hija e vdekjes,
alb@Job:16:17 @ megjithëse nuk ka asnjë dhunë në duart e mia, dhe lutja ime është e pastër.
alb@Job:16:20 @ Shokët e mi më përqeshin, por sytë e mi derdhin lotë përpara Perëndisë.
alb@Job:16:22 @ Do të kalojnë në të vërtetë edhe pak vjet akoma dhe unë do të shkoj pastaj në një rrugë pa kthim.
alb@Job:17:5 @ Kush i tradhton miqtë deri sa t`i grabisë, ka për t`i parë më pak sytë e fëmijëve të tij.
alb@Job:17:8 @ Njerëzit e drejtë habiten nga kjo, dhe i pafajmi ngrihet kundër të pabesit.
alb@Job:17:9 @ Megjithatë i drejti mbetet i lidhur fort me rrugën e tij, dhe ai që i ka duart e pastra fortësohet gjithnjë e më tepër.
alb@Job:18:2 @ "Kur do t`u japësh fund fjalëve? Bëhu i zgjuar dhe pastaj flasim.
alb@Job:18:7 @ Hapat e tij të fuqishëm shkurtohen dhe vetë planet e tij po e çojnë në greminë.
alb@Job:18:12 @ Forca e tij pakësohet për shkak të urisë dhe shkatërrimi është gati ta godasë anash.
alb@Job:18:13 @ Gëlltit copa të lëkurës së tij; i parëlinduri i vdekjes gllabëron gjymtyrët e tij.
alb@Job:18:14 @ Atë e rrëmbejnë nga çadra tij që e dinte të sigurt dhe e çojnë para mbretit të tmerrit.
alb@Job:18:19 @ Nuk ka as bij, as pasardhës në popullin e tij dhe asnjë që të mbijetojë në banesën e tij.
alb@Job:18:20 @ Fundi i tij i lë të habitur ata që e kanë ndjekur dhe mbeten të tmerruar ata që e kanë pararendur.
alb@Job:19:6 @ mësoni atëherë që Perëndia më ka trajtuar në mënyrë të padrejtë dhe më ka zënë në rrjetat e tij.
alb@Job:19:21 @ Mëshiromëni, mëshiromëni, të paktën ju, miqtë e mi, sepse dora e Perëndisë më ka goditur.
alb@Job:19:29 @ ju druani për veten tuaj shpatën, sepse zemërimi sjell ndëshkimin e shpatës, me qëllim që të dini që ekziston një gjykim".
alb@Job:20:5 @ triumfi i të këqijve zgjat pak dhe gëzimi i të pabesëve zgjat vetëm një çast?
alb@Job:20:7 @ ai do të vdesë për gjithmonë si jashtëqitjet e tij; ata që e kanë parë do të thonë: "Ku është?".
alb@Job:20:10 @ Bijtë e tij do të kërkojnë të fitojnë favorin e të varfërve dhe duart e tij do të rivendosin pasurinë e tij.
alb@Job:20:15 @ Ai do të vjellë pasuritë që ka gëlltitur; vetë Perëndia do t`ia nxjerrë nga barku.
alb@Job:20:17 @ Nuk ka për të parë më lumenj as përrenj që rrjedhin me mjaltë dhe gjalpë.
alb@Job:20:18 @ Do të kthejë atë për të cilën është lodhur pa e vënë aspak në gojë; nuk do të ketë asnjë gëzim nga përfitimet e tregtisë së tij.
alb@Job:20:21 @ Asgjë nuk do t`i shpëtojë pangopësisë së tij, prandaj mirëqënia e tij nuk do të zgjasë.
alb@Job:20:27 @ Qielli do të zbulojë paudhësinë e tij dhe toka do të ngrihet kundër tij.
alb@Job:21:7 @ Pse, pra, jetojnë të pabesët dhe pse plaken dhe shtojnë pasuritë e tyre?
alb@Job:21:8 @ Pasardhësit e tyre fuqizohen bashkë me ta nën vështrimet e tyre dhe fëmijët e tyre lulëzojnë në sytë e tyre.
alb@Job:21:9 @ Shtëpitë e tyre janë në siguri, pa tmerre, dhe fshikulli i Perëndisë nuk rëndon mbi ta.
alb@Job:21:10 @ Demi i tyre mbars dhe nuk gabon, lopa e tyre pjell pa dështuar.
alb@Job:21:12 @ Këndojnë në tingujt e timpanit dhe të qestes dhe kënaqen me zërin e flautit.
