Bible:
Filter: String:

OT-POET.filter - alb sht:



alb@Job:1:1 @ Në vendin e Uzit ishte një njeri i quajtur Job. Ky njeri ishte i ndershëm dhe i drejtë, kishte frikë nga Perëndia dhe i largohej së keqes.

alb@Job:1:2 @ I kishin lindur shtatë bij dhe tri bija.

alb@Job:1:3 @ Veç kësaj zotëronte shtatë mijë dele, tre mijë deve, pesëqind pendë qe, pesëqind gomarë dhe një numër shumë të madh shërbëtorësh. Kështu ky njeri ishte më i madhi ndër të gjithë njerëzit e Lindjes.

alb@Job:1:4 @ Bijtë e tij kishin zakon të shkonin për banket në shtëpinë e secilit ditën e cakuar; dhe dërgonin të thërrisnin tri motrat e tyre, që të vinin të hanin dhe të pinin bashkë me ta.

alb@Job:1:5 @ Kur mbaronte seria e ditëve të banketit, Jobi i thërriste për t`i pastruar; ngrihej herët në mëngjes dhe ofronte olokauste sipas numrit të gjithë atyre, sepse Jobi mendonte: "Ndofta bijtë e mi kanë mëkatuar dhe e kanë blasfemuar Perëndinë në zemrën e tyre". Kështu bënte Jobi çdo herë.

alb@Job:1:7 @ Zoti i tha Satanait: "Nga vjen?". Satanai iu përgjigj Zotit dhe tha: "Nga ecejaket mbi dheun duke e përshkruar lart e poshtë".

alb@Job:1:10 @ A nuk ke vënë ti një mbrojtje rreth tij, rreth shtëpisë së tij dhe të gjitha gjërave që ai zotëron? Ti ke bekuar veprën e duarve të tij dhe bagëtia e tij është shtuar shumë në vend.

alb@Job:1:11 @ Por shtri dorën tënde dhe preki të gjitha ato që ai zotëron dhe ke për të parë po nuk të mallkoi ai haptazi".

alb@Job:1:12 @ Zoti i tha Satanait: "Ja, të gjitha ato që ai zotëron janë në pushtetin tënd, por mos e shtri dorën mbi personin e tij". Kështu Satanai u largua nga prania e Zotit.

alb@Job:1:13 @ Kështu një ditë ndodhi që, ndërsa bijtë e tij dhe bijat e tij hanin e pinin verë në shtëpinë e vëllait të tyre më të madh, erdhi nga Jobi një lajmëtar për t`u thënë:

alb@Job:1:16 @ Ai ishte duke folur ende, kur arriti një tjetër dhe tha: "Zjarri i Perëndisë ra nga qielli, zuri delet dhe shërbëtorët dhe i ka përpirë. Vetëm unë shpëtova për të ardhur të ta them".

alb@Job:1:17 @ Ai ishte duke folur, ende, kur arriti një tjetër dhe tha: "Kaldeasit kanë formuar tri banda, u sulën mbi devetë dhe i morën me vete, vranë me shpatë shërbëtorët. Vetëm unë shpëtova për të ardhur të ta them".

alb@Job:1:18 @ Ai ishte duke folur, ende, kur arriti një tjetër dhe tha: "Bijtë e tu dhe bijat e tua ishin duke ngrënë dhe duke pirë verë në shtëpinë e vëlliat të tyre më të madh,

alb@Job:1:19 @ kur papritur një erë e furishme, që vinte nga shkretëtira, ra në të katër qoshet e shtëpisë e cila u shemb mbi të rinjtë, dhe ata vdiqën. Vetëm unë shpëtova dhe erdha të ta them".

alb@Job:2:2 @ Zoti i tha Satanait: "Nga vjen?". Satanai iu përgjigj Zotit: "Nga ecejaket mbi dheun duke e përshkuar lart e poshtë". Zoti i tha Satanait:

alb@Job:2:4 @ Atëherë Satanai iu përgjigj Zotit dhe tha: "Lëkurë për lëkurë! Gjithçka që zotëron, njeriu është gati ta japë për jetën e tij.

alb@Job:2:5 @ Por shtrije dorën tënde dhe preki kockat e tij dhe mishin e tij dhe ke për të parë po nuk të mallkoi haptazi".

alb@Job:2:6 @ Zoti i tha Satanait: "Ja ai, është në pushtetin tënd, por mos ia merr jetën".

alb@Job:2:7 @ Kështu Satanai u largua nga prania e Zotit dhe e goditi Jobin me një ulcerë të keqe nga majat e këmbëve deri në pjesën e sipërme të kokës.

alb@Job:2:13 @ Pastaj u ulën pranë tij për shtatë ditë e shtatë net, dhe asnjë nuk i drejtoi qoftë një fjalë të vetme, sepse e shikonin se dhembja e tij ishte shumë e madhe.

alb@Job:3:2 @ Kështu Jobi mori fjalën dhe tha:

alb@Job:3:7 @ Po, ajo natë qoftë natë shterpe, mos depërtoftë në të asnjë britmë gëzimi.

alb@Job:3:16 @ Ose pse nuk qeshë si një dështim i fshehur, si fëmijët që nuk e kanë parë kurrë dritën?

alb@Job:3:17 @ Atje poshtë të këqinjtë nuk brengosen më, atje poshtë çlodhen të lodhurit.

alb@Job:3:18 @ Atje poshtë të burgosurit janë të qetë bashkë, dhe nuk e dëgjojnë më zërin e xhelatit.

alb@Job:3:19 @ Atje poshtë ka të vegjël dhe të mëdhenj, dhe skllavi është i lirë nga pronari i tij.

alb@Job:3:23 @ Pse të lindë një njeri rruga e të cilit është fshehur, dhe që Perëndia e ka rrethuar nga çdo anë?

alb@Job:3:26 @ Nuk kam qetësi, nuk kam prehje, por më pushton shqetësimi".

alb@Job:4:6 @ Mëshira jote a nuk është vallë besimi yt, dhe ndershmëria e sjelljes sate, shpresa jote?

alb@Job:4:7 @ Mbaje mend: cili i pafajmë është zhdukur vallë, dhe a janë shkatërruar vallë njerëzit e ndershëm?

alb@Job:4:8 @ Ashtu siç e kam parë unë vetë, ata që lërojnë paudhësinë dhe mbjellin mjerimin, vjelin frytet e tyre.

alb@Job:4:14 @ më pushtoi një llahtari e madhe dhe një rrëqethje që bëri të dridhen gjithë kockat e mia.

alb@Job:4:16 @ Ai u ndal, por nuk munda ta dalloj pamjen e tij; një figurë më rrinte para syve; kishte heshtje, pastaj dëgjova një zë që thoshte:

alb@Job:4:19 @ aq më tepër tek ata që banojnë në shtëpi prej argjile, themelet e të cilave janë në pluhur, dhe shtypen si një tenjë.

alb@Job:5:4 @ Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t`i mbrojë.

alb@Job:5:7 @ por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t`u ngjitur lart.

alb@Job:5:8 @ Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t`i besoja çështjen time,

alb@Job:5:12 @ I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;

alb@Job:5:13 @ i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.

alb@Job:5:14 @ Gjatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;

alb@Job:5:16 @ Kështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.

alb@Job:5:19 @ Nga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.

alb@Job:5:24 @ Do të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.

alb@Job:5:26 @ Do të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.

alb@Job:5:27 @ Ja ç`kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito".

alb@Job:6:2 @ "Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

alb@Job:6:3 @ do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

alb@Job:6:6 @ A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

alb@Job:6:9 @ Dashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

alb@Job:6:11 @ Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

alb@Job:6:12 @ Forca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

alb@Job:6:13 @ A s`jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

alb@Job:6:14 @ Për atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit

alb@Job:6:18 @ Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

alb@Job:6:24 @ Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

alb@Job:7:2 @ Ashtu si skllavi dëshiron fort hijen dhe ashtu si argati pret mëditjen e tij,

alb@Job:7:3 @ kështu edhe mua më ranë muaj fatkeqësie dhe m`u caktuan net me dhembje.

alb@Job:7:4 @ Sa shtrihem, them: "Kur do të ngrihem?". Por nata është e gjatë dhe jam vazhdimisht i shqetësuar deri në agim.

alb@Job:7:5 @ Mishi im është i mbuluar me krimba dhe me buca dheu, lëkura ime plasaritet dhe është bërë e pështirë.

alb@Job:7:7 @ Kujto që jeta ime është një frymë; syri im nuk do të shohë më të mirën.

alb@Job:7:9 @ Ashtu si reja davaritet dhe nuk duket më, kështu ai që zbret në Sheol nuk kthehet më;

alb@Job:7:10 @ nuk do të kthehet më në shtëpinë e tij, dhe banesa e tij nuk do ta njohë më.

alb@Job:7:13 @ Kur unë them: "Shtrati im do të më japë një lehtësim, shtroja ime do ta zbusë dhembjen time",

alb@Job:7:15 @ kështu shpirtit tim i parapëlqen të mbytet dhe të vdesë se sa të bëjë këtë jetë.

alb@Job:7:17 @ Ç`është njeriu që ti ta bësh të madh dhe të kujdesesh për të,

alb@Job:7:19 @ Kur do ta heqësh shikimin tënd nga unë dhe do të më lësh të përcjell pështymën time?

alb@Job:8:3 @ A mundet Perëndia të shtrëmbërojë gjykimin dhe i Potfuqishmi të përmbysë drejtësinë?

alb@Job:8:11 @ A mund të rritet papirusi jashtë moçalit dhe a mund të zhvillohet xunkthi pa ujë?

alb@Job:8:12 @ Ndërsa është ende i gjelbër, pa qenë prerë, ai thahet para çdo bari tjetër.

alb@Job:8:13 @ Këto janë rrugët e të gjithë atyre që harrojnë Perëndinë; kështu shpresa e të paudhit tretet.

alb@Job:8:14 @ Besimi i tij do të pritet dhe sigurimi i tij është si një pëlhurë merimange.

alb@Job:8:15 @ Ai mbështetet te shtëpia e tij, ajo nuk qëndron; kapet te ajo, por ajo nuk mban.

alb@Job:8:16 @ Ai është krejt i gjelbër në diell dhe degët e tij zgjaten mbi kopshtin e tij;

alb@Job:8:17 @ dhe rrënjët e tij pleksen rreth një grumbulli gurësh dhe depërtojnë midis gurëve të shtëpisë.

alb@Job:8:19 @ Ja, ky është gëzimi i mënyrës së tij të të jetuarit, ndërsa të tjerët do të dalin nga pluhuri.

alb@Job:9:2 @ "Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?

alb@Job:9:4 @ Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?

alb@Job:9:13 @ Perëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.

alb@Job:9:19 @ Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t`u paraqitur?

alb@Job:9:22 @ Éshtë e njëjta gjë, prandaj them: "Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin".

alb@Job:9:24 @ Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?

alb@Job:9:27 @ Në qoftë se them: "Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar",

alb@Job:9:32 @ Në të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t`i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.

alb@Job:9:35 @ Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.

alb@Job:10:1 @ "Jam neveritur nga jeta ime; do të shfryj lirisht vajtimin tim, duke folur në trishtimin e shpirtit tim!

alb@Job:10:3 @ A të duket mirë të shtypësh, të përçmosh veprën e duarve të tua dhe të tregohesh në favor të qëllimeve të njerëzve të këqij?

alb@Job:10:10 @ A nuk më ke derdhur vallë si qumështi dhe më ke piksur si djathi?

alb@Job:10:12 @ Më ke dhënë jetë dhe dashamirësi, dhe providenca jote është kujdesur për frymën time,

alb@Job:10:15 @ Në qoftë se jam i keq, mjerë unë! Edhe sikur të jem i drejtë, nuk do të guxoja të ngrija kokën, i ngopur siç jam nga poshtërsia dhe duke parë mjerimin tim.

alb@Job:10:17 @ Ti i përtërin dëshmitarët kundër meje, e shton zemërimin tënd kundër meje dhe trupa gjithnjë të reja më sulmojnë.

alb@Job:10:22 @ të vendit të territ dhe të errësirës së madhe të hijes së vdekjes, ku ka vetëm pështjellim, ku madje edhe drita është si errësira".

alb@Job:11:4 @ Ti ke thënë: "Doktrina ime është e pastër dhe jam i pakritikueshëm para teje".

alb@Job:11:6 @ për të treguar të fshehtat e diturisë, sepse dituria e vërtetë është e shumëtrajtshme, atëherë do të mësoje se Perëndia harron një pjesë të fajit tënd.

alb@Job:11:9 @ Madhësia e tyre është më e gjatë se toka dhe më e gjerë se deti.

alb@Job:11:13 @ Në rast se e përgatit zemrën tënde dhe shtrin ndaj saj duart e tua,

alb@Job:11:14 @ në rast se largon padrejtësinë që është në duart e tua dhe nuk lejon që çoroditja të zërë vend në çadrat e tua,

alb@Job:11:17 @ jeta jote do të jetë më e ndritur se mesdita, edhe errësira për ty do të ishte si mëngjesi.

alb@Job:12:3 @ Edhe unë kam mendje si ju, dhe nuk bie më poshtë se ju; përveç kësaj, kush nuk i di gjërat si këto?

alb@Job:12:5 @ Një llambë, e përçmuar në mendimet e atyre që jetojnë në mes të të mirave, është përgatitur për ata të cilëve u merren këmbët.

alb@Job:12:11 @ Veshi a nuk i shqyrton vallë fjalët, ashtu si i shijon qiellza ushqimet?

alb@Job:12:16 @ Ai zotëron forcën dhe diturinë; prej tij varen ai që mashtrohet dhe ai që mashtron.

alb@Job:12:25 @ Ecin verbërisht në terr pa dritë dhe i bën të ecin si të dehur".

alb@Job:13:4 @ sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.

alb@Job:13:5 @ Oh, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.

alb@Job:13:7 @ A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?

alb@Job:13:9 @ Do të ishte më mirë për ju që ai t`ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?

alb@Job:13:13 @ Heshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.

alb@Job:13:19 @ Kush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.

alb@Job:13:25 @ Mos do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?

alb@Job:14:1 @ "Njeriu i lindur nga një grua jeton pak ditë dhe është plot shqetësime.

alb@Job:14:10 @ Njeriu përkundrazi vdes dhe mbetet i shtrirë për dhe; kur është duke nxjerrë frymën e fundit, ku është, pra?

alb@Job:14:18 @ Por ashtu si një mal rrëzohet dhe thërrmohet, ashtu si një shkëmb luan nga vendi i tij,

alb@Job:14:19 @ ashtu si ujërat gërryejnë gurët dhe vërshimet marrin me vete dheun, kështu ti shkatërron shpresën e njeriut.

alb@Job:15:14 @ "Ç`është njeriu që ta konsiderojë veten të pastër dhe i linduri nga një grua për të qenë i drejtë?

alb@Job:15:16 @ aq më pak një qenie e neveritshme dhe e korruptuar, njeriu, që e pi paudhësinë sikur të ishte ujë!

alb@Job:15:23 @ Endet e kërkon bukë, po ku mund ta gjejë? Ai e di se dita e territ është përgatitur në krah të tij.

alb@Job:15:24 @ Fatkeqësia dhe ankthi i shtien frikë, e sulmojnë si një mbret gati për betejë,

alb@Job:15:25 @ sepse ka shtrirë dorën e tij kundër Perëndisë, ka sfiduar të Plotfuqishmin,

alb@Job:15:27 @ Ndonëse fytyra e tij është e mbuluar me dhjamë dhe ijet e tij janë fryrë nga shëndoshja e tepërt;

alb@Job:15:28 @ ai banon në qytete të shkretuara, në shtëpi të pabanuara që do të katandisen në grumbuj gërmadhash.

alb@Job:15:29 @ Ai nuk do të pasurohet dhe fati i tij nuk ka për të vazhduar, as edhe pasuria e tij nuk do të shtohet mbi tokë.

alb@Job:15:31 @ Të mos mbështetet te kotësia; duke gënjyer veten, sepse kotësia ka për të qenë shpërblimi i tij.

alb@Job:15:34 @ Sepse familja e hipokritëve do të jetë shterpë dhe zjarri do të përpijë çadrat e njeriut të korruptuar.

alb@Job:15:35 @ Ata sajojnë paudhësinë dhe shkaktojnë shkatërrimin; në gjirin e tyre bluhet mashtrimi.

alb@Job:16:3 @ Kur do të marrin fund fjalimet tuaja boshe? Ose çfarë të shtyn të përgjigjesh?

alb@Job:16:14 @ Ai më sulmon vazhdimisht me forcë, më sulet si një luftëtar.

alb@Job:16:16 @ Fytyra ime është e kuqe nga të qarat dhe mbi qepallat e mia po zë vend hija e vdekjes,

alb@Job:16:17 @ megjithëse nuk ka asnjë dhunë në duart e mia, dhe lutja ime është e pastër.

alb@Job:16:19 @ Që tani, ja, dëshmitari im është në qiell, garanti im është lart.

alb@Job:16:21 @ Le të përkrahë ai arsyetimet e njeriut pranë Perëndisë, ashtu si bën njeriu me fqinjin e tij

alb@Job:17:3 @ Më jep, pra, një peng pranë teje, përndryshe kush do të më shtrëngonte dorën si garant?

alb@Job:17:6 @ Por unë prej tij jam bërë gazi i popujve dhe jam katandisur në një njeri të cilin e pështyjnë në fytyrë.

alb@Job:17:11 @ Ditët e mia shkuan dhe planet e mia u prishën, pikërisht ato dëshira që unë ushqeja në zemër.

alb@Job:17:12 @ Ata e ndërrojnë natën në ditë, "drita është afër", thonë, për shkak të errësirës.

alb@Job:17:13 @ Në rast se e pres Sheolin si shtëpinë time në rast se e shtrij shtrojen time në terr,

alb@Job:17:15 @ ku është, pra, shpresa ime? Kush mund të dallojë ndonjë shpresë për mua?

alb@Job:18:8 @ Sepse këmbët e tij e shtyjnë në rrjetë dhe ai do të bjerë në ndonjë lak.

alb@Job:18:10 @ Për të ka një lak të fshehur në tokë dhe një çark të vënë në shteg

alb@Job:18:12 @ Forca e tij pakësohet për shkak të urisë dhe shkatërrimi është gati ta godasë anash.

alb@Job:18:15 @ Në çadrën e tij banon ai që nuk është nga të vetët, dhe mbi shtëpinë e tij hedhin squfur.

alb@Job:18:16 @ Rrënjët poshtë thahen dhe degët lart priten.

alb@Job:18:18 @ Ai shtyhet nga drita në terr dhe atë e përzënë nga bota.

alb@Job:18:21 @ Pikërisht kështu janë banesat e njerëzve të këqij, dhe ky është vendi i atij që nuk e njeh Perëndinë". Përgjigja e pestë e Jobit; ai e ndjen veten të përqeshur; gjithçka është kundër tij

alb@Job:19:4 @ Edhe sikur të ishte e vërtetë që kam gabuar, gabimi im më përket vetëm mua.

alb@Job:19:5 @ Por në rast se doni pikërisht të bëheni kryelartë me mua duke më qortuar për objektin e turpit tim,

alb@Job:19:8 @ Më ka prerë rrugën dhe kështu nuk mund të kaloj; përhapi terrin në rrugën time.

alb@Job:19:11 @ Zemërimi i tij kundër meje është, ndezur dhe më konsideron si armik të tij.

alb@Job:19:12 @ Ushtarët e tij kanë ardhur të gjithë së bashku dhe kanë ndërtuar rrugën e tyre kundër meje; kanë ngritur kampin e tyre rreth çadrës sime.

alb@Job:19:13 @ Ai ka larguar nga unë vëllezërit e mi, dhe të njohurit e mi janë bërë plotësisht të huaj me mua.

alb@Job:19:14 @ Farefisi im më ka braktisur dhe miqtë e mi të ngushtë më kanë harruar.

alb@Job:19:17 @ Fryma ime është e neveritshme për gruan time, dhe jam i neveritshëm edhe për fëmijët e barkut tim.

alb@Job:19:19 @ Tërë miqtë më të ngushtë kanë lemeri prej meje, edhe ata që doja janë ngritur kundër meje.

alb@Job:20:2 @ "Për këtë mendimet e mia më shtyjnë të përgjigjem, për shkak të shqetësimit që ndjej brenda vetes sime.

alb@Job:20:3 @ Kam dëgjuar një qortim që më turpëron, por fryma ime më shtyn të përgjigjem ashtu si e gjykoj.

alb@Job:20:6 @ Edhe sikur madhështia e tij të arrinte deri në qiell dhe koka e tij të prekte retë,

alb@Job:20:7 @ ai do të vdesë për gjithmonë si jashtëqitjet e tij; ata që e kanë parë do të thonë: "Ku është?".

alb@Job:20:11 @ Forca rinore që i mbushte kockat do të dergjet në pluhur bashkë me të.

alb@Job:20:14 @ Por ushqimi i tij, që është në zorrët e veta transformohet dhe bëhet një helm gjarpëri brenda tij.

alb@Job:20:18 @ Do të kthejë atë për të cilën është lodhur pa e vënë aspak në gojë; nuk do të ketë asnjë gëzim nga përfitimet e tregtisë së tij.

alb@Job:20:19 @ Sepse ka shtypur dhe braktisur të varfrin, ka shtënë në dorë me forcë një shtëpi që nuk e kishte ndërtuar.

alb@Job:20:22 @ Kur të jetë në kulmin e bollëkut do të gjendet ngushtë; dora e të gjithë atyre që vuajnë do të ngrihet kundër tij.

alb@Job:20:25 @ Nxirret shigjeta që del nga trupi i tij, maja e shndritshme del nga vreri i tij, atë e pushton tmerri.

alb@Job:20:26 @ Errësirë e plotë është caktuar për thesaret e tij; do ta konsumojë një zjarr jo i nxitur; ata që kanë mbetur në çadrën e tij do të jenë në ankth.

alb@Job:20:28 @ Të ardhurat e shtëpisë së tij do t`i merren, do t`i marrin në ditën e zemërimit të tij.

alb@Job:20:29 @ Ky është fati që Perëndia i cakton njeriut të keq, trashëgimi që i është dhënë nga Perëndia.

alb@Job:21:4 @ A ankohem vallë për një njeri? Dhe pse fryma ime nuk duhet të trishtohet?

alb@Job:21:7 @ Pse, pra, jetojnë të pabesët dhe pse plaken dhe shtojnë pasuritë e tyre?

alb@Job:21:8 @ Pasardhësit e tyre fuqizohen bashkë me ta nën vështrimet e tyre dhe fëmijët e tyre lulëzojnë në sytë e tyre.

alb@Job:21:9 @ Shtëpitë e tyre janë në siguri, pa tmerre, dhe fshikulli i Perëndisë nuk rëndon mbi ta.

alb@Job:21:10 @ Demi i tyre mbars dhe nuk gabon, lopa e tyre pjell pa dështuar.

alb@Job:21:11 @ Dërgojnë jashtë si një kope të vegjlit e tyre dhe bijtë e tyre hedhin valle.

alb@Job:21:15 @ Kush është i Plotfuqishmi të cilit duhet t`i shërbejmë? Ç`përfitojmë veç kësaj kur e lusim?".

alb@Job:21:16 @ Ja, begatia e tyre a nuk është vallë në duart e tyre? Këshilla e të pabesëve është mjaft larg meje.

alb@Job:21:18 @ A janë ata si kashta përpara erës ose si byku që e merr me vete stuhia?

alb@Job:21:21 @ Çfarë i hyn në punë në fakt shtëpia e tij mbas vdekjes, kur numri i muajve të tij është mbushur?

alb@Job:21:24 @ ka kovat plot me qumësht dhe palca e kockave të tij është e freskët.

alb@Job:21:27 @ Ja, unë i njoh mendimet tuaja dhe planet me të cilat doni të ushtroni dhunën kundër meje.

alb@Job:21:28 @ Në fakt ju thoni: "Ku është shtëpia e princit, dhe ku është çadra, banesa e njerëzve të këqij?".

alb@Job:21:34 @ Si mund të më ngushëlloni pra, me fjalë të kota, kur nga fjalët tuaja nuk mbetet veçse gënjeshtra?".

alb@Job:22:12 @ A nuk është Perëndia lart në qiejt? Shiko yjet e larta, sa lart ndodhen!

alb@Job:22:14 @ Re të dendura e mbulojnë dhe kështu nuk mund të shikojë, dhe shëtit mbi kupën e qiejve".

alb@Job:22:15 @ A dëshiron ti të ndjekësh rrugën e lashtë të përshkruar prej kohe nga njerëzit e këqij,

alb@Job:22:18 @ Megjithatë Perëndia ua kishte mbushur shtëpitë me të mira. Por unë u rri larg këshillave të të pabesëve.

alb@Job:22:21 @ Pajtohu, pra, me Perëndinë dhe do të kesh siguri; kështu do të kesh mirëqënie.

alb@Job:22:22 @ Prano udhëzime nga goja e tij dhe shtjeri fjalët e tij në zemrën tënde.

alb@Job:22:27 @ Do t`i lutesh dhe ai do të të plotësojë dëshirën dhe ti do të realizosh kushtet që ke lidhur.

alb@Job:22:29 @ Kur do të poshtërojnë, ti do të thuash: "Ngritja do të vijë". Ai do të përkrahë të përulurin

alb@Job:22:30 @ dhe do të çlirojë edhe atë që nuk është i pafajmë; po, ai do të çlirohet nga shkaku i pastëtisë së duarve të tua".

alb@Job:23:2 @ "Edhe sot vajtimi im është i dhimbshëm; dora ime është e dobët për shkak të rënkimit tim.

alb@Job:23:4 @ Do ta parashtroja çështjen time para tij, do ta mbushja gojën time me argumente.

alb@Job:23:5 @ Do të dija fjalët me të cilat do të më përgjigjej, dhe do të kuptoja atë që kishte për të më thënë.

alb@Job:23:6 @ A do të më kundërshtonte me forcë të madhe? Jo, përkundrazi do të më kushtonte vëmendje.

alb@Job:23:7 @ Atje njeriu i drejtë do të mund të diskutonte me të, kështu gjyqtari im do të më shpallte të pafajshëm përjetë.

alb@Job:23:8 @ Ja, po shkoj në lindje, por aty nuk është; në perëndim, por nuk e shoh;

alb@Job:23:14 @ kështu ai do të realizojë plotësisht atë që ka dekretuar kundër meje, dhe plane të tilla ka mjaft të tjera.

alb@Job:23:16 @ Perëndia ma ligështon zemrën, i Plotfuqishmi më tmerron.

alb@Job:24:4 @ i shtyjnë jashtë rruge nevojtarët, kështu tërë të varfrit e vendit janë të detyruar të fshihen.

alb@Job:24:6 @ Mbledhin forazhin e tyre në fushat dhe mbledhin vilet e pavjela në vreshtin e të pabesit.

alb@Job:24:8 @ Të lagur nga rrebeshet që vijnë nga malet, për mungesë strehe shtrëngohen pas shkëmbinjve.

alb@Job:24:11 @ Bëjnë vaj midis mureve të të pabesëve, e shtrydhin rrushin në trokull, por kanë etje.

alb@Job:24:13 @ Të tjerë janë armiq të dritës, nuk njohin rrugët e saj dhe nuk qëndrojnë në shtigjet e saj.

alb@Job:24:16 @ Natën depërtojnë nëpër shtëpitë; ditën rrinë mbyllur; nuk e njohin dritën.

alb@Job:24:17 @ Mëngjesi është për ta si hija e vdekjes, sepse ata i njohin mirë tmerret e hijes së vdekjes.

alb@Job:24:18 @ Kalojnë shpejt mbi sipërfaqen e ujërave, pjesa e tyre është e mallkuar mbi tokë, dhe askush nuk do të hynte më në vreshtat e tyre.

alb@Job:24:19 @ Ashtu si thatësia dhe vapa tretin ujërat e dëborës, kështu bën edhe Sheoli me atë që ka mëkatuar.

alb@Job:24:21 @ Ai gëlltiste gruan shterpë që nuk ka fëmijë dhe nuk i bënte asnjë të mirë gruas së ve!

alb@Job:24:25 @ Në qoftë se nuk është kështu, kush mund të më përgënjeshtrojë dhe të shfuqizojë vlerën e fjalëve të mia?".

alb@Job:25:3 @ A mund të llogariten vallë ushtritë e tij? Dhe mbi kë nuk del drita e tij?

alb@Job:25:6 @ aq më pak njeriu, që është një vemje, biri i njeriut që është një krimb!".

alb@Job:26:4 @ Kujt ia ke drejtuar fjalët e tua, dhe e kujt është fryma që ka dalë prej teje?

alb@Job:26:5 @ Të vdekurit dridhen nën ujërat, dhe kështu bëjnë edhe banorët e tyre.

alb@Job:26:6 @ Para atij Sheoli është i zbuluar, Abadoni është pa vel.

alb@Job:26:7 @ Ai shtrin veriun në zbrazëti dhe e mban tokën pezull mbi hiçin.

alb@Job:26:9 @ E mbulon pamjen e fronit të tij, duke shtrirë mbi të retë e tij.

alb@Job:27:2 @ "Ashtu si rron Perëndia që më ka hequr të drejtën time dhe i Plotfuqishmi që më ka hidhëruar shpirtin,

alb@Job:27:7 @ Armiku im qoftë si njeriu i keq, dhe ai që ngrihet kundër meje ashtu si njeriu i padrejtë.

alb@Job:27:13 @ Ky është fati që Perëndia i rezervon njeriut të keq, trashëgimia që njerëzit që përdorin dhunën marrin nga i Plotfuqishmi

alb@Job:27:18 @ Ai ndërton shtëpinë e tij si një mole, si një kasolle që e ka bërë një rojtar.

alb@Job:27:19 @ I pasuri bie në shtrat, por nuk do të bashkohet me njerëzit e tij; hap sytë dhe nuk është më.

alb@Job:27:20 @ Tmerri e kap në befasi si ujërat; në mes të natës një furtunë e rrëmben tinëzisht.

alb@Job:28:5 @ Sa për tokën, prej asaj del buka, por nga poshtë është e trazuar nga zjarri.

alb@Job:28:7 @ Shpendi grabitqar nuk e njeh shtegun dhe as syri i skifterit nuk e ka parë kurrë.

alb@Job:28:10 @ Hap galeri ndër shkëmbinj dhe syri i tij sheh gjithçka që është e çmuar.

alb@Job:28:12 @ Po ku mund ta gjesh diturinë, dhe ku është vendi i zgjuarsisë?

alb@Job:28:14 @ Humnera thotë: "Nuk është tek unë"; deti thotë: "Nuk qëndron pranë meje".

alb@Job:28:16 @ Nuk shtihet në dorë me arin e Ofirit, me oniksin e çmuar ose me safirin.

alb@Job:28:18 @ Korali dhe kristali as që meritojnë të përmenden; vlera e diturisë është më e madhe se margaritarët.

alb@Job:28:21 @ Ajo u fshihet syve të çdo të gjalli, është e mbuluar për zogjtë e qiellit.

alb@Job:28:28 @ dhe i tha njeriut: "Ja, të kesh frikë nga Zoti, kjo është dituri, dhe t`i largohesh së keqes është zgjuarsi"".

alb@Job:29:5 @ kur i Plotfuqishmi ishte akoma me mua dhe bijtë e mi më rrinin përqark;

alb@Job:29:12 @ sepse çliroja të varfrin që klithte për ndihmë, dhe jetimin që nuk kishte njeri që ta ndihmonte.

alb@Job:29:13 @ Bekimi i atij që ishte duke vdekur zbriste mbi mua dhe unë e gëzoja zemrën e gruas së ve.

alb@Job:29:21 @ Të pranishmit më dëgjonin duke pritur dhe heshtnin për të dëgjuar këshillën time.

alb@Job:29:23 @ Më prisnin ashtu si pritet shiu dhe hapnin gojën e tyre si për shiun e fundit.

alb@Job:30:2 @ Fundja, për çfarë do të më shërbente forca e duarve të tyre? Fuqia e tyre është shkatërruar.

alb@Job:30:3 @ Të sfilitur nga mizerja dhe nga uria, ikin natën në shketëtirën e shkretuar dhe shterpë,

alb@Job:30:4 @ duke shkulur bar të hidhur pranë gëmushave dhe rrënjë gjineshtre për ushqimin e tyre.

alb@Job:30:7 @ ulërijnë midis kaçubeve dhe shtrëngohen bashkë nën ferrishtat;

alb@Job:30:10 @ Kanë tmerr nga unë, rrinë larg meje dhe nuk ngurrojnë të më pështyjnë në fytyrë.

alb@Job:30:11 @ Meqenëse Perëndia ka lëshuar disi litarin e çadrës sime dhe më ka poshtëruar, ata kanë thyer çdo fre para meje.

alb@Job:30:12 @ Këta zuzarë çohen në të djathtën time, i shtyjnë larg këmbët e mia dhe përgatitin kundër meje rrugët që të më shkatërrojnë.

alb@Job:30:16 @ Unë shkrihem përbrenda, dhe ditët e hidhërimit më kanë pushtuar.

alb@Job:30:18 @ Nga dhuna e madhe rrobat e mia deformohen, më shtrëngojnë përreth si jaka e mantelit tim.

alb@Job:30:23 @ E di në të vërtetë që ti më çon në vdekje, në shtëpinë ku mblidhen gjithë të gjallët.

alb@Job:30:24 @ me siguri nuk do ta shtrijë dorën e tij te varri, megjithëse në fatkeqësinë e tij bërtet për të kërkuar ndihmë.

alb@Job:30:25 @ A nuk kam qarë vallë për atë që ishte në fatkeqësi, dhe a nuk jam hidhëruar për të varfrin?

alb@Job:30:30 @ Lëkura ime që më mbulon është nxirë dhe kockat e mia digjen nga nxehtësia.

alb@Job:31:2 @ Cili është fati që më ka caktuar Perëndia nga atje lart dhe trashëgimia e të Plotfuqishmit nga vendet e larta?

alb@Job:31:3 @ A nuk është vallë fatkeqësia për njeriun e çoroditur dhe mjerimi për atë që kryen të keqen?

alb@Job:31:5 @ Në rast se kam vepruar me falsitet, ose në rast se këmba ime është shpejtuar të ndjekë mashtrimin,

alb@Job:31:7 @ Në qoftë se hapat e mia kanë dalë nga rruga e drejtë, dhe në qoftë se zemra ime ka ndjekur sytë e mi, apo në se ndonjë njollë u është ngjitur duarve të mia,

alb@Job:31:9 @ Në rast se zemra ime është mashtruar nga një grua dhe kam përgjuar në portën e të afërmit tim,

alb@Job:31:11 @ Sepse kjo do të ishte një mbrapshti, një faj që duhet të dënohet nga gjyqtarët,

alb@Job:31:12 @ një zjarr që konsumon deri në Abadon, dhe do të kishte shkatërruar deri në rrënjë gjithë të korrat e mia.

alb@Job:31:13 @ Në rast se kam hedhur poshtë të drejtën e shërbëtorit tim dhe të shërbëtores sime, kur po grindeshin me mua,

alb@Job:31:19 @ në rast se kam parë dikë të vdesë për mungesë rrobash ose një të varfër që nuk kishte me se të mbulohej,

alb@Job:31:20 @ në rast se ijet e tij nuk më kanë bekuar, dhe nuk është ngrohur me leshin e qengjave të mi,

alb@Job:31:23 @ Sepse fatkeqësia që vjen nga Perëndia më kall drithma, dhe për shkak të madhështisë së tij nuk mund të bëj asgjë.

alb@Job:31:26 @ në qoftë se kam shikuar diellin kur shkëlqen ose hënën që shkonte përpara duke ndritur, dhe zemra ime u mashtrua tinëz dhe goja ime puthi dorën time;

alb@Job:31:27 @ edhe ky do të ishte një faj që duhet të dënohet nga gjyqtarët, sepse do të kisha mohuar Perëndinë që rri aty lart.

alb@Job:31:28 @ Në rast se jam gëzuar për fatkeqësinë e armikut tim dhe u ngrita, sepse e kishte goditur fakeqësia

alb@Job:31:30 @ në qoftë se njerëzit e çadrës sime nuk kanë thënë: "Kush mund të gjejë një që nuk është ngopur me mishin e tij?".

alb@Job:31:31 @ (përveç kësaj asnjë i huaj nuk e kalonte natën jashtë, sepse i hapja portat e mia udhëtarit);

alb@Job:31:33 @ sepse kisha frikë nga turma e madhe dhe përbuzja e familjeve më tmerronte, kështu që rrija i heshtur pa dalë nga shtëpia.

alb@Job:31:34 @ Ah, sikur të kisha një që të më dëgjonte! Ja firma ime! I Plotfuqishmi të më përgjigjet! Kundërshtari im të shkruajë një dokument,

alb@Job:32:4 @ Elihu kishte pritur për t`i folur Jobit, sepse ata ishin më të moshuar se ai.

alb@Job:32:5 @ Por kur Elihu u bind që në gojën e këtyre tre njerëzve nuk kishte më përgjigje, ai u zemërua.

alb@Job:32:6 @ Kështu Elihu, bir i Barakelit, Buzitit, mori fjalën dhe tha: "Unë jam akoma i ri me moshë dhe ju jeni pleq; prandaj ngurrova dhe pata frikë t`ju parashtroj mendimin tim.

alb@Job:32:8 @ Por te njeriu ka një frymë, dhe është fryma i të Plotfuqishmit që i jep zgjuarsinë.

alb@Job:32:9 @ Nuk janë detyrimisht të mëdhenjtë që kanë diturinë ose pleqtë që kuptojnë drejtësinë.

alb@Job:32:10 @ Prandaj them: Dëgjomëni, do të shtroj edhe unë mendimin tim.

alb@Job:32:13 @ Mos thoni, pra: "Kemi gjetur diturinë; vetëm Perëndia mund ta mundë plotësisht, por jo njeriu!".

alb@Job:32:17 @ Do të paraqes edhe unë pjesën time, do të shtroj edhe unë mendimin tim.

alb@Job:32:19 @ Ja, gjiri im është si vera që nuk ka një shfrim, si shakujt e rinj, gati për të plasur.

alb@Job:33:5 @ Në rast se mundesh, m`u përgjigj; përgatitu gjithashtu të mbrosh pozitat e tua.

alb@Job:33:12 @ Mirë, pra, unë të them se këtu nuk ke të drejtë, sepse Perëndia është më i madh se njeriu.

alb@Job:33:15 @ në një ëndërr, në një vegim të natës, kur një gjumë i rëndë i zë njerëzit, kur dremitin në shtretërit e tyre.

alb@Job:33:19 @ Njeriu paralajmërohet gjithashtu me dhembjen në shtratin e vet dhe me torturën e pandërprerë të kockave të tij,

alb@Job:33:21 @ Mishi konsumohet sa mbyll e hap sytë, ndërsa kockat e tij, që më parë nuk dukeshin, tani dalin jashtë;

alb@Job:33:22 @ kështu shpirti i tij i afrohet gropës dhe jeta e tij atyre që sjellin vdekjen.

alb@Job:33:25 @ Atëherë mishi i tij do të bëhet më i freskët se kur ishte fëmijë dhe ai do të kthehet në ditët e rinisë së tij.

alb@Job:33:31 @ Ki kujdes, Jobi, dëgjomë; rri në heshtje, dhe unë do të flas.

alb@Job:33:33 @ Përndryshe dëgjomë; hesht dhe unë do të të mësoj diturinë".

alb@Job:34:3 @ Sepse veshi i shqyrton fjalët, ashtu si qiellza i shijon ushqimet.

alb@Job:34:4 @ Le të zgjedhim ne vetë atë që është e drejtë të pranojmë midis nesh atë që është e mirë.

alb@Job:34:6 @ A duhet të gënjej kundër drejtësisë sime? Plaga ime është e pashërueshme, megjithëse jam pa mëkat".

alb@Job:34:7 @ Kush është si Jobi, që e pi përqeshjen si ujin,

alb@Job:34:12 @ Sigurisht Perëndia nuk kryen të keqen dhe i Plotfuqishmi nuk shtrembëron drejtësinë.

alb@Job:34:15 @ çdo mish do të shkatërrohej njëkohësisht, dhe njeriu do të kthehej në pluhur.

alb@Job:34:24 @ Ai i ligështon të fuqishmit pa bërë hetim dhe vë të tjerë në vendin e tyre.

alb@Job:34:37 @ sepse i shton mëkatit të tij revoltën, rreh duart mes nesh dhe i shumëzon fjalët e tij kundër Perëndisë".

alb@Job:35:9 @ Ngrihet zëri për numrin e madh të shtypjeve, ngrihet zëri për të kërkuar ndihmë për shkak të dhunës së të fuqishmëve;

alb@Job:35:10 @ por asnjeri nuk thotë: "Ku është Perëndia, krijuesi im, që natën të jep këngë gëzimi,

alb@Job:35:12 @ Kështu ngrihen zëra, por ai nuk përgjigjet për shkak të krenarisë së njerëzve të këqij.

alb@Job:35:14 @ Edhe sikur ti të thuash se nuk e shikon atë, çështja jote qëndron para tij, dhe ti duhet të presësh.

alb@Job:36:4 @ Sigurisht fjalët e mia nuk janë të rreme; para teje ke një njeri me njohuri të përsosur.

alb@Job:36:5 @ Ja, Perëndia është i fuqishëm, por nuk përçmon njeri; është i fuqishëm në forcën e diturisë së tij.

alb@Job:36:6 @ Ai nuk e lë të jetojë njeriun e keq dhe u siguron drejtësinë të shtypurve.

alb@Job:36:7 @ Nuk i heq sytë nga të drejtët, por bën që të ulen për gjithnjë me mbretërit mbi fronin; kështu ata rrinë lart.

alb@Job:36:9 @ atëherë u tregon veprat e tyre dhe shkeljet e tyre, sepse u është rritur mendja.

alb@Job:36:10 @ Kështu ai ua hap veshët për t`u ndrequr dhe i nxit të largohen nga e keqja.

alb@Job:36:11 @ Në rast se ata e dëgjojnë dhe nënshtrohen, do t`i mbarojnë ditët e tyre në mirëqënie dhe vitet e tyre në gëzime;

alb@Job:36:14 @ kështu ata vdesin ende të rinj, dhe jeta e tyre mbaron midis Sodomitëve.

alb@Job:36:16 @ Ai dëshiron të të largojë edhe ty nga kafshimi i fatkeqësisë, që të të çojë në një vend të gjerë pa kufizim, me një tryezë të shtruar me ushqime të shijshme.

alb@Job:36:26 @ Po, Perëndia është i madh, por ne nuk e njohim, dhe numri i viteve të tij është i panjohshëm.

alb@Job:36:29 @ Kush mund të kuptojë shtjellimin e reve, shungullimën që shpërthen në çadrën e tij?

alb@Job:37:1 @ Prandaj zemra ime dridhet dhe brof jashtë vendit të saj.

alb@Job:37:4 @ Prapa tij një zë vrumbullon; ai gjëmon me zërin e tij madhështor; ai nuk i përmban kur dëgjohet zëri i tij.

alb@Job:37:6 @ I thotë në fakt borës: "Bjerë mbi tokë", ia thotë si shirave të lehta ashtu dhe shirave të rrebeshta.

alb@Job:37:10 @ Me frymën e Perëndisë formohet akulli dhe shtrirja e ujërave tërhiqet.

alb@Job:37:11 @ I ngarkon retë e dendura me lagështirë dhe i shpërndan larg retë e tij dritëplota.

alb@Job:37:18 @ Vallë a e ke shtrirë ti bashkë me të kupën qiellore, duke e bërë të fortë si një pasqyrë prej metali të shkrirë?

alb@Job:37:22 @ Koha e bukur vjen nga veriu, por rreth Perëndisë kemi një madhështi të hatashme.

alb@Job:37:23 @ Të Plotfuqishmin ne nuk mund ta arrijmë. Ai është i madhërishëm për nga fuqia, nga ndershmëria dhe nga drejtësia; ai nuk shtyp asnjeri.

alb@Job:38:2 @ "Kush është ai që e errëson planin tim me fjalë që nuk kanë kuptim?

alb@Job:38:19 @ Ku është rruga që të çon në banesën e dritës? Dhe terri, ku është vendi i tij,

alb@Job:38:20 @ që ti të mund t`i çosh në vendin e tij, dhe të mund të njohësh shtigjet që të çojnë në shtëpinë e tij?

alb@Job:38:21 @ Ti e di, sepse atëherë kishe lindur, dhe numri i ditëve të tua është i madh.

alb@Job:39:3 @ Mblidhen dhe pjellin të vegjlit e tyre, duke u dhënë fund kështu dhembjeve të tyre.

alb@Job:39:4 @ Të vegjlit e tyre bëhen të fortë, rriten jashtë, shkëputen dhe nuk kthehen më pranë tyre.

alb@Job:39:8 @ Hapësirat e gjera të maleve janë kullota e tij, dhe ai shkon dhe kërkon çdo gjë që është e gjelbër.

alb@Job:39:11 @ A do t`i kesh besim atij, sepse forca e tij është e madhe, ose do t`ia lësh atij punën tënde?

alb@Job:39:12 @ A do të mbështetesh tek ai për të çuar në shtëpi grurin dhe për ta mbledhur në lëmë?

alb@Job:39:15 @ duke harruar që një këmbë mund t`i shtypë ose një kafshë e fushave mund t`i shkelë.

alb@Job:39:16 @ I trajton ashpër të vegjlit e tij, sikur të mos ishin të vetët; por lodhja e tij pa asnjë interes është e kotë,

alb@Job:39:23 @ Mbi të kërcet këllëfi i shigjetave, shtiza që vetëtin dhe ushta.

alb@Job:39:27 @ Éshtë vallë nën komandën tënde që shqiponja ngrihet lart dhe e bën folenë e saj në vende të larta?

alb@Job:40:2 @ "Ai që kundërshton të Plotfuqishmin, a dëshiron vallë ta korrigjojë? Ai që qorton Perëndinë, t`i përgjigjet kësaj pyetjeje".

alb@Job:40:5 @ Kam folur një herë, por nuk do të flas më; po, dy herë, por nuk do të shtoj asgjë".

alb@Job:40:8 @ A dëshiron pikërisht të anulosh gjykimin tim, të më dënosh mua për të justifikuar vetveten?

alb@Job:40:10 @ Stolisu, pra, me madhështi dhe madhëri, vishu me lavdi dhe me shkëlqim.

alb@Job:40:12 @ shiko tërë kryelartët dhe poshtëroji, dhe shtypi njerëzit e këqij kudo që të ndodhen.

alb@Job:40:17 @ E lëkund bishtin e tij si një kedër; nervat e kofshëve të tij janë të thurura mirë.

alb@Job:40:19 @ Ai është e para nga veprat e Perëndisë; vetëm ai që e bëri mund t`i afrohet atij me shpatën e tij.

alb@Job:40:21 @ ai shtrihet nën bimët e lotusit, në vende të fshehura në kallamishte dhe në moçale.

alb@Job:40:23 @ Lumi mund të dalë nga shtrati i tij, por ai nuk ka frikë; është i sigurt nga vetja e tij, edhe sikur Jordani të sulej kundër gojës së tij.

alb@Job:41:9 @ Ja, shpresa e atij që e sulmon është e rreme; mjafton ta shikosh dhe të zë tmerri.

alb@Job:41:10 @ Askush nuk ka aq guxim sa ta provokojë. Kush, pra, është në gjendje të qëndrojë i fortë para meje?

alb@Job:41:11 @ Kush më ka bërë një shërbim i pari që unë duhet ta shpërblej? Çdo gjë nën qiejt është imja.

alb@Job:41:12 @ Nuk do t`i kaloj në heshtje gjymtyrët e tij, forcën e tij të madhe dhe bukurinë e armaturës së tij.

alb@Job:41:13 @ Kush mund ta zhveshë nga parzmorja e tij dhe kush mund t`i afrohet me një fre të dyfishtë?

alb@Job:41:14 @ Kush mund të hapë portat e gojës së tij, e rrethuar siç është nga tmerri i dhëmbëve të tij?

alb@Job:41:15 @ Shumë të bukura janë rreshtat e mburojave të tij, të salduara fort si prej një vule.

alb@Job:41:18 @ Teshtimat e tij japin shkreptima drite dhe sytë e tij janë si qepallat e agimit.

alb@Job:41:24 @ Zemra e tij është e fortë si një gur, e fortë si pjesa e poshtme e mokrës.

alb@Job:41:26 @ Shpata që arrin nuk i bën asgjë, e njëjta gjë ndodh me ushtën, shigjetën dhe shtizën.

alb@Job:41:27 @ E quan hekurin si kashtë dhe bronzin si dru të brejtur nga krimbi.

alb@Job:41:28 @ Shigjeta nuk e bën të ikë; gurët e hobesë për të janë si kallamishte.

alb@Job:41:29 @ Topuzi i duket sikur është kashtë, ai tallet me vringëllimën e ushtës.

alb@Job:41:30 @ Poshtë ka maja të mprehta dhe lë gjurmë si të lesës mbi baltë.

alb@Job:41:31 @ E bën të ziejë humnerën si ndonjë kazan dhe e bën detin si të ishte një enë me melhem.

alb@Job:41:34 @ Shiko në fytyrë tërë njerëzit mendjemëdhenj; ai është mbret mbi të gjitha bishat më madhështore".

alb@Job:42:3 @ Kush është ai që, pa pasur gjykim, errëson mendjen tënde? Prandaj thashë gjëra që nuk i kuptoja, gjëra shumë të larta për mua që nuk i njihja.

alb@Job:42:5 @ Veshi im kishte dëgjuar të flitej për ty por tani syri im të sheh.

alb@Job:42:7 @ Mbas këtyre fjalëve që Zoti i drejtoi Jobit, Zoti i tha Elifazit nga Temani: "Zemërimi im u ndez kundër teje dhe kundër dy miqve të tu, sepse nuk keni folur drejt për mua, ashtu si ka bërë shërbëtori im Job.

alb@Job:42:8 @ Tani, pra, merrni me vete shtatë dema dhe shtatë desh, shkoni te shërbëtori im Job dhe ofroni një olokaust për veten tuaj. Dhe shërbëtori im Jobi do të lutet për ju; dhe kështu për respektin që kam për të nuk do t`ju trajtoj sipas marrëzisë suaj, sepse nuk keni folur drejt për mua, si ka bërë shërbëtori im Job".

alb@Job:42:9 @ Elifazi nga Temani, Bildadi nga Shuahu dhe Tsofari nga Naamathi shkuan dhe vepruan ashtu si kishte urdhëruar Zoti; dhe Zoti tregoi kujdes për Jobin.

alb@Job:42:10 @ Mbasi Jobi u lut për miqtë e tij, Zoti e ktheu në gjendjen e mëparshme; kështu Zoti i dha Jobit dyfishin e tërë atyre që kishte zotëruar.

alb@Job:42:11 @ Tërë vëllezërit e tij, tërë motrat e tij dhe tërë të njohurit e tij të mëparshëm erdhën ta takonin; hëngrën bashkë me të në shtëpinë e tij; i dhanë zemër dhe e ngushëlluan për të gjitha fatkeqësitë që Zoti kishte dërguar mbi të; pastaj secili prej tyre i dha një monedhë argjendi dhe një unazë ari.

alb@Job:42:12 @ Zoti i bekoi vitet e fundit të Jobit më tepër se vitet e para, sepse ai pati katërmbëdhjetë mijë dele, gjashtë mijë deve, një mijë pendë qe dhe një mijë gomarë.

alb@Job:42:13 @ Pati gjithashtu shtatë bij dhe tri bija;

alb@Job:42:15 @ Në tërë vendin nuk kishte gra aq të bukura sa bijat e Jobit; dhe i ati u la atyre një trashëgimi midis vëllezërve të tyre.

alb@Psalms:2:12 @ Nënshtrohuni Birit, që të mos zemërohet dhe të mos vdisni rrugës, sepse zemërimi i tij mund të ndizet në një çast. Lum ata që gjejnë strehë tek ai.

alb@Psalms:4:2 @ Deri kur, o bij të njerëzve, do të fyhet rëndë lavdia ime? Deri kur do të jepeni pas kotësisë dhe do të shkoni pas gënjeshtrës? (Sela)

alb@Psalms:4:3 @ Por dijeni se Zoti ka zgjedhur një që është i shenjtë; Zoti do të më plotësojë dëshirën kur do t`i thërras atij.

alb@Psalms:4:4 @ Zemërohuni dhe mos mëkatoni; në shtratin tuaj mendohuni shumë në zemër tuaj dhe qëndroni në heshtje. (Sela)

alb@Psalms:4:7 @ Ti më ke shtënë në zemër më tepër gëzim nga sa ndjejnë ata, kur kanë grurë dhe musht me shumicë.

alb@Psalms:5:6 @ Ti do të zhdukësh gjithë ata që thonë gënjeshtra; Zoti urren njerëzit gjakatarë dhe mashtrues.

alb@Psalms:5:7 @ Por unë, për shkak të mirësisë sate të madhe, do të hyj në shtëpinë tënde dhe do të adhuroj me frikë të madhe, duke u drejtuar në tempullin tënd të shenjtë.

alb@Psalms:5:9 @ sepse në gojën e tyre nuk ka asnjë drejtësi; zemra e tyre nuk mendon gjë tjetër veç shkatërrimit; gryka e tyre është një varr i hapur; me gjuhën e tyre bëjnë lajka.

alb@Psalms:6:6 @ Unë jam sfilitur duke psherëtirë; çdo natë e lag shtratin me vajin tim dhe bëj që të rrjedhin lotë mbi shtrojen time.

alb@Psalms:6:7 @ Syri im ligështohet nga dhembja dhe plaket për shkak të tërë armiqve të mi.

alb@Psalms:7:10 @ Mburoja ime është te Perëndia, që shpëton ata që janë të drejtë nga zemra.

alb@Psalms:7:11 @ Perëndia është një gjykatës i drejtë dhe një Perëndi që zemërohet çdo ditë me keqbërësit.

alb@Psalms:7:12 @ Në qoftë se keqbërësi nuk ndryshon, ai do të mprehë shpatën e tij; e ka shtrirë harkun e tij dhe e ka përgatitur.

alb@Psalms:7:14 @ Ja, keqbërësi lind padrejtësinë; ai ka konceptuar ligësinë dhe ka për të pjellë mashtrimin.

alb@Psalms:8:1 @ Sa i mrekullueshëm është emri yt mbi gjithë rruzullin, o Zot, Zoti ynë, që vure madhështinë tënde mbi qiejtë!

alb@Psalms:8:3 @ Kur mendoj qiejtë e tu, që janë vepër e gishtërinjve të tu, hënën dhe yjet që ti ke vendosur,

alb@Psalms:8:4 @ çfarë është njeriu, që ta mbash mend, dhe biri i njeriut, që ta vizitosh?

alb@Psalms:8:8 @ zogjtë e qiellit dhe peshqit e detit, tërë ato që kalojnë nëpër shtigjet e detit.

alb@Psalms:8:9 @ O Zot, Zoti ynë, sa i mrekullueshëm është emri yt në të gjithë dheun!

alb@Psalms:9:4 @ Ti në fakt ke përkrahur ndershmërinë time dhe çështjen time; je ulur mbi fronin si një gjyqtar i drejtë.

alb@Psalms:9:6 @ Armiku është zhdukur, i kapur nga një pikëllim i përjetshëm! Dhe qyteteve që ti ke shkatërruar i është zhdukur edhe kujtimi.

alb@Psalms:9:9 @ Zoti do të jetë strehim i papushtueshëm për të shtypurin, një strehim i papushtueshëm në kohë ngushtice.

alb@Psalms:9:15 @ Kombet janë zhytur në gropën që kishin hapur; këmba e tyre është kapur në rrjetën që kishin fshehur.

alb@Psalms:9:18 @ Sepse nevojtari nuk do të harrohet përjetë; shpresa e të shtypurve nuk do të zhduket përjetë.

alb@Psalms:10:7 @ Goja e tij është plot mallkime, hile dhe mashtrime; nën gjuhën e tij ka ligësi dhe paudhësi.

alb@Psalms:10:10 @ Ai rri i strukur dhe i mbledhur, dhe fatzinjtë mposhten para forcës së tij.

alb@Psalms:10:16 @ Zoti është mbret përjetë; kombet janë zhdukur nga toka e tij.

alb@Psalms:11:4 @ Zoti është në tempullin e tij të shenjtë; Zoti ka fronin e tij në qiejtë; sytë e tij shohin, qepallat e tij vëzhgojnë bijtë e njerëzve,

alb@Psalms:11:7 @ Sepse Zoti është i drejtë; ai e do drejtësinë; njerëzit e drejtë do të sodisin fytyrën e tij.

alb@Psalms:12:4 @ të atyre që thonë: "Me gjuhën tonë do të sundojmë; buzët tona na përkasin neve; kush është zot mbi ne?".

alb@Psalms:12:5 @ "Për shkak të shtypjes së të mjerëve dhe të britmës së nevojtarëve, tani do të çohem", thotë Zoti, "dhe do t`i shpëtoj nga ata që u zënë pusi".

alb@Psalms:12:6 @ Fjalët e Zotit janë fjalë të pastra, si argjend i rafinuar në një furrë prej dheu, i pastruar shtatë herë.

alb@Psalms:13:1 @ Deri kur do të më harrosh, o Zot? Vallë kështu do të jetë përjetë? Deri kur do të më fshehësh fytyrën tënde?

alb@Psalms:14:5 @ Atje do t`i zërë një frikë e madhe, sepse Perëndia është me njerëzit e drejtë.

alb@Psalms:14:6 @ Ju kërkoni të prishni planet e të mjerit, sepse Zoti është streha e tij.

alb@Psalms:15:2 @ Ai që ecën me ndershmëri dhe bën atë që është e drejtë dhe thotë të vërtetën që ka në zemër,

alb@Psalms:16:3 @ Gjithë dashuria ime është vendosur te njerëzit e shenjtë dhe të nderuar që janë mbi tokë.

alb@Psalms:16:5 @ Zoti është pjesa ime nga trashëgimia dhe kupa ime; ti, o Zot, ruaje fort atë që më ka rënë në short.

alb@Psalms:16:8 @ Unë e kam vënë vazhdimisht Zotin përpara syve të mi; duke qenë se ai rri në të djathtën time, unë nuk do të hiqem kurrë nga vendi.

alb@Psalms:16:11 @ Ti do të më tregosh shtegun e jetës; ka shumë gëzim në praninë tënde; në të djathtën tënde ka kënaqësi në përjetësi.

alb@Psalms:17:1 @ O Zot, dëgjo një çështje të drejtë, dëgjo me vëmendej britmën time, dëgjo lutjen time, që nuk vjen nga buzë mashtruese.

alb@Psalms:17:2 @ Ardhtë mbrojtja ime nga prania jote; sytë e tu pafshin atë që është e drejtë.

alb@Psalms:17:5 @ Hapat e mia kanë qëndruar të sigurt në shtigjet e tua dhe këmbët e mia nuk janë lëkundur.

alb@Psalms:17:7 @ Tregomë mirësinë tënde të mrekullueshme, ti, që me të djathtën tënde i shpëton nga kundërshtarët e tyre ata që gjejnë strehë pranë teje.

alb@Psalms:17:9 @ nga të pabesët që më shtypin dhe nga armiqtë për vdekje që më rrethojnë.

alb@Psalms:18:2 @ Zoti është kështjella ime, fortesa ime dhe çliruesi im, Perëndia im, shkëmbi im ku gjej strehë, mburoja ime, fuqia e shpëtimit tim, streha ime e i lartë.

alb@Psalms:18:3 @ Unë i kërkoj ndihmë Zotit, që është i denjë për t`u lëvduar, dhe kështu shpëtoj nga armiqtë e mi.

alb@Psalms:18:4 @ Dhembje vdekjeje më kishin pushtuar dhe përrenj njerëzish të kobshëm më kishin tmerruar.

alb@Psalms:18:7 @ Atëherë dheu u trondit dhe u drodh; edhe themelet e maleve luajtën dhe ranë, sepse ai ishte zemëruar shumë.

alb@Psalms:18:9 @ Ai i uli qiejtë dhe zbriti me një mjegull të dendur poshtë këmbëve të tij;

alb@Psalms:18:10 @ i kishte hipur një kerubini dhe fluturonte; fluturonte shpejt mbi krahët e erës

alb@Psalms:18:11 @ Me terrin ai kishte bërë velin e tij dhe si shatorre rreth vetes kishte vënë errësirën e ujërave dhe retë e dendura të qiellit.

alb@Psalms:18:15 @ Në qortimin tënd, o Zot, në shfryrjen e erës nga flegrat e tua, shtretërit e lumenjve u dukën dhe themelet e botës u zbuluan.

alb@Psalms:18:16 @ Ai nga lart shtriu dorën, më mori dhe më nxori jashtë ujërave të shumta.

alb@Psalms:18:19 @ dhe më nxori jashtë, larg; më çliroi sepse më do.

alb@Psalms:18:21 @ sepse kam ndjekur rrugët e Zotit dhe nuk jam larguar pabesisht nga Perëndia im,

alb@Psalms:18:26 @ Ti tregohesh i pastër me atë që është i pastër dhe i dinak me të ligun,

alb@Psalms:18:30 @ Rruga e Perëndisë është e përsosur; fjala e Zotit është pastruar me anë të zjarrit; ai është mburoja e të gjithë atyre që gjejnë strehë tek ai.

alb@Psalms:18:31 @ Në fakt kush është Perëndi përveç Zotit? Kush është kështjellë përveç Perëndisë tim?

alb@Psalms:18:32 @ Perëndia është ai që më rrethon me forcë dhe që e bën jetën time të përsosur.

alb@Psalms:18:35 @ Ti më ke dhënë gjithashtu mburojën e shpëtimit tënd; dora jote e djathtë më ka mbajtur dhe mirësia jote më ka bërë të madh.

alb@Psalms:18:38 @ I kam goditur vazhdimisht dhe ata nuk kanë mundur të ngrihen përsëri; ata kanë rënë nën këmbët e mia.

alb@Psalms:18:44 @ Me të dëgjuar emrin tim, ata më dëgjuan dhe m`u bindën; të huajt m`u nënshtruan.

alb@Psalms:18:45 @ Të huajt u ligështuan dhe dolën duke u dridhur nga fortesat e tyre.

alb@Psalms:18:46 @ Rroftë Zoti, qoftë e bekuar Kështjella ime dhe lëvduar qoftë Perëndia i shpëtimit tim!

alb@Psalms:18:47 @ Ai është Perëndia që hakmerret për mua dhe që më nënshtron popujt;

alb@Psalms:19:5 @ dhe ai është si një dhëndër që del nga dhoma e tij e martesës; ngazëllon si një trim që përshkon rrugën e tij.

alb@Psalms:19:7 @ Ligji i Zotit është i përsosur, ai e përtërin shpirtin; dëshmia e Zotit është e vërtetë dhe e bën të ditur njeriun e thjeshtë.

alb@Psalms:19:9 @ Frika e Zotit është e pastër, mbetet përjetë; gjykimet e Zotit janë të vërteta, të gjitha janë të drejta;

alb@Psalms:19:14 @ U miratofshin para teje fjalët e gojës sime dhe përsiatjet e zemrës sime, o Zot, kështjella ime dhe shpëtimtari im.

alb@Psalms:21:2 @ Ti ia plotësove dëshirën e zemrës së tij dhe nuk hodhe poshtë kërkesën e buzëve të tij. (Sela)

alb@Psalms:21:4 @ Ai të kishte kërkuar jetë dhe ti i dhe ditë të gjata në përjetësi.

alb@Psalms:21:5 @ E madhe është lavdia e tij për shpëtimin tënd; ti i dhe madhështi dhe lavdi,

alb@Psalms:22:2 @ O Perëndia im, unë bërtas ditën, por ti nuk përgjigjesh, edhe natën unë nuk rri në heshtje.

alb@Psalms:22:11 @ Mos u largo nga unë, sepse ankthi është i afërt, dhe nuk ka asnjë që të më ndihmojë.

alb@Psalms:22:14 @ Më derdhin si ujë dhe tërë kockat e mia janë të ndrydhura; zemra ime është si dylli që shkrihet në mes të zorrëve të mia.

alb@Psalms:22:15 @ Forca ime është tharë si një enë balte dhe gjuha ime është ngjitur te qiellza; ti më ke vënë në pluhurin e vdekjes.

alb@Psalms:22:24 @ Sepse ai nuk ka përçmuar as nuk ka hedhur poshtë vuajtjen e të pikëlluarit, dhe nuk i ka fshehur fytyrën e tij; por kur i ka klithur atij, ai e ka kënaqur.

alb@Psalms:23:1 @ Zoti është bariu im, asgjë nuk do të më mungojë.

alb@Psalms:23:3 @ Ai ma përtërin shpirtin, më çon nëpër shtigjet e drejtësisë, nga dashuria që ka për emrin e tij.

alb@Psalms:23:5 @ Ti shtron para meje tryezën në prani të armiqve të mi; ti vajos kokën time me vaj; kupa ime po derdhet.

alb@Psalms:23:6 @ Me siguri pasuri dhe mirësi do të më shoqërojnë në gjithë ditët e jetës ime; dhe unë do të banoj në shtëpinë e Zotit ditë të gjata.

alb@Psalms:24:6 @ I tillë është brezi i atyre që e kërkojnë, që kërkojnë fytyrën tënde, o Perëndi e Jakobit. (Sela)

alb@Psalms:24:8 @ Kush është ky Mbret i lavdisë? Éshtë Zoti i fortë dhe i fuqishëm, Zoti i fortë në betejë.

alb@Psalms:24:10 @ Kush është ky Mbret i lavdisë? Éshtë Zoti i ushtrive; ai është Mbreti i lavdisë. (Sela)

alb@Psalms:25:3 @ Po, bëj që asnjë nga ata që kanë besim te ti të mos zhgënjehet; u turpërofshin ata që sillen pabesisht pa shkak.

alb@Psalms:25:4 @ O Zot, më trego rrugët e tua, më mëso shtigjet e tua.

alb@Psalms:25:8 @ Zoti është i mirë dhe i drejtë, prandaj ai do t`u mësojë rrugën mëkatarëve.

alb@Psalms:25:11 @ Për hir të emrit tënd, o Zot, fale paudhësinë time, sepse ajo është e madhe.

alb@Psalms:25:12 @ Kush është njeriu që ka frikë nga Zoti? Ai do t`i tregojë rrugën që duhet të zgjedhë.

alb@Psalms:25:15 @ Sytë e mi drejtohen vazhdimisht te Zoti, sepse ai do të m`i nxjerrë këmbët nga rrjeta.

alb@Psalms:25:17 @ Ankthet e zemrës sime janë shtuar; më çliro nga fatkeqësitë e mia.

alb@Psalms:25:20 @ Ruaje jetën time dhe më çliro; bëj që të mos jem i pështjelluar, sepse unë po gjej strehë te ti.

alb@Psalms:26:4 @ Nuk ulem me njerëz gënjeshtarë dhe nuk shoqërohem me njerëz hipokritë.

alb@Psalms:26:8 @ O Zot, unë e dua selinë e shtëpisë sate dhe vendin ku qëndron lavdia jote.

alb@Psalms:26:10 @ sepse ata kanë në duart e tyre plane të këqija dhe dora e tyre e djathtë është plot dhurata.

alb@Psalms:26:12 @ Këmba ime është e qëndrueshme në vënd të sheshtë. Në kuvende unë do të bekoj Zotin.