alb@Job:21:13 @ I kalojnë në mirëqënie ditët e tyre, pastaj një çast zbresin në Sheol.
alb@Job:21:14 @ Megjithatë i thonin Perëndisë: "Largohu nga ne, sepse nuk dëshirojmë aspak të njohim rrugët e tua
alb@Job:21:16 @ Ja, begatia e tyre a nuk është vallë në duart e tyre? Këshilla e të pabesëve është mjaft larg meje.
alb@Job:21:18 @ A janë ata si kashta përpara erës ose si byku që e merr me vete stuhia?
alb@Job:21:19 @ Ju thoni se Perëndia ruan dënimin e paudhësisë së dikujt për bijtë e tij. Ta shpaguajë Perëndia, që ai të mund ta kuptojë.
alb@Job:21:24 @ ka kovat plot me qumësht dhe palca e kockave të tij është e freskët.
alb@Job:21:25 @ Një tjetër përkundrazi vdes me shpirt të hidhëruar, pa pasë shijuar kurrë të mirën.
alb@Job:21:31 @ Kush e qorton për sjelljen e tij dhe kush i jep shpagim për atë që ka bërë?
alb@Job:21:33 @ Plisat e luginës do të jenë të ëmbël për të; tërë njerëzia do ta ndjekë, ndërsa një mori pa fund i shkon para.
alb@Job:22:6 @ Pa arsye në fakt ti merrje pengje nga vëllezërit e tu dhe i zhvishje të zhveshurit nga rrobat e tyre.
alb@Job:22:10 @ Ja pse je rrethuar kudo nga leqe dhe drithma të papritura të turbullojnë,
alb@Job:22:16 @ që e çuan larg para kohe, dhe themelin e të cilëve e mori një lum që vërshonte?
alb@Job:22:18 @ Megjithatë Perëndia ua kishte mbushur shtëpitë me të mira. Por unë u rri larg këshillave të të pabesëve.
alb@Job:22:19 @ Të drejtët e shohin këtë dhe gëzohen, dhe i pafajmi tallet me ta;
alb@Job:22:21 @ Pajtohu, pra, me Perëndinë dhe do të kesh siguri; kështu do të kesh mirëqënie.
alb@Job:22:23 @ Në rast se kthehesh tek i Plotfuqishmi, do të rimëkëmbesh; në qoftë se largon paudhësinë nga çadrat e tua
alb@Job:22:30 @ dhe do të çlirojë edhe atë që nuk është i pafajmë; po, ai do të çlirohet nga shkaku i pastëtisë së duarve të tua".
alb@Job:23:4 @ Do ta parashtroja çështjen time para tij, do ta mbushja gojën time me argumente.
alb@Job:23:7 @ Atje njeriu i drejtë do të mund të diskutonte me të, kështu gjyqtari im do të më shpallte të pafajshëm përjetë.
alb@Job:23:11 @ Këmba ime ka ndjekur me përpikmëri gjurmët e tij, i jam përmbajtur rrugës së tij pa devijuar;
alb@Job:23:17 @ Sepse nuk u asgjësova përpara territ; dhe ai nuk e fshehu terrin e dendur nga fytyra ime".
alb@Job:24:6 @ Mbledhin forazhin e tyre në fushat dhe mbledhin vilet e pavjela në vreshtin e të pabesit.
alb@Job:24:7 @ E kalojnë natën lakuriq, pa rroba, dhe nuk kanë me se të mbulohen nga të ftohtit.
alb@Job:24:8 @ Të lagur nga rrebeshet që vijnë nga malet, për mungesë strehe shtrëngohen pas shkëmbinjve.
alb@Job:24:10 @ E detyrojnë të varfrin të shkojë pa rroba dhe u marrin duajt të uriturve.
alb@Job:24:11 @ Bëjnë vaj midis mureve të të pabesëve, e shtrydhin rrushin në trokull, por kanë etje.
alb@Job:24:19 @ Ashtu si thatësia dhe vapa tretin ujërat e dëborës, kështu bën edhe Sheoli me atë që ka mëkatuar.
alb@Job:24:24 @ Ngrihen për pak kohë, por pastaj nuk janë më; rrëzohen dhe çohen tutje si gjithë të tjerët; priten si kokat e kallinjve të grurit.
alb@Job:25:2 @ "Atij i përkasin sundimi dhe terrori: ai sjell paqen në vendet e tij shumë të larta.