alb@Psalms:27:1 @ Zoti është drita ime dhe shpëtimi im; nga kush do të kem frikë? Zoti është kështjella e jetës sime; nga kush do të kem frikë?

alb@Psalms:27:2 @ Kur njerëzit e këqij, armiqtë dhe kundërshtarët e mi më sulmuan për të ngrënë mishin tim, ata vetë u lëkundën dhe ranë.

alb@Psalms:27:3 @ Edhe sikur një ushtri të dilte kundër meje, zemra ime nuk do të kishte frikë; edhe sikur një luftë të pëlciste kundër meje, edhe atëherë do të kisha besim.

alb@Psalms:27:4 @ Një gjë i kërkova Zotit dhe atë kërkoj: të banoj në shtëpinë e Zotit tërë ditët e jetës sime, për të soditur bukurinë e Zotit dhe për të admiruar tempullin e tij.

alb@Psalms:27:9 @ Mos ma fshih fytyrën tënde, mos e hidh poshtë me zemërim shërbëtorin tënd; ti ke qenë ndihma ime; mos më lër dhe mos më braktis, o Përendi e shpëtimit tim.

alb@Psalms:27:11 @ O Zot, më mëso rrugën tënde dhe më udhëhiq në një shteg të sheshtë, për shkak të armiqve të mi.

alb@Psalms:28:1 @ Ty të këlthas, o Zot, o kështjella ime; mos rri në heshtje, sepse po të mos flasësh ti, unë bëhem njëlloj si ata që zbresin në gropë.

alb@Psalms:28:5 @ Duke qenë se ata nuk i çmojnë veprat e Zotit dhe atë që duart e tij kanë bërë, ai do t`i mposhtë dhe nuk do t`i lërë të begatohen.

alb@Psalms:28:7 @ Zoti është forca ime dhe mburoja ime; zemra ime ka pasur besim tek ai dhe unë u ndihmova; prandaj zemra ime ngazëllen dhe unë do ta kremtoj këtë me këngën time.

alb@Psalms:28:8 @ Zoti është forca e popullit të tij, dhe streha e shpëtimit për të vajosurin e tij.

alb@Psalms:29:3 @ Zëri i Zotit është mbi ujërat; Perëndia i lavdisë gjëmon; Zoti është mbi ujërat e mëdha.

alb@Psalms:29:4 @ Zëri i Zotit është i fuqishëm, zëri i Zotit është i madhërishëm.

alb@Psalms:30:3 @ O Zot, ti e ke nxjerrë shpirtin tim jashtë Sheolit, më ke mbajtur gjallë që të mos zbrisja në gropë.

alb@Psalms:31:2 @ Ma vër veshin, nxito të më çlirosh; bëhu për mua një kështjellë e fortë dhe një vend i fortifikuar që të më shpëtosh.

alb@Psalms:31:3 @ Sepse ti je kështjella ime dhe kalaja ime; për hir të emrit tënd më udhëhiq dhe tregomë udhën.

alb@Psalms:31:4 @ Nxirrmë jashtë rrjetës që më kanë ngritur fshehurazi, sepse ti je kështjella ime.

alb@Psalms:31:11 @ Jam bërë një turp për tërë armiqtë e mi, veçanërisht për të afërmit e mi dhe një tmer për të njohurit e mi; ata që më shohin rrugës, ikin larg meje.

alb@Psalms:31:17 @ O Zot, bëj që unë të mos jem i pështjelluar, pse të kam kërkuar; u pështjellofshin të pabesët dhe rënçin në heshtje në Sheol.

alb@Psalms:31:18 @ Mbeçin pa fjalë buzët gënjeshtare, që flasin pa turp kundër të drejtit, me mëndjemadhësi dhe përçmim.

alb@Psalms:31:19 @ Sa e madhe është mirësia jote që ti u rezervon atyre që kanë frikë nga ti, dhe që ti përdor në prani të bijve të njerëzve ndaj atyre që gjejnë strehë te ti!

alb@Psalms:31:21 @ Qoftë i bekuar Zoti, sepse më është treguar shumë dashamirës, duke më vendosur si në një vend të fortifikuar

alb@Psalms:31:23 @ Duajeni Zotin, ju, gjithë shenjtorë të tij! Zoti i mbron besnikët dhe i shpaguan gjerësisht ata që veprojnë me kryelartësi.

alb@Psalms:32:2 @ Lum ai njeri të cilin Zoti nuk e padit për paudhësi dhe në frymën e të cilit nuk ka vend mashtrimi.

alb@Psalms:32:3 @ Ndërsa po heshtja, kockat e mia treteshin midis rënkimeve që kisha tërë ditën.

alb@Psalms:33:1 @ Ngazëlloni, o njerëz të drejtë, tek Zoti; lëvdimi u shkon për shtat njerëzve të drejtë.

alb@Psalms:33:3 @ Këndojini një kantik të ri, bjerini me mjeshtëri veglës dhe brohoritni.

alb@Psalms:33:4 @ Sepse fjala e Zotit është e drejtë dhe të gjithë veprat e tij janë bërë me saktësi.

alb@Psalms:33:5 @ Ai e do drejtësinë dhe barazinë; toka është e mbushur nga mirësitë e Zotit.

alb@Psalms:33:6 @ Qiejtë u bënë me anë të fjalës së Zotit dhe tërë ushtria e tyre me anë të frymës së gojës së tij.

alb@Psalms:33:10 @ Zoti e bën të dështojë planin e kombeve dhe asgjeson synimet e popujve.

alb@Psalms:33:16 @ Mbreti nuk shpëtohet nga një ushtri e madhe; trimi nuk shpëton për shkak të forcës së tij të madhe.

alb@Psalms:33:17 @ Kali është një shpresë e kotë shpëtimi, dhe me forcën e tij të madhe nuk mund të shpëtojë asnjeri nga rreziku.

alb@Psalms:33:18 @ Ja, syri i Zotit është mbi ata që kanë frikë para tij, mbi ata që shpresojnë në mirësinë e tij,

alb@Psalms:33:20 @ Shpirti ynë pret Zotin; ai është ndihma jonë dhe mburoja jonë.

alb@Psalms:34:8 @ Provojeni dhe shihni sa i mirë është Zoti; lum ai njeri që gjen strehë tek ai.

alb@Psalms:34:12 @ Cili është ai njeri që dëshiron jetën dhe do ditë të gjata për të parë të mirën?

alb@Psalms:34:13 @ Mbaje gjuhën tënde larg së keqes dhe buzët e tua të mos thonë gënjeshtra.

alb@Psalms:34:16 @ Fytyra e Zotit është kundër atyre që sillen keq, për të çrrënjosur kujtimin e tyre nga faqja e dheut.

alb@Psalms:35:3 @ Nxirre shtizën dhe zëru rrugën atyre që më përndjekin; thuaji shpirtit tim: "Unë jam shpëtimi yt".

alb@Psalms:35:10 @ Të gjitha kockat e mia do të thonë: "O Zot, kush është si ti, që e çliron të mjerin nga ai që është më i fortë se ai, të mjerin dhe nevojtarin nga ai që plaçkit?".

alb@Psalms:35:12 @ Të mirën e shpërblejnë me të keqen, duke e lënë kështu të pangushëlluar jetën time.

alb@Psalms:35:14 @ Shkoja rreth e rrotull, sikur të ishte fjala për një shok o për vëllanë tim; shkoja fort i kërrusur nga dhembja, ashtu si një njeri që mban zi për të ëmën.

alb@Psalms:35:20 @ sepse nuk flasin kurrë për paqe, por kurdisin mashtrime kundër njerëzve paqësorë të vendit.

alb@Psalms:35:22 @ O Zot, ti i ke parë këto gjëra, mos hesht; o Zot, mos u largo nga unë.

alb@Psalms:35:23 @ Zgjohu dhe çohu, për të më siguruar drejtësi dhe për të mbrojtur çështjen time, o Perëndi dhe Zoti im.

alb@Psalms:35:25 @ dhe të mos thonë në zemër të tyre: "Ah, pikërisht ashtu siç e donim"; dhe të mos thonë: "E gëlltitëm".

alb@Psalms:35:26 @ U turpërofshin dhe u pështjellofshin gjihë ata që gezohen nga e keqja ime; u mbulofshin me turp dhe me fyerje ata që ekzaltohen kundër meje.

alb@Psalms:35:27 @ Këndofshin dhe gëzofshin ata që kanë në zemër çështjen time të drejtë dhe thënçin vazhdimisht: "Lëvduar qoftë Zoti, që e do paqen e shërbëtorit të tij".

alb@Psalms:36:3 @ Fjalët e gojës së tij janë paudhësi dhe mashtrim; ai ka pushuar së qeni i urtë dhe nuk bën më të mira.

alb@Psalms:36:4 @ Ai thur paudhësi në shtratin e tij; vihet në një rrugë që nuk është e mirë dhe që nuk e dënon të keqen".

alb@Psalms:36:6 @ Drejtësia jote është si malet e Perëndisë, dhe gjykimet e tua janë si një humnerë e madhe. O Zot, ti ruan njerëz dhe kafshë.

alb@Psalms:36:7 @ O Perëndi, sa e çmuar është mirësia jote! Prandaj bijtë e njerëzve gjejnë strehë nën hijen e krahëve të tu;

alb@Psalms:36:8 @ ata ngopen me bollëkun e shtëpisë sate, dhe ti u heq etjen në përroin e kënaqësive të tua.

alb@Psalms:36:9 @ Sepse pranë teje është burimi i jetës, dhe me anë të dritës sate ne shohim dritën.

alb@Psalms:37:3 @ Ki besim tek Zoti dhe bëj të mira; bano vendin dhe shto besnikërinë.

alb@Psalms:37:7 @ Rri në heshtje para Zotit dhe prite atë; mos u hidhëro për atë që i shkojnë mbarë punët e veta, për njeriun që ndjek planet e këqija të tij.

alb@Psalms:37:24 @ Por kur njeriu rrëzohet, nuk shtrihet për tokë, sepse Zoti e mban për dore.

alb@Psalms:37:31 @ Ligji i Perëndisë të tij është në zemrën e tij; hapat e tij nuk do të lëkunden.

alb@Psalms:37:35 @ E pashë njeriun e pushtetshëm dhe të furishëm të begatohet si një pemë e gjelbër në tokën e tij të lindjes,

alb@Psalms:37:36 @ por pastaj u zhduk; dhe ja, nuk është më; e kërkova, por nuk e gjeta më.

alb@Psalms:37:39 @ Por shpëtimi i të drejtëve vjen nga Zoti; ai është kështjella e tyre në kohën e fatkeqësisë.

alb@Psalms:38:2 @ Sepse shigjtat e tua më kanë shpuar dhe dora jote më shtyp.

alb@Psalms:38:9 @ O Zot, çdo dëshirë që kam është para teje dhe psherëtimat e mia nuk të janë fshehur.

alb@Psalms:38:12 @ Ata që kërkojnë jetën time më ngrejnë kurthe dhe ata që duan të më bëjnë të keqen flasin për shkatërrimin dhe mendojnë mashtrime tërë ditën.

alb@Psalms:38:17 @ Ndërsa jam duke rënë dhe dhembja ime është vazhdimisht para meje,

alb@Psalms:39:2 @ Kam qëndruar i heshtur dhe i qetë, i jam përmbajtur pikërisht së mirës, dhe dhembja ime është ashpërsuar.

alb@Psalms:39:4 @ "O Zot, bëmë të njohur fundin tim dhe cila është masa e ditëve të mia; vepro në mënyrë që unë të di sa i brishtë jam.

alb@Psalms:39:5 @ Ja, ti i ke pakësuar ditët e mia aq sa është e gjatë një pëllëmbë, dhe zgjatja e jetës sime është si asgjë para teje; po, çdo njeri në gjendjen e tij më të mirë nuk është veçse avull. (Sela)

alb@Psalms:39:7 @ Por tani, o Zot, çfarë pres? Shpresa ime është te ti.

alb@Psalms:39:9 @ Do të qëndroj në heshtje, nuk kam për të hapur gojën, sepse ti je ai që vepron.

alb@Psalms:39:11 @ Ti e korrigjon njeriun duke dënuar mëkatin e tij dhe konsumon si një krimb atë që për të është e çmuar. Po, çdo njeri nuk është veçse kotësi. (Sela)

alb@Psalms:39:12 @ O Zot, dëgjo lutjen time dhe vëri veshin britmës sime; mos u trego i shurdhër ndaj lotëve të mi, sepse para teje unë jam një i huaj dhe një shtegtar si të gjithë etërit e mi.

alb@Psalms:40:2 @ Më nxorri jashtë një grope shkatërrimi, nga balta e moçalit, i vendosi këmbët e mia mbi një shkëmb dhe i ka bërë të qëndrueshme hapat e mia.

alb@Psalms:40:4 @ Lum ai njeri që i beson Zotit dhe nuk u drejtohet krenarëve dhe as atyre që marrin rrugë të keqe duke u dhënë pas gënjeshtrës.

alb@Psalms:40:8 @ Perëndia im, unë gëzohem kur zbatoj vullnetin tënd dhe ligji yt është në zemrën time".

alb@Psalms:40:12 @ Sepse të këqija të panumërta më rrethojnë; paudhësitë e mia më kanë zënë dhe nuk mund të shikoj; janë më të shumta se flokët e kokës sime, dhe zemra po më ligështohet.

alb@Psalms:40:14 @ U turpërofshin dhe u pështjellofshin ata që duan të shkatërrojnë jetën time. Rënçin poshtë të mbuluar nga turpi ata që gëzohen me fatkeqësitë e mia.

alb@Psalms:40:17 @ Sa për mua, unë jam i varfër dhe nevojtar, por Zoti kujdeset për mua. Ti je mbështetja ime dhe çlirimtari im; Perëndia im, mos u vono.

alb@Psalms:41:3 @ Zoti do ta ndihmojë në shtratin e sëmundjes; gjatë sëmundjes së tij, o Zot, ti do ta transformosh plotësisht shtratin e tij.

alb@Psalms:41:6 @ Në rast se dikush prej tyre vjen të më shikojë, gënjen, ndërsa zemra e tij mbledh paudhësi; pastaj del jashtë dhe e përhap rreth e rrotull.

alb@Psalms:41:9 @ Madje edhe miku im i ngushtë, tek i cili kisha besim dhe që hante bukën time, ka ngritur kundër meje thembrën e tij.

alb@Psalms:42:1 @ Ashtu si suta ka një dëshirë të madhe për rrëketë e ujit, kështu shpirti im ka një dëshirë të zjarrtë për ty, o Perëndi.

alb@Psalms:42:3 @ Lotët e mia janë bërë ushqimi im ditë e natë, ndërsa më thonë vazhdimisht: "Ku është Perëndia yt?".

alb@Psalms:42:4 @ Duke kujtuar këto gjëra, brenda vetes sime i jap shfrim të lirë shpirtit tim, sepse kisha zakon të shkoja me turmën, duke e udhëhequr në shtëpinë e Perëndisë, në mes të këngëve të gëzimit dhe të lëvdimit të një turme në festë.

alb@Psalms:42:5 @ Pse ligështohesh, o shpirti im, pse vajton brënda trupit tim? Shpreso te Perëndia, sepse unë do ta kremtoj akoma për çlirimin e pranisë së tij.

alb@Psalms:42:6 @ O Perëndia im, shpirti më është ligështuar përbrenda; prandaj më kujtohesh ti nga vendi i Jordanit dhe nga majat e Hermonit, nga mali i Mitsarit.

alb@Psalms:42:9 @ Unë do t`i them Perëndisë, kështjellës sime: "Pse më harrove? Pse endem i veshur me rroba zie për shkak të shtypjes nga ana e armikut?".

alb@Psalms:42:10 @ Kockat e mia po vuajnë për vdekje për shkak të fyerjeve nga ana e armive të mi, që më thonë vazhdimisht: "Ku është Perëndia yt?".

alb@Psalms:42:11 @ Pse ligështohesh, shpirti im, pse rënkon përbrenda meje? Shpreso te Perëndia, sepse unë do ta kremtoj akoma; ai është shpëtimi im dhe Perëndia im.

alb@Psalms:43:1 @ Siguromë drejtësi, o Perëndi, dhe mbro çështjen time nga njerëzit e këqij; më çliro nga njeriu i rremë dhe i lig.

alb@Psalms:43:2 @ Mbasi ti je Perëndia që më jep forcë, pse më ke kthyer? Pse shkoj i veshur me rroba zie për shkak të shtypjes nga ana e armikut?

alb@Psalms:43:4 @ Atëherë un do të vij tek altari i Perëndisë, te Perëndia, që është gëzimi im dhe kënaqësia ime; do të të kremtoj me qeste, o Perëndi, Perëndia im.

alb@Psalms:43:5 @ Pse ligështohesh, shpirti im, pse rënkon brenda meje? Ki shpresë te Perëndia, sepse unë do ta kremtoj akoma, sepse ai është shpëtimi im dhe Perëndia im.

alb@Psalms:44:1 @ O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tona, etërit tanë na kanë treguar veprën që ti ke bërë në ditët e tyre në kohërat e lashta.

alb@Psalms:44:2 @ Për t`i vendosur me dorën tënde ti ke shpronësuar kombet, ke çrrënjosur popuj për t`u bërë vend atyre. Në fakt nuk e pushtuan vendin me shpatën e tyre dhe nuk qe krahu i tyre që i shpëtoi, por ishte dora jote e djathtë, krahu yt dhe drita e fytyr

alb@Psalms:44:9 @ Por ti na dëbove dhe na mbulove me turp, dhe nuk del më me ushtritë tona.

alb@Psalms:44:15 @ Turpi im më rri gjithmonë përpara, dhe fytyra ime është e mbuluar nga turpi,

alb@Psalms:44:16 @ për shkak të atij që më fyen dhe më poshtëron, për shkak të armikut dhe atij që kërkon hakmarrje.

alb@Psalms:44:18 @ Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote,

alb@Psalms:44:20 @ Po të kishim harruar emrin e Perëndisë tonë dhe po t`i kishim shtrirë duart tona drejt një perëndie të huaj,

alb@Psalms:44:21 @ a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës.

alb@Psalms:44:24 @ Pse e fsheh fytyrën tënde, dhe harron pikëllimin tonë dhe shtypjen tonë?

alb@Psalms:44:25 @ Sepse shpirtërat tona janë ulur deri te pluhuri dhe trupi ynë i është ngjitur tokës.

alb@Psalms:45:3 @ Ngjeshe shpatën në brezin tënd, o trim, i rrethuar nga shkëlqimi yt dhe nga madhështia jote,

alb@Psalms:45:4 @ dhe në madhështinë tënde shko përpara mbi qerren fitimtare për çështjen e së vërtetës, të shpirtmadhësisë dhe të drejtësisë, dhe dora jote e djathtë do të të tregojë vepra të tmerrshme.

alb@Psalms:45:5 @ Shigjetat e tua janë të mprehta; popujt do të bien poshtë teje; ato do të hyjnë në zemërën e armiqve të mbretit.

alb@Psalms:45:6 @ Froni yt, o Perëndi, vazhdon në përjetësi; skeptri i mbretërisë sate është një skeptër drejtësie.

alb@Psalms:45:7 @ Ti e do drejtësinë dhe urren mbrapshtinë; prandaj Perëndia, Perëndia yt, të ka vajosur me vaj gëzimi përmbi shokët e tu.

alb@Psalms:45:8 @ Tërë rrobat e tua mbajnë erë mirre, aloe dhe kasie; nga pallatet e fildishta veglat muzikore me tela të gëzojnë.

alb@Psalms:45:9 @ Midis zonjave të nderit që të rrethojnë ka bija mbretërish; në të djathtën tënde është mbretëresha, e zbukuruar me ar Ofiri.

alb@Psalms:45:10 @ Dëgjo, vashë, shiko dhe vër veshin; harro populin tënd dhe shtëpinë e atit tënd,

alb@Psalms:45:11 @ dhe mbreti do të dëshirojë me të madhe bukurinë tënde; bjer përmbys para tij, sepse ai është Zoti yt.

alb@Psalms:45:13 @ Tërë shkëlqim është brenda e bija e mbretit; rrobat e saj janë të qëndisura me ar.

alb@Psalms:46:1 @ Perëndia është për ne një streh dhe një forcë, një ndihmë gjithnjë e gatshme në fatkeqësi.

alb@Psalms:46:4 @ Éshtë një lumë brigjet e të cilit mbushin me gëzim qytetin e Perëndisë, vendin e shenjtë ku banon shumë i Larti.

alb@Psalms:46:5 @ Perëndia është në mes të tij, ai nuk do të luajë nga vendi; Perëndia do ta ndihmojë në dritat e para të mëngjesit.

alb@Psalms:46:6 @ Kombet do të ziejnë, mbretëritë do të tronditen; ai dërgoi jashtë zërin e tij, toka u shkri.

alb@Psalms:46:7 @ Zoti i ushtrive është me ne; Perëndia i Jakobit është streha jonë. (Sela)

alb@Psalms:46:9 @ Ai bën që të pushojnë luftërat deri në skajet e tokës; ai prish harqet dhe thyen shtizat, dhe djeg qerret me zjarr.

alb@Psalms:46:11 @ Zoti i ushtrive është me ne; Perëndia i Jakobit është streha jonë. (Sela)

alb@Psalms:47:2 @ Sepse Zoti, Shumë i Larti, është i tmerrshëm, një mbret i madh mbi gjithë dheun.

alb@Psalms:47:3 @ Ai do të na nënshtrojë popujt dhe kombet do t`i vërë nën këmbët tona.

alb@Psalms:47:5 @ Perëndia është ngritur në mes brohoritjesh gëzimi, Zoti me tingujt e borive.

alb@Psalms:47:7 @ Sepse Perëndia është mbreti i gjithë dheut, këndojini lavde me zotësi.

alb@Psalms:48:1 @ I madh është Zoti dhe meriton të lëvdohet në kulm në qytetin e Perëndisë tonë, në malin e tij të shenjtë.

alb@Psalms:48:2 @ I bukur për nga lartësia e tij, gëzimi i gjithë dheut është mali i Sionit, nga ana e veriut, qyteti i Mbretit të madh.

alb@Psalms:48:3 @ Në pallatet e tij Perëndia u bë i njohur si një kala e papushtueshme.

alb@Psalms:48:4 @ Ja, mbretërit ishin mbledhur dhe shikonin përpara bashkarisht,

alb@Psalms:48:8 @ Siç e kishim dëgjuar, ashtu pamë në qytetin e Zotit disa ushtri, në qytetin e Perëndisë tonë; Perëndia do ta bëjë të qëndrueshëm përjetë.

alb@Psalms:48:10 @ Ashtu si emri yt, o Perëndi, kështu lëvdimi yt arrin deri në skajet e tokës; dora jote e djathtë është tërë drejtësi.

alb@Psalms:48:14 @ Sepse ky Perëndi është Perëndia ynë në përjetësi, përjetë, gjithnjë; ai do të jetë udhëheqësi ynë deri në vdekje.

alb@Psalms:49:5 @ Pse duhet të kem frikë nga ditët e fatkeqësisë, kur më rrethon ligësia e kundërshtarëve të mi,

alb@Psalms:49:8 @ sepse shpengimi i shpirtit të tij është shumë i shtrenjtë, dhe çmimi i saj nuk do të mjaftonte kurrë,

alb@Psalms:49:11 @ Me mendjen e tyre ata pandehin se shtëpitë e tyre do të qëndrojnë për gjithnjë, që banesat e tyre janë të përjetshme; dhe kështu u vënë tokave emrin e tyre.

alb@Psalms:49:12 @ Megjithatë edhe njeriu që jeton në mes të pasurive nuk e ka të gjatë; ai është njëlloj si kafshët që mbarojnë.

alb@Psalms:49:13 @ Kjo është sjellja e njerëzve pa mend dhe e atyre që u shkojnë dhe miratojnë fjalimet e tyre. (Sela)

alb@Psalms:49:14 @ Shtyhen si dele në drejtim të Sheolit; vdekja do t`i përpijë dhe në mëngjes njerëzit e drejtë do të sundojnë mbi ta. Luksi i tyre do të marrë fund në Sheol, larg banesës së tyre.

alb@Psalms:49:15 @ Por Perëndia im do ta shpengojë shpirtin tim nga pushteti i Sheolit, sepse ai do të më pranojë. (Sela)

alb@Psalms:49:16 @ Mos kij frikë kur dikush pasurohet, kur lavdia e shtëpisë së tij rritet,

alb@Psalms:49:20 @ Njeriu që jeton në mes të pasurive pa pasur gjykim është njëlloj si kafshët që zhduken.

alb@Psalms:50:3 @ Perëndia ynë do të vijë dhe nuk do të rijë në heshtje; do të paraprihet nga një zjarr shkatërrimtar dhe rreth tij do të ketë një furtunë të madhe.

alb@Psalms:50:6 @ Dhe qiejtë do të shpallin drejtësinë e tij, sepse vetë Perëndia është gjykatësi. (Sela)

alb@Psalms:50:9 @ Nuk do të marr asnjë dem nga shtëpia jote dhe asnjë cjap nga vathët e tua.

alb@Psalms:50:10 @ Të mia janë në fakt tërë kafshët e pyllit; imja është bagëtia që ndodhet me mijëra ndër male.

alb@Psalms:50:19 @ Ti gojën ia lë së keqes dhe gjuha jote kurdis mashtrime.

alb@Psalms:50:21 @ Ti i ke bërë këto gjëra dhe unë kam heshtur; ti ke menduar që unë jam krejt i ngjashëm me ty. Por unë do të të përgjigjem dhe do të vë çdo gjë para syve të tu.

alb@Psalms:51:2 @ Më pastro tërësisht nga paudhësia ime dhe më pastro nga mëkati im,

alb@Psalms:51:4 @ Kam mëkatuar kundër teje, vetëm kundër teje, dhe kam bërë atë që është e keqe për sytë e tu, me qëllim që ti të njihesh i drejtë kur flet dhe i ndershëm kur gjykon.

alb@Psalms:51:19 @ Atëherë do të gëzohesh në flijimet e drejtësisë, në olokaustet dhe në ofertat që digjen tërësisht; atëherë do të ofrohen dema të rinj mbi altarin tënd.

alb@Psalms:52:1 @ Pse mburresh me të keqen, o njeri i fuqishëm? Mirësia e Perëndisë është e përjetshme.

alb@Psalms:52:2 @ Gjuha jote shkakton rrënim; ajo është si një brisk i mprehur, o veprues mashtrimesh.

alb@Psalms:52:3 @ Ty të pëlqen e keqja ndaj së mirës, gënjeshtra më tepër se e folura drejt. (Sela)

alb@Psalms:52:7 @ "Ky është njeriu që nuk e kishte bërë Perëndinë kështjellë të tij; por kishte besim në bollëkun e pasurive të tij dhe bëhej i fortë nga ligësia e tij".

alb@Psalms:52:8 @ Por unë jam si një dru ulliri që gjelbëron në shtëpinë e Perëndisë; kam besim gjithnjë në mirësinë e Perëndisë.

alb@Psalms:52:9 @ Do të të kremtoj gjithnjë për sa ke bërë, dhe në prani të shenjtorëve të tu do të kem shpresë të patundur në emrin tënd, sepse ai është i mirë.

alb@Psalms:53:5 @ Sepse i ka zënë një frikë e madhe, aty kur nuk kishte arsye për frikë, sepse Perëndia i ka shpërndarë eshtrat e atyre që ngrihen kundër teje. Ti e mbulove me turp, sepse Perëndia i ka hedhur poshtë.

alb@Psalms:54:4 @ Ja, Perëndia është ndihma ime, Zoti e përkrah jetën time.

alb@Psalms:54:6 @ Me gjithë zemër do të ofroj flijime; do të kremtoj emrin tënd, o Zot, sepse është i mirë;

alb@Psalms:55:2 @ Dëgjo kërkesën time dhe përgjigjmu; ankohem vazhdimisht dhe rënkoj,

alb@Psalms:55:3 @ për zërin e armikut, për shtypjen e të pabesit; sepse më bien mbi kurriz disa fatkeqësi dhe në zemërimin e tyre më ndjekin këmba këmbës.

alb@Psalms:55:4 @ Zemra ime është e shqetësuar në trupin tim dhe tmerre që shkaktojnë vdekjen kanë rënë mbi mua.

alb@Psalms:55:5 @ Frika dhe të drithma më kanë sulmuar dhe tmerri më ka mposhtur.

alb@Psalms:55:11 @ Në mes të tij është lakmia; shtypja dhe gënjeshtra janë të zakonshme në rrugët e tij.

alb@Psalms:55:13 @ Por ke qenë ti, një njeri si unë, shoku im dhe miku im i ngushtë.

alb@Psalms:55:14 @ Bënim bashkë biseda të këndshme dhe shkonim bashkë në shtëpinë e Perëndisë.

alb@Psalms:55:19 @ Perëndia do të më dëgjojë dhe ka për t`i poshtëruar, ai që ulet si sovran gjithnjë, sepse ata nuk ndryshojnë dhe nuk kanë frikë nga Perëndia. (Sela)

alb@Psalms:55:20 @ Ai ka shtrirë duart kundër atyre që jetonin në paqe me të, ka shkelur besëlidhjen e tij.

alb@Psalms:55:21 @ Goja e tij ishte më e ëmbël se gjalpi, por në zemër ai kishte luftën; fjalët e tij ishin më të buta se vaji, por ishin shpata të zhveshura.

alb@Psalms:56:1 @ Ki mëshirë për mua, o Perëndi, sepse njerëzit do të donin të më përpijnë; më luftojnë vazhdimisht me sulmet e tyre.

alb@Psalms:56:2 @ Armiqtë e mi do të donin vazhdimisht të më përpijnë. Po, janë të shumtë ata që më luftojnë në kryelartësinë e tyre.

alb@Psalms:56:3 @ Kur të kem frikë, do të mbështetem te ti.

alb@Psalms:56:5 @ Ata i shtrëmbërojnë vazhdimisht fjalët e mia; gjithë mendimet e tyre synojnë të më bëjnë të keq.

alb@Psalms:56:9 @ Ditën që do të të thërrasë ty, armiqtë e mi do të kthejnë krahët. Këtë e di, sepse Perëndia është për mua.

alb@Psalms:56:12 @ Kushtet që kam lidhur me ty, o Perëndi, më detyrojnë. Do të të lëvdoj.

alb@Psalms:57:4 @ Shpirti im është si në mes të luanëve; banoj midis njerëzve që vjellin zjarr, midis njerëzve dhëmbët e të cilëve janë shtiza dhe shigjeta, dhe gjuha e tyre është një shpatë e mprehur mirë.

alb@Psalms:57:6 @ Ata kanë shtrirë një rrjetë mbi hapat e mia; unë jam i tëri i kërrusur; kanë hapur një gropë para meje, por ata vetë ranë brenda. (Sela)

alb@Psalms:57:7 @ Zemra ime është e prirur mirë, o Perëndi, zemra ime është e prirur mirë; unë do të këndoj dhe do të lëvdoj.

alb@Psalms:57:10 @ sepse e madhe deri në qiell është mirësia jote, dhe e vërteta jote arrin deri në retë.

alb@Psalms:58:1 @ A flisni pikërisht sipas drejtësisë ju, o të fuqishëm? A gjykoni ju drejt, o bij të njerëzve?

alb@Psalms:58:3 @ Këta të pabesë janë prishur që në barkun e nënës; këta gënjeshtarë kanë marrë rrugë të keqe që në lindje.

alb@Psalms:58:5 @ për të mos dëgjuar zërin e magjistarëve apo të atij që është i aftë të bëjë magji.

alb@Psalms:58:8 @ U bëfshin si kërmilli që shkrihet ndërsa po shkon; si dështimi i gruas mos pafshin diellin.

alb@Psalms:58:9 @ Para se tenxheret tuaja të ndjejnë zjarrin e ferrishteve, qofshin këto të blerta apo të ndezura, ai do t`i heqë tutje si një vorbull.

alb@Psalms:59:5 @ Prandaj ti, o Zot, Perëndia i ushtrive, Perëndia i Izraelit, zgjohu, për të ndëshkuar tërë kombet; mos fal asnjë prej atyre që veprojnë në mënyrë të pabesë. (Sela)

alb@Psalms:59:9 @ O forca ime, do të shikoj ty, sepse Perëndia është kështjella ime.

alb@Psalms:59:12 @ Për mëkatin e gojës së tyre dhe për fjalët e buzëve të tyre i zëntë laku i kryelartësisë së tyre, për shkak të mallkimeve dhe të gënjeshtrave që thonë.

alb@Psalms:59:16 @ Por unë do të kremtoj fuqinë tënde dhe në mëngjes do të lëvdoj me zë të lartë mirësinë tënde, sepse ti ke qenë për mua një kështjellë dhe një strehë ditën e fatkeqësisë.

alb@Psalms:59:17 @ O forca ime, ty do të këndoj lavdet, sepse ti, o Perëndi, je kështjella ime, Perëndia që ka mëshirë për mua.

alb@Psalms:60:7 @ Imi është Galaadi, imi është Manasi, Efraimi është forca e kokës sime, Juda është ligjëvënësi im;

alb@Psalms:60:8 @ Moabi është legeni në të cilin lahem; mbi Edomin do të hedh sandalin tim; mbi Filistejtë do të ngre britma fitoreje".

alb@Psalms:60:10 @ A nuk do të jesh pikërisht ti, o Perëndi, që na ke prapsur? Nuk do të dalësh më, o Perëndi, me ushtritë tona?

alb@Psalms:60:11 @ Na ndihmo kundër armikut, sepse është e kotë ndihma e njeriut.

alb@Psalms:61:2 @ Nga skaji i tokës unë të bërtas ty, ndërsa zemra ime po shkrihet; më ço në shkëmbin që është më i lartë se unë,

alb@Psalms:61:3 @ sepse ti ke qenë një strehë për mua dhe një kështjellë e fortifikuar para armikut.