alb@Job:25:4 @ Si mund të jetë, pra, njeriu i drejtë përpara Perëndisë, ose si mund të jetë i pastër një i lindur nga një grua?
alb@Job:25:5 @ Dhe në se edhe hëna nuk shkëlqen dhe yjet nuk janë të pastër në sytë e tij,
alb@Job:25:6 @ aq më pak njeriu, që është një vemje, biri i njeriut që është një krimb!".
alb@Job:26:2 @ ose si e ke ndihmuar krahun pa forcë?
alb@Job:26:6 @ Para atij Sheoli është i zbuluar, Abadoni është pa vel.
alb@Job:26:9 @ E mbulon pamjen e fronit të tij, duke shtrirë mbi të retë e tij.
alb@Job:27:6 @ Do të qëndroj i patundur në drejtësinë time, pa bërë lëshime; zemra nuk më qorton asnjë nga ditët e mia.
alb@Job:27:7 @ Armiku im qoftë si njeriu i keq, dhe ai që ngrihet kundër meje ashtu si njeriu i padrejtë.
alb@Job:27:8 @ Çfarë shprese mund të ketë në fakt i pabesi, edhe sikur të arrijë të sigurojë fitime, kur Perëndia i heq jetën?
alb@Job:27:14 @ Në rast se ka një numër të madh bijsh, këta i destinohen shpatës, dhe trashëgimtarët e tij nuk do të kenë bukë për t`u ngopur.
alb@Job:27:15 @ Ata që do të mbijetojnë pas tij do të varrosen nga vdekja dhe të vejat e tyre nuk do të qajnë.
alb@Job:27:17 @ ai i grumbullon, por do t`i veshë i drejti, dhe argjendin do ta ndajë i pafajmi.
alb@Job:27:19 @ I pasuri bie në shtrat, por nuk do të bashkohet me njerëzit e tij; hap sytë dhe nuk është më.
alb@Job:27:22 @ Ajo sulet kundër tij pa mëshirë, ndërsa ai kërkon në mënyrë të dëshpëruar të shpëtojë nga ajo dorë,
alb@Job:28:7 @ Shpendi grabitqar nuk e njeh shtegun dhe as syri i skifterit nuk e ka parë kurrë.
alb@Job:28:19 @ Topazi i Etiopisë nuk mund të barazohet dhe nuk mund të vlerësohet me ar të kulluar.
alb@Job:28:27 @ atëherë pa dhe e tregoi, e vendosi dhe madje e hetoi,
alb@Job:29:8 @ të rinjtë, duke më parë, hiqeshin mënjanë, pleqtë ngriheshin dhe qëndronin më këmbë;
alb@Job:29:11 @ veshi që më dëgjonte, më shpallte të lumtur, dhe syri që më shihte, dëshmonte për mua,
alb@Job:29:24 @ Unë u buzëqeshja kur kishin humbur besimin, dhe nuk mund ta pakësonin dritën e fytyrës sime.
alb@Job:29:25 @ Kur shkoja tek ata, ulesha si kryetar dhe rrija si një mbret midis trupave të tij, si një që ngushëllon të dëshpëruarit.
alb@Job:30:5 @ Janë përzënë nga mjediset prej njerëzve që ulërijnë prapa tyre si të ishin vjedhës.
alb@Job:30:8 @ njerëz budallenj, po, njerëz pa vlerë, të dëbuar nga vendi i tyre.
alb@Job:30:11 @ Meqenëse Perëndia ka lëshuar disi litarin e çadrës sime dhe më ka poshtëruar, ata kanë thyer çdo fre para meje.
alb@Job:30:17 @ Natën ndjej sikur më shpojnë kockat, dhe dhembjet më brejnë pa pushim.
alb@Job:30:20 @ Unë të bërtas ty, dhe ti nuk më përgjigjesh; të rri përpara, por ti rri duke më shikuar.
alb@Job:30:27 @ Zorrët e mia ziejnë pa pushim, kanë ardhur për mua ditë vuajtjesh.
alb@Job:31:4 @ Nuk i shikon ai tërë rrugët e mia dhe nuk i numëron të gjitha hapat që bëj?
alb@Job:31:7 @ Në qoftë se hapat e mia kanë dalë nga rruga e drejtë, dhe në qoftë se zemra ime ka ndjekur sytë e mi, apo në se ndonjë njollë u është ngjitur duarve të mia,
alb@Job:31:8 @ le të mbjell unë dhe një tjetër të hajë, dhe pasardhësit e mi u çrrënjofshin.