alb@Psalms:61:6 @ Ti do t`i shtosh ditë të tjera jetës së mbretit; vitet e tij vazhdofshin për shumë breza.

alb@Psalms:61:8 @ Kështu do t`i këndoj përjetë lavde emrit tënd dhe do t`i plotësoj zotimet e mia ditë për ditë.

alb@Psalms:62:2 @ Vetëm ai është kështjella ime dhe shpëtimi im, ai është streha ime e lartë; unë nuk do të luaj kurrë.

alb@Psalms:62:3 @ Deri kur do të vërtiteni kundër një njeriu, për të kërkuar të gjithë së bashku ta vrisni, ashtu si bëhet me një mur që bën bark dhe një gardh që lëkundet?

alb@Psalms:62:4 @ Ata mendojnë vetëm ta rrëzojnë nga lartësia e tij, gjejnë kënaqësi në gënjeshtër, bekojnë me gojën e tyre, por në zemrat e tyre mallkojnë. (Sela)

alb@Psalms:62:6 @ Vetëm ai është kështjella ime dhe shpëtimi im; ai është streha ime e lartë; unë nuk do të luaj kurrë.

alb@Psalms:62:7 @ Te Perëndia është shpëtimi im dhe lavdia ime; kështjella ime e fortë dhe streha ime janë te Perëndia.

alb@Psalms:62:8 @ Ki besim tek ai vazhdimisht, o popull, hap zemrën tënde para tij; Perëndia është streha jonë. (Sela)

alb@Psalms:62:9 @ Me siguri, njerëzit e shtresës së ulët nuk janë veçse avull dhe njerëzit e shtresës së lartë nuk janë veçse gënjeshtarë; po t`i vësh mbi peshore të gjithë së bashku janë më të lehtë se vetë avulli.

alb@Psalms:62:10 @ Mos kini besim te zhvatja dhe mos ushqeni shpresa të kota te grabitja; mos shkoni mbas kotësisë; në rast se pasuritë janë të bollshme, mos u kushtoni zemrën.

alb@Psalms:63:1 @ O Perëndi, ti je Perëndia im, unë të kërkoj në mëngjes; shpirti im është i etur për ty; ty të dëshiron mishi im në tokë të thatë dhe të djegur, pa ujë.

alb@Psalms:63:2 @ Kështu të admirova në shenjtërore, duke soditur forcën tënde dhe lavdinë tënde.

alb@Psalms:63:4 @ Kështu do të të bekoj deri sa të jetoj dhe në emrin tënd do të ngre duart e mia.

alb@Psalms:63:5 @ Shpirti im do të ngopet si të kishte ngrënë palcë dhe dhjamë, dhe goja ime do të të lëvdojë me buzë të gëzuara.

alb@Psalms:63:6 @ Të kujtoj në shtratin tim, të mendoj kur rri zgjuar natën.

alb@Psalms:63:8 @ Shpirti im mbahet ngushtë te ti; dora jote e djathtë më mban.

alb@Psalms:63:10 @ Ata do t`i dorëzohen pushtetit të shpatës dhe do të bëhen pre e çakejve.

alb@Psalms:63:11 @ Por mbreti do të gëzohet te Perëndia; kushdo që betohet për të do të përlëvdohet, sepse goja e gënjeshtrave do të detyrohet të mbyllet.

alb@Psalms:65:4 @ Lum ai njeri që ti e zgjedh dhe e afron pranë vetes, që të banojë në oborret e tua; ne do të ngopemi me të mirat e shtëpisë sate, me gjërat e shenjta të tempullit tënd.

alb@Psalms:65:9 @ Ti e viziton tokën dhe bën që ajo të prodhojë më tepër, e pasuron në një masë të madhe; lumi i Perëndisë është plot ujë; ti u siguron njerëzve grurin e tyre, mbasi e ke përgatitur tokën.

alb@Psalms:66:3 @ I thoni Perëndisë: "Sa të tmerrshme janë veprat e tua! Për shkak të madhështisë së fuqisë sate armiqtë e tu do të të nënshtrohen ty.

alb@Psalms:66:5 @ Ejani dhe admironi atë që Perëndia ka bërë; ai është i tmerrshëm në veprat tij për bijtë e njerëzve.

alb@Psalms:66:10 @ Sepse ti na ke vënë në provë, o Perëndi, na ke pastruar ashtu si pastrohet argjendi.

alb@Psalms:66:12 @ Ke bërë që njerëzit të ecin me kalë mbi kokën tonë; kemi kaluar nëpër zjarr dhe nëpër ujë, por ti na ke nxjerrë jashtë në një vend të freskët.

alb@Psalms:66:13 @ Unë do të hyj në shtëpinë tënde me olokauste; do të plotësoj zotimet e mia,

alb@Psalms:66:18 @ Po të kisha ruajtur të keqen në zemrën time, Zoti nuk do të më kishte dëgjuar.

alb@Psalms:66:19 @ Por Perëndia më dëgjoi dhe i kushtoi kujdes zërit të lutjes sime.

alb@Psalms:66:20 @ Qoftë i bekuar Perëndia, që nuk e hodhi poshtë lutjen time dhe nuk më mohoi mirësinë e tij.

alb@Psalms:68:2 @ Ti do t`i shpërndash ashtu si zhdavaritet tymi, ashtu si shkrihet dylli para zjarrit; kështu do të vdesin të pabesët përpara Perëndisë.

alb@Psalms:68:4 @ Këndojini Perëndisë, këndojini lavde emrit të tij; pregatitini rrugën atij që kalon me kalë në shkretëtirë; emri i tij është Zoti; ngazëlloni para tij.

alb@Psalms:68:5 @ Perëndia në banesën e tij të shenjtë është babai i jetimëve dhe mbrojtësi i të vejave.

alb@Psalms:68:11 @ Zoti shpalli fjalën dhe i madh ishte numri i atyre që e kanë shpallur:

alb@Psalms:68:12 @ "Mbretërit e ushtrive ikin me ngut, ndërsa kush ka mbetur në shtëpi ndan plaçkën.

alb@Psalms:68:15 @ Një mal i Perëndisë është mali i Bashanit, një mal me shumë maja është mali i Bashanit.

alb@Psalms:68:17 @ Qerret e Perëndisë janë një mori, mijëra e mijëra, Zoti është midis tyre ashtu si në Sinai, në shenjtërinë e tij.

alb@Psalms:68:19 @ I bekuar qoftë Zoti, që për ditë mbart barrat tona; ai është Perëndia i shpëtimit tonë. (Sela)

alb@Psalms:68:20 @ Perëndia është për ne Perëndia që çliron, dhe Zotit, Zotit, i përket çlirimi nga vdekja.

alb@Psalms:68:21 @ Po, Perëndia do të shtypë kokën e armiqve të tij, kokën me flokë të gjata të atyre që ecin në mëkat të tij.

alb@Psalms:68:30 @ Shaj kafshën e kallamishteve, tufën e demave me viçat e popujve, deri sa të poshtërohen duke sjellë shufra argjendi; shpërndaji popujt që kënaqen duke bërë luftë.

alb@Psalms:68:31 @ Nga Egjipti do të sjellin metal që shkëlqen, Etiopia do të nxitojë t`i shtrijë Perëndisë duart e saj.

alb@Psalms:68:34 @ Pranoni fuqinë e Perëndisë, madhështia e tij qëndron mbi Izraelin dhe fuqia e tij është në qiejtë.

alb@Psalms:68:35 @ O Perëndi, ti je i tmerrshëm nga shenjtorja jote; Perëndia i Izraelit është ai që i jep forcë dhe fuqi popullit. I bekuar qoftë Perëndia!

alb@Psalms:69:2 @ Jam zhytur në një batak të thellë dhe nuk gjej asnjë pikë mbështetjeje; kam arritur në ujëra të thella dhe rryma më rrëmben me vete.

alb@Psalms:69:3 @ Jam lodhur duke bërtitur, gryka më është tharë; sytë e mi konsumohen në pritje të Perëndisë tim.

alb@Psalms:69:6 @ Mos u ngatërrofshin për shkakun tim ata që kanë shpresë te ti, o Zot, Zoti i ushtrive; mos u turpërofshin për shkakun tim ata që të kërkojnë, o Perëndi i Izraelit.

alb@Psalms:69:7 @ Për hir të dashurisë sate unë po heq një poshtërim dhe turpi më mbulon fytyrën.

alb@Psalms:69:9 @ Sepse zelli i shtëpisë sate më ka përpirë dhe fyerjet e rënda të atij që të fyen kanë rënë mbi mua.

alb@Psalms:69:16 @ Përgjigjmu, o Zot, sepse mirësia jote është e çmuar; në dhembshuritë e tua të mëdha sillu nga unë.

alb@Psalms:69:19 @ Ti e njeh poshtërsinë time, turpin tim dhe çnderimin tim; armiqtë e mi janë të gjithë para teje.

alb@Psalms:69:23 @ Ju errshin sytë atyre kështu që të mos shohin më, dhe bëj që ijët e tyre të lëkunden vazhdimisht.

alb@Psalms:69:27 @ Shto këtë faj fajit të tyre dhe mos arrifshin kurrë të kenë pjesë në drejtësinë tënde.

alb@Psalms:69:30 @ Unë do ta kremtoj emrin e Perëndisë me një këngë, dhe do ta madhështoj me lavde.

alb@Psalms:70:4 @ U gëzofshin dhe ngazëllofshin te ti të gjithë ata që të kërkojnë, dhe ata që duan shpëtimin tënd thënçin vazhdimisht: "U përlëvdoftë Perëndia!".

alb@Psalms:71:3 @ Ti je për mua një kështjellë shpëtimi, ku unë mund të shkoj gjithnjë; ti ke urdhëruar shpëtimin tim, sepse je shkëmbi dhe kështjella ime.

alb@Psalms:71:8 @ Goja ime është plot me lëvdimet e tua dhe shpall lavdinë tënde tërë ditën.

alb@Psalms:71:9 @ Mos më hidh poshtë në kohën e pleqërisë; mos më braktis kur forca ime po pakësohet.

alb@Psalms:71:13 @ U ngatërrofshin dhe u asgjesofshin kundërshtarët e jetës sime; u mbulofshin me poshtërsi dhe me turp ata që dëshërojnë të më bëjnë të keqen.

alb@Psalms:71:21 @ Ti do të rritesh madhështinë time dhe do të kthehesh të më ngushëllosh.

alb@Psalms:72:4 @ Ai do t`u sigurojë drejtësi të pikëlluarve të popullit, do të shpëtojë bijtë e nevojtarëve dhe do të dërrmojë shtypësin.

alb@Psalms:72:14 @ Ai do të çlirojë jetën e tyre nga shtypja dhe nga dhuna, dhe gjaku i tyre do të jetë i çmuar para syve të tij.

alb@Psalms:72:15 @ Dhe ai do të jetojë; dhe do t`i jepet ari i Shebas, do të bëhen vazhdimisht lutje për të dhe do të bekohet tërë ditën.

alb@Psalms:73:1 @ Me siguri Perëndia është i mirë me Izraelin, me ata që janë të pastër nga zemra.

alb@Psalms:73:4 @ Sepse nuk ka dhembje në vdekjen e tyre, dhe trupi i tyre është i majmë.

alb@Psalms:73:6 @ Prandaj kryelartësia i rrethon si një gjerdan dhe dhuna i mbështjell si një rrobe.

alb@Psalms:73:7 @ Sytë u dalin jashtë nga dhjami dhe përfytyrimet e çoroditura të zemrës së tyre vërshojnë.

alb@Psalms:73:8 @ Ata tallen dhe kurdisin me pabesi shtypjen, flasin me arrogancë.

alb@Psalms:73:11 @ dhe thonë: "Si është e mundur që Perëndia të dijë çdo gjë dhe të ketë njohuri te Shumë i Larti?".

alb@Psalms:73:12 @ Ja, këta janë të pabesë; megjithatë janë gjithnjë të qetë dhe i shtojnë pasuritë e tyre.

alb@Psalms:73:15 @ Sikur të kisha thënë: "Do të flas edhe unë kështu", ja, do të kisha mohuar brezin e bijve të tu.

alb@Psalms:73:16 @ Atëherë kërkova ta kuptoj këtë gjë, por ajo m`u duk shumë e vështirë.

alb@Psalms:73:18 @ Me siguri, ti i vë në vënde të rrëshqitshme dhe kështu i bën që të bien në shkatërrim.

alb@Psalms:73:20 @ Ashtu si në një ëndërr, kur zgjohesh, kështu edhe ti, o Zot, kur të zgjohesh, do të përbuzësh pamjen e tyre të kotë.

alb@Psalms:73:26 @ Mishi im dhe zemra ime nuk mund të ligështohen, por Perëndia është kështjella e zemrës sime dhe pjesa ime në përjetësi.

alb@Psalms:73:28 @ Por sa për mua, e mira është t`i afrohem Perëndisë; e kam bërë Zotin tim, Zotin, strehën time, për të treguar gjithë veprat e tua.

alb@Psalms:74:1 @ O Perëndi, pse na ke hedhur poshtë për gjithnjë? Pse vlon zemërimi yt kundër kopesë së kullotës sate?

alb@Psalms:74:2 @ Kujto popullin tënd, që dikur e more, që ti e shpengove që të ishte fisi i trashëgimisë sate, të këtij mali të Sionit, mbi të cilin ke banuar.

alb@Psalms:74:7 @ I kanë vënë zjarrin shenjtërores sate; kanë përdhosur banesën që mban emrin tënd, duke e hedhur poshtë.

alb@Psalms:74:10 @ Deri kur, o Perëndi, kundërshtari do të fyejë? Armiku vallë, do ta përçmojë emrin tënd përjetë?

alb@Psalms:74:11 @ Pse e tërheq dorën tënde, pikërisht të djathtën? Nxirre nga gjiri yt dhe shkatërroji.

alb@Psalms:74:12 @ Por Perëndia është mbreti im qysh prej kohëve të lashta; ai sjell shpëtimin mbi tokë.

alb@Psalms:74:13 @ Me forcën tënde ndave detin dhe shtype kokën e përbindëshve të detit në ujërat.

alb@Psalms:74:16 @ Jotja është dita, jotja është edhe nata; ti ke vendosur dritën dhe diellin.

alb@Psalms:74:21 @ Mos lejo që i shtypuri të kthehet i turpëruar; bëj që i përvuajturi dhe nevojtari të lëvdojnë emrin tënd.

alb@Psalms:74:23 @ Mos harro britmën e armiqve të tu; zhurma e tyre që ngrihen kundër teje ngjitet vazhdimisht në qiell.

alb@Psalms:75:1 @ Ne të lëvdojmë, o Perëndi, ne të lëvdojmë, sepse emri yt na është i afërt; njeriu tregon mrekullitë e tua.

alb@Psalms:75:3 @ Toka dhe tërë banorët e saj shkrihen, por unë i bëj të qëndrueshme shtyllat e saj. (Sela)

alb@Psalms:75:7 @ Sepse Perëndia është ai që gjykon; ai ul njerin dhe ngre tjetrin.

alb@Psalms:76:1 @ Perëndia njihet mirë në Judë, emri i tij është i madh në Izrael.

alb@Psalms:76:2 @ Tabernakulli i tij është në Salem dhe ai banon në Sion.

alb@Psalms:76:7 @ Nga ti, pikërisht nga ti, duhet të kenë frikë; dhe kush mund të rezistojë para teje kur zemërohesh?

alb@Psalms:76:8 @ Ti ke bërë që të dëgjohet nga qielli vendimi yt, tokën e zuri frika dhe heshti,

alb@Psalms:77:5 @ Sjell ndërmënd përsëri ditët e lashta, vitet e kohëve të shkuara.

alb@Psalms:77:7 @ A do të më hedhë poshtë për gjithnjë Zoti? E nuk do të më pëlqejë më kurrë?

alb@Psalms:77:10 @ Unë kam thënë: "Shkaku i hidhërimit tim është se dora e djathtë e Shumë të Lartit ka ndryshuar".

alb@Psalms:77:13 @ O Perëndi, jeta jote është e shenjtë; cili Perëndi është i madh si Perëndia?

alb@Psalms:77:18 @ Gjëmimi i bubullimës sate ishte në vorbullën, vetëtimat ndriçuan botën dhe toka u tund dhe u drodh.

alb@Psalms:77:19 @ Ti e hape rrugën tënde në mes të detit, shtegun tënd në mes të ujërave të mëdha, dhe gjurmët e tua nuk u njohën.

alb@Psalms:78:1 @ Kushtoji kujdes, o populli im, ligjit tim; dëgjo fjalët e gojës sime.

alb@Psalms:78:2 @ Do të hap gojën time për të thënë shëmbëlltyra, dhe kam për të paraqitur misteret e kohërave të lashta.

alb@Psalms:78:11 @ harruan veprat e tij dhe mrekullitë që u kishte treguar.

alb@Psalms:78:15 @ I çau shkëmbinjtë në shkretëtirë dhe i bëri të pijnë boll, si të ishte uji i humnerës së madhe.

alb@Psalms:78:19 @ Dhe folën kundër Perëndisë, duke thënë: "A mund të shtrojë Perëndia një sofër në shkretëtirë?

alb@Psalms:78:21 @ Dhe kështu Zoti i dëgjoi dhe u zemërua fort, dhe një zjarr u ndez kundër Jakobit dhe zemërimi kundër Izraelit u ndez,

alb@Psalms:78:29 @ Kështu ata hëngrën sa u ngopën, sepse Perëndia u kishte siguruar atyre atë që ata kishin dëshiruar.

alb@Psalms:78:35 @ Kujtoheshin që Perëndia ishte Kështjella e tyre dhe që Perëndia shumë i larti ishte Shpëtimtari i tyre.

alb@Psalms:78:36 @ Por ata e mashtronin me gojën e tyre dhe e gënjenin me gjuhën e tyre.

alb@Psalms:78:37 @ Në fakt zemra e tyre nuk ishte e qëndrueshme ndaj tij dhe ata nuk ishin besnikë ndaj besëlidhjes së tij.

alb@Psalms:78:38 @ Por ai, që është i mëshirshëm, ua fali paudhësinë e tyre dhe nuk i shkatërroi, dhe shumë herë përmbajti zemërimin e tij dhe nuk e la indinjatën e tij të shpërthejë,

alb@Psalms:78:42 @ Nuk e kujtuan më fuqinë e tij as ditën që i kishte çliruar nga armiku,

alb@Psalms:78:43 @ kur ai kishte bërë mrekullitë e tij në Egjipt dhe në fushën e Tsoanit;

alb@Psalms:78:44 @ i kishte shndërruar lumenjtë dhe rrjedhat e ujit të Egjiptasve në gjak, me qëllim që të mos pinin dot.

alb@Psalms:78:45 @ Kishte dërguar kundër tyre mizëri mizash që t`i hanin dhe bretkosa që t`i shkatërronin.

alb@Psalms:78:46 @ Ua kishte dhënë të korrat e tyre krimbave dhe frytin e mundit të tyre karkalecave.

alb@Psalms:78:47 @ I kishte shkatërruar vreshtat e tyre me breshër dhe fiqtë e tyre të Egjiptit me ngrica.

alb@Psalms:78:48 @ Kishte braktisur bagëtinë e tyre në mëshirë të breshërit dhe kopetë e tyre në mëshirë të rrufeve.

alb@Psalms:78:49 @ Kishte lëshuar mbi ta zjarrin e zemërimit të tij, indinjatën, inatin dhe fatkeqësinë, një turmë lajmëtarësh të fatkeqësisë.

alb@Psalms:78:50 @ I kishte hapur udhën zemërimit të tij dhe nuk i kishte kursyer nga vdekja, por ia kishte braktisur jetën e tyre murtajës.

alb@Psalms:78:51 @ I kishte goditur në Egjipt gjithë të parëlindurit dhe prodhimet e para në çadrat e Kamit.

alb@Psalms:78:52 @ Por e kishte bërë popullin e tij të ikte si bagëtia dhe e kishte çuar nëpër shkretëtirë sikur të ishte një kope.

alb@Psalms:78:53 @ I kishte udhëhequr me siguri dhe ata nuk patën frikë, por deti i kishte përpirë armiqtë e tyre.

alb@Psalms:78:54 @ Dhe ai i solli kështu në tokën e tij të shenjtë, në malin që dora e djathtë e tij kishte pushtuar.

alb@Psalms:78:57 @ U tërhoqën madje prapa dhe u suallën në mënyrë të pabesë ashtu si etërit e tyre, dhe devijuan si një hark që gabon;

alb@Psalms:78:60 @ Kështu ai braktisi tabernakullin e Shilohut, çadrën që kishte ngritur midis njerëzve;

alb@Psalms:78:65 @ Pastaj Zoti u zgjua si nga gjumi, ashtu si një trim që bërtet nën ndikimin e verës.

alb@Psalms:78:67 @ Hodhi poshtë çadrën e Jozefit dhe nuk zgjodhi fisin e Efraimit,

alb@Psalms:78:69 @ Ndërtoi shenjtëroren e tij, ashtu si vëndet shumë të larta, ashtu si tokat që ka krijuar përjetë.

alb@Psalms:79:10 @ Sepse kombet do të thonin: "Ku është Perëndia i tyre?". Para syve tona bëju të njohur kombeve hakmarrjen e gjakut të derdhur të shërbëtorëve të tu.

alb@Psalms:79:12 @ Dhe ktheju fqinjëve tonë shtatëfish të zezën që të kanë bërë o Zot.

alb@Psalms:80:4 @ O Zot, Perëndi i ushtrive, deri kur do të jesh i zemëruar kundër lutjes së popullit tënd?

alb@Psalms:80:7 @ O Perëndi i ushtrive, na përtëri forcat tona; bëje fytyrën tënde të shkëlqejë përsëri dhe do të shpëtojmë.

alb@Psalms:80:8 @ Ti çove jashtë Egjiptit një hardhi; i dëbove kombet dhe e mbolle.

alb@Psalms:80:12 @ Pse i prishe gjerdhet e saj dhe kështu tërë kalimtarët kanë mundësi të korrin frytet e saj?

alb@Psalms:80:14 @ O Perëndi i ushtrive, të lutemi kthehu; shiko nga qielli, vështro dhe vizito këtë vresht

alb@Psalms:80:16 @ Ajo u dogj nga zjarri dhe është prerë; ata vdesin para kërcënimit të fytyrës sate.

alb@Psalms:80:18 @ Kështu ne nuk do të largohemi më prej teje. Na ngjall dhe ne do të kërkojmë emrin tënd.

alb@Psalms:80:19 @ O Zot, Perëndia i ushtrive, na përtëri; bëje fytyrën tënde të shkëlqejë dhe do të shpëtojmë.

alb@Psalms:81:4 @ Sepse ky është një statut për Izraelin, një ligj i Perëndisë të Jakobit.

alb@Psalms:81:11 @ Por populli im nuk e ka dëgjuar zërin tim dhe Izraeli nuk më është bindur.

alb@Psalms:81:14 @ Do të poshtëroja menjëherë armiqtë e tij dhe do ta ktheja dorën time kundër kundërshtarëve të tij.

alb@Psalms:81:15 @ Ata që urrejnë Zotin do t`i nënshtroheshin dhe fati i tyre do të caktohej përjetë.

alb@Psalms:82:2 @ Deri kur do të gjykoni padrejtësisht dhe do të mbani anët e të pabesëve? (Sela)

alb@Psalms:83:1 @ O Perëndi, mos rri në heshtje! Mos mbyll gojën, mos rri i qetë, o Perëndi!

alb@Psalms:83:8 @ dhe Asiria është bashkuar me ta për të ndihmuar bijtë e Lotit. (Sela)

alb@Psalms:83:9 @ Vepro me ta ashtu si bëre me Madianin, me Siseran dhe me Jabinin pranë përroit të Kishonit,

alb@Psalms:83:12 @ sepse ata thanë: "Të shtiem në dorë kullotat e Perëndisë".

alb@Psalms:83:13 @ O Perëndia im, bëji njëlloj si pluhuri i vorbullës, si kashta në mëshirë të erës.

alb@Psalms:83:14 @ Ashtu si zjarri djeg pyllin dhe flaka gllabëron malet,

alb@Psalms:83:15 @ kështu ndiqi me furtunën tënde dhe trëmbi me uraganin tënd.

alb@Psalms:84:1 @ Oh, sa të dashura janë banesat e tua, o Zot i ushtrive!

alb@Psalms:84:3 @ Edhe rabecka gjen një shtëpi dhe dallëndyshja një fole, ku të vërë të vegjëlit e saj pranë altarëve të tu, o Zot i ushtrive, Mbreti im dhe Perëndia im.

alb@Psalms:84:4 @ Lum ata që banojnë në shtëpinë tënde dhe të lëvdojnë vazhdimisht. (Sela)

alb@Psalms:84:8 @ O Zot, Perëndi i ushtrive, dëgjo lutjen time; vëri veshin, o Perëndi i Jakobit. (Sela)

alb@Psalms:84:10 @ Po, një ditë në oborret e tua vlen më tepër se një mijë gjetiu; mua më pëlqen më tepër të qëndroj në pragun e shtëpisë së Perëndisë tim, se sa të banoj në çadrat e të pabesëve.

alb@Psalms:84:11 @ Sepse Zoti Perëndi është diell dhe mburojë; Zoti do të japë hir dhe lavdi; ai nuk u refuzon asnjë të mirë atyre që ecin drejt.

alb@Psalms:84:12 @ O Zot i ushtrive, lum njeriu që ka besim te ti!

alb@Psalms:85:9 @ Me siguri shpëtimi i tij është afër atyre që kanë frikë prej tij, sepse lavdia e tij mund të banojë në vendin tonë.

alb@Psalms:85:12 @ Po, Zoti do të japë atë që është e mirë, dhe toka jonë do të prodhojë frytin e saj.

alb@Psalms:86:13 @ Sepse e madhe është mirësia jote ndaj meje; ti ke shpëtuar shpirtin tim nga Sheoli.

alb@Psalms:88:3 @ sepse shpirti im është ngopur me të keqen, dhe jeta ime ka arritur deri në Sheol.

alb@Psalms:88:5 @ Jam braktisur midis të vdekurve ashtu si të vrarët që janë në varr, të cilët ti nuk i mban mend dhe që janë prerë e janë larguar nga dora jote.

alb@Psalms:88:6 @ Ti më ke shtënë në gropën më të thellë, në vënde të errëta, në humnerat.

alb@Psalms:88:18 @ Ke larguar nga unë miqtë dhe të njohurit e mi; miku im më i ngushtë është errësira.

alb@Psalms:89:6 @ Sepse kush mund të krahasohet në qiell me Zotin? Dhe kush është i njëllojtë me Zotin midis bijve të të Fuqishmit?

alb@Psalms:89:8 @ O Zot, Perëndi i ushtrive, kush është i fuqishëm si ti, o Zot? Besnikëria jote të rrethon kudo.

alb@Psalms:89:11 @ Qiejtë janë të tutë, edhe toka është jotja; ti e ke krijuar botën dhe të gjitha atë që janë në të.

alb@Psalms:89:13 @ Ti ke krah të fuqishëm; dora jote është e fortë, e djathta jote ngrihet në qiell.

alb@Psalms:89:17 @ Po, ti je mburrja e forcës së tyre, dhe me favorin tënd ti e shton fuqinë tonë.

alb@Psalms:89:22 @ Armiku nuk do ta shtypë dhe i ligu nuk do ta pikëllojë.

alb@Psalms:89:25 @ Do ta shtrij dorën e tij mbi detin dhe dorën e djathtë të tij mbi lumenjtë.

alb@Psalms:89:26 @ Ai do të kërkojë ndihmën time, duke thënë: "Ti je Ati im, Perëndia im dhe Kështjella ime e shpëtimit".

alb@Psalms:89:27 @ Do ta bëj gjithashtu të parëlindurin tim, më të shkëlqyerin ndër mbretërit e dheut.

alb@Psalms:89:29 @ Do t`i bëj gjithashtu pasardhësit e tij të përjetshem dhe fronin e tij si ditët e qiejve.

alb@Psalms:89:37 @ do të jenë të qëndrueshëm si hëna, dhe dëshmitari në qiell është besnik". (Sela)

alb@Psalms:89:41 @ Tërë kalimtarët e kanë plaçkitur dhe ai është bërë gazi i fqinjëve të tij.

alb@Psalms:89:42 @ Ke lavdëruar dorën e djathtë të kundërshtarëve të tij dhe ke bërë të gëzohen tërë armiqtë e tu.

alb@Psalms:89:44 @ I ke dhënë fund madhështisë së tij dhe ke hedhur për tokë fronin e tij.

alb@Psalms:89:47 @ Kujto sa e shkurtër është jeta ime. Për çfarë kotësie ke krijuar gjithë bijtë e njerëzve?

alb@Psalms:89:48 @ Cili është njeriu që jeton, pa parë vdekjen dhe që mund ta shkëputë jetën e tij nga pushteti Sheolit? (Sela)

alb@Psalms:89:49 @ Ku janë, o Zot, mirësitë e tua të lashta, për të cilat iu betove Davidit në besnikërinë tënde?

alb@Psalms:90:10 @ Ditët e viteve tona shkojnë deri në shtatëdhjetë vjet dhe për më të fortët në tetëdhjetë, por ajo që përbën krenarinë e tyre nuk është veçse mundim dhe dëshirë për t`u dukur, sepse kalon me të shpejtë dhe ne fluturojmë tutje.

alb@Psalms:91:2 @ Unë i them Zotit: "Ti je streha ime dhe kështjella ime, Perëndia im, të cilit i besoj".

alb@Psalms:92:1 @ Éshtë bukur të kremtosh Zotin, dhe të këndosh lavdet në emrin tënd, o Shumë i Larti;

alb@Psalms:92:13 @ Ata që janë mbjellë në shtëpinë e Zotit do të lulëzojnë në kopshtet e Perëndisë tonë.

alb@Psalms:92:15 @ për të shpallur që Zoti është i drejtë; ai është Kështjella ime dhe nuk ka asnjë padrejtësi tek ai.

alb@Psalms:93:1 @ Zoti mbretëron; ai është veshur me madhështi; Zoti është mbuluar me mantel, është ngjeshur me forca. Po, bota është e qëndrueshme nuk do të tundet kurrë.

alb@Psalms:93:2 @ Froni yt është nga përjetësia i qëndrueshëm; ti je i tillë nga përjetësia.

alb@Psalms:93:4 @ por Zoti në vëndet shumë të larta është më i fuqishëm së zërat e ujërave të mëdha, më i fuqishëm se baticat e detit.

alb@Psalms:93:5 @ Statutet e tua janë jashtëzakonisht të qëndrueshme. Shenjtëria i shkon shtëpisë sate, o Zot, përjetë.

alb@Psalms:94:5 @ Ata marrin nëpër këmbë popullin tënd, o Zot, dhe shtypin trashëgiminë tënde.

alb@Psalms:94:14 @ Sepse Zoti nuk ka për të hedhur poshtë popullin e tij dhe nuk ka për të braktisur trashëgiminë e tij.

alb@Psalms:94:15 @ Gjykimi do të mbështetet përsëri mbi drejtësinë, dhe tërë ata që janë të drejtë nga zemra do t`i shkojnë pas.

alb@Psalms:94:17 @ Në qoftë se Zoti nuk do të më kishte ndihmuar, do të kisha përfunduar shpejt në vendin e heshtjes.

alb@Psalms:94:22 @ Por Zoti është kështjella ime dhe Perëndia im është kalaja në të cilën gjej strehë.

alb@Psalms:95:3 @ Sepse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.

alb@Psalms:95:5 @ I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.

alb@Psalms:95:7 @ Sepse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,

alb@Psalms:96:4 @ Sepse Zoti është i madh dhe i denjë për lëvdimin më të lartë; nga ai duhet të kemi frikë përmbi gjithë perënditë e tjera.

alb@Psalms:96:6 @ Shkëlqimi dhe madhështia janë para tij, forca dhe bukuria janë në shenjtëroren e tij.

alb@Psalms:96:10 @ U thoni gjithë kombeve: "Zoti mbretëron; bota është vendosur mirë dhe nuk do të luajë nga vendi; ai do t`i gjykojë popujt me drejtësi".

alb@Psalms:97:2 @ Re dhe terr e mbështjellin; drejtësia dhe e drejta janë në themel të fronit të tij.

alb@Psalms:97:8 @ Sioni ka dëgjuar dhe është gëzuar për to, dhe bijat e Judës janë gëzuar me gjykimet e tua, o Zot.

alb@Psalms:98:3 @ Ai ka mbajtur mend mirësinë e tij dhe besnikërinë e tij për shtëpinë e Izraelit; të tëra skajet e tokës kanë parë shpëtimin e Perëndisë tonë.

alb@Psalms:99:1 @ Zoti mbretëron, popujt le të dridhen. Ai është ulur mbi Kerubinët, toka le të dridhet.

alb@Psalms:99:2 @ Zoti është i madh në Sion dhe i shkëlqyeshëm mbi të gjithë popujt.

alb@Psalms:99:3 @ Ata do të kremtojnë emrin tënd të madh dhe të tmerrshëm. Ai është i shenjtë.

alb@Psalms:99:4 @ Mbreti është i fuqishëm dhe e do drejtësinë. Ti e ke vendosur të drejtën dhe e ushtrove Jakobin në gjykim dhe drejtësi.

alb@Psalms:99:5 @ Përlëvdoni Zotin, Perëndinë tonë, dhe bini përmbys përpara stolit të këmbëve të tij. Ai është i shenjtë.

alb@Psalms:99:9 @ Përlëvdoni Zotin, Perëndinë tonë, dhe adhurojeni në malin e tij të shenjtë, sepse Zoti, Perëndia ynë, është i shenjtë.

alb@Psalms:100:3 @ Pranoni që Zoti është Perëndia; na ka bërë ai dhe jo ne vetë; ne jemi populli i tij dhe kopeja e kullotës së tij.