alb@Job:31:17 @ në rast se e hëngra vetëm copën e bukës pa i dhënë një pjesë jetimit,
alb@Job:31:19 @ në rast se kam parë dikë të vdesë për mungesë rrobash ose një të varfër që nuk kishte me se të mbulohej,
alb@Job:31:22 @ supi im u ndaftë nga shpatulla, krahu im u theftë në bërryl!
alb@Job:31:24 @ Në qoftë se kam pasur besim tek ari, dhe arit të kulluar i kam thënë: "Ti je shpresa ime",
alb@Job:31:25 @ në rast se jam gëzuar sepse pasuritë e mia ishin të mëdha, dhe sepse dora ime ka grumbulluar shumë pasuri,
alb@Job:31:26 @ në qoftë se kam shikuar diellin kur shkëlqen ose hënën që shkonte përpara duke ndritur, dhe zemra ime u mashtrua tinëz dhe goja ime puthi dorën time;
alb@Job:31:33 @ sepse kisha frikë nga turma e madhe dhe përbuzja e familjeve më tmerronte, kështu që rrija i heshtur pa dalë nga shtëpia.
alb@Job:31:35 @ dhe unë do ta mbaja me siguri mbi shpatullat e mia, dhe do ta mbaja si një diademë
alb@Job:31:36 @ do t`i jepja llogari për të gjitha hapat e mia, duke iu paraqitur si një princ.
alb@Job:31:38 @ në rast se kam ngrënë frytin e saj pa paguar, në rast se u kam nxjerrë frymën e fundit zotërve të saj,
alb@Job:32:6 @ Kështu Elihu, bir i Barakelit, Buzitit, mori fjalën dhe tha: "Unë jam akoma i ri me moshë dhe ju jeni pleq; prandaj ngurrova dhe pata frikë t`ju parashtroj mendimin tim.
alb@Job:32:16 @ Duhet të pres akoma, sepse nuk flasin më, rrinë aty pa dhënë asnjë përgjigje.
alb@Job:32:17 @ Do të paraqes edhe unë pjesën time, do të shtroj edhe unë mendimin tim.
alb@Job:32:20 @ Do të flas, pra, për të pasur një lehtësim të vogël, do të hap buzët dhe do të përgjigjem.
alb@Job:32:21 @ Tani më lejoni të flas pa treguar anësi me asnjë dhe pa i bërë lajka kurrkujt;
alb@Job:33:3 @ Fjalët e mia burojnë nga një zemër e drejtë, buzët e mia do të thonë njohuri të pastra.
alb@Job:33:6 @ Ja, unë jam i barabartë me ty përpara Perëndisë; edhe unë jam formuar nga argjili.
alb@Job:33:9 @ "Una jam i pastër, pa mëkat; jam i pafajmë, nuk ka asnjë faj tek unë.
alb@Job:33:11 @ i fut këmbët e mia në pranga dhe kqyr gjithë hapat e mia".
alb@Job:33:16 @ Atëherë ai hap veshët e njerëzve dhe vulos paralajmërimet që u bën,
alb@Job:33:18 @ për të shpëtuar shpirtin e tij nga gropa dhe për të penguar që jeta e tij të mbarojë nga shpata.
alb@Job:33:19 @ Njeriu paralajmërohet gjithashtu me dhembjen në shtratin e vet dhe me torturën e pandërprerë të kockave të tij,
alb@Job:33:21 @ Mishi konsumohet sa mbyll e hap sytë, ndërsa kockat e tij, që më parë nuk dukeshin, tani dalin jashtë;
alb@Job:33:30 @ për të shpëtuar shpirtin e tij nga gropa dhe për ta ndriçuar me dritën e jetës.
alb@Job:34:6 @ A duhet të gënjej kundër drejtësisë sime? Plaga ime është e pashërueshme, megjithëse jam pa mëkat".
alb@Job:34:10 @ Më dëgjoni, pra, o njerëz me mend! Qoftë larg Perëndisë paudhësia dhe ligësia qoftë larg të Plotfuqishmit!
alb@Job:34:11 @ Sepse ai ia kthen njeriut sipas veprave të tij dhe secilin e bën të gjejë shpërblimin për sjelljen e tij.
alb@Job:34:19 @ Por ai nuk bën asnjë anësi me të mëdhenjtë dhe as e konsideron të pasurin më tepër se të varfrin, sepse të gjithë janë vepra e duarve të tij.