alb@Psalms:100:5 @ Sepse Zoti është i mirë; mirësia e tij është e përjetshme dhe besnikëria e tij vlen për të gjitha brezat.

alb@Psalms:101:2 @ Do të kujdesem të bëj një jetë të ndershme. Kur do të vish tek unë? Do të ec me zemër të pastër brenda shtëpisë sime.

alb@Psalms:101:7 @ Kush vepron me mashtrim, nuk ka për të banuar në shtëpinë time; kush thotë gënjeshtra nuk do të qëndrojë para syve të mi.

alb@Psalms:102:4 @ Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.

alb@Psalms:102:5 @ Duke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.

alb@Psalms:102:25 @ Së lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;

alb@Psalms:103:6 @ Zoti vepron me drejtësi dhe mbron çështjen e të shtypurve.

alb@Psalms:103:8 @ Zoti është i mëshirshëm dhe zemërbutë, i ngadalshëm në zemërim dhe i madh në mirësi.

alb@Psalms:103:11 @ Sepse sa të lartë janë qiejtë mbi tokën, aq e madhe është mirësia e tij ndaj atyre që kanë frikë prej tij.

alb@Psalms:103:12 @ Sa larg është lindja nga perëndimi, aq shumë ai ka larguar nga ne fajet tona.

alb@Psalms:103:13 @ Ashtu si një baba është i mëshirshëm me bijtë e tij, kështu është i mëshirshëm Zoti me ata që kanë frikë prej tij.

alb@Psalms:103:16 @ në qoftë se era i kalon sipër, ai nuk është më dhe vendi i tij nuk njihet më.

alb@Psalms:103:20 @ Bekoni Zotin ju, engjëj të tij të pushtetshëm dhe të fortë, që bëni atë që thotë ai, duke iu bindur zërit të fjalës së tij.

alb@Psalms:103:21 @ Bekoni Zotin, ju, tërë ushtritë e tij, ju, tërë ministrat e tij, që zbatoni vullnetin e tij.

alb@Psalms:104:1 @ Beko, o shpirti im, Zotin! O Zot, Perëndia im, ti je jashtëzakonisht i madh; je veshur me shkëlqim dhe madhështi.

alb@Psalms:104:2 @ Ai të mbështjell me dritë si të ishte një mantel dhe i shtrin qiejtë si një çadër;

alb@Psalms:104:16 @ Kështu ngopen drurët e Zotit dhe kedrat e Libanit që ai ka mbjellë;

alb@Psalms:104:24 @ Sa të shumta janë veprat e tua, o Zot! Ti i ke bërë të gjitha me dituri; toka është plot me pasuritë e tua.

alb@Psalms:104:30 @ Ti dërgon frymën tënde dhe ata krijohen, kështu ti ripërtërin faqen e dheut.

alb@Psalms:105:4 @ Kërkoni Zotin dhe forcën e tij; kërkoni vazhdimisht fytyrën e tij.

alb@Psalms:105:7 @ Ai është Zoti, Perëndia ynë; gjykimet e tij janë mbi gjithë tokën.

alb@Psalms:105:14 @ Ai nuk lejoi që t`i shtypte njeri; përkundrazi ndëshkoi disa mbretër për hir të tyre,

alb@Psalms:105:18 @ I shtrënguan këmbët me pranga dhe u rëndua me zinxhirë hekuri.

alb@Psalms:105:19 @ Fjala e Zotit e vuri në provë, deri sa u plotësua ajo që kishte thënë.

alb@Psalms:105:21 @ dhe e bëri zot të shtëpisë së tij dhe qeveritar mbi të gjitha pasuritë e tij,

alb@Psalms:105:25 @ Pastaj ndryshoi zemrën e tyre, me qëllim që të urrenin popullin e tij dhe të kurdisnin mashtrime kundër shërbëtorëve të tij.

alb@Psalms:105:26 @ Atëherë ai dërgoi Moisiun, shërbëtorin e tij, dhe Aaronin që ai kishte zgjedhur.

alb@Psalms:105:28 @ Dërgoi terrin dhe e bëri vendin të binte në errësirë, dhe ata nuk kundërshtuan fjalën e tij.

alb@Psalms:105:33 @ goditi edhe vreshtat e tyre dhe drurët e fikut, shkatërroi drurët e territorit të tyre.

alb@Psalms:105:38 @ Egjiptasit u gëzuan nga ikja e tyre, sepse tmerri i Izraelit kishte rënë mbi ta.

alb@Psalms:105:42 @ Sepse atij iu kujtua premtimi i shenjtë që i kishte bërë Abrahamit, shërbëtorit të tij;

alb@Psalms:106:1 @ Aleluja. Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.

alb@Psalms:106:3 @ Lum ata që respektojnë drejtësinë, që bëjnë atë që është e drejtë në çdo kohë.

alb@Psalms:106:21 @ Harruan Perëndinë, Shpëtimtarin e tyre, që kishte bërë gjëra të mëdha në Egjipt,

alb@Psalms:106:34 @ Ata nuk shkatërruan popujt, siç i kishte porositur Zoti;

alb@Psalms:106:39 @ Kështu ata u ndotën me veprat e tyre dhe u kurvëruan me aktet e tyre.

alb@Psalms:106:42 @ Armiqtë e tyre i shtypën dhe ata iu nënshtruan pushtetit të tyre.

alb@Psalms:106:44 @ Megjithatë ai i kushtoi kujdes ankthit të tyre, kur dëgjoi britmat e tyre,

alb@Psalms:107:1 @ Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.

alb@Psalms:107:2 @ Kështu thonë të shpenguarit prej Zotit që ai i ka çliruar nga dora e kundërshtarit,

alb@Psalms:107:5 @ Të uritur e të etur, jeta e tyre po ligështohej.

alb@Psalms:107:12 @ prandaj ai rrëzoi zemrën e tyre me shqetësime; ata ranë poshtë dhe asnjeri nuk u vajti në ndihmë.

alb@Psalms:107:26 @ Ata ngjiten deri në qiell dhe bien në humnera; shpirti i tyre ligështohet nga ankthi.

alb@Psalms:107:37 @ mbjellin arat dhe kultivojnë vreshta që prodhojnë një korrje të bollshme.

alb@Psalms:107:39 @ Por pastaj pakësohen në një numër të vogël dhe dobësohen për shkak të shtypjes, të fatkeqësisë dhe të ankthit.

alb@Psalms:107:41 @ Por e ngre nevojtarin nga varfëria dhe i shton familjet e tyre si një kope.

alb@Psalms:107:43 @ Ai që është i urtë le t`i këqyrë këto gjëra dhe le të çmojë mirësinë e Zotit.

alb@Psalms:108:1 @ Zemra ime është e prirur për mirë, o Perëndi, unë do të këndoj dhe do të kremtoj lëvdimet e tua me gjithë forcën time.

alb@Psalms:108:4 @ Sepse mirësia jote është e madhe, arrin deri mbi qiejtë, dhe e vërteta jote deri te retë.

alb@Psalms:108:8 @ Imi është Galaadi, imi është Manasi, Efraimi është forca e kokës sime, Juda është ligjvënësi im;

alb@Psalms:108:9 @ Moabi është legeni ku unë lahem; mbi Edomin do të hedh sandalen time, mbi Filisti do të dërgoj britma triumfi".

alb@Psalms:108:11 @ A nuk je ti, o Perëndi, që na ke kthyer, dhe nuk del më, o Perëndi, me ushtritë tona?

alb@Psalms:108:12 @ Na ndihmo ti kundër kundërshtarëve, sepse ndihma e njeriut është e kotë.

alb@Psalms:108:13 @ Me Perëndinë do të kryejmë trimëri, dhe do të jetë ai që do t`i shtypë armiqtë tanë.

alb@Psalms:109:1 @ O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,

alb@Psalms:109:2 @ sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;

alb@Psalms:109:10 @ U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.

alb@Psalms:109:16 @ Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t`u shkaktonte vdekjen.

alb@Psalms:109:17 @ Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.

alb@Psalms:109:20 @ Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.

alb@Psalms:109:22 @ sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.

alb@Psalms:109:24 @ Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.

alb@Psalms:109:27 @ dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.

alb@Psalms:109:29 @ U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,

alb@Psalms:110:2 @ Zoti do ta shtrijë nga Sioni skeptrin e fuqisë sate. Ai sundon në mes të armiqve të tu.

alb@Psalms:110:3 @ Populli yt do të afrohet vullnetarisht ditën e pushtetit tënd; në madhështinë e shenjtërisë, nga gjiri i agimit, ti do të kesh vesën e rinisë sate.

alb@Psalms:110:4 @ Zoti është betuar dhe nuk do të pendohet: "Ti je prift përjetë sipas urdhërit të Melkisedekut".

alb@Psalms:110:5 @ Zoti është në të djathtën tënde. Ai ka për të zhdukur disa mbretër ditën e zemërimit të tij.

alb@Psalms:111:3 @ Veprat e tij janë madhështore dhe drejtësia e tij vazhdon përjetë.

alb@Psalms:111:4 @ Ai bën që mrekullitë e tij të kujtohen; Zoti është i dhemshur dhe plot mëshirë.

alb@Psalms:111:9 @ Ai i dërgoi popullit të tij shpëtimin, ka vendosur besëlidhjen e tij përjetë; i shenjtë dhe i tmerrshëm është emri i tij.

alb@Psalms:111:10 @ Frika e Zotit është zanafilla e diturisë; kanë dituri të madhe ata që zbatojnë në praktikë urdhërimet e tij; lëvdimi i tij vazhdon në përjetësi.

alb@Psalms:112:3 @ Në shtëpinë e tij ka bollëk dhe pasuri dhe drejtësia e tij vazhdon përjetë.

alb@Psalms:112:7 @ Ai nuk do t`u trëmbet lajmeve të këqia; zemra e tij është e fortë, me besim tek Zoti.

alb@Psalms:112:8 @ Zemra e tij është e sigurt; ai nuk do të ketë fare frikë, deri sa të mos shikojë triumfues mbi armiqtë e tij.

alb@Psalms:112:9 @ Ai ka shpërndarë lirisht, u ka dhënë nevojtarëve, drejtësia e tij vazhdon përjetë dhe fuqia e tij do të ngrihet në lavdi.

alb@Psalms:113:9 @ Ai bën që gruaja shterpe të banojë në familje, si nënë e lumtur e fëmijëve. Aleluja.

alb@Psalms:114:1 @ Kur Izraeli doli nga Egjipti dhe shtëpia e Jakobit nga një popull që fliste një gjuhë të huaj,

alb@Psalms:115:2 @ Sepse do të thonë kombet: "Ku është tani Perëndia i tyre?".

alb@Psalms:115:3 @ Por Perëndia ynë është në qiejtë dhe bën tërë atë që i pëlqejnë.

alb@Psalms:115:9 @ O Izrael, ki besim tek Zoti! Ai është ndihma e tyre dhe mburoja e tyre.

alb@Psalms:115:10 @ O shtëpi e Aaronit, ki besim tek Zoti! Ai është ndihma e tyre dhe mburoja e tyre.

alb@Psalms:115:11 @ O ju që keni frikë nga Zoti; kini besim tek Zoti! Ai është ndihma e tyre dhe mburoja e tyre.

alb@Psalms:115:12 @ Zoti na kujtoi dhe do të na bekojë; po, ai do të bekojë shtëpinë e Izraelit dhe do të bekojë shtëpinë e Aaronit.

alb@Psalms:115:17 @ Nuk janë të vdekurit ata që lëvdojnë të Zotin, as ata që zbresin në vendin e heshtjes.

alb@Psalms:116:3 @ Vargonjtë e vdekjes më kishin rrethuar dhe ankthet e Sheolit më kishin pushtuar; fatkeqësia dhe dhembja më kishin vënë përfund.

alb@Psalms:116:5 @ Zoti është i dhemshur dhe i drejtë, Perëndia ynë është i mëshirshëm.

alb@Psalms:116:6 @ Zoti mbron njerëzit e thjeshtë; unë isha katandisur në një gjendje të mjeruar, dhe ai më shpëtoi.

alb@Psalms:116:11 @ dhe thoja gjatë përhumbjes sime: "Çdo njeri është gënjeshtar".

alb@Psalms:116:15 @ Éshtë e çmueshme në sytë e Zotit vdekja e të shenjtëve të tij.

alb@Psalms:116:19 @ në oborret e shtëpisë së Zotit, në mesin tënd, o Jeruzalem. Aleluja.

alb@Psalms:117:2 @ Sepse e madhe është dhemshuria e tij ndaj nesh, dhe besnikëria e Zotit vazhdon përjetë. Aleluja.

alb@Psalms:118:1 @ Kremtojeni Zotin sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.

alb@Psalms:118:3 @ Po, tani shtëpia e Aaronit le të thotë: "Dhemshuria e tij vazhdon përjetë".

alb@Psalms:118:6 @ Zoti është për mua; unë nuk do të kem fare frikë; çfarë mund të më bëjë njeriu?

alb@Psalms:118:7 @ Zoti është për mua nga ata që më ndihmojnë, dhe unë do t`i shikoj triumfues armiqtë e mi.

alb@Psalms:118:8 @ Éshtë më mirë të gjesh strehë tek Zoti se sa t`i kesh besim njeriut.

alb@Psalms:118:9 @ Éshtë më mirë të gjesh strehë tek Zoti se sa t`u kesh besim princave.

alb@Psalms:118:12 @ Më kishin rrethuar si bleta, por u shuan si zjarr ferrishtash; në emër të Zotit unë do t`i shkatërroj.

alb@Psalms:118:13 @ Ti më kishe shtyrë me dhunë për të më rrëzuar, por Zoti më ndihmoi.

alb@Psalms:118:14 @ Zoti është forca ime dhe kënga ime, ai ka qenë shpëtimi im.

alb@Psalms:118:20 @ Kjo është porta e Zotit, të drejtët do të kalojnë nëpër të.

alb@Psalms:118:23 @ Kjo është vepër e Zotit, dhe është një gjë e mrekullueshme në sytë tona.

alb@Psalms:118:24 @ Kjo është dita që Zoti ka bërë; le të gëzohemi dhe të ngazëllojmë në të.

alb@Psalms:118:26 @ I bekuar qoftë ai që vjen në emër të Zotit; ne ju bekojmë nga shtëpia e Zotit.

alb@Psalms:118:27 @ Zoti është Perëndia dhe ka bërë që mbi ne të shkëlqejë drita e tij; lidheni viktimën e flijimit në brirët e altarit.

alb@Psalms:118:29 @ Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.

alb@Psalms:119:8 @ Do të respektoj statutet e tua, mos më braktis plotësisht.

alb@Psalms:119:14 @ Gëzohem duke ndjekur porositë e tua, ashtu sikur të zotëroja tërë pasuritë.

alb@Psalms:119:15 @ Do të mendoj thellë mbi urdhërimet e tua dhe do të marrë në konsideratë shtigjet e tua.

alb@Psalms:119:29 @ Mbamë larg nga gënjeshtra dhe, në hirin tënd, bëmë të njohur ligjin tënd.

alb@Psalms:119:42 @ Kështu do të mund t`i përgjigjem atij që më fyen, sepse kam besim te fjala jote.

alb@Psalms:119:43 @ Mos hiq plotësisht nga goja ime fjalën e së vërtetës, sepse unë kam shpresë te dekretet e tua.

alb@Psalms:119:44 @ Kështu do të respektoj ligjin tënd vazhdimisht, përjetë.

alb@Psalms:119:50 @ Ky është përdëllimi im në pikëllim, që fjala jote më ka dhënë jetë.

alb@Psalms:119:52 @ Mbaj mend dekretet e tua të lashta, o Zot, dhe kjo më ngushëllon.

alb@Psalms:119:53 @ Një indinjatë e madhe më pushton për shkak të të pabesëve që braktisin ligjin tënd.

alb@Psalms:119:54 @ Statutet e tua kanë qenë kantikët e mi në shtëpinë e shtegëtimit tim.

alb@Psalms:119:61 @ Litarët e të pabesëve më kanë mbështjellë, por unë nuk e kam harruar ligjin tënd.

alb@Psalms:119:64 @ O Zot, toka është e mbushur me mirësinë tënde; më mëso statutet e tua.

alb@Psalms:119:70 @ Zemra e tyre është e pandjeshme si dhjami; por unë kënaqem me ligjin tënd.

alb@Psalms:119:71 @ Ka qenë një e mirë për mua të jem pikëlluar, që kështu të mësoja statutet e tua.

alb@Psalms:119:72 @ Ligji i gojës sate për mua është më i çmuar se mijëra monedha ari dhe argjendi.

alb@Psalms:119:77 @ Ardhshin tek unë dhemshuritë e tua të mëdha dhe kështu paça mundësi të jetoj, sepse ligji yt është kënaqësia ime.

alb@Psalms:119:89 @ Gjithnjë, o Zot, fjala jote është e qëndrueshme në qiejtë.

alb@Psalms:119:91 @ Qielli dhe toka ekzistojnë deri në ditën e sotme, sepse çdo gjë është në shërbimin tënd.

alb@Psalms:119:92 @ Në qoftë se ligji yt nuk do të kishte qenë kënaqësia ime, do të isha zhdukur në pikëllimin tim.

alb@Psalms:119:95 @ Të pabesët më zënë pusi që unë të vdes, por unë do të mbështetem në parimet e tua.

alb@Psalms:119:97 @ Oh, sa shumë e dua ligjin tënd! Ai është përsiatja ime gjithë ditën.

alb@Psalms:119:101 @ Kam përmbajtur hapat e mia nga çdo shteg i keq, për të respektuar fjalën tënde.

alb@Psalms:119:104 @ Me anë të urdhërimeve të tua unë përfitoj zgjuarësinë; prandaj urrej çdo shteg falsiteti.

alb@Psalms:119:105 @ Fjala jote është një llambë në këmbën time dhe një dritë në shtegun tim.

alb@Psalms:119:118 @ Ti i hedh poshtë të gjithë ata që largohen nga statutet e tua, sepse mashtrimi i tyre është gënjeshtër.

alb@Psalms:119:121 @ Unë kam bërë atë që është e ndershme dhe e drejtë; mos më braktis në duart e shtypësve të mi.

alb@Psalms:119:122 @ Jepi siguri dhe mbarësi shërbëtorit tënd, dhe mos lejo që mëndjemëdhenjtë të më shtypin.

alb@Psalms:119:126 @ Éshtë koha, o Zot, që të veprosh; ata kanë anuluar ligjin tënd.

alb@Psalms:119:128 @ Për këtë arësye i konsideroj të drejta urdhërimet e tua dhe urrej çdo shteg të gënjeshtrës.

alb@Psalms:119:130 @ Zbulimi i fjalëve të tua ndriçon dhe u jep mendje njerëzve të thjeshtë.

alb@Psalms:119:132 @ Kthehu nga unë dhe ki mëshirë për mua, ashtu si bën me ata që e duan emrin tënd.

alb@Psalms:119:134 @ Më çliro nga shtypja e njerëzve dhe unë do të respektoj urdhërimet e tua.

alb@Psalms:119:140 @ Fjala jote është e pastër nga çdo zgjyrë; prandaj shërbëtori yt e do.

alb@Psalms:119:142 @ Drejtësia jote është një drejtësi e përjetshme dhe ligji yt është i vërtetë.

alb@Psalms:119:143 @ Ankthi dhe shqetësimi më kanë pushtuar, por urdhërimet e tua janë gëzimi im.

alb@Psalms:119:154 @ Mbro çështjen time dhe më shpengo; më gjallëro sipas fjalës sate.

alb@Psalms:119:155 @ Shpëtimi është larg nga të pabesët, sepse ata nuk kërkojnë statutet e tua.

alb@Psalms:119:160 @ Shuma e fjalës sate është e vërteta; dhe të gjitha dekretet e tua të drejta qëndrojnë përjetë.

alb@Psalms:119:162 @ Unë ndjej një gëzim të madh në fjalën tënde, ashtu si ai që gjen një plaçkë të madhe.

alb@Psalms:119:163 @ Urrej dhe s`e shoh dot me sy gënjeshtrën, por e dua ligjin tënd.

alb@Psalms:119:164 @ Të lëvdoj shtatë herë në ditë për dekretet e tua të drejta.

alb@Psalms:119:174 @ Unë dëshiroj me zjarr shpëtimin tënd, o Zot, dhe ligji yt është gëzimi im.

alb@Psalms:120:2 @ O Zot, më çliro nga buzët gënjeshtare dhe nga gjuha mashtruese.

alb@Psalms:120:3 @ Çfarë do të të japin ose çfarë do të të shtojnë, o gjuhë gënjeshtare?

alb@Psalms:121:5 @ Zoti është ai që të mbron, Zoti është hija jote, ai ndodhet në të djathtën tënde.

alb@Psalms:122:1 @ U gëzova kur më thanë: "Shkojmë në shtëpinë e Zotit".

alb@Psalms:122:3 @ Jeruzalemi është ndërtuar si një qytet i bashkuar mirë,

alb@Psalms:122:5 @ Sepse aty janë vënë fronet për gjykimin, fronet e shtëpisë së Davidit.

alb@Psalms:122:9 @ Për hir të shtëpisë së Zotit, Perëndisë tonë, unë do të kërkoj të mirën tënde.

alb@Psalms:123:2 @ Ja, ashtu si sytë e shërbëtorëve drejtohen te dora e zotërve të tyre dhe sytë e shërbëtores te dora e zonjës së saj, kështu sytë tona drejtohen te Zoti, Perëndia ynë deri sa ai të ketë mëshirë për ne.

alb@Psalms:123:3 @ Ki mëshirë për ne, o Zot, ki mëshirë për ne, sepse jemi velur jashtë mase me përçmimin.

alb@Psalms:123:4 @ Shpirti ynë është velur jashtë mase me talljen e arrogantëve dhe me përçmimin e krenarëve.

alb@Psalms:124:1 @ Në qoftë se Zoti nuk do të kishte mbajtur anën tonë, le të thotë Izraeli:

alb@Psalms:124:2 @ "Në qoftë se Zoti nuk do të kishte mbajtur anën tonë, kur njerëzit u ngritën kundër nesh,

alb@Psalms:124:4 @ atëherë ujërat do të na kishin mbuluar dhe përroi do të kishte kaluar mbi ne,

alb@Psalms:124:8 @ Ndihma jonë është te emri i Zotit, që ka krijuar qiejtë dhe tokën.

alb@Psalms:125:2 @ Ashtu si Jeruzalemi është rrethuar nga male, kështu Zoti rri përreth popullit të tij, tani dhe përjetë.

alb@Psalms:125:3 @ Sepse skeptri i të pabesëve nuk do të pushojë përjetë mbi trashëgiminë e të drejtëve, që të drejtët të mos i shtyjnë duart e tyre për të bërë të keqen.

alb@Psalms:126:4 @ Bëj të rikthehen robërit tanë, o Zot, ashtu si përrenjtë në jug.

alb@Psalms:127:1 @ Në qoftë se Zoti nuk ndërton shtëpinë, me kot lodhen ndërtuesit; në qoftë se Zoti nuk ruan qytetin, më kot e ruanë rojet.

alb@Psalms:127:2 @ Éshtë e kotë që ju të çoheni herët dhe të shkoni vonë për të pushuar dhe për të ngrënë bukën e nxjerrë me punë të rëndë, sepse ai u jep pushim atyre që do.

alb@Psalms:127:3 @ Ja, bijtë janë një trashëgimi që vjen nga Zoti; fryti i barkut është një shpërblim.

alb@Psalms:127:4 @ Si shigjeta në duart e një trimi, kështu janë bijtë e rinisë.

alb@Psalms:128:3 @ Gruaja jote do të jetë si një hardhi prodhimtare në intimitetin e shtëpisë sate, bijtë e tu si drurë ulliri rreth tryezës sate!

alb@Psalms:128:4 @ Ja, kështu do të bekohet njeriu që ka frikë nga Zoti.

alb@Psalms:129:1 @ Shumë më kanë shtypur që në rininë time, le ta thotë Izraeli:

alb@Psalms:129:2 @ "Shumë më kanë shtypur qysh prej rinisë sime, por nuk kanë mundur të më mposhtin.

alb@Psalms:129:4 @ Zoti është i drejtë; ai i preu litarët e të pabesëve.

alb@Psalms:131:1 @ O Zot, zemra ime nuk është mendjemadhe dhe sytë e mi nuk janë krenarë, dhe unë nuk merrem me gjëra tepër të mëdha dhe tepër të larta për mua.

alb@Psalms:131:2 @ E kam qetësuar dhe e kam tulatur me të vërtetë shpirtin tim, si një fëmijë i zvjerdhur në gjirin e nënes së tij; shpirti im brenda meje është si një foshnje e zvjerdhur.

alb@Psalms:132:2 @ ashtu si ai iu betua Zotit dhe lidhi kusht me të Fuqishmin e Jakobit, duke thënë:

alb@Psalms:132:3 @ "Nuk do të hyj në çadrën e shtëpisë sime, nuk do të hipi mbi shtratin tim;

alb@Psalms:132:14 @ "Ky është vendi im i pushimit përjetë; këtu do të banoj, sepse e kam dashur.

alb@Psalms:133:1 @ Ja, sa e mirë dhe e kënaqshme është që vëllezërit të banojnë bashkë në unitet!

alb@Psalms:133:2 @ Éshtë si vaji i çmuar i shpërndarë mbi krye, që zbret mbi mjekrën e Aaronit, që zbret deri në cep të rrobave të tij.

alb@Psalms:133:3 @ Éshtë si vesa e Hermonit, që zbret mbi malet e Sionit, sepse atje Zoti ka vënë bekimin, jetën në përjetësi.

alb@Psalms:134:1 @ Ja, bekoni Zotin, ju, të gjithë shërbëtorët e Zotit, që e kaloni natën në shtëpinë e Zotit.

alb@Psalms:135:2 @ që rrini në shtëpinë e Zotit, në oborret e shtëpisë së Perëndisë tonë.

alb@Psalms:135:3 @ Lëvdoni Zotin, sepse Zoti është i mirë; i këndoni lavde emrit të tij, sepse ai është i dashur.

alb@Psalms:135:5 @ Po, unë pranoj që Zoti është i madh dhe që Zoti ynë është përmbi të gjitha perënditë.

alb@Psalms:135:8 @ Ai i goditi të parëlindurit e Egjiptit, si të njerëzve ashtu edhe të kafshëve,

alb@Psalms:135:19 @ Shtëpi e Izraelit, bekoje Zotin; shtëpi e Aaronit, bekoje Zotin.

alb@Psalms:135:20 @ Shtëpi e Levit, bekoje Zotin; ju që keni frikë nga Zoti, bekojeni Zotin.

alb@Psalms:136:1 @ Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë dhe mirësia e tij vazhdon përjetë.

alb@Psalms:136:6 @ atë që ka shtrirë tokën mbi ujërat, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë,

alb@Psalms:136:12 @ me dorë të fuqishme dhe krah të shtrirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.

alb@Psalms:136:15 @ por fshiu Faraonin dhe ushtrinë e tij në Detin e Kuq, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.

alb@Psalms:136:23 @ Ai u kujtua për ne në kushtet tona të këqija, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë,

alb@Psalms:137:3 @ Atje, ata që na kishin çuar në robëri, na kërkonin fjalët e një kënge, po, ata që na shtypnin kërkonin këngë gëzimi, duke thënë: "Na këndoni një këngë të Sionit".

alb@Psalms:138:5 @ dhe do të këndojnë rrugët e Zotit, sepse e madhe është lavdia e Zotit.

alb@Psalms:138:6 @ Ndonëse Zoti është i shkëlqyeshëm, ai tregon kujdes për njerëzit e thjeshtë, por mëndjemadhin e njeh nga larg.

alb@Psalms:139:4 @ Sepse, edhe para se të jetë fjala mbi gojën time ti, o Zot, e di atë plotësisht.

alb@Psalms:139:6 @ Njohja jote është shumë e mrekullueshme për mua, aq e lartë sa unë nuk mund ta arrij.

alb@Psalms:139:8 @ Në rast se ngjitem në qiell, ti je atje; në rast se shtrij shtratin tim në Sheol, ti je edhe aty.

alb@Psalms:139:17 @ Oh, sa të çmuara janë për mua mendimet e tua, o Perëndi! Sa i madh është gjithë numri i tyre!

alb@Psalms:140:2 @ që thurrin ligësi në zemër të tyre; ata mblidhen vazhdimisht për të bërë luftë.

alb@Psalms:140:5 @ Kryelartët kanë fshehur për mua një lak dhe litarë, më kanë ngritur një rrjetë buzë shtegut, kanë vënë kurthe për mua. (Sela)

alb@Psalms:140:12 @ Unë e di që Zoti do të mbrojë çështjen e të pikëlluarit dhe do t`i sigurojë drejtësi të varfërit.

alb@Psalms:140:13 @ Sigurisht të drejtët do të kremtojnë emrin tënd, dhe njerëzit e ndershëm do të banojnë të praninë tënde.

alb@Psalms:141:4 @ Mos lejo që zemra ime të priret nga asgjë e keqe dhe kështu të kryejë veprime të këqija bashkë me ata që bëjnë paudhësi; dhe bëj që unë të mos ha ushqimet e tyre të shijshme.

alb@Psalms:141:7 @ Ashtu si ai që lëron dhe çan tokën, kështu kockat tona janë të përhapura në hyrje të Sheolit.

alb@Psalms:142:2 @ Para tij paraqes vajtimin tim, para tij parashtroj fatkeqësinë time.

alb@Psalms:142:3 @ Kur fryma po më dobësohej, ti e dije ecjen time. Ata kanë përgatitur një lak për mua te shtegu që po kaloja.

alb@Psalms:142:4 @ Vështroj në të djathtën time dhe ja: nuk ka njeri që të më njohë; çdo rrugë shpëtimi është e mbyllur; asnjeri nuk kujdeset për jetën time.

alb@Psalms:143:3 @ Sepse armiku më përndjek, ai e ka rrëzuar deri për tokë jetën time; më detyron të banoj në vende të errëta, ashtu si ata që kanë vdekur prej një kohe të gjatë.

alb@Psalms:143:5 @ Kujtoj ditët e lashta; bie në mendime të thella mbi tërë veprat e tua; reflektoj mbi gjëra që kanë bërë duart e tua.

alb@Psalms:143:6 @ I zgjas duart e mia drejt teje; shpirti im është i etur për ty, si një tokë e thatë. (Sela)

alb@Psalms:144:1 @ Bekuar qoftë Zoti, kështjella ime, që i mëson duart e mia për luftë dhe gishtërinjtë e mi për betejë.

alb@Psalms:144:2 @ Ai është hiri im dhe kështjella ime, streha ime e lartë dhe çliruesi im, mburoja ime në të cilën gjej strehë, ai që ma nënshtron mua popullin tim.

alb@Psalms:144:3 @ O Zot, çfarë është njeriu që ti të kujdesesh për të, ose biri i njeriut që ti ta përfillësh?

alb@Psalms:144:4 @ Njeriu është si një frymë dhe ditët e tij janë si hija që kalon.

alb@Psalms:144:7 @ Shtrije dorën tënde nga lart, më shpëto dhe më çliro nga ujërat e mëdha dhe nga dora e të huajve,

alb@Psalms:144:8 @ goja e të cilëve thotë gënjeshtra dhe dora e djathtë e tyre është një e djathtë mashtrimi.

alb@Psalms:144:11 @ më shpëto dhe më çliro nga dora e të huajve, goja e të cilëve thotë gënjeshtra dhe dora e djathtë e tyre është një e djathtë mashtrimi.

alb@Psalms:144:12 @ Bijtë tanë në rininë e tyre qofshin si një bimë e harlisur, dhe bijat tona qofshin si shtylla qosheje, të gdhendura mirë për të zbukuruar një pallat.

alb@Psalms:144:13 @ Hambaret tona qofshin plot dhe paçin nga të gjitha të mirat; kopetë tona u shtofshin me mijëra dhe dhjetra mijëra në fushat tona;

alb@Psalms:144:15 @ Lum ai popull që është në gjendje të tillë, lum ai popull që ka për Perëndi Zotin.

alb@Psalms:145:3 @ Zoti është i madh dhe i denjë për lëvdimin më të lartë dhe madhështia e tij është e panjohshme.

alb@Psalms:145:5 @ Do të mendohem thellë mbi shkëlqimin e lavdishëm të madhështisë sate dhe mbi veprat e tua të mrekullueshme.

alb@Psalms:145:6 @ Këto do të flasin për fuqinë e veprave të tua të tmerrshme, dhe unë do të tregoj madhështinë tënde.

alb@Psalms:145:8 @ Zoti është i dhemshur dhe mëshirplot, i ngadalshëm në zemërim dhe i madh në mirësi.

alb@Psalms:145:9 @ Zoti është i mirë me të gjithë dhe plot dhemshuri për të gjitha veprat e tij.

alb@Psalms:145:13 @ Mbretëria jote është një mbretëri përjet dhe sundimi yt vazhdon brez pas brezi.

alb@Psalms:145:17 @ Zoti është i drejtë në të gjitha rrugët e tij dhe dashamirës në të gjitha veprat e tij.

alb@Psalms:145:18 @ Zoti është pranë gjithë atyre që kërkojnë, pranë gjithë atyre që e kërkojnë në të vërtetë.

alb@Psalms:146:5 @ Lum ai që ka Perëndinë e Jakobit si ndihmë, shpresa e të cilit është tek Zoti, Perëndia i tij,

alb@Psalms:146:6 @ që ka krijuar qiejtë dhe tokën, detin dhe gjithçka është në to, që ruan besnikërinë përjetë,

alb@Psalms:146:7 @ që u jep të drejtë të shtypurve dhe ushqim të uriturve. Zoti çliron të burgosurit.

alb@Psalms:147:1 @ Lëvdoni Zotin, sepse është një gjë e mirë t`i këndosh lavde Perëndisë tonë, sepse është e kënaqshme dhe e leverdishme ta lëvdosh.

alb@Psalms:147:5 @ I madh është Zoti ynë, e pamasë është fuqia e tij dhe e pafund zgjuarësia e tij.

alb@Psalms:148:2 @ Lëvdojeni, ju të gjithë engjëjt e tij, lëvdojeni ju mbarë ushtritë e tij.

alb@Psalms:148:8 @ zjarr dhe breshër, borë dhe re, ajër i shtrëngatës që zbaton urdhërat e tij,

alb@Psalms:148:10 @ ju mbarë kafshë të egra dhe shtëpiake, rrëshqanorë dhe zogj me krahë;

alb@Psalms:149:5 @ Le të ngazëllohen shenjtorët në lavdi, le të këndojnë nga gëzimi mbi shtretërit e tyre.

alb@Psalms:149:9 @ për të zbatuar mbi ta gjykimin e shkruar. Ky është nderi që u rezervohet mbarë shenjtorëve të tij. Aleluja.

alb@Psalms:150:1 @ Aleluja, lëvdoni Perëndinë në shenjtoren e tij, lëvdojeni në kupën qiellore të pushtetit të tij.

alb@Psalms:150:2 @ Lëvdojeni për mrekullitë e tij, lëvdojeni sipas madhështisë e tij.

alb@Proverbs:1:4 @ për t`u dhënë shkathtësi njerëzve të thjeshtë, njohje dhe reflektim të riut.

alb@Proverbs:1:7 @ Frika e Zotit është fillimi i njohjes; por njerëzit e pamend përçmojnë diturinë dhe arsimin.

alb@Proverbs:1:10 @ Biri im, në qoftë se mëkatarët duan të të mashtrojnë, mos prano,

alb@Proverbs:1:12 @ le t`i kapërdimë të gjallë, ashtu si Sheoli, tërësisht si ata që zbresin në gropë;

alb@Proverbs:1:13 @ ne do të gjejmë lloj-lloj pasurish të çmueshme, do t`i mbushim shtëpitë tona me plaçka;

alb@Proverbs:1:15 @ biri im, mos shko me ta në po atë rrugë, ndale hapin nga shtegu i tyre,

alb@Proverbs:1:17 @ Shtrihet më kot rrjeta përpara çdo lloji zogjsh;

alb@Proverbs:1:22 @ "Deri kur, o njerëz të thjeshtë, do t`ju pëlqejë thjeshtësia dhe tallësit do të kënaqen duke u tallur dhe budallenjtë do të urrejnë dijen?

alb@Proverbs:1:24 @ Sepse unë thirra dhe ju nuk keni dashur, shtriva dorën time dhe askush prej jush nuk i kushtoi vëmendje,

alb@Proverbs:1:25 @ përkundrazi hodhët poshtë të gjitha këshillat e mia dhe nuk pranuat ndreqjen time,

alb@Proverbs:1:32 @ Sepse përdalja e njerëzve të thjeshtë i vret dhe qetësia e rreme e budallenjve i zhduk;

alb@Proverbs:2:8 @ për të mbrojtur shtigjet e drejtësisë dhe për të ruajtur rrugën e shenjtorëve të tij.

alb@Proverbs:2:13 @ nga ata që braktisin shtigjet e ndershmërisë për të ecur në rrugët e territ,

alb@Proverbs:2:15 @ shtigjet e të cilit janë të shtrembëra dhe rrugët dredha-dredha,

alb@Proverbs:2:18 @ Sepse shtëpia e saj zbret drejt vdekjes dhe shtigjet e saj drejt të vdekurve.

alb@Proverbs:2:19 @ Asnjë prej atyre që shkojnë tek ajo nuk kthehet, asnjë nuk i arrin shtigjet e jetës.

alb@Proverbs:2:20 @ Kështu do të mund të ecësh në rrugën e të mirëve dhe do të mbetesh në shtigjet e të drejtëve.

alb@Proverbs:3:2 @ sepse do të të shtohen ditë të gjata, vite jete dhe paqeje.

alb@Proverbs:3:4 @ do të gjesh kështu hir dhe arsye në sytë e Perëndisë dhe të njerëzve.

alb@Proverbs:3:5 @ Ki besim tek Zoti me gjithë zemër dhe mos u mbështet në gjykimin tënd;

alb@Proverbs:3:6 @ pranoje në të gjitha rrugët e tua, dhe ai do të drejtojë shtigjet e tua.

alb@Proverbs:3:10 @ hambarët e tu të grurit do të jenë plot e përplot dhe vozat e tua do të gufojnë me musht

alb@Proverbs:3:14 @ Sepse fitimi i tij është më i mirë se fitimi i argjendit dhe fryti i tij vlen më tepër se ari i kulluar.

alb@Proverbs:3:15 @ Ajo është më e çmuar se perlat dhe mbarë gjërat më të këndshme nuk mund të barazohen me të.

alb@Proverbs:3:16 @ Gjatësia e jetës është në të djathtë të saj, pasuria dhe lavdia në të majtë të saj.

alb@Proverbs:3:17 @ Rrugët e saj janë rrugë të kënaqshme dhe në të tërë shtigjet e saj mbretëron paqja.

alb@Proverbs:3:18 @ Ajo është një dru i jetës për ata që e kapin dhe lum ata që mbahen fort atje.

alb@Proverbs:3:32 @ sepse Zoti e neverit njeriun e çoroditur, por këshilla e tij është për njerëzit e ndershëm.

alb@Proverbs:3:33 @ Mallkimi i Zotit është në shtëpinë e të pabesit, por ai bekon banesën e të drejtëve.

alb@Proverbs:3:35 @ Njerëzit e urtë do të trashëgojnë lavdinë, por poshtërsia do të jetë trashëgimia e atyre që nuk kanë mend.

alb@Proverbs:4:4 @ ai më mësonte dhe më thoshte: "Zemra jote të kujtojë fjalët e mia; ruaji urdhërimet e mia dhe do të jetosh.

alb@Proverbs:4:7 @ Dituria është gjëja më e rëndësishme; prandaj fito diturinë. Edhe sikur të humbasësh ato që ke, fito diturinë.

alb@Proverbs:4:11 @ Të kam mësuar në rrugën e diturisë, të kam udhëhequr nëpër shtigjet e ndershmërisë.

alb@Proverbs:4:13 @ Rroke mirë këtë mësim, mos e lër që të shkojë kot; ruaje, sepse ai është jeta jote.

alb@Proverbs:4:14 @ Mos hyr në shtegun e të pabesëve dhe mos ec në rrugën e njerëzve të këqij;

alb@Proverbs:4:18 @ Por shtegu i të drejtëve është si drita e agimit, që shkëlqen gjithnjë e më mirë deri sa të bëhet ditë e plotë.

alb@Proverbs:4:19 @ Rruga e të pabesëve është si terri; ata nuk shohin atë që do t`i rrëzojë.

alb@Proverbs:4:26 @ Sheshoje shtegun e këmbëve të tua, dhe të gjitha rrugët e tua qofshin të caktuara mirë.

alb@Proverbs:5:3 @ Sepse buzët e gruas që shkel kurorën nxjerrin mjaltë dhe goja e saj është më e butë se vaji;

alb@Proverbs:5:4 @ por në fund ajo është e hidhur si pelini, e mprehtë si një shpatë me dy presa.

alb@Proverbs:5:6 @ Ajo nuk ecën në shtegun e jetës, por ti nuk i jep rëndësi kësaj gjëje; rrugët e saj janë të gabuara, por ti nuk e kupton.

alb@Proverbs:5:8 @ Mbaje larg prej saj rrugën tënde dhe mos iu afro portës së shtëpisë së saj,

alb@Proverbs:5:10 @ Me qëllim që të huajt të mos ngopen me pasurinë tënde, dhe mundi yt të mos shkojë në shtëpinë e një të huaji,

alb@Proverbs:5:16 @ A duhet burimet e tua të derdhen jashtë, si rrëke uji nëpër rrugë?

alb@Proverbs:5:19 @ Drenushë e dashur dhe gazelë hirplotë, sisët e saj le të të kënaqin kurdoherë, dhe qofsh vazhdimisht i dhënë pas dashurisë që ke për të.

alb@Proverbs:5:21 @ Sepse rrugët e njeriut janë gjithnjë përpara syve të Zotit, dhe ai vëzhgon të gjitha shtigjet e tij.

alb@Proverbs:6:11 @ kështu varfëria jote do të vijë si një vjedhës, dhe skamja jote si një njeri i armatosur.

alb@Proverbs:6:13 @ luan syrin, flet me këmbët, bën shenja me gishta;

alb@Proverbs:6:14 @ ka ligësi në zemër, kurdis vazhdimisht të keqen dhe mbjell grindje

alb@Proverbs:6:16 @ Zoti i urren këto gjashtë gjëra, madje shtatë janë të neveritshme për të:

alb@Proverbs:6:17 @ sytë krenare, gjuha gënjeshtare, duart që derdhin gjak të pafajshëm,

alb@Proverbs:6:19 @ dëshmitari i rremë që thotë gënjeshtra dhe ai që shtie grindje midis vëllezërve.

alb@Proverbs:6:21 @ Mbaji vazhdimisht të lidhura në zemrën tënde dhe fiksoji rreth qafës sate.

alb@Proverbs:6:23 @ Sepse urdhërimi është një llambë, mësimi një dritë, dhe ndreqjet e mësimit janë rruga e jetës,

alb@Proverbs:6:29 @ Në këtë gjendje është ai që shkon tek gruaja e një tjetri; kush e prek nuk do të mbetet pa u ndëshkuar.

alb@Proverbs:6:30 @ Nuk përçmohet hajduti që vjedh për të shuar urinë kur është i uritur;

alb@Proverbs:6:31 @ por në rast se kapet në faj, duhet të kthejë shtatëfishin, dhe të japë tërë pasurinë e shtëpisë së tij.

alb@Proverbs:6:32 @ Por ai që kryen një shkelje kurore me një grua është një njeri pa mend; ai që bën një gjë të tillë shkatërron jetën e tij.

alb@Proverbs:7:3 @ Lidhi ndër gishta, shkruaji mbi tabelën e zemrës sate.

alb@Proverbs:7:6 @ Nga dritarja e shtëpisë sime shikoja nëpër parmakët prej hekuri

alb@Proverbs:7:7 @ dhe pashë midis budallenjve; dallova midis të rinjve një djalë të ri që s`kishte gjykim,

alb@Proverbs:7:8 @ që kalonte nëpër rrugë pranë qoshes të gruas së huaj dhe drejtohej nga shtëpia e saj,

alb@Proverbs:7:11 @ ajo është turbulluese dhe provokuese, dhe nuk di t`i mbajë këmbët në shtëpinë e saj;

alb@Proverbs:7:13 @ Kështu e zuri dhe e puthi, pastaj me paturpësi tha:

alb@Proverbs:7:14 @ "Duhet të bëja flijimet e falenderimit; pikërisht sot i plotësova zotimet e mia;

alb@Proverbs:7:16 @ E zbukurova shtratin tim me një mbulesë si sixhade, me li të ngjyrosur nga Egjipti;

alb@Proverbs:7:17 @ e parfumova shtratin tim me mirrë, me aloe dhe me kanellë.

alb@Proverbs:7:19 @ sepse burri im nuk është në shtëpi, por ka shkuar në një udhëtim të gjatë;

alb@Proverbs:7:20 @ ka marrë me vete një thes të vogël me pare dhe do të kthehet në shtëpi vetëm kur të jetë hëna e plotë".

alb@Proverbs:7:21 @ Ajo e mashtroi me fjalë bindëse, e tërhoqi me ëmbëlsinë e buzëve të saj.

alb@Proverbs:7:23 @ deri sa një shigjetë nuk i shpon mëlçinë; ai nxiton si një zog, pa ditur që një lak është ngritur kundër jetës së tij.

alb@Proverbs:7:24 @ Prandaj, bij të mi, më dëgjoni, kushtojuni kujdes fjalëve të gojës sime.

alb@Proverbs:7:25 @ Zemra jote të mos shkojë pas rrugëve të saj, mos devijo nëpër shtigjet e saj,

alb@Proverbs:7:27 @ Shtëpia e saj është rruga e Sheolit që zbret në thellësitë e vdekjes.

alb@Proverbs:8:5 @ Kuptoni, o njerëz të thjeshtë, maturinë, dhe ju, njerëz pa mend, kini një zemër të urtë.

alb@Proverbs:8:7 @ Sepse goja ime do të shpallë të vërtetën; pabesia është e neveritshme për buzët e mia.

alb@Proverbs:8:8 @ Të gjitha fjalët e gojës sime janë të drejta, në to nuk ka asgjë të shtrembër dhe të çoroditur.

alb@Proverbs:8:13 @ Frika e Zotit është të urresh të keqen; unë e urrej kryelartësinë, arrogancën, rrugën e keqe dhe gojën e çoroditur.

alb@Proverbs:8:19 @ Fryti im është më i mirë se ari, po, se ari i kulluar, dhe prodhimi im më tepër se argjendi i zgjedhur.

alb@Proverbs:8:20 @ Unë eci në rrugën e drejtësisë, në mes të shtigjeve të drejtësisë,

alb@Proverbs:8:22 @ Zoti më zotëroi në fillim të rrugës së tij, përpara veprave të tij më të lashta.

alb@Proverbs:8:24 @ Më prodhuan kur nuk kishte ende humnera, kur nuk kishte burime me ujë të bollshëm.

alb@Proverbs:8:26 @ kur nuk kishte sajuar ende as tokën, as fushat dhe as plisat e para të dheut.

alb@Proverbs:8:33 @ Dëgjoni këto mësime, tregohuni të urtë dhe mos i hidhni poshtë!

alb@Proverbs:8:34 @ Lum ai njeri që më dëgjon, duke u gdhirë çdo ditë te portat e mia dhe duke ruajtur shtalkat e portave të mia.

alb@Proverbs:9:1 @ Dituria ka ndërtuar shtëpinë e saj, ka gdhendur shtatë shtyllat e saj.

alb@Proverbs:9:2 @ Ka vrarë kafshët e saj, ka përzier verën e saj dhe shtruar tryezën e saj.

alb@Proverbs:9:3 @ Ka dërguar jashtë shërbëtoret e saj; nga vendet më të larta të qytetit ajo thërret:

alb@Proverbs:9:4 @ "Ai që është budalla të vijë këtu!". Atij që i mungon gjykimi i thotë:

alb@Proverbs:9:10 @ Frika e Zotit është parimi i diturisë, dhe njohja e të Shenjtit është zgjuarsia.

alb@Proverbs:9:11 @ Sepse nëpërmjet meje do të shumohen ditët e tua dhe do të të shtohen vite jete.

alb@Proverbs:9:13 @ Gruaja budallaqe është zhurmëmadhe, aspak e zgjuar dhe nuk di asgjë.

alb@Proverbs:9:14 @ Rri ulur te porta e shtëpisë së saj, mbi një fron në vendet e larta të qytetit,

alb@Proverbs:9:16 @ "Ai që është budalla të vijë këtu!". Dhe atij që i mungon arsyeja i thotë:

alb@Proverbs:9:17 @ "Ujërat e vjedhura janë të ëmbla; buka që hahet fshehurazi është e shijshme".

alb@Proverbs:10:3 @ Zoti nuk do të lejojë që i drejti të vuajë nga uria, por hedh poshtë dëshirën e të pabesëve.

alb@Proverbs:10:5 @ Ai që mbledh gjatë verës është një bir i matur, por ai që fle në kohën e korrjeve është një bir që të mbulon me turp.

alb@Proverbs:10:7 @ Kujtimi i të drejtit është në bekim, por emri i të pabesit do të kalbet.

alb@Proverbs:10:11 @ Goja e të drejtit është një burim jete, por dhuna e mbulon gojën e të pabesëve.

alb@Proverbs:10:13 @ Dituria gjendet mbi buzët e atyre që kanë mendje, por shkopi është për kurrizin e atyre që nuk kanë mend.

alb@Proverbs:10:14 @ Të urtët grumbullojnë njohuri, por goja e budallait është një shkatërrim i shpejtë.

alb@Proverbs:10:15 @ Begatia e të pasurit është qyteti i tij i fortë; shkatërrimi i të varfërit është varfëria e tyre.

alb@Proverbs:10:17 @ Kush ruan mësimet është në rrugën e jetës; por kush nuk pranon kritikën humb.

alb@Proverbs:10:18 @ Kush e maskon urrejtjen ka buzë gënjeshtare dhe ai që përhap shpifje është budalla.

alb@Proverbs:10:19 @ Në fjalët e shumta faji nuk mungon, por ai që i frenon buzët e tij është i urtë.

alb@Proverbs:10:20 @ Gjuha e të drejtit është argjend i zgjedhur, por zemra e të pabesëve vlen pak.

alb@Proverbs:10:22 @ Bekimi i Zotit pasuron dhe ai nuk shton asnjë vuajtje.

alb@Proverbs:10:23 @ Kryerja e një kobi për budallanë është si një zbavitje; kështu është dituria për njeriun që ka mend.

alb@Proverbs:10:25 @ Kur kalon furtuna, i pabesi nuk është më, por i drejti ka një themel të përjetshëm.

alb@Proverbs:10:26 @ Ashtu si uthulla për dhëmbët dhe tymi për sytë, kështu është dembeli për ata që e dërgojnë.

alb@Proverbs:10:28 @ Shpresa e të drejtëve është gëzimi, por pritja e të pabesëve do të zhduket.

alb@Proverbs:10:29 @ Rruga e Zotit është një kala për njeriun e ndershëm, por është shkatërrim për ata që kryejnë padrejtësi.

alb@Proverbs:10:32 @ Buzët e të drejtit njohin atë që është e pranueshme; por goja e të pabesëve njeh vetëm gjëra të çoroditura.

alb@Proverbs:11:1 @ Peshorja e pasaktë është e neveritshme për Zotin, por peshimi i saktë i pëlqen.

alb@Proverbs:11:2 @ Kur vjen kryelartësia, vjen edhe turpi; por dituria është me njerëzit e thjeshtë.

alb@Proverbs:11:12 @ Kush e përbuz të afërmin e tij nuk ka mend, por njeriu i matur hesht.

alb@Proverbs:11:15 @ Kush bëhet garant për një të huaj do të pësojë dëmet e këtij veprimi, por ai që refuzon të japë dorën si garant është i sigurt.

alb@Proverbs:11:19 @ Ashtu si drejtësia të çon në jetë, kështu ai që shkon pas të keqes gjen vdekjen.

alb@Proverbs:11:21 @ Edhe kur i shtrëngon dorën një tjetri për një besëlidhje, njeriu i keq nuk do të mbetet i pandëshkuar, por pasardhësit e të drejtëve do të shpëtojnë.

alb@Proverbs:11:22 @ Si një unazë ari në feçkën e një derri, kështu është një grua e bukur që nuk ka mend.

alb@Proverbs:11:23 @ Dëshira e të drejtëve është vetëm e mira, por shpresa e të pabesëve është zemërimi.

alb@Proverbs:11:25 @ Njeriu bujar do të pasurohet dhe ai që vadit do të vaditet gjithashtu.

alb@Proverbs:11:29 @ Ai që bën rrëmujë në shtëpinë e vet do të trashëgojë erën, dhe budallai do të jetë shërbëtori i atij që është i urtë nga zemra.

alb@Proverbs:11:30 @ Fryti i të drejtit është një dru i jetës, dhe ai që shtie në dorë shpirtërat është i urtë.

alb@Proverbs:12:1 @ Kush e do korrigjimin do diturinë, por ai që e urren kritikën është budalla.

alb@Proverbs:12:4 @ Gruaja e virtytshme është kurora e burrit të saj, por ajo që e turpëron është si një krimb në kockat e tij.

alb@Proverbs:12:5 @ Mendimet e të drejtëve janë drejtësia, por synimet e të pabesëve janë mashtrimi.

alb@Proverbs:12:7 @ Të pabesët janë përmbysur dhe nuk janë më, por shtëpia e të drejtëve do të mbetet më këmbë.

alb@Proverbs:12:9 @ Éshtë më mirë të të çmojnë pak dhe të kesh një shërbëtor, se sa të të nderojnë dhe të mos kesh bukë.

alb@Proverbs:12:11 @ Kush punon tokën e tij do të ngopet me bukë, por ai që shkon pas kotësive është pa mend.

alb@Proverbs:12:15 @ Rruga e budallait është e drejtë para syve të tij, por ai që dëgjon këshillat është i urtë.

alb@Proverbs:12:17 @ Ai që thotë të vërtetën shpall atë që është e drejtë, por dëshmitari i rremë thotë mashtrime.

alb@Proverbs:12:18 @ Kush flet pa mend është si ai që shpon me shpatë, por gjuha e të urtëve sjell shërim.

alb@Proverbs:12:20 @ Mashtrimi është në zemrën e atyre që kurdisin të keqen, por për ata që këshillojnë paqen ka gëzim.

alb@Proverbs:12:22 @ Buzët gënjeshtare janë të neveritshme për Zotin, por ata që veprojnë me çiltërsi i pëlqejnë atij.

alb@Proverbs:12:24 @ Dora e njeriut të kujdeshëm do të sundojë, por dora e përtacëve do t`i nënshtrohet punës së detyrueshme.

alb@Proverbs:12:27 @ Përtaci nuk e pjek gjahun e tij, por kujdesi për njeriun është një pasuri e çmueshme.

alb@Proverbs:12:28 @ Mbi shtegun e drejtësisë ka jetë, dhe mbi këtë shteg nuk ka vdekje.

alb@Proverbs:13:2 @ Nga fryti i gojës së tij njeriu do të hajë atë që është e mirë, por shpirti i të pabesëve do të ushqehet me dhunë.

alb@Proverbs:13:4 @ Shpirti i përtacit dëshiron dhe nuk ka asgjë, por shpirti i atyre që janë të kujdesshëm do të kënaqet plotësisht.

alb@Proverbs:13:5 @ I drejti e urren gënjeshtrën, por i pabesi është i neveritshëm dhe do të turpërohet.

alb@Proverbs:13:10 @ Nga krenaria rrjedhin vetëm grindjet, por dituria është me ata që u kushtojnë kujdes këshillave.

alb@Proverbs:13:11 @ Pasuria e përftuar në mënyrë jo të ndershme do të katandiset në pak gjëra, por atij që e grumbullon me mund do t`i shtohet ajo.

alb@Proverbs:13:12 @ Pritja e zgjatur e ligështon zemrën, por dëshira e plotësuar është një dru i jetës.

alb@Proverbs:13:15 @ Gjykimi i mirë siguron favor, por veprimi i të pabesëve është i dëmshëm

alb@Proverbs:13:19 @ Dëshira e realizuar është e ëmbël për shpirtin, por për budallenjtë është një gjë e neveritshme largimi nga e keqja.

alb@Proverbs:14:1 @ Gruaja e urtë ndërton shtëpinë e saj, por budallaqja e shkatërron me duart e veta.

alb@Proverbs:14:4 @ Aty ku nuk ka qe grazhdi është bosh, por bollëku i korrjes qëndron në forcën e kaut.

alb@Proverbs:14:5 @ Dëshmitari i ndershëm nuk gënjen, por dëshmitari i rremë thotë gënjeshtra.

alb@Proverbs:14:6 @ Tallësi kërkon diturinë dhe nuk e gjen, por dija është një gjë e lehtë për atë që ka mend.

alb@Proverbs:14:8 @ Dituria e njeriut të matur qëndron në të dalluarit e rrugës së tij, por marrëzia e budallenjve është mashtrim.

alb@Proverbs:14:9 @ Budallenjtë qeshin me mëkatin, por midis njerëzve të drejtë është falja.

alb@Proverbs:14:10 @ Zemra njeh trishtimin e vet, por një i huaj nuk mund të marrë pjesë në gëzimin e saj.

alb@Proverbs:14:11 @ Shtëpia e të pabesëve do të shkatërrohet, por çadra e njerëzve të drejtë do të lulëzojë.

alb@Proverbs:14:12 @ Éshtë një rrugë që njeriut i duket e drejtë, por në fund ajo të nxjerr në rrugët e vdekjes.

alb@Proverbs:14:16 @ Njeriu i urtë i trëmbet së keqes dhe largohet prej saj, por budallai zemërohet dhe është fodull.

alb@Proverbs:14:17 @ Ai që zemërohet me lehtësi kryen marrëzi dhe njeriu që ka qëllime të këqija është i urryer

alb@Proverbs:14:21 @ Kush përçmon të afërmin e vet, mëkaton, por ai që ka mëshirë për të varfërit është i lumtur.

alb@Proverbs:14:24 @ Kurora e njerëzve të urtë është pasuria e tyre, por marrëzia e budallenjve është marrëzi.

alb@Proverbs:14:25 @ Një dëshmitar që thotë të vërtetën shpëton jetën e njerëzve, por një dëshmitar i rremë thotë gënjeshtra.

alb@Proverbs:14:27 @ Frika e Zotit është një burim jete, që i shmang leqet e vdekjes.

alb@Proverbs:14:29 @ Kush është i ngadalshëm në zemërim është shumë i matur, por ai që rrëmbehet me lehtësi vë në dukje marrëzinë e tij.

alb@Proverbs:14:30 @ Një zemër e shëndoshë është jetë për trupin, por lakmia është krimbi brejtës i kockave.

alb@Proverbs:14:31 @ Kush shtyp të varfërin fyen rëndë atë që e ka bërë, por ai që ka mëshirë për nevojtarin e nderon atë.

alb@Proverbs:14:33 @ Dituria prehet në zemrën e atij që ka mend, por ajo që është në zemrën e budallenjve merret vesh.

alb@Proverbs:14:34 @ Drejtësia e larton një komb, por mëkati është turpi i popujve.

alb@Proverbs:14:35 @ Dashamirësia e mbretit është për shërbëtorin që vepron me urtësi, por zemërimi i tij është kundër atij që sillet me paturpësi.

alb@Proverbs:15:2 @ Gjuha e të urtëve përdor dijen ndershmërisht, por goja e budallenjve nxjerr marrëzira.

alb@Proverbs:15:4 @ Një gjuhë e shëndoshë është një dru i jetës, por gjuha e çoroditur e sfilit shpirtin.

alb@Proverbs:15:6 @ Në shtëpinë e të drejtit ka bollëk të madh, por në të ardhurat e të pabesit ka telashe.

alb@Proverbs:15:7 @ Buzët e të urtëve përhapin dijen, por nuk vepron kështu zemra e budallenjve.

alb@Proverbs:15:8 @ Sakrifica e të pabesëve është një neveri për Zotin, por lutja e njerëzve të drejtë i pëlqen atij.

alb@Proverbs:15:9 @ Rruga e të pabesit është një neveri për Zotin, por ai do atë që ndjek drejtësinë.

alb@Proverbs:15:19 @ Rruga e përtacit është si një gardh ferrash, por shtegu i njerëzve të drejtë është i sheshtë

alb@Proverbs:15:21 @ Marrëzia është gëzim për atë që nuk ka mend, por njeriu që ka mend ecën drejt.

alb@Proverbs:15:22 @ Planet dështojnë ku nuk ka arsye, por realizohen atje ku ka një mori këshilltarësh.

alb@Proverbs:15:23 @ Një njeri ndjen gëzim kur mund të jap një përgjigje dhe sa e mirë është fjala që thuhet në kohën e duhur!

alb@Proverbs:15:24 @ Njeriun e matur rruga e jetës e çon lart në mënyrë që të evitojë Sheolin poshtë.

alb@Proverbs:15:25 @ Zoti do të shkatërrojë shtëpinë e krenarëve, por do t`i bëjë të qëndrueshëm kufijtë e gruas së ve.

alb@Proverbs:15:27 @ Kush lakmon fitime vë në rrezik shtëpinë e vet, por ai që i urren dhuratat ka për të jetuar.

alb@Proverbs:15:33 @ Frika e Zotit është një mësim diturie, dhe përpara lavdisë vjen përulësia.

alb@Proverbs:16:5 @ Ai që është zemërkrenar është i neveritshëm për Zotin; edhe sikur t`i shtrëngojë dorën një tjetri për besëlidhje, nuk ka për të mbetur pa u ndëshkuar.

alb@Proverbs:16:10 @ Mbi buzët e mbretit është një vendim hyjnor; gjatë gjykimit goja e tij nuk duhet të gabojë.

alb@Proverbs:16:12 @ Éshtë një gjë e neveritshme për mbretërit të bëjnë të keqen, sepse froni bëhet i qëndrueshëm me drejtësinë.

alb@Proverbs:16:14 @ Zemërimi i mbretit është si lajmëtari i vdekjes, por njeriu i urtë do ta qetësojë atë.

alb@Proverbs:16:15 @ Në dritën e fytyrës së mbretit ka jetë, dhe favori i tij është si reja e shiut të fundit.

alb@Proverbs:16:16 @ Éshtë më mirë të fitosh dituri se sa ar, dhe të fitosh mënçuri se sa argjend.

alb@Proverbs:16:17 @ Rruga kryesore e njerëzve të drejtë është të evitojnë të keqen; ai që do ta ruajë shpirtin e tij mbikqyr rrugën e tij.

alb@Proverbs:16:20 @ Kush i kushton kujdes Fjalës do të gjejë të mirën, dhe kush i beson Zotit është i lumtur.

alb@Proverbs:16:21 @ I urti nga zemra do të quhet i matur, dhe ëmbëlsia e buzëve e shton diturinë

alb@Proverbs:16:22 @ Mendja është një burim jete për atë që e zotëron, por budallallëku është dënimi i budallenjve.

alb@Proverbs:16:23 @ Zemra e të urtit e bën të mençur gojën e tij dhe e shton diturinë e buzëve të tij.

alb@Proverbs:16:32 @ Kush nuk zemërohet shpejt vlen më tepër se një luftëtar i fortë, dhe ai që e urdhëron frymën e tij vlen më tepër se ai që mposht një qytet.

alb@Proverbs:17:1 @ Éshtë më mirë një copë bukë thatë me paqe se sa një shtëpi plot me kafshë të vrara me grindje.

alb@Proverbs:17:3 @ Poçi është për argjendin dhe furra për arin, por ai që provon zemrat është Zoti.

alb@Proverbs:17:4 @ Njeriu i keq dëgjon buzët e liga, gënjeshtari dëgjon gjuhën e çoroditur.

alb@Proverbs:17:7 @ Budallait nuk i shkon një e folur e bukur, aq më pak princit nuk i shkojnë buzë gënjeshtare,

alb@Proverbs:17:8 @ Një dhuratë është një gur i çmuar në sytë e atij që e ka; ngado që kthehet, ai ia del.

alb@Proverbs:17:12 @ Éshtë më mirë të takosh një harushë se cilës i kanë vjedhur këlyshët e vet se sa një budalla në marrëzinë e tij.

alb@Proverbs:17:13 @ E keqja nuk do të largohet nga shtëpia e atij që së mirës i përgjigjet me të keqen.

alb@Proverbs:17:14 @ Të fillosh një grindje është sikur t`u çelësh rrugë ujërave; prandaj ndërprite grindjen përpara se të acarohet.

alb@Proverbs:17:17 @ Miku të do në çdo kohë, por vëllai lind për ditë të vështira.

alb@Proverbs:17:20 @ Njeriu zemërshthurur nuk gjen asnjë të mirë, dhe ai që ka gjuhën e çoroditur bie në telashe.

alb@Proverbs:17:22 @ Një zemër e gëzuar është një ilaç i mirë, por një frymë e dërrmuar i than kockat.

alb@Proverbs:17:25 @ Biri budalla është një burim vuajtjesh për atin e tij dhe hidhërim për atë që e ka lindur.

alb@Proverbs:17:26 @ Nuk është mirë të dënosh të drejtin, as të godasësh princat për ndershmërinë e tyre.

alb@Proverbs:17:27 @ Kush i mat fjalët e veta ka dije, dhe kush ka një shpirt të qetë është njeri i matur.

alb@Proverbs:17:28 @ Budallai, edhe kur hesht, konsiderohet i urtë dhe, kur i mban të mbyllura buzët e tij, konsiderohet i zgjuar.

alb@Proverbs:18:4 @ Fjalët e gojës së një njeriu janë ujëra të thella; burimi i diturisë është si një rrjedhë uji që shkon duke gurgulluar.

alb@Proverbs:18:5 @ Nuk është mirë të preferosh të pabesin, apo të shkaktosh humbjen e të drejtit në gjyq.

alb@Proverbs:18:7 @ Goja e budallait është shkatërrimi i tij dhe buzët e tij janë një lak për jetën e tij.

alb@Proverbs:18:9 @ Edhe ai që është përtac në punën e tij është vëlla i planprishësit.

alb@Proverbs:18:10 @ Emri i Zotit është një kala e fortë, tek ai turret i drejti dhe gjen siguri

alb@Proverbs:18:11 @ Pasuria e kamësit është qyteti i tij i fortë dhe simbas mendimit të tij ajo është si një mur i lartë.

alb@Proverbs:18:13 @ Kush jep përgjigje për një çështje para se ta ketë dëgjuar, tregon marrëzinë e tij për turp të vet.

alb@Proverbs:18:17 @ I pari që mbron çështjen e vet duket sikur ka të drejtë; por pastaj vjen tjetri dhe e shqyrton.

alb@Proverbs:18:19 @ Një vëlla i fyer është si një qytet i fortë; dhe grindjet janë si shulat e një kalaje.

alb@Proverbs:18:21 @ Vdekja dhe jeta janë nën pushtetin e gjuhës; ata që e duan do të hanë frytet e saj.

alb@Proverbs:18:24 @ Njeriu që ka shumë miq duhet gjithashtu të tregohet mik, por është një mik që është më i lidhur se një vëlla.

alb@Proverbs:19:1 @ Éshtë më i mirë një i varfër që ecën në ndershmërinë e tij se sa ndonjë që është i çoroditur nga buzët dhe që është budalla.

alb@Proverbs:19:2 @ Përveç kësaj nuk është mirë që një shpirt të jetë pa dije; kush ecën me hapa të shpejta gabon rrugë.