alb@Job:34:20 @ Në një çast ata vdesin; në mesin e natës njerëzia tronditet dhe zhduket, të fuqishmit çohen tutje pa dorë njeriu.
alb@Job:34:21 @ Sepse ai i mban sytë te rrugët e njeriut, dhe shikon tërë hapat e tij.
alb@Job:34:23 @ Në fakt Perëndia nuk ka nevojë ta kqyrë gjatë një njeri para se ta nxjerrë për gjykim para tij.
alb@Job:34:24 @ Ai i ligështon të fuqishmit pa bërë hetim dhe vë të tjerë në vendin e tyre.
alb@Job:34:26 @ i godet si njerëz të këqij para syve të të gjithëve,
alb@Job:34:27 @ sepse janë larguar nga ai pa u kujdesur për rrugët e tij,
alb@Job:34:30 @ për të penguar që i pabesi të mbretërojë dhe që populli të zihet ndër leqe?
alb@Job:34:32 @ tregomë atë që nuk arrij të shikoj; në rast se kam kryer ndonjë paudhësi, nuk do ta bëj më"?
alb@Job:34:35 @ "Jobi flet pa mend, fjalët e tij nuk kanë dituri".
alb@Job:35:14 @ Edhe sikur ti të thuash se nuk e shikon atë, çështja jote qëndron para tij, dhe ti duhet të presësh.
alb@Job:36:2 @ "Prit edhe pak dhe do të të tregoj që ka ende gjëra për të thënë nga ana e Perëndisë.
alb@Job:36:4 @ Sigurisht fjalët e mia nuk janë të rreme; para teje ke një njeri me njohuri të përsosur.
alb@Job:36:12 @ por, në rast se nuk e dëgjojnë, do të vdesin nga shpata, do të vdesin pa ardhur në vete.
alb@Job:36:13 @ Por të pabesët nga zemra mbledhin zemërimin, nuk bërtasin për të kërkuar ndihmë,
alb@Job:36:16 @ Ai dëshiron të të largojë edhe ty nga kafshimi i fatkeqësisë, që të të çojë në një vend të gjerë pa kufizim, me një tryezë të shtruar me ushqime të shijshme.
alb@Job:36:18 @ Në rast se ekziston zemërimi, ki kujdes që ai të mos të të fshijë me një goditje të vetme, sepse një shumë e madhe parash nuk do të mund të largonte.
alb@Job:36:19 @ Vallë a do t`i çmojë pasuritë e tua, kur ai ka ar dhe të gjitha burimet e fuqisë?
alb@Job:36:21 @ Ki kujdes të mos anosh nga paudhësia, sepse ti ke preferuar këtë pikëllim.
alb@Job:36:26 @ Po, Perëndia është i madh, por ne nuk e njohim, dhe numri i viteve të tij është i panjohshëm.
alb@Job:36:27 @ Ai tërheq atje lart pikat e ujit në formë avulli, i cili dëndësohet pastaj në shi,
alb@Job:37:4 @ Prapa tij një zë vrumbullon; ai gjëmon me zërin e tij madhështor; ai nuk i përmban kur dëgjohet zëri i tij.
alb@Job:37:14 @ Dëgjo këtë, o Job, ndalu dhe merr parasysh mrekullitë e Perëndisë!
alb@Job:37:18 @ Vallë a e ke shtrirë ti bashkë me të kupën qiellore, duke e bërë të fortë si një pasqyrë prej metali të shkrirë?
alb@Job:37:21 @ Edhe tani askush nuk mund ta shikojë diellin me ngulm kur shkëlqen në qiell, mbas kalimit të erës që e ka bërë pa re.
alb@Job:38:17 @ Të janë treguar portat e vdekjes, apo ke parë vallë portat e hijes së vdekjes?
alb@Job:38:22 @ Vallë, a ke hyrë ndonjë herë në depozitat e borës ose a ke parë vallë depozitat e breshërit
alb@Job:38:26 @ që të bjerë shi mbi tokë të pabanuar, mbi një shkretëtirë, ku nuk ka asnjë njeri,
alb@Job:38:41 @ Kush i siguron korbit ushqimin e tij, kur zogjtë e tij i thërrasin Perëndisë dhe enden pa ushqim?
alb@Job:39:10 @ A mund ta lidhësh vallë buallin me litar që të lërojë tokën në hulli, ose të lesojë luginat