alb@Proverbs:19:5 @ Dëshmitari i rremë nuk do të mbetet pa u ndëshkuar dhe ai që thotë gënjeshtra nuk do të ketë shpëtim.

alb@Proverbs:19:9 @ Dëshmitari i rremë nuk do të mbetet pa u ndëshkuar, dhe ai që thotë gënjeshtra do të humbasë.

alb@Proverbs:19:11 @ Mënçuria e bën njeriun të mos rrëmbehet shpejt nga zemërimi dhe është në lavdinë e tij t`i kapërcejë fyerjet.

alb@Proverbs:19:12 @ Zemërimi i mbretit është si ulërima e një luani, por favori i tij është si vesa mbi bar.

alb@Proverbs:19:13 @ Një bir budalla është një fatkeqësi për të atin, dhe grindjet e vazhdueshme të bashkëshortes së tij janë si një e pikuar e vazhdueshme.

alb@Proverbs:19:14 @ Shtëpia dhe pasuritë janë trashëgimi nga etërit, por një bashkëshorte e mënçur vjen nga Zoti.

alb@Proverbs:19:18 @ Ndëshko birin tënd sa ka shpresë, por mos u shty deri sa të shkaktosh vdekjen e tij.

alb@Proverbs:19:22 @ Ajo që dëshiron njeriu është mirësia dhe një i varfër vlen më tepër se një gënjeshtar.

alb@Proverbs:19:25 @ Godite tallësin dhe njeriu i thjeshtë do të bëhet mëndjehollë; qorto atë që ka mend dhe ai do të fitojë dituri.

alb@Proverbs:19:26 @ Kush përdor dhunë me të atin dhe dëbon nënen e tij, është një faqenxirë dhe me turp.

alb@Proverbs:20:1 @ Vera është tallëse, pija dehëse është e turbullt dhe kush jepet pas tyre nuk është i urtë.

alb@Proverbs:20:2 @ Frika e mbretit është si ulërima e luanit; kush ia nxit zemërimin mëkaton kundër vetë jetës së vet.

alb@Proverbs:20:3 @ Éshtë një lavdi për njeriun t`u shmanget grindjeve, por çdo budalla përzihet në to.

alb@Proverbs:20:5 @ Këshilla në zemrën e njeriut është si uji i thellë, por njeriu me mend do të dijë të mbushë nga ai ujë.

alb@Proverbs:20:8 @ Një mbret që ulet mbi fronin e gjyqit davarit me vështrimin e tij çdo të keqe.

alb@Proverbs:20:10 @ Peshimi i dyfishtë dhe matja e dyfishtë janë që të dyja gjëra të neveritshme për Zotin.

alb@Proverbs:20:11 @ Edhe fëmija me veprimet e tij tregon në se ajo që bën është e pastër dhe e ndershme.

alb@Proverbs:20:14 @ "Éshtë i keq, është i keq", thotë blerësi; por mbasi ai ka ikur, lavdërohet për blerjen.

alb@Proverbs:20:16 @ Merr rroben e atij që është bërë garant për një të huaj, dhe mbaje si peng për gruan e huaj.

alb@Proverbs:20:17 @ Buka e nxjerrë me hile është e ëmbël për njeriun, por pastaj goja e tij do të mbushet me zaje.

alb@Proverbs:20:19 @ Ai që shkon poshtë e lart duke përfolur tregon sekretet; prandaj mos u shoqëro me atë që flet tepër.

alb@Proverbs:20:23 @ Peshimi i dyfishtë është i neveritshëm për Zotin dhe peshorja e pasaktë nuk është një gjë e mirë.

alb@Proverbs:20:25 @ Éshtë një kurth për njeriun të marrë një zotim pa e matur mirë dhe, mbasi ta ketë marrë, të mendohet.

alb@Proverbs:20:27 @ Shpirti i njeriut është llamba e Zotit, që vëzhgon tërë skutat më të fshehta të zemrës.

alb@Proverbs:20:29 @ Lavdia e të rinjve është forca e tyre, nderi i pleqve janë thinjat e tyre.

alb@Proverbs:20:30 @ Të rrahurat që lënë plagë të thella e heqin të keqen, ashtu si goditjet që vijnë në pjesën më të brendshme të zorrëve.

alb@Proverbs:21:1 @ Zemra e mbretit në duart e Zotit është si rrjedhat e ujit; atë e drejton ngado që do ai.

alb@Proverbs:21:2 @ Çdo rrugë e njeriut është e drejtë në sytë e tij, por Zoti i peshon zemrat.

alb@Proverbs:21:3 @ Të zbatosh drejtësinë dhe paanësinë është një gjë që i pëlqen Zotit më shumë se flijimi.

alb@Proverbs:21:6 @ Të përftosh thesare me një gjuhë gënjeshtare është një kotësi kalimtare e atij që kërkon vdekjen.

alb@Proverbs:21:8 @ Rruga e njeriut të fajshëm është dredha-dredha, por njeriu i drejtë vepron ndershmërisht.

alb@Proverbs:21:9 @ Éshtë më mirë të banosh mbi qoshen e një çatie se sa në një shtëpi bashkë me një grua grindavece.

alb@Proverbs:21:11 @ Kur tallësi ndëshkohet, i thjeshti bëhet i urtë; por kur i urti mësohet ai fiton dije.

alb@Proverbs:21:12 @ I drejti vëren me kujdes shtëpinë e të pabesit dhe përmbys të pabesët, sepse janë të këqij.

alb@Proverbs:21:15 @ Të bësh atë që është e drejtë është një gëzim për të drejtin, por është një rrënim për ata që kryejnë paudhësi.

alb@Proverbs:21:19 @ Éshtë më mirë të banosh në një shkretëtirë se sa me një grua grindavece dhe ngacmuese.

alb@Proverbs:21:20 @ Në shtëpinë e të urtit ka një thesar të çmuar dhe vaj, por njeriu budalla i bën të gjitha rrush e kumbulla.

alb@Proverbs:21:22 @ I urti ngjitet në qytetin e njerëzve të fortë dhe rrëzon forcën në të cilën kishte besim.

alb@Proverbs:21:24 @ Emri i krenarit pa cipë është: "tallës"; ai çdo gjë e bën me një mburrje të tepruar.

alb@Proverbs:21:27 @ Flijimi i të pabesit është gjë e neveritshme, aq më tepër në rast se e ofron me qëllim të keq.

alb@Proverbs:21:31 @ Kali është gati për ditën e betejës, por fitorja i përket Zotit.

alb@Proverbs:22:1 @ Një nam i mirë është më i pëlqyeshëm se pasuritë e mëdha, dhe hiri është më i pëlqyeshëm se argjendi dhe ari.

alb@Proverbs:22:4 @ Çmimi i përvujtërisë është frika e Zotit, pasuria, lavdia dhe jeta.

alb@Proverbs:22:7 @ I pasuri sundon mbi të varfërit, dhe huamarrësi është skllav i huadhënësit.

alb@Proverbs:22:13 @ Përtaci thotë: "Jashtë ka një luan; do të vritem rrugës".

alb@Proverbs:22:14 @ Goja e gruas që shkel kurorën është një gropë e thellë; ai që ka zemëruar Zotin do të bjerë në të.

alb@Proverbs:22:16 @ Ai që shtyp të varfërin për t`u pasuruar dhe ai që i jep të pasurit, me siguri do të varfërohet

alb@Proverbs:22:19 @ Me qëllim që besimin tënd ta kesh te Zoti, sot të kam mësuar, po, pikërisht ty.

alb@Proverbs:22:22 @ Mos e vidh të varfërin, sepse është i varfër, dhe mos e shtyp të mjerin te porta,

alb@Proverbs:22:23 @ sepse Zoti do të mbrojë çështjen e tyre dhe do t`u heqë jetën atyre që i kanë zhveshur.

alb@Proverbs:22:27 @ Në qoftë se nuk ke asgjë me se të paguash, pse duhet të të heqë shtratin poshtë vetes?

alb@Proverbs:23:3 @ Mos dëshiro gjellët e tij të mrekullueshme, sepse janë një ushqim mashtrues.

alb@Proverbs:23:7 @ sepse, ashtu si mendon në zemër të tij, ashtu është ai; "Ha dhe pi"!, do të thotë, por zemra e tij nuk është me ty.

alb@Proverbs:23:11 @ sepse Hakmarrësi i tyre është i fuqishëm; ai do të mbrojë çështjen e tyre kundër teje.

alb@Proverbs:23:12 @ Kushtoja zemrën tënde mësimeve dhe veshët e tu fjalëve të diturisë.

alb@Proverbs:23:15 @ Biri im, në se zemra jote është e urtë, edhe zemra ime do të ngazëllojë;

alb@Proverbs:23:27 @ Sepse prostituta është një gropë e thellë dhe gruaja e tjetërkujt një pus i ngushtë.

alb@Proverbs:23:31 @ Mos e shiko verën kur kuqëlon, kur rrëzëllen në kupë dhe shkon poshtë aq lehtë!

alb@Proverbs:24:3 @ Shtëpia ndërtohet me dituri dhe bëhet e qëndrueshme me maturi.

alb@Proverbs:24:5 @ Njeriu i urtë është plot forcë, dhe njeriu që ka dituri e rrit fuqinë e tij.

alb@Proverbs:24:6 @ Sepse me këshilla të urta do të mund të bësh luftën tënde, dhe në numrin e madh të këshilltarëve është fitorja.

alb@Proverbs:24:7 @ Dituria është shumë e lartë për budallanë; ai nuk e hap kurrë gojën te porta e qytetit.

alb@Proverbs:24:8 @ Kush mendon të bëjë keq do të quhet mjeshtër intrigash.

alb@Proverbs:24:9 @ Synimi i pamend është mëkat dhe tallësi është një neveri për njerëzit.

alb@Proverbs:24:10 @ Po të mos kesh guxim ditën e fatkeqësisë, forca jote është shumë e pakët.

alb@Proverbs:24:13 @ Biri im, ha mjaltin sepse është i mirë; një huall mjalti do të jetë i ëmbël për shijen tënde.

alb@Proverbs:24:14 @ Kështu do të jetë njohja e diturisë për shpirtin tënd. Në rast se e gjen, do të ketë një të ardhme dhe shpresa jote nuk do të shkatërrohet.

alb@Proverbs:24:16 @ sepse i drejti bie shtatë herë dhe ngrihet, kurse të pabesët përmbysen në fatkeqësi.

alb@Proverbs:24:17 @ Kur armiku yt bie, mos u gëzo; kur është shtrirë për tokë, zemra jote të mos gëzohet,

alb@Proverbs:24:23 @ Edhe këto gjëra janë për të urtit. Nuk është mirë të kesh preferenca personale në gjykim.

alb@Proverbs:24:27 @ Vër në vijë punët e tua të jashtme, vër në rregull arat e tua dhe pastaj ndërto shtëpinë tënde.

alb@Proverbs:24:29 @ Mos thuaj: "Ashtu si ma bëri mua, kështu do t`ia bëj edhe unë; do t`ia kthej simbas sjelljes së tij".

alb@Proverbs:24:30 @ Kalova pranë arës së përtacit dhe pranë vreshtit të njeriut që s`ka mend;

alb@Proverbs:24:31 @ dhe ja, kudo rriteshin ferrat, ferrishtet e zinin tokën dhe muri prej gurësh ishte shembur.

alb@Proverbs:24:34 @ kështu varfëria jote do të vijë si një vjedhës dhe skamja jote si një njeri i armatosur.

alb@Proverbs:25:2 @ Éshtë lavdi e Perëndisë të fshehësh një gjë, por është lavdi e mbretërve ta hetosh atë.

alb@Proverbs:25:7 @ sepse është më mirë të thuhet: "Ngjitu këtu lart", se sa të të ulin përpara princit, që sytë e tu kanë parë.

alb@Proverbs:25:11 @ Një fjalë e thënë në kohën e duhur është si molla të arta mbi një enë argjendi.

alb@Proverbs:25:12 @ Për një vesh të bindur, një i urtë që qorton është si një vath i artë, një zbukurim prej ari të kulluar.

alb@Proverbs:25:13 @ Një lajmëtar besnik është, për ata që e dërgojnë, si freskia e borës në kohën e korrjes, sepse ai e freskon shpirtin e zotit të tij.

alb@Proverbs:25:14 @ Ai që mburret duke gënjyer se ka bërë një dhuratë është si retë dhe era pa shi.

alb@Proverbs:25:17 @ Shko rrallë në shtëpinë e të afërmit tënd, që ai të mos mërzitet me ty sa të të urrejë.

alb@Proverbs:25:18 @ Njeriu që deponon gënjeshtra kundër të afërmit të tij është si një topuz, një shpatë dhe një shigjetë e mprehtë.

alb@Proverbs:25:19 @ Besimi te një njeri i pabesë ditën e fatkeqësisë është si një dhëmb i thyer dhe një këmbë e ndrydhur.

alb@Proverbs:25:20 @ Kush i këndon këngë një zemre të pikëlluar është si ai që heq rrobat e tij në një ditë të ftohtë dhe si uthulla mbi sodën.

alb@Proverbs:25:22 @ sepse kështu do të grumbullosh thëngjij mbi kokën e tij, dhe Zoti do të të shpërblejë.

alb@Proverbs:25:24 @ Éshtë më mirë të banosh në cep të një çatie se sa në një shtëpi bashkë me një grua grindavece.

alb@Proverbs:25:25 @ Një lajm i mirë nga një vend i largët është si ujë i freskët për një njeri të lodhur dhe të etur.

alb@Proverbs:25:26 @ I drejti që dridhet përpara të pabesit është si një burim i turbullt dhe një pus i ndotur.

alb@Proverbs:25:27 @ Të hash shumë mjaltë nuk është mirë, dhe të kërkosh lavdinë tënde nuk është lavdi.

alb@Proverbs:25:28 @ Njeriu që nuk di të frenojë zemërimin e tij është si një qytet i shkrehur pa mure.

alb@Proverbs:26:1 @ Ashtu si bora nuk i shkon verës as shiu të korrave, kështu nuk i shkon lavdia budallait.

alb@Proverbs:26:2 @ Ashtu si harabeli fluturon andej e këtej dhe dallëndyshja fluturon, kështu mallkimi pa arsye nuk ka efekt.

alb@Proverbs:26:5 @ Përgjigjju budallait simbas budallallëkut të tij, që ai të mos mendojë se është i urtë.

alb@Proverbs:26:7 @ Ashtu si këmbët e çalamanit janë pak të qëndrueshme, kështu është një fjalë e urtë në gojën e budallenjve.

alb@Proverbs:26:8 @ Kush i jep lavdi një budallai është si ai që lidh një gur te hobeja.

alb@Proverbs:26:9 @ Një fjalë e urtë në gojën e budallenjve është si një gjemb që hyn në dorën e një të dehuri.

alb@Proverbs:26:10 @ Perëndia i madh që ka krijuar të gjitha gjërat është ai që i jep shpërblimin budallait dhe shkelësve.

alb@Proverbs:26:11 @ Ashtu si një qen kthehet në të vjellat e tij, kështu budallai e përsërit budallallëkun e tij

alb@Proverbs:26:14 @ Ashtu si lëviz porta në menteshat e saj, kështu sillet përtaci në shtrat të tij.

alb@Proverbs:26:16 @ Përtaci pandeh se është më i urtë se shtatë persona që japin përgjigje me mend.

alb@Proverbs:26:17 @ Kalimtari që përzihet në një grindje që nuk i përket, është si ai që kap nga veshët një qen.

alb@Proverbs:26:18 @ Ashtu si një i marrë që gjuan me ura zjarri, me shigjeta dhe me vdekje,

alb@Proverbs:26:19 @ kështu është ai që mashtron të afërmin dhe thotë: "E bëra për shaka!".

alb@Proverbs:26:21 @ Ashtu si qymyri jep shpuzën dhe drutë zjarrin, kështu njeriu grindavec i nxit grindjet.

alb@Proverbs:26:24 @ Ai që urren shtiret me buzët e tij, por në zemër të vet përgatit mashtrimin.

alb@Proverbs:26:25 @ Kur ai flet në mënyrë të sjellshme mos i ki besim, sepse ka shtatë gjëra të neveritshme në zemër.

alb@Proverbs:26:28 @ Gjuha gënjeshtare urren ata që ka plagosur, dhe goja lajkatare sjell shkatërrimin.

alb@Proverbs:27:3 @ Guri peshon dhe rëra është e rëndë, por zemërimi i budallait peshon më tepër se të dyja bashkë.

alb@Proverbs:27:4 @ Tërbimi është mizor dhe zemërimi është i furishëm, por kush mund t`i bëjë ballë xhelozisë?

alb@Proverbs:27:7 @ Kush është i ngopur përçmon huallin e mjaltit; por për atë që ka uri çdo gjë e hidhur është e ëmbël.

alb@Proverbs:27:8 @ Si zogu që endet larg folesë së tij, kështu është njeriu që endet larg shtëpisë së tij.

alb@Proverbs:27:9 @ Vaji dhe parfumi gëzojnë zemrën, kështu bën ëmbëlsia e një shoku me këshillat e tij të përzërmërta.

alb@Proverbs:27:10 @ Mos e braktis mikun tënd as mikun e atit tënd dhe mos shko në shtëpinë e vëllait tënd ditën e fatkeqësisë sate; është më mirë një që banon afër se sa një vëlla larg.

alb@Proverbs:27:11 @ Biri im, ji i urtë dhe gëzo zemrën time, kështu do të mund t`i përgjigjem atij që përflet kundër meje.

alb@Proverbs:27:13 @ Merr rroben e atij që është bërë garant për një të huaj dhe mbaje si peng për gruan e huaj

alb@Proverbs:27:17 @ Hekuri mpreh hekurin, kështu njeriu mpreh fytyrën e shokut të tij.

alb@Proverbs:27:19 @ Ashtu si në ujë fytyra pasqyron fytyrën, kështu zemra e njeriut e tregon njeriun.

alb@Proverbs:27:20 @ Sheoli dhe Abadoni janë të pangopur, dhe të pangopur janë gjithashtu sytë e njerëzve.

alb@Proverbs:27:21 @ Poçja është për argjendin dhe furra për arin, kështu njeriu provohet nga lëvdata që merr.

alb@Proverbs:27:22 @ Edhe sikur ta shtypje budallanë në një havan bashkë me grurë me dygeçin e tij, budallallëku nuk do të largohej prej tij.

alb@Proverbs:27:27 @ dhe dhitë mjaft qumësht për ushqimin tënd, për ushqimin e shtëpisë sate dhe për të mbajtur shërbëtoret e tua.

alb@Proverbs:28:1 @ I pabesi ikën me vrap edhe në se askush nuk e ndjek, por i drejti është i sigurt si një luan.

alb@Proverbs:28:3 @ Një i varfër që shtyp të mjerët është si një shi me shtamba që nuk jep bukë.

alb@Proverbs:28:6 @ Më i mirë është i varfëri që ecën në ndershmëri nga njeriu i paqëndrueshëm që ndjek rrugën dredha-dredha, edhe kur është i pasur.

alb@Proverbs:28:7 @ Kush zbaton ligjin është një bir me mend, por shoku i grykësve turpëron atin e tij.

alb@Proverbs:28:8 @ Kush i shton pasuritë e tij me fajde dhe me fitime të padrejta, i mbledh për atë që i vjen keq për të varfërit.

alb@Proverbs:28:11 @ I pasuri mendon se është i matur, por i varfëri që është i zgjuar e kqyr fund e krye.

alb@Proverbs:28:14 @ Lum ai njeri që ka frikë vazhdimisht nga Zoti, por ai që e fortëson zemrën e tij do të bjerë në fatkeqësi.

alb@Proverbs:28:15 @ Një i pabesë që sundon mbi një popull të varfër është si një luan që ulërin dhe një ari i uritur

alb@Proverbs:28:21 @ Nuk është mirë të kesh preferenca vetiake; njeriu kryen mëkat për një copë bukë.

alb@Proverbs:28:24 @ Kush vjedh atin e tij dhe nënën e tij dhe thotë: "Nuk është mëkat", është shok i atij që shkatërron.

alb@Proverbs:28:26 @ Kush i beson zemrës së tij është budalla, por ai që ecën me urtësi do të shpëtojë.

alb@Proverbs:29:5 @ Njeriu që i bën lajka të afërmit të tij shtrin një rrjetë mbi hapat e tij.

alb@Proverbs:29:7 @ I drejti interesohet për çështjen e të varfërve, por i pabesi nuk e kupton këtë interesim.

alb@Proverbs:29:12 @ Në rast se një mbret dëgjon fjalët gënjeshtare, tërë ministrat e tij bëhen të pabesë.

alb@Proverbs:29:13 @ I varfëri dhe shtypësi kanë këtë të përbashkët: Zoti ndriçon sytë e të dy palëve.

alb@Proverbs:29:16 @ Kur shtohen të pabesët shtohen edhe shkeljet, por të drejtët do të shohin shkatërrimin e tyre.

alb@Proverbs:29:23 @ Kryelartësia e njeriut e çon poshtë atë, por ai që ka një shpirt të përvuajtur do të ketë lavdi.

alb@Proverbs:29:25 @ Frika e njeriut përbën një lak, por ai që ka besim te Zoti është i siguruar.

alb@Proverbs:29:27 @ Njeriu jo i drejtë është një neveri për të drejtët, dhe ai që ecën me ndershmëri është një neveri për të pabesët.

alb@Proverbs:30:4 @ Kush u ngjit në qiell dhe zbriti prej tij? Kush e ka mbledhur erën në duart e tij? Kush i ka mbyllur ujërat në rroben e tij? Kush i ka vendosur të gjithë kufijtë e tokës? Cili është emri i tij dhe emri i të birit, po qe se ti e di?

alb@Proverbs:30:5 @ Çdo fjalë e Perëndisë është rafinuar me zjarr. Ai është një mburojë për atë që gjen strehë tek ai.

alb@Proverbs:30:6 @ Mos u shto asgjë fjalëve të tij që të mos të të qortojë dhe të dalësh gënjeshtar.

alb@Proverbs:30:8 @ largo nga unë falsitetin dhe gënjeshtrën; mos më jep as varfëri as pasuri, më ushqe me bukën e nevojshme,

alb@Proverbs:30:9 @ me qëllim që, pasi të jem ngopur, të mos të të mohoj dhe të them: "Kush është Zoti?", ose, pasi të jem bërë i varfër, të mos vjedh dhe të përdhos emrin e Perëndisë tim.

alb@Proverbs:30:16 @ Sheoli, barku shterp, toka që nuk ngopet me ujë dhe zjarri që nuk thotë kurrë: "Mjaft!".

alb@Proverbs:30:20 @ Kjo është sjellja e gruas që ka shkelur kurorën: ha, fshin gojën dhe thotë: "Nuk kam bërë asnjë të keqe!".

alb@Proverbs:30:24 @ Ka katër kafshë të vogla mbi tokë, por janë jashtëzakonisht të urta:

alb@Proverbs:30:29 @ Tri qënie kanë një paraqitje të bukur, madje katër kanë një ecje madhështore;

alb@Proverbs:30:31 @ kali i luftës që ecën i ngrefosur, cjapi dhe mbreti kur është me ushtrinë e tij.

alb@Proverbs:30:33 @ sepse, duke rrahur qumështin prodhohet gjalpi, duke përdredhur hundën del gjak prej saj dhe duke shtrydhur mërinë prej saj del grindja.

alb@Proverbs:31:5 @ sepse duke pirë të mos harrojnë ligjin dhe të mos shtrembërojnë të drejtën e të pikëlluarve.

alb@Proverbs:31:6 @ Jepini pije dehëse atij që është duke vdekur dhe verë atij që e ka zemrën të hidhëruar.

alb@Proverbs:31:9 @ Hape gojën tënde, gjyko me drejtësi dhe mbro çështjen e të mjerit dhe të nevojtarit.

alb@Proverbs:31:10 @ Kush do të gjejë një grua të fortë dhe të virtytshme? Vlera e saj është shumë më e madhe nga ajo e margaritarëve.

alb@Proverbs:31:16 @ Ajo shikon një arë dhe e ble; me duart e saj mbjell një vresht.

alb@Proverbs:31:19 @ Shtrin dorën mbi furkën, pëllëmbat e saj zënë boshtin.

alb@Proverbs:31:20 @ I shtrin dorën të varfërit dhe i jep dorën nevojtarit.

alb@Proverbs:31:21 @ Nuk i trembet borës për familjen e saj, sepse tërë ata të shtëpisë së vet kanë një veshje të dyfishtë

alb@Proverbs:31:26 @ Hap gojën e saj me dituri dhe mbi gjuhën e saj është ligji i mirësisë.

alb@Proverbs:31:27 @ Ajo mbikqyr si shkon shtëpia e vet dhe nuk ha bukën e përtacisë.

alb@Proverbs:31:30 @ Hiri është i rremë dhe bukuria është e kotë, por gruaja që ka frikë nga Zoti është ajo që do të lëvdohet.

alb@Ecclesiastes:1:3 @ "Kotësi e kotësive; gjithçka është kotësi". Çfarë përfitimi ka njeriu nga gjithë mundi i tij, kur mundohet nën rrezet e diellit?

alb@Ecclesiastes:1:6 @ Era fryn në drejtim të jugut, pastaj kthehet nga veriu; kthehet dhe rikthehet vazhdimisht dhe bën po ato rrotullime.

alb@Ecclesiastes:1:8 @ Tërë gjërat kërkojnë mund, më tepër nga sa mund të thotë njeriu; syri nuk ngopet kurrë duke parë, po kështu veshi nuk ngopet kurrë duke dëgjuar.

alb@Ecclesiastes:1:9 @ Ajo që ka qenë është ajo që do të jetë; ajo që është bërë është ajo që do të bëhet; nuk ka asgjë të re nën diell.

alb@Ecclesiastes:1:10 @ A ka diçka për të cilën mund të thuhet: "Shiko, kjo është e re!". Kjo gjë ekzistonte që në shekujt që na kanë pararendur.

alb@Ecclesiastes:1:11 @ Nuk mbetet asnjë kujtim nga gjërat e kaluara, dhe kështu nuk do të mbetet asnjë kujtim nga gjërat që do të ndodhin midis atyre që do të vijnë më pas.

alb@Ecclesiastes:1:13 @ dhe kam kërkuar me zemër të zbuloj dhe të hetoj me dituri çdo gjë që ndodh nën qiell; kjo është një punë e rëndë që Perëndia u ka dhënë bijve të njerëzve që ata të lodhen.

alb@Ecclesiastes:1:15 @ Ajo që është e shtrëmbër nuk mund të drejtohet dhe ajo që mungon nuk mund të numërohet.

alb@Ecclesiastes:1:16 @ Unë kam folur me zemrën time, duke thënë: "Ja, kam fituar madhështi dhe dituri më të madhe se të gjithë ata që kanë mbretëruar para meje në Jeruzalem dhe zemra ime ka parë shumë dituri dhe njohuri".

alb@Ecclesiastes:1:17 @ Dhe ia kushtova zemrën time për të njojtur diturinë si dhe njohjes së marrëzisë dhe budallallëkut; dhe kuptova që edhe kjo është një kërkim për të kapur erën.

alb@Ecclesiastes:1:18 @ Sepse aty ku ka shumë dituri ka edhe shumë shqetësim dhe kush shton diturinë shton dhembjen.

alb@Ecclesiastes:2:1 @ Unë thashë në zemrën time: "Eja tani, dua të të vë në provë me gëzimin, dhe ti do të gëzosh ëndjen". Por ja, edhe kjo është kotësi.

alb@Ecclesiastes:2:2 @ Për të qeshurit kam thënë: "Éshtë një marrëzi, dhe për gëzimin: "Kujt i shërben?".

alb@Ecclesiastes:2:3 @ Kërkova në zemrën time si ta kënaq trupin tim me verë, duke e nxitur njëkohësisht zemrën time drejt diturisë dhe t`i qepet marrëzisë, deri sa të shoh cila është e mira që bijtë e njerëzve do të duhej të bënin nën qiell tërë ditët e jetës së tyre.

alb@Ecclesiastes:2:4 @ Kështu kreva punime të mëdha për vete; ndërtova shtëpi, mbolla vreshta,

alb@Ecclesiastes:2:5 @ bëra kopshte dhe parqe, duke mbjellë drurë frutorë të çdo lloji;

alb@Ecclesiastes:2:7 @ Bleva shërbëtorë dhe shërbëtore dhe u bëra me shërbëtorë që lindën në shtëpi; pata pasuri të mëdha në kope me bagëti të trashë dhe të imët më tepër se ata që kishin qenë para meje në Jeruzalem.

alb@Ecclesiastes:2:9 @ Kështu u bëra i madh dhe u begatova më tepër se ata që kishin qenë para meje në Jeruzalem; edhe dituria më mbeti mua.

alb@Ecclesiastes:2:11 @ Pastaj u ktheva të shikoj tërë veprat që kishin bërë duart e mia dhe mundin tim për t`i kryer; dhe ja, të gjitha ishin kotësi dhe një kërkim për të kapur erën; nuk kishte asnjë përfitim nën diell.

alb@Ecclesiastes:2:12 @ Atëherë u ktheva të rrah me mend diturinë, marrëzinë dhe budallallëkun. "Çfarë do të bëjë njeriu që do të zërë vendin e mbretit, në mos atë që është bërë?".

alb@Ecclesiastes:2:13 @ Pastaj kuptova që dituria ka një epërsi mbi budallallëkun, ashtu si drita ka një epërsi mbi errësirën.

alb@Ecclesiastes:2:14 @ I urti i ka sytë në kokë, kurse budallai ecën në errësirë; por kuptova gjithashtu që të dyve u është rezervuar i njëjti fat.

alb@Ecclesiastes:2:15 @ Kështu thashë në zemrën time: "Po ai fat që i takon budallait më takon edhe mua". Ç`përfitim ke se ke qenë më i urtë?". Prandaj thashë në zemrën time: "Edhe kjo është kotësi".

alb@Ecclesiastes:2:16 @ Nuk mbetet në fakt asnjë kujtim jetëgjatë si i njeriut të urtë ashtu edhe i njeriut budalla, sepse në ditët e ardhme gjithçka do të harrohet. Dhe ashtu si vdes budallai, në të njëjtën mënyrë vdes i urti.

alb@Ecclesiastes:2:18 @ Kështu kam urryer çdo mundim që kam kryer nën diell, sepse duhet t`i lë të gjitha atij që do të vijë pas meje.

alb@Ecclesiastes:2:19 @ Dhe kush e di në se do të jetë i urtë ose budalla? Sidoqoftë ai do të jetë zot i gjithë punës që kam kryer me mund dhe për të cilën kam përdorur diturinë nën diell. Edhe kjo është kotësi.

alb@Ecclesiastes:2:20 @ Kështu arrita të dëshpërohem në zemrën time për gjithë mundin që kam bërë nën diell.

alb@Ecclesiastes:2:21 @ Sepse këtu ka një njeri që ka punuar me dituri, me zgjuarësi dhe me sukses, por që duhet t`ia lërë trashëgiminë e tij një tjetri, që nuk është munduar fare! Edhe kjo është një kotësi dhe një e keqe e madhe.

alb@Ecclesiastes:2:22 @ Çfarë i mbetet në të vërtetë njeriut për tërë mundin e tij dhe për shqetësimin e zemrës së tij, me të cilën është munduar nën diell?

alb@Ecclesiastes:2:23 @ Tërë ditët e tij nuk janë veçse dhembje dhe puna e tij është e rëndë. Zemra e tij nuk pushon as natën. Edhe kjo është kotësi.

alb@Ecclesiastes:2:26 @ Sepse Perëndia i jep njeriut që i pëlqen dituri, njohje dhe gëzim; por mëkatarit i ngarkon detyrën të mbledhë dhe të grumbullojë, për t`ia lënë pastaj të gjitha atij që pëlqehet nga sytë e Perëndisë. Edhe kjo është kotësi dhe përpjekje për të kapur erën.

alb@Ecclesiastes:3:2 @ një kohë për të lindur dhe një kohë për të vdekur, një kohë për të mbjellë dhe një kohë për të shkulur atë që është mbjellë,

alb@Ecclesiastes:3:7 @ një kohë për të grisur dhe një kohë për të qepur, një kohë për të heshtur dhe një kohë për të folur,

alb@Ecclesiastes:3:12 @ Kështu kuptova që nuk ka gjë më të mirë se sa të gëzohesh dhe të bësh të mirë sa je gjallë;

alb@Ecclesiastes:3:13 @ dhe që çdo njeri që ha, pi dhe gëzon mirëqënie në gjithë mundin e tij, kjo është një dhuratë e Perëndisë.

alb@Ecclesiastes:3:14 @ E kuptova që tërë ato që bën Perëndia janë përjetë; nuk mund t`u shtosh dhe t`u heqësh asgjë; dhe Perëndia vepron kështu me qëllim që njerëzit të kenë frikë prej tij.

alb@Ecclesiastes:3:15 @ Ajo që është, ka qenë më parë; dhe ajo që do të vijë ka qenë më parë, dhe Perëndia heton atë që ka kaluar.

alb@Ecclesiastes:3:16 @ Kam parë gjithashtu nën diell që në vend të arsyes kishte paudhësi, që në vend të drejtësisë kishte paudhësi.

alb@Ecclesiastes:3:17 @ Kështu thashë në zemrën time: "Perëndia do të gjykojë të drejtin dhe të pabesin, sepse ka një kohë të caktuar për çdo gjë dhe për çdo vepër".

alb@Ecclesiastes:3:18 @ Thashë në zemrën time: "Përsa u përket kushteve në të cilat ndodhen bijtë e njerëzve, Perëndia i vë në provë, që ata vetë të kuptojnë që janë si kafshë".

alb@Ecclesiastes:3:19 @ Në fakt të gjitha ato që u ndodhin bijve të njerëzve u ndodhin kafshëve; të dy palëve u ndodh e njëjta gjë. Ashtu si vdes njeri, kështu vdes tjetri. Po, të gjithë kanë po atë frymë; dhe njeriu nuk ka asnjë epërsi mbi kafshën, sepse gjithçka është kotësi.

alb@Ecclesiastes:3:21 @ Kush e di në se fryma e bijve të njerëzve ngjitet lart dhe në se fryma e kafshës zbret poshtë në tokë?

alb@Ecclesiastes:3:22 @ Kështu e kuptova që nuk ka gjë më të mirë për njeriun se sa të gëzohet në punën e tij, sepse kjo është pjesa e tij. Kush do ta çojë në fakt të shohë atë që ka për të ndodhur pas tij?

alb@Ecclesiastes:4:1 @ Kështu u ktheva dhe mendova për gjithë shtypjen që ndodhin nën diell; dhe ja, lotët e të shtypurve, të cilët nuk kanë njeri që t`i ngushëllojë; nga ana e shtypësve të tyre ishte forca, por as ata nuk kanë njeri që t`i ngushëllojë.

alb@Ecclesiastes:4:3 @ por edhe më i lumtur se njera dhe tjetra palë është ai që nuk ka ekzistuar kurrë dhe ende nuk ka parë veprimet e këqija që kryhen nën diell.

alb@Ecclesiastes:4:4 @ Pashë gjithashtu që çdo mund dhe çdo sukses në punë ngjallin smirën njerit kundër tjetrit. Edhe kjo është kotësi dhe një përpjekje për të kapur erën.

alb@Ecclesiastes:4:6 @ Vlen më tepër një grusht me pushim se sa dy grushte, me mundim, duke u përpjekur të kapësh erën.

alb@Ecclesiastes:4:8 @ dikush është krejt vetëm dhe nuk ka as bir as vëlla, megjithatë mundi i tij nuk ka të sosur dhe sytë e tij nuk janë ngopur me pasuri. Por nuk e pyet veten: "Për kë po lodhem dhe e lë veten pa asnjë të mirë?". Edhe kjo është kotësi dhe një mundim i rëndë.

alb@Ecclesiastes:4:10 @ Në fakt në se rrëzohen, njeri ngre tjetrin; por mjerë ai që është vetëm dhe rrëzohet, sepse nuk ka njeri që ta ngrerë!

alb@Ecclesiastes:4:11 @ Kështu gjithashtu në se dy veta flenë bashkë, ata kanë mundësi të ngrohen; por ai që është vetëm si do t`ia bëjë të ngrohet?

alb@Ecclesiastes:4:12 @ Në rast se dikush mund të mposhtë atë që është vetëm, dy veta mund t`i rezistojnë; një litar tresh nuk këputet aq shpejt.

alb@Ecclesiastes:4:13 @ Éshtë më mirë një i ri i varfër dhe i urtë se sa një mbret plak dhe budalla, që nuk di më të pranojë qortime.

alb@Ecclesiastes:4:14 @ Sepse i riu ka dalë nga burgu për të mbretëruar, megjithëse kishte lindur i varfër në mbretërinë e tij.

alb@Ecclesiastes:4:16 @ Ishte i panumërt gjithë populli, gjithë ata që kishin qenë para tyre. Megjithatë ata që do të vijnë më pas nuk do të jenë të kënaqur prej tij! Edhe kjo është kotësi dhe një përpjekje për të kapur erën.

alb@Ecclesiastes:5:1 @ Ki kujdes hapat e tua kur shkon te shtëpia e Perëndisë; afrohu për të dëgjuar në vend që të ofrosh flijimin e budallenjve, të cilët as nuk dinë që veprojnë keq.

alb@Ecclesiastes:5:2 @ Mos u nxito me gojën tënde, dhe zemra jote të mos shpejtohet të thotë asnjë fjalë përpara Perëndisë, sepse Perëndia është në qiell dhe ti mbi tokë; prandaj fjalët e tua të jenë të pakta.

alb@Ecclesiastes:5:8 @ Në rast se në provincë sheh shtypjen e të varfërit dhe shkeljen me dhunë të së drejtës dhe të drejtësisë, mos u habit nga kjo gjë; sepse mbi një pushtet të lartë ndodhet një më i lartë dhe mbi ta disa pushtete akoma më të larta.

alb@Ecclesiastes:5:10 @ Kush është i dhënë pas parasë, nuk ngopet kurrë me para, dhe kush dëshiron pasuritë nxjerr përfitim prej tyre. Edhe kjo është kotësi.

alb@Ecclesiastes:5:11 @ Kur rritet pasuria, shtohen edhe ata që e përpijnë; dhe çfarë përfitimi kanë prej saj pronarët, veç asaj që e shohin me sytë e tyre?

alb@Ecclesiastes:5:12 @ I ëmbël është gjumi i punonjësit, qoftë edhe kur ha pak ose shumë; por velitja e të pasurit nuk e lë atë të flerë

alb@Ecclesiastes:5:13 @ Éshtë një e keqe tjetër e vajtueshme që kam parë nën diell: pasuritë e ruajtura për pronarin e tyre në dëm të tij.

alb@Ecclesiastes:5:14 @ Këto pasuri humbasin për shkak të një pune të keqe, dhe kështu në duart e birit që ka lindur nuk mbetet më asgjë.

alb@Ecclesiastes:5:15 @ Ashtu si ka dalë nga barku i nënës, kështu lakuriq do të kthehet për të shkuar si pati ardhur, pa marrë gjë nga mundi i tij që mund ta marrë me vete.

alb@Ecclesiastes:5:16 @ Edhe kjo është një e keqe e vajtueshme që duhet të shkojë pikërisht ashtu si ka ardhur; dhe çfarë përfitimi ka se është munduar për erën?

alb@Ecclesiastes:5:18 @ Ja çfarë kuptova: është mirë dhe e përshtatshme për njeriun të hajë, të pijë dhe të gëzojë të mirën e gjithë mundit të tij nën diell, tërë ditët e jetës që Perëndia i jep, sepse kjo është pjesa e tij.

alb@Ecclesiastes:5:19 @ Çdo njeriu të cilit Perëndia i jep pasuri dhe të mira dhe të cilit i jep gjithashtu mundësinë t`i gëzojë ato, të marrë pjesën e vet dhe të gëzojë mundin e tij, kjo është një dhuratë e Perëndisë.

alb@Ecclesiastes:6:1 @ Éshtë një e keqe tjetër që kam parë nën diell dhe që është e përhapur midis njerëzve:

alb@Ecclesiastes:6:2 @ dikujt Perëndia i ka dhënë pasuri, të mira dhe lavdi, dhe nuk i mungon asgjë nga gjithë ato që mund të dëshirojë, por Perëndia nuk i jep mundësinë t`i gëzojë, por i gëzon një i huaj. Kjo është kotësi dhe një e keqe e madhe.

alb@Ecclesiastes:6:3 @ Në qoftë se dikujt i lindin njëqind bij dhe jeton shumë vite dhe të shumta janë ditët e viteve të tij, por shpirti i tij nuk ngopet me të mira dhe nuk ka as varr unë them se një dështim është më i lumtur se ai;

alb@Ecclesiastes:6:4 @ sepse ka ardhuar më kot dhe po ikën në terr, dhe emri i tij është mbuluar nga terri.

alb@Ecclesiastes:6:7 @ Tërë mundi i njeriut është për gojën e tij, megjithatë oreksi i tij nuk ngopet kurrë.

alb@Ecclesiastes:6:9 @ Éshtë më mirë të shikosh me sy se sa të endesh me dëshirën. Edhe kjo është kotësi dhe një përpjekje për të kapur erën.

alb@Ecclesiastes:6:10 @ Ajo që është, prej kohe është quajtur me emrin e vet dhe dihet se ç`është njeriu, dhe që nuk mund të hahet me atë që është më i fortë se ai.

alb@Ecclesiastes:6:11 @ Duke qenë se ka shumë gjëra që e shtojnë kotësinë, çfarë përfitimi ka prej tyre njeriu?

alb@Ecclesiastes:6:12 @ Kush e di në fakt ç`është e mirë për njeriun në këtë jetë, gjatë tërë ditëve të jetës së tij të kotë që ai i kalon si një hije? Kush mund t`i thotë njeriut çfarë ka për të ndodhur pas tij nën diell?

alb@Ecclesiastes:7:1 @ Një emër i mirë pëlqehet më tepër se një vaj i parfumuar, dhe dita e vdekjes është më e mirë se dita e lindjes.

alb@Ecclesiastes:7:2 @ Éshtë më mirë të shkosh në një shtëpi ku mbahet zi se sa të shkosh në një shtëpi ku ka festë, sepse ky është fundi i çdo njeriu, dhe kush rron ka për të vënë mend.

alb@Ecclesiastes:7:3 @ Trishtimi është më i mirë nga gazi, sepse përpara një fytyre të trishtuar zemra bëhet më e mirë.

alb@Ecclesiastes:7:4 @ Zemra e të urtit është në shtëpinë ku mbahet zi, por zemra e budallenjve është në një shtëpi të gëzuar.

alb@Ecclesiastes:7:5 @ Éshtë më mirë për dikë të dëgjojë qortimin e të urtit se sa të dëgjojë këngën e budallenjve,

alb@Ecclesiastes:7:6 @ sepse ashtu siç është kërcitja e shkurreve nën një tenxhere, kështu është e qeshura e budallait. Edhe kjo është kotësi.

alb@Ecclesiastes:7:7 @ Me siguri shtypja e bën të pamend njeriun e urtë, dhe dhurata bën që të humbasë arsyen.

alb@Ecclesiastes:7:10 @ Mos thuaj: "Si është e mundur që ditët e kaluara ishin më të mira nga këto?", sepse nuk është urtësi të bësh një pyetje të tillë.

alb@Ecclesiastes:7:11 @ Dituria është e mirë bashkë me një pasuri dhe u sjell përfitime atyre që shohin diellin.

alb@Ecclesiastes:7:12 @ Sepse dituria është një mbrojtje ashtu si është paraja; por epërsia e diturisë qëndron në këtë; dituria i bën të jetojnë ata që e zotërojnë.

alb@Ecclesiastes:7:13 @ Konsideroje veprën e Perëndisë: kush mund të drejtojë atë që ai ka bërë të shtrëmbër?

alb@Ecclesiastes:7:14 @ Në ditën e bollëkut ji i gëzuar, por në ditën e fatkqësisë mendohu thellë. Perëndia ka bërë si njerën ashtu dhe tjetrën, me qëllim që njeriu të mos zbulojë asgjë nga ato që do të ndodhin pas tij.

alb@Ecclesiastes:7:16 @ Mos ji tepër i drejtë as i urtë jashtë mase

alb@Ecclesiastes:7:18 @ Éshtë mirë që ti të kapesh pas kësaj gjëje dhe të mos heqësh dorë prej saj, sepse ai që ka frikë Perëndinë do t`u shmanget tërë këtyre gjërave.

alb@Ecclesiastes:7:22 @ sepse zemra jote gjithashtu e di që ti vet i ke mallkuar shumë herë të tjerët.

alb@Ecclesiastes:7:23 @ Unë i hetova të gjitha këto gjëra me dituri. Thashë: "Do të bëhem i urtë", por dituria është mjaft larg nga unë.

alb@Ecclesiastes:7:24 @ Një gjë që është kaq larg dhe kaq e thellë, kush mund ta gjejë?

alb@Ecclesiastes:7:26 @ dhe gjeta një gjë më të hidhur se vdekja; gruan zemra e së cilës është kurth dhe grackë dhe duart e së cilës janë pranga. Kush i pëlqen Perëndisë i shpëton asaj; por mëkatari do të kapet nga ajo.

alb@Ecclesiastes:8:1 @ Kush është si i urti? Kush e njeh interpretimin e sendeve? Dituria e njeriut bën që të shkëlqejë fytyra e tij dhe e ndryshon ashpërsinë e fytyrës së tij.

alb@Ecclesiastes:8:4 @ Në fakt fjala e mbretit është e fuqishme; dhe kush mund t`i thotë: "Çfarë po bën?".

alb@Ecclesiastes:8:8 @ Nuk ka njeri që të ketë pushtet mbi frymën për ta përmbajtur, apo të ketë pushtet mbi ditën e vdekjes. Nuk ka leje në betejë, dhe padrejtësia nuk mund të shpëtojë atë që e kryen.

alb@Ecclesiastes:8:10 @ Pastaj pashë të pabesët që u varrosën, të cilët kishin hyrë dhe kishin dalë nga vendi i shenjtë; edhe ata ishin harruar në qytetin ku kishin bërë këto gjëra. Edhe kjo është kotësi.

alb@Ecclesiastes:8:11 @ Sepse vendimi kundër një veprimi të keq nuk zbatohet menjëherë, zemra e bijve të njerëzve është e mbushur nga dëshira për të bërë të keqen.

alb@Ecclesiastes:8:14 @ Éshtë një kotësi që ndodh mbi tokë; ka njerëz të drejtë që trajtohen ashtu sikur i përket veprës të të pabesëve, dhe ka të pabesë që trajtohen sikur i përket veprës të të drejtëve. Kam thënë që edhe kjo është kotësi.

alb@Ecclesiastes:8:15 @ Kështu lëvdova harenë, sepse nuk ka gjë më të mirë për njeriun nën diell se të hajë, të pijë dhe të jetë i gëzuar, sepse kjo i mbetet në mundin e tij gjatë ditëve të jetës që Perëndia i ka dhënë nën diell.

alb@Ecclesiastes:8:17 @ atëherë pashë gjithë veprën e Perëndisë, që njeriu nuk mund të arrijë të zbulojë të gjitha ato që bëhen nën diell sepse, edhe sikur njeriu të mundohet duke kërkuar, nuk arrin t`i zbulojë; edhe sikur i urti të thotë që e di, nuk është në gjendje t`i zbulojë.

alb@Ecclesiastes:9:1 @ Kështu unë e mendova gjithë këtë në zemrën time për të kërkuar ta qartësoj; që të drejtët dhe të urtët dhe veprat e tyre janë në duart e Perëndisë. Njeriu nuk njeh as dashurinë as urrejtjen; gjithçka është para tij.

alb@Ecclesiastes:9:2 @ Çdo gjë u ndodh në mënyrë të njëllojtë të gjithëve: i njëjti fat pret të drejtin dhe të pabesin, të mirin, të pastrin dhe të papastrin, atë që ofron flijime dhe atë që nuk i ofron. Si i miri është edhe mëkatari, dhe ai që betohet si ai që ka frikë të betohet.

alb@Ecclesiastes:9:3 @ Kjo është një e keqe që bëhet nën diell; të gjithë kanë të njëjtin fat, dhe përveç kësaj zemra e bijve të njerëzve është plot ligësi dhe marrëzia qëndron në zemrën e tyre për deri sa jetojnë; pastaj shkojnë te të vdekurit.

alb@Ecclesiastes:9:4 @ Për deri sa njeriu është i bashkuar me gjithë të gjallët e tjerë ka shpresë, sepse një qen i gjallë vlen më tepër se një luan i ngordhur.

alb@Ecclesiastes:9:9 @ Gëzoje jetën me gruan që do për të gjitha ditët e jetës tënde të kotësisë, që ai të ka dhënë nën diell për të gjitha ditët e kotësisë, sepse kjo është pjesa që të takon në jetë dhe në mundin që kryen nën diell.

alb@Ecclesiastes:9:11 @ Gjithashtu pashë nën diell që vrapimi nuk fitohet nga ai që është i shpejtë as beteja nga të fortët; as buka nuk u shkon të urtëve, as pasuritë njerëzve të zgjuar, as favori atyre që janë të shkathët,

alb@Ecclesiastes:9:12 @ Sepse njeriu nuk e njeh orën e tij; ashtu si peshqit që kapen në një rjetë mizore dhe si zogjtë që kapen në një kurth, kështu bijtë e njerëzve kapen në kurth në kohën e fatkeqësisë, kur ajo bie papritur mbi ta.

alb@Ecclesiastes:9:14 @ Ishte një qytet i vogël me pak njerëz brenda; një mbret i madh doli kundra, e rrethoi dhe ndërtoi bastione të mëdha.

alb@Ecclesiastes:9:17 @ Fjalët e të urtëve që thuhen shtruar dëgjohen më mirë se britmat e atij që sundon mbi budallenjtë.

alb@Ecclesiastes:10:1 @ Mizat e ngordhura e qelbin vajin e parfumierit; kështu pak marrëzi prish vlerën e diturisë dhe të lavdisë.

alb@Ecclesiastes:10:2 @ Zemra e të urtit është në të djathtë të tij, por zemra e budallait është në të majtë të tij.

alb@Ecclesiastes:10:3 @ Edhe kur budallai ecën rrugës, arsyeja i mungon dhe u tregon të gjithëve se është budalla.

alb@Ecclesiastes:10:5 @ Éshtë një e keqe që kam parë nën diell, një gabim që vjen nga ai që qeveris;

alb@Ecclesiastes:10:6 @ marrëzia është vënë në detyra të larta, ndërsa të pasurit ulen në vënde të ulëta.

alb@Ecclesiastes:10:11 @ Në qoftë se gjarpëri kafshon sepse nuk është magjepsur, magjistari bëhet i kotë.

alb@Ecclesiastes:10:13 @ Fillimi i ligjëratës së tij është budallallëk dhe fundi është marrëzi e dëmshme.

alb@Ecclesiastes:10:16 @ Mjerë ti, o vend, mbreti i të cilit është një fëmijë dhe princat e tij ia shtrojnë që në mëngjes!

alb@Ecclesiastes:10:18 @ Për shkak të përtacisë trarët e shtëpisë rrëzohen dhe gjerbon për shkak të plogështisë së duarve.

alb@Ecclesiastes:10:19 @ Një banket shtrohet për t`u dëfryer dhe vera i jep gaz jetës, por paraja i përgjigjet çdo nevojtari.

alb@Ecclesiastes:11:2 @ Jepu pjesë shtatë, madje edhe tetë vetave, sepse ti nuk e di se çfarë fatkeqësie mund të të ndodhë mbi tokë.

alb@Ecclesiastes:11:5 @ Ashtu si ti nuk njeh rrugën e erës dhe mënyrën si formohen kockat në barkun e gruas me barrë, kështu ti nuk e njeh veprën e Perëndisë që bën gjithçka.

alb@Ecclesiastes:11:7 @ Drita është e ëmbël dhe është diçka e këndshme për sytë që shohin diellin.

alb@Ecclesiastes:11:10 @ Elimino nga zemra jote trishtimin, dhe largo nga trupi yt dhembjen, sepse rinia dhe mituria janë kotësi.

alb@Ecclesiastes:12:3 @ në moshën gjatë së cilës rojtarët e shtëpisë dridhen, njerëzit e fortë përkulen, ato që bluajnë nuk punojnë më se kanë mbetur pak, ata që shikojnë nga dritaret errësohen

alb@Ecclesiastes:12:5 @ kur dikush ka frikë nga lartësitë dhe nga tmerret e rrugës; kur bajamja lulëzon, karkaleci është një peshë, dhe dëshira pakësohet, sepse njeriu shkon në banesën e tij të përjetshme dhe qaramanët enden rrugëve.

alb@Ecclesiastes:12:6 @ Kujto Krijuesin tënd përpara se të këputet kordoni prej argjendi, të thyhet vazoja prej ari, të thyhet shtamba te burimi dhe të bëhet copë-copë çikriku në pus,

alb@Ecclesiastes:12:7 @ dhe pluhuri t`i kthehet tokës siç ishte më parë dhe fryma t`i kthehet Perëndisë që e ka dhënë.

alb@Ecclesiastes:12:8 @ "Kotësi e kotësive", thotë Predikuesi, "gjithçka është kotësi".

alb@Ecclesiastes:12:9 @ Predikuesi, përveç se ka qenë një i urtë, i ka mësuar gjithashtu popullit dijen dhe ka peshuar, ka kërkuar dhe ka renditur një numër të madh fjalësh të urta.

alb@Ecclesiastes:12:10 @ Predikuesi është përpjekur të gjejë fjalë të këndshme; dhe gjërat e shkruara janë të drejta dhe të vërteta.

alb@Ecclesiastes:12:12 @ Biri im, ruhu nga çdo gjë që del jashtë kësaj. Shkruhen shumë libra, por nuk mbarohet kurrë kjo punë, dhe studimi i tepërt e lodh trupin.

alb@Ecclesiastes:12:13 @ Të dëgjojmë, pra, përfundimin e gjithë ligjëratës: "Ki frikë nga Perëndia dhe respekto urdhërimet e tij, sepse kjo është tërësia e njeriut"

alb@Ecclesiastes:12:14 @ Sepse Perëndia do të vërë të gjykohet çdo vepër, edhe çdo gjë që është fshehur, qoftë e mirë apo e keqe.

alb@Songs:1:1 @ Kantiku i kantikëve që është i Salomonit.

alb@Songs:1:2 @ Më puth me të puthurat e gojës së vet! Sepse dashuria jote është më e mirë se vera.

alb@Songs:1:3 @ Nga aroma e vajrave të tua të këndshme emri yt është një vaj i parfumuar i derdhur; prandaj të duan vajzat.

alb@Songs:1:6 @ Mos shikoni se jam e zezë, sepse dielli më ka nxirë. Bijtë e nënes sime janë zemëruar me mua; më kanë caktuar të ruaj vreshtat, por vreshtin tim nuk e kam ruajtur.

alb@Songs:1:12 @ Ndërsa mbreti është ulur në tryezë, livanda ime përhap aromën e saj.

alb@Songs:1:13 @ Kënaqësia ime është një qeskë e vogël mirre; ajo do të pushojë tërë natën midis gjive të mia.

alb@Songs:1:14 @ Kënaqësia ime është për mua një tufë lulesh alkane në vreshtat e En-gedit.

alb@Songs:1:16 @ Sa i bukur je, i dashuri im, madje dhe i dashurueshëm! Për më tepër shtrati ynë është blerosh.

alb@Songs:1:17 @ Trarët e shtëpive tona janë prej kedri dhe tavanet tona prej qiparisi.

alb@Songs:2:2 @ Si një zambak midis gjembave, ashtu është mikesha ime midis vajzave.

alb@Songs:2:3 @ Si një mollë midis pemëve të pyllit kështu është i dashuri im midis të rinjve. Kam dëshëruar shumë të rri në hijen e tij dhe aty jam ulur, fryti i tij ishte i ëmbël në gojën time.

alb@Songs:2:4 @ Më çoi në shtëpinë e banketit dhe flamuri i tij mbi mua është dashuria.

alb@Songs:2:6 @ Dora e tij e majtë është poshtë kokës sime, dora e tij e djathtë më përqafon.

alb@Songs:2:7 @ Ju përgjërohem, o bija të Jeruzalemit, për gazelat dhe sutat fushave, mos e ngacmoni dhe mos e zgjoni dashurinë time, deri sa kështu t`i pëlqejë

alb@Songs:2:9 @ I dashuri im i përngjan një gazele apo një dreri të ri. Ja ku është prapa murit tonë, shikon nga dritaret, hedh vështrime nëpërmjet hekurave të tyre.

alb@Songs:2:13 @ Fiku nxjerr fiqtë e tij të papjekur, vreshtat në lulëzim përhapin një aromë të këndshme. Çohu, mikja ime, e bukura ime, dhe eja.

alb@Songs:2:14 @ O pëllumbesha ime, që rri në të çarat e shkëmbinjve, në strukat e rrëmoreve, ma trego fytyrën tënde, më bëj ta dëgjoj zërin tënd, sepse zëri yt është i këndshëm dhe fytyra jote është e hijshme".

alb@Songs:2:15 @ I zini dhelprat, dhelprat e vogla që dëmtojnë vreshtat, sepse vreshtat tona janë në lulëzim.

alb@Songs:2:16 @ I dashuri im është imi, dhe unë jam e tij; ai e kullot kopenë midis zambakëve.

alb@Songs:3:1 @ Mbi shtratin tim gjatë natës kërkova atë që dashuron zemra ime, e kërkova, por nuk e gjeta.

alb@Songs:3:4 @ Sapo i kalova, gjeta atë që do zemra ime. E shtrëngova fort dhe nuk kam ndërmend ta braktis deri sa ta çoj në shtëpinë e nënes sime dhe në dhomën e asaj që më ka ngjizur.

alb@Songs:3:5 @ Ju përgjërohem, o bija të Jeruzalemit, për gazelat dhe sutat e fushave, mos e ngacmoni dhe mos e zgjoni dashurin time deri sa kështu t`i pëlqejë.

alb@Songs:3:6 @ Kush është ajo që vjen nga shkretëtira, si kollona tymi, e parfumuar me mirrë dhe temjan dhe me lloj-lloj pluhurash aromatikë të tregëtarëve?

alb@Songs:3:7 @ Ja shtrati i Salomonit, rreth të cilit qëndrojnë gjashtëdhjetë njerëz guximtarë, trima të Izraelit.

alb@Songs:3:8 @ Të gjithë përdorin shpatën, janë të rrahur në çështjen e luftës; secili mban shpatën në ijë për tmerret e natës.

alb@Songs:3:10 @ I ka bërë kolonat e saj prej argjendi, shpinzën e saj prej ari, ndenjësen prej purpuri; pjesa e brendëshme e saj është qendisur me dashuri nga bijat e Jeruzalemit

alb@Songs:4:2 @ Dhëmbët e tua janë si një kope delesh të qethura, që kthehen nga vendi i larjes; të gjitha kanë binjakët e tyre dhe asnjë prej tyre nuk është shterpë.

alb@Songs:4:3 @ Buzët e tua janë si një fije e kuqe flakë, dhe goja jote është e këndshme; tëmthat e tu prapa velit tënd janë si një thelë shege.

alb@Songs:4:4 @ Qafa jote është si kulla e Davidit, e ndërtuar për një armëri; mbi të cilën janë varur një mijë mburoja, të gjitha mburojat të njerëzve trima.

alb@Songs:4:10 @ Sa e kënaqshme është dashuria jote, o motra ime, nusja ime! Sa më e mirë se vera është dashuria jote dhe aroma e vajrave të tua të parfumuara është më e këndshme se gjithë aromat!

alb@Songs:4:11 @ Nusja ime, buzët e tua pikojnë si një huall mjaltë, mjaltë dhe qumësht ka nën gjuhën tënde, dhe aroma e rrobave të tua është si aroma e Libanit.

alb@Songs:4:12 @ Motra ime, nusja ime, është një kopsht i mbyllur, një burim i mbyllur, gurrë e vulosur.

alb@Songs:4:13 @ Filizat e tua janë një kopësht shegësh me fryte të zgjedhura me bimë të alkanës me nardo,

alb@Songs:4:15 @ Ti je një burim lulishtesh, një pus ujërash të freskëta, rrëkesh që dalin nga Libani.

alb@Songs:4:16 @ Zgjohu, o veri dhe eja, o jugë; fryj mbi kopshtin tim, dhe aromat e tij të përhapen! Le të hyjë i dashuri im në kopshtin e tij dhe të hajë frytet e zgjedhura!

alb@Songs:5:1 @ Hyra në kopshtin tim, o motra ime, nusja ime, mblodha mirrën time me balsamin tim, hëngra huallin tim me mjaltin tim, piva verën time me qumështin tim. Shokë, hani, pini; po, dehuni, o të dashur!

alb@Songs:5:2 @ Unë flija, por zemra ime përgjonte. Dëgjoj zërin e të dashurit tim, që troket dhe thotë: "Hapma, motra ime, mikja ime, pëllumbesha ime, e përkryera ime, sepse koka ime është gjithë vesë dhe kaçurrelat e mia gjithë cirka të natës.

alb@Songs:5:5 @ U ngrita për t`i hapur derën të dashurit tim, dhe nga duart e mia pikoi mirra, nga gishtërinjtë e mi mirra e lëngët, që rridhte mbi dorezën e bravës.

alb@Songs:5:6 @ Ia hapa të dashurit tim, por i dashuri im ishte tërhequr dhe kishte ikur; zemra ime ligshtohej kur ai fliste. E kërkova, por nuk e gjeta; e thirra, por ai nuk m`u përgjigj.

alb@Songs:5:9 @ Çfarë ka më tepër i dashuri yt se një i dashur tjetër, o më e bukura midis grave? Çfarë ka i dashuri yt më tepër se një i dashur tjetër, përse përgjërohesh kështu?

alb@Songs:5:10 @ I dashuri im është i bardhë dhe i kuq, ai dallon ndër dhjetë mijë veta.

alb@Songs:5:11 @ Koka e tij është ar i kulluar, kaçurelat e flokëve të tij janë rica-rica, të zeza korb.

alb@Songs:5:12 @ Sytë e tij janë si ato të pëllumbit pranë rrëkeve të ujit, të lara në qumësht, të ngallmuara si një gur i çmuar në një unazë

alb@Songs:5:14 @ Duart e tij janë unaza ari, të stolisura me gurë të çmuar; barku i tij është i fildisht që shndrit, i mbuluar me safire.

alb@Songs:5:15 @ Këmbët e tij janë kollona mermeri të mbështetura në themele ari të kulluar. Pamja e tij është si Libani, madhështore si kedrat.

alb@Songs:5:16 @ Goja e tij është vetë ëmbëlsia; po, ai është tërheqës në çdo pikpamje. Ky është i dashuri im, ky është miku im, o bija të Jeruzalemit.

alb@Songs:6:2 @ I dashuri im zbriti në kopshtin e tij, në lehet e balsamit për të kullotur kopenë në kopshtet dhe për të mbledhur zambakë.

alb@Songs:6:3 @ Unë jam e të dashurit tim dhe i dashuri im është imi; ai e kullot kopenë midis zambakëve.

alb@Songs:6:4 @ Mikja ime, ti je e bukur si Tirtsahu, i hijshëm si Jeruzalemi, e tmerrshme si një ushtri me flamuj të shpalosur.

alb@Songs:6:6 @ Dhëmbët e tua janë si një kope dhensh, që kthehen nga vendi ku lahen; të gjitha kanë binjakë dhe asnjëra prej tyre nuk është shterpe.

alb@Songs:6:8 @ Aty ka gjashtëdhjetë mbretëresha dhe tetëdhjetë konkubina, si dhe vajza pa numërim.

alb@Songs:6:9 @ Por pëllumbesha ime, e përkryera ime, është e vetme; nëna e ka të vetme, e përzgjedhura e saj që e ka pjellë. Vajzat e kanë parë dhe e kanë shpallur të lume, po, edhe mbretëreshat dhe konkubinat, e kanë lavdëruar.

alb@Songs:6:10 @ Kush është ajo që shfaqet si agimi, e bukur si hëna, e pastër si dielli, e tmerrshme si një ushtri me flamuj të shpalosur?

alb@Songs:6:11 @ Unë zbrita në kopshtin e arrave për të parë bimët e blerta të luginës, për të parë në se hardhitë ishin në lulëzim dhe shegët kishin bulëzuar.

alb@Songs:7:2 @ Kërthiza jote është një kupë e rrumbullakët, ku nuk mungon kurrë vera aromatike. Barku yt është një tog gruri, i rrethuar nga zambakë.

alb@Songs:7:4 @ Qafa jote është si një kullë fildishi, sytë e tu janë si ato të pellgjeve të Heshbonit pranë portës së Bath-Rabimit. Hunda jote është si kulla e Libanit, që shikon në drejtim të Damaskut.

alb@Songs:7:7 @ Shtati yt është i njëllojtë me atë të palmës dhe sisët e tua janë si vile.

alb@Songs:7:12 @ Të çohemi shpejt në mëngjes për të shkuar në vreshtat dhe për të parë në qoftë se vreshti ka lëshuar llastarë, në se kanë çelur lulet e tij dhe në se shegët kanë lulëzuar. Aty do të jap dashurinë time.

alb@Songs:8:1 @ Ah, sikur të ishe ti si një vëllai im, që mënd në gjitë e nënës sime! Duke të gjetur jashtë do të të puthja, dhe askush nuk do të më përçmonte.

alb@Songs:8:2 @ Do të të çoja dhe do të fusja në shtëpinë e nënës sime; ti do të më mësoje dhe unë do të të jepja për të pirë verë aromatike, lëng nga shega ime.

alb@Songs:8:4 @ O bija të Jerzalemit, ju lutem shumë, mos e shqetësoni dhe mos e zgjoni dashurinë time, deri sa kështu t`i pëlqejë.

alb@Songs:8:5 @ Kush është ajo që del nga shkretëtira duke u mbështetur tek i dashuri i saj? Të kam zgjuar nën mollën, ku nëna jote të ka lindur, ku ajo që të ka lindur të ka nxjerrë në dritë.

alb@Songs:8:6 @ Më vër si një vulë mbi zemrën tënde, si një vulë mbi krahun tënd; sepse dashuria është e fortë si vdekja, xhelozia është e ashpër si Sheoli. Flakët e saj janë flakë zjarri, një flakë që përvëlon.

alb@Songs:8:7 @ Ujërat e mëdha nuk do të mund ta shuajnë dashurinë, as lumenjtë ta përmbytin. Në rast se dikush do të jepte tërë pasuritë e shtëpisë së tij në këmbim të dashurisë, do të përbuzej me siguri.

alb@Songs:8:9 @ Në qoftë se është një mur, do të ndërtojmë mbi të një pallat prej argjendi; në qoftë se është një portë, do ta forcojmë me dërrasa kedri.

alb@Songs:8:11 @ Salomoni kishte një vresht në Baal-Hamon; ai ua besoi disa rojtarëve, secili prej tyre duhet t`i çonte si fryt të tij një mijë sikla argjendi.

alb@Songs:8:12 @ Vreshti im, që është imi, ndodhet para meje. Ti, Salomon, mbaji një mijë siklat dhe rojtarët e frytit të tij marrshin dyqind.

alb@Songs:8:13 @ Ti që banon në kopshte, shokët po dëgjojnë zërin tënd; bëj ta dëgjoj edhe unë.


Bible:
Filter: String